De vrije Camping

B.W. van Daalen

Om misverstanden te voorkomen wordt bij gesprekken tussen meer dan twee personen, soms ook bij twee, aangegeven wie de spreker/ster is.

Ik had een fijne jeugd. Ik herinner me achter in de tuin spelen, met Fred, mijn jongere broertje. Zodra ik vóór ons huis mocht spelen daar spelletjes met ander kinderen doen. Het meest met meisjes, al vonden die het vreemd dat ik ook met jongens speelde. Tja, die deden ook andere spelletjes, die ik ook leuk vond. En die kletsen er niet zo veel bij als meisjes, ze waren zakelijker.
Er kwam natuurlijk minder van spelen toen ik naar school moest, maar daar vermaakte ik me ook wel. Vooral nadat ik had leren lezen, het was vooral fijn om dat te kunnen doen als het slecht weer was.
En in de vakanties en bijna ieder weekend gingen we naar de camping. Er waren geen tenten, ooit wel, vertelden mijn ouders, er waren langzamerhand in plaats daarvan steeds meer kleine huisjes gebouwd, tot er geen tenten meer opgezet konden worden. Maar iedereen bleef het de camping noemen.
Beneden was er in de huisjes een woonkamer, een keuken en een badkamer. Boven, een lage etage, twee of drie slaapkamers. Allemaal niet groot, maar als het even kon waren we toch buiten. We hadden er een terras met ligstoelen en een tuintafel met banken, waaraan we aten en ik en mijn broertje aan speelden. Maar meestal speelden we in de buurt met andere kinderen. Mijn ouders gingen op bezoek bij of kregen bezoek van andere ouders. Omdat ze er al kwamen voor ik geboren was kende iedereen elkaar minstens van gezicht.
Tussen de huisjes was overal gras. En drie huisjes bij ons vandaan een zwembad. Verwarmd, als het buiten niet te koud was werden er schuifdeuren opengezet, waardoor je er van alle kanten in- en uit kon lopen.

Ik weet niet hoe oud ik was toen ik goed op een rijtje wilde krijgen wat me vast eerder verteld was maar niet goed tot me doorgedrongen was. Ik vroeg het mijn moeder.
‘Mam, waarom lopen we hier in ons blootje en thuis niet?’
‘Hier, omdat we dat prettig vinden. Thuis boven wel, maar beneden en buiten niet. Er zijn niet zoveel mensen die andere mensen bloot willen zien. Je ziet die op de Tv toch ook niet?’
‘Nu u het zegt, nee. Maar dat is me nooit opgevallen. Ik ben natuurlijk van jongst af aan eraan gewend dat we ons aankleedden als we weggingen en ik dan alleen maar aangeklede mensen zag. Het verschil drong eigenlijk vandaag pas tot me door, dat we ons hier nooit aankleden, gewoon bloot blijven.’
‘Ja, gewoon, schatje. We worden bloot geboren, we trekken wat aan als het koud is, maar waarom zou je het doen als het niet koud is?’
‘Geen idee. Ik vind het hier fijner. Op school zeuren meisjes over kleding, jongens vaak over sportschoenen. Die heb je hier niet nodig, met blote voeten kan je ook voetballen.’
‘Ja. Doe je dat?’
‘Ja, ook, af en toe. Andere meisjes vinden dat een beetje raar, maar ik speel ook gewoon met jongens, als die wat leuks doen.’
‘Ja, waarom niet. Is je verder nog wat opgevallen?’
‘Ik zou het niet weten.’
‘Het verschil tussen mannen en vrouwen? Tussen jongens en meisjes?’
‘Waarom zou me daar iets aan opvallen? Dat toch normaal? Bij dieren heb je ook mannetjes en vrouwtjes.’
‘Ja. Weet je nog waarom?’
‘Ja, natuurlijk, voor de voortplanting.’
‘Ja, prima. Maar ik bedoelde, je hebt misschien vandaag wat anders gekeken dan eerder. Gezien dat niet alle mannen hetzelfde zijn, en niet alle vrouwen. Zoals, jonge jongens hebben maar een heel klein pikkie.’
‘Ja, maar een paar centimeter. Maar dat er verschillen zijn weet ik al langer. Grote of kleine borsten, geen, weinig of veel haar op dozen en kleine of lange pikken. Eigenlijk zijn geen twee mensen hetzelfde. Ik vind het mooi als ze er vrolijk uitzien. Ik heb niets om op te vallen, ik vind het wel fijn als mensen naar me glimlachen.’
‘Mensen of jongetjes?’
‘Jongens kijken over me heen, die kijken liever naar wat oudere meisjes. Soms gaat hun pikkie dan groeien en omhoog komen. Maar dan lopen ze weg.’
‘Waarom?’
‘Dat heeft u toch verteld? Dat het zo bij jongetjes begint maar een pik op z’n grootst speelgoed voor grote mensen is.’
‘Tja, speelgoed. Ik weet niet meer wat ik je daarover verteld heb.’
‘Ik wel. Dat het net zoals bij dieren voor de voortplanting is, maar dat als grote mensen geen kinderen willen het toch heel lekker is om te vrijen. Zo’n grote pik helemaal in een gleuf duwen tot er dan bij mannen zaad uitspuit.’
‘Ja, dat klopt. In jongetjes wordt pas zaad gemaakt als ze een jaar of twaalf zijn. Op die leeftijd worden meisjes ook voor het eerst ongesteld. Ik heb vroeger vlak daarvoor van mijn moeder over de voortplanting en zo gehoord, ik had jou dan ook het nodige willen vertellen. Maar je begon al eerder met wat te vragen, daar gaf ik dan maar antwoord op. Nu dus ook, maar je hoeft nog niet alles te weten. Maar met twaalf al vrijen is te vroeg, je bent dan nog niet uitgegroeid.’
‘Pas als ik borsten gekregen heb en haar op m’n doos, hè?’
‘Dan ben je binnenin nog niet helemaal uitgegroeid. In sommige landen trouwen ze vroeg en krijgen meisjes vroeg kinderen, maar het is beter om te wachten tot meisjes wat ouder zijn. Alles is er hier op ingesteld, eerst leren tot je een goede opleiding gehad hebt, dan gaan werken. Dan pas aan trouwen, vrijen en kinderen krijgen gaan denken.’
‘Ja, mam. Ik zie wel. Ik geloof wel dat vrijen lekker is. Thuis hoor ik het niet, maar hier wel. Ik kan me wel voorstellen wat u in uw slaapkamer doet, u giechelt er veel bij. En zegt soms, dieper, dieper. En pap hoor ik zeggen, ik ga spuiten. Als het niet lekker was deden jullie het vast niet zo vaak. Ik hoor het, als ik niet kan slapen, soms twee keer op een avond.’
‘O. Het is niet de bedoeling dat je dat hoort, maar ja, de muren zijn hier dun. Maar het is inderdaad lekker. Maar niet voor kleine kinderen, alleen voor grote mensen.’
‘Getrouwde?’
‘Dat is eigenlijk wel de bedoeling. Het kan het vaakst als je bij elkaar woont en in hetzelfde bed slaapt. Maar ongetrouwden doen het ook wel. En getrouwden, met iemand waarmee ze niet getrouwd zijn. Als er dan maar voor gezorgd wordt dat er geen ruzie van komt. Uit jalousie, bijvoorbeeld.’
‘Wie kan er jaloers worden?’
‘Een man, bijvoorbeeld. Als zijn vrouw met een andere man vrijt. Als hij de enige wil zijn die in haar mag komen. Of een vrouw, die niet wil dat hij zijn pik in een andere gleuf duwt.’
‘Wat zou dat?’
‘Nou, je wilt toch niet alles uitlenen? Jij wilt niet dat je broer aan dingen van jou komt waar jij het liefst mee speelt. Je vader zijn auto bijvoorbeeld niet. En zo’n man niet dat er ander zaad in zijn vrouw gespoten wordt.’
‘Moeten ze condooms gebruiken, toch? Ik zag er een keer wat over op Tv.’
‘Jammer dat ik daar niet bij was. Ja, en voor de zekerheid vrouwen ook de pil, je wil toch geen kind van een andere man?’
‘Nee. Doen jullie het, met anderen?’
‘Nee, daar vrijen we niet mee. We vinden het met elkaar lekker genoeg en het kan vaak genoeg. Ik ben wel aan de pil, maar dat is omdat pap en ik vinden dat twee kinderen genoeg zijn. Zeker omdat we én een meisje én een jongen kregen.’
‘Ik hoef er ook geen broertje of zusje bij, er zijn kinderen genoeg in de buurt. Thuis ook.’
‘Ja, dat is fijn voor jullie. Zeg, als je mij vraagt, of we het met anderen doen, mag ik jou wel vragen of jij wel eens aan pikkies zit.’
‘Ik zit onder de douche wel eens aan die van pap of Fred. Die van Fred is maar een slap slangetje, die van pap is veel groter en steviger. Hij komt omhoog als ik er aan trek. En de ballen in zijn zak zijn groter dan die van Fred.’
‘Zit je daar ook aan?’
‘Die van pap hingen een paar jaar geleden nog voor mijn neus. Nou ja, zijn zak. U had verteld dat daarin, in ballen, zaad gemaakt werd. Omdat ik die ballen niet zag ben ik gaan voelen. Dat mocht ik net lang genoeg om ze goed te voelen, pap wilde het niet langer, zijn pik kwam verder omhoog dan hij wilde.’
‘Ja, dat gebeurt automatisch, als er aangezeten wordt. De ballen van Fred worden nog wel groter, ze zijn nog niet uitgegroeid.’
‘Dan voel ik ze nog wel eens als ik aan zijn pik kan zien dat die uitgegroeid is.’
‘Dat doe je niet, bij familieleden.’
‘Goed. Dat hoef ik ook niet. Soms, in het zwembad, voelt een jongen tussen mijn benen. Vast daar omdat niemand dat ziet. Dan knijp ik in zijn zak of trek ik aan zijn pik. Dan laten ze het verder wel. Behalve als ik voel dat die pik omhoog staat.’
‘Dan laat je hem wel voelen?’
‘Zolang hij het goed vindt dat ik met mijn hand om zijn pik die streel en voel hoe lang en dik die is. Dat vind ik heel wat interessanter dan die van Fred.’
‘Zo’n jongen zal dan wel ouder zijn.’
‘Ja, wat u zei, minstens twaalf, denk ik.’
‘En die voelen aan je?’
‘Al wat vóór ze twaalf zijn, maar hoe ouder hoe lekkerder ze voelen. Jongere, Fred ook, voelen er alleen over. Sommige oudere kietelen me er ook lekker in. Maar als ze teveel in me porren trek ik hard aan hun pik, dan laten ze me los.’
‘Weet je waarom?’
‘Het zal wel pijn doen.’
‘Het zal eerder zijn dat ze niet willen dat er hetzelfde gebeurt als wanneer ze hem helemaal in een gleuf zouden duwen. Dat ze zaadjes gaan spuiten.’
‘Dat kunnen jongens toch nog niet weten?’
‘Dat hoop ik niet. Maar als ze begonnen zijn met zaad maken, ik heb je verteld, dat ze dan af en toe overlopen.’
‘Ja, een natte droom krijgen.’
‘Ja, maar dat niet alleen. Ze vinden het niet prettig om het gevoel te krijgen dat ze onderin vol zaad zitten, om daar vanaf te raken gaan ze zelf aan hun pik trekken tot er wat uitspuit. Meestal als ze douchen, dan kunnen ze dat zaad wegspoelen.’
‘O. Dat heeft u niet eerder verteld.’
‘Nee, schatje, nog wel meer niet. Niet meer dan wat je moet weten of waar je om vraagt. Ik maak maar van de gelegenheid gebruik. Je mag je wel een beetje laten kietelen, maar maar net erin. En alleen in het zwembad, op de kant hebben jongens misschien geen schone handen.’
‘Daar hebben ze het nog niet gedaan. Maar wie weet.’
‘Ja, vast ooit wel. Zeker als je borstjes gekregen hebt. Daar aanzitten doen jongens ook graag.’
‘Dat zie ik in het zwembad. Dat een jongen van achteren af zijn armen om een meisje doet en haar borsten beetpakt. Hij lijkt ze zelfs eh te masseren.’
‘Ja, vast. Wat deed zij?’
‘Ze liet het vrij lang toe, voor ze zijn handen weghaalde en zich omdraaide. Ze greep waarschijnlijk zijn pik of zak, want hij zwom weg.’
‘Ja, schatje, zo gaan wat oudere kinderen spelen. Als voorbereiding op vrijen.’
‘Daarvóór hebben jongens dus al heel wat zaad gespoten?’
‘Ja, maar dat geeft niet. Ze blijven dat maken tot ze vrij oud zijn. Maar bij dat spelen, als een meisje en een jongen elkaar heel aardig vinden, zoeken ze een rustig plekje, waar ze lang kunnen zoenen. En waar het meisje zo lang de pik van de jongen streelt tot hij spuit. Voor jongens is dat een lekker gevoel.’
‘Wat heeft dat meisje eraan?’
‘Wat je zei, het is heel wat interessanter een grote pik te strelen dan een slap pikkie. En je ziet dan dat het zaad er door meerdere krampen achterelkaar uitgeperst wordt en als klodders een eindje verderop terechtkomen. Ze hijgen en kreunen erbij, klaarkomen heet dat.’
‘Dat doet u bij pap ook?’
‘Eh meestal streelt hij met zijn stijve in mijn gleuf, bij het vrijen. Dat is niet alleen lekkerder voor hem, ook voor mij. Ik krijg daar zo’n zelfde soort krampen van, die ook heel lekker zijn. Die jij ook zal krijgen, als je later een heel aardige en schone jongen wel diep in je laat kietelen.’
‘O. Krampen die je laten kreunen?’
‘Eh ja. Niet van de pijn of zo, ze zijn erg lekker. Daarom wordt er zo veel gevreeën, veel vaker dan dat het voor de voortplanting nodig is.’
‘Raar, dat mannen er zo vroeg mee beginnen zaad te maken en er zo lang mee doorgaan. Als het voor kinderen maken niet zo vaak nodig is.’
‘Ja, raar, maar wel fijn. Zo lang ze het kunnen kunnen ze vrijen. Ga nu maar weer spelen, voor vandaag heb je volgens mij genoeg gehoord. Maar je mag me altijd wat vragen, als je iets niet snapt.’
‘Goed, mam.’

‘Leoni, ga je mee? Spelen?’
‘Dat doen we hier toch?’
‘Ja, maar niet het spelletje.’
‘Het? Een jongens- of een meisjesspelletje?’
‘Het jongens mét meisjes spelletje. Maar misschien ken je dat nog niet.’
‘Nee. Een leuk spelletje?’
‘Ja, natuurlijk. Ik wil het je wel leren.’
‘Goed. Je wilde weg? Ergens anders?’
‘Ja, op een rustig plekje. Kom maar mee.’
Hoe hij naar me glimlachte beviel me wel, ik liep met hem mee, tussen twee huisjes door.
‘Doe maar net of we wat zoeken. Ze hoeven niet te weten wat we gaan doen.’
‘Dat zien ze toch niet aan ons?’
‘Als ze een jongen met een meisje niet over de weg maar tussen de huisjes door zien lopen vermoeden ze het wel. Als je iemand ziet gewoon even gedag knikken.’
‘Goed.’
Ik volgde hem tot achter een huisje.
‘Dit staat leeg. En niemand heeft zicht op deze plek. Ga maar zitten.’
Ik ging op de bank, die tegen het huisje stond, zitten.
‘Blijf jij staan?’
‘Ja. Zo kan je het spelletje beginnen.’
‘Hoe zo?’
‘Ik kom voor je staan, ik kijk naar jou, jij kijkt naar mij.’
Ik keek naar hem.
‘Meer niet?’
‘Zie je niks aan me?’
Ik bekeek hem, van boven tot onder.
‘Niks bijzonders.’
‘Dat vind je vast wel als je je benen wat van elkaar afdoet.’
Nou, kleine moeite. Ik deed het.
‘Wat maakt dat uit?’
‘Kijk maar naar mijn pik.’
Ik keek. Hé, groeit die? Ja.
‘Je pikkie wordt groter.’
‘Ja, van het naar je blote gleufje kijken.’
O. Dan kan ik vast wat. Ik vraag het maar.
‘Je zei, het jongens met meisjes spelletje. Is het ook het meisjes met jongens spelletje?’
‘Ja. Hoezo?’
‘Kom eens een stap dichterbij. Dan kan ik met je pikkie spelen.’
‘Ja, graag.’
Hij kwam dichterbij, ik bevoelde zijn pikkie.
‘Mmmm. Niet zo slap als die van mijn broertje.’
‘Pak je die wel eens beet?’
‘Ja, als we tegelijk douchen. Of die van mijn vader. Of die van jongens in het zwembad, als die tussen mijn benen voelen.’
‘Wat vond je het lekkerst?’
‘Lekkerst? Die van mijn vader, die heeft een grote dikke. Maar ik mag er nooit lang aankomen, anders wordt hij te groot, vindt hij. Dat gebeurt automatisch, zegt mijn moeder, als er aangezeten wordt. Die van jou groeide al voor ik hem beet had. Tjonge, hij komt al verder omhoog dan die van mijn vader.’
‘Ja, automatisch, omdat ik zo goed je gleuf kan bekijken.’
‘Zoiets zie je toch vaker?’
‘Ja, maar niet zo goed. Zelfs als meisjes of vrouwen hun benen niet tegen elkaar houden zit er vaak zoveel haar omheen dat hun gleuf amper te zien is. Jij hebt nog een helemaal blote. Een mooie.’
‘Ja, er steekt niets uit.’
‘Geen eh uitstekende kleine schaamlipjes, hè? Je grote vormen net een mondje op z’n kant. Om eh te zoenen.’
‘Je pik wordt nog langer en dikker. En komt steeds meer omhoog.’
‘Ja. Als je hem meer streelt dan aait komt hij helemaal omhoog.’
‘O. Dat heb ik in het zwembad wel eens gevoeld, maar nog niet gezien.’
Ik plaats van over zijn pik te voelen legde ik mijn hand er omheen en streelde zijn pik over de hele lengte. Die langzaam steeds langer werd. Ik voelde hem ook nog dikker worden.
‘Lekker, zeg, zo aan je pik voelen.’
‘Dat vind ik ook. Daarvoor is dit spelletje ook.’
‘Mijn ouders, en vast andere groten ook, spelen ook met elkaar. Vrijen, noemen ze dat.’
‘Ja, het man en vrouwspelletje. Ik zou dat ook kunnen, denk ik, maar ik mag het nog niet. En jij bent er zéker te jong voor.’
‘Waarom vraag je dan geen meisje wat er niet te jong voor is? Ik heb je die bij hun borsten zien grijpen. Wat ze onder water bij jou deden kan ik wel raden.’
‘Ja? Doe jij dat wel eens bij jongens?’
‘Ik knijp in hun zak of trek aan hun pik om ze hun hand weg te laten halen, als ze niet maar mijn zin tussen mijn benen voelen.’
‘Als er goed tussen je benen gevoeld wordt is dat wel lekker, hoor. Ik wil dat ook graag bij je doen. Maar voel eerst even aan mijn zak, dat vind ik ook lekker.’
‘Ach, waarom niet.’
Ik pakte zijn zak en bevoelde die.
‘Je hebt er natuurlijk ook twee ballen in. Kleinere dan die van mijn vader, grotere dan die van mijn broertje.’
‘Je hebt er ervaring mee, voel ik. Sommige meisjes niet. Die douchen niet tegelijk, waarschijnlijk.’
‘Zodra ik kon staan zijn ze me zo gaan wassen, zeiden ze. En aan wat je zelf niet hebt maar ziet voel je.’
‘Ja. Zoals wat iets hoger zit.’
‘Ja ja, je pikkie. Pik, eigenlijk, nu.’
Ik liet zijn zak los en pakte hem iets hoger vast.
‘Hij is nog niet zo lang en dik als die van mijn vader, maar hij staat al wel meer omhoog.’
‘Als je hem wat steviger streelt nog meer.’
‘Goed, als dat kan. Ik weet niet wat je eraan kan hebben. Jij wel?’
‘Ja, al een tijdje. Ik heb al vaker het spelletje gespeeld. Maar nog niet met zicht op een lekkere, blote gleuf.’
‘Nou, je kijkt maar.’
Ik voelde nog wat beter aan zijn pik.
‘Je pik voelt lekkerder aan dan eentje onder de douche of onder water. Niet zo glad.’
‘Streel hem maar helemaal nog iets steviger.’
Ik deed het, op en neer.
‘Tjonge, wat is het een lekkere paal geworden. Hij zit nu stijf tegen je buik.’
Ik trok hem van zijn buik af, maar toen het moeilijker ging liet ik hem maar weer tegen zijn buik komen, voor ik hem misschien pijn zou doen.
‘Tjonge, wat wordt hij hard.’
‘Stijf. Zo wordt dat genoemd.’
‘Door wie?’
‘Door iedereen. Zodra mijn pik wat omhoog kwam nam een meisje me mee naar zo’n plek als dit en zei dat ze me een stijve zou bezorgen. Ze trok aan mijn pik en kneep erin, toen werd hij inderdaad helemaal stijf en kwam bijna helemaal omhoog.’
‘En dat vond je lekker?’
‘Ja, heerlijk. Jij streelt lekkerder dan andere meisjes, je kreeg hem helemaal omhoog.’
‘Ik vind het wel lekker, zo’n stijve.’
‘Ik vind het helemaal lekker, als je me nog steviger streelt.’
‘Nog steviger? O. Wacht even. Mijn moeder zei, als jongens het gevoel krijgen dat ze onderin vol zaad zitten vinden ze dat niet prettig. Om daar vanaf te raken gaan ze zelf aan hun pik trekken tot er wat uitspuit.’
‘Ja, zo werkt dat, maar ik doe het zelf niet vaak meer. Daarvoor is dit jongens met meisjes spelletje. Om het een meisje te laten doen.’
‘O. Zit je soms vol?’
‘Ja. Daarom vroeg ik je ook.’
‘Waarom niet een meisje wat het vaker gedaan heeft?’
‘Anders wel, maar nu omdat ik graag wat langer naar een blote gleuf wilde kijken. Of ik daar ook een stijve van kreeg. Ja dus. Hij zou vast ook helemaal stijf geworden zijn als je hem niet gestreeld had, maar dat is niet zo lekker als wel.’
‘Ik vond het lekker om hem te voelen groeien. Je zei, dat je ook wel goed aan mijn gleufje wilde voelen.’
‘Ja, want dat vind jij vast net zo lekker als dat ik het vind dat jij aan mijn pik zit. Die andere meisjes lieten me er ook graag aankomen.’
‘Tussen hun haren door?’
‘Ja, die gaan vanzelf opzij, als ik met een vinger aan hun gleuf voel.’
‘Nou, we zien wel. Eh hoe lang moet ik je stijve strelen voor je gaat spuiten?’
‘Als je met je hand knijpt tot je er niet meer over streelt, maar mijn vel op en neer beweegt, duurt het niet zo lang voor het komt.’
‘Het? Je zaad?’
‘Ja. Als ik zeg, het komt, moet je met mijn stijve naast je mikken, anders spuit het tegen je aan.’
‘O. Is dat vies?’
‘Het plakt een beetje, maar vies is het eigenlijk niet. Vrouwen laten het toch ook in hun spuiten?’
‘Mijn moeder zei dat ze graag vrijde. En het is in ons huisje zo gehorig dat ik kan horen als ze dat doen. Ze giechelen en kreunen er veel bij. Mijn moeder zegt soms, dieper, dieper. En mijn vader hoor ik zeggen, ik ga spuiten. Als het niet lekker was deden ze het vast niet zo vaak. Ik hoor het, als ik niet kan slapen, soms twee keer op een avond.’
‘Ja, vast. Je moeder wil natuurlijk goed voelen dat de stijve van je vader er helemaal, zo diep mogelijk, inzit. En je vader, dat zijn stijve helemaal gestreeld wordt, als hij die in de gleuf van je moeder beweegt, dieper en wat ondieper. Tot hij zo lekker gestreeld is dat hij gaat spuiten. Klaarkomen het dat.’
‘Met krampen, hè?’
‘Ja, bij je vader, bij alle mannen natuurlijk, om hun zaad eruit te persen. Bij vrouwen, waarschijnlijk om met hun gleuf de stijve die erin zit extra te masseren. Een ander nut kan het niet hebben, ze kunnen niet spuiten. Als je lang genoeg naar je zin gestreeld hebt, ga dan lekker steviger aan mijn pik trekken en duwen, die masseren. Ik heb zin om klaar te komen.’
‘Ik vind het al erg lekker om zo’n stijve pik te strelen, maar ik wil ook wel zien hoe je spuit.’
Ik deed maar wat hij gezegd had, niet erover strelen, maar er iets in knijpen en zijn vel op en neer bewegen.
‘Oooh, lekker, Leoni. Ik leg een hand op die van jou om aan te geven hoe snel je moet pompen. Nog even langzaam.’
‘Kan je het niet beter zelf doen?’
‘Nee, het is lekkerder als een meisje het doet. Na één keer weten ze wel wanneer ze het langzaam of snel moeten doen. Dan heb ik mijn handen vrij en kan ik ondertussen hun borstjes masseren. Dat kan bij jou nog niet, maar ik kan wel naar je blote gleuf kijken en denken dat ik mijn stijve daarin beweeg.’
‘Als je dat maar laat.’
‘Ja, maar ik mag het toch wel denken? Dat die nog beter om mijn stijve zou zitten dan je hand? En we niet op zouden hoeven letten waar mijn zaad heen spoot? Nu wat sneller.’
‘Waarom?’
‘Omdat ik al een krampje voel. Oooh, ja. Nog één. Nu langzamer en even stoppen als ik spuit. Wel lekker blijven knijpen. Jaaah. Jaaah. Daar komt het.’
Hij trok mijn hand met zijn stijve erin wat opzij en begon te kreunen. Bekend geluid. Ik voelde zijn stijve even wat dikker worden en zag er een straal uitkomen. Tjonge, het spoot wel een halve meter weg. Hij hijgde.
‘Ooooh, lekker. Een paar keer langzaam. . . . Jaaah. De volgende.’
Ik voelde zijn stijve weer even wat dikker worden en zag er weer een straal uitkomen.
‘Laat mijn hand maar los, Eddie, ik pomp wel verder.’
Hij liet mijn hand los, ik pompte nog een paar keer langzaam, voelde zijn stijve weer wat dikker worden en masseerde er nog twee stralen uit.
‘Oooh, wat lekker. Oooh, wat goed van je. Oooh, er komt niets meer. Oh, de volgende keer mag je gelijk zo beginnen, zo lekker deed je het. Stop maar.’
Ik liet zijn pik los.
‘Als ik al niet eerder gehijg en gekreun had gehoord, had ik het raar gevonden. Je schokte er ook nogal bij.’
‘Ja, door die krampen. Oooh, lekker.’
Ik zag zijn pik kleiner worden en omlaag gaan. Hij kwam naast me zitten en hijgde uit.
‘Moet je je klodders niet opruimen?’
‘Nee, mieren en slaken weten er wel raad mee . . . die schijnen het lekker te vinden. . . . Anders zag je er hier wel meer.’
‘Van jou?’
‘Ja. Van gisteren. En van andere jongens, zo veel rustige plekken zijn er niet.’
‘Die eh doen allemaal hetzelfde?’
‘Die laten allemaal hetzelfde doen. En doen voor meisjes wat die willen.’
‘Ik snap dat je het wil laten doen, ook dat meisjes het willen doen. Zo’n lekkere grote stijve eh bevoelen en zien spuiten. O. Je pik blijft krimpen. Nog even en het is weer een hangend slangetje.’
‘Ja, zo werkt dat. Het heeft een pauze nodig voor het weer stijf kan worden. Die twee keer dat je je ouders hoorde vrijen was vast niet vlak achter elkaar.’
‘Nee, maar ik kijk niet op mijn wekkertje om daarachter te komen, ze doen maar.’
‘Heb je je ouders wel eens zien vrijen?’
‘Nee. Alleen gehoord.’
‘Ik die van mij wel. Ze schokten er ook aardig bij. Ik kwam een keer tussen de middag thuis, om te eten. Ik hoorde wat rare geluiden boven en ging voorzichtig kijken. Hun slaapkamerdeur stond open, het leek erop dat ze samen in de knoop zaten, maar toen ik zag dat de kont van mijn vader op en neer bewoog wist ik genoeg, maar ik ben toch blijven kijken.’
‘Hoe ze vrijden?’
‘Ja. Dat wil zeggen, mijn vader lag op mijn moeder, zij had haar armen en benen om hem heen. Hij had zijn handen om haar borsten, zijn stijve vast in haar gleuf, maar dat kon ik niet zien. Alleen dat zijn kont langzaam op en neer ging. Dat noemen ze neuken.’
‘Dat mag ik niet zeggen. Maar ik hoorde mijn moeder een keer, toen ze op hun slaapkamer waren, zeggen, neuk me nu.’
‘Ze beginnen vrijen met kussen en elkaar strelen. Een stijve in een gleuf duwen en erin op en neer pompen heet neuken. Ze hijgden allebei. Tot mijn vader zich helemaal op mijn moeder liet zakken en zei, daar komt het, ik ga je vol spuiten. Hij kreunde.’
‘Vol?’
‘Nou ja, zoveel is het niet, je zag het. Maar het voelde weer voor me, alsof ik me leeg spoot. Dat ben ik niet, ik kan het vandaag nog wel een keer. Na eventjes pompte mijn vader nog een paar keer op en neer en lag toen weer even stil. En kreunde weer. En zo nog twee keer. En pompte toen verder tot mijn moeder zei, hijgend, ik kom ook, ga door. Hij pompte verder tot mijn moeder drie keer geschokt en gekreund had en gezegd had, ho maar. Mijn vader ging naast haar liggen, ik zag zijn pik kleiner worden.’
‘Zoals die van jou nu. Je vader spoot dus een keer of vier?’
‘Ja. Als ik ouder word ga ik ook meer zaad maken. De eerste keer, vorig jaar, toen ik me vol voelde, kwamen er maar twee straaltjes. Langzamerhand kwam er wat meer per straal of werden het er drie. Tjonge, wat masseerde je de laatste stralen er lekker uit. Je speelt al heel goed.’
‘Merci. Ja, een leuk spelletje. Je wilde dat ik niet pompte als je spoot, je vader lag er dus ook stil bij?’
‘Ik zag het natuurlijk niet, maar hij zei het. Ik denk dat hij dan beter kan voelen dat mijn moeder door haar krampen zijn pik met haar gleuf masseert.’
‘Ze eh kwam toch pas daarna?’
‘Klaar ja, maar die krampen zullen al eerder begonnen zijn. Ik weet niet of jij ze al kan krijgen.’
‘Ik ook niet. Maar ik weet al niet of ik het fijn zou vinden als jij goed tussen mijn benen zou voelen.’
‘Vast wel. Zal ik het proberen?’
‘Eh ik mocht buiten het zwembad niet door jongens aan me laten komen. Dan zouden ze vieze vingers kunnen hebben. Maar we kwamen er net vandaan, dus kan het wel.’
‘Kom dan tussen mijn benen zitten. Dwars, met je benen over mijn been.’
Ik deed maar wat hij zei.
‘Ja, prima. Ik doe een arm om je heen, dan kan je er een beetje op achterover leunen.’
Ik probeerde het, het lag inderdaad beter. Wel raar, bij een jongen op schoot.
‘Zo durf ik wel. Zo kan je toch niet met me vrijen.’
‘Dat wil ik ook niet. Je bent zo jong, ik zou je gleufje te ver uit kunnen rekken.’
‘Met jouw pik? De dikke pik van mijn vader, die misschien nog dikker wordt als mijn moeder eraan zit, schijnt er wel zonder problemen bij haar in te kunnen.’
‘Ja, als vrouwen, meisjes, wat ouder zijn, volgroeid, zit er veel rek in. Dan past de stijve van een man er precies in en streelt die haar gleuf op z’n best. Door die rek kon jij er bij je moeder uitkomen.’
‘Ja. Ik kom uit haar buik.’
‘Zo wordt dat meestal tegen kleinere kinderen gezegd. Je staat er niet bij stil, hè, dat je vader eerst zijn stijve in de gleuf van je moeder gestopt heeft en zijn zaad erin gespoten heeft, wie weet hoe vaak, voordat het bij een eitje van je moeder kwam en jij daaruit groeide en eruit kwam.’
‘Nee, aan zoiets denk je natuurlijk nooit. Mijn moeder zei wel, vrijen doe je voor de voortplanting, maar veel vaker omdat het lekker is. Het zal dus vast niet zo’n probleem zijn, als de voortplanting niet direct lukt.’
‘Welnee. De meeste stellen hebben al honderden keren gevreeën voor de vrouw met de pil stopt en er een kindje mag komen.’
‘Mijn ouders dus zo’n twee jaar lang. Tjonge. Soms val ik snel in slaap en thuis hoor ik niets, maar hier doen ze het zeker een paar keer per week. En dan soms een paar keer per avond.’
‘Ja, voor het lekkere. Ze doen het hier vast nog vaker dan thuis, want hier zien ze ook ander lekkers. Dan wil je wel wat.’
‘Ander lekkers?’
‘Veel borsten, meer of minder behaarde gleuven en pikken.’
‘Is zien genoeg om dan te willen vrijen?’
‘Ja, al zullen ze het meestal alleen thuis doen.’
‘Mijn moeder zei, wij vrijen niet met anderen, we vinden het met elkaar lekker genoeg.’
‘Ja, maar ze kunnen wel meer doen. Ze hebben vroeger vast ook gespeeld en niet steeds met dezelfde. Misschien doen ze dat nog.’
‘Aan elkaar zitten?’
‘Waarom niet? Ik zou wel eens aan mijn buurvrouw willen zitten, aan haar heel grote borsten. En voelen of ze een normale gleuf heeft, onder die bos haar op haar doos. Mijn vader doet dat misschien. Ik hoorde mijn moeder een keer zeggen, laat je hooguit één keer legen, de rest is voor mij.’
‘O. En zij?’
‘Weet ik niet. Maar als mijn vader wat mag, zal zij zich ook wel eens laten kietelen. Ze komen hier vast niet om alleen maar te kijken. En vrouwen vast niet om alleen slappe pikkies te zien slingeren. Ze hoeven niet veel moeite te doen om die stijf omhoog te krijgen. Even tussen hun benen laten kijken zal wel genoeg zijn. Of beetpakken. Alles is voor het grijpen. Jij hebt nog niet alles, anders, als er een meisje zo bij me zit, voel ik eerst aan haar borstjes.’
Hij streelde over mijn borst.
‘En masseert ze.’
‘Ja. En hun tepeltjes.’
Hij rolde er één tussen een duim en wijsvinger.
‘Als ik dan te lang naar hun zin met hun borstjes speel zeggen ze, pak me nou.’
‘Dat zal je mij niet horen zeggen.’
‘Nee, nu niet. Je weet nog niet hoe lekker het wordt. Eh je hebt het kennelijk nog niet bij jezelf gedaan.’
‘Ik heb alleen gehoord dat jongetjes met zichzelf spelen. En waarom.’
‘De meeste zullen dat wel doen. Tot ze het lekkerder kunnen laten doen. Van meisjes weet ik het niet, ze laten me het wel graag doen.’
Ik voelde zijn hand over mijn buik naar beneden gaan tot hij ermee onder m’n navel zat.
‘Doe je je beentjes wat van elkaar?’
Ik deed het.
‘Ja, lekker, zo kan ik hem goed bekijken. En erbij.’
Hij liet zijn hand verder zakken tot hij mijn doos in z’n hand had.
‘Zo zie je niets. Ik dacht, dat je mijn gleufje ging strelen.’
‘Ja, maar het is lekkerder als ik tegelijk je doos bevoel.’
Ik voelde dat een vinger over mijn gleufje ging strelen.
‘Lekker, zeg, een bloot gleufje. Fijn, om nu eens goed te zien wat ik doe. De haren bij oudere meisjes vallen er steeds over terug. Nu kan ik mijn vinger van boven tot beneden zien strelen. En voelen, natuurlijk. Erg lekker.’
Ik voelde ineens, dat hij er met z’n vinger op duwde en er een beetje inging. Eigenlijk lekker. Strelend.
‘Mmmm.’
‘Dat voel je vast, hè? Dat ik je lipjes streel. En ertussen. Lekker, hè?’
‘Mmmm.’
‘Ik ga er nog iets verder tussen. Om ze helemaal te strelen.’
Oei. Wat voelde ik dat goed. Heel lekker gestreel.
‘Lekker, Eddie.’
‘Ja, hè? Fijn om eens goed te zien hoe mijn vinger zo makkelijk in je gleufje gaat. Ik wil later ook zien hoe mijn stijve in een gleuf gaat. Dat die gleuf rond wordt en om mijn stijve past. En die streelt, als ik aan het neuken ben. En mijn stijve natuurlijk net zo goed die gleuf streelt. Daarom schijnen mannen en vrouwen ongeveer gelijk klaar te komen. Weet je, wat ook lekker is? Als ik je daar met mijn tong streel. Een soort tongzoentje. Bij jou zou ik geen haren in mijn mond krijgen.’
‘Hoe weet je dat?’
‘Dat doe ik wel eens bij meisjes, als ze het goedvinden, omdat het zo op een mondje lijkt. En meisjes likken mijn pik wel eens, omdat ze die op een lolly vinden lijken.’
‘Wel een rare.’
‘Ja, hij is ergens anders voor. Dat kussen en likken kunnen we misschien straks doen.’
‘Dat weet ik nog niet, hoor.’
‘Zo meteen wel. Zal ik nu met mijn vinger gaan doen, wat een stijve later bij je gaat doen?’
‘Erin? Verder?’
‘Ja. Heel voorzichtig.’
‘Is dat niet vies?’
‘Welnee. Als dat gevonden werd werden er geen stijven in gleuven geduwd en kwamen er geen kinderen. Maar zolang er om de ene of andere reden, bijvoorbeeld als je erg jong bent, nog geen stijve in mag kan een vinger het wel en kan je daarmee ook klaarkomen.’
‘Is je vinger daar wel lang genoeg voor? Je pik was daarnet al langer.’
‘Ja, het gaat om erin strelen. Met een lange stijve gaat dat natuurlijk beter.’
‘Ik hoor mijn moeder wel eens zeggen, als ze met mijn vader aan het vrijen is, dieper, dieper.’
‘Ze voelt pas duidelijk dat de stijve van je vader helemaal in haar zit als hun buiken tegen elkaar komen. Ik ga je met mijn middelvinger strelen, dat is mijn langste.’
Ik voelde er iets inkomen. Langzaam steeds verder. Tot hij met zijn hand op mijn doos zat.
‘Oooh.’
‘Ja. Verder gaat niet. Normaal zou ik met mijn andere vingers en mijn duim je doos masseren, nu ga ik kijken hoe mijn vinger je streelt. En jouw lipjes mijn vinger.’
Ik voelde zijn vinger op en neer gaan. En een beetje in de rondte. Het kietelde.
‘Het kietelt.’
‘Ik kietel je. Eigenlijk heet het, ik vinger je. Ik doe het wat sneller.’
‘Ja. Enne, wat deed ik bij jou? Je klaar laten komen?’
‘Ja, door me af te trekken. Maar een jongen vraagt een meisje, of andersom, om te gaan spelen. Dan hoef je verder niets bij naam te noemen, het wijst zich vanzelf.’
‘Ja, een pik omhoog. Oooh, het kietelt minder, het wordt eh lekker. Nog sneller?’
‘Nou, iets dan. Mijn vinger kan wel sneller, maar mijn stijve zou het niet kunnen. Maar die zou je helemaal vullen en beter strelen.’
‘Je doet je best, voel ik. Je gaat niet alleen op en neer.’
‘Nee, ik kan niet zoals een stijve je rondom strelen, daarom ga ik ook wat heen en weer.’
‘Jaaah, lekker.’
‘Fijn. Zullen we tegelijk zoenen?’
‘O. Probeer maar.’
Ik voelde zijn mond op die van mij komen en er een beetje tegen bewegen. Mmmm, lekker. Na even voelde ik zijn tong net iets in mijn mond mijn lippen likken. O, hij ging hetzelfde met zijn vinger doen. Net iets in mijn gleufje de lipjes strelen. Nee, dat was eerder lekker, nu niet meer. Ik draaide mijn gezicht iets opzij.
‘Nee, niet weer zo. Weer dieper.’
Hij grinnikte even.
‘Net je moeder? Goed, hoor.’
Hij drukte zijn mond weer op die van mij en gelijk met zijn tong ver in mijn mond te voelen komen voelde ik hem zijn vinger weer onderin me duwen. En weer gaan strelen, maar eh woester dan eerder. Ik voelde hem ook zijn hand draaien, waardoor zijn vinger kwam op plekken waar die niet eerder geweest was. Ik voelde onderin me iets verkrampen en weer ontspannen. Lekker. Spannend. Ik draaide mijn gezicht weer iets opzij.
‘Ja, ga door. Lekker diep. Lekker roeren.’
‘Ja ja. Gevoelig gleufje, lijkt me.’
‘Jaaah, jaaah, por door, vinger door.’
Ik voelde onderin me weer iets verkrampen, maar sterker, en weer ontspannen.
‘Ooooh, krampen. Lekker. Ga door, ga door.’
‘Ja hoor, graag. Tjonge, wat ben je een hete meid.’
De krampen werden sterker en kwamen sneller na elkaar. Ik voelde opzij me tot ik zijn pik voelde. Half stijf, ongeveer.
‘Ja, lekker. Houd maar vast. Denk maar dat die in je port.’
‘Oooh. Jaaah. Dieper. Sneller.’
‘Ja ja. Ik voel je krampen. Kom maar lekker.’
Er kwam een grote kramp, die heerlijk door me heen trok. Ik hoorde, dat ik lang kreunde. Daarna kwamen er nog wat kleinere krampen, tot het stopte.
‘Oooh, wat lekker. . . . Wat porde je lekker.’
Ik zag meer dan dat ik het voelde dat hij zijn hand weghaalde.
‘Het was lekker om het bij je te doen. Je bent zo’n hete meid, zo lekker heb ik er nog niet veel zien en voelen klaarkomen.’
‘Voelen?’
‘Ja, je kneep met je gleuf in mijn vinger. Het zou vast lekker zijn om dat om mijn stijve te voelen. Alsof je me binnenin af zou trekken.’
‘Wanneer zou dat kunnen?’
‘Voor mij vandaag nog. Maar jij zal nog een tijd moeten wachten. Eigenlijk minstens tot je zestien bent. En je moeder het goedvindt en de pil voor je haalt.’
‘Hè, bah. Dat duurt nog jaren.’
‘Zo’n vier, denk ik.’
‘Nee, meer.’
Hoe oud ben je dan? Nu, bedoel ik?’
‘Tien.’
‘WAT? Tien?’
‘Nou ja, bijna elf. Wat dacht je dan?’
‘Bijna twaalf. Tjonge. Tien. Als ik dat geweten had had ik je niet gevraagd. Ik dacht dat ik net op tijd was, voor je haar op je doos zou krijgen en ik je gleuf niet goed meer zou kunnen zien.’
‘Ik ben alleen lang voor mijn leeftijd. Hoe oud ben jij?’
‘Dertien.’
Ik giechelde even.
‘Dertien? Ik dacht eerst twaalf. Toen ik zag hoeveel zaad je spoot dacht ik, die moet ouder zijn, want jongens beginnen pas met twaalf zaad te maken. Je spoot drie keer, mijn vader meestal vier keer.’
‘Dat hoor je ook?’
‘Ja, aan zijn gekreun.’
‘Jij kreunde ook. Tjonge, je bent niet alleen lang, ook heet.’
‘Wat is dat?’
‘Eh dat je zo graag dit spelletje speelt. En al zo heftig klaarkomt. En zo goed aftrekt.’
‘Nou, het was allemaal heel lekker. Dan moet ik dat maar vaker doen, tot ik mag vrijen.’
‘Ja, dat zal wel geen kwaad kunnen.’
‘Zoiets als wat mijn moeder zegt? Het geeft niet, als jongens op de ene of andere manier vaak zaad spuiten. Ze blijven dat maken tot ze vrij oud zijn.’
‘Ja, zoiets. Als het niet geeft dat jongens klaarkomen zal dat ook wel voor meisjes gelden.’
‘Waarom heb je nu weer een stijve?’
‘Ik stelde me net ook voor, dat ik met mijn stijve in je blote gleuf porde.’
‘Word je daar ook heet van?’
‘Ja, als ik bij iets aan seks denk, aan vrijen. Zoals wanneer ik de buurvrouw zie, met haar schuddende grote borsten. En als ik een blote gleuf zie, dat zag je. Maar als ik geweten had hoe oud je was niet. Met kleine meisjes wil ik niets doen. Ik laat grotere altijd mij eerst aftrekken, ik ben bang dat ik anders al kom als ik ze aan het vingeren ben. Als jij net je hand niet stil gehouden had was dat ook gebeurd.’
Ik had hem kennelijk losgelaten, ik greep zijn pik weer en streelde die. Hij was al gauw weer helemaal stijf.
‘Zou je graag nog een keer eh klaarkomen? Je zei, ik ben niet leeg, ik kan het vandaag nog wel een keer.’
‘O. Ja, het kan vast nu alweer, anders had je hem niet stijf gekregen. Wil je het doen?’
‘Ja, ik weet niet of ik er al gauw weer de kans voor krijg. Met jou of een andere jongen.’
‘Je zal ze erom moeten vragen. Om te gaan spelen. Zolang je er niet oud genoeg voor uitziet gaan jongens je niet vragen.’
‘Jij deed het toch ook?’
‘Het was eigenlijk een ingeving. Ik dacht ineens, ze zeggen dat een blote gleuf lekkerder moet zijn om te likken dan een behaarde, maar die zie je niet meer als meisjes ouder worden. Ik dacht het jou wel te kunnen vragen.’
‘Als je belooft dat straks te doen wil ik wel aan je lolly likken tot je spuit.’
‘O. Ja. Beloofd. Maar je moet ermee stoppen als ik ga spuiten. Je wilt mijn zaad toch niet in je mond?’
‘Nee zeg. Eh ik zal mijn moeder wel eens vragen hoe dat zit. Zij zal die van mijn vader vast ook wel eens likken.’
‘Pijpen, heet dat. Niet aan de zijkant likken, hem zo ver in je mond nemen als het gaat en erom likken. Zoals met een lolly.’
‘O. Hebben meisjes dat bij je gedaan?’
‘Eentje viel me hier al aan voordat mijn pik helemaal omhoog was. Ze kreeg hem helemaal in haar mond. Lekker. En lekker warm, vast net zoals in een gleuf.’
‘Daar zoek je maar een andere voor.’
Ik stond op en knielde voor hem.
‘Schuif eens naar voren tot je zak over de rand van de bank valt.’
Hij deed het. Ik nam zijn zak in een hand om met zijn ballen te spelen, met mijn andere hand pakte ik zijn stijve onderaan vast, boog me voorover en likte aan zijn stijve.
‘Oooh, lekker, Leoni. Verder, alsjeblieft.’
Ja ja. Zelfs als hij me niets verteld had was ik niet gestopt, maar verder gegaan. Ik deed mijn mond open en deed die langzaam om zijn stijve. Zo ver ik prettig vond, nog geen decimeter, denk ik. Ik likte waar ik bij kon. Ja, een lekkere lolly. Die andere meisjes dachten vast hetzelfde als ik, zo’n lekker stuk vlees zou in mijn gleuf geen kwaad kunnen, me daar heerlijk strelen.
‘Oooh, lekker, Leoni.’
‘Mmmm.’
‘Doorlikken, alsjeblieft. Vooral de punt.’
De punt? Zo puntig was het niet. Het liep wel wat toe, vast om een gleuf makkelijk open te kunnen drukken.
Ik voelde zijn hand over die van mij, die om zijn pik zat, komen. Hij schoof mijn hand naar boven tot die tegen mijn mond kwam, kneep in mijn hand en trok die langzaam naar beneden. Ik voelde met mijn tong wat raars aan die punt, haalde zijn stijve uit mijn mond en keek ernaar.
‘Wat is dat?’
‘Mijn eikel. Die zit normaal verstopt, onder vel. Want hij is te gevoelig om zomaar aangeraakt te worden. Je kan er wel aan likken, als je je tong maar wat nat houdt.’
‘Hoe weet je dat allemaal?’
‘Omdat meisjes het soms doen. En van andere jongens. Iets oudere. Die zeggen ook, als je hem in een gleuf duwt wordt je eikel ook bloot en heerlijk gestreeld. Je moet de eerste keer er voor zorgen dat je niet te vol zit, want het is zo lekker dat je er gauw door klaarkomt. En te gauw vinden vrouwen niet fijn.’
‘O. Je hebt nog niet gevreeën? O ja. Je zei, ik zou het kunnen, maar ik mag het nog niet.’
‘Eh ja, nee. Ik zou het kunnen, mijn pik wordt stijf genoeg en klaarkomen en spuiten kan ik dus ook. Ik mag het nog niet, ik bedoel, ze laten het me niet doen. Wat ik gehoord heb, meisjes beginnen er meestal niet aan voor ze zestien zijn. Op die leeftijd mag het hier, als ze toestemming van hun ouders hebben.’
‘Je hebt gezegd, ik moest het aan mijn moeder vragen.’
‘Ja. Soms vinden ouders het goed als je er voor je zestiende mee wilt beginnen. Je zoekt maar uit wat je je moeder hierover gaat vertellen. Ik vertel het niet door. Pijp je me nu verder? Ik waarschuw wel als je moet stoppen.’
Ik ging verder waar ik gebleven was, met speciale aandacht voor zijn eikel.
‘Oooh, Leoni. Je trekt niet alleen zo goed af, je pijpt ook geweldig. Nog even.’
Maar al gauw begon hij te hijgen.
‘Stoppen, Leoni. Trek me verder af en mik naast je.’
Ik haalde zijn stijve uit mijn mond, hij schoof vlug zijn vel weer over zijn eikel.
‘Zo, weer veilig verstopt. Ga je nu zo lekker als eerder verder?’
‘Als je nog weet wat je beloofd hebt.’
‘Ja ja, ik lik zo meteen je gleuf. Alsjeblieft, laat me komen.’
Ik pakte zijn stijve en streelde die niet te voorzichtig, hij zou wel gauw komen. En inderdaad, hij begon bijna direct weer te hijgen.
‘O ja. O ja. Bijna. O ja, zo lekker. Daar komt het.’
Ik stopte met op en neer strelen en streelde, zodra hij kreunde en ik zijn stijve dikker voelde worden, alleen van beneden naar boven er weer een straal zaad uit.
‘O ja. O ja. Wat geweldig, weer. Nog een keer.’
Ik hielp er weer een straal uit en liet zijn pik los, omdat die direct daarna slap begon te worden.
‘Oooh, zo goed ben ik nog nooit afgetrokken. Extra hard gespoten, omdat je meehielp. Hoe kon je dat verzinnen?’
‘Gewoon, ik voelde je stijve wat dikker worden, er moest vast iets doorheen gaan, ik zag het eruit komen.’
‘Ja. Fijn. Oooh, wat lekker. Ik zal het zo meteen ook extra lekker bij jou doen.’
‘Me extra lekker likken?’
‘Ja. Weet je, dat jij ook wat erg gevoeligs hebt?’
‘Nee. Ik zou niet weten waar. Of het moet zo diep in me zitten dat je er met je vinger niet bij kon.’
‘Nee, daar niet. Eh hoe wil je zitten of staan, als ik je lik?’
‘Eh laten we van plek ruilen.’
Dat deden we, maar daarna ging ik liggen, met één been van de bank af naar beneden hangend.
‘Ja, slim van je. Je benen lekker ver van elkaar af. O, je gleuf nu als een mondje voor me. Wat een lekkere blote.’
Hij kuste het een paar keer en begon toen te likken, van links naar rechts en terug.
‘Oooh, lekker, Leoni, je blote.’
‘Mmmm.’
Hij ging verder er ook iets in likken.
‘Lekker, Eddie.’
Hij stopt even.
‘Ja, lekkere lipjes. Ik lust je iedere dag wel.’
Hij ging verder, er iets in likken, van links naar rechts en terug. Maar opeens ging hij er bovenin verder met zijn tong in. Er schoot een kramp door me heen. Zo’n lekkere. Alsof ik klaarkwam.
‘Verder, verder, ik denk dat ik kom.’
Even later wist ik het zeker. Achterelkaar kreeg ik heftigere, lekkerdere krampen, tot ze zwakker werden en wegbleven.
‘Oooh, je hebt me klaargelikt.’
‘Ja. Je hebt daar een klein eh knopje. Wat dus ongeveer zo gevoelig is als mijn eikel.’
‘Doen ze daar bij vrijen wat mee? Denk je of weet je?’
‘Ik denk het niet. Ten eerste, je kwam erg snel, bijna direct, hè? Met een aanloop is lekkerder, ik heb ook niet graag dat een meisje gelijk begint mijn stijve stevig te strelen. Ten tweede, een vrouw zal vast graag een dikke en lange stijve helemaal in haar willen voelen strelen en dan klaarkomen. En voelen of denken, hij spuit zijn zaad in me. In plaats van dat alleen dat knopje gelikt of gestreeld wordt.’
‘Ja, met een vinger kan je er natuurlijk ook bij. Ik zal het onthouden. Als een jongen me niet lekker kan vingeren kan hij me toch laten komen. Maar jij ging er met je tong in. Niet vies?’
‘Nee, niet na het zwembad. Spuug is ook niet vies, wat je gebruikte om je tong nat te houden, toen je mijn eikel streelde. Zaad is ook niet vies, ook natuurlijk spul, vraag het je moeder maar.’
‘Ik denk dat ik het wel weet. Waar je pik naar smaakte.’
Hij kwam naast me zitten en hielp me overeind.
‘Ja. Tjonge, ik heb nog nooit zo lang, zo fijn en zo lekker gespeeld. Ook twee keer gekomen en lekkere ladingen zaad geloosd. En jou twee keer laten komen.’
‘Ik heb ook eh genoten en heel wat geleerd. Jij hebt ook wat geleerd, denk ik.’
‘Ja, hoe ik lekkerder afgetrokken kan worden en een meisje klaarlikken.’
‘Je eikel laten likken?’
‘Ik had alleen geleerd hem onder de douche te voorschijn te halen en hem af te spoelen. De rest bij het spelen.’
‘Van je vader of moeder geleerd?’
‘Dat weet ik niet. Zodra ik het zelf kon vroegen ze alleen nog een tijdje of ik het niet vergeten was.’
‘Ik zit, als we samen douchen, wel eens aan de pik van mijn vader of aan het pikkie van mijn broertje. Maar niet lang, dat doe je niet, bij familieleden, zegt mijn moeder. Maar ik zou wel eens de helemaal stijve van mijn vader willen zien.’
‘Die heeft vast net zo’n grote paal als mijn vader. Die zie ik als we op ons terras zitten en de buurvrouw loopt langs, met haar schuddende grote borsten en achterwerk.’
‘Dan ziet hij vast ook jouw stijve pikkie.’
‘Ja, die groeit dan ook snel. Mijn moeder geniet er erg van, ons ze die van ons ziet groeien. Tot ze helemaal omhoog staan. Dan vraagt ze mijn vader mee naar binnen. Ze gaan dan natuurlijk vrijen.’
‘En jij?’
‘Als ik voel dat ik onderin vol zit had ik de keus tussen ‘s nachts mijn bed en mezelf verschonen of het eerder in de douchebak spuiten en wegspoelen. Tot een meisje me vroeg om te gaan spelen. Niet ieder meisje wil evenveel, maar de zoveelste toverde onder het pijpen mijn eikel te voorschijn. Dat heeft ze geweten. Ik was haar hoofd aan het vasthouden, om aan te geven dat ze meer of minder van mijn stijve in haar mond moest nemen, maar voor ik het wist spoot ik drie ladingen in haar mond.’
‘O. Wat deed ze?’
‘Ze spuugde ze uit. En zei, eigenlijk geeneens vies. Ze likte mijn vel weer over mij eikel en zei, ik heb nu wel zin in een echte lolly. Lachen.’
‘Ja. Heb je wel eens aan je moeder gevoeld?’
‘Ja, haar borsten bevoeld, tot ze vond dat ik daar te groot voor werd. Haar gleuf niet, die is trouwens niet te zien, door veel haar. Ik had daar ook geen belangstelling voor, tot ze niet meer met me douchte en gezegd had, niet alleen hoe ik van mijn zaad af kon komen, ook dat meisjes me wel erbij zouden gaan helpen en dat ik die vast wel aan en in hun gleuf zo mogen kietelen. Maar pas ermee mocht vrijen als ik ouder was. Minstens zestien.’
‘Daar moet jij dus op wachten.’
‘Jij ook. Maar ach, lekker spelen is al heel wat. Tjonge, ik voel me leger dan ooit.’
‘Wanneer heb je weer genoeg?’
‘Morgen minstens voor één keer. Als ze het niet zo geweldig doen voor twee keer. Ik probeer het zo vaak mogelijk, ik vind het lekker, meiden ook.’
‘Die zullen onder elkaar wel verteld hebben wat je goed kan. Hoor jij wel eens wat van andere jongens?’
‘Weinig. We zien natuurlijk al meer dan meiden. Boven water mogen wij geen stijve laten zien, bij hun zien we de grootte van hun borsten en hoeveel haar ze tussen hun benen hebben. Bij niet zo veel hun gleuf.’
‘En verder zijn alle katjes in het donker grauw, hè?’
‘Je bedoelt waarschijnlijk, jongens grijpen alles waar maar een gat in zit. Dat moeten meisjes natuurlijk wel hebben, zeker om te vrijen, maar veel verschil zie en voel ik niet. Ja, soms steekt er ietsje uit, maar van jong tot oud lijken ze me even groot. In pikken zit misschien meer verschil, in lengte of dikte. Meiden zullen er vast over praten als ze daar bij het spelen achtergekomen zijn. Maar daar gaat het niet alleen om. Wel hoe je met elkaar omgaat. Gezellig, lief, lekker. Ik zou liever vrijen met een meisje met kleine borsten, die me lekker met haar gleuf verwent, dan één met borsten waar je handen niet omheen kunnen en waarbij je amper of niet merkt dat ze klaarkomt. Ik heb wel eens gespeeld met een meisje wat ervan griezelde toen ze wat zaad op haar handen kreeg. Ik ben er maar mee gestopt, ze zou vast niet gevingerd willen worden.’
‘Nee, waarschijnlijk niet. Ik kan het me indenken, porren in een gaatje waar je uit piest. Wie weet zal ze nooit willen vrijen. Zaad komt uit hetzelfde als waar een man uit piest. Maar wat je zei, zaad is natuurlijk. Poep ook, maar dat is afval. Zaad niet.’
‘Nee. Ik had een paar natte dromen, zo’n één per week, voor ik aan kon voelen dat ik vol zat en die voorkwam. Daarna lieten meiden me wel vaker dan één keer per week spuiten. Zaterdags en zondags, hier. En in de vakanties nog vaker. Heerlijk.’
‘Ja, vast. Mijn ouders vrijen ook vaak. Ik zou niet weten waar mijn moeder al dat zaad laat.’
‘Ik heb het mijn moeder gevraagd. Er loopt soms wat uit, maar in principe wordt het binnenin opgelost, afgebroken, opgenomen, de ontwerper scheen er rekening mee gehouden te hebben.’
‘Ja, vast. Als hij het voortplanten zo lekker gemaakt had dat mensen dat graag wilden doen, kon hij voorzien dat ze het ook voor het lekkere zouden gaan doen.’
‘Ja. Het is voor ouders vast lastig om te bepalen wat hun kinderen mogen doen. Ze zien hier zelf veel, daarom komen ze hier, denk ik, als hoofdzaak of bijzaak, ze grijpen misschien ook wel eens wat. Kinderen zien hier ook meer dan thuis en willen ook wat. Een meisje zei me een keer, als ik een pikkie zie wil ik die stijf laten worden. Die bevoelen, hoe dik, lang en stijf die is en strelen. En als die jongen het niet meer redt hem laten spuiten. Die stralen zaad eruit te zien spuiten en hem te horen zuchten en kreunen van genoegen.’
‘Ja, dat ben ik met haar eens. Alleen vrijen schijnt lekkerder te zijn. Je ziet minder maar voelt meer. Eddie, ik moest maar naar ons huisje gaan.’
‘Ja. Dank je wel.’
‘Dank? Het was toch twee om twee?’
‘Ja, alles even vaak. En lekker.’
‘Je kent vast het speekwoord, of gezegde, lekker is maar een vinger lang. Nou, jouw vinger is lang genoeg voor wat je voorlopig wil doen, je nog langere stijve daarna ook.’
‘Tjonge, je bent niet op je mondje gevallen.’
‘Als ik daarop val, is het hopelijk om een stijve.’
‘Nou nou. Ga maar naar jullie huisje. En als je boven rare geluiden hoort ga dan maar niet kijken. Of wel.’
‘Vast niks, mijn broertje is hier ook nog. Jij bent enig kind?’
‘Ja. Ik had wel een zus van een jaar jonger willen hebben en daarmee douchen. Zien hoe ze het één en ander kreeg.’
‘Maar zij wat jij kon krijgen.’
‘Ja. Ik zou er niet mee zitten om met haar te spelen. En andersom. Niet vrijen, de rest wel. Ik mag het met alle meiden die hier rondlopen, zij zou het met alle jongens mogen. Waarom ik dan niet met haar, en andersom. Een ander speekwoord of gezegde, als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Als het een tijdje niet lukt om iemand te vinden om mee te spelen zouden we het met elkaar kunnen. Ik slaap veel lekkerder als ik op een dag klaargekomen ben dan wanneer niet. Hoe het bij meisjes werkt weet ik niet.’
‘Ik ook niet. Dat kan ik je misschien morgen vertellen.’
‘Je zal er vast van dromen.’
‘Geen natte.’
‘Nee, ik al er een jaar of zo niet meer. Maar wat belangrijker is, geen zelfbediening meer. Nou ja, soms, niet hier, maar thuis. Daar zou een zus ook handig zijn.’
‘Tja. Mijn broer is een jaar jonger dan ik, misschien kunnen wij over een paar jaar wat met elkaar.’
‘Je mag toch niks, met familieleden?’
‘Nu niet, maar als ik tegen die tijd zoiets zeg wat jij gezegd hebt, ik mag veel met jongens, hij met meisjes, waarom niet met elkaar, mag het vast. Tot dan kan ik stiekem aan zijn pikkie trekken om te proberen of hij al een stijve kan krijgen.’
‘Dat gaat niet van ene op de andere dag.’
‘Ik douche ook niet iedere dag met hem.’
‘Goed. Tot ziens, Leoni.’
‘Ja, tot ziens.’

‘Zo. Ben je er weer?’
‘Ja, mam.’
‘Je zou naar het zwembad. Maar daar kan je niet de hele tijd geweest zijn. Je weet wel, je handen worden er wat rimpelig door, zoals na de afwas, als je die met de hand doet. En je ruikt ook niet naar chloor.’
Ze snoof even.
‘Eh naar wat anders, maar ik zal me wel vergissen. Waar was je dan?’
‘Eerst wel even in het zwembad, daarna heb ik gespeeld.’
‘In ieder geval niet wild, je komt wel eens onder de grassprieten thuis.’
‘Niet zo wild.’
‘Je bent niet zo spraakzaam als anders.’
‘Nee, mam.’
‘Dat schiet niet op. Waarom niet?’
‘Ik weet niet of u het goed vindt wat ik gespeeld heb.’
‘Ik denk, dat ik alle spelletjes wel ken. Wat?’
‘Eh het jongens met meisjes spelletje.’
‘O. Ik kom even bij je zitten.’
Ze stopte met de was opvouwen en kwam naast me zitten, aan de keukentafel.
‘Het jongens met meisjes spelletje. Ik begin wat te vermoeden. Met hoeveel?’
‘Met één jongen.’
‘Dat vermoedde ik al. Wie?’
‘Eddie.’
‘Eddie. . . . Ja. Lijkt me een nette jongen.’
‘Ja, mam.’
‘Hoe oud is die?’
‘Dertien, mam.’
‘Mmmm. Nog niet spraakzaam. Vertel me toch maar wat over dat spelletje.’
‘Eh wat u gezegd heeft, een keer. Als een meisje en een jongen elkaar heel aardig vinden, zoeken ze een rustig plekje.’
‘Ja. Om te scharrelen. Heb je dat gedaan?’
‘Ik weet niet wat u bedoelt.’
‘Ik denk, dat het jongens met meisjes spelletje hetzelfde is als wat wij ouderen scharrelen noemen. Kussen, strelen. Wat hier makkelijk gaat, je kan overal bij.’
‘Ja. Overal.’
‘O. Heeft hij aan je gezeten?’
‘Ja, mam.’
‘Aan je gleuf?’
‘Ja, mam.’
‘Erin?’
‘Een beetje.’
‘Gevreeën?’
‘O nee, mam. Dat wilde hij ook niet, hij vond niet alleen zichzelf er te jong voor, mij zeker. Hij dacht dat ik bijna twaalf was, en het dus een tijd zou duren voor ik zou mogen vrijen.’
‘Dat zal het zeker. Waarom wilde hij dan wat met je?’
‘Hij wilde graag aan een blote gleuf voelen.’
‘Mmmm. Ja, dat kan ik me wel voorstellen. Dat willen wel meer mannen. En die likken, zonder haar in hun mond te krijgen. Deed Eddie dat?’
‘Ja, mam. Pap bij u ook?’
‘Eh ja. Soms. Eh heeft eh Eddie je ook in je gleuf gekieteld?’
‘Ja, mam.’
‘Eh klaargekomen?’
‘Ja, mam.’
‘Lekker?’
‘O ja, mam. Heel lekker.’
‘Hè. Dat stelt me wat gerust. Jij hem klaar laten komen?’
‘Ja, mam.’
‘Lekker?’
‘O ja, mam. Heel lekker. Voor hem zeker, maar voor mij ook. En interessant.’
‘Ja, zeker als je dat voor het eerst ziet. Het was toch voor het eerst?’
‘Ja, mam. Eerlijk waar.’
‘Ik geloof je wel. Je liegt zelden of nooit. Want als je dat deed zag ik het aan je gezicht. Maar dan bedroog mijn neus me toch niet. Ik dacht een zaadlucht te ruiken.’
Ik rook aan mijn handen. Ja, een beetje naar eh een stijve.
‘Er moet wat op m’n handen terechtgekomen zijn. Niet gemerkt. U eh kent dat luchtje natuurlijk.’
‘Ja, al jaren.’
‘Voor u trouwde?’
‘Eh ja. In die tijd scharrelde je hoofdzakelijk om erachter te komen of je het in bed met elkaar uit zou kunnen houden. Zonder al te vrijen, dat zou dan vast goed gaan. Tja, dat ging het ook. Nog steeds.’
‘Ja, dat hoor ik soms.’
‘Wilde je daarom wat met eh Eddie?’
‘Nee, hij wilde wat met mij.’
‘O ja. Toen je vader wat met mij wilde, of andersom, was het niet zo makkelijk als hier. We moesten in de stad rustige plekjes zoeken. Friemelen onder kleding, er kon wat los, maar niets uit. Maar er kon genoeg om verkering te krijgen. Ik stelde hem bij me thuis voor, hij mij bij hem thuis. Na een tijdje gezellig kletsen daar nodigden zijn ouders me uit om een weekend bij hun op de camping te komen logeren. Hier dus. Je vader, nou ja, hun zoon, was daar ook vaak. Die begon ineens moeilijk te kijken. Ik vroeg wat er was. Hij ging langzaam praten. Hij had me niet zo snel uit willen nodigen. Waarschijnlijk pas als we getrouwd waren. Al hadden we dat nog niet afgesproken. Ik vroeg waarom hij er een probleem mee had. Was er soms geen extra slaapkamer? Ja, het waren wel kleine huisjes, opvolgers van tenten, maar er was een extra slaapkamer. Wat dan? Je vader, blijf ik maar zeggen, begon te zweten. Het was geen normale camping. Wat dan? Net over de grens, een FKK terrein. Wat is dat? De afkorting van Freikörperkultur. Wat is dat? Vrije lichaamscultuur. Hoe vrij? Je vader zweette zich bijna een ongeluk. Ik snapte er niets van, maar direct daarna wel. Hij zei, iedereen loopt daar in z’n blootje. Nudisme heet dat.’
‘U schrok?’
‘Een beetje. Maar nudisme is toch geen doodszonde? Toen al niet, als je er maar niemand mee stoorde. Er waren nog geen naaktstranden, maar vast wel nudistenterreinen. Niet zo openlijk als hier, hier staat buiten op een bord ook FKK. Hoofdzakelijk als waarschuwing voor mensen die niet mee willen doen. Afgezien van dat dit een terrein alleen voor leden en hun kinderen en gasten is.’
‘Ja. Verder, mam.’
Die grinnikte even.
‘Benieuw hoe het verder met die camping ging?’
‘En pap, mam.’
‘Ja, dat kan ik me wel voorstellen. Je vind nudisme toch niet raar, of zo?’
‘Nee, mam. Normaal. Wel een beetje raar dat niet iedereen er aan doet.’
‘Ach ja. Het aantal terreinen neemt in Duitsland wel toe, ze hebben er ook meer ruimte voor dan in Nederland. Daar is het vreselijk moeilijk om er toestemming voor te krijgen, iemand zou iets ongewenst kunnen zien. Alsof je er dood aan zou gaan een naaktloper te zien. Waar was ik? Ja. Ik vroeg, in je blootje lopen? Ja. Altijd, overal? Ja. Alleen buiten niet, als het koud is. De enige kleding die we daar hebben is die waarin we komen en weer in naar huis gaan. We hebben daar alleen badjassen, om erin naar het zwembad te lopen als het koud is. Er is een verwarmd, overdekt bad. Gratis toegang, dat zit bij de jaarlijkse contributie. Dat leek me wel wat, een gratis zwembad vlakbij. Maar ik wilde eerst nog wat meer informatie.’
‘U was er niet gelijk helemaal op tegen? Eh, principieel?’
‘Nee, zeg. Mensen moeten kunnen doen wat ze graag willen, vind ik, toen ook al, alleen of met meerderen. Als ze er maar niemand mee storen. Ik zou nergens zomaar in m’n blootje gaan lopen, maar als er ergens meer mensen het deden zou ik wel mee durven doen. Goed. Ik vroeg, ik snap wel wat je daar ziet, als het warm genoeg is om zonder badjassen te lopen, en in het zwembad en in zo’n huisje, maar eh krijgen mannen en jongens geen problemen? Zoals jij, als we eh knuffelen? Zijn ouders zaten rustig te kijken en te luisteren, je vader werd rood. Nee, zei hij, ik heb ook vrij snel geleerd als ik iets zag, om niet aan seks te denken, niet naar borsten te kijken en zeker niet lager. Die problemen mogen niet in het openbaar, buiten, zichtbaar zijn. Binnen en in het zwembad onder water is dat geen probleem. Ik vroeg, wat is dan wel het probleem? Tja, allereerst, er wordt naar je gekeken, vooral in het begin. Dat zal wel wennen, zei ik, en er zal vast mooiers te zien zijn. Ik vind mezelf niet lelijk, maar er zijn mooiere. Daar ga ik nu niet op in, zei hij, jij ziet blote mannen. En mij. Ik zei, daar heb ik geen probleem mee, dat went vast ook, ik kijk wel naar de mooiste. En naar jou. Ik wil graag naar je kijken, al vóór we trouwen. Vooral niet in het openbaar. En met je zwemmen.’
Ik moest grinniken.
‘Je snapt het, hè? Zijn ouders ook, die grinnikten ook. Je arme vader zweette peentjes.’
‘Had u hem nog niet gezien? Of gevoeld?’
‘Gezien niet, gevoeld wel. Al de eerste keer dat we elkaar omhelden voelde ik onderin een harde paal tegen me. Dwars door onze kleren heen. Hij had misschien op die camping geleerd om geen erectie te krijgen, als hij bij me was dacht hij, volgens mij, constant aan seks.’
‘Vroeg hij er niet om? Of deed wat?’
‘Vragen niet. Doen? De eerste keer kusten we alleen. Bij de tweede keer daagde ik hem uit. Duwde bij het kussen mijn borsten duidelijk, nadrukkelijk, tegen hem aan. Doe nou niet, zei hij. Wat niet? Hij zei, zachtjes, je borsten tegen me duwen. Waarom niet? Dan heb ik moeite om mijn handen thuis te houden. Bespaar je die moeite, zei ik.’
Ik moest weer grinniken.
‘Het duurde even voor hij het snapte. En zijn handen van mijn rug naar mijn borsten gingen. Over mijn kleding toen. Terwijl hij daar lekker bezig was zocht ik zijn gulp op, vond een ritssluiting, deed die omlaag en voelde er in. Pas toen kreeg hij door waar ik naar op weg was, legde zijn handen weer op mijn rug en begon met kussen. Ik vatte dat op als toestemming, voelde eerst over zijn onderbroek, wist daar onder te komen en genoot er enorm van om een eh, nou ja, zijn stijve paal te bevoelen.’
‘Ik heb die van pap nog niet helemaal op z’n grootst gezien.’
‘Nog niet? Dat gaat je ook niets aan. Die is voor mij. Bemoei jij met eh. O. Dat doe je dus. Je bent tien, hè?’
‘Als iemand het kan weten bent u dat, mam.’
‘Ja ja. Je vader was er trouwens bij, toen je kwam. Tja. Tien is wat jong om met scharrelen te beginnen. Ze zeggen wel, op het platteland beginnen ze vroeg, omdat ze dieren op elkaar zien zitten. Hier zie je dat niet, maar ja, wel het gereedschap om eh te vrijen. Je hebt dus aan dat van eh Eddie gezeten.’
‘Hij kwam er mee voor me staan. Hij vroeg me om mijn benen uit elkaar te doen om hem naar mijn gleufje te laten kijken. Zijn pik begon gelijk van schuin omlaag omhoog te komen. En langer en iets dikker te worden.’
‘Mooi gezicht, hè?’
‘Ja, het leek wel een tovertruc. Bij een grotere vast nog indrukwekkender.’
‘Eh ja. Nieuwsgierig aapje. Die maakt vast een grotere boog. In het begin vroeg ik me af of die wel bij me erin zou kunnen. Eh ik heb je verteld over ontmaagdingen. Nou, hij kon erin, met één klein krampje onderweg, voor hij er helemaal inzat. Dat is pas een tovertruc. Zo’n paal in een schijnbaar kleine gleuf. Eh jij hebt het pikkie van Eddie gepakt?’
‘Ja, hij mocht blijven kijken, maar ik wilde ook wat. Nou, wat een lekker stijf paaltje. Ik bedoel, verhoudingsgewijs. Zo lang als twee handen boven elkaar. Denk ik, ik gebruikte er maar één. Hij leerde me hem eh klaar te laten komen.’
‘Tja, niet zo moeilijk. En deed het toen jou.’
‘Ik moest op zijn schoot komen liggen, hij keek vrij lang en voelde er eerst lang aan.’
‘Tja, je helemaal blote gleufje, hè?’
‘Ja. Hij genoot er erg van. Toen ging hij er ook iets in strelen. Nog lekkerder. Toen eh nog verder. Hij vingerde me tot ik klaar kwam. Dat moest het zijn, ik kreunde en schokte ongeveer net als hij, eerder.’
‘Ja, vast ongeveer dezelfde spieren, zenuwen, enzovoorts. Maar ik had geen idee dat je al zo jong eh klaar kon komen.’
‘Hij ook niet, hij probeerde het voorzichtig.’
‘Mooi. Ik weet niet wat ik gedaan zou hebben als hij ruw met je geweest was.’
‘Dan had ik hem wel van me afgemept. U gaat nu niks doen?’
‘Tegen hem nog niets. Maar misschien moet ik jou opsluiten, tot je een jaar of twaalf bent. Grapje, hoor.’
‘Ik zal eh niet gauw iets doen wat ik niet van u mag.’
‘Niet gauw, hè? Tja, je moet het niet te bont maken. Niet te vaak doen. Hoe vaak kan ik zo gauw niet aangeven, dat is lastig. Tjonge. Je hebt heel wat meegemaakt.’
‘Nog iets meer.’
‘O?’

‘Hij had, van het mij eh vingeren, weer een stijve gekregen. Hij had verteld, wat meisjes soms bij hem deden. Ik ben ook aan zijn lolly gaan likken.’
‘Welja. Mooie truc, vertellen wat andere meisjes doen.’
‘Ik weet niet of hij het daarom zei. Hij legde steeds alles goed uit en liet me geen één keer schrikken.’
‘Nou ja, dat is wel wat waard.’
‘Maar ik snapte pas waarom ze het een lolly noemen toen ik wat raars in mijn mond voelde en hem eruit haalde. Hij had zelf zijn vel naar beneden getrokken en zijn eikel bloot gemaakt.’
‘O. Niet eerst uitgelegd? Geschrokken?’
‘Nee, wel verbaasd. Hij zal er niet aan gedacht me te waarschuwen. Denken dat ik die vast ook lekker zou likken.’
‘Tja. Eh heeft hij jou nog gelikt?’
‘Ja, daarom had hij me toch meegevraagd? Hij genoot er erg van. Eerst erover, toen er iets in, legde me uit dat ik ook een gevoelig plekje had en eh likte erin en naar boven. Ik kwam gelijk klaar.’
‘Oooh, schatje toch. Ook al klaar gelikt, op z’n snelst nog wel. Wat een portret, zeg, die Eddie. Dat hij weet dat hij een eikel heeft is geen wonder. Hij moet geleerd hebben die schoon te houden. Na het zwembad zal hij wel schoon genoeg geweest zijn.’
‘Ik proefde er wel iets aan. Vast zaad. Kan je dat doorslikken?’
‘Dat moest je toch niet?’
‘Nee, hij waarschuwde op tijd. Ik liet hem weer naast me spuiten.’
‘Weer? O ja. Ja, je kan het doorslikken, als je je niet verslikt. Maar dat Eddie weet dat meisjes, vrouwen, een clitoris hebben, weet waar die voor is, weet waar die zit en die ook nog kan vinden, tjonge.’
‘Een wat?’
‘Clitoris. De medische benaming. Ze zeggen ook wel genotknopje. Maar het werkt te snel, andere manieren om klaar te komen, met een aanloop, zijn fijner.’
‘Zoals vingeren, zonder haast?’
‘Ja. Ik moet dit alles eens rustig overdenken. En het er met je vader over hebben.’
‘Die zal me toch ook niet opsluiten?’
‘Nee, maar ik zou niet weten wat we moeten doen. Voorlopig dus maar niets. Maak je niet ongerust.’
‘Nee, voorlopig gebeurt er toch vast niets. Eddie gaat niets aan andere jongens vertellen, hij denkt dat ze me toch nog een tijd te jong vinden.’
‘Hij niet.’
‘Zijn hoofdzaak was een keer aan een onbehaarde gleuf voelen en die likken. De rest kon hij niet laten. Vast ook omdat ik ook wel wat wilde. Goed aan een zak en een stijve pik voelen. Nou, dat kon ik, uitgebreid. Ik zag en voelde zelfs hoe het werkte. Maar als andere jongens me vragen kan ik nee zeggen.’
‘Ja, doe dat voorlopig maar. Je voelde zelfs hoe het werkte?’
‘Dat weet u vast wel. Als hij zei, het komt, voelde ik zijn pik dikker worden en zag zijn zaad eruit spuiten. Na een paar keer ben ik met wat ik eraan voelde komen mee gaan strelen. Alleen omhoog, even niet meer naar beneden. Dat vond hij erg lekker, het spoot er harder uit.’
‘Eh ja. Je schijnt er gevoel voor te hebben. Een aanleg. Tja, dat heb je misschien van mij.’
Ze giechelde even.
‘Beslist niet van je vader.’
‘O?’
‘Nee, die was erg verlegen. Ik zei toch, ik daagde hem uit. De eerste keren deed ik nog niet zo veel, denk ik, maar al gauw liet ik hem met z’n zakdoek om zijn stijve klaarkomen.’
‘Met zijn broek nog aan?’
‘Ja, dat ging niet anders. Ik had die aan de bovenkant wel losgemaakt, dan had ik wat meer de ruimte.’
‘Wat deed pap?’
‘Eh aan mijn borsten voelen. Over mijn kleding, meer kon niet. Of zijn broek omhoog houden, als ik die losgemaakt had. Meer kreeg ik van hem niet gedaan, hij durfde niet. Daarom zag ik die camping gelijk wel zitten.’
‘Om in uw blootje te gaan lopen.’
‘Wat ik zei, als dat daar normaal was durfde ik er wel mee te doen. Maar vooral om je vader er ook bloot te zien. Wat er verder kon wist ik niet, zijn ouders waren erg aardig, maar ik durfde, kon natuurlijk niet vragen wat hun zoon en ik er konden doen. Verder wilden ze me ook niet veel over die camping vertellen, dat zou ik wel zien. Het belangrijkste wist ik, het bloot lopen. Één of twee weekenden later, op een vrijdagavond, haalden ze me op. Zijn vader en hij voorin hun auto, zijn moeder en ik achterin. Ik vroeg al gauw waarom je vader zo zenuwachtig was. Hij zat maar te draaien. Ach, zei zijn moeder, hij is het gewend om blote meisjes te zien, hij gedraagt zich keurig, misschien te keurig, maar het zal even wennen voor hem zijn om zijn verkering in haar blootje te zien. Jij leek me er direct al niet mee te zitten. Nee, zei ik, mijn broer en ik werden jaren tegelijk gewassen, ik weet wel wat er aan een jongen zit.’
‘Oom Piet?’
‘Ja. Buiten terreinen zoals dit was het enige bloot wat er gezien mocht worden dat van kinderen, tot meisjes borstjes en haar op hun doos kregen en jongetjes een stijf pikkie. Ik heb het er een keer met Piet over gehad, hij herinnerde zich dat hij een erectie kreeg, toen hij zag wat ik kreeg, we scheelden maar een jaar, hij ouder dan ik. Hij vond het niet gepast als ik dat zou zien. Ik heb hem nog gepest, gezegd, als ik die gezien had, had ik die vast bevoeld. Hij ging gelijk op een ander onderwerp over, ik heb het er maar bij gelaten. In die auto toen was ik blij dat er niemand reageerde op dat ik zijn verkering was, hij had me nog niet gevraagd. Maar ik was het dus gelijk, ik hoefde niet te wachten tot pap het me durfde vragen, hij kon er niet onderuit. Op de camping zag ik in de verte wel wat bloots lopen, maar we gingen de auto uitladen, ze hadden ook levensmiddelen mee. Daarna nam je vader me mee naar boven, wees me een slaapkamer en zei, dat ik daarna maar naar beneden moest komen, ik zou wel snappen hoe.’
‘Durfde hij geeneens te zeggen, in je blootje, of zoiets?’
‘Nee. Misschien om te voorkomen dat ik wat terug zou zeggen, hij kende me al een beetje. Ik pakte mijn tas een beetje uit, kleedde me uit en ging op weg naar beneden. Maar ik zag een kamerdeur open staan, keek naar binnen en zag je vader zitten. Op de rand van een bed, in z’n blootje, met een paal tussen zijn benen. Ik liep naar hem toe en eh.’
‘Pijpte hem gelijk maar.’
‘O. Ja. Dat vind je niet raar?’
‘Nee, dat wilde ik die van Eddie ook, toen hij met zijn stijve helemaal omhoog voor me stond, maar ik ben hem eerst goed gaan bevoelen.’
‘Hij zal wel geen pijpen van je verwacht hebben. Je vader toen vast van mij ook niet, maar ja, jongens houden geen meisjes tegen, als die wat lekkers willen doen. Ik liet je vader half bewusteloos achter en ging verder naar beneden. Daar werd ik vriendelijk toegeknikt door zijn blote ouders. Zij met een beetje hangborsten, hij met een niet helemaal slappe pik. Nou, met nog meer van dat bloots zou ik geen problemen hebben. Ze vroegen waar je vader bleef. Tja, hoe moest ik dat zeggen. Zijn moeder zag me aarzelen en zei, schok hij soms van je? Ik zei, nee, van wat ik met hem deed. U snapt wel dat we wat gescharreld hebben, maar dan kon er niet veel. Ik zag net al het moois van uw zoon en heb daar uitgebreid kennis mee gemaakt. Ze zei, er kan wel wat, maar we gaan er van uit dat er vóór een huwelijk niet gevreeën wordt. Als je het nog niet weet, om jongens het tot die tijd uit te laten houden is het wel gebruikelijk om ze af en toe, laten we zeggen, wat je net waarschijnlijk gedaan hebt, van wat zaad af te helpen. Dan kunnen ze buiten er ook een tijd rustig bijlopen. Tja, zei ik, ik wist het al, hij is er nu van aan het bijkomen. Jij niet, vroeg ze. Nee, hij is nog steeds te verlegen of bang. Ja, zei ze, één van de twee voor meisjes zeker. We zijn blij dat jij kennelijk een uitzondering bent. Ga dan maar met hem zwemmen, anders weet hij niet hoe hij zich hier moet gedragen. Dat deden we. Onderweg kwamen we wat mensen tegen, die ons vriendelijk groetten. Allemaal op hun gemak, alsof ze niet bloot waren. De heren met slappe pikken, je vader natuurlijk ook nog.’
‘Bij Eddie duurde dat niet zo lang.’
‘Nee, vast niet, hij genoot toch nogal? Van je onbehaarde gleufje te zien en die te bevoelen? Je vader en ik zwommen een paar keer heen en weer, gingen toen aan een kant staan. Ik zag alleen ouderen, zo ongeveer boven de achttien, die bijna allemaal duidelijk stonden te scharrelen. Later hoorde ik, dat na tien uur ’s avonds jeugd onder de zestien niet meer in het zwembad mocht komen. Ik omhelsde je vader ook maar, pakte zijn pik en had die al gauw omhoog. Het moest even wennen om een gladde pik te strelen. Toen hij zelf niets deed heb ik maar een hand van hem op mijn doos gelegd. Langzaam ging hij steeds beter voelen. Hij wist natuurlijk, door wat hij al jaren gezien had, waar een gleuf zat en hoe groot die was. Hij eh nou ja, streelde ook net iets tussen mijn lipjes. Dat vond ik lekker en voor een begin al genoeg. We zwommen nog wat, ik moest daarna vrij lang wachten voor je vader het water uitkwam. Tja, hij moest wachten tot hij een slap pikkie had. We liepen terug naar het huisje, hij keek niet naar me. We dronken koffie met zijn ouders. Alsof we aangekleed waren.’
‘Zoals thuis.’
‘Ja. Daarna zei zijn moeder, gaan jullie maar naar boven en zoek het daar maar uit. Tjonge, dacht ik, die doen helemaal niet moeilijk, bij me thuis mocht ik niet met hem naar mijn kamer. Boven had ik eh die van je vader heel snel weer stijf en eh.’
‘Trok hem af.’
‘Een beetje raar, je zegt me niets voor, ik weet wel hoe alles heet. Maar het moet wennen om zoiets tegen je te zeggen. En over je vader praten is ook een beetje raar.’
‘Ik weet toch dat jullie vrijen? Wat waarin gaat? Eddie heeft zijn ouders zien vrijen. Hij lag op haar en zijn kont ging op en neer. Tot hij zei, daar komt het, ik ga je vol spuiten. Hij kreunde.’
‘Ja ja, ik weet hoe het gaat. Daarna heb ik je vader geleerd me te vingeren. Daarna was hij niet zo erg verlegen meer.’
‘Ik heb dat nooit aan hem gemerkt. Alleen, dat ik niet lang aan zijn pik mag komen.’
‘Voor kleine kinderen kan dat schrikwekkend zijn, zo’n paal. En als ze iets meer weten, het griezelig vinden dat die helemaal in hun moeder geduwd wordt. Je laat ze ook niet kijken als je vrijt. De ouders van Eddie wel?’
‘Ik weet niet hoe of waar hij het gezien heeft. Hij vertelde alleen dat ze allebei hijgden, kreunden en klaarkwamen. En dat ze het kennelijk lekker vonden. Dat wist ik van u al.’
‘Ja. Jij hebt er nu ook een beetje een idee van. Als ik het je vader vertel mag je daarna misschien die van hem wel helemaal zien. Maar niet dat we vrijen, dat houden we privé.’
‘Waarom?’
‘Tja, ik denk, om kinderen niet bang te maken. Wat ik zei, zo’n paal in hun moeder geduwd zien worden. Mannen van boven de twintig hebben een heel wat langere en dikkere dan jongetjes van dertien.’
‘Dat heb ik het zwembad al gevoeld.’
‘Gezien je lengte zullen die wel goed gevonden hebben dat je even aan hun zat, maar nog jongere kinderen zullen ze dat vast niet laten doen. En die zeker niet laten kijken als ze vrijen. Het kan er ook nogal woest aan toe gaan. En als ze wat ouder zijn, kinderen niet op het idee te brengen om het na te gaan doen. En om ze niet te laten horen wat er gezegd wordt, dat is geen dagelijkse taal.’
‘Vast ook wat wij niet mogen zeggen, neuken.’
‘Dat is, waarschijnlijk, omdat je net zoals ik opgevoed bent met dat je zoiets nooit mocht zeggen, je kreeg er een draai om je oren voor, een opzwepend woord. Hoor je het wel eens?’
‘Van wat oudere jongens.’
‘Ja, dat zal best. Tot ze het gedaan hebben praten ze er onder elkaar graag stoer over. Maar ik weet ook van andere vrouwen, dat mannen er de eerste keer nogal bang voor zijn. Of hun pik lang genoeg stijf blijft, of ze te vroeg klaarkomen, of ze er wel helemaal in kunnen, of ze kunnen ontmaagden, misschien nog meer. Ze vergeten, dat vrouwen er ook bang voor kunnen zijn, maar die denken hoofdzakelijk, het moet, want ik wil kinderen. Als het zo lekker is als ze zeggen en het vaker gebeurt is dat meegenomen. Tja, het is niet tegen elkaar af te wegen, één of meer bevallingen of duizenden keren vrijen, maar het is meer dan meegenomen. Een soort hobby.’
‘Praat u er met andere vrouwen over?’
‘Ja, natuurlijk. Tenminste, hier wel, thuis niet.’
Ze grinnikte even.

‘De buurvrouw daar zou zich doodschrikken, als ik zei, jullie waren gisterenavond nog laat luidruchtig aan het naaien. Naaien is minder grof dan neuken.’
‘O. Doen ze dat? Hoorbaar?’
‘Ja, maar we horen het alleen ’s zomers, als het raam van hun slaapkamer open staat. Dan zegt je vader meestal, zullen wij ook even lekker neuken? Daarmee wordt bedoeld, gelijk stijve in gleuf, wippen en klaarkomen. Minuten werk. Normaal neem je een aanloop. Knuffelen, kussen, strelen, dan pas. Dat is vrijen, een vrijpartij, die kan uren duren. Alleen maar neuken is nogal dierlijk. Dieren voelen niets voor elkaar, hun instinct laat ze dat doen voor de voortplanting. Of eh mannen gaan in een grote stad naar prostituees, om even te neuken, hun zaad te lozen.’
‘Hoeren, op de Walletjes in Amsterdam.’
‘Bijvoorbeeld. Je hoort kennelijk veel. Maar ja, je hebt altijd ook veel met jongens gespeeld.’
‘Ja, die zijn niet zo geniepig als veel meisjes. En ze roddelen amper.’
‘Toch wel?’
‘Af en toe. Over grote of kleine borsten.’
‘Ja, vast. Hier praten we, met bezoek, natuurlijk vaak over lichamelijke eigenschappen, je ziet ze hier helemaal. Ook waar mannen bijzijn. Dan het liefst zo, dat ze er een stijve van krijgen. Vrouwen kijken liever naar stijve pikken dan maar kinderachtige slappe slangetjes.’
‘Hier?’
‘Er staat niet voor niets een heg om het terras. Alleen als je staat kan je er overheen kijken. Je weet het, in het openbaar hoort iedereen zich te gedragen. In het zwembad mag er aan elkaar gevoeld worden, dat zie je amper. Ik heb je verteld, wij vrijen niet met anderen, maar er gaat geen bezoek naar huis of wij bij anderen vandaan, zonder dat we elkaar lekker bevoeld hebben.’
‘Welja.’
‘Schatje, je raakt op een gegeven moment wel uitgepraat over eh andere dingen. Dan komt het op gezamenlijke hobby’s. En als er, ondanks dat er over seks gepraat wordt, nog een slappe pik te zien is strelen we die wel stijf. Ondertussen masseren die mannen dan de borsten die voor hun hangen of kietelen wat in een gleuf, als ze erbij kunnen. We hebben het dan natuurlijk ook over hoe vaak er gevreeën wordt en hoe.’
‘Hoe?’
‘Eh een man hoeft niet altijd bovenop, als dat van hem maar in dat van haar gaat.’
‘Bijvoorbeeld, op z’n hondjes?’
‘Ja. Dat hoeft niet precies zo, in bed kan het ook. Van achteren af, dus.’
‘Tja, dat zal wel.’
‘In de boekenkast thuis staat een boek, helemaal bovenin, de Kamasutra. Pak dat maar eens, als Fred niet in de buurt is, die hoeft dat nog niet te zien. Kijk daar maar eens in. Er staan een beetje primitieve tekeningen in, hoe een Chinese man zijn pik in een vrouw kan duwen. O. Hallo, pa.’
Mijn vader kwam binnen.
‘Hallo, vrouw. Dag, Leoni.’
Hij kuste mijn moeder en streelde even over mijn hoofd.
‘Wat hoor ik? De Kamasutra?’
Hij kwam ook aan de tafel zitten.
‘Ja. Je weet, dat ik Leoni voor moet lichten. Jij doet het liever niet.’
‘Nee, dank je.’
‘Ik doe dat natuurlijk stukje bij beetje. Alles is te veel tegelijk, soms maanden niets. En ze moet ook oud genoeg zijn om wat te snappen, dat hoor ik ook aan haar vragen. Vandaag moest ik haar nogal veel vertellen, daarom mag ze van me ook in de Kamasutra kijken.’
‘Dat is geen kinderliteratuur.’
‘Nee, maar kleine kinderen worden groot.’
Hij keek even naar me.
‘Langer wel, maar meer nog niet.’
‘Nee, nog niet. Maar ze bleek al veel buiten de deur geleerd te hebben. Ze heeft gescharreld.’
‘O.’
Hij bekeek me beter dan eerder.
‘Niet te vroeg, ma? Geen borsten, nog zo plat als wat, en ze zal vast niet van de ene op de andere dag haar op haar doos gekregen hebben. Ik heb er nog niets op gezien. Eh Leoni, wil je me je doos laten zien?’
Ik ging naast hem staan, met wat gespreide benen. Hij keek ertussen.
‘Ja, nog geen haar te zien. Afgezien van donshartjes een blote gleuf. Ik geloof niet dat die na een geboorte nog groeit. Vast wel rekbaarder wordt.’
‘Ze is laat met haar puberteit, maar vroeg met scharrelen. Maar te? Er was een jongen die haar blote gleuf wilde likken.’
‘O. Ja. Dat kan ik me voorstellen. Eh mag ze wat weten?’
‘Waar jij aan denkt heb ik haar waarschijnlijk al verteld. En omdat ze veel verteld heeft, heel eerlijk, mag ze, moet ze alles weten.’
‘Als jij dat vindt zal dat wel nodig zijn. Maar met tien jaar al scharrelen? Je hebt hem laten likken, Leoni?’
‘Ja, pap.’
‘Je moeder was zo lief om zich een keer daar voor me te ontharen. Ik wilde haar daar ook kussen en likken zonder haar in mijn mond te krijgen. Tja, ik genoot er van. Jammer genoeg vond ze het te bezwaarlijk om het langer dan een paar dagen te doen.’
<Mam> ‘Ik heb haar ook verteld waarom. Niet dat jij het niet kon laten, iedere keer als we toen vrijden, om na het likken met je pik erover te strelen, hem er een stukje in te duwen, er weer eruit te halen en zo een keer of tien achter elkaar, tot je het niet meer hield en verder ging.’
<Pap> ‘Ja, het was zo mooi om te zien hoe je gleuf precies om mijn stijve ging zitten. En lekkere aanvulling op het voelen. Eh die jongen heeft hopelijk niet meer bij je gedaan dan likken. Of je ook een beetje bevoeld?’
‘Ja. Er ook in. Me gevingerd.’
‘Oei! Echt? Kwam je klaar?’
‘Ja, pap. Hij deed het lekker.’
‘Hoe wist je dat het klaarkomen was? Had je al eerder wat geflikt?’
‘Nee, ik had hem al afgetrokken en gezien hoe hij klaar kwam. Hij spoot er natuurlijk wel een paar keer bij.’
‘Tjonge. Mijn kleine meisje een jongetje aftrekken. Dat klaar kwam. Hoe oud? Die jongen?’
‘Dertien, pap.’
‘Dertien. Ja, toen kon ik het ook. Hij had beter een meisje van dertien kunnen pakken.’
‘Hij zei dat hij daar eerder mee gespeeld had, maar dat hij het een keer met eentje met een blote gleuf wilde.’
‘Spelen! Poe!’
<Mam> ‘Gewoon wat wij scharrelen noemen, pa.’
<Pap> ‘Voor dertien misschien gewoon, maar tien?’
<Leoni> ‘Hij wilde niet met me vrijen, pap. Hij was er zelf nog te jong voor, vond hij.’
<Pap> ‘Nou, dat klinkt verstandig. Ook dat hij je dus vast eerst verteld had wat hij wilde. Maar evengoed meer deed, meer scharrelwerk.’
<Leoni> ‘Ja, maar dat wilde ik ook. Aan die stijve van hem zitten. Hij vertelde me steeds wel wat er kon gebeuren. Anders eh had hij misschien op me gespoten.’
<Pap> ‘Hij kan toch richten?’
<Leoni> ‘Ik moest richten, ik had hem beet.’
<Pap> ‘Tja. Ga maar weer zitten, Leoni. Inclusief je blote doos. Overigens net zo’n mooie als je moeder. Die kan je nu niet zo goed zien, ik toen wel.’
Ik ging weer zitten.
<Leoni> ‘Pap, hij dacht dat ik bijna twaalf was. En dat hij er net op tijd bij was, voor ik er haar op kreeg.’
<Pap> ‘Tja, je bent lang genoeg voor twaalf. Misschien krijg je al ruim voor je twaalfde borstjes en eh de rest. Ze weet het, ma?’
<Mam> ‘Ja, natuurlijk, dat hoort een meisje ruim op tijd te weten. Je weet niet van tevoren wanneer ze voor het eerst ongesteld worden, dat varieert nogal. Ze weet alles over ongesteld worden en vrijen, want ze moet ook weten hoe het bij jongens werkt.’
<Pap> ‘Goed. Dank je. Nou, Leoni, dan zal ik met genoegen naar je kijken, als er wat zichtbaar wordt. Een bloot gleufje is leuk, maar je doet pas wat met gleuven als ze behaard zijn. En als je dan al vaker met jongetjes gespeeld hebt wil je mij misschien ook een keer laten voelen hoe stevig je borstjes zijn. Ik bedoel, ik heb je gemaakt, ik wil wel voelen of ik je goed gemaakt heb.’
<Leoni> ‘Als u mij dan langer laat voelen aan waar u me mee gemaakt hebt.’
<Pap> ‘Eh dat is niet zo normaal.’
<Mam> ‘Ik heb haar al verteld waarom niet. Hoofdzakelijk om kinderen niet bang te maken, dat hun vader die grote in hun moeder stopt.’
<Pap> ‘Ja, als ze klein zijn moet die er helemaal groot uitzien. Leoni, jij bent dus niet bang geworden. Tja, zo’n grote zal hij nog niet gehad hebben.’
<Leoni> ‘Ik kan niet vergelijken. Maar wat ze een stijve noemen was ook lekker stijf. Ik kon het ook niet laten om hem eh te pijpen. Ik snapte pas waarom meisjes, volgens hem, het een lolly noemen, toen hij zijn eikel bloot maakte.’
<Pap> ‘Ook dat nog! Meneer wist wel van wanten.’
<Mam> ‘Hij wist zelfs dat meisjes, vrouwen, een clitoris hebben, wist waar die voor is, wist waar die zit en hij kon die ook vinden. Bij Leoni. Tja, een vluggertje voor haar.’
<Pap> ‘Zo klaarkomen, ja. Maar dat jong is ook een vluggertje. Scharrelen, zich af laten trekken, vingeren en tussendoor een blote gleuf likken.’
<Mam> ‘Ik heb de indruk, dat hij voorzichtig met haar omgegaan is.’
<Pap> ‘Voorzichtig? Twee keer klaar laten komen? Op haar tiende? Ik was in de twintig, toen, je weet wel.’
<Mam> ‘Ik heb je niet tegengehouden om er eerder mee te beginnen, je wel aangemoedigd, want je kwam bij mij maar niet op gang. Ik voelde door onze kleren dat je een stijve had, maar je deed er niets mee, met je handen nog geeneens wat. Pas hier kreeg ik je op gang. Leoni is wat jong, maar ik vind het niet abnormaal dat ze pakte wat ze voor haar neus zag en min of meer aangeboden werd. Hij probeerde veel, deed veel, maar kennelijk lief en lekker genoeg om haar niet af te schrikken. En liet haar doen, natuurlijk ook voor zijn eigen genoegen, wat ze wilde. Ik heb jou ook gepijpt, zodra ik je de eerste keer helemaal bloot zag. En vanaf die avond je stukje bij beetje de rest geleerd, inclusief dat ik een clitoris had. Gelukkig heb ik die niet nodig, met je stijve ben je oneindig veel beter dan met je vingers en je tong. Die jongen is al handiger, als hij het niet lekker gedaan had was ze er vast mee gestopt. Wees blij, dat hij zo verstandig is om nog niet te gaan vrijen. En dat Leoni het ook nog niet wil.’
<Pap> ‘Op zich ben ik daar natuurlijk blij mee. Maar wat doen we eraan? Ze hun gang laten gaan of niet?’
<Mam> ‘Ik weet het niet. Die jongen, zegt Leoni, zou niets aan andere jongens vertellen, hij denkt dat ze haar toch nog een tijd te jong vinden.’
<Pap> ‘Hopelijk. Eh ik heb er eigenlijk niets op tegen als ze af en toe een jongen eh aftrekt, als ik het eerder geweten had was ik er ook eerder mee begonnen, de op één na lekkerste manier om zaad te lozen. Maar om in Leoni te laten friemelen?’
<Mam> ‘Ja, dat is riskanter. Maar het is niet tegen te houden, ze weet nu wat het is, vroeger of later wil ze dat vast af en toe ook weer. En hier zullen jongens wel voorzichtig blijven, als ze zich misdragen is dat zo bekend. In het uiterste geval worden hij en zijn ouders de toegang geweigerd.’
<Pap> ‘Ken ik dat jong?’
<Mam> ‘Eddie, van zo’n vijf huisjes terug, als je het terrein op komt.’
<Pap> ‘O. Ja. Niet de lelijkste.’
<Mam> ‘Wat maakt dat nou uit.’
Pap grinnikte even naar me.
<Pap> ‘Je weet maar nooit. Ik hoef geen lelijke kleinkinderen.’
<Mam> ‘Poe! Het voorbeeld lag onder je, toen jij je me jouw aandeel inspoot om haar te maken, ze lijkt het meest op mij. Alleen haar lengte heeft ze van jou. Ik weet niet of ik, en zij, daar blij mee moet zijn, lange meisjes hebben meestal maar kleine borsten. En jongens hebben liever geen meisje wat langer is dan zijzelf. En ze mogen nog jaren niet vrijen en zullen dan vast zoals de meesten er voor zorgen dat er niet gelijk kinderen komen.’
<Pap> ‘Voor er twee jaar omwaren wilde jij er al, ik had nog wel langer ongestoord met je willen vrijen. Maar goed. Eh misschien zou je een praatje met dat jong kunnen maken. Om eens te peilen wat hij wil en hoe het er nu tussen jongeren aan toe gaat.’
<Mam> ‘Goed. Leoni, kan je hem een keer mee vragen?’
‘Ja, dat kan ik wel.’
‘Je kan hem vertellen, dat we zijn ouders niet in zullen lichten. Of jij moet het nodig vinden.’
‘Nee, ik niet. Hij heeft niets tegen mijn zin gedaan.’
‘Het verwondert me dat je al wat wilde.’
‘Mam, ik had al wat pikken bevoeld, die van pap en Fred onder de douche. En in het zwembad, die stonden meestal omhoog. Daar vond ik niet zoveel aan, gladde palen. Eddie stond vlak voor me, met een groeiende pik. Daar kon ik niet vanaf blijven. Dat beviel me wel, zo'n warme, niet zo'n gladde. Ik voelde onder het strelen hem langer worden, wat dikker, en steeds meer omhoog komen. Tot hij vertikaal stond. Hij liet niet alleen alles toe, hij vertelde hoe ik hem strelen kon tot hij klaarkwam, zaad spoot. Omdat hij zo rustig bleef liet ik hem bij mij alles doen wat hij wilde, zelfs mij klaar laten komen. Zo wil ik wel vaker dat spelletje spelen.’
‘Tja. Heb je er wat van geleerd?’
‘Dat was vast zijn bedoeling niet. Maar wat u zei, voor zijn eigen genoegen. Maar ook voor dat van mij.’
‘Ik bedoelde eigenlijk, geleerd om voorzichtig met jongens te zijn.’
‘Als ik nog een keer zoiets wil, moet het wel ook zo’n eh nette en voorzichtige zijn als Eddie. Maar ik weet ook wat ik moet doen als ze vervelend worden. Hun zak grijpen en hun ballen fijnknijpen.’
‘Ja, prima.’
‘Pap, hij had kleinere dan u, maar grotere dan Fred.’
‘O. Dan heb je nogal de tijd genomen om daarachter te komen.’
‘Hij vond het lekker, als ik hem daar eh masseerde. Maar ik heb er niet zo veel tijd voor genomen, ik zat liever aan zijn stijve.’
‘Ja ja.’
Pap stond op. Lekker, zijn pik niet op z’n kleinst.
‘Ik ga even douchen.’
‘Mag ik mee?’
‘Nee, vandaag zeker niet. Dan ga je met mijn ballen spelen en proberen me een stijve te laten krijgen. Als je het niet kan laten doe je dat maar met kleiner spul.’
Hij ging naar boven.
‘Laat het liever, Leoni. Het is niet zonder risico’s.’
‘Zo groot toch niet? U denkt toch ook dat jongens wel voorzichtig zullen blijven?’
‘Ja, maar ik vind het toch moeilijk, hoor. Ik gun je wel een pretje, maar het is erg onverwacht dat je eh vandaag al zo veel meegemaakt hebt.’
‘Voor mij ook, mam. Ik was er niet naar op zoek, het gebeurde toevallig.’
‘Eddie was wel op zoek.’
‘Ja, voor een keertje. Het is te weinig voor me, denk ik, om eraan verslaafd te raken. Als u het me niet kwalijk neemt, u lijkt me dat wel.’
‘Ja, eigenlijk wel. Ik zou waarschijnlijk een tijd zonder kunnen, maar het is nooit bij me opgekomen om dat te doen. Tja, als je met een man in één bed slaapt is er wat bij de hand, als je wat wilt. Bij je vader speelt er natuurlijk ook mee, dat zelfs als hij er niet aan denkt hij onderin zijn buik gaat voelen dat het nodig is om het daar te legen. Hij eh neukt nooit even om dat te doen, hoor, het wordt altijd een vrijpartij.’
‘Fijn voor u. Jongens krijgen zo’n één keer per week een natte droom, hè?’
‘Ja, die wel. Maar grotere ballen maken meer zaad. En waarschijnlijk werkt het zo, dat als een man niet vol zit, die ballen denken dat er meer zaad gemaakt moet worden. Dus als een man vaker dan één keer per week vrijt, raakt hij niet direct leeg. Tot zijn ballen op hun volle capaciteit werken.’
‘Genoeg voor een paar keer per week?’
‘Ja, zeker.’
‘Voor iedere dag?’
‘Eh ja ook.’
‘Dan twee keer?’
‘Hè, Leoni, hoor me niet uit.’
‘Ik gun u ook een pretje, hoor. Meer ook, ik vond het meer dan een pretje. Eh pap vond het speciaal, toen u een blote had. U zei niet hoe u dat vond.’
‘Ook speciaal, verder gaat je het niet aan. Ik wilde bijna zeggen, ga maar douchen, maar wacht maar tot je vader beneden is.’
‘Jammer.’
‘Heb je vandaag nog niet genoeg beleefd?’
‘Daar ben ik al van bijgekomen, ik was alleen even een beetje moe na dat eh klaarkomen. Van die krampen en schokken. Ik wil nog steeds graag de stijve van een man zien. Hoe groot hun ballen zijn weet ik al.’
‘Ja, die van je vader.’
‘En van anderen, in het zwembad. Heb ik grotere of kleinere gemist?’
‘Dat maakt niet uit. Hun vrouwen vinden ze groot genoeg.’
‘Als u het me niet kwalijk neemt, als u graag vergelijkt is het toch niet zo gek dat ik dat ook wil?’
‘Ik zei niet dat ik het graag doe, ik ben er zeker niet aan verslaafd om andere mannen te grijpen of door gegrepen te worden.’
‘Eddie vond het lekker dat ik een blote gleuf had, hij vond het wel jammer dat ik geen borstjes had.’
‘Ja, natuurlijk, mannen, jongens al, hebben graag hun handen vol met wat lekkers. Ik neem je niets kwalijk, je bent wel nieuwsgierig, maar je wilt ervan leren. Dus je vraagt maar, alleen geef ik niet overal antwoord op.’
‘Ja, mam. Ik zou ook niet meer weten om te vragen. Eh alleen, voelt u het goed, als pap zijn stijve in u duwt? Ik bedoel, Eddie zei, dat ik het later lekkerder zou vinden als er een stijve in me porde dan een vinger.’
‘Ja, natuurlijk voel ik dat goed, zoiets is veel dikker en langer dan een vingertje.’
‘U heeft pap veel geleerd. Ook vrijen?’
‘Nee, nee, zeker niet. Toen hij mocht, moest, duwde hij hem er zo in en bewoog verder zo, dat ik me niet voor kon stellen hoe het beter of lekkerder zou kunnen. Kijk, dieren hoef je de grondbeginselen ook niet te leren, misschien kijken ze die af, maar ze maken er geen kunst van. Ze variëren niets, ze doen niets anders, de mannetjesdieren, dan steeds even diep te pompen. Je vader varieerde meer dan ik me ooit voorgesteld had, en van hem zeker niet verwacht had. Zijn tempo, hoe ver op en neer, in welke richting. Ik bedoel, hij kon geen kant op, hij vulde me voor mijn gevoel helemaal op, maar drukte zich dan iets anders tegen me aan, wat naar de ene of de andere kant. Gaat je niks aan, eigenlijk.’
‘Nee, mam. Eddie varieerde ook, hij had natuurlijk de ruimte, ik voelde dat hij die ook gebruikte. Het was iedere keer een verrassing wat hij ging doen.’
‘Dan heb je het met hem getroffen. Geen wonder, dat je het lekker vond.’
‘Ja. Pap mocht, moest? Vrijen?’
‘Hij, wij mochten het, van ons zelf, natuurlijk niet voor ik aan de pil was. Ik ging om de andere week mee naar de camping, het andere weekend wilden mijn ouders dat ik thuis bleef. Maar op de camping sliep ik al gauw bij je vader in bed. Het ging eerst per ongeluk, we vielen allebei na het scharrelen in slaap. Zijn ouders moeten het gemerkt hebben, maar ze zeiden er niets over. Dus bleven we het doen. Voor we gingen slapen niet in, maar óp zijn bed, dan konden we zien wat we deden, bij het scharrelen. Zoals jij vandaag.’
‘Ja, anders had Eddie niet goed, van vlakbij, kunnen zien wat hij wilde. En niet zien wat zijn vinger deed. Pap moest vrijen?’
‘Ja, volhoudertje. Nou ja, je luistert nog steeds goed. Mensen willen toch ook trouwen om onbeperkt te kunnen vrijen? Scharrelen is fijn, maar je gaat meer willen. Niet steeds er voor moeten zorgen dat er een handdoek in de buurt is om die op tijd zo te leggen, dat het bed schoon blijft. Maar vooral om meer te voelen, samen. We hadden pech, we konden niet zo snel trouwen als we wilden. Je moest toen nog of in de plaats waar hij woonde of waar zij woonde trouwen, tegenwoordig kan het overal. Maar op beide hadden ze het zo druk, of te weinig ambtenaren, dat we ruim een maand langer moesten wachten dan we wilden. Maar ik was al met de pil begonnen. We eh hebben het niet gered om zo lang te wachten.’
‘Dat is wel de gewoonte, hè?’
‘Ja, een gewoonte, een gebruik. Je hoort pas met vrijen te beginnen als je getrouwd bent. Ontmaagd te worden in de huwelijksnacht.’
‘De gewoonte had afgeschaft moeten worden toen er condooms kwamen, zeker toen de pil er was. Die was toch om er voor te zorgen dat er niet voor het trouwen al kinderen kwamen?’
‘Ja, het werd een schande gevonden, als je al met een dikke buik op het stadhuis kwam. Je hoorde voor je trouwen je dierlijke lusten te bedwingen. Poe, dierlijk. Dat is het alleen als een man alleen maar neukt om zijn zaad te lozen en het geeneens doet om zijn vrouw ook klaar te laten komen. Je onthouden was vroeger ook makkelijk dan nu, je zag elkaar amper. Maar als je dat wel doet, in hetzelfde bed slaapt, bloot, en scharrelt wanneer je maar wilt, houd je dat geen jaren vol. Je vader streelde met zijn stijve wel eens over mijn gleuf, ik weet niet meer of hij of ik hem er een stukje in duwde. Misschien tegelijk. Ik weet niet of je vader wilde stoppen, ik duwde in ieder geval door. Hij kon toen niet meer stoppen voor eh hij klaargekomen was. Ik gelukkig ook. Toen was natuurlijk het hek van de dam, we bleven het doen, ondanks dat we nog niet getrouwd waren.’
‘Ach, mam, maak je niet druk om een maandje te vroeg.’
‘O. Fijn, dat je het begrijpt. Het zou stom van me zijn om het van jou te verwachten, je hier zo lang beheersen kan ik niet van je verlangen. En als je ermee begonnen bent is het moeilijk om het te laten. We deden het zo vaak mogelijk. Natuurlijk werd het minder toen eerst jij en daarna Fred kwam, dat heb je er minder tijd voor. We doen het hier vaker dan thuis, dat snap je vast wel.’
‘Ja. Ik zal jongens vast ook anders gaan bekijken dan eerder, maar ik denk niet er wat mee gaan doen voor ik er, volgens Eddie, zichtbaar oud genoeg voor ben. En ik denk dat als ik ga vrijen het niet met de ene na de andere zal doen. Alleen als vrijpartij met een nette en rustige jongen. Niet één keer, maar tot we niet meer bij elkaar willen blijven.’
‘Ja, prima. Ik ga met het eten beginnen, je vader zal zo wel beneden komen en Fred is ook altijd op tijd thuis. Maar breng die nette en rustige jongen waar je mee gescharreld hebt, gespeeld, een keer mee.’
‘Ja mam. Als die wil.’
‘Een nette wel.’

‘Goedemiddag, mevrouw.’
‘Hoi, mam. Dit is Eddie.’
‘Goedemiddag. Zeg maar tante, Eddie. Je weet best wat er hier gebruikelijk is, je hoeft je niet overbeleefd voor te doen.’
‘Goed, tante.’
Ik ging aan de tafel zitten en wees Eddie op de plek naast me.
‘Nee, Eddie, blijf even staan.’
Mijn moeder bekeek hem van boven tot onder.
‘Tja. Dertien, hè?’
‘Ja, tante. Helemaal.’
Mijn moeder en ik grinnikten even.
‘Ja ja. Overschakelen van overbeleefd op vrijpostig?’
‘Mijn ouders vinden me nogal vrij. Ik weet niet of dat hetzelfde is.’
‘Nee, vrijpostig is té vrij. Maar ik zie je niet helemaal.’
‘Hij kan echt wel helemaal omhoog, hoor. Vraagt u het Leoni maar.’
‘Dat heeft ze me al verteld. Tja, je was er nogal vrij mee. Met een jong meisje.’
‘Ik wist echt niet dat ze zo veel jonger was dan ik, tante.’
‘Ja, al goed. Door haar lengte wordt ze wel vaker ouder geschat. Hoelang ben je al dertien?’
‘Eh bijna een maand.’
‘Zo. Leoni wordt binnen een maand elf. Dus jullie schelen geen drie jaar maar ruim twee.’
‘Ja, tante, maar het blijft te veel.’
‘Daar wil ik graag wat over horen. Ik had ook wel je stijve pikkie willen zien, maar daar zit geen beweging in. Ga maar zitten.’
Hij deed het.
‘Van mijn moeder krijg ik ook geen stijve, tante.’
‘Tja. Je zal weinig van haar gleuf zien, maar krijg je er geen van grote borsten?’
‘Soms van die heel grote van de buurvrouw. Die schommelen zo, als ze loopt.’
‘Je buurvrouw. O ja, daar verlies ik het van.’
‘Niet zo veel, hoor. In het zwembad zit ik wel aan kleinere.’
‘Dat kan alleen bij wat oudere meisjes.’

‘Ja, vast. Het is niet te zien dat hij eh onbehaard is geweest, tante. Na uw twaalfde.’
‘Zou je nu ook wel willen, hè?’
‘Als u het me niet kwalijk neemt, als ik het eerlijk mag zeggen, u bent geen familie van me, wel een stuk ouder dan ik. Ik heb u niets te bieden, maar ik zou best graag ook eens een keer uitgebreid met nog grotere borsten dan ik ooit beetgehad heb spelen. En vast lekkere schaamlippen in een onbehaarde, mollige doos likken, ik zou die tussen dat haar ook wel kunnen vinden. Leoni heeft nog niks molligs. En ik zou u ook wel een keer klaar zien willen komen, als me dat lukt. Want u bent er aan gewend dat het met wat groters dan een vinger van mij gebeurt. Ik weet niet of Leoni het u verteld heeft, ik kan vast bij u ook het plekje vinden waardoor u door mijn vinger zeker klaar zou komen.’
Ik hield mijn adem in. Hoe zou mijn moeder reageren op zoiets eh heets?
‘Nou nou, je hebt een levendige fantasie, zeer vrij jongetje. Daar moet het maar bij blijven, ik heb liever een ervaren man dan een jongetje dat al na een jaar denkt dat hij ervaren is. En van het pikkie wat jij te bieden hebt zou ik per ongeluk het eikeltje af kunnen bijten.’
Nou, voorlopig komt hij er goed vanaf.
‘Ja, ik fantaseerde maar wat, tante.’
‘Goed. Eddie, ik wil graag op de hoogte komen van de gewoontes hier, ik ben hier niet opgegroeid. En dan zien of ik het er mee eens ben. Want ik schrok nogal, toen Leoni me vertelde dat ze gespeeld had. Ik erachter kwam dat ze, wat wij ouderen noemen, gescharreld had. Ik ben op tijd begonnen haar voor te lichten, wat begon toen ze vroeg hoe baby’s in een buik kwamen. Ik had er niet op gerekend dat ze voor haar twaalfde al zou scharrelen. Voor ze ongesteld was geweest.’
‘Wat mij bijgebracht is, tante, het meest door andere jongens, behalve zomaar even wat pakken in het zwembad, bemoei je alleen uitvoeriger met meisjes van je eigen leeftijd, plus of min een jaar. Anders zou je uitgescholden kunnen worden voor kinderverkrachter of liefhebber van bejaardenseks.’
‘Nou zeg, dat is wel erg overdreven. Maar Leoni was dus geen probleem?’
‘Ik heb er nog geen gekregen. Er is me maar één keer gevraagd of ik had mogen likken. Gaat je niet aan, heb ik gezegd.’
‘Goed zo. Dus je bent vorig jaar begonnen met meisjes van twaalf of dertien. Vast niet met die van elf.’
‘Ik weet van lang niet allemaal hoe oud ze zijn, ik ga er vanuit, haar erop, oud genoeg. Ik kan niet al te kieskeurig zijn.’
‘Dat geloof ik wel, als je je al twee keer op een dag kan ontladen. Dat had ik van een jongetje van dertien niet verwacht. Doe je dat of laat je dat ieder weekend doen?’
‘Dat lukt me niet altijd, niet ieder meisje wil met me mee. Tja, hoe meer missers, hoe vaker ik doordeweeks op zelfbediening over moet gaan.’
‘Wat ik je zei, Leoni, als die ballen op gang komen doen ze hun best om de eigenaar niet leeg te laten raken.’
‘Vol voel ik me af en toe wel, tante, eigenlijk pas een keer vrij leeg nadat Leoni eh u weet wel. Ze eh trok me niet alleen af, ze masseerde het eruit.’
‘Dat kan, maar dat heb ik haar niet geleerd. Ik bedoel, verteld.’
‘U zal haar wel ongeveer net zo veel verteld hebben als mijn moeder mij.’
‘Ik denk, nog niet evenveel. Door die eh vergissing van je is Leoni in de praktijk al achter sommige dingen gekomen die ik haar vóór haar twaalfde nog wel zou vertellen. Ik geloof niet dat nog wat over is.’
‘Dat weet ik niet, tante. Mijn moeder heeft me ooit wel verteld, hoe ik mijn toen nog heel kleine eikeltje schoon moest houden, maar niet waar die voor was, waarvoor ik die had. Dat maakte een meisje van dertien me vorig jaar wel duidelijk. En eentje ook hoe ik haar snel kon laten komen. Nou, geen lol aan. Ik zie ze liever langzaam op gang komen en dan al genieten. En horen vragen om door te gaan. Jongens zeggen wel dat ze een blote gleuf zouden willen likken om een keer geen haar in hun mond te krijgen, maar ze doen het niet. Ze krijgen de kans ook niet, je ziet geen blote van boven de twaalf. Maar ik ben geen uitslover of vieze praatjes verteller. Wat mij wel lukt vertel ik niet door. U had het vrij snel over een stijve, daarom durfde ik u wel wat te vertellen.’
‘Ja, keurig, hoor. Wel eens haar in je mond gehad?’
‘Ja, tante.’
‘Wanneer begon je ermee?’
‘Eh het broertje van Leoni is nog geen tien, hè?’
‘Nee. Je bedoelt, aan hem kan ik dus niets afmeten. Nee, maar jongens schijnen ook rond hun twaalfde op gang te komen.’
‘Ja. Ik ook. Mijn moeder heeft me niet alles voorgekauwd, als een meisje me vroeg om met haar te spelen moest ik doen wat ze zei. Nou, dat was beter dan natte dromen of zelfbediening. Daarna ben ik ook zelf meisjes gaan vragen.’
‘Ik zat me net af te vragen hoe dat gedaan werd.’
‘Meestal in het zwembad. Je kan op de ene of andere manier aan de praat raken, als je daar niet zo veel zin in hebt pakken jongens van achteren af een meisje bij haar borsten, meisjes grijpen de pik van een jongen. Na even elkaar bevoelen weet je al gauw of de ander ook zin heeft in meer en zoek je daar een rustig plekje voor op. Die zijn bekend. Aan Leoni zat niks om te grijpen, dus vroeg ik haar gewoon mee.’
‘Je ging zomaar mee, Leoni?’
‘Niet zomaar, ik speel graag met jongens, die doen leukere spelletjes dan meisjes. Ik mag ook met ze voetballen. En hij glimlachte lief naar me. Ik werd nieuwsgierig.’
‘Dat bleef ze, daarom eh ging het verder dan mijn bedoeling was. Tjonge, ze kon onverwacht goed spelen. Sorry, tante.’
‘Geen excuses nodig, Eddie. Zou je het vaker willen?’
‘Met haar? Op zich wel, als ze het ook zou willen, omdat ze zo goed kan spelen. We hebben er allebei van genoten. Ik heb zelf geen probleem met een leeftijdsverschil, anders zou ik wel gestopt zijn zodra ze vertelde dat ze pas tien was. Maar totdat ze duidelijk zichtbaar wat ouder is zouden we er allebei problemen mee kunnen krijgen. Duurt het nog lang, denkt u, voor ze borstjes en zo krijgt?’
‘Geen idee. Maar voor jou is misschien de lol eraf, als ze haar op haar doos krijgt.’
‘Als ik haar tot dan af en toe blijf likken zal ik ook wel aan haren wennen. En dan met haar borstjes kunnen spelen.’
‘Als ze maar met je blijft spelen, hè?’
‘Liefst zo vaak mogelijk, tante.’
‘Ja ja. Volgende vraag. Wanneer mag jij meer?’
‘Eh vrijen?’
‘Ja.’
‘Eh als ik zestien ben. Nee, met een meisje wat minstens zestien is.’
‘Dus al op je vijftiende.’
‘Zo werkt dat niet, tante, meisjes willen een jongen die ouder is dan hunzelf.’
‘Maar op je twaalfde werd je gepakt door één van dertien.’
‘Ja, ze willen graag de verbazing van een jongetje zien, als die voor het eerst klaarkomt.’
‘Zo vaak kan dat niet, zo veel jongens zijn er niet.’
‘Ik heb een tijd gedaan alsof ik van niets wist. Totdat het kennelijk doorverteld was.’
‘En je niet meer gevraagd werd. Jammer voor je.’
‘Nee, ik vroeg ze zelf wel mee. Het was ook doorverteld dat ik eh goed speelde.’
‘Ja, dat moet wel. Zelfs met een meisje dat het voor het eerst deed. Afgezien van je vergissing, probeer je er vaker als eerste bij te zijn?’
‘Zo vaak kon dat niet. En ik had er al gauw liever met ervaring.’
Hij grinnikte even.
‘Het is ze niet allemaal aangeboren om te proberen het maximum uit een jongen te halen, met hun hand of mond.’
Ik voelde me blozen. Ik had mijn moeder alles durven vertellen, maar ik vond toch schokkend om Eddie mijn moeder te horen vertellen, gelukkig wel op een nette manier, dat ik hem afgetrokken en gepijpt had.
‘Tja. Eddie, het gaat je niet aan of dat bij haar aangeboren is of dat ze het geërfd heeft. Maar hoe begin je later, met wat er bij je aangeboren is bijhangt? Staat, dan?’
‘Tja. Het zal wel gebeuren als ik er met één speel die het vaker gedaan heeft. Of ik moet dan toevallig al een tijd verkering hebben en we het allebei willen gaan doen. Maar ik denk niet dat ik het, zoals bij het spelen, met de ene na de ander zou doen. Ik vind het iets serieuzers. En het is ingewikkelder. Ze moet het van haar ouders mogen, anders krijgt ze daar problemen mee. Ik ook. En ze moet aan de pil zijn, natuurlijk. En leren condooms te gebruiken, zonder mag het alleen met waar je me getrouwd bent. Er schijnen ouders te zijn die hun dochter al eerder de pil en condooms geven, als ze verwachten dat die zich niet kan beheersen. Die schijnen er ook te zijn.’
‘Reken daar maar niet op.’
‘Nee, tante. Het schijnt beter te zijn als een meisje wacht tot ze zestien is, daarvóór zou er nog te weinig rek in haar eh binnenwerk kunnen zitten om daar niet verrekt te worden als het er eh een beetje woest aan toe zou gaan. U kan zich dat vast voorstellen.’
‘Het gaat je niet aan hoe ik vrij, Eddie.’
‘Nee, tante. Maar ik kan me het voorstellen. U heeft Leoni niet alles verteld, maar ze had ook genoeg fantasie.’
‘Wat bij die van jou zou kunnen passen.’
‘Soms heb ik niet veel fantasie nodig. Leoni heeft u misschien ook verteld dat ik mijn ouders heb zien vrijen. Dan kan ik me makkelijk voorstellen hoe andere ouders het doen.’
‘Ja ja. Je bent stiekem bij je ouders gaan kijken?’
‘Ik overviel ze een keer, toen ik voor hun onverwacht thuiskwam. Ze hebben me niet gezien, ze waren druk eh bezig. Ik heb het ze niet verteld. Als ze me niets vragen vertel ik ze niets.’
‘Je gaat dus op je zestiende of al iets eerder beginnen met vrijen.’
‘Vast later. Ik hoor wel eens wat. Meisjes mogen het dan soms al van hun ouders, maar ze beginnen er niet allemaal gelijk mee. Het varieert van gelijk zo vaak mogelijk met wie dan ook tot pas na hun trouwen. Maar eigenlijk blijft het ouderwets, gaan ze het met hun verkering doen.’
‘Ik was geen zestien maar al in de twintig, toen ik het met mijn verkering ging doen.’
Eddie grinnikte even.
‘Dus al vóór u trouwde?’
Ik zag mijn moeder schrikken.
‘Je bent een veel te slim jongetje. Je begon ook al zo erg vrij. Hier, bedoel ik. En ergens anders al vroeg met meisjes te spelen. En voor Leoni wat te vroeg met haar. Ze zegt, één keer was vast te weinig om eraan verslaafd te raken, maar dat betwijfel ik. Ik logeerde hier om het weekend bij mijn verkering, mijn man en de vader van Leoni nu, in het huisje van zijn ouders. Die waren erg vrij, ze zeiden nooit ergens iets van, ook niet als ik niet in de logeerkamer sliep. Een paar weekeinden voor ons trouwen kwam er van dat het van spelen vrijen werd. Dezelfde avond bleef het al niet bij één keer. We slaan nog weinig avonden over. Thuis wel eens, hier niet.’
‘Ach, tante, ik weet wel dat het vroeger een schande was, als het uitkwam. Een paar weekeinden voor uw trouwen telt niet. Hier is het nog moeilijker, als je er zelf niet aan verslaafd bent maar een meisje wel is het voor een jongen lastig om een meisje af te houden. Met spelen al. Ze zijn in staat, of je wil of niet, je een stijve te laten krijgen. En je stapje voor stapje verder te krijgen. Zo was Leoni niet, hoor, tante. Ik wilde alleen, wat ik zei. Maar ze was zo geïnteresseerd in de rest van me, dat het toch een compleet spelletje werd. Dat was grotendeels mijn schuld, tante, als ik ermee gestopt was was zij het vast ook. Maar ja, het was zo gezellig en ik vond haar snel al zo lief, dat ik mezelf en haar maar verder liet gaan. Misschien te ver, ik had haar al een keer gevingerd, die tweede keer haar laten komen was niet nodig.’
‘Jouw tweede keer wel?’
‘Absoluut nodig niet, wel heel graag. Ze deed het te lekker om haar te stoppen.’
‘Je bent in ieder geval een nette, lieve en eerlijke jongen, omdat je de meeste schuld op je wilt nemen. Ik vind ook dat jij die hebt, je wist wat je deed. Niet direct omdat ze mijn dochter is, ik vind dat zij geen schuld heeft, zij wist dat niet. Ze wist er wel wat van af, het meeste had ik haar zelf verteld, en wilde ook wel eens wat, denk ik. Ik zeg niet dat ikzelf schuld heb, ik kon niet verwachten dat ze al zo vroeg zou gaan spelen. Ik heb haar er niet voor kunnen waarschuwen of het haar verbieden. Ik snap jou wel, Eddie, maar ik verwachtte niet dat jongens wat met haar zouden willen voor ze minstens borstjes had waar de handen van een jongen omheen zou kunnen. En niet dat Leoni, net van de lolly’s af, er weer een wilde likken. Maar ja, een leuke, denk ik, vlak voor je neus? Of in je hand?’
Eddie grinnikte even.
‘Het gesprek is, denk ik, te serieus om er een stijve van te krijgen.’
‘Ja, nogal serieus. Je moeder zal wel denken, hij doet maar. Hopelijk begint hij niet te vroeg en gaat op tijd condooms gebruiken. Kan je daaraan komen?’
‘Ja, tante, geen probleem. Maar zelfs als ik er nu zou willen gebruiken zal ik vast nog jaren de kans niet krijgen.’
‘Ook niet als je je lekkers voor een meisje houdt en zegt, lik me of doe ermee wat je wilt?’
‘Nee, onwaarschijnlijk. Die willen vrijen zullen wel een nog grotere willen.’
‘Een nog grotere! Opschepper!’
Zowel Eddie als ik grinnikten.
‘Dat werkt ook niet, tante. Ik heb u verteld wat u wilde weten, denk ik, maar ik weet niet wat u gaat doen. Niet mijn ouders inlichten, zei Leoni. Dat vind ik ook niet nodig, maar dat moet u beslissen. Ik heb niets eh abnormaals gedaan, alleen wat vroeg met Leoni gespeeld.’
‘Ja. Wat zou je moeder erover zeggen?’
‘Vast ongeveer hetzelfde als u. Voor dat meisje wat vroeg. Maar als je niets tegen haar zin gedaan hebt en zij ervan genoten heeft zal het vast geen kwaad kunnen.’
‘Tja. Eddie, en Leoni, ik blijf het erg vroeg, op de rand van te vroeg vinden. En zestien ook erg vroeg. Er zit bij me natuurlijk ook afgunst bij, omdat ik er pas veel later mee kon beginnen. Maar ik weet niet wat ik er tegen kan doen. Ik heb het ook met mijn man besproken, die weet het ook niet. Als we hier niet meer zouden komen zou dat alles hooguit kunnen vertragen, vast niet kunnen stoppen. Tot me iets beters invalt, wat ik geeneens verwacht, kan ik alleen maar zeggen, Leoni, probeer zo lang en vaak mogelijk nee tegen jongens te zeggen. Tja, Eddie. Ik ben niet voor jou verantwoordelijk. Buiten dit huisje zou ik je niets kunnen verbieden, als ik dat zou willen. Ik durf geeneens zoiets als tegen Leoni te zeggen, ik vind zelfbediening door mannen onnatuurlijk. Maar voor het natuurlijke zijn er vrouwen nodig. En dan komt er op een gegeven moment het natuurlijkste van. Dus, Eddie, mijn eh advies, raad, is misschien hetzelfde als wat je moeder gezegd zal hebben, gedraag je verantwoordelijk. Een moeilijk begrip, voor jouw leeftijd, maar het is ook, afgezien van een eh prettige, een moeilijke zaak.’
‘Ja, tante.’
‘Leoni?’
‘Ja, mam.’
‘Dank je wel dat je gekomen bent, Eddie. Dat je me zo veel durfde vertellen. Al kan ik er weinig mee.’
‘Ik durfde wel, zo schuldig voelde me ik niet. En u zou mijn ouders niets vertellen. Ik gokte ook dat de moeder zo lief zou zijn als de dochter. Dat vind ik ook, tante.’
‘Slijmerd!’
‘Nou ja, ik ben ook gerustgesteld, je weet maar nooit.’
Mijn moeder keek me even aan, daarna lang naar Eddie.
‘Nee, je weet maar nooit. Ik weet ook nog steeds iets niet. Ik kan je buiten dit huisje niets verbieden, ik kan je in dit huisje ook niets gébieden. De moeder is soms net zo nieuwsgierig als de dochter. Ik kan je wel iets vragen.’
‘Liever dat niet, tante.’
‘Dat snap ik wel, alleen niet waarom. Je zei het zelf, in het begin, we zijn geen familie.’
‘Nee, maar afgezien dat ik tante mag zeggen, komt het een beetje in de buurt. De moeder van mijn eh vriendinnetje. Of zoals u zei, scharreltje. Ouders willen niet dat kinderen kijken als ze vrijen, ik zou hier niet met Leoni willen spelen als u toekeek.’
‘Ja, goed, ik snap je. Maar ik heb wat bedacht. Momentje.’
Mijn moeder ging naar binnen.
‘Alles goed, Leoni?’
‘Eh ja. Ze is tegen jou ook zo vrij. En ik ben ook gerustgesteld. Maar ik heb geen idee wat ze je wil vragen.’
Mijn moeder kwam weer naar buiten, legde wat voor Eddie neer en ging zitten.
‘Weet je wat dit is?’
Eddie voelde er even aan.
‘Ja, een centimeter. Al is hij waarschijnlijk anderhalve meter lang. Van stof. Mijn vader heeft er één van metaal van twee meter.’
‘Hebben we het nog over iets om mee te meten?’
Eddie snapte het eerder dan ik, hij reageerde direct.
‘U bent een ondeugende tante.’
‘En jij dan? Met je fantasie wat je bij mij wel zou willen doen?’
Mijn moeder schoof de centimeter naar me toe.
‘Zouden jullie naar boven willen gaan en wat voor me opmeten? De centimeter zal niet ver afgerold hoeven worden, vast minder dan twintig centimeter, ik wil graag weten hoe ver wel.’
Dat was niet zo moeilijk om te raden, maar Eddie dacht kennelijk door.
‘Mag het in de badkamer? In de douchebak? Anders eh weet ik het niet.’
Mijn moeder grinnikte.
‘Ik plaag je nog even. Een andere douchebak en een andere hand?’
‘Ja, graag. Als Leoni wil.’
‘Vast wel. Niet alleen voor mij, ook voor haarzelf. Hè?’
Dat kon ik geen nee op zeggen, ik snapte wel wat er bedoeld werd.
‘Ja, mam.’
Ik pakte de centimeter en liep naar binnen, de trap op, de badkamer in en stapte in de douchebak. Ik draaide me om en zag Eddie er ook instappen. Met zijn pik al bijna horizontaal. Hij grinnikte naar me, toen hij zag waar ik naar keek.
‘Als ik achter een schuddend kontje aan loop en denk aan wat er aan de voorkant zit komt hij gelijk in actie.’
‘Dat snap ik wel. Maar bij mijn moeder niet?’
‘Nee joh. Die is hetzelfde als mijn moeder. Ik hoefde me een paar keer onder controle te houden, verder was het gesprek er te serieus voor.’
‘Ja. Ze was wel erg vrij. En ze wil dat ik je nu eh opmeet.’
‘Je zal niks tegen opmeten hebben, maar misschien iets tegen alles verder, wat ze goed vond?’
‘Ik ben eigenlijk te verbaasd, Eddie. Niet zo dat jij het wel wilde, dat is vast meer voor jouw lol dan voor haar nieuwsgierigheid. Maar dat ze niet alleen ons weer spelen goed vond, maar ook hier.’
‘Tja, voor haar nieuwsgierigheid, mijn lol, het mag hier en jij wilt het toch ook wel?’
‘Ja, maar ik had het niet zo snel verwacht. Van jou eigenlijk ook niet. Je zou wel weer achter meisjes met eh van alles aan- gaan.’
‘Nou ja, dat ben ik ook wel. Ieder keer dat het lukt hoef ik minder in een douchebak eh te staan. Het ging met ze lekker genoeg, maar iedere keer moest ik denken dat het met jou nog lekkerder en gezelliger was.’
‘Slijmerd!’
‘Lieverd, ik vind je zo lief.’
Ik kon me niet verzetten toen hij me omhelde en ging kussen. Hij deed het weer heel lief, streelde ook met zijn tong tussen mijn lippen en stak af en toe vast zijn tong helemaal uit om met die van mij te spelen. Langzaam drong het ook tot me door dat ik zijn stijve tegen mijn buik voelde. Dat vond ik zo lekker, en ik kreeg het wat warm van het idee wat er zou kunnen gebeuren als zijn stijve niet helemaal omhoog zou staan dat ik me ontspande en mijn buik met schokjes tegen die van hem opduwde om zijn stijve goed te voelen. Hij stopte met kussen en glimlachte naar me.
‘Lekker, hè?’
‘Ja, je kust lekker.’
‘En dat we ongeveer even lang zijn? Meestal ben ik langer dan een meisje en zit tegen haar navel.’
‘Ja, heb ik eindelijk eens lekker voordeel van mijn lengte. Ik voel je stijve tegen mijn gleuf. Bewegen.’
‘Je beweegt die ook lekker. Vind je het ook geen eh veilig idee, dat ik zonder mijn of jouw hulp niet met je zou kunnen vrijen?’
‘Ja. Zou je dit vaker willen doen?’
‘Ja, iedere keer als we spelen. En als je borstjes hebt die ook tegen mijn borst voelen.’
‘Wil je het echt vaker doen? Niet met eh oudere?’
‘Ja, vaker, lieverd. Je hebt weer nergens over gezeurd of vervelend over gedaan. Het is zo gezellig met je.’
‘En je mag, zonder gezeur, misschien meer.’
‘Bij vervelende meiden, de rest eigenlijk, wil ik al gauw maar één ding, wat zaad kwijtraken. Met jou geniet ik meer en ik vind het zo fijn jou ook te zien genieten.’
‘Daar ga je weer.’
‘Ik zou bijna zeggen, probeer het eens met andere jongens. Dan zal je merken waar het ze eigenlijk alleen maar om gaat. Maar misschien ook door dat gezeur. Als er één wat meer belangstelling voor je heeft bevalt er vast iets anders van hem je minder. Ik wil geen reclame voor mezelf maken, maar stelletjes vinden elkaar niet zo snel. Er is altijd wel iets wat niet bij elkaar bevalt. Anders zouden de meesten al trouwen voor ze ruim in de twintig zijn.’
‘Dat is mogelijk. Vind jij ons een mogelijk stelletje?’
‘Ja lieverd, zelfs al meer dan mogelijk. De rest zien we wel als we elkaar vaker zien en vaker spelen. Ik kijk misschien erg vooruit, ik hoop, dat als je zestien bent, dat je dan niet te lang wacht om te proberen of we samen vrijen ook lekker vinden. Dat je er niet mee wacht tot we getrouwd zouden zijn, als we dat wilden. En het dan vaak zouden doen.’
‘Je kijkt wel erg ver vooruit. Er kan zoveel gebeuren.’
‘Ja, maar het kan ook goed gaan. Je ziet hier wel meer stelletjes van een jaar of dertien hand in hand lopen. Ik weet er van een paar dat die alleen nog maar met elkaar spelen, dat vinden ze fijn genoeg. Die meisjes met verkering vraag ik dan niet meer.’
‘Mijn ouders vinden het met elkaar ook fijn genoeg. Ze voelen af en toe wel wat aan anderen, maar meer niet. Je hebt dus met meisjes gespeeld die toch met een andere jongen verkering kregen?’
‘Ja. Ik voelde me niet afgedankt of een prutser, hoor. Of ík wilde met haar niets meer of zij niets met mij meer. Of we wilden het allebei niet. Wat ik zei, het spelen kan lekker zijn, maar er kan iets zijn wat je bij de ander niet bevalt. Alleen spelen en klaarkomen is niet genoeg, het moet ook zoiets als gezellig zijn.’
‘Ja, dat lijkt me ook fijner. Is opmeten ook gezellig?’
Hij grinnikte even.
‘Ik vind van wel.’
Hij liet me los, deed een stap achteruit en duwde zijn buik naar voren.
‘Tja, als een jongen, die ik amper ken, zo voor me zou komen staan en zeggen, wil je me aftrekken, zou ik zeggen, doe het zelf maar. Jij deed het niet en nu is het ook anders.’
‘Ik had er niet aan gedacht jou te vragen om iets bij mij te doen voor ik je overgehaald had om je blote gleufje te mogen likken. Als ik daar erg door opgewarmd zou zijn misschien wel. Maar je pakte gelijk al mijn stijve beet. Daardoor ging alles anders.’
‘Ja. Ik had stijve pikkies bevoeld en er onder water gezien, ik vermoedde dat ik met die van jou wel even wat meer mocht. Je sprak met mijn moeder zo fijn. Daardoor heb je nog beter leren kennen. Ik ben wel een paar keer geschrokken. Mijn moeder zei zelf wel het eerst het woord stijve, jij zat er niet mee en werd soms zo vrij dat ik mijn hart vasthield. Je wilde met haar borsten spelen, zelfs haar schaamlippen likken en haar snel klaar vingeren.’
‘Niet echt, alleen bij wijze van spreke. Zoals jongens zeggen, ik zou wel eens een blote gleuf willen likken.’
‘Dat deed je ook.’
‘Oei. Slecht voorbeeld. Ik had kunnen weten dat je daar niet intrapte, daar ben je te slim voor. Ja, dat deed ik. Ik heb er helemaal geen spijt van. Maar ik ga toch niets doen met iemand zoals mijn moeder? Hooguit als ze de laatste op de wereld zou zijn.’
‘Goed. Evengoed vind ik, behalve eh wat ik al van je vond, het fijn dat je ook serieus kan zijn. Met erbij wat je net zei, is het geen simpel spelen meer, maar ook serieus, hè?’
Hij ging er wat meer op z’n gemak bij staan.
‘Ja, ergens wel. Het bevalt me aan jou ook dat jij eigenlijk ook serieus bent.’
‘Dat zal wel komen omdat eh niet domme meisjes vooruit denken, moeten denken, Eddie. Jouw pik is gewend aan groeien en krimpen en dat er niet al te voorzichtig mee omgegaan wordt. Maar een gleuf kan niet zo veel hebben. Als er wat te diks in geduwd wordt of als dat erin te ruw te keer gaat kan er iets verrekt worden of beschadigd. En dan wordt er ook nog wat, diep in haar, ingespoten. Als daar geen maatregelen tegen genomen zijn kan een vrouw zwanger worden, wat slecht uit zou kunnen komen als ze er al niet goed voorstaat of als niemand voor haar kan of wil zorgen. Ze kan er zelfs dood door gaan. Aan wat er zou kunnen gebeuren denkt een vrouw niet altijd, maar het zal wel in haar eh onderbewust zijn zitten. Daarom zal dat serieuze vast wel af en toe bovenkomen.’
‘Bij jou nu ook weer, lieverd. Je praat alsof je nog ouder bent dan wat ik eerst dacht, bijna twaalf.’
‘Ruim dertien?’
Hij lachte eventjes hard.
‘O, lieverd, ik word steeds gekker op je.’
‘Lieverd, gek op me, waar moet dat heen?’
‘Ik kan het niet maken om hand in hand met een zichtbaar jong meisje te gaan lopen. Ander had ik je al om verkering gevraagd.’
‘O. Dan zodra ik eh zichtbaar volledig ben?’
‘Hoogstwaarschijnlijk. Zou je dat willen?’
‘Dat hoor je als je het vraagt.’
Hij grinnikte even.
‘Ja, normaal wel. Laat me wat anders vragen. Vind je het goed als ik je af en toe op kom zoeken?’
‘Nee. Voor je vraagt waarom niet, af en toe is me te vaag.’
‘Eigenlijk iedere dag, als ik het kan maken, als we hier zijn.’
‘Dat hoort, geloof ik, bij verkering, maar ik zal mijn moeder vragen of we dat maken kunnen, om dat zo ook maar te noemen. Laat ik nu haar een plezier doen, of niet. Ik weet niet wat ze ervan zal vinden, of ze het te veel of te weinig vindt. Ouders willen hun kinderen niet bij hun vrijen laten kijken, onder andere omdat die het griezelig zouden kunnen vinden als er zo’n grote paal in hun moeder geduwd wordt.’
‘Ja, maar het is verhoudingsgewijs. Als jij zestien bent zit er misschien nog niet zo veel rek bij je in, maar vast genoeg voor de dan nog niet zo grote van mij. Die groeit nog wat, maar jij ook, het schijnt altijd te passen, zeker je als onder de twintig niet te veel in leeftijd scheelt. Daarboven maakt het niet meer uit.’
‘Vast niet, ik en mijn broertje kwamen er bij mijn moeder uit. Het voordeel van per ongeluk beginnen te spelen met een jongen die zo’n twee jaar ouder is dan ik, is dat ik kan beginnen met een grotere pik dan dat ik anders misschien gedaan had. Ik had me vast niet met je bemoeid, door dat leeftijdsverschil, en jij niet met mij.’
Ik rolde de centimeter een stukje af.
‘Hoe meet ik dat?’
‘Ik denk, bovenover. Van mijn buik tot de punt.’
‘Trek hem even naar beneden, anders kan dat niet. En je vingers niet aan de bovenkant.’
Hij trok zijn stijve naar beneden, tot hij bijna horizontaal stond.
‘Verder gaat het niet.’
‘Genoeg.’
Ik deed de meting.
‘Dertien centimeter. Tja, vergeleken met andere jongens, afhankelijk van hun leeftijd, normaal, denk ik.’
‘Vast genoeg om ermee te kunnen vrijen, hè? Hij kan ook laag genoeg, hè?’
‘Over een jaar of drie kan je het weten.’
‘Nee, later. Want dan ben jij nog geen zestien.’
Ik keek hem verbaasd aan.
‘Daar wacht je toch niet op?’
‘Ik denk het wel. Spelen met andere meisjes interesseert me al niet meer zo, waarom zou het met vrijen anders gaan?’
‘Dat moet lekkerder zijn.’
‘Lekkerder, maar ongezellig? Dan maar niet.’
‘Je zou toch een ander gezellig meisje kunnen ontmoeten?’
‘Als jij niets met andere jongens wilt en met mij blijft spelen wacht ik liever dan op de gok wat te gaan vrijen.’
‘Twee jaar?’
‘Tja, komt zo uit.’
‘Mijn moeder heeft gezegd, een vrouw kan jaloers worden, als haar man zijn pik in een andere gleuf duwt. Of een man, als zijn vrouw met een andere man vrijt.’
‘Ja. Vreemdgaan, heet dat. Lieverd, hoe je dat bij spelen ook zou kunnen noemen, ik zou misschien niet meer met je willen spelen, en zeker niet vrijen, als je dat ook met anderen zou doen. Je kan het jalousie noemen, ik zou het vast niet gezellig meer met je vinden als ik dat wist. ’
‘Ja, dat kan ik me voorstellen. Andersom ook niet. Alleen, als ik hier een weekend niet ben, mag je wel even wat spelen om wat kwijt te raken. Mijn moeder vond zelfbediening door mannen ook niet natuurlijk. En als dat meisje ook wat wil moet je dat ook maar doen.’
‘Dat moet dan maar. Eh en van de winter? ’s Winters?’
‘Dan zal je wel moeten. Ik heb voor mezelf geen idee. We zien nog wel. Maar laten we het bij vandaag houden.’
Ik legde de centimeter weg.
‘Je krijgt vast liever niet voor niets een stijve, hè?’
‘Nee. Vooral niet omdat ik nog heel goed weet hoe fijn je ermee speelde.’
Ik pakte met een hand zijn zak, met de ander zijn stijve.
‘Ik hoef niet iedere keer hetzelfde te doen, hè?’
‘Nee, doe maar wat je wilt. Ik wil alleen uiteindelijk wel graag klaarkomen.’
‘Maak je geen zorgen, dat wil ik ook graag zien. Maar eerst wat anders. Er is een spelletje, balletje, balletje. Ik schuif je ballen wat heen en weer, lekker?’
‘Jaaah.’
‘Ja, vast, je stijve komt nog iets hoger.’
Ik ging die ook strelen.
‘Dertien centimeter op en neer.’
‘Tegen de tijd dat je borstjes krijgt waarschijnlijk veertien.’
‘En tegen de tijd dat je mag vrijen zestien of zeventien?’
‘Waarschijnlijk. Maar het is dan belangrijker dat ik veel zaad kan maken om vaak te kunnen vrijen.’
‘Je zei dat je wel twee keer op een dag eh klaar kon komen, hè? En mijn moeder zei, als ballen op gang komen doen ze hun best om de eigenaar niet leeg te laten raken. Als ik vaker je ballen masseer en vaker eh aftrek kan je het vast al gauw vaker dan twee keer op een dag.’
‘Dat zou je vast lukken, maar zo vaak zullen we niet kunnen spelen.’
‘Nee. Dan moet ik het iedere keer maar goed bij je doen, er zo veel mogelijk uitstrelen.’
Ik pakte die dertien centimeter stevig aan. Hij begon gelijk te hijgen.
‘Ja, lekker, lief scharreltje. Je mikt wel naast je, hè?’
‘Ja, al vaker. Laat me maar weer weten als er wat komt, dan laat ik je weer lekker hard spuiten.’
Hij deed het nog harder dan achter dat huisje.
‘Tjonge. Dat doe je zo al een tijd? Een jaar?’
‘Dan komt er niet zo veel. Tjonge, wat kan je het geweldig.’
‘En als je het een meisje laat doen?’
‘Ook niet zo veel als jou lukt.’
Hij pakte de douchekop, draaide de kraan open en spoot zijn klodders het afvoerputje in. Hij draaide de kraan weer dicht en hing de douchekop weer op.
‘Tja, makkelijker dan mijn bed en mezelf verschonen.’
‘Ja, gelijk heb je. Ook dat je het een meisje laat doen.’
‘Lieverd, wil je mijn meisje zijn? Dan probeer ik het zo weinig mogelijk door een ander meisje te laten doen.’
‘Zoiets zei je al, toen ik je vriendinnetje en scharreltje was. Nu ook nog je meisje?’
‘Van alles, lieverd, tot het verkering kan worden.’
‘Goed. En omgekeerd, zolang?’
‘Wat je maar wilt. Vriendje, scharrel, geen jongetje.’
‘Nee, dat niet.’
Ik grinnikte even.
‘Al zie je er nu zo uit.’
‘Tijdelijk, hoor.’
‘Ja zeg, het heet aftrekken, maar ik heb hem niet kapot getrokken. Na de eerste keer achter dat huisje werd hij weer zo stijf alsof hij nieuw was.’
‘Toch al een jaar in gebruik. In het zwembad kan je zien dat zelfs vrij oude mannen een stijve kunnen krijgen.’
‘Voelen, zal je bedoelen. Nou, fijn. Dan hoef ik me niet in te houden om die van jou te gebruiken. Voor jouw en mijn plezier.’
‘Nee, houd je maar niet in.’
‘Goed. Kom, we zijn toch boven, ik laat je mijn kamer zien.’
‘Ja, leuk.’
Hij keek er in rond.
‘Tja, niet zo groot, hè?’
‘Nee, thuis heb ik een grotere kamer. Maar dit is genoeg, ik ben niet zo bewaarderig. En ik heb hier geen kledingruimte nodig.’
‘Nee. Eh zou je moeder niet ongerust worden?’
‘Ik denk het niet. Zolang ik niet om hulp gil. Hoezo?’
‘Ik zou hier nog wel even willen blijven. Met jou.’
‘O. We hebben al aardig wat afgepraat. Over verkering en zo.’
‘Ja. Ik vraag het maar lieverd, ik zou graag je gleufje nog een keer willen likken.’
‘O. Toch nog een keer? Of tot er haar om zit?’
‘Ik weet het niet. Ik zie je bed. Ik dacht, ja, zij erop, wijdbeens, en haar lekker likken.’
‘Ga jij maar wijdbeens liggen, ik wil je pikkie likken.’
‘Prima, lief scharreltje. Je mag best weer het eerst.’
Hij ging liggen, ik likte even aan zijn pikkie, begon hem toen in mijn mond te nemen. Hij kon er helemaal in, ik kon hem helemaal likken. Maar al gauw wilde ik meer, hij had me met zijn vraag al verwarmd. Ik stond op.
‘Ruilen.’
Hij ging naast het bed staan, ik ging erop liggen en deed langzaam mijn benen uit elkaar. Hij kroop er tussen en likte mijn gleufje weer uitgebreid. Na een tijdje keek hij op.
‘Lieverd, ik zou je klaar kunnen likken, maar ik zou je graag zoals de vorige keer in mijn armen houden.’
Ik ging zitten.
‘Ga dan tegen het hoofdeinde zitten.’
Zodra hij zat kroop ik bij hem op schoot. Hij streelde gelijk over mijn borst.
‘Ik krijg ze niet van de ene dag op de andere.’
‘Dat weet ik toch, ik heb er eerder zien komen. Maar pas vorig jaar ben ik er goed op gaan letten.’
‘Omdat je er dan al gauw aan mocht komen. Wilde je toen al niet likken?’
‘Nee, pas toen ik gepijpt was. Tja, haar in mijn mond. Ik blijf je overal strelen, ik merk wel wanneer je het lekker gaat vinden en doe het dan langer.’
‘Goed. Je had het over mollig. Tegen mijn moeder ook.’
Hij grinnikte even.
‘Ja, over haar mollige doos. Ik nam een beetje wraak, omdat ze mijn stijve wilde zien. Lieverd, baby’s kunnen mollig zijn, van babyvet. Jij krijgt zo’n soort vet op een paar plaatsen. Onder je tepeltjes en wat je doos heet.’
Hij ging die strelen en een beetje masseren.
‘Ik vind het zo fijn, je kan je gleufje beter zien dan met m’n neus er bijna op. En ik vind het zo lekker om te zien wat mijn vinger doet.’
Tja, die ging mijn gleuf weer bevoelen.
‘Ik vind dit ook lekkerder.’
‘Ja hè? Zal ik je weer laten komen?’
‘Mmmm. Langzaam.’
‘Ja. Je borst en je doos zijn nog niet gevoelig, hier al wel, hè?’
‘Mmmm.’
‘Je klinkt als een krols poesje.’
‘Ik weet wat je bedoelt. Die heb ik wel eens gehoord en gezien. Hij mocht pas na een uur. Hij wipte tot ze hem met een snauw van zich afmepte.’
‘Ik weet gelukkig dat jij niet gaat meppen als je klaarkomt.’
‘Nee, maar ik had wel het gevoel dat het onderin wat rust nodig had. Misschien langer als, je weet wel.’
‘We zien wel. Ik zie nu weer, dat je gleufje om mijn vinger probeert te blijven.’
‘Waar zou die anders naartoe moeten?’
‘Ik bedoel, hij zou ook wat open kunnen blijven staan.’
‘Slim daar. Probeert maximaal te strelen.’
‘Ja, grapjasje.’
Hij begon met kussen en weer gelijk langzaam me te vingeren. Ik kwam heerlijk klaar, niet zo heftig, wel lekker lang.
‘Fijn, jongen van me. Niet weer precies hetzelfde.’
‘Weet je dat nog, lief meisje van me?’
‘Ongeveer.’
‘Ja, natuurlijk. Eh ik denk dat we nu zeker beter naar beneden kunnen gaan. Wil je nog even bijkomen?’
‘Één minuut rechtop zitten is genoeg.’

We gingen naar beneden, ik had nog de centimeter uit de badkamer gehaald, we vonden mijn moeder in de tuin. Ze was spruitjes aan het schoonmaken.
‘Sorry, mam, het liep uit.’
‘Van de gelegenheid gebruik gemaakt, hè?’
Ik legde de centimeter voor haar.
‘Ja, mam. Dat mocht toch? Ik weet niet wat hij eerder vandaag gedaan heeft, maar ik wist al dat hij het twee keer op een dag kon. Het zal nu wel even duren voor hij weer dertien centimeter is.’
‘Dertien?’
‘Ja, tante.’
Ze zette wat ze op schoot had op de tafel, droogde haar handen aan een doek af, pakte de centimeter en rolde die een stukje af.
‘Dertien. Dat lijkt me een leuke. Een flinke.’
<Leoni> ‘Het staat stoer, als hij stijf omhoog staat.’
<Mam> ‘Ja, vast. Ik plaag je niet verder, Eddie, ik vind het zo wel goed. Prima, zelfs. Ik heb, na de komst van Internet, de lengte wel eens opgezocht, met je vader, Leoni. Volgens de statistieken is het gemiddelde bij mannen bijna zeventien centimeter. Dat ga je makkelijk halen, Eddie, hij groeit nog door, wel steeds langzamer, tot je in de twintig bent.’
<Eddie> ‘Is dat belangrijk, tante?’
<Mam> ‘Ik heb niet over een minimum gehoord, dat wil natuurlijk niemand bekennen, ik heb in ieder geval nog nooit een vrouw gehoord die hem te groot vond.’
<Leoni> ‘Die van pap?’
<Mam> ‘Hè, bah, Leoni. Nee, die van hun man. Ik heb zitten denken. Ik heb, mijn man en ik hebben ook een verantwoorde- lijkheid. Ik vertel hem over ons gesprek, Eddie. Hij stelde dat trouwens zelf voor. Hij zal het wel met me eens zijn dat we jullie omgang maar niet moeten belemmeren. Jullie moeten natuurlijk zelf uitzoeken hoe vaak en wat. Wat ons betreft weinig. Maar ik zat me af te vragen waar.’
<Leoni> ‘Het was op een plek uit zicht. Aan de rand van de camping, achter een leegstaand huisje.’
<Eddie> ‘Jongens houden elkaar op de hoogte van geschikte plekken, tante.’
<Mam> ‘Maar hoe moet dat bij slecht weer?’
<Leoni> ‘Mam, ik weet maar net dat Eddie vaker wil.’
<Eddie> ‘Ja, tante. Ik ga haar met de minuut liever vinden.’
<Mam> ‘En haar leeftijd?’
<Eddie> ‘Mij lijkt ze, om mee te praten, tussen de twaalf en dertien. Jongensachtig, maar niet als het om het spelen zelf gaat. Uiterlijk is ze jonger dan twaalf, maar dan lijkt ze ruim dertien.’
<Mam> ‘Ja ja. En jij, Leoni?’
<Leoni> ‘Ik ga hem ook met de minuut liever vinden.’
<Mam> ‘En verder?’
<Leoni> ‘Is hij dertien. En heeft er dus één van dertien. Groot genoeg voor me.’
<Mam> ‘Ja ja. Blijft de vraag, hoe moet dat bij slecht weer?’
<Eddie> ‘Dan maar niet, tante.’
<Mam> ‘En, als het aanblijft, van de winter? Vanaf november tot half maart komen we hier meestal alleen in de school- vakanties.’
<Eddie> ‘O. Tja. Dat wordt geduld hebben.’
<Mam> ‘En zelfbediening voor jou.’
<Eddie> ‘Ja, ook in het weekend.’
<Mam> ‘O? Kan je normaal niet tot het weekend wachten?’
<Eddie> ‘Niet zonder een natte droom, tante.’
<Mam> ‘O. Ik eh hoorde ooit, dat één per week voor jongens normaal was. Het is eh vast meer geworden toen je ging spelen, én ’s zaterdags én ’s zondags.’
<Eddie> ‘Ja, tante. Dat hoorde u ook? Of maakte u dat mee?’
<Mam> ‘Ja, pest me maar. Het gaat je niet aan. Jouw prestaties en waarmee mij eigenlijk ook niet. Maar eerst over hier. Met die plek ben ik niet tevreden. Die is me te afgelegen. Er is hier nog nooit wat gebeurd, maar er kan een eerste keer komen. Ik wil, behalve met mijn man overleggen, ook met jouw ouders overleggen, Eddie. Je kan ze vast vertellen, dat je speelt met Leoni en dat haar ouders dat toestaan.’
<Eddie> ‘Ja, tante. Geen probleem.’
<Mam> ‘Wat je ze niet moet vertellen, is dat ik er aan denk om jullie toe te staan om een uurtje of iets langer per dag op de kamer van Leoni te eh verblijven. Met de badkamer vlakbij.’
Ik keek naar beneden, ik durfde niet op te kijken. Dat zou me wat zijn. Onvoorstelbaar.
<Eddie> ‘Dat zou heel fijn zijn, tante.’
<Mam> ‘Ik kwam erop, toen jullie weer beneden kwamen. Ik dacht, ze hebben rustig, ongestoord en veilig kunnen spelen, en ze blijven rustig.’
<Eddie> ‘Het was heel fijn, tante. Leoni mat me eerst op, dat was erg gezellig. Daarna heb ik, even later, de douche schoongespoten. Daarna heb ik haar een tijdje in mijn armen gehouden en gestreeld.’
<Mam> ‘Dat klinkt ook heel rustig. Eh waar bleef het, achter dat huisje?’
<Eddie> ‘O, op de grond. Er zijn insecten die het lusten.’
<Mam> ‘Nou, nuttiger dan het riool in. Misschien mag het ook op jouw kamer. Niet én hier én bij jou op dezelfde dag.’
<Eddie> ‘Nee, tante, dat hoeft ook niet.’
<Mam> ‘Nee?’
<Eddie> ‘Voor mij niet. Het kost me, behalve wat lichamelijke energie, nogal wat geestelijke energie. Ik moet me steeds concentreren op waarover we praten, het heeft steeds een serieuze achtergrond, het is geen geklets. Als Leoni wat met mij doet is dat niet direct rustgevend. En als wat ik bij haar doe wil ik mijn best doen, om het voor haar lekker te laten zijn. Het moet ook voorzichtig, zeker omdat ze nog wat jong is. In een uurtje of iets langer kan Leoni me twee keer laten komen, dat is voor een dag wel genoeg. En ik haar misschien nog iets vaker, wat ze maar wil.’
<Mam> ‘Tjonge, wat ben je serieus. Wat denk je, Leoni? Vaker?’
<Leoni> ‘Misschien wel. Allebei de keren stopte Eddie met spelen, hier vast omdat u zat te wachten.’
<Mam> ‘Min of meer wel, al keek ik niet op de klok. Maar iets afbreken kan slecht uitkomen. Het bevalt me wel dat je het in de hand houdt, figuurlijk, Eddie. Ik zal serieuzer na gaan denken over jullie spelen op jullie kamers. Tja, ’s winters. Het ligt eraan hoe ver je van ons afwoont, Eddie. Of jullie elkaar dan kunnen zien. Enzovoorts.’
<Leoni> ‘Vast weinig. Amsterdam is over de honderd kilometer. Enkele reis. Daar heeft pap vast geen zin in.’
<Eddie> ‘Amsterdam? Denk je dat ik daar woon?’
<Leoni> ‘Dat hoor ik toch? Soms?’
<Eddie> ‘Ja, maar niet meer. Tot mijn achtste. Mijn vader werkte daar eerst bij {bekende bierbrouwerij}, op kantoor, tot hij een betere baan kon krijgen bij {andere bekende bierbrouwerij}, in Groenlo. Daar wonen we nu ook.’
Mam en ik schoten overeind.
<Leoni> ‘Groenlo? Je woont in Groenlo?’
<Eddie> ‘Ik moest toch sowieso in de buurt wonen? Vanuit Amsterdam hiernaartoe is niet te doen. En daar had mijn vader vast niets gehoord over een FKK-terrein net over de grens.’
<Leoni> ‘Maar wij wonen ook in Groenlo.’
Eddie grijnsde breed.
<Eddie> ‘Sloffen wij even. Dan kom ik wel op de fiets naar je toe.’
<Leoni> ‘Of andersom. Ver weg kan je niet wonen. Fijn, hè, mam?’
<Mam> ‘Voor wie?’
<Leoni> ‘Hè, mam! Voor mij en Eddie, natuurlijk. En voor u en pap, dan hoeft er niet gereden te worden.’
<Mam> ‘Nee, maar met een scharrel zo vlakbij zie ik je vast minder.’
<Leoni> ‘Wie weet waar ik anders verkering mee gekregen had.’
<Mam> ‘Ja, het zou slechter af hebben kunnen lopen. We weten nu al wat meer van Eddie. Ik bedoel niet hoe hij eruit ziet en zo, maar dat hij hier onder dezelfde omstandigheden als jij opgegroeid is. Vanaf je achtste?’
<Eddie> ‘Ja, tante. Ik kan me niet herinneren dat ik moeite gehad heb met in mijn blote kont en pikkie te gaan lopen. Het was hier heerlijk, veel kinderen om mee te spelen, kinderspelletjes bedoel ik, en een zwembad waar je in en uit kon lopen zonder dat je moest betalen. En mijn ouders hebben het hier ook naar hun zin.’
<Mam> ‘Ik zal ze wel kennen, van gezicht en zo, maar waarschijnlijk weinig met ze gesproken hebben. Ik zal jou ook wel eerder gezien hebben maar ach, er lopen zo veel jongetjes.’
<Eddie> ‘Misschien heeft u mijn vader wel eens beet gehad, in het zwembad.’
<Mam> ‘Misschien. Maar als wij met jouw ouders gaan praten kan ik hem daar niet aan herkennen. Ik heb geen bijzondere exemplaren in handen gehad. Als hij er wel een heeft zal ik die wel niet zien.’
<Eddie> ‘Hij zal er geen probleem mee hebben om u zijn exemplaar van meer dan dertien centimeter te laten zien.’
<Mam> ‘O? Denk je dat?’
<Eddie> ‘Als hij op het terras zit en de buurvrouw komt langs, die met die heel grote borsten, krijgt hij ook een stijve.’
<Mam> ‘Ook? Zegt je moeder er dan wat van? Of die buurvrouw? Als ze jou en je vader met een stijve zien?’
<Eddie> ‘Ze grinniken naar elkaar en likken hun lippen af.’
<Mam> ‘Tja, dat kan ik me voorstellen. Zou je vader er ook één van mij krijgen? Ik verlies het van je buurvrouw.’
<Eddie> ‘Als u dichterbij komt vast wel. De buurvrouw blijft uit zijn buurt. Ik kan wel raden waarom.’
<Mam> ‘Ja, ik ook. Ik probeer wel of dat voor mij ook nodig is. Maar je moeder mag dus wel die van je zien?’
<Eddie> ‘We douchten vroeger wel eens samen, dan zat ze wel aan mijn pikkie. Maar zodra die daarvan hoger dan horizontaal ging staan gaf ze me meer voorlichting dan ze eerder gedaan had. Maar me klaar laten komen wilde ze niet, dat moest ik zelf maar doen of een meisje van ongeveer mijn leeftijd laten doen. Maar ze kijkt er nog met belangstelling naar.’
<Mam> ‘Tja, dat kan ik me ook voorstellen.’
<Eddie> ‘Ze zegt soms, doe er voorzichtig mee.’
<Mam> ‘Je lijkt me een gehoorzame jongen. In de groei. Ik zie nog wel wat ik ooit zie. Goed. Nogmaals bedankt. Je moest nu maar opstappen.’
<Eddie> ‘Ja, tante. U ook bedankt. Ik hoop, dat uw serieuzer nadenken gunstig voor Leoni en mij uitvalt.’
<Mam> ‘Ach, lieve, brave, ondeugende kinderen, dat is al zo goed als zeker. Voor iedereen het beste. Voor onze gemoedsrust en jullie plezier. Vraag ons steeds wat je wilt en ga niet te ver.’
<Eddie> ‘Nee, tante. Loop je even mee, Leoni?’
Ik knikte en liep met hem me in de richting van zijn huisje.
‘Ik ga niet te ver en nu niet te ver met je mee.’
‘Prima, lieverd. Ik wilde alleen even weten of alles goed met je was.’
‘Lief van je, dat je bezorgd bent. Alles is prima, ik ben vooral blij dat je ook in Groenlo woont.’
‘Ja, fijn, hè? Je was wat stil.’
‘Mijn moeder wilde met jóu praten, met mij had ze het al.’
‘Ja. Fijne moeder. En zo moeder zo dochter.’
‘Ik weet waar je aan denkt. Houd daar maar mee op, voor je een stijve krijgt. En ik lijk niet overal mee op mijn moeder.’
‘Over een tijdje al wat meer. En misschien wil je dan net zo vaak op een dag wat als mijn moeder.’
Hij stopte, ik ook.
‘Ga maar terug, voor ik mijn handen voor mijn buik moet houden. Ik kan je geen kusje geven, een hand geven zou stom staan. Ik kijk je nog even na, naar je schuddende kontje.’
‘Je doet maar. Tot ziens.’
Ik draaide me om en liep terug. Ik probeerde het schudden tegen te houden maar toen ik er bijna door struikelde hield ik daar maar mee op. Ik hoorde Eddie achter me lachen. Ik zou hem nog wel krijgen.

‘Ik ben niet ver met hem meegelopen, mam. Hij moet eerst zijn ouders maar wat vertellen.’
‘Ja, laat die eerst maar van de schrik bijkomen, voor ze je zien.’
‘Die zullen toch niet van me schrikken?’
‘Ik bedoel, dat hij al min of meer verkering heeft, met een erg jong meisje. Dat hij al met meisjes speelde moeten ze geweten hebben. Zijn moeder zeker, ze heeft maar een paar keer extra beddengoed in de was gevonden maar verder vast handdoeken die naar zaad ruiken.’
‘O?’
‘Moeders ruiken zoiets toch? Jongens zullen het niet alleen onder de douche doen. Ook liggend op bed, met een handdoek op hun borst. Dat moet jij ook af en toe maar bij hem doen, voor de verandering.’
‘O. Eh hij wil me graag op schoot, als hij me streelt. Kan ik dat hem ook?’
‘Ja, natuurlijk. Dat wil hij over een tijdje vast helemaal graag, dan kan hij ondertussen je tietjes en je tepeltjes likken.’
‘Tietjes!’
‘Zo noemden we ze vroeger, als er nog amper wat vooruitstak, voor het borsten waren. Die van die buurvrouw van Eddie zijn bijna uiers.’
‘Ja. Ik heb uit die van u gedronken, hè?’
‘Ja. Fred ook. Je vader ook.’
‘O?’
‘Een beetje, voor de grap. Jij aan mijn ene borst, hij aan de andere. Bij jou onderin poep in je luier, bij hem zaad in een handdoek.’
‘U eh ondertussen?’
‘Ja, liet hem klaarkomen, jij kreeg daar toch niets van mee. Met Fred hebben we het nooit gedaan, jij zou binnen kunnen lopen. Je zou het niet snappen maar vast vragen gaan stellen. Je keek altijd goed uit je oogjes.’
‘Ik snapte in ieder geval niet alles toen ik nog niet zo oud was.’
‘Natuurlijk niet. Maar blijf ook Eddie vragen stellen, als je iets niet snapt. Jongens zijn anders dan meisjes.’
‘Ja, gelukkig wel.’
‘Zucht. Ze denken anders, Leoni. Je snapt al veel van Eddie, maar je weet maar nooit. Ik ga de spruitjes opzetten. Raar kind, je lust ze.’
‘Ja, lekker. Lekker is maar een vinger lang. ‘
‘Houd het daar voorlopig maar bij. Als je persé na je zestiende wil vrijen is er dan wel meer dan dertien centimeter voor je.’
‘Ja, mam. Ik hoop, ik denk dat het aanblijft.’
‘Jullie kunnen beiden veranderen en je aan de ander gaan ergeren.’
‘Dat zei Eddie ook al, ongeveer.’
‘O? Wat een jong. Dat hij wat wilde proberen was al opmerkelijk, nog opmerkelijker is dat hij om wil blijven gaan met een meisje zonder borstjes. Maar ja, jij was ook al vroeg opmerkelijk. Je speelde liever met jongens dan met meisjes. Poppen hoefde je niet, liever Lego. Je bouwde er wel alleen huisjes mee. En nu speel je al met de stijve van een jongen. Ik ga maar naar binnen.’
Ze nam de pannen mee. Ik bleef zitten om over alles nog wat na te denken.

Een paar dagen later

‘Tjonge, wat fijn, Leoni, dat we hier mogen spelen. Droog, warm en uit het zicht.’
‘Ja. Draai je eens naar me toe, zodat ik zicht op je pik heb.’
Eddie deed het.
‘Tjonge, wat kan je snel een stijve krijgen. Beneden was hij net iets groter dan op z’n kleinst.’
‘Je hebt alle standen ervan al gezien, hè? Ik wilde hem voor je moeder weer naar beneden houden, maar door de voorpret lukte me dat niet helemaal.’
‘Voorpret?’
‘Ja, het vooruitzicht op het voorspel, waar het spelen mee begint.’
‘Zoiets als het vrijen voor het neuken?’
‘Ja. Maar dat ga ik niet met je doen.’
‘Wat wil je dan?’
‘Eh op bed gaan liggen, knuffelen en kussen. Vast fijner dan hoe we het eerder deden.’
‘Ik ben er niet op tegen om wat te proberen.’
Hij grinnikte even.
‘Dat wist ik al.’
‘Je daagde me toen eigenlijk uit. Voor me komen staan, vragen of je mijn gleufje mocht zien en me laten zien dat je een stijve kreeg.’
‘Ja, van dat zien. Lieverd, de rest kwam toch omdat we fijn en rustig met elkaar omgingen?’
‘Ja, ik vond het gezellig worden.’
Ik ging op bed liggen, hij kwam naast me, omarmde me en begon met kussen. Ik ging meedoen. Af en toe voelde ik dat hij me dichter tegen hem aantrok. En op een gegeven moment zijn stijve tegen mijn doos.
‘Eddie, ik kan me voorstellen, dat als een stel dit doet ze al gauw aan het neuken gaan.’
‘Ja, zeker als de vorige keer een tijdje geleden was. Anders gaan ze elkaar misschien eerst strelen. Ook om hem een stijve te laten krijgen, als hij die nog niet heeft.’
‘Ik voel die van jou.’
‘Die wordt zo niet slap. Ik vind het een lekker idee, dat ik tegen je doos zit.’
‘Het is maar goed dat hij er zo niet in kan. Je denkt daar vast aan.’
‘Ja, voor later. Hopelijk kan ik over niet al te lang je borstjes strelen.’
‘Dat wil je graag doen, hè?’
‘Ja. Het liefst heb ik mijn handen vol, groter hoeven ze niet te zijn.’
‘Doe je dat vaak, in het zwembad?’
‘Deed, lieverd. En als ik met ze speelde, natuurlijk. Als ze me aftrokken kon ik niet tegelijk aan hun gleuf komen, dat speelde ik met hun borstjes.’
‘Tja. En je wil wel met die van je buurvrouw spelen?’
‘Maar voor een keertje. Ik zou er vast een minderwaardigheidscomplex van krijgen, omdat ik niets groots heb.’
‘Groot genoeg voor mij, lieve jongen. Ik zou er allebei mijn handen vol aan hebben maar je dan niet kunnen strelen.’
‘Met je mond deed je het ook lekker.’
‘Straks misschien. Ik begin liever met je kleintje.’
‘Goed hoor. Nu met mijn grote?’
Ik pakte die beet.
‘Mijn moeder vertelde me, dat toen ze met mijn vader ging spelen ze niets uit konden trekken. Ze liet hem in zijn broek met z’n zakdoek om zijn stijve klaarkomen.’
‘Primitief, zeg. Dan voelde ze weinig en zag niets.’
‘Ik bedoelde eigenlijk, waar laten we het van je, zo meteen? Onder de douche?’
‘Nee, ik lig er liever bij. Een zakdoek is te klein, een handdoek eronder is groot genoeg. Ik heb er een paar in het nachtkastje.’
‘O. Speel je hier met jezelf?’
‘Nee. Eh doordeweeks thuis wel. Hier heb ik ze voor de zekerheid.’
‘Hoezo?’
‘Ik heb er verleden jaar hier maar een paar nodig gehad. Daarna kon ik vaak genoeg spelen.’
‘En nu met een meisje zonder borsten en een blote gleuf.’
‘Met een meisje dat ik heel lief vind, waar ik gezellig me kan praten, knuffelen, kussen, wat zolang ze nog geen borstjes heeft wel een lekker bloot gleufje heeft, dat graag gevingerd wil worden en ook graag mij aftrekt. Op een geweldige manier. Afgezien van waar we nog jaren mee moeten wachten heb ik geen wensen meer. Nou ja, behalve vaak met je spelen.’
‘Ik heb ook geen wensen meer. Ik had er eigenlijk geeneens, ik bedoel iets met een jongen doen, tot jij voor me stond, met je stijve pik omhoog. En je zak eronder, waarvan ik wist dat er ballen in zaten waarin zaad gemaakt werd. Als je er oud genoeg voor was. Dat was je ook, merkte ik, toen je me er naartoe praatte om je af te trekken.’
Ik pakte zijn zak en masseerde die.
‘Oooh, wacht even, lieverd. Ik pak een handdoek.’
Hij pakte er één uit het nachtkastje, ging op zijn rug liggen en legde de handdoek op zijn buik.
‘Daar kan je wel op mikken, hé?’
‘Dan ga ik er voor zitten. Die je benen eens van elkaar.’
Ik ging er op m’n knieën tussen zitten, pakte zijn zak en stijve, masseerde zijn ballen en trok zijn stijve af.
‘Oooh, stereo. Wat verwen je me, lieverd.’
‘Ja, graag. Ik hoef ook niets anders meer, wel zo vaak mogelijk. Allebei mijn handen aan lekkere spullen.’
‘Ik denk ook vast aan jouw spullen.’
‘Waar je nog niet in mag spuiten. Ik hoop dat alles op de handdoek komt.’
Dat lukte.
Daarna kwam hij tussen mijn benen liggen, kuste en likte mijn gleuf voor hij me vingerde.
We herhaalden alles nog een keer.
‘Fijner dan buiten, hè, lieverd?’
‘Ja, die bank was hard, dit ligt lekkerder.’
‘Ja. En warm en ongestoord.’
‘Ja. Een uur en tien minuten, volgens de wekker.’
‘Te lang of te kort?’
‘Precies goed, vind ik, Eddie. Heel fijn dat het niet zo lang duurde voor je weer een stijve kreeg.’
‘Ja, mooi op tijd. Zou je moeder zomaar wat gezegd hebben of een tijd uitgerekend hebben? Dan gunde ze het ons om allebei twee keer klaar te komen.’
‘Ik weet het niet. Ze had het natuurlijk uit kunnen rekenen, ze heeft er ervaring genoeg mee.’
‘Ook voor twee keer?’
‘Waarom zou je het niet vaker doen als je iedere nacht in hetzelfde bed ligt, iedere keer als hij een stijve kan krijgen? Dat zou ik tenminste doen.’
‘Zij moet maar willen.’
‘Vast wel, als hij zijn best doet. Lieverd, laten we maar naar beneden gaan voor ik weer een stijve krijg. Of wil jij nog een keer?’
‘Nee, laten we het maar gelijk op laten gaan. Misschien, ooit, als we hele nachten bij elkaar zijn, wil ik wat extra’s als ik te lang naar mijn zin op je moet wachten.’
‘Dat krijg je dan. Ik zou het wel sneller willen, maar dat gaat nu eenmaal niet.’
‘Eigenlijk een zwak punt bij zo’n mooi ontwerp.’
Hij grinnikte even.
‘Ja, in tegenstelling tot een gleuf. Daar is weinig aan te zien, maar veel mee te doen.’
‘Heel veel, vast voor jou het belangrijkste is erin klaar te komen en je zaad erin te kunnen spuien.’
‘Ooit, lieverd. Tot dan laat je me al lekker klaarkomen en spuiten.’
‘Ja. Kom nu maar mee. En gooi de handdoeken in de wasmand in de badkamer.’
‘Ik zal vragen of er gelijk gewassen moet worden.’
‘Ja, prima.’

‘Dank u wel dat u ons niet gestoord heeft, mam.’
‘Ik hoef niets te zien. Was het lang genoeg?’
‘Ja, mam, heel fijn. Had u dat uitgerekend, een uurtje of iets langer?’
‘Niet direct uitgerekend, een uur leek me wat kort. Ik nam aan dat zeker Eddie graag van de gelegenheid gebruik wilde maken om twee keer eh wat kwijt te raken.’
‘Ja, tante. Maar eigenlijk eh verwenden we elkaar omstebeurt voor we weer besef van tijd kregen.’
‘Beviel een tweede keer je ook nog, Leoni?’
‘Ja, mam. Eddie is geweldig. Vast nog vaker ook.’
‘Eddie heeft anders gezegd dat hij het niet zo vaak op een dag aankan.’
‘Daar blijf ik bij, tante. Zowel voor mezelf als voor Leoni.’
‘Je hoort het, Leoni.’
‘Ja, mam. Eigenlijk lijkt me dat ook beter. Het is zo fijn en ontspannend genoeg om het nog jaren vol te houden.’
‘Ontspannend? Eddie zei wat anders.’
‘Dat is ook zo, ik bedoelde, als er niks zou kunnen, waar het even voor van de winter op leek, zou dat spanningen kunnen veroorzaken. We konden ons net echt eh uitleven. Lekker op een bed, warm, droog, ongestoord, lang genoeg.’
‘Ja, dat is een verwennerij. Bewijs maar dat jullie het blijven verdienen.’
‘Ja, mam. Ik weet wat u bedoelt. Eddie ook. Voor ik zestien ben blijft het hierbij, daarna zien we wel, dat is nog ver weg.’
‘Goed. Eddie, ik denk dat je onderhand naar huis moet.’
‘Ja, mijn moeder zal vast ook graag willen weten hoe het gegaan is. En zal blijven gaan.’
We kusten elkaar nog even voor hij naar buiten ging.

Nog een dag later

<Eddie> ‘Ma, dit is Leoni.’
<Leoni> ‘Goedemiddag, tante.’
<Ma> ‘O. Ja. Goedemiddag. Eh ga zitten.’
Eddie en ik gingen bij haar aan tafel zitten.
<Ma> ‘Ik heb met je moeder gesproken, Leoni, en voorlopig toestemming gegeven. Maar één en ander kwam nogal raar bij me over. Nu ik je zie snap ik het nog niet. Ik kan me wel indenken dat Eddie één keer wat met je wilde, maar waarom vaker, Eddie?’
<Eddie> ‘Omdat ik haar zo lief vind, ma. Ze is anders dan andere meisjes. Bij die zit ik me steeds af te vragen wat ze bedoelen als ze wat zeggen, want dat is vaak anders dan wat het lijkt.’
<Ma> ‘Dat is bekend, maar daar wen je toch aan? Daar moet je je niet druk over maken. Je vraagt maar uitleg, als er iets je niet duidelijk is.’
<Eddie> ‘Dat deed ik ook, maar dat maakte het er voor mij niet gezelliger op. Ik vond dat gepuzzel steeds vervelend. Bij Leoni hoef ik me nooit af te vragen wat ze bedoelt, ik kan haar steeds letterlijk nemen.’
<Ma> ‘Dat lost mijn puzzel nog lang niet helemaal op. Ik word maar direct, je raakt toch een keer uitgelikt?’
<Eddie> ‘Misschien als ze veel haar op haar doos krijgt en ik dat niet zo fijn vindt. Zoals bij andere meisjes.’
<Ma> ‘Dat hoef je toch niet te doen?’
<Eddie> ‘Bij de meesten niet, maar sommigen staan erop. Dan kan ik dat toch niet weigeren? Zeker niet als ze me willen pijpen, dat vind ik wel lekker. Al hoef ik het niet iedere keer.’
<Ma> ‘O. Ik maakte me er maar niet druk over wat jij bij dat spelen deed, maar als ik het met je vader deed, doe, als we niet kunnen vrijen, vroeg ik me wel eens af hoe mijn jongetje met zijn pikkie liet spelen om zijn zaad kwijt te raken. Of die meisjes meer dan hun duim en wijsvinger zouden durven gebruiken om een eh pik beet te pakken.’
<Eddie> ‘Natuurlijk. Zelfs de eerste keer. Leoni had nog nooit met een jongen gespeeld, maar ze gebruikte gelijk haar hele hand. Ze aaide er overheen tot ik zei dat ze me steviger moest pakken. En na een tijdje nog steviger, om me klaar te laten komen.’
<Ma> ‘Door een meisje van tien!’
<Eddie> ‘Dat wist ik toen nog niet. Ik dacht twaalf, ze is toch bijna net zo lang als ik?’
<Ma> ‘Dat wel, maar jongens willen daarbij toch graag wat in hun handen hebben?’
<Eddie> ‘Die eerste keer geeneens, ik vond het al leuk en gezellig genoeg haar haar best te zien doen met iets waarvan ze niet precies wist hoe het werkte. Daarna, ach, ma, je kan toch niet alles hebben? U zou bijvoorbeeld vast graag altijd kunnen vrijen.’
<Ma> ‘Eh ja. Maar het lijkt me dat jij niet zo veel hebt. ’
<Eddie> ‘In afwachting van het komen van haar borstjes kan ik zolang zonder problemen haar blote gleufje likken. En ze laat me lekkerder klaarkomen dan andere meisjes. En we genieten er ook allebei van als ik haar laat komen.’
<Ma> ‘Ik had niet gedacht dat meisjes dat al zo vroeg zouden kunnen.’
<Eddie> ‘Ik ook niet. Haar moeder trouwens ook niet. Het was mijn bedoeling ook niet, ik wilde alleen haar gleufje even goed bevoelen terwijl ik kon zien wat ik deed, voor ik dat zou gaan likken. Maar door haar reactie daarop werd het vingeren. Gisteren hebben we voor het eerst op haar kamer gespeeld, ik heb toen de volgorde wel omgedraaid, want van haar zien komen kom ik zelf ook al bijna.’
‘Tja, daar had je vader vroeger ook last van, inmiddels is hij er aan gewend en kan zich wat langer inhouden. Dat laatste hoop ik voor jullie, verwacht ik van jullie ook. Ga nu maar naar boven.’
Daar deden we weer alles twee keer lekker bij elkaar.

Veertien

‘Leoni, heb je even?’
Ik keek op van mijn boek.
‘Ja, mam.’
‘Je broer moet wat verteld worden, maar hij wil niet naar me luisteren. Wil jij het proberen?’
‘Vertellen waarover?’
‘Over dat jongens met meisjes spelletje. Ik weet wat jij en Eddie doen, maar niet goed hoe Fred met zoiets zou moeten beginnen.’
‘Is hij daar aan toe?’
‘Hij is toch net twaalf? Ik heb hem zo’n half jaar geleden al wat uit willen leggen, omdat ik verwachtte dat hij oud genoeg geworden was om natte dromen te krijgen. Hij luisterde amper, liep steeds weg, waarom weet ik niet. Heb jij misschien een idee?’
‘Tja. Ik zie hem alleen met jongens spelen, meestal voetballen. In het zwembad zie ik hem niet aan meisjes komen, als er één bij hem in de buurt komt draait hij zich af. Ik denk niet dat hij homo is, aan jongens zit hij ook niet.’
‘Ik heb daar wel eens aan gedacht, gelukkig dus niet.’
‘Nee. Misschien is hij alleen maar laat, iets met slome hormonen of zo.’
‘Waarom zou hij laat zijn? Jij was vroeg.’
‘Als Eddie niets met me was begonnen had ik vast nog een jaar gewacht om met spelen te beginnen.’
‘Ja, het verwondert me nog steeds dat Eddie het toen niet bij één keer met je liet.’
‘Nou, niet omdat hij nog bijna een jaar lang mijn blote gleufje kon likken, we konden gewoon heel goed met elkaar opschieten. Enne ik deed het bij hem lekkerder dan andere meisjes. Nog steeds, zegt hij, als we hier een weekend niet geweest zijn. U weet wel, hij moet dan toch wat kwijt.’
‘Tja, wel erg toevallig dat hij nooit een betere getroffen heeft.’
‘Ik weet niet of hij dan daaraan zou blijven hangen, hij vindt ze allemaal zeurpieten. Ik heb ook nog geen betere getroffen, ze zijn me allemaal te eh onbehouwen. Op het ruwe af.’
‘Waarschijnlijk eerder onbeholpen dan onbehouwen.’
‘Of onhandig. Ik ben niet breekbaar, maar ik vind ze te ruw. Ze zouden niet precies zo fijn met me om hoeven gaan als Eddie, maar het komt vanaf het eerste moment zelfs niet in de buurt. Meer momenten gun ik ze dan niet. En voor wat ze eigenlijk willen zoeken ze maar een ander meisje.’
‘Nou ja, geniet er maar van. Maar wat doen we met Fred?’
‘Door laten modderen?’
‘Hij moet toch goed voorgelicht worden? Hij kan wel wat van andere jongentjes horen, maar dat kan nooit genoeg zijn.’
‘Dat denk ik ook niet. Eddie is door zijn moeder op tijd volledig voorgelicht, zegt hij. Dat denk ik ook. Wat ik nog niet wist heeft hij me bijgebracht.’
‘Ja, hij was me voor. Hij kon het nog beter ook, niet alleen theoretisch, ook praktisch.’
‘Ja. Eh zou ik dat bij Fred ook kunnen doen?’
‘Praktisch? Met hem spelen?’
‘Niet volledig, net genoeg om hem er zin in te laten krijgen de rest met een ander meisje te doen.’
‘Eh ik wil niet weten wat net genoeg is, als je denkt dat je hem op weg kan helpen probeer je het maar. Als hij dan nog wegloopt bekijkt hij het maar.’
‘Er zullen er wel meer zijn die niet genoeg voorgelicht zijn en het toch redden.’
‘Tja. Ik denk, dat de voorlichting vroeger nogal eenzijdig was. Meisjes hoorden weinig over jongens, en andersom. Ik heb je vader aardig wat over meisjes bij moeten brengen. Andersom bracht ik me zelf wel praktisch op de hoogte.’
‘Hier, hè?’
‘Ja. Hier moest hij wel uit de kleren. Weglopen kon hij niet, zijn ouders stuurden ons hier de eerste avond al naar zijn slaapkamer. Nou ja, al gauw wilde hij zeker niet weglopen. Eh misschien kan je Fred een keer onder de douche verrassen.’
‘U bedoelt, dat als ik hem daar bij zijn pik pak hij niet weg zal lopen?’
‘Tja, normaal kom je natuurlijk niet aan je broer. Maar in dit geval?’
‘Toen hij kleiner was heb ik wel aan zijn pikkie gezeten. Maar de laatste jaren heb ik niet meer gelijk met hem gedoucht. Hij komt altijd vlak voor het eten thuis en douchet dan even.’
‘Ja. Overval hem dan een keer. Ik houd het eten wel warm.’
‘Ja. Goed.’
‘Eh niet raar, aan je broer komen?’
‘Zoiets heeft alleen maar een slechte naam in verband met incest, mam. Ik kan een jongen wel wat wegwijs maken, spelen doe ik met Eddie.’
‘Je hebt het met hem getroffen, ik mag hem ook graag. Hij blijft zo zelfbeheerst, hè? Hij glimlacht lief naar me, als ik naar zijn pikkie kijk.’
‘Hij vindt het een leuk spelletje. Maar die dertien centimeter zijn er veertien of vijftien geworden. Ik mag het lekker wel zien.’
‘Zien! Poe! Je veroorzaakt die en blijft er niet vanaf.’
‘Dat heb ik vanaf de eerste keer al niet gedaan. Voor hij mijn blote gleufje kon likken had ik die blote dertien centimeter al te pakken en omhoog. Zal ik die van Fred opmeten?’
‘Je zal het wel kunnen schatten. Er vanuit gaand dat er wat omhoog staat.’
‘Vast wel, met twaalf. Ik zie wel.’

Ik zag wat, twee avonden later. Ik stapte bij Fred onder de douche, hem wat opzij duwend.
‘Hé! Dat gaat niet meer, met z’n tweeën.’
‘Ja hoor, Eddie en ik douchen ook wel samen.’
Ik spoelde me even af en begon me in te zepen.
‘Ik vind ons er te groot voor.’
‘We zijn wel groter geworden, maar Eddie is groter dan jij.’
Ik keek overduidelijk naar zijn pik. Tot mijn genoegen zag ik die wat groeien. Gelukkig, homo was hij zeker niet.
‘Hij heeft ook een grotere.’
‘Nogal een kunst, hij is een jaar of vier ouder dan ik. En kijk voor je.’
‘Waarom? Ik zie je pik vaker.’
‘Ja, maar ik kan hem nog niet zo goed als Eddie het kan naar beneden houden.’
‘De eerste keer dat hij hier kwam had hij geen stijve, omdat hij dacht misschien op z’n kop te krijgen, omdat hij aan me gezeten had. Mam wilde graag zien waar ik aan gezeten had, maar Eddie liet hem niet omhoog komen. Dat doet hij nog steeds niet, als spelletje met mam. Laat jij je pikkie maar z’n gang gaan, ik zie liever een stijve dan een slap pikkie.’
‘Kijk dan bij Eddie. Je zal er ook wel aankomen.’
Hé, een mooi bruggetje.
‘Ja, natuurlijk. Kom jij aan meisjes?’
‘Nee. Later.’
‘Hoezo later?’
‘Als ik een helemaal stijve kan krijgen. Ik wil niet uitgelachen worden.’
‘Ben je gek, dat word je niet. Op jouw leeftijd verwachten ze dat geeneens. Als ze in het zwembad voelen dat je nog een slap pikkie heb laten ze je gelijk los. Als je een beetje stijve hebt, zoals nu, proberen ze die nog stijver te krijgen. Als ze persé een helemaal stijve willen voelen pakken ze wel een oudere jongen. Dus ga maar gewoon meedoen.’
‘Tja, als jij het zegt.’
‘Neem het maar van me aan, ik heb er ervaring mee. Ik pak af en toe wel even een jongen in het zwembad, maar liever Eddie hier. Nog liever op mijn kamer. Dan kunnen we spelen wat we willen.’
‘Eh ook vrijen?’
‘Nee, dat niet. Niet voor ik minstens zestien ben. Het is al abnormaal dat Eddie en ik op onze kamers mogen spelen, ook ’s winters thuis, dat wil ik niet verpesten.’
‘Eddie zou toch al mogen vrijen?’
‘Ja, maar hij wil het alleen met mij. Dan pas. Hij bemoeit zich ook alleen maar met andere meisjes als we in een weekend niet samen kunnen zijn. Om wat kwijt te raken, dat zal je wel snappen.’
‘Ja.’
‘Moet jij dat al? Mam is een beetje ongerust, ze had verwacht dat je al natte dromen zou krijgen. Maar ze merkt het bij de was niet.’
‘Ik eh voorkom ze.’
‘O. Fijn. Ik bedoel, dat je wat dat betreft een grote jongen geworden bent. Je pik zal wel gauw helemaal omhoog kunnen komen. Het zal wel helpen als je er zelf aan trekt, maar laat het meisjes ook maar doen. Zo.’
Ik greep zijn pik, die bijna horizontaal gekomen was, met een ingezeepte hand en trok hem een paar keer af voor hij mijn hand los kon maken.
‘Hé, niet doen.’
‘Je komt toch niet zo snel?’
‘Nee, maar zoiets doe je bij je broer toch niet?’
‘Waarom niet? Je kan er niets van zeggen, want je begon van je zus een stijve te krijgen. Nog niet helemaal, maar stijf genoeg om hem lekker in de hand te kunnen houden.’
‘Nou ja, twee borsten vlak voor me.’
‘Kreeg je hem daarvan? Of van tussen mijn benen kijken? Ik zag je wel loeren, hoor.’
‘Nou ja, zo zie ik weinig, maar ik weet wat je daar hebt, ik heb je gleuf gezien voor je haar op je doos kreeg.’
‘Even voelen?’
‘Nee zeg.’
‘Ik heb je even laten voelen hoe meisjes in het zwembad aan je zullen komen. Jij mag wel even oefenen hoe je daar aan een meisje kan komen.’
‘Kan dat zomaar?’
‘In het zwembad wel. Als je er niet mee wilt beginnen wacht je tot een meisje met je pik gaat spelen, daarmee geeft ze gelijk toestemming om tussen haar benen te voelen.’
‘O. Goed. Even dan.’
Veel oefening had hij niet nodig, voelde ik, met zijn hand op mijn doos voelde ik gelijk een vinger op zoek gaan en aan mijn gleuf voelen. Ik haalde zijn hand maar weg.
‘Dat was genoeg. Je weet de weg. Vingeren zal je ook wel lukken.’
‘Nou zeg.’
‘Stel je niet aan. Je trekt je hier toch ook af?’
‘Eh het lukt maar zo’n één keer in de week.’
‘Dat is normaal, hoor, als je net begint. Met Eddie heb ik dat niet meegemaakt, hij kon het al vaker. Dat wil zeggen, hij moest het doordeweeks een keer doen, in het weekend deed ik het natuurlijk.’
‘Op je kamer.’
‘Of op die van hem, daar mogen we het ook. Hoe wist je trouwens hoe je natte dromen kan voorkomen?’
‘Van andere jongens. Zodra mijn pik iets omhoog kwam ben ik er voor de zekerheid mee begonnen.’
‘Lekker?’
‘Ja, natuurlijk, dat zal je van Eddie ook wel weten.’
‘Ja. Als een meisje in het zwembad lekker aan je voelt en aan zich laat voelen vraag je haar mee naar een rustig plekje. De andere jongens weten die wel. Daar kunnen jullie verder spelen. Tot jullie allebei klaargekomen zijn.’
‘Tja. Met een vinger er helemaal in, hè?’
‘Ja. Doe ermee wat je denkt er later met je stijve in te gaan doen. Of bij een ander meisje. Als je een vast vriendinnetje krijgt kan je vragen of jullie het ook op jullie kamer mogen doen. Je moet dan op een handdoek spuiten, Fred.’
‘Of in een condoom.’
‘O. Zeggen ze dat? Begin daar maar niet aan. Een blote hand om je stijve voelen is vast lekkerder. En je komt dan niet in de verleiding om te gaan vrijen. Daarom gebruiken Eddie en ik ze ook niet. En handdoeken wassen is goedkoper.’
‘Ja. Dus iedere keer dat je met Eddie naar je kamer gaat komen jullie allebei klaar?’
‘Meestal allebei twee keer. Ik soms drie, ik heb niet zo’n lange pauze nodig als Eddie.’
‘Hij wil dat zo vaak?’
‘Zo vaak ik wil, hij geniet er ook van. Hij genoot ook met me mee toen ik borstjes en haar op mijn doos kreeg.’
‘Van je borstjes snap ik, dan had hij wat vast te houden. Maar je hebt wel eens verteld, hij wilde eigenlijk alleen een keer je blote gleuf likken.’
‘Dat deed hij ook. En bleef het doen. Het was wel gezellig als hij tussen mijn benen kroop om van vlakbij te kijken en zei, ja, weer ietsje langer. Even proberen of dat me stoort. Dat deed het niet, nog steeds niet. Mij stoort het ook niet als ik hem pijp nadat hij al een keer klaargekomen is en ik zaad proef. Ik laat hem alleen niet in mijn mond spuiten, daar is het niet voor.’
‘Nee, voor de voortplanting.’
‘Als het alleen daarvoor was konden mannen niet al vanaf hun twaalfde ongeveer totdat ze vrij oud zijn zaad blijven maken. Of zou jij al over een jaar geen zaad meer willen kunnen lozen?’
‘Nee, natuurlijk niet. Eh kan je opschieten?’
‘O. Wil je wat kwijt?’
‘Ja. Jij zal het wel niet willen doen.’
‘Nee, ik ga niet met je spelen. Eh alleen, je wel op gang helpen. Tot je voelt dat je begint te komen, de rest doe je maar zelf. Goed?’
‘Eh ja. Eigenlijk vond ik het wel lekker, toen je aan me zat.’
‘Vroeger al, ook aan je ballen, al kon je er toen geen stijve van krijgen.’
Ik spoelde mijn handen af, nam zijn zak en stijve, recht vooruit, in mijn handen en masseerde zijn ballen.
‘Je zal er nu een stijvere van krijgen. Ja, ik voel het al.’
‘Oooh, jaaah. Wat lekker, niet glad meer.’
‘Sowieso niet, omdat ik je nu steviger grijp. Ik weet wel hoe stevig, daar heb ik al genoeg ervaring mee. Maar denk nu dat je met je stijve in een gleuf zit, behaard of onbehaard. Ik zal nadoen wat je dan moet gaan doen en ongeveer zal voelen.’
Het was een beetje onhandig, onwennig, met een niet omhoogstaande pik, maar ik kon genoeg pompen. Ik voelde na iedere slag zijn pik stijver worden en iets omhoog komen. Voor hij helemaal omhoog stond begon hij te hijgen. Ik liet hem gelijk los.
‘Ga nou verder, ik kom bijna.’
‘Nee, doe het zelf maar.’
Hij draaide zich iets van me af, pakte zijn stijve en pompte zelf verder. Al na twee slagen spoot hij twee keer een straaltje langs me. Hij keek, uithijgend, met mij hoe zijn stijve slapper werd.
‘Oooh, lekker. Wat kreeg je hem omhoog, zeg.’
‘Dat deed je zelf. Na een paar keer spelen, ook vingeren, komt hij vast helemaal omhoog. En ga je meer spuiten. Dit was nog niet zo veel.’
‘Eh wat is veel?’
‘Eddie hoort zijn ouders vrijen, soms een paar keer op een avond. Zijn vader kreunt dan iedere keer vier keer lang. Het begin bij Eddie heb ik niet meegemaakt, hij speelde al een jaar. Wat hij doordeweeks presteert weet ik niet, in het weekend de eerste keer op een dag vier stralen, de keren daarna drie.’
‘Keren? Toch maar twee keer op een dag?’
‘Op bed wel, maar soms doen we het buiten ook. In het begin hielden we het bij twee keer, maar het is te lekker om het niet vaker te doen, als we er zin in krijgen.’
‘Pas maar op, dat je geen zin krijgt om te gaan vrijen.’
‘Dat hebben we wel, maar het is een principekwestie om het nog niet te doen. Door wat vaker te spelen en klaar te komen kunnen we het uithouden. Spoel mij maar af en je klodders in het putje.’
‘Vinden vrouwen het niet vies, dat ingespoten te krijgen?’
Hij spoot mij, zichzelf en de douche af.
‘Nee zeg, dat is het natuurlijkste wat er is. Nodig om kinderen te krijgen, maar daarvoor en daarna heel lekker. Ga jij via het zwembad er voor oefenen, na je zestiende hoop ik voor je dat je dan verkering hebt en er alles mee kan doen. Je hoeft er een jaar minder op te wachten dan ik.’
‘Ja. Dank je wel.’
‘Vind je het goed als ik mam geruststel?’
‘Ze hoeft toch niet te weten dat ik me aftrek?’
‘Fred, als je haar de kans gegeven had, had ze je dat geadviseerd. Niet hoofdzakelijk om minder te wassen te hebben, vrouwen vinden zelfbediening door mannen onnatuurlijk. Ze willen het, voor er gevreeën wordt, zelf doen en ervan genieten een man klaar te zien komen.’
‘O. Maar het ligt me niet om over eh aftrekken, vingeren, pijpen en zo te praten. Zeker met mam niet.’
‘Dommerd, die heeft je gemaakt. Ze heeft zich door je vader wie weet hoe vaak met zaad in laten spuiten. Het is toch logisch dat ze graag wil weten dat je goed gemaakt bent en je het ook zou kunnen? Ze heeft je willen waarschuwen wat er met je zou gebeuren. Maar je weet er, zo te horen, genoeg van.’
‘Je maakte me wel nog wat wijzer.’
‘Met mij kon je wél over praten, hè? Met meisjes moet je het ook doen. Ze complimenteren met hun lekkers en hoe lekker het is wat met ze te doen. Erbij praten verhoogt de feestvreugde. Zoals, zal ik je strelen tot je klaarkomt? Dat warmt haar vast op. Of, mag ik in je warme mond in plaats van je warme gleuf?’
‘Oei. Goed. Vertel mam maar wat je wil.’
‘Ik zal het doen zonder dat je het hoort. Anders loop je misschien weg.’
‘Ik zou er een stijve van krijgen, als het zo snel na daarnet kon.’
‘Je zou haar een groot plezier doen die haar af en toe te laten zien. Misschien krijg ik Eddie een keer ook zo ver.’
‘Haar dan naar twee stijven laten kijken?’
‘Teveel bestaat niet. De moeder van Eddie ziet die van Eddie en van zijn vader, als die op het terras zitten en hun buurvrouw loopt voorbij. Die buurvrouw en zijn moeder genieten ervan. ’
‘O. Ja, ik snap wie je bedoelt. Tjonge, die heeft grote borsten, zeg.’
‘Uiers, noemen ze die. Alleen heeft ze niet zulke grote tepels.’
‘Nee. Ik zou . . . Laat maar.’
‘Ze wel beet willen pakken, hè?’
‘Ja. Meer dan mijn handen vol hebben.’
‘Alle jongens en mannen hebben graag borsten in hun handen. Maar doe het met wat kleinere, eerst in het zwembad. Je kan afkijken hoe het moet. Nee, kijk niet naar die van mij, die zijn voor Eddie.’
‘Goed. Afdrogen maar.’
We droogden ons af en gingen aan tafel zitten. Pap zat er al, mam diende gelijk op. Ik gaf mam een knipoog, ze knipoogde terug, met een blij gezicht.

Na het eten hielp ik mam bij de afwas.
‘Het komt wel goed met Fred, mam. Hij had twee probleempjes. Hij had faalangst en hij durfde niet over seks te praten, zeker niet met u. Zijn pikkie kwam wel wat omhoog, maar hij wilde zich pas met meisjes gaan bemoeien als hij een helemaal stijve kon krijgen. Ik kon hem vertellen dat een beetje al genoeg was, de rest kregen meisjes wel voor elkaar.’
‘Ja. Enne, natte dromen?’
‘Die is hij voor geweest. Hij had van andere jongens gehoord hoe dat kon. Hij eh was met zichzelf gaan spelen zodra zijn pik wat omhoog kwam. Ik ben met zijn pik gaan spelen tot ik dacht dat hij niet meer zou willen dat er gestopt werd. Dat werkte, hij deed de rest zelf, terwijl ik toekeek. Er kwam niet zo veel, maar voor een begin genoeg.’
‘Fijn. Tja, hij hoeft het niet te doen terwijl ik kijk, ik zou wel graag zijn stijve willen zien.’
‘Vast gauw, hij zei dat het hem niet lukt, zoals Eddie, hem naar beneden te houden.’
‘Eddie heeft vast een grotere.’
‘Ja, die komt ook helemaal omhoog en wordt een stuk stijver dan die van Fred. Al had ik die niet beet terwijl hij aan het spuiten was.’
‘Tja. Bij Eddie kwam, komt er meer?’
‘O ja. De eerste keer al meer dan bij Fred. Hij liet het natuurlijk al een jaar doen. En het werd nog wat meer toen we zo vaak mogelijk speelden.’
‘Ja, vast.’
‘Was pap al op gang, toen u met hem begon?’
‘Nee, maar wel gauw. Omdat we op zijn kamer mochten spelen.’
‘Mocht ik het daarom ook?’
‘Nee zeg, ik heb er eerst over nagedacht, gezien je leeftijd. Maar omdat ik Eddie direct ook aardig vond en hij zo eerlijk en beheerst overkwam hebben we het maar toegestaan.’
‘Dat beheersen houdt gelijk op als we de trap opgaan. Boven heeft hij dan al een stijve.’
‘Tja, hij weet natuurlijk wat je gaat doen.’
“Ja. Fred durfde u niet te vertellen dat hij zich al aftrok.’
‘Dat had ik hem ook willen vertellen.’
‘Dat heb ik hem ook gezegd, dat stelde hem wat gerust. Hij vond eerst dat het niet hoorde dat ik aan hem zat, maar ik zei gelijk dat hij geen stijve van me hoorde te krijgen. Zelfs geen beetje. In het begin dan. Terwijl ik met zijn pik speelde heb ik zijn ballen gemasseerd, daar kwam zijn pik al horizontaal van. En uiteindelijk schuin omhoog. De normale lengte en dikte voor zijn leeftijd.’
‘Fijn. Dank je wel.’
‘Ik heb hem ook aangeraden hier geen moeite te doen om zijn pik naar beneden te houden, u wilde die vast graag omhoog zien staan.’
‘Nou zeg, graag? Alsof ik eh.’
‘U zit toch ook aan anderen, heeft u verteld? U ziet natuurlijk liever die van pap omhoog, maar u mag toch ook trots op uw zoon zijn?’
‘Jawel, maar ach, stijve pikkies blijven sprietjes, vergeleken met die van je vader. En anderen.’
‘Misschien krijg ik Eddie toch een keer zo ver.’
‘Die hoef ik ook niet persé te zien, hoor.’
‘Dat zoeken jullie samen maar uit. Die dertien centimeter is trouwens al een centimeter of vijftien, zestien geworden.’
‘Fijn. Niet zo verwonderlijk, je trekt er natuurlijk vaak aan.’
‘Alleen trekken is het niet, dat weet u wel.’
‘Ja, al een tijd. Jij laat het er hopelijk nog lang bij, voor je meer gaat doen.’
‘Beslist niet voor mijn zestiende, mam. Eddie is het helemaal met me eens. Ik heb het Fred ook verteld, het is al abnormaal dat Eddie en ik op onze kamers mogen spelen, ook ’s winters thuis, dat wil ik niet verpesten.’
‘Ja, we vertrouwen jullie. Houd het maar vol.’
‘Ja. U kunt Fred natuurlijk ook een keer onder de douche verrassen.’
‘Nee, dat ga ik niet doen. Ik ben al blij genoeg met je verslag, dat hij een normale grote heeft en zaad kan lozen. Ik hoop wel dat hij niet te snel verkering krijgt en hier ook wil spelen. Jullie hoor ik niet, maar ik zou het niet fijn vinden om gekreun te horen en te weten dat ze elkaar klaar laten komen.’
‘Ik hoor u ook niet, maar u komt het ook. Bij een ander spelletje dan wat Eddie en ik spelen.’
‘Ja. We doen het zachtjes. Praten en zo, bedoel ik.’
‘Dat het verder niet zo rustig is weet ik wel. Eddie ligt wel eens op me, met zijn stijve tussen mijn benen. Een handdoek eronder, natuurlijk. Hij doet dan alsof eh hij me naait. Ik kom er niet klaar van, maar ik geniet er wel van als hij het komt, schokkend en kreunend.’
‘Ja, vast. Maar gevaarlijk, zo vlak eronder.’
‘Dat weten we, we passen echt wel op. We weten ook dat het niet bij één keer zou blijven, dus beginnen we er niet mee.’
‘Zestien is al vrij jong. En bij ongetrouwd zijn hoort het ook niet. Houd het maar bij ervoor oefenen.’
‘Ja, mam. Ik kan natuurlijk pap ook een keer onder de douche verrassen.’
‘Hij wil jou zijn stijve vast alleen maar voor het fatsoen niet laten zien. Want bang zal je er nu vast niet van worden, al heeft hij een centimeters langere dan Eddie. En nogal een dikkere.’
‘Zoiets heb ik bij andere mannen al in het zwembad gevoeld. Ik hoef ze alleen maar wat langer aan mij te laten voelen, sinds ik er haar op heb, om ze een helemaal stijve te laten krijgen. Maar dat weet u vast ook wel.’
‘Eh ja. Ook van op de kant. Ik heb je al eens verteld wat we doen als we ergens op bezoek zijn of hier bezoek hebben.’
‘Elkaar bevoelen, hè?’
‘Dat is soms geeneens nodig om een pik omhoog te krijgen, ze tussen mijn benen laten kijken werkt al. Anders, als ik ze bevoel kan ik dat zo dat ze al een stijve krijgen voor ze aan mij komen. Als ze een helemaal kleintje hebben begin ik met hun zak te masseren, anders hun pik. Ik hoor aan hun gehijg wel wanneer ik er beter mee kan stoppen.’
‘Ja, ik stopte bij Fred expres iets te laat. Bij pap maar wel eerder stoppen, hè?’
‘Zeker. Zou je daar graag aanzitten?’
‘Vast net als u, op de kant kan je beter voelen dan onder water, als ze zo glad zijn.’
‘Ga buiten spelen.’
‘Ja, mam.’

Zaterdag

Eddie zag een meisje in een rolstoel vanuit buiten naar de rand van het zwembad komen rijden. Ze stopte er vlak voor, schoof een dekentje van haar schoot naar naast zich, liet zich handig uit de rolstoel in het water glijden en zwom weg. Bah, dacht hij, handicaps moesten niet bestaan. Maar hier redt ze zich aardig. Ze zal wel vaker zwemmen. Maar ze zal wel veel dingen missen, behalve haar voeten. Kunnen lopen, fietsen, schaatsen. Vast nog meer. Van dat ze vaker zwom raakte hij van overtuigd toen ze, niet ver van hem, voor de rolstoel, zich omkeerde en weer weg zwom. Hij zwom achter haar aan, hij kon haar maar net bijhouden. Op de terugweg, na aan de andere kant ook gedraaid te hebben, probeerde hij haar in te halen, maar het lukte hem niet, ze leek zelfs te versnellen. Hij stopte een meter naast haar, toen ze voor de rolstoel op de ene of ander manier tegen de kant bleef staan.
‘Wat zwem jij snel, zeg.’
Ze grinnikte even naar hem.
‘Je bent?’
‘Eh geen zwemleraar of zoiets. Maar ik zwem hier vaak, als ik op de camping ben.’
‘Ik bedoelde, hoe heet je?’
‘Sorry. Eddie.’
‘Alice. Ik zwom nog geeneens vol gas. Ik zag je wel achter me aankomen, hoor. Kon ik je lekker pesten.’
‘Ach. Ik weet het nu, dat ik je niet bij kan houden. Eh hier.’
‘O. Het klinkt alsof je geïnteresseerd bent in wat ik verder kan.’
‘Alice, ik weet, dat medelijden niet gewenst wordt en medeleven ook niet veel voor kan stellen. Maar ik vroeg me van sommige dingen af of je die zou kunnen. Vermoedelijk niet. Ik zou je graag helpen, maar ja, makkelijk gezegd.’
‘Ja. Je kan me met één ding helpen. Wat met me praten. Ik ken hier niemand.’
‘Dat zal wel niet, ik heb je niet eerder gezien.’
‘Nee, dat zou je vast niet gemist hebben.’
‘Alice, om moeilijkheden te vermijden, ik wil graag met je praten, maar ik heb al verkering. Die komt nog.’
‘Die vindt het goed als je met een ander meisje praat?’
‘Natuurlijk. En daar naar kijkt. En hier soms even het gebruikelijke doet, wat streelt.’
‘Wat streelt? Nou, mij liever niet. Ik bedoel, maar niet. Mooi niet. Maar ik wil er wel meer van weten. Ik wist gisteren nog van niets. Toen hoorde ik van mijn ouders, dat ze twee weken in het recreatiehuisje van de buren mochten, die hadden een buitenlandse reis gewonnen. Ik schrok wel, toen mijn vader zei, dat ze thuis zouden blijven als ik er niet naartoe wilde, het huisje was op een nudistenterrein, maar er was een mooi zwembad.’
‘Toch meegekomen, dus.’
‘Ja. Mijn ouders gunden me een verblijf hier, hoofdzakelijk voor dat zwembad, daarvoor zetten ze ook hun eigen bezwaren opzij. Dat doen ze vaak voor me, gelukkig is het steeds minder vaak nodig. Daar kan ik het later misschien over hebben, je wilt natuurlijk weten of ik bezwaren had.’
‘Ja. Ik ben hier opgegroeid. Momentje.’
Hij omarmde Leoni, die aangezwommen kwam, kuste haar en draaide haar naar Alice.
‘Lieverd, dit is Alice. Alice, Leoni, mijn verkering.’
Ik knikte naar haar, zij naar mij.
<Eddie> ‘Alice is me net aan het vertellen hoe ze hier terechtgekomen is. Ik sprak haar aan, omdat ze sneller zwom dan ik.’
<Leoni> ‘Alsof ik moeilijk doe, als je andere meisjes aanspreekt.’
<Eddie> ‘Nee, dat niet, lieverd, maar als jij er bent doe ik dat zelden. Om het kort samen te vatten, de ouders van Alice konden hier twee weken een huisje van een buurman gebruiken. Ze deden het voor haar, om het zwembad. Ze zetten daarom hun bezwaren, dat snap je wel, opzij. Ze zou me net vertellen of zij bezwaren had.’
Ik grinnikte even.
<Leoni> ‘Zichtbaar niet.’
<Alice> ‘Leoni, toen Eddie me aansprak vroeg ik, of hij een praatje met me wilde maken, ik ken hier niemand.’
<Leoni> ‘Wij zijn hier opgegroeid.’
<Alice> ‘Samen?’
<Leoni> ‘Nee, tegelijk. We zijn pas drie jaar samen.’
<Alice> ‘O. Al drie jaar verkering?’
<Leoni> ‘Nee, twee jaar. Voor je twaalfde hoor je hier geen verkering te hebben.’
<Alice> ‘Wie vindt dat?’
<Leoni> ‘Iedereen. Maar vooral andere jeugd spreekt je er op aan. Er moeten grenzen zijn, anders zou het uit de hand kunnen lopen. Dus zijn er gedragsregels. Wat andere dan buiten de camping.’
<Alice> ‘Daar was ik ook nieuwsgierig naar. Ik had geen bezwaren tegen eh nudisme, ik durfde wel in m’n blootje, ik ben vrij gehard, door eh omstandigheden. Ik kon me vroeger niet zelf aankleden, ik ben toen vaak bekeken. Door mijn ouders was natuurlijk geen probleem, maar soms hadden ze echt geen tijd en kwam er thuiszorg of zoiets.’
<Leoni> ‘Waarom?’
<Eddie> ‘Leoni, die rolstoel is van Alice. Ze heeft geen voeten.’
<Leoni> ‘Scheisse. Zeggen ze in Duitsland. Sorry.’
<Alice> ‘Al goed. Beter iets zeggen dan raar kijken. Ik heb ook geen enkels, iets boven waar die horen houdt het op. Maar ik red me. Ik heb langzamerhand steeds meer geleerd, kreeg betere hulpmiddelen, werd steeds zelfstandiger. Ik kwam gisteren- avond in het huisje naar beneden na me boven omgekleed, uitgekleed te hebben. Er was beneden nog niemand, ik ging maar koffiezetten. Even later kwam mijn vader naar beneden. Ik was wel ergens op bedacht, maar ik schrok toch even. In zijn blote kont, zo gezegd. Maar ik zag ook de voorkant even, voor hij aan tafel ging zitten. Tja, wat ik op weg hiernaartoe ook zag. Hoe noem je zoiets?
<Leoni> ‘Pikken. Slappe pikken. Of pikkies, bij jongetjes. Bij hun kunnen ze nog niet anders dan slap zijn.’
<Alice> ‘O. Ja. Die van mijn vader was niet op z’n slapst, hij eh stond zoals de kleine wijzer van een klok die op vier uur staat. Hij bekeek mij natuurlijk ook even, maar dat was hij nog wel gewend. Hij had wel een beetje een rood hoofd, maar dat hoefde niet te komen omdat ik hem kon bekijken, hij had vast gezien dat mijn moeder zich aan het uitkleden was.’
<Leoni> ‘Die had hij toch wel eerder bloot gezien? Of zijn ze zo ouderwets dat ze alles in het donker doen en je weet wel alleen onder de dekens?’
<Alice> ‘Vast niet, maar ik ben daar nooit bij. Waarschijnlijk deden ze nooit iets voor bedtijd. Al gauw kwam mijn moeder ook naar beneden. Die keek niet op of om en nam het koffie-inschenken van me over. Tja, wat ik hier ook zie, bij vrouwen van haar leeftijd, eh het gebruikelijke haar en een beetje eh hangtieten. Mijn schuld, weet ik. Ik zoog bij de borstvoeding zo hard en zo veel dat ik op rantsoen moest. Maar haar eh borsten waren toen al behoorlijk uitgerekt, dat is niet meer goed gekomen. Ik ben al gauw naar boven gegaan en wat gaan lezen, mijn vader was zo onrustig, dat stoorde me. Ik hoorde op een gegeven moment mijn ouders ook naar boven komen en hun slaapkamer ingaan. Wat vroeg, vond ik. En toen. . . . Snapte ik waarom zo vroeg. Tjonge, wat is zo’n huisje gehorig.’
Eddie en ik grinnikten.
<Leoni> ‘Je kon ze horen vrijen.’
<Alice> ‘Eh ja. Niet normaal, zeg. Alsof ik ernaast zat, zonder muur.’
<Leoni> ‘Vrijen is toch zeker voor ouders normaal?’
<Alice> ‘Ja, ik weet ook wel wat, hoor. Ik kon me ook wel voorstellen hoe ze het deden, mensen doen het meestal anders dan hondjes, maar ik hoorde ook alles. Ik bedoel, biologieles kan beschaafd gegeven worden, ik kreeg een seksles.’
<Leoni> ‘Dat is één van de redenen waarom er hier regels zijn. Anders ga je het te vroeg nadoen.’
<Alice> ‘Nou, ik niet. Een andere reden zag ik vanmorgen ook. Voor ik op weg ging keek ik eerst uit het raam. Ik zag mensen voorbijlopen, met of zonder boodschappentassen. Heel normaal, alleen allemaal, van groot tot klein, in hun nakie. Tja, dat durfde ik dan ook wel. Ik schrok toch weer even toen ik onderweg hiernaartoe ook mannen en jongens van wat dichterbij kon bekijken. Dat maakte meer indruk op me dan die ene eh blote pik van mijn vader. Vooral bij boven de achttien slingerde er nogal wat. Ik kreeg de neiging om eraan te gaan voelen.’
<Leoni> ‘Aan slappe pikken is weinig te voelen, dat zijn net ventielslangetjes. Een stijve bevoelen is veel lekkerder. Die zie je hier niet, die moeten hier onder water blijven.’
<Alice> ‘Vast beter voor mijn gemoedsrust. Eh noem je die gewoon zo? Ik bedoel, als ze niet slap zijn?’
<Leoni> ‘We houden het ook beschaafd, Alice, we gebruiken overal redelijk nette termen voor, maar geen medische bena- mingen zoals erecties. Mannen, jongens, kunnen hier een stijve krijgen, de afkorting van een stijve pik of zoiets, we zeggen ook geen lul. En hun slingerend slangetje wordt behalve stijf ook dikker en langer. En gaat recht omhoog staan.’
<Alice> ‘Ja ja. Een stijve. Tja, dat klinkt vrij normaal. Ik weet wel dat die nodig is voor eh de voortplanting.’
<Leoni> ‘Onder andere. Dat jongens en mannen die hier krijgen is ook normaal, al zien ze geen gleuven. Je zal wel snappen wat ik bedoel. Die hoeven ze trouwens niet te zien om al een stijve te krijgen, eraan denken en vast meestal aan wat ze erin zouden kunnen doen windt ze al op. Ik zei net, over wat je ouders deden, vrijen. Naaien zeggen kan nog, neuken niet. Niet in het openbaar, bedoel ik.’
<Alice> ‘O. Tjonge. Wat een les. Ja, dat woord pik je op straat op, maar ik mocht het thuis niet zeggen. Maar mijn moeder hoorde ik het wél zeggen, op hun slaapkamer, ze wilde dat mijn vader dat met haar deed. En . . . Laat maar.’
<Leoni> ‘Ik kan wel raden wat je geschokt heeft. Je hoorde na een tijdje vast zeggen dat er zaad geloosd of gespoten moest of ging worden of was. Waarschijnlijk hoorde je genoeg om te kunnen bepalen hoe vaak.’
<Alice> ‘Oei. Ja. Wat ik zei, alsof ik ernaast zat.’
<Leoni> ‘Je zal nog wel een schokje kunnen hebben. Eigenlijk nodig hebben, voor hier. Je ouders zullen je niet laten kijken als ze vrijen, maar je kan er hier zelf voor oefenen. De jeugd noemt het het jongens met meisjes spelletje. En andersom, natuurlijk.’
<Alice> ‘Wat bedoel je? Vast geen knikkeren.’
<Leoni> ‘Nee. Ga er vannacht maar vast van dromen, zie later maar. Jongens en meisjes voelen hier een beetje aan elkaar en als ze dat lekker vinden zonderen zich wat af, per stelletje en strelen dan over of in wat er te strelen valt.’
<Alice> ‘Leoni! Je wilt toch niet zeggen. O. Vast wel. Waar je hier zo makkelijk bij kan.’
<Leoni> ‘Ja. De jeugd doet wat ze hier mag. Vrijen niet voor je zestiende, er voor oefenen, dat spelletje, niet voor je twaalfde. Ik zeg het je maar even voor. Op z’n netst heet het klaar laten komen, iets minder netjes maar wel gebruikelijk is aftrekken respectievelijk vingeren.’
<Alice> ‘Ik ga even zwemmen. Zwemmen jullie mee? Ik ga wel op halve snelheid.’
Alice zwom gelijk weg, Eddie en ik gingen achter haar aan. Het was niet druk, waardoor we al gauw naast elkaar zwommen. Eddie en ik moesten haar wel inhalen, na het draaien aan de andere kant van het bad, want ze draaide veel sneller dan wij. Op een wedstrijdzwemmermanier. We stopten voor haar rolstoel.
<Alice> ‘Wat je wilde weten, Eddie, ik heb protheses waarmee ik kan lopen en fietsen. En sinds er klapschaatsen zijn daarmee schaatsen, met normale kon ik niet afzetten. Niemand die iets opvalt, ik loop, fiets en schaats normaal. Alleen wie met me zwemt of bij me thuis komt weet dat ik niet alles heb. Ik zeg niet dat ik iets mis, ik mis niets, ik weet niet beter. Ik ben zo geboren. Kleiner, natuurlijk, verder normaal gegroeid. Ik kreeg, zodra ik zou moeten kunnen lopen, al protheses. Een ramp, met bandjes die je op de ene of andere manier vast moest binden. Tot boven mijn knieën was de enige mogelijkheid. Ik gebruikte het liefst een rolstoel, ging daar overal mee naartoe, maar mijn ouders stonden erop dat ik iedere dag met die protheses oefende. Ik weet niet hoe oud ik was toen het verbeterde. We kwamen in direct contact met een prothesemaker die gespecialiseerd is in beenprotheses. Die gebruikte de modernste middelen die er waren, voor mensen zoals ik.’
‘Is er een verband met die blade runner?’
‘Ja, zeker. Die heeft een revolutie veroorzaakt. Zijn prothesemaker eigenlijk. Ik weet niet hoe het op gang gekomen is, wel dat sponsorgelden ook een grote rol gespeeld hebben. Die maker kon zich op hem concentreren, hem het sporten mogelijk maken. En natuurlijk ook zorgen voor normale protheses, om gewoon mee te lopen. Hij en collega’s van hem die voor andere sporters zorgden stelden hun onderzoeken en resultaten vrij beschikbaar, al vóór die blade runner in het nieuws kwam. Mijn prothesemaker heeft het meeste opgestoken van de bevestiging op de benen. Ik heb nu voeten met eh hoezen erboven, die zich vastzuigen op wat ik heb. In die voeten zit op de plek van de enkels waarschijnlijk ook verenstaal, want die scharnieren een beetje. Toen ik die scharnierende kreeg had ik geen stijve benen meer, ik kon beter lopen en fietsen. Mijn prothesemaker bemoeit zich niet met blades of sporters, hij heeft het druk zat met mensen gewoon aan het lopen krijgen en houden. Er zijn al te weinig prothesemakers.’
‘Zo veel zijn er toch niet nodig?’
‘Je denkt vast, zo veel mensen zijn er toch niet die ze nodig hebben? Nee, gelukkig niet. En ze vallen de laatste jaren ook steeds minder op. Maar mensen uit de groei hebben af en toe wat nieuws nodig in verband met slijtage. Kinderen hebben vanaf hun eerste jaar ieder jaar nieuwe nodig, in verband met hun groei. Zo kom je toch op een behoorlijk aantal, Eddie. En het is arbeidsintensief handwerk. Mijn prothesemaker vindt het belangrijker veel kinderen te helpen dan één of twee sporters. Hij heeft tabellen met de normale lengte van jongens en meisjes voor iedere leeftijd en van hun boven- en onderbenen. Om je een normale lengte voor je leeftijd te kunnen geven. Als je nog een normaal been hebt past hij de prothese natuurlijk daarop aan. Ik weet niet hoeveel ik er gehad heb. Aan die ik nu heb zou ik niet weten wat eraan verbeterd zou kunnen worden, ik ben er erg gelukkig mee. Ik ben niet sportief, ik wil alleen meedoen met anderen, lopen, fietsen, schaatsen en zwemmen. Ik heb al twee jaar de avondvierdaagse gelopen, een keer vier keer vijf kilometer, de tweede keer vier keer tien. Aan de vijftien waag ik me niet, ik wil niet overdrijven. Mijn knieën worden anders belast dan andere, ze moeten nog langer mee. Ik noem mezelf niet gehandicapt, als je een bril op moet hebben kan je dat al gehandicapt noemen, fiets maar in de regen. Ik heb als hulpmiddelen behalve mijn protheses een rolstoel in plaats van een bril. Thuis doe ik de protheses vaak af, lucht ik mijn benen. Ik loop dan op de rest of verplaats me in mijn rolstoel. ’s Nachts doe ik ze natuurlijk ook af. Ik kan alles wat ik wil. Ik hoef me niets te noemen, bijna niemand weet ervan.’
<Eddie> ‘Je hoeft niet zo veel te vertellen, Alice.’
<Alice> ‘Het is niet pijnlijk voor me, ik vind het fijn om met jullie te praten. Jullie hebben belangstelling voor me, een eh gezonde belangstelling, jullie draaien je niet snel van me weg of griezelen van me. Ik krijg zo moeilijk contact, wat jongens denken weet ik niet, met meisjes kan ik niet opschieten.’
<Eddie> ‘Ik denk dat ik weet waarom. Misschien heb je hetzelfde als wat Leoni heeft. Ik denk zoiets te horen. Ze denkt misschien zoals een jongen, ze praat zeker zo. Ze heeft van jongst af aan met jongens gespeeld.’
<Alice> ‘O. Denk je?’
<Eddie> ‘Ben je over kleding begonnen? Of over andere meisjes gepraat? Of ergens over gezeurd? De jongens waarmee jij gepraat hebt wisten waarschijnlijk van je benen en namen daar geen genoegen mee.’
<Alice> ‘Toen ik jong was probeerde ik ook met jongens te spelen, ik had niks met poppen. Maar ze wilden niet, toen was het zo zichtbaar, die protheses. Nu draag ik lange broeken en ziet niemand ze. Om hier te zwemmen doe ik in de rolstoel een dekentje over mijn benen, de protheses laat ik in het huisje, ik durf hier niet met ze te lopen. Dat hier niks aan of uit hoeft is eigenlijk wel makkelijk. Me omkleden is wat lastig, ik sta niet zo stabiel zonder protheses. Jullie houden jezelf automatisch rechtop, ook via het gevoel in jullie voeten, ik moet alles doen via mijn ogen en de evenwichtsorganen in mijn hoofd.’
<Eddie> ‘Ja, dat snap ik. En nu?’
<Alice> ‘Ik sta niet los, ik leun tegen de wand.’
<Eddie> ‘Over dat dekentje, voel je je bekeken?’
<Alice> ‘In mijn rolstoel natuurlijk wel. En in ieder zwembad. Maar hier ook leuk anders. Er wordt wel een beetje treurig naar mijn benen gekeken, maar mannen, vooral jongens, kijken al gauw hoger. Daar mist niks. Lager kijken ze dan niet meer.’
<Eddie> ‘Dat kan ik me voorstellen. Ik heb al een verkering waar ik beslist niet vanaf wil, anders had ik vast wel wat bij je geprobeerd. Je kan het meeste wel, denk ik, en wat je niet kan wordt wel gecompenseerd. Als je het me niet kwalijk neemt, je hebt onderaan minder dan normaal, middenin weet ik niet, bovenaan meer dan normaal.'
<Alice> ‘O. Ik neem je niks kwalijk, Eddie, ik ben blij dat je erover durft praten. Tja, over andere dingen deed je dat ook al. Je was er niet op bedacht, anders had je vast ook beter naar mijn middenin gekeken, toen ik het water inging. Maar wat je boven ziet is een soort optisch bedrog. Door het zwemmen en jaren rolstoel heb ik sterke borstspieren gekregen en een ruime borstkas. Waardoor wat daarop zit groot lijkt, vooruitsteekt.’
Eddie grinnikte.
<Eddie> ‘Ja, lekker ver.’
<Alice> ‘Je kijkt maar. Dat vooruitsteken komt ook omdat ik geleerd heb altijd rechtop te lopen en te zitten, om te voorkomen dat ik krom zou trekken door me te verplaatsen in een rolstoel. Genoeg daarover, ik wil meer over hier weten. Ik dacht dat nudisme alleen was geen kleding aantrekken. Dat mannen en wat oudere jongens er wel aan zouden wennen om anderen bloot te zien en hun eh pik er dan niet meer op zou reageren. Dat zag ik op weg hier naartoe. Maar er schijnt hier meer te gebeuren. Zoals het spelletje waar je het over had. En dat hier aan elkaar gevoeld wordt.’
<Eddie> ‘Misschien gebeurt er op andere terreinen minder dan hier of helemaal niets. Daar missen ze wel wat.’
Hij draaide me voor zich.
<Eddie> ‘Voor we het verkering konden noemen speelde ik al met haar. Zelfs voor ze borstjes had. Ik heb daar geduldig op gewacht, ze lijken nu kleiner dan die van jou maar ik houd ze graag vast.’
Hij sloeg zijn armen om me heen, nam mijn borsten in zijn handen en masseerde ze een beetje. Ik grinnikte inwendig, Eddie vast ook, om de grote ogen die Alice kreeg. Ze keek afwisselend naar mijn gezicht en de handen van Eddie.
<Alice> ‘Eh. Eh. Mag hij dat?’
<Leoni> ‘Ja. Hij doet het lekker.’
<Alice> ‘Het is hier toch eh openbaar?’
<Leoni> ‘Ja, maar één van de regels op de camping is dat je hier wel aan elkaar mag zitten. Dat zou toch niet helemaal tegen te houden zijn. Je hoeft het niet te doen, maar als je het niet wilt zien moet je hier niet komen, ga je maar naar een, wat we noemen, kledingzwembad. Buiten het zwembad mag het alleen uit zicht van anderen.’
<Eddie> ‘Ze heeft al een tijd wel borstjes, Alice. En haar op haar doos. Ik krijg er weinig van in mijn mond, ik heb zo goed kunnen kijken en oefenen, voor ze er haar had, dat ik precies weet waar ik moet zijn.’
<Alice> ‘O. Oei. Dat is wel een erg vergaande manier van voelen. Dat zal je dan wel uit zicht van anderen doen.’
<Leoni> ‘Ja, dat zeker. Ik doe alleen voor Eddie mijn benen ver uit elkaar.’
<Alice> ‘Ik houd ze natuurlijk zo dicht mogelijk tegen elkaar. Eh in het begin, voordat jij er was, Leoni, zei Eddie dat zijn verkering het goed zou vinden dat hij met een ander meisje praatte. En er naar keek. Enne, hier soms even eh streelde. Mag hij dat van je?’
<Leoni> ‘Ja, maar hij begint, sinds wij met elkaar omgaan, niet meer met aan meisjes komen. Hij pakt ze alleen even terug, hier, als ze aan zijn stijve komen.’
Alice pakte zich aan de rand van het zwembad vast.
<Alice> ‘Ik viel bijna flauw, tot het tot me doordrong waar ik was. Aan zoiets komen!’
<Leoni> ‘Je had zelf toch al de neiging om ergens aan te gaan voelen? Misschien dat ze op een ander terrein zich beperken tot blootlopen. Maar ze zullen zich vast op hun slaapkamer vaker laten gaan dan thuis, je hoorde hoe graag je moeder wat wilde. En die had misschien nog geeneens een andere blote pik gezien, ze was waarschijnlijk al opgewonden geraakt van het vooruit- zicht bloot te gaan lopen en blote pikken gaan zien. Dat ze buiten de camping onnodig kleding aantrekken en preutse gewoontes hebben is hun probleem. Hier spelen we zonder dat we ons druk hoeven te maken over kleding die vies wordt, we douchen gewoon als het nodig is. Boven de twaalf mag je met z’n tweetjes dat spelletje doen, boven de zestien vrijen, onder voorwaarden. Hier, in het zwembad, pak je even waar je aan wilt zitten, aan wat anders dan je misschien gewend bent. Handen op borsten mag zichtbaar, wat er onder water gebeurt zie je niet. Die stijven kunnen wel wat hebben, je mist de gebruikelijke wrijving, omdat alles onder water glad aanvoelt.’
<Alice> ‘O. Geen wrijving. Ja, dat geloof ik wel.’
<Eddie> ‘Als je meer wil dan geloven mag je wel even aan me voelen.’
<Alice> ‘Nee zeg. Eh heb je nu een eh stijve?’
Ik moest giechelen.
<Leoni> ‘Ja, ik voel hem tegen mijn kontje. En alle mannen en jongens boven de twaalf hier hebben er vast ook één.’
<Alice> ‘Wat een . . . vrijheid. Eh die voorwaarden?’
<Eddie> ‘Ben je al zestien?’
<Alice> ‘Ja. Hé, wacht even. Ik wil het nog niet. Trouwens, het is maar de vraag of er ooit wat van komt.’
<Eddie> ‘Natuurlijk, waarom niet. Ga bij één of andere vereniging om jongens te ontmoeten, als je er op je school geen vindt.’
<Alice> ‘Ik kan me indenken dat je dat verzint. Maar dat is een probleem voor me. Ik wil niet bij mensen die vinden dat ze een handicap hebben. Ik wil me er ook geen aan laten praten.’
<Eddie> ‘Probeer hier wat. Ze zien je hier gelijk helemaal. Wat je wel hebt. In ieder geval je mooie, grote borsten. En ze zullen er wel achter komen dat je veel kan. Hard zwemmen, lopen, fietsen. Fietsen kan je hier van iedereen lenen, je zal er waar- schijnlijk geen meegebracht hebben.’
<Alice> ‘Nee. Maar ik hoef geen medelijden.’
<Eddie> ‘Niet overgevoelig worden. De meeste mensen zijn in principe behulpzaam. En als je hier zo met iedereen omgaat zoals met ons zullen er vast jongens zijn die ook aan je willen voelen. Je kan ze op een rustige plek een plezier doen, en die jou. Wie weet wie er aan je blijft hangen, Jan met de pet komt hier niet, die kan het niet betalen.’
<Alice> ‘Daar gaat het me niet om.’
<Eddie> ‘O? Waar dan om?’
<Alice> ‘Mij vang je niet, Eddie. Om niet meer dan het normale. Vriendschap, verkering, trouwen. Het kan al moeilijk genoeg worden om zo ver te komen. Ik verwacht hier na onze twee weken niet terug te komen, ik eh wil eigenlijk wel wat proberen.’
<Eddie> ‘Goed zo.’
<Leoni> ‘Wil je daarom toch die voorwaarden weten?’
<Alice> ‘Fijn, Leoni, pest me maar, er wordt al te vaak griezelig voorzichtig tegen me gepraat.’
<Leoni> ‘Ik dacht dat bijna niemand het wist.’
<Alice> ‘Nou ja, ik vergat de mensen die me kenden toen ik nog van de lelijke protheses had. En die in mijn klas. Van de gymlessen. Ieder jaar schrikken nieuwelingen, zoals zittenblijvers of pas verhuisden, zich een ongeluk. Maar ze vragen nooit wat. Jullie zijn . . . een verademing.’
<Leoni> ‘Dat is het voordeel, Alice, als je praat zoals ik. Je geeft op een vraag een nuchter antwoord. Daarom praten wij ook graag met je. Maar laten we nog even zwemmen.’
Na een keer heen en weer zei Alice dat ze even vol gas moest, anders zou ze in slaap vallen. Per keer dat Eddie en ik heen en weer zwommen, zwom Alice het twee keer. Ze keek ons bij de rolstoel grinnikend aan.
<Alice> ‘Jullie doen vast wat anders dan vaak zwemmen.’
<Leoni> ‘Ja, spelen, daarom zwemmen we nooit lang. Mag ik een arm van je voelen?’
Alice stak een arm naar me uit, ik voelde er even aan.
<Leoni> ‘Tjonge, wat een spieren. Maar amper zichtbaar, als je niets weet.’
<Alice> ‘Van het zwemmen en van de rolstoel. Die gebruik ik weinig meer, hier misschien wel.’
<Eddie> ‘Mag ik even naar een been van je kijken?’
<Alice> ‘Als je vertelt waarom.’
<Eddie> ‘Ik vroeg me al af hoe je sommige dingen zou doen. Er is een vraag bijgekomen. Je wilt je benen liever niet laten zien, ook niet met je protheses aan. Hoe hier zwemmen heb je opgelost, maar wat wil je verder doen? Je kan hier niet in een lange broek gaan lopen. Alles in je rolstoel, met dekentje? Zo lelijk zijn je benen toch niet?’
<Alice> ‘Nou, kijk maar.’
Alice dook even in elkaar, wipte toen omhoog tot ze op de rand van het zwembad kon schuiven en strekte haar benen boven water. Eddie pakte er één onderaan vast en bevoelde die.
<Eddie> ‘Ik zeg het misschien wat grof, maar ik vind ze wel mooi afgewerkt. Natuurlijk kijkt iedereen er even naar, wat treurig, zei je. Ja, maar ze zijn niet zo dat je je wezenloos schrikt.’
Eddie schoof zijn hand een decimeter naar boven.
<Eddie> ‘Komt zo’n hoes tot hier?’
<Alice> ‘Nog iets hoger.’
Eddie pakte ook haar andere been iets hoger vast, ongeveer halverwege de hoogte van een normaal onderbeen.
<Eddie> ‘Zo?’
<Alice> ‘Ja, ongeveer.’
Eddie knipoogde een keer naar me.
<Eddie> ‘Nu ik toch in de buurt ben kijk ik gelijk even naar de rest.’
Hij deed haar benen van elkaar af en keek ertussen. Alice schopte gelijk haar benen los en schoof zich het water in. Met een rood hoofd. Ik grinnikte.
<Alice> ‘Gemenerd! Dat was niet eh netjes van je.’
<Eddie> ‘Jawel. Ik had toch al beter van je mogen kijken toen je uit je rolstoel schoof? En ik ben niet de eerste die je daar bekeek. Je ouders, de thuishulp, die zullen je ook wel gewassen hebben.’
<Alice> ‘Dat is wel zo. Ik heb me ook een keer helemaal laten onderzoeken, toen me dat door een universiteit gevraagd werd. Maar die bekeken me anders dan jongens doen en jij deed. Ze vonden niets bijzonders. Ook aan mijn DNA niet, daar miste niets aan.’
<Eddie> ‘Nee, dat zag ik.’
<Alice> ‘Nou! Dat was trouwens niet mijn DNA.’
Eddie grinnikte.
<Eddie> ‘Ja hoor, dat zeggen ze hier wel eens, daar niet aankomen. Maar ik heb al heel wat gleuven gezien, liefje. Je hebt haren, maar ik zag genoeg. Een normale, vast lekkere gleuf.’
<Alice> ‘Dank je. Eh lekker?’
<Eddie> ‘Voor jongens om aan en in te voelen.’
<Alice> ‘Misschien ooit. Ik durfde hier wel van een afstandje naar me te laten kijken, zo veel is er dan niet te zien. Maar jij liet me schrikken. Mijn benen van elkaar doen en er van vlakbij tussen kijken.’
<Eddie> ‘Dat doe ik bij Leoni ook. Zelfs van heel vlakbij. Ik geef er ook kusjes op. En tongzoentjes.’
<Alice> ‘Je zei al zoiets. Het lijkt me toch eh vreemd.’
<Leoni> ‘Als je eh gek op elkaar bent ben je dat op alles van elkaar. Je streelt niet alleen elkaar, je kust en likt elkaar ook overal. Ik neem ook wel eens zijn stijve in mijn mond. Je zal wel weten hoe dat heet.’
<Alice> ‘Oei! Ja, maar dat durf ik niet te zeggen.’
<Leoni> ‘Je hoeft hier niets wat je niet wilt. Alice, je zei, dat ze niets bij je vonden, er miste niets. Je hebt wel wat gemist, al jaren. Ik zou je Eddie wel een keertje uit willen lenen, om wat te proberen, maar dat wil je waarschijnlijk niet.’
Alice viel weer bijna om.
<Alice> ‘Nee zeg. Tjonge. Uitlenen.’
<Leoni> ‘Ja, hij blijft van mij. Ik weet nog van toen we voor het eerst speelden. Ik wist ook wel wat, maar het werd een echte, lekkere seksles. Dat was niet zijn bedoeling, maar door mijn eh enthousiasme kwam het er wel van.’
<Alice> ‘Eh je maakt me nieuwsgierig. Expres, hè?’
Ik grinnikte.
<Leoni> ‘Ja. Geen flauwe smoezen, een verhaal zoals we dat hier vertellen.’
<Alice> ‘Tjonge. Een aanbieding. En ook nog reclame. Ik vraag maar wat. Ik denk dat ik wel snap wat je kan spelen, maar als het niet je bedoeling was, Eddie, wat dan wel?’
<Eddie> ‘Ik leg het uit. Ik had gehoord, dat jongens graag wel eens een blote gleuf zouden wilden likken. Onbehaard dus, om geen haar in hun mond te krijgen. Ik dacht niet dat ze het ooit gedaan hadden. Ik zag Leoni hier een keer, ik dacht, ik probeer het een keer bij haar.’
<Alice> ‘Eh onthaarde je je, Leoni? Zo jong al?’
<Leoni> ‘Nee, ik had er nog geen haar. Ik ben vrij lang, hij dacht dat ik bijna twaalf was en laat ermee. Ik had ook nog geen borstjes. Jongens bemoeien zich niet met platte meisjes zonder haar op hun doos, maar Eddie dacht, het is wel op de rand, maar vragen staat vrij. Hij vroeg me mee naar een rustig plekje en vroeg het. Ik wilde wel, maar ik wilde eerst wat er voor me omhoog stond bevoelen. In het zwembad had ik maar kort zoiets kunnen bevoelen maar er nog geen zien staan.’
<Alice> ‘Welja. Als hij dacht dat je bijna twaalf was en nog eh geen haar daar had, hoe oud was je dan?’
<Leoni> ‘Tien, zei ik, toen hij het vroeg. Te laat, hij had me al een keer klaar laten komen. Maar ik was bijna elf. Eddie ruim dertien, toen.’
<Eddie> ‘Als ik het eerder geweten had, Alice, had ik het niet gedaan.’
<Alice> ‘Ik geloof je wel. Maar tien, zelfs bijna elf, is nog niet op de rand van twaalf.’
<Eddie> ‘Nee, maar er is hier geen meisje van boven de twaalf of vrouw die zich onthaart. Daarom blijven jongens erover fantaseren. Ik dacht er wat op gevonden te hebben. Daarom probeerde ik het bij Leoni. Eigenlijk net te jong, dacht ik, maar het kon toch geen kwaad?’
<Alice> ‘Likken vast niet, maar het werd toch een seksles? Ze voelde wat er bij je omhoog stond.’
<Eddie> ‘Ja, zo lang en zo lekker en zo goed, dat ze zag dat ik zaad kon spuiten.’
<Alice> ‘Oei! Ze eh?’
<Eddie> ‘Liet me klaarkomen, ja. En ik heb daarna niet alleen haar blote gleufje gelikt, die ook gestreeld. En er ook in, ik verwachtte niks, maar ze kon toch ook al klaarkomen. Ik speelde al een jaar met meisjes, dat mocht, het is voor jongens ook lekker om niet met zichzelf te hoeven spelen om een natte droom te voorkomen.’
<Alice> ‘Tja. Van natte dromen en wat jongens doen om ze te voorkomen heb ik wel gehoord. Je deed het al op je twaalfde?’
<Eddie> ‘Dat is zo’n beetje de leeftijd waarop bij jongens het maken van zaad begint. En meisjes voor het eerst ongesteld worden. Onnodig vroeg voor de voortplanting, Zo lang je er verder niets mee mag is dat normaal alleen maar lastig, hier doen we er wel wat mee. Maar ik vond Leoni gelijk zo lief en ze speelde ook zo fijn, dat ik het met andere meisjes alleen nog maar doe als ze er een weekend niet is. Ik wil wel op tijd wat kwijt.’
<Alice> ‘Oei. Ik dacht vroeger dat dat bedoeld was voor na het trouwen. Ik wist inmiddels wel dat als je verkering kreeg er gescharreld werd, je aan elkaar ging voelen. Maar ik had er geen flauw idee van dat jongens dan wat eh moeten.’
<Eddie> ‘Ja, ze moeten wat, als ze geen natte dromen willen krijgen. Maar hier hebben ze er plezier van. Met meest als ze ook hun best voor meisjes willen doen. Met hun. En bij hun.’
<Alice> ‘Tja. Al jaren voor je trouwen dus. Je was ruim dertien, plus drie jaar samen is ruim zestien. Eh vrij je ook al?’
<Eddie> ‘Nee. Leoni is nog geen zestien.’
<Alice> ‘Ook niet met een ander meisje? Al is het maar om op tijd wat kwijt te raken?’
<Eddie> ‘Er zijn misschien jongens die zo denken en doen, maar ik niet. Ik laat me aftrekken, als dank laat ik ze ook klaarkomen als ze dat willen, vinger ik ze dus, maar gezellig vind ik het niet. Ik kan niet met ze praten, ze vervelen me met hun geklep. Met Leoni kan ik uren fijn praten, we vinden het altijd heel gezellig met elkaar. En ik vind vrijen nog veel en veel intiemer dan spelen, zo intiem wil ik alleen met Leoni zijn.’
<Alice> ‘Je wil daarom twee jaar niet vrijen? Op haar wachten? En je weet vast wel dat vrijen lekkerder moet zijn dan eh spelen? Dan moet je wel eh erg veel om haar geven.’
<Eddie> ‘Ja, dat doe ik.’
<Alice> ‘Tjonge. En jullie vertrouwen elkaar. Leoni wilde je zelfs wel even uitlenen.’
<Eddie> ‘Ja. Ze weet dat jongens wat andere behoeftes hebben dan meisjes. Dat jongens ook een iets andere kijk op spelen en vrijen hebben dan meisjes. Ik zou er wel moeite me hebben als ze met een andere jongen zou willen spelen. Ermee vrijen zou ik niet accepteren, maar andersom zou zij dat ook niet.’
<Alice> ‘ Ik heb allebei nog niet gedaan, maar ik vind vrijen ook veel intiemer dan spelen. Je weet wel gaat in je weet wel.’
<Eddie> ‘Ja. Ik adviseer je, eerst lang genoeg te spelen om je voor te bereiden op vrijen. Niet lekker, niet gezellig, dan stoppen. En een andere jongen opzoeken. Ook om erachter te komen hoe jij en hij je gedragen bij het klaarkomen. Je hebt gehoord hoe heftig het er aan toe kan gaan. Dat kan je beter eerst, zogezegd, droog oefenen, al moet je erbij zaad opvangen. Maar eerst verder over je benen. Zie je er, met je protheses, uit als een meisje met laarzen?’
<Alice> ‘Tja. Eigenlijk wel. Sinds mijn laatste nieuwe. Maar in je blootje met laarzen staat niet.’
<Eddie> ‘Er lopen er hier veel met slippers of zoiets, als ze gevoelige voetzolen hebben. Kan je die dingen van jou wat versieren? Met linten of strikjes? Dan denken ze vast dat het een nieuwe mode is. ’s Zomers zie je op straat wel vrouwen lopen met sierlaarsjes.’
<Alice> ‘Oooh, wat goed bedacht van je. Ja, dat ga ik doen, ze versieren. Daar durf ik wel in m’n blote kont mee rond te lopen. En te fietsen. Ik zou je. Eh wordt hier ook gezoend?’
<Eddie> ‘Vast ook meer dan ergens anders. Zeker op andere plekken. Wat ik al zei, op gleuven, en al de eerste keer dat wij speelden kreeg Leoni ook een neiging, maar ze gaf er aan toe. Ze pijpte me. Ik zorgde er wel voor dat ik niet in haar mond spoot. Dat is iets voor gevorderden, je moet het even in je mond kunnen houden om het na de laatste straal uit te spugen of het doorslikken.’
<Alice> ‘Oei! Zaad in je mond.’
<Eddie> ‘Het is natuurlijk spul, hoor. En je wilt het vast vroeger of later net zo graag als je moeder in je gleuf gespoten hebben.’
<Alice> ‘Nou, Eddie! Als ik daar nog aan denk.’
<Eddie> ‘Wat denk je dan?’
<Alice> ‘Hoe ze mijn vader aanmoedigde. Maar ja, de wereld schijnt om vrijen te draaien. Waarbij het maar een enkele keer om de voortplanting gaat. Nou, voor mij maar niet vroeger maar later.’
<Eddie> ‘Vrijen of voortplanten?’
<Alice> ‘Allebei, natuurlijk. Eh die voorwaarden?’
<Eddie> ‘Toch belangstelling? Er zin in gekregen?
<Alice> ‘Het is meer om er op voorbereid te zijn. Jij hebt Leoni gevraagd, ik zou ook gevraagd kunnen worden. Ik weet niet hoelang ik zo’n uitnodiging af zou kunnen slaan.’
<Eddie> ‘Dat moet je doen tot je een vriendelijke en rustige jongen tegenkomt, die er ook oud voor genoeg is, waar je fijn overal over mee kunt praten en die het niet maar om één keer gaat. Allereerst, je moet toestemming van je ouders hebben.’
<Alice> ‘Dan met ze over vrijen praten? Ze zien me aankomen.’
<Eddie> ‘Ze weten dan allang dat je speelt, enzovoort. Ze bekijken dan, ondanks dat je zestien bent, of je er eigenlijk nog te jong voor bent of niet. Toen Leoni haar moeder vertelde dat ze gespeeld had, liet die haar mij vragen of ik kon komen praten. We vertelden haar alles wat we gedaan hadden en wat we wilden doen en niet doen. We kregen, ondanks dat Leoni zo jong was, toestemming om met elkaar om te blijven gaan. Haar moeder vond het alleen maar niets, dat we om te spelen een rustig plekje op moesten zoeken. Het zou daar niet veilig kunnen zijn. Na overleg met haar man en met mijn ouders mochten we één keer per dag zo’n uur of wat op de kamer van Leoni of van mij spelen. Veilig, droog en ongestoord.’
<Alice> ‘Dat zal geen makkelijke beslissing geweest zijn. Maar ja, verbieden werkt meestal niet. Zeker niet als je al uit de pot gesnoept hebt.’
<Eddie> ‘Nee. Denk maar aan je ouders. Hun voortplanting was geregeld, jij was er, maar ze bleven snoepen. Na jouw komst dus al zestien jaar. En hier kregen ze de smaak extra te pakken. Voor jij op die manier gaat snoepen moet je aan de pil. En er condooms bij gebruiken.’
<Alice> ‘Ja, natuurlijk.’
<Eddie> ‘Nee, onnatuurlijk, maar veiliger. Ik ga maar even door, om het verhaal volledig te maken. Er zijn meisjes, die niet voor hun huwelijksnacht willen vrijen. In verband met hun ontmaagding. Veel pijn daarbij schijnt zwaar overdreven te worden. Een ouderwets gedoe, geheelonthouding, vinden wij. Het is maar waar je voor kiest, je mist jaren wat als je niet eerder vrijt. De huwelijksnacht kan toch wel een feestje worden, als hij voor het eerst zonder condoom, met zijn blote stijve, in haar gaat. Dat moet nog veel lekkerder zijn dan met condoom. En van het idee dat hij zijn zaad in haar gaat spuiten schijnen vrouwen al klaar te komen voor het zo ver is.’
<Alice> ‘Oei. Maar dank je wel. Je weet er erg veel van. Ik heb van mijn moeder wel de grote lijnen gehoord, niet zo gedetailleerd. En haar aanbeveling, wacht er mee. Maar ik weet niet of ze dat vol gaat houden. Als ze meer hoort en ziet, erachter komt wat er hier in het zwembad mag en gedaan wordt en dan er misschien aan mee gaat doen, en mijn vader ook, moest ik maar eens op mijn kamer gaan hoesten als ze in die van hun voor de zoveelste keer in korte tijd heftig bezig zijn. Dan snappen ze wel dat ze me wat uit te leggen hebben en me niet alles kunnen verbieden. Als ik wat zou willen.’
<Leoni> ‘Ze zullen hier vast mee gaan doen, als ze weten wat er mag. Je moeder aan stijven voelen en je vader aan borsten en gleuven. Al kan je dan beter watjes in je oren gaan doen, ze zullen er zo opgewonden van raken dat ze nog vaker en enthousiaster te keer zullen gaan. Ze kunnen wel eerst een praatje met mijn ouders komen maken. Of met die van Eddie.’
<Alice> ‘Ik denk niet dat ze dat zouden durven. Mijn vader eh zou er een stijve van kunnen krijgen.’
<Leoni> ‘Nou en? Die krijgt mijn vader vast ook, als hij jouw moeder ziet. Die hoeft daar vast nog geeneens haar benen wat voor uit elkaar te doen. Als mijn ouders hier bezoek krijgen zie ik dat wel. Anders is er voor de vrouwen geen lol aan, slappe pikkies zien ze wel vaker.’
<Alice> ‘O. Moet je dan de kamer niet uit?’
<Leoni> ‘De kamer? Ze zitten meestal op het terras. Er staat niet voor niets een heg om. Alleen als je staat kan je er overheen kijken. Dus zit je niet in het openbaar en mag je doen wat je wilt. Mijn vader pakt bijvoorbeeld in het voorbij gaan het vrouwelijke bezoek even zoals Eddie mij net pakte en zij bevoelt bijvoorbeeld hem even tussen zijn benen als hij wat drinken voor haar neerzet. Of ze zoeken een andere gelegenheid. Mijn moeder zei, wij vrijen niet met anderen, we vinden het met elkaar lekker genoeg. Wat anderen doen moeten zij weten. Maar even wat anders dan thuis bevoelen blijft leuk.’
<Alice> ‘Ik ben benieuwd of ik ooit mijn vader met een stijve op het terras zal zien zitten. Van mij krijgt hij er vast geen. En we zijn hier vast te kort om bezoek te krijgen.’
<Eddie> ‘Het zal je waarschijnlijk niet veel moeite kosten om je ouders over te halen om een huisje aan te vragen. Als ze het al niet willen doen om zich uit te leven, zullen ze het wel voor jou willen doen, omdat je dan een gratis zwembad vlakbij hebt. Er komen ieder jaar wel een paar huisjes vrij. Meestal in het najaar, als ze het hier opgeven, voor ze voor het volgende jaar moeten betalen.’
<Alice> ‘Dat zou best wel eens kunnen lukken. Maar tot volgend jaar duurt nog even.’
<Eddie> ‘Ben je links of rechts, Alice?’
<Alice> ‘Hè? Wat? Gewoon rechtshandig. Ik mankeer niks aan mijn handen. Hoezo?’
Eddie ging rechts van haar tegen de rand leunen. Ik vermoedde gelijk waar hij opuit was en glimlachte naar hem. Hij glimlachte gelijk terug en knikte.
<Eddie> ‘Toen je me gedankte, voor die tip je laarzen te versieren, kreeg je de neiging me te zoenen. Dat mag je wel, maar het hoeft niet. Ik weet wat waarmee je me ook kan bedanken en wat voor jou ook leuk is.’
<Alice> ‘Eh als dat zoiets is als de neiging die ik eerder had, maar niet.’
<Leoni> ‘Alice, hoe lang kan je die onderdrukken? Met wat je hier ziet? En weet wat er gedaan wordt? De rest van de twee weken? En dan thuis spijt krijgen? Had ik toch maar een keertje? Of vaker? Ik wilde toch eigenlijk wat? Het mocht daar toch? Hoeveel jaar moet ik wachten op zoiets?’
<Alice> ‘Oooh. Nee toch. Oooh, wat moet ik doen?’
<Leoni> ‘Geef hem je hand. Hij helpt je wel. Hij is heel lief en voorzichtig.’
<Alice> ‘Oooh. Ik wil niet, ik wil wel, het moet maar.’
<Eddie> ‘Het moet niet, maar geef maar toe aan je neiging. Ik trek je hand naar me toe tot je mijn been voelt.’
Ik zag niks, maar Eddie zou er vast voor zorgen dat ik wist wat er gebeurde.
<Eddie> ‘Ik draai me naar je toe en laat je hand naar mijn andere been gaan. . . . Je draait je hand met de rug naar beneden, ik leg mijn hand eronder. . . . Goed zo. Ik doe langzaam je hand tussen mijn benen omhoog tot je mijn zak voelt. Je hand gaat er vanzelf omheen.’
<Alice> Oooh. Jaaah.’
<Eddie> ‘Je beweegt je vingers wat naar elkaar toe en wat heen en weer, je voelt er twee ballen in. Je kent de theorie, nu weet je het zeker.’
<Alice> ‘Jaaah. Jaaah.’
<Eddie> ‘Later, bij een andere jongen, krijg je vast de gelegenheid om langer je vingers naar elkaar toe en van elkaar af te doen om zo zijn zak te masseren. Dat vindt hij net zo lekker als jij het zal vinden als hij je borsten masseert, zoals je me bij Leoni zag doen. Nu laat je mijn zak los en draait je hand met je duim naar boven. . . . Ik til je hand omhoog, sluit hem om wat je voelt.’
<Alice> ‘Oooh. Oooh. Oei.’
<Eddie> ‘Ik laat je hand los. Beweeg die naar boven tot je bovenste vinger niets meer voelt. . . . En weer naar beneden, zo ver je hand kan.’
Eddie glimlachte breed naar me. Ik kon me voorstellen dat hij het wel leuk vond een meisje voor het eerst een stijve te laten bevoelen. Dat had hij mij ook.
<Eddie> ‘Nu weet je, hoe lang en dik het is wat je in je hand hebt. ’
<Alice> ‘Jaaah. Jaaah.’
<Eddie> ‘Doe je hand weer naar boven en trek hem langzaam een stukje naar je toe. . . . ho maar. En weer terug. Wat voelde je?’
<Alice> ‘Oooh. Oooh. Een stijve. Een lange, dikke stijve.’
<Eddie> ‘Ja. Later maak je wel andere maten mee, allemaal zo stijf. Ja, voel maar op en neer. Geen wrijving, hè?’
<Alice> ‘Ooooh. Neeee. Glad.’
<Eddie> ‘Ja. Niet meer glad als je er iets in gaat knijpen, je voelt vanzelf hoeveel. . . . Ja, prima. En weer op en neer. . . . Ja, lekker. . . . Dank je. Stop maar.’
De hand van Alice kwam boven water, ze veegde haar voorhoofd af.
<Alice> ‘Oooh. Ik zweet ervan. Oooh, Leoni, je wist het, hè? En je vond het goed.’
<Leoni> ‘Ja. Het was niet afgesproken, maar ik had gelijk door dat hij wat wilde proberen. Precies tot zo ver. Van nog verder, langer, zou hij klaarkomen. Bij een droge heb je gelijk al meer wrijving, daar begin je voorzichtig mee, tot je het door erin te knijpen opvoert. Gauw geleerd, hoor. En hij zegt dan niet dieper, maar sneller of langzamer en of je harder of zachter moet knijpen. Als een man een vrouw niet lekker streelt heeft ze er gauw genoeg van en laat hem stoppen. Als hij door zou gaan zou ze zoiets als bevriezen en niet klaar kunnen komen. Als een vrouw de stijve van een man vast heeft kan hij na een paar strelingen niet stoppen, hij wil heftiger gestreeld worden, afgetrokken worden en klaarkomen.’
<Alice> ‘Tjonge. Dat hoor je ook niet bij een biologieles. Van mijn moeder hoorde ik het ook niet.’
<Leoni> ‘Ze doet het je vader vast, als ze ongesteld is. En pijpen. In plaats van vrijen. Dan komt je vader in ieder geval klaar en kan hij zijn zaad kwijt, al is het niet op de lekkerste manier.’
<Alice> ‘O. Eddie, vind je het niet raar, zoiets te horen?’
<Eddie> ‘Nee hoor, zolang het niet grof is vond ik alles best. Leoni moet me toch ook waarschuwen als ze ongesteld is? Anders zou ik de tampon er te ver in kunnen duwen.’
<Alice> ‘Tjonge. Wat eh realistisch. Eh ik moest van je stoppen. Je kon stoppen?’
<Eddie> ‘Ja. Ik wist van tevoren hoe ver ik je zou laten gaan. Zo veel laat ik toe, als meiden hier aan me zitten, zo veel kan ik zonder problemen hebben. Veel meer niet, dan wil ik inderdaad niet dat er gestopt wordt. Je kan je nu vast wel voorstellen dat meisjes het graag doen. Het liefst bij nog wat ouderen, die hebben een grotere. En op een rustige plek verder gaan.’
<Alice> ‘Eh ik vond het in ieder geval wel even jammer toen ik moest stoppen, maar ik snapte wel waarom. Nou, dit was al een eh lekkere. Dat stijve is ook een speciaal iets. Zeg, wat doe jij dan bij die meisjes?’
Eddie zei niets, hij glimlachte alleen naar haar.
<Alice> ‘Ooooh. Neeee. Maar niet. Sorry, Eddie. Tjonge, ik moet er weer van zweten.’
<Leoni> ‘Van het idee dat er iemand aan en in je gleuf zou komen, hè?’
<Alice> ‘Aan zou nog kunnen, maar erin?’
<Leoni> ‘Eddie deed dat de eerste keer al zo goed bij me, dat ik ook niet kon stoppen en hem me liet vingeren tot ik klaar kwam. En nog steeds een keer of twee per dag, in de weekeinden.’
<Alice> ‘Oei! Vingeren! Maar jullie mogen toch maar één keer per dag op een kamer spelen?’
<Leoni> ‘Ja, zo’n uur of iets langer. Lang genoeg voor mij om twee keer te kunnen komen. Voor Eddie meestal ook. Bij jongens duurt het langer voor ze weer een stijve kunnen krijgen.’
<Alice> ‘Hoe kunnen ze er trouwens voor zorgen dat ze eh die niet hebben, als ze het zwembad uit willen?’
<Leoni> ‘Door niet te denken aan of te kijken naar iets wat in de verste verte met seks te maken kan hebben, maar bijvoor- beeld aan huiswerk of iets ergs wat ze meegemaakt hebben. Dat werkt wel binnen een paar minuten. We hebben hier een keer brandalarm gehad. Het was een oefening, maar dat wisten we niet. Alle mannen en de oudere jongens wachtten geen paar minuten, ze renden naar hun huisje, met hun handen voor hun buik.’
<Alice> ‘Zo erg is dat toch niet, hier buiten met een stijve lopen, in zo’n geval?’
<Leoni> ‘Nee, maar het gaat vanzelf, het is er zo ingestampt, geen stijve in het openbaar.’
<Alice> ‘Dan hebben wij het makkelijker, hè?’
<Leoni> ‘Mogen wij dat ook eens? Mannen hoeven zich maar een paar minuten per dag te scheren, wij zijn dagen ongesteld en kunnen dan niet vrijen. Als er geen vrouw in de buurt is helpen mannen zich zelf wel om klaar te komen, wij doen dat niet, daar vinden we niets aan. Zeggen ze, ik ben er nooit aan toe gekomen. Voor ik wist dat er ook wat lekkers mee kon liet Eddie me dat voelen. En nog, zo vaak ik wil. En dan moeten wij ook nog bevallen, het liefst een paar keer. Als compensatie, als een man om zijn vrouw geeft zal hij haar naaien, als ze erom vraagt. Als ze er nooit om vraagt is ze nooit goed genaaid. Ik ben niet bang dat ik ooit tekort zal komen, ieder spelletje gaat geweldig, samen vrijen zal ook wel lukken. We kunnen het ’s winters ook, we wonen allebei in Groenlo.’
<Alice> ‘Ik in Lievelde.’
<Leoni> ‘O, leuk. Niet zo ver weg.’
<Alice> ‘Nee. Eh ik blijf hier nu liever niet langer. Ik heb zo veel gehoord dat ik daar over na wil denken. En van bij wil komen. Eh Eddie, ik vertrouw jou wel, zou je me in mijn rolstoel willen tillen? Ik kan er zelf wel inkomen, maar dat is wat lastig.’
<Eddie> ‘Ja, hoor. Hier eruit is natuurlijk makkelijker dan erin. Eh hoe?’
<Alice> ‘Gewoon. Zoals je Leoni vast wel eens optilt.’
Eddie tilde haar inderdaad gewoon op, liep naar de trap speciaal voor ouderen, in de hoek van het zwembad, liep die op, naar de rolstoel en zette Alice daar voorzichtig in. Alice trok een dekentje over haar benen en knikte naar ons.
<Alice> ‘Tot ziens, lieverds.’
Ze reed weg. Eddie kwam weer naast me staan.
<Leoni> ‘Ik wil niet zeggen, zielig, want ze redt zich goed.’
‘Ja. Ik zag haar uit de rolstoel het water inglijden. Het eerste wat ik dacht was, bah, handicaps moesten niet bestaan.’
‘Ik hoop haar vaker te zien. En met haar te praten.’
‘Ja, ik ook. Dat meisje ligt je wél, hè?’
‘Ja. Raar. Voor jou niet, hè?’
‘Nee, het viel me gelijk op dat ze dezelfde stijl van praten had als jij.’
‘Ik hoor dat zelf niet zo. Eh zat ze lekker aan je?’
‘Beter dan andere meiden, ik liet haar er toch ook in knijpen? Maar het was op geen stukken na zo lief en goed als jij het doet.’
‘Goed genoeg om met haar te spelen? Als je wat kwijt moet?’
‘Op zich wel. Maar ze moet eerst zo ver komen dat ze hier wat durft. Misschien bied ik het een keer aan, maar het moet me duidelijk zijn dat ze het wil. Zelfs als ze mij zou pakken zou ik vragen of ze het omgekeerde wil.’
‘Omdat ze, wat we normaal zeggen, gehandicapt is? Of omdat ze ongeveer zo oud is als jij?’
‘Omdat ze zoiets nog nooit meegemaakt heeft en niet afgeschrikt moet worden, Leoni.’
‘Ja. Sorry. Afschrikken zal jij haar zeker niet doen.’
‘Zeg, je wordt toch niet jaloers?’
‘Tja, jouw leeftijd, grote borsten?’
‘Groot lijkende borsten, zei ze.’
‘Daar kan je achterkomen.’
‘Liefje, het is een aardig meisje, ik zou misschien met haar handicap om kunnen gaan, zeker proberen haar erbij te helpen, maar meer dan aardig voor haar zijn komt niet bij me op. Ik liet haar expres eerst aan mijn zak komen en met mijn ballen spelen, dan had mijn pik even de tijd om weer helemaal stijf te worden. Van tussen haar benen kijken werd die ook niet wakker, het was alleen leuk om het te doen, haar te verrassen. Ze was niet consequent, als ze er niet op tegen was om hoger dan haar knieën bekeken te worden, had ze het toe moeten laten. En blijven ontkennen dat ze een handicap heeft is ook krom, zo heet dat nu eenmaal. Met zo iemand wil ik niet dagelijks omgaan, ik zou ruzie krijgen.’
‘Ja, dat kriebelde mij ook. Toch hoop ik haar vaker te zien. En met haar te praten.’
‘O ja, ik ook. Daar is ze aardig genoeg voor. Gerustgesteld?’
‘Eddie, ik word niet jaloers. Het gaat hoe het gaat. Maar ik ben niet ongerust, je doet niets zonder er goed over na te denken, dat weet ik inmiddels wel. De eerste keer met me spelen deed je niet zomaar, je dacht er over na en vond dat het kon. Ja, op de rand, maar het kon wel. Omdat je er ook direct mee gestopt zou zijn als ik iets niet wilde. Daar laat ik het maar bij. En ik wil zelfs graag dat je haar pakt, als ze laat merken dat ze er niet op tegen is. Dan weet ze daarna wat goed en lekker is en kan ze andere jongens afwijzen als die er niets van bakken.’
‘Ja, dat valt bij mij ook onder aardig voor haar zijn. Voor ik met jou speelde had ik al met andere meisjes gespeeld, lekker, maar verder deden die me niets. Jij wel. Ik heb geen enkele behoefte meer om wat met een ander meisje te proberen. Ik weet ook niet wat er kan gebeuren, maar ik zoek niks anders op, ik verwacht er niets van. Over dat nadenken van me, ik heb de wijsheid niet in pacht, zoals dat heet, maar ik doe mijn best.’
‘Ja, prima. Laten we maar gaan.’

Maandag

We zagen Alice de dag daarop niet, maar de dag daarna wel.
<Eddie> ‘Leoni, kijk eens wie daar komt? Lopend? Met strikjes aan haar laarsjes?’
<Leoni> ‘Ja, leuk zeg. En stickers erop. Welke kan ik nog niet zien.’
Alice stopte aan de rand van het bad naast ons, deed haar laarsjes uit, liet zich in het water tussen ons in zakken en omhelsde ons.
<Alice> ‘Lieve vrienden, ik ben jullie zo dankbaar. Ik durfde zo te lopen en genoot ervan. Iedereen glimlachte naar me, zonder raar te kijken.’
<Leoni> ‘Fijn voor je. Dat heb je snel geregeld. Ik zie stickers of zoiets van de gelaarsde kat, Tom Poes, Heer Bommel en zijn auto, eh de Schicht, geloof ik.’
<Alice> ‘Ja. Die gelaarsde kat is wel passend, hè, al vind ik mezelf geen katje. Er zit wel een poesje zo’n meter hoger.’
<Eddie> ‘Daar heb ik deze keer wel naar gekeken. Ziet er net zoals je grote borsten aaibaar uit. Er zullen vast jongens op af komen.’
<Alice> ‘Nog maar niet. Ik vertelde mijn ouders, dat ik van een aardig stel de tip gekregen had om de hoezen van mijn protheses te versieren om ze op sierlaarsjes te laten lijken. Mijn vader was er eerst op tegen, tot ik zei, dat ik dan weer rokjes en jurkjes aan zou gaan trekken. Maar hij bleef er toch op tegen, ik moest niet aan mijn protheses gaan knoeien. Toen zei mijn moeder, wel naar blote benen willen kijken, en hier ertussen, maar er niets voor doen? Jullie gaan maar naar de prothesemaker en laat die beslissen wat er kan. Mijn vader ging gelijk bellen. We konden de volgende dag, gisteren dus, bij de prothesemaker komen, ’s middags.’
<Eddie> ‘Op zondag?’
<Alice> ‘Ja. Als iemand hulp nodig heeft helpt hij zo spoedig mogelijk, ongeacht de dag van de week of het uur van de dag. Ik heb een keer met zijn vrouw gesproken. Als ze hem niet afremde werkte hij zeven dagen in de week, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ze probeert het op veertig uur per week te houden, maar door spoedreparaties wordt het soms toch meer. Hij bleek al, via een kennis van hem, linten en stickers geregeld te hebben. Hij had ook al geprobeerd bij welke temperatuur hij die stickers op de hoezen kon strijken. Ik mocht kiezen, de gelaarsde kat sprak me gelijk aan. De andere passen erbij. En ik heb rood, wit, blauwe en oranje lintjes gekozen. Hij heeft alles aangebracht en zei, dat hij dat aan andere klanten ook aan zou bieden. Hij vond het heel goed dat van mijn vader dat hij me er niet aan wilde laten komen. Ik zou er op een verkeerde plek in kunnen prikken, waardoor ze zich niet meer aan mijn benen vast zouden kunnen zuigen.’
<Eddie> ‘Hoe krijg je ze weer los?’
<Alice> ‘Er zit in iedere hoes een ventieltje, waaruit de lucht ontsnapt als ik erin stap. Als ik dat indruk kan er weer lucht inkomen en vallen ze eraf.’
<Eddie> ‘Ja, je had ze snel uit. Of af.’
<Alice> ‘Mag je allebei zeggen. Ik doe ze vaak thuis wel af, dat zuigen blijf ik een beetje voelen.’
<Eddie> ‘Voor de verandering kan je hier een beetje voelen.’
<Alice> ‘Daar heb ik over nagedacht. Ik wil wel wat, waarom zou ik niet. Maar ik denk, dat ik het best kan wachten tot er een jongen een praatje met me komt maken. Die heeft me dan al vast goed bekeken.’
<Leoni> ‘Probeer dat maar.’
<Alice> ‘Eh hoe wordt er eigenlijk begonnen?’
<Leoni> ‘Heel verschillend. Maar meestal zijn meisjes wat vlotter dan jongens. Als er een jongen naast een meisje komt staan doet ze na een kort praatje hetzelfde als wat jij bij Eddie deed.’
<Alice> ‘Hé, wacht even. Ik deed niets, hij pakte mijn hand!’
Eddie en ik grinnikten.
<Eddie> ‘Doe niet zo onschuldig. Toen ik je hand losliet haalde je die niet weg, je ging enthousiast door met mijn stijve strelen, steeds steviger. Ik moest je stoppen.’
<Alice> ‘Nou ja, zoiets, voor het eerst?’
<Eddie> ‘Je zei toen dat je het jammer vond dat je moest stoppen. Ben je er al van bijgekomen en zou je zoiets weer willen? En dan langer? Niet bij mij, hoor.’
<Alice> ‘Eigenlijk wel.’
<Leoni> ‘Hoe dan ook, als je een jongen beetpakt durft hij jou ook te pakken. Meestal eerst je borsten. Als je ergens anders speelt dan hier houdt hij die het liefst vast tot eh je hem aan het eind loslaat, en na even uithijgen pakt hij jou tussen je benen tot jij uit moet hijgen. Hier gaat hij na je borsten tussen je benen voelen, op z’n langst tot hij voelt dat je hem los moet gaan laten. Ze bevoelen elkaar hier maar kort om erachter te komen of ze zin hebben het ergens anders langer te gaan doen. Jongens met iets meer moed beginnen met een meisje beet te pakken zoals Eddie mij deed. Het meisje kan dan haar hand naar achteren doen.’
<Alice> ‘Dank je wel. Weer een tip.’
<Leoni> ‘Als je nieuwsgierig bent, onze aanbieding geldt nog steeds. Hè, Eddie?’
<Eddie> ‘Ja hoor. Het zou me de gelegenheid geven om dat optisch bedrog te controleren.’
<Alice> ‘O. Oei. Tja. Als ik wat zou willen zou daar mee begonnen moeten worden, hè?’
<Leoni> ‘Dat is het beste. Je zal even schikken als je zo beetgepakt wordt, maar het al gauw lekker vinden. En dan nieuws- gierig worden of het verder ook zo lekker wordt. Dat wordt het, hoor.’
<Alice> ‘Eh eigenlijk zie ik als Eddie het zou doen er meer in dan zomaar een jongen aan me laten komen. Zeker als je erbij blijft, Leoni, dan zou ik me meer op m’n gemak voelen.’
<Leoni> ‘Ik blijf hier altijd bij hem. Niet om hem te controleren, ik vertrouw hem helemaal. Maar jij voelt je dan waarschijnlijk veiliger. Maar het is hier sowieso veilig, je hoeft maar een gil te geven en alle mannen kijken wie er hulp nodig heeft. En geven die. Eddie heeft geen hulp nodig, hij weet hoe hij meisjes aan kan pakken. Hier maar een beetje, als ik er niet ben en hij zich laat helpen laat hij ze alleen klaarkomen als ze dat uitdrukkelijk willen.’
<Alice> ‘O. Eh eigenlijk een geruststelling. Hij bleef ook zo rustig, toen ik aan hem voelde. Hij voelde geeneens gelijk aan mij. Wat ik toen vast niet gewild had, al zou dat oneerlijk geweest zijn.’
<Leoni> ‘Als hij bij ons eerste spelletje al niet zo rustig gebleven was was ik er vast al gauw mee gestopt. Hier is de normale gang van zaken eerst even aan elkaar voelen. Alleen als je dat prettig vindt kan je ergens anders gaan spelen. En zien wat je dan doet. Je kan voor het eind stoppen. Dat gebeurt, voor zover ik gehoord heb zelden, alleen als een jongen zich ergens anders, zonder toezicht, niet prettig gedraagt.’
<Alice> ‘Als jij Eddie vertrouwt doe ik dat ook, zeker hier. Maar eh.’
<Leoni> ‘Alle begin is moeilijk, hè?’
<Alice> ‘Nee, niet alle. Met buiten in m’n blootje lopen en hier zwemmen zat ik niet. Wel van zo dichtbij bekeken worden. Nog meer om aan me te laten voelen.’
<Alice> ‘Het is voor jou anders dan voor meisjes die hier opgroeien. Die worden al ruim voor hun twaalfde bevoeld en voelen zelf dan ook. Maar de helft van wat hier gedaan wordt heb jij ook al gedaan. Je hebt al een zak met ballen en een stijve bevoeld. En misschien herinner je je dat je gewassen werd. Dan zat er ook iemand tussen je benen.’
<Alice> ‘Ja, maar nu ga ik er vast wat anders bij denken.’
<Leoni> ‘Als je gezond bent wel. En krijg je nog meer neigingen. Maar wat Eddie zei, eerst lang genoeg spelen om je voor te bereiden op vrijen.’
<Alice> ‘Je denkt toch niet dat ik eh al gauw eh.’
<Leoni> ‘Ja, dat denk ik wel. Ik zal je maar niet vertellen wanneer ik die neiging kreeg. Maar ik wist dat ik nog jaren niet mocht vrijen. Jij hebt die rem niet.’
<Alice> ‘Eh nee. Eh wel een beetje een andere.’
<Leoni> ‘Die is onnodig. Je moest er natuurlijk van bijkomen dat je de stijve van een jongen vast gehad had, maar je ging vast gelijk nadenken over wat er nog meer mogelijk was. Wat Eddie boven bij je doet kan ik zien, maar hij zal wel weer vertellen wat hij verder doet en gaat doen. Om je net voor hij iets gaat doen te waarschuwen en om mij te laten weten wat hij doet. Dan kan ik meegenieten. Ik gun een ander meisje wel een deskundige behandeling.’
<Alice> ‘Je reclame maakt me al minder zenuwachtig voor eh boven. Maar voor beneden blijft het eh spannend.’
<Leoni> ‘Je moet je ontspannen. Van je natuurlijke gevoelens gaan genieten. Of je het toe wil geven of niet, daar heb je al van genoten toen je een stijve streelde. Als je nu van nog wat lekkers wil genieten hoef je je alleen maar naar me toe te draaien. En zeg niet, ik wil wel, ik wil niet, het moet maar, maar doe maar.’
Alice liet haar hoofd zakken, na even draaide ze zich naar me toe. Ik gaf Eddie over haar hoofd een knipoog, hij glimlachte.
<Eddie> ‘Ik pak je bij je middel, Alice, en trek je naar me toe. Doe maar geen hand naar achteren, dat lekkers zou je alleen maar afleiden.’
<Alice> ‘Jaaah. Ik eh voel hem wel.’
<Eddie> ‘Hij voelt ook graag wat, al is het maar een zacht kontje. Ik ga nu met mijn handen langzaam naar voren en naar boven. . . . Ik voel wat uitsteken. Ik doe de bovenkant van mijn handen naar voren, mijn handen iets omhoog en weer tegen je aan. Tjonge jonge.’
<Alice> ‘Ooooh.’
<Eddie> ‘Nou, ik vind het geen optisch bedrog. Ik voel echte, vrij grote, lekkere borsten. Ik zie wel grotere, zelfs zulke grote dat het niet mooi meer is, ze op uiers lijken. Maar jij hebt een lekkere maat. Ik voel ook lekkere tepeltjes.’
<Alice> ‘Ooooh.’
<Eddie> ‘Daar zal vast ook graag aan gezogen worden, en niet pas door een baby.’
<Alice> ‘Ooooh, ooooh.’
<Eddie> ‘Ja, heerlijke, stevige borsten. Lekker om te strelen en te masseren.’
<Alice> ‘Ooooh, ooooh.’
<Eddie> ‘Ik zag ze al schudden, toen je aan kwam lopen.’
<Alice> ‘Jaaah. Sinds ze konden schudden droeg ik beha’s, ik moet zonder anders gaan lopen, ze schudden me te veel.’
<Eddie> ‘Wel lekker om te zien, hoor. En te voelen.’
Ik zag dat hij ze op en neer schudde.
<Alice> ‘Ooooh, ooooh.’
<Eddie> ‘Gaat het nog?’
<Alice> ‘Jaaah. Ga door.’
<Eddie> ‘Boven?’
<Alice> ‘Ooooh, nee.’
<Eddie> ‘Veel fijner dan je verwachtte, hè?’
<Alice> ‘Jaaah. Verder.’
<Eddie> ‘Lager?’
<Alice> ‘Jaaah. Pest me niet. Anders durf ik niet meer.’
Eddie grinnikte even naar me.
<Eddie> ‘Ja ja, ik ga al lager.’
Ik zag een hand van hem van een borst afglijden en onder water gaan.
<Eddie> ‘Over je buik . . . Je navel. Je bent gekleed als Eva, maar je bent het niet, die had geen navel. . . . Je venusheuvel. Boven water lekkerder om te voelen, het haar erop, meestal een krullenbolletje. . . . Nu kom ik bij het einddoel, je poesje zei je, je doos.’
<Alice> ‘Ooooh, ooooh.’
Eddie grinnikte.
<Eddie> ‘Je benen gingen vanzelf van elkaar, hè?’
<Alice> ‘Ooooh. Ga verder.’
Eddie grinnikte.
<Eddie> ‘Je lijkt me net zo heet als Leoni. Ja, leun maar tegen me, ik houd je met mijn andere hand, om een lekkere borst, wel vast. En mijn stijve in je bilnaad, voel je?’
<Alice> ‘Jaaah. Ga nou verder, grijp me.’
<Eddie> ‘Ja, voorzichtig. Een lekker mollige doos, Alice. Het duurde bij Leoni iets langer dan dat ze borstjes en haar op haar doos kreeg, voor haar doosje niet vlak meer was maar ook wat mollig. Lekkerder om te masseren. En gemasseerd te worden, hè?’
<Alice> ‘Jaaah, jaaah.’
<Eddie> ‘Ik hoop, dat je niet flauwvalt of klaarkomt. Want ik ga nu aan je gleuf voelen. Ik weet precies waar die moet zitten. Ik heb hem ook al gezien.’
Alice ging, met haar mond open, aan het hijgen. Ik zag ook dat ze haar ogen dicht had. Ik kon me voorstellen wat ze voelde, een vinger strelend over haar gleuf.
<Eddie> ‘Lekker, hè? Ik druk er een beetje op, hoor, anders kan ik hem niet goed voelen. . . . Ja, normale grootte, goed voelbare lipjes. Ze heten schaamlippen, maar zou je niet hoeven te schamen als je die helemaal bloot zou laten zien. . . . Ik ga er een beetje tussen, om ze nog wat beter te voelen.’
Alice kreunde gelijk.
<Leoni> ‘Eddie!’
<Eddie> ‘Ja, nog één keer op en neer, ze moet het goed voelen. . . . Ik haal mijn hand weg, Alice. . . . Ja, leun maar tegen me.’
Alice hijgde nog een paar keer snel voor ze het steeds langzamer ging doen. Eddie keek me aan.
<Eddie> ‘Wat een heet meisje. Jij dacht ook dat ze begon te komen, hè?’
<Leoni> ‘Ja, maar jij kan het beter weten dan ik, want jij ziet het bij mij. Ik weet alleen dat ik pas wat heftigers begin te voelen als ik je vinger niet meer tussen mijn lipjes voel maar die er steeds verder in voel komen.’
<Eddie> ‘Alleen de eerste keer niet, weet ik nog. Je begon toen pas te komen toen ik je een paar keer goed gestreeld had.’
<Leoni> ‘Ik wist natuurlijk pas daarna wat ik kon verwachten en kon me er dan al op verheugen. Zo werkt dat vast. Misschien vergelijkbaar met dat jij al een stijve krijgt als je aan iets van seks denkt. Ik snap het niet, zij kon zich nergens op verheugen. Zeker niet dat ze klaar zou komen, ten eerste, dat zou je niet doen, ze kon weten dat je op tijd zou stoppen. Ten tweede, ik denk niet dat ze weet wat klaarkomen is. Ik bedoel, dat gevoel. Als ze zichzelf gevingerd had had ze niet zo lang geaarzeld om aan haar te laten komen.’
<Eddie> ‘Het enige wat ik kan bedenken is, grof gezegd, dat het gevoel wat normaal in haar voeten zou zitten in haar gleuf terecht is gekomen.’
<Alice> ‘Nou zeg, zo kan die wel weer. Maar zo werkt het vast niet. Tjonge, wat erg. Erg lekker, bedoel ik. Zet me maar tegen de kant.’
Eddie deed het.
<Leoni> ‘Viel je flauw?’
<Alice> ‘Dat weet ik niet, dat ben ik nog nooit. Ik was wel . . . ik weet het niet. Zodra ik zijn vinger aan mijn gleuf voelde ging de spanning uit me. Ik werd slap, goed dat hij me vast hield. Het enige wat ik voelde was die vinger. Eerst over mijn gleuf, toen net iets erin. Toen hij er nog verder inkwam wilde ik mijn benen tegen elkaar doen. Ik weet niet waarom. Misschien om die vinger nog beter te voelen. Of om die niet verder te laten gaan. Maar ik wilde niet dat hij stopte, het was te lekker. Iedere millimeter die hij streelde. Op, neer, op, neer. Toen erop drukkend, op, neer, op, neer. Ooooh. Toen er duidelijk iets in, op, neer, op, neer. Toen stopte hij. Ik leek even in een diep, donker gat te vallen, maar kwam al vlug omhoog. En bij. Was dat klaarkomen?’
<Leoni> ‘Misschien een rare, mij onbekende soort. Had je krampen? In je gleuf? In je buik?’
<Alice> ‘Krampen? Nee. Die heb ik wel eens in mijn benen.’
<Leoni> ‘Die hebben meer mensen. Maar dat zijn onprettige krampen, die wil je niet, daar wil je vanaf. Daar zijn trucjes voor, daar wil ik het nu niet over hebben. Bij wat wij klaarkomen noemen krijg je krampen onderin je buik die je wél wil, waar je niet vanaf wilt. Die trekken heerlijk door je heen. De krampen die jongens krijgen zijn bedoeld om ze een zaadlozing te laten krijgen, maar ze vinden ze ook lekker. Vooral die waarbij ze er een straal zaad uit voelen spuiten. Wat je beschrijft begin ik te voelen als hij er verder in begint te gaan dan bij jou. Waar die krampen eigenlijk voor dienen weet ik niet. Eddie zegt, ik voel ze in mijn vinger, ze zullen wel bedoeld zijn om de stijve die erin zit te masseren, af te trekken, om meer en dieper erin zaad te krijgen.’
<Alice> ‘O. Aan een stijve erin krijgen wil ik niet denken, ik zou eerst moeten wennen aan een vinger er verder in.’
<Leoni> ‘Daarvoor is het spelen ook.’
<Alice> ‘Maar hoe moet dat? Ik kan toch niet zoiets als bijna flauwvallen als er een jongen aan me komt?’
<Leoni> ‘Je moet hem, tot er iets verandert, er wel voor waarschuwen. Dat verplaatsen van een gevoel geloof ik ook niet. Je kan niet anders zijn dan andere meisjes, maar je hebt nog niks meegemaakt. Ik denk, dat je er wel aan gaat wennen. Dat je vast steeds later op gang komt, tot pas als er in je gestreeld wordt. Voorlopig door een vinger, die een stijve simuleert die in je pompt.’
<Alice> ‘Dat hoop ik wel, anders kom ik daar misschien geeneens aan toe. Eh dank je wel, Eddie.’
<Eddie> ‘Graag gedaan, hoor. Al had ik wel nog wat verder willen gaan. Zullen we wat gaan zwemmen?’
Alice zwom gelijk weg, wij erachteraan. We stopten weer bij haar laarsjes.
<Alice> ‘Ik ben niet alleen blij met jullie, ook met de hele camping. Ik heb mijn ouders al gevraagd of wij ook een huisje vast konden huren. Ze hadden er al over nagedacht, ze gaan het proberen. Niet alleen voor mij, al hebben ze veel voor me over. Altijd al, ik kreeg wat ik nodig had. Sommige ouders sloegen een jaar over met nieuw protheses aanschaffen, die van mij niet. Ook kreeg ik voorzieningen thuis, zoals hier en daar handgrepen, ook in de badkamer. Omdat ik zonder protheses niet zo vast stond of liep. Ze snapten ook wel dat ik ze thuis liever afdeed. Weten jullie of er een wachtlijst is, voor huisjes?’
<Eddie> ‘Nee, alleen dat je die alleen krijgt als je een aanbeveling krijgt van lui die er al staan.’
Eddie grinnikte even.
<Eddie> ‘Stuur dus je ouders maar bij die van mij of Leoni langs.’
<Alice> ‘Ik weet wel waarom je grinnikt. Maar mijn ouders voelen zich hier al erg thuis.’
<Leoni> ‘’s Avonds laat hoorbaar?’
<Alice> ‘Ja, iedere avond. Tjonge jonge, wat gaan ze te keer. Ik heb gisterenavond hard gekucht. Vanmorgen zei mijn vader, bij het ontbijt, je moeder en ik wisten niet dat het hier zo gehorig was. We hoorden je gisterenavond hoesten. Hoor je ons? Ik zei, luid en duidelijk. Ik gebruik één keer het woord wat ik nooit mocht zeggen, je neukt mam maar hoe vaak ze er ook om vraagt of hoe vaak je het zelf wil en mag. Mijn moeder kreeg een rood hoofd. Tja, zei mijn vader, met je zestiende zal je wel wat weten. Je moeder en ik zaten een beetje in een sleur, ik wist geeneens meer dat ik het zo vaak op een dag kon. Maar we zien hier zoveel lekkers. Ik borsten en blote en behaarde dozen en je moeder pikken van alle maten. Dan wil je je eigen spullen wel weer eens vaker gebruiken, we reageren het op bed af. We gaan rond de middag ook een keer naar bed, dan kunnen we, vooral ik, ’s middags rustiger een wandeling maken. Ik zei, dat snap ik, dan krijgt u niet zo gauw meer een erectie van het zien van al dat bloots. Mijn vader vroeg, hoe gaat het met jou? Ik zei, ik kreeg van het stel wat ik in het zwembad ontmoet heb, nog meer tips. Wat er niet in de informatie van de camping staat, wat er in het zwembad mag. Overal aan voelen. Die jongen heeft, met de toestemming van zijn verkering, me al bij hem laten voelen. Aan zijn zak met ballen en aan zijn stijve. Buiten het zwembad, op stille plekjes, doet de jeugd het jongens met meisjes spelletje. Ze laten elkaar klaarkomen. Dat mag, als ze boven de twaalf zijn. En boven de zestien vrijen, zal ik maar zeggen. Met de pil en condooms. De ouders weten overal van, ze houden een beetje toezicht, tegen te houden is het toch niet. Nee, zei mijn vader, maar wat ga jij doen? Je wordt met de dag onafhankelijker, maar al vrijen? Als je iemand vindt die het met je wil doen? Ik zei, ik heb net voor het eerst een blote jongen bevoeld, hij wilde me kennelijk niet overvallen, hij deed niks bij mij. Behalve kijken. Meer moet ik eerst gaan durven. Het stel zei ook, je moet eerst lang genoeg spelen om je voor te bereiden op vrijen. Door de snelheid waarmee jongens met mij willen spelen kan het lang duren voor ik aan meer toekom. Maar vast wel eerder dan thuis, aangekleed. Sorry dat ik weer zo veel praat.’
<Leoni> ‘Nee, gezellig. Jij bent blij met de hele camping?’
<Alice> ‘Ja. Afgezien van spelen en zo, ik beweeg me hier veel makkelijker. Ik hoef me niet druk te maken over wat ik aan zal trekken, ik hoef me geeneens aan te kleden, dus ook niet meer uitkleden, wat een beetje lastig blijft, in verband met mijn even- wicht. En door de camping, door jullie, kan ik er buiten rokjes en jurken aan. Ik heb vanmorgen, bij de koffie, het uitvoeriger met mijn ouders gehad over wat hier mag. Ook waarom jullie zo veel in leeftijd schelen. Mijn vader zei, voor ik je moeder ontmoette heb ik behoorlijk, eigenlijk onbehoorlijk veel met meiden gescharreld. Voor zover ik me kan herinneren hadden ze haar op hun doos, want ik zat zo gauw mogelijk in hun broekje. Dan hadden ze mij ook al gauw beet. Er was me alleen verteld behalve mijn bed ook mezelf te verschonen, na een natte droom. Maar die meisjes maakten me duidelijk dat er ook wat anders kon. Met je moeder werd het na ons trouwen helemaal een feest, daar mocht ik nog meer mee, we deden wat er maar kon. En hier zijn we natuurlijk weer wakker geworden. En jou uit je slaap gehouden. Maar ik maak er geen excuses voor. Nee, zei ik, ga maar lekker door. Hij zei, jij ook, maar voorzichtig.’
<Leoni> ‘Je vader was nogal vrij.’
<Alice> ‘Ja, geworden, thuis was hij niet zo. Ik denk, dat ik niet lang zal wachten of er een jongen een praatje met me komt maken, dat ik zelf ook maar wat ga proberen. Al zullen ze waarschijnlijk op de lange duur niets met me willen, dat spelletje vast wel.’
<Eddie> ‘Dat minstens. Jongens horen hier hun stijve onder water te houden, jij mag wel op de rand gaan zitten, met je benen van elkaar.’
<Alice> ‘Dat is nogal eh uitnodigend.’
<Eddie> ‘Dat wil je toch? Eerst voor hun vingers?’
<Alice> ‘Tja, nuchter gezien wel.’
<Eddie> ‘Het zal vast niet nodig zijn. Pak hun hand maar en laat ze aan je voelen. En als jij aan ze voelt zoals je bij mij op het laatst deed willen ze vast gelijk met je spelen om wat kwijt te raken. En jou dan ook laten komen. En doorvertellen dat er boven je laarsjes niks mis met je is.’
<Alice> ‘Ik hoef niet van eh hand tot hand te gaan.’
<Eddie> ‘Wat je maar wil, Alice.’
<Alice> ‘Ja. Ik zie wel. Dank jullie wel. Ik ga maar weer eens. We zien hier elkaar vast wel weer.’
<Eddie> ‘Ja. Zal ik je weer helpen?’
<Alice> ‘Nee, dank je, dat hoeft niet meer.’
Ze wipte op de kant, draaide zich naar haar protheses, trok ze aan en liep weg. Wij waren niet de enige die haar nakeken.
<Leoni> ‘Zo valt ze niet medelijdenwekkend op, hè?’
<Eddie> ‘Vast stijveverwekkend bij iedere jongen die er nog geen heeft. Lekker schuddende borsten en kontje, een normale doos, niks mis mee.’
<Leoni> ‘Wat ze mist zou voor een jongen geen probleem moeten zijn. Ze kan alles, inclusief vrijen. Het zal hem daarbij vast een zorg zijn dat hij dan niet haar hielen maar haar volgens jou mooi afgewerkte benen op zijn rug voelt.’
<Eddie> ‘O? Heb je je daar al een voorstelling over gemaakt?’
<Leoni> ‘Hier bloot rondlopen is wat anders dan op bed van vlakbij tussen je benen laten kijken, Eddie. Ik krijg dan altijd een voorstelling dat je stopt met kijken, omhoog schuift en je stijve langzaam maar helemaal in me duwt en eh me gaat naaien. Verder, Alice zal bij haar onderzoek wel gehoord hebben hoe groot de kans is dat haar handicap erfelijk is. Zelfs als ze zo’n kind zou krijgen zou ze die ook uitstekend kunnen begeleiden.’
<Eddie> ‘Dat denk ik ook. Wij onze kinderen?’
<Leoni> ‘Daar denk je nu toch niet al aan?’
<Eddie> ‘Nee, eigenlijk aan wat anders. Schat, ik heb net een meisje bevoeld. Ga je mee en laat je me beter aan jou voelen?’
<Leoni> ‘Je wil vast extra graag wat kwijt.’
<Eddie> ‘Ja, ook. Maar ik wil je graag klaar zien komen, dat net was maar half werk.’
Het werd een lekker en uitvoerig werk.

Dinsdag

Er kwam een jongen naast Alice staan.
‘Kan ik een praatje met je maken of wacht je liever op het stel waar ik je eerder mee heb zien praten?’
‘Daar heb ik niets mee afgesproken.’
‘Mooi. Ik vind je heel goed zwemmen.’
‘Bedankt, ik heb liever bewondering dan medelijden.’
‘Dat snap ik wel, wat je hebt of niet zal geen pretje zijn, maar je redt je ermee. Je zwemt snel en je loopt ook mooi, heb ik gezien. Wat ik verder van je gezien heb vind ik ook mooi.’
Ze vond hem wel aardig maar dacht, ik sluit één en ander maar kort. Ze voelde naast zich en bevoelde zijn zak even voor ze met haar hand omhoog ging. Maar ze schrok. Zijn pik stak niet omhoog maar naar voren.
‘O, niet meer?’
Hij grinnikte.
‘Nog niet. Ik had niet verwacht dat je wat zou willen, maar de rest is al onderweg, voel maar goed. Ik mag het ook wel, hè?’
Hij kwam voor haar staan en pakte voorzichtig haar borsten. Hij streelde en masseerde ze voorzichtig, dat beviel haar wel. En ze voelde zijn pik groeien, dat beviel haar ook. En ook, toen hij een hand over haar buik naar beneden liet gaan, haar doos in zijn hand nam en voorzichtig over haar gleuf streelde.
‘Heb je zin om mee naar mijn kamer te gaan, om te spelen? Mijn ouders zijn er niet.’
‘Momentje.’
Ze keek even rond of ze Leoni of Eddie zag, maar dacht direct, nee, ik zou ze niet vragen hoe ze erover dachten, dat moet ik zelf beslissen. Omdat hij zo voorzichtig is wil ik wel meer. Zeker zijn stijve zien en langer strelen. Of ik hem dan verder aan me laat komen zie ik nog wel. En de huisjes zijn gehorig, ze zullen me buiten vast horen als ik gil.
‘Hoe heet je?’
‘Olaf.’
Ze liet hem los, hij haar ook.
‘Ik ben Alice. Olaf, ik wil wel met je mee, maar als me iets niet bevalt er gelijk mee ophouden.’
‘Natuurlijk. Dat geldt toch wederzijds, al verwacht ik dat niet?’
‘Ik weet niet wat je verwacht. Maar ik wil zeker niet met je vrijen.’
‘Nee zeg, niet voor we elkaar langer en beter kennen. We kunnen tijdens het spelen ook wat praten. Ik wil graag wat meer van je weten.’
‘Goed dan.’
‘Wacht je even op me? Ik ga een paar baantjes zwemmen, om je weet wel.’
‘Goed.’
Dat je weet wel snapte ze wel, hij moest natuurlijk eerst zijn stijve laten krimpen. Ze zag dat dat hem niet helemaal gelukt was toen hij naast haar op de rand van het bad kwam zitten. Ze vond het niet erg, ze zag liever een slappe pik dan een zielig worstje. Ze wipte ook op de rand en trok haar laarsjes aan. Hij stond op en stak zijn hand naar haar uit. Ze negeerde die en stond op.
‘Alice, ik weet wel dat je geen hulp nodig hebt om op te staan, maar je moet het jezelf niet onnodig moeilijk maken door hoffelijk bedoelde hulp af te slaan.’
‘Sorry, als je het zo bedoelde.’
‘Ik snap wel dat je op sommige punten wat overgevoelig bent, maar ik had het voor een ander meisje ook gedaan.’
Hij grinnikte even.
‘Ik wil graag hetzelfde met jou doen als daarmee.’
‘Ga me dan maar voor.’
Hij ging haar voor, buiten het zwembad de andere kant op dan die waar het huisje was wat haar ouders en zij mochten gebruiken. Ze genoot ervan dat ze uit haar ooghoeken zijn pik zag zwaaien. Hij nam haar mee een huisje in en liep de trap op. Halverwege stopte hij, zij ook maar.
‘Sorry, Alice. Ik had niet aan de trap gedacht, maar je hebt er kennelijk geen moeite mee.’
‘Met weinig. Ik heb alleen nooit in bomen kunnen klimmen.’
Hij grinnikte even en liep door, zij ook.
‘Ach, dat doe ik ook al jaren niet meer. Eh zo geboren?’
‘Ja. Zodra ik kon staan kreeg ik protheses. Met riempjes die onprettig zaten. Dit is mijn tweede stel met kokers, hoezen, die zitten veel fijner, die storen me niet. Hiervan kunnen de enkels wat scharnieren, wat nog een stuk fijner is dan die met stijve enkels.’
Ze stopten op een slaapkamer. Hij kwam voor haar staan.
‘Dat lijkt me ook. Als je er een lange broek over aan zou trekken zou niemand iets aan je merken.’
‘Zo liep ik er de laatste paar jaar ook bij. Op advies van het stel waar je me eerder mee heb zien praten heb ik er versiering op aan laten brengen. Zo durf ik er hier mee te lopen en buiten de camping voortaan ook rokken en jurken te dragen.’
‘Fijn voor je. Zonder vind ik nog mooier, ik kan nu je mooie benen helemaal zien.’
‘Hoe hoger hoe mooier, hè?’
Hij bekeek haar van beneden tot boven en weer terug. Ze zag zijn pik stijver worden.
‘Dat vind je bij mij vast ook.’
‘Ja, steeds mooier.’
Olaf grinnikte even.
‘Dat komt van het zien van jouw moois. Alice, vind je het goed als we de kennismaking beginnen met elkaar te omhelzen en te kussen?’
Op kussen had ze niet gerekend, maar omdat hij niet gelijk aan haar begon te voelen leek haar het wel wat.
‘Ja, dat lijkt me wel wat.’
Hij omhelsde haar voorzichtig, ze sloeg ook haar armen maar om hem heen. Al gauw genoot ze van het kussen, vooral omdat hij ook een beetje tongzoende, maar niet zijn tong zo ver mogelijk uitstak. Na een tijdje vond ze zijn groeiende stijve niet zo prettig tegen haar doos zitten, ze stak een hand tussen hun in, pakte zijn stijve en zette die omhoog. Ze bevoelde hem gelijk maar helemaal, waardoor hij wat heftiger ging kussen. Ook dat vond ze fijn. Tot hij gromde en stopte met kussen.
‘Zullen we op bed verder gaan?’
‘Eh liever niet gelijk veel verder, ik wil graag je lekkere stijve langer strelen.’
‘En ik je mooie, grote borsten.’
Hij nam ze in zijn handen en masseerde ze voorzichtig.
‘Zal ik mijn laarsjes uitdoen?’
‘Wat je het prettigst vindt, ik zie je wel liever helemaal in je nakie, zoals in het zwembad.’
Hij liet haar los, ging op bed liggen en keek hoe ze uit haar laarsjes stapte.
‘Dat gaat soepel, zeg.’
‘Ja, heel wat makkelijker dan riempjes losmaken. Deze zuigen zich op mijn benen vast, met een druk op een ventieltje kan er lucht inkomen en laten ze los.’
Ze kwam naast hem liggen en pakte zijn stijve.
‘Ik kan het niet laten om je stijve vast te pakken.’
‘Je doet het lekker.’
‘Ik vind het ook fijn dat je zo voorzichtig met mijn borsten bent.’
Hij pakte ze weer.
‘Slechter gewend?’
‘Eh daar wil ik het nu niet over hebben. Ben ik voorzichtig genoeg?’
‘Ja, maar liever niet te lang meer. Wil je me dan helpen?’
‘Ja, maar eh ik weet theoretisch wel wat, maar niet hoe dat moet.’
‘O. Niet eerder eh met een jongen gespeeld?’
‘Er was er geen die wat met me wilde. Buiten de camping had er ook weinig gekund. Ik had tot vorige week niets met nudisme te maken. Ik ben hier met mijn ouders in het huisje van een buurman. Zaterdag ben ik voor het eerst gaan zwemmen. Ik genoot onderweg al van het zien van blote pikken.’
‘Ik zag je met je rolstoel.’
‘Ja, ik durfde hier niet in m’n blootje met mijn protheses te gaan lopen. Ik kreeg in het zwembad een tip van dat stel, Eddie en Leoni, over mijn protheses versieren, zodat ze op sierlaarsjes leken. Ze vertelden ze me ook over de regels op de camping. Na wat aarzelen liet ik Eddie mijn hand nemen om aan hem te voelen. Dat was de eerste stijve die ik vast had.’
‘Tja, veel kan daar niet. Nu kan je er een ook goed zien, hè?’
‘Ja, en eraan voelen. Niet meer zo glad als onder water. Ik eh vind het fijn, lekker, om een stijve in mijn hand te houden.’
‘Je streelt lekker, maar zal ik je vertellen hoe ik graag wil dat je me helpt? Klaarkomen bedoel ik.’
‘Je gaat dan zaad spuiten, hè?’
‘Ja, een paar stralen. Laat me even los.’
Dat deed ze, hij haar ook. Hij draaide zich opzij, haalde een handdoek uit het nachtkastje naast het bed en legde die over zijn borst.
‘Als we onder de douche of buiten speelden zou ik langs je spuiten, hier moet het op een handdoek. Je moet mijn stijve, als het komt, zo min mogelijk omhoog trekken, na de eerste straal weet je hoe je moet mikken.’
‘Ik hoop het.’
‘Ach, als het er naast komt verschoon ik het bed wel. Trek je me nu af, alsjeblieft?’
‘Ik weet wel dat ze het zo ook noemen, maar zo eh grof hoeft het toch niet?’
‘Bedoel je grof praten of er aan trekken?’
‘Allebei.’
‘Klaar laten komen zeggen geen probleem?’
‘Nee. Als dat lukt.’
‘Ja, gegarandeerd. Streel je me nu weer?’
Ze deed het.
‘Nu steeds steviger knijpen, tot je voelt dat je eraan trekt. En net zo veel duwt.’
Ze voelde al gauw dat het inderdaad meer dan strelen werd.
‘Lekker, zo, Olaf?’
‘Ja, prima. Voor jou ook?’
‘Strelen vind ik minder griezelig, maar dan eh kom je niet, hè?’
‘Na een hele tijd toch vast wel, maar zo lang wacht ik liever niet. Een tweede keer heb ik minder haast, dan kan je langer strelen.’
‘Ik weet niet of het er een tweede keer van komt.’
‘Ik hoop het wel. Oooh, het komt al.’
Terwijl hij kreunde zag ze hem een straal zaad op de handdoek spuiten, na een paar keer hijgen weer een kreun en een straal, en zo nog een keer. Hij hijgde nog even, voor zijn ademhaling weer normaal werd.
‘Oooh, lekker. Dank je wel.’
Hij rolde de handdoek op en legde die naast het bed.
‘Je moet dit vaker laten doen, hè?’
‘Nou, moeten? Vanaf mijn twaalfde wel het liefst ieder weekend een keer. Na zo’n jaar liefst ieder weekend zo vaak mogelijk. Na nog een jaar was dat niet vaak genoeg meer om doordeweeks een natte droom te voorkomen. Of om mezelf te moeten helpen als ik die verwachtte.’
‘Tjonge. Nu snap ik dat mijn vader het zo graag wil. Ik had dat thuis niet in de gaten, maar dat huisje is zo gehorig dat ik ze hoor vrijen. Iedere dag, denk ik, maar soms slaap ik vast al. Mijn vader schijnt dat eh lekker te doen, ik hoor mijn moeder vragen om eh je weet wel te worden.’
‘Genaaid?’
‘Erger. Zeg dat maar niet. Hoe oud ben je?’
‘Zeventien? Jij?’
‘Zestien. Blijft dat fijn, al een jaar of vijf zo vaak eh klaarkomen?’
‘Min of meer wel. Op andere manieren is het minder fijn om wat kwijt te raken. Het ligt ook aan het meisje, de ene doet het fijner dan de andere.’
‘Ik weet niet of ik horen wil hoe ik het deed.’
‘Voor een eerste keer deed je het al fijn, Alice. Na nog een keer of wat word je vast de beste.’
‘Ik weet niet of het daarvan komt. Maar veel meisjes deden het bij jou toch ook voor het eerst?’
‘Ja, bij mij wel, maar ze hadden al met andere jongens gespeeld. Het werkt bij allemaal hetzelfde.’
‘Tja, dat kan ik me nu ook voorstellen. Maar ik zie het niet zitten om zo vaak met mij te laten spelen. Zeventien dus. Heb je al gevreeën?’
‘Eh nee. Ik speelde wel eens vaker met een meisje waar ik eerder mee gespeeld had, op een gegeven moment is er geen andere keus meer. Maar ik vond er geen één aardig genoeg om er langer mee om te gaan. Daarom ben ik dus nog niet aan vrijen toegekomen, ik vind dat niets om zomaar even te doen.’
‘Zoals je eerst wilde kussen voor te gaan spelen?’
‘Ja. Om het wat gezelliger te maken. Ik had het nog wel langer gewild, maar je pakte me al.’
‘Haal het dan maar in.’
Hij snapte het direct en begon met kussen. Zodra ze dichter tegen hem aan schoof snapte hij ook wat ze nog meer wilde en pakte haar borsten weer. Maar na een paar minuten stopte hij er mee.
‘Alice, als je het voor het eerst deed, heeft er nog geen jongen eh intiemer aan je gezeten dan ik nu?’
‘De keer dat ik kwam zwemmen nadat ik aan Eddie gevoeld had, gisteren, heb ik hem aan mij laten voelen. Dat durfde ik wel, ook omdat zijn verkering erbij was, die dat goed vond. Om me een beetje te laten merken hoe het zou gaan als ik wilde spelen.’
‘Was dat de keer dat je lopend kwam? Ik kan een keer gemist hebben.’
‘Waarschijnlijk niet. Zondag ben ik met mijn vader naar de prothesemaker geweest, om mijn protheses te laten versieren. Voor zoiets helpt die je zelfs op een zondag. Ik heb die dag ook over spelen nagedacht, met als voorlopige conclusie, dat als ik hier niet meer zou komen ik spijt zou kunnen krijgen niets geprobeerd te hebben. Ik heb nu geen spijt, dank je wel dat ik je klaar mocht laten komen.’
Hij grinnikte even.
‘Je hebt mij er ook een genoegen mee gedaan, hoor. Maar dat is pas de helft. Heeft Eddie ook eh tussen je benen gevoeld?’
‘Eh erover. Toen hij er net iets inging raakte ik overstuur of zoiets en stopte hij.’
‘Overstuur? Of begon je al te komen?’
‘Nee, dat niet, want ik kreeg geen krampen, wat erbij schijnt te horen.’
‘O. Dus je bent ook nog nooit klaargekomen?’
‘Jongens schijnen met zichzelf te spelen, meisjes minder vaak, ik niet.’
‘O. Mag ik dan met je spelen? Ik zal het heel voorzichtig doen. Je zal ervan genieten.’
‘Ik wil eerst weten waarom je me dat niet eerder gevraagd hebt. Je had me toch al twee keer gezien?’
‘Ik wil je dat wel vertellen, ik wil daar wel eerlijk over zijn, maar ik weet niet of je het fijn vindt om te horen.’
‘Eerlijkheid gaat voor. En ik kan wel wat hebben, ik heb nogal wat meegemaakt.’
‘Dat kon ik me de eerste keer dat ik je zag al voorstellen. Ik vond niet dat ik daar iets aan toe moest voegen. Zoals één keer met je spelen en dan niet meer naar je omkijken. Dat wilde ik je niet aandoen.’
‘Netjes van je. Maar hoe denk je er nu over?’
‘Eh over hoe het tot nu toe ging ben ik erg tevreden, ik vind het voor herhaling vatbaar. Ik hoop dat jij er ook zo over denkt.’
‘O ja. In ieder geval een tweede keer, om die lekkere stijve van je langer te kunnen strelen. Komt er dan uiteindelijk weer zo veel?’
‘Nee, iets minder. Tjonge, je doet er helemaal niet moeilijk over.’
‘Ik vind het allemaal erg natuurlijk. Niet alleen nudisme, ook praten over wat je doet of waar je aanzit. Ik hoor alleen liever geen grove taal. Ik schrok van mijn moeder.’
‘Die zei gewoon wat ze wilde, Alice. Dat je vader er geen vrijpartij van moest maken, beginnen met kussen en strelen, maar gelijk zijn stijve in haar gleuf moest duwen, enzovoorts. Ze was kennelijk al genoeg opgewarmd.’
‘Ja. Vond je mij dat ook, omdat ik niet wachtte tot je aan me zou komen maar je zelf greep?’
‘Dar dacht ik niet aan, ik wilde voorzichtig beginnen. Ik had niet gedacht ooit met zo’n meisje als jij in aanraking te komen of me ermee te bemoeien, maar na je twee keer gezien te hebben wilde ik het toch graag, Alice. Hoe je omging met dat stel beviel me enne je grote borsten ook. Het is nog lekkerder om ze in mij handen te houden dan ik verwachtte.’
‘Tja, dat doe je lekkerder dan ik verwachtte. Maar wat vind je mijn benen?’
‘Daar heb ik het langst over nagedacht. De einden vind ik niet lelijk, je houdt daar gewoon op. In het kort, ik dacht er net zo mee om te kunnen gaan als jij, zo normaal mogelijk.’
‘Je lijkt me dat tot nu toe te doen. Je moet weten dat ik normaal kan lopen, ook trappen op en af, kan fietsen, schaatsen op klapschaatsen en zwemmen, wat je gezien heb.’
‘Ja. Snel.’
‘Je zwemt met je armen en je benen, je voeten remmen eerder af dan dat ze helpen zwemmen. Ik heb wel sterkere armspieren dan normaal, door het gebruik van de rolstoel en omdat ik sinds ik kon zwemmen dat veel gedaan heb. Ik zou niet weten wat ik meer aan beweging zou kunnen doen, het stel heeft me wel aan het denken over wedstrijdzwemmen gezet.’
‘Dat moet je zeker proberen. Ik beweeg me ook niet meer dan jij, Alice. Ik wil graag hetzelfde doen als jij. Met jou. Als we allebei het verder spelen ook voor herhaling vatbaar vinden.’
‘Dat wil je graag, hè?’
‘Ja. Normaal laat ik het aan het meisje over of ze dat ook wil. Sommigen niet, ik dring nooit aan. Bij jou ook niet, maar met jou wil ik het graag. Omdat het me fijn lijkt om alles met je samen te doen. We hebben nog niet veel gepraat, maar ik vind dat al heel fijn gaan. Wat me het meest bevalt is dat je nog geen moment ergens over gezeurd hebt. Of geklaagd, waar je eigenlijk wel reden voor hebt.’
‘Eddie vertelde, dat ik net zoals Leoni praatte, niet op een meisjesmanier, meer op die van jongens. Hoe dan ook, ik ben, denk ik, alleen maar nuchter. Zeuren of klagen helpt niet. Ik vond het vreselijk vervelend op protheses te moeten lopen, maar ik zag er het nut wel van in. Dus deed ik het. Als ik tegen moeilijkheden opliep probeerde ik er wat aan te doen. Maar ik probeerde niet meer dan wat ik nuttig vond. Ik zou blades aan kunnen schaffen, maar waarom zou ik hard willen lopen? Ik wil niet meer dan de meeste meisjes, huisje, boompje, beestje. Beter gezegd, een gezin, een huis en wat er verder nuttig is om te leven. Zoals misschien een auto, om naar een zwembad of een andere plek om je te vermaken te rijden. Ik zal na een opleiding wel moeten gaan werken, tot ik een echtgenoot heb die zegt dat ik dat niet meer hoef. Wat ik voor werk ga doen weet ik nog niet, ik zie nog wel. Jij?’
‘Ik wil gaan studeren om architect worden, zoals mijn vader. Je kan je ergens op specialiseren. Behalve architecten die gebouwen ontwerpen zijn er tuin-, landschaps- en interieurarchitecten. Maar kunnen we het daar een andere keer over hebben?’
‘Jawel. Ik snap niet goed waarom je met me wilt spelen. Het belangrijkste voor je is toch eh zelf klaar te komen?’
‘Dat is wel belangrijk, maar het is egoïstisch om het daar bij spelen bij te laten. Tenzij, wat ik al zei, het meisje verder niets wil. Tot nu toe dacht ik, graag of niet. Maar ik wil jou ook graag laten genieten. En met je meegenieten. Ik kan verder niets zeggen dan dat je wat mist als je niet verder wilt spelen. Je zou het Leoni kunnen vragen, die weet het vast.’
‘Ja, die heeft me al genoeg verteld. Over wat zij en Eddie doen. Ik wist theoretisch wel wat, maar het was toch even schrikken om te horen hoeveel ze deden. Maar voor mezelf weet ik het niet.’
‘Laten we wat proberen, lieverd. Mij hetzelfde laten doen als wat Eddie bij je deed. Dat heb je overleefd.’
‘Ja, maar dat was nogal een schokkende ervaring voor me.’
‘Het meest vast omdat het de eerste keer was dat iemand zo aan je zat. Toe, laten we het proberen. Stapje voor stapje, je zegt het als je niets meer wilt.’
Na even aarzelen pakte ze een hand van hem en legde die op haar doos. Met zijn vlakke hand streelde hij er over.
‘Fijn, lieverd, dat je wat wil proberen. Dit is niet schokkend, hè?’
‘Een beetje. Ik vind het wat anders om iets van jou vast te houden dan zelf aangeraakt te worden.’
‘Van mij vasthouden en laten genieten heb je toch genoten? Ik geniet er nu ook van je doos te strelen.’
‘Maar je wil meer.’
‘Jij toch ook?’
‘Eh ja, eigenlijk wel.’
Hij ging haar doos masseren.
‘Fijn zo?’
‘Ja, dat voel ik beter.’
‘Fijn. Kan ik al wat meer doen?’
‘Met ietsje meer had ik de vorige keer niet zo’n probleem.’
‘Dat vind ik wat vreemd. Is het voelen dat er aan je doos gezeten wordt misschien hetzelfde als dat er aan je borsten gezeten wordt?’
‘Ja, allebei wel prettig.’
‘En je gleufje strelen ook?’
‘Ook nog. Waarom zeg je gleufje?’
‘Ik bedoel dat liefkozend, niet kleinerend. Want ik weet er nog niets van, afgezien dat ik hem wel een beetje gezien heb. Durf je me er nu aan te laten voelen?’
‘Mmmm.’
Hij voelde er gelijk met een vinger naar en streelde erover.
‘Oooh.’
‘Doe ik het niet voorzichtig genoeg?’
‘Te.’
Hij grinnikte even.
‘Je zegt maar hoe je het hebben wil.’
Hij voelde er nadrukkelijker aan.
‘Een lekkere gleuf, lieverd.’
‘Eddie begon met Leoni te spelen omdat hij haar gleuf wilde likken. Ze had toen nog net geen haar op haar doos.’
‘Tja. Is dat een uitnodiging?’
‘O, nee, het schoot me te binnen. Ik heb er al wel haar. Maar als je het persé zou willen mag je het een andere keer wel proberen. Hij doet het nog. Net zoals zij zijn stijve eh.’
‘Dat mag je bij mij een andere keer ook proberen. Alles waar je over gehoord of gelezen hebt. En wat je niet bevalt doe je niet meer, lieverd. Maar als je niets probeert weet je niet wat je mist.’
‘Doe maar.’
Hij ging gelijk over op tussen haar lipjes strelen.
‘Oooh. Dat voelt anders aan dan eh onder water.’
‘Ja, dit is pas echt voelen. Lekker?’
‘Ja. Ga maar verder.’
Hij streelde langzaam steeds dieper in haar gleuf.
‘Hé, verder met hetzelfde, bedoelde ik. Niet eh dieper.’
‘Ik kan al niet dieper. Je bent niet overstuur, hè?’
‘Ik voel me alleen eh erg bevoeld.’
‘Het wordt zo nog fijner, ik ga je nu vingeren.’
Al gauw ging ze dieper ademhalen, toen zuchten.
‘Jaaah. Lekker. Lekker. Oooh, krampen. Onderin me.’
Na meerdere kreunen en schokken ontspande ze zich. Hij trok zijn vinger terug en streelde haar doos.
‘Klaargekomen, lieverd?’
‘Dat moet wel, ik kreeg nu krampen. Die krijg jij ook?’
‘Ja, vast vergelijkbaar. Alleen persen die er bij mij ook zaad uit.’
‘Niet eerlijk.’
‘Nee, maar zo is het nu eenmaal. Was het eh lekker, prettig?’
‘Ja. Dank je wel. Eh dat krampen zo lekker konden zijn wist ik niet. Ik begin jaloers te worden op de meisjes hier die het al vanaf hun twaalfde eh meemaken.’
‘Jongens ook.’
‘Tja, dat wonder, zo veel zaad blijven maken.’
‘Maar kleine hoeveelheden, vergeleken met de borstvoeding die vrouwen jaren zouden kunnen geven.’
‘Misschien. Hoe is eh wat je net deed vergeleken met vrijen?’
‘Niet te nieuwsgierig worden, hè?’
‘Nee. Wat denk je?’
‘Om het neutraal te houden, een stijve zal zich ongeveer zo bewegen als mijn vinger bewoog. Door helemaal rondom gestreeld worden in plaats van alleen door vier vingers en een duim vast lekkerder klaarkomen. En jij zal veel duidelijker zal voelen dat je gestreeld wordt, door een dikke stijve in plaats van een dunne vinger. Ik heb alleen geen idee hoe vrouwen het vinden als er zaad in ze gespoten wordt.’
‘Ik hoor mijn moeder erom vragen. Maar ik weet niet of ze dat alleen maar vraagt omdat ze weet dat mijn vader dat graag doet. Die het steeds aankondigt.’
‘Dat hoor je allemaal?’
‘Ja. Alsof er geen muur tussen zit. Ik ben blij dat ik me nu minder af hoef te vragen, omdat ik het nu bij jou gezien heb. Eh kan je het ook vaker op een dag?’
‘Dat wil ik wel, het lukt me wel eens én ’s morgens én ’s middags.’
Ze ging bij hem op zoek en vond een nog slappe pik.
‘Als ik je streel kan je dan al gauw weer?’
‘Hoe gauw weet ik niet. Misschien sneller als je eh doet wat je een keer wilde doen. Met je mond.’
‘Je pijpen?’
‘Eh ja. Maar dat is niet eraan likken, hoor. Maar in je mond nemen. Voor zo ver dat gaat. Maar doe het niet tegen je zin.’
‘Zat jij tegen je zin in me?’
‘Nee, maar ik ben dat gewend. Ik zal het in het begin waarschijnlijk griezelig gevonden hebben, maar ja, als ik zo een meisje klaar kan laten komen?’
‘Dat kon je heel goed. Ik probeer het een keer.’
Ze schoof op het bed naar beneden tot ze zijn slappe in haar mond kon nemen. Ze was er gauw achter hoe ze pijpen moest. Ze stopte toen de slappe bijna helemaal stijf geworden was.
‘Lekker, Olaf?’
‘Ja, heel lekker, lieverd. Je stopte net op tijd. Ga je met de hand verder?’
‘Ja, graag. Heb je nog een handdoek?’
‘O. Ja, momentje.’
Hij pakte er weer één.
‘Waarom heb je die hier eigenlijk?’
‘Eh, soms, al we hier vrijdagsavonds komen, voor een weekend, voel ik dat ik het niet tot de volgende dag red. Of word ik van de eerste kramp wakker en kan het dan meestal nog opvangen.’
‘Tjonge. En dan speel je én ’s zaterdags én ’s zondags?’
‘Als het lukt wel. Het schijnt, dat hoe vaker je het doet hoe meer zaad er gemaakt wordt. Tot een maximum, natuurlijk. En als je het zelden of nooit doet je het niet zo vaak hoeft. Wat natuurlijk fijn is als je er geen gelegenheid voor krijgt. Als ik niets gewild had had ik hier niet moeten gaan zwemmen. Er zijn altijd meisjes die aan pikken voelen. En als ze die een beetje stijf voelen worden die helemaal stijf willen krijgen.’
‘Dat kan ik me nu voorstellen.’
Ze pakte zijn stijve en streelde die weer.
‘Ja hè? Oooh, steviger, alsjeblieft.’
Ze deed het en genoot weer van hem klaar te zien komen.
‘Ik eh zou er geen probleem mee hebben om je vaker te helpen.’
‘Fijn, lieverd. Maar twee eh voorwaarden. We moeten ook als we niet spelen fijn met elkaar om kunnen gaan.’
‘Ja, natuurlijk. Elkaar beter leren kennen, hè?’
‘Ja, dat wil ik graag. Als tweede, het hoeft niet één op één te gaan, maar ik wil af en toe ook met jou spelen. Niet alleen met je lekkere borsten.’
‘Tja, hoe vaak weet ik niet. Nog niet. Het ligt er ook aan hoe je dat doet.’
‘Je vond het daarnet toch lekker? Vast ook voor herhaling vatbaar?’
‘Dat wel. Maar eh ik vertel je wat. De eerste keer dat ik kwam zwemmen vroeg Eddie op een gegeven moment of hij mijn benen mocht zien. Wat beter dan toen hij me uit mijn rolstoel in het water zag glijden. Ik had daar geen probleem me, ik wipte op de rand van het bad en tilde mijn benen boven water. Hij wees op iets onder het eind van mijn benen en vroeg hoe hoog mijn protheses kwamen. Ik zei, iets hoger. In plaats van iets hoger te wijzen pakte hij mijn benen, deed ze een eind van elkaar af en keek ertussen. Ik schrok me rot.’
‘Ja, natuurlijk.’
‘O? Dat vind je niet raar?’
‘Nee. Dat zal je niet eerder gebeurd zijn. Maar in de toekomst zal er vast wel eens een dokter je daar moeten onderzoeken.’
‘Een dokter is wat anders dan een jongen, die ook nog wat jonger is dan ik. Ik schoof het water in en mopperde op hem. Hij trok er zich niet van aan maar gaf me die tip over het versieren van mijn laarsjes. Daarom bleef ik niet boos op hem.’
‘Op zich vind ik het een leuke grap. Die zal vast gepast hebben bij het je op de hoogte brengen van de regels hier.’
‘Misschien wel. Olaf, ik vind het fijn dat je probeert me te begrijpen.’
‘Dat hoort toch bij elkaar leren kennen? Ik heb al door dat je niet te benauwd bent om wat te proberen. Je greep me in het zwembad en hier weer. Ik wilde voorzichtig met je doen, wat je hopelijk begrijpt. Niets onverwacht bij je doen, vooral niet omdat je niets gewend bent. Ik zal vast wel een wat fout doen, zeg het dan.’
‘Tot nu toe vind ik dat je alles fijn doet. Je hebt me ook bij eh het vingeren niet laten schrikken. Nou ja, even een beetje, toen je er verder in ging.’
‘Ja, sorry, je zei, ga verder. Ik begreep je verkeerd. Voortaan hoeft het niet zo erg voorzichtig mee, hè?’
Hij legde een hand op haar doos.
‘Nee. Streel maar weer zo lekker.’
‘Ik mocht een andere keer wat anders proberen, hè?’
‘Eh ik heb er haar.’
‘Ja, dat voel ik. Mag ik ernaar kijken? Van dichtbij?’
‘Mmmm.’
Olaf schoof naar beneden, pakte de einden van haar voeten en bevoelde ze.
‘Eigenlijk kleine voetzooltjes, hè?’
‘Zoiets. Minder gevoelig, denk ik. Ik voel je voelen, maar me daar kietelen gaat niet.’
‘Daar mis je weinig aan, daar zijn genoeg andere plekjes voor. Wil je zelf je benen wat van elkaar doen? Om niet te schrikken?’
‘Doe jij het maar. Ik zal niet schrikken, ik weet al wat je wilt en je voelde al aan me.’
Hij deed langzaam haar benen een eind van elkaar en legde weer een hand op haar doos.
‘Misschien voelt het anders aan, van deze kant.’
‘Mmmm.’
Hij boog zich dieper over haar en gaf een paar kusjes op haar doos.
‘Mmmm. Je zou kijken.’
‘Dat doe ik ook. Ik ga ook je gleufje een beetje strelen, nu om je haren wat opzij te doen.’
‘Mmmm.’
‘Een mooi gleufje, lieverd.’
‘Aaibaar, zei Eddie.’
‘Minstens.’
Hij gaf een paar kusjes op.
‘Mmmm.’
Hij likte haar gleuf een paar keer.
‘Kom naast me.’
Hij deed haar benen weer tegen elkaar, kroop naast haar en omarmde haar.
‘Beviel het je niet?’
‘Qua gebaar van je wel, maar qua gevoel niet. Met je vinger vond ik fijner. Houd me tegen je aan en vinger me tussendoor.’
‘Ja, gezelliger, hè? Met je lekkere borsten tegen me en je onderaan aaien.’
Hij deed meer en genoot er weer van haar klaar te laten komen.
‘Fijner, hè, iets minder voorzichtig?’
‘Ja. Eh voor herhaling vatbaar, Olaf. Vaak.’
‘O. Vaak?’
‘Zou je daar een probleem mee hebben?’
‘Nee, zeker niet. Hoe vaak je ook wil. Maar ik verwachtte niet dat je er zo enthousiast over zou zijn.’
‘Waarom niet? Misschien is mijn klaarkomen iets minder eh fijn dan dat van jou, maar het kan vaker. Ik denk niet dat er zo lang tussen moet zitten als bij jou. Jij moet wachten tot je weer een stijve krijgt, ik alleen maar tot mijn hartslag weer normaal is. Als je het zo goed blijft doen zal ik het vast vaker willen dan één op één.’
‘O.’
‘Toen ik die keer overstuur raakte hoorde ik Eddie tegen Leoni zeggen, misschien is het gevoel wat normaal in haar voeten zou zitten in haar gleuf terechtgekomen. Hij zal het als grap bedoeld hebben, maar het zou ook waar kunnen zijn.’
‘Tja, de natuur probeert altijd wat te compenseren. Zoals blinden beter kunnen horen dan zienden. En onooglijke vogels mooier zingen dan mooie vogels. Ik dacht in het begin even, wat je onder mist wordt boven gecompenseerd.’
‘Dat zei Eddie ook al. Jongens worden gefascineerd door borsten, hè? Eigenlijk snap ik dat wel, ze hebben vast liever hun handen vol dan een vinger ergens in.’
‘Ik wil allebei graag.’
‘Prima. Leoni zei ook, het zal een jongen vast een zorg zijn, bij het vrijen, dat hij dan niet haar hielen maar haar benen op zijn rug voelt.’
‘O. Daar wil ik nog niet aan denken.’
‘Denken mag, doen niet. Wat wel, Olaf?’
‘Ik wil je graag hier, zo vaak dat kan. Veel samen met je doen, om beter kennis te maken. Bijvoorbeeld, zullen we straks samen gaan koken? Ik heb genoeg voor twee.’
‘Nee, ze verwachten me voor het eten thuis. Ik bedoel, in het huisje. Kan je koken?’
‘Redelijk, vind ik. Mijn moeder heeft een kookboek voor me aangeschaft en ik kan gebruiks- aanwijzingen op verpakkingen volgen. Ik smijt er meestal nog wat extra kruiden bij.’
‘Meer kan ik ook niet. Het lijkt me wel gezellig, dat samen te doen. Ik bedoel, ik neem het niet van je over, ik ga het niet in m’n eentje doen.’
‘Nee, alles samen, hè?’
‘Eh wat ga je doen als ik er niet meer ben?’
‘Wat verzinnen om je weer te zien. Verder wat ik eerder deed.’
‘Wat met andere meisjes?’
‘Heb je dat liever niet?’
‘Je moet soms toch wat kwijt?’
‘Tja, ik heb liever dat een meisje me erbij helpt dan dat ik het zelf moet doen. Erg?’
‘Nee, ik gun een ander meisje ook wel wat. Misschien kom je dan een normaal meisje tegen.’
‘Hé! Wat is dat nou? Je bent toch niet abnormaal?’
‘Eigenlijk wel.’
‘Zeur niet. Je hebt alleen speciale schoenen. Anderen hebben steunzolen of een bril.’
‘Zie je me zo? Als normaal?’
‘Ja, als je er verder niet over zeurt.’
‘O. Fijn, Olaf.’
‘Jij bent nuchter, ik ook. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat ik normaal met je om kan gaan. Beter dan met andere meisjes, ik stoor me om de havenklap aan hun gegiechel of gezeur. Jij pakt gewoon wat je pakken wil en laat je pakken, hè?’
Hij nam haar doos in een hand en masseerde die.
‘Omdat ik je lief vind, Olaf, mag je me pakken wanneer je wil. Maar laten we stoppen met spelen, ik moet naar mijn ouders.’
‘Kom je morgen weer? Of zie ik je in het zwembad?’
‘Ik kom wel hier naartoe.’
‘Fijn. Maar als je wilt blijven eten moet ik wel even boodschappen doen.’
‘We zien wel.’
Ze maakte zich los, stond op en stapte in haar laarsjes. Hij stond ook op en omhelsde haar.
‘Lieverd, ik heb erg genoten van ons spelen en ons praten. Ik hoop het heel vaak te kunnen herhalen.’
‘Ik waarschijnlijk ook, maar ik wil er een nachtje over slapen. Ik praat heel graag met je, maar het spelen heeft me nogal overvallen. Ik had alleen verwacht hier in m’n blootje in m’n rolstoel rond te rijden. En pikken op z’n kleinst te zien. Maar dat redde jij ook niet, hè, op weg van het zwembad hier naartoe?’
‘Nee zeg, met jou naast me. Met lekker schuddende borsten.’
Hij liet haar doos los en schudde haar borsten een beetje. Ze pakte zijn handen.
‘Morgen verder, hè?’
‘Heel graag, lieverd. Zal ik je thuis brengen?’
‘Nee, ik wil mijn ouders wat vertellen voor ze je zien. Dat ik, wat heb ik, een vriendje?’
‘Graag, lieverd. Verder zien we wel.’
‘Ja. Een vriendje mag ik vast hebben, voor meer vinden ze me misschien te jong. Ik weer ook niet precies hoeveel ze afweten van het spelen hier.’
‘Dat moet je ze maar voorzichtig vertellen.’
‘De woorden die wij gebruikten kan ik ook gebruiken, wat mijn moeder zei was grover. Ik wacht wel even een gunstig moment af. Nog één minuut kussen, alsjeblieft.’
Hij deed het graag, liep daarna met haar mee naar buiten.
‘Tot morgen, schatje.’
‘Weer een verkleinwoord?’
‘Je bent iets kleiner dan ik.’
‘Inclusief laarzen, ja.’
‘Zonder zie ik je liever naast me liggen dan staan.’
‘Morgen weer. Tot dan.’

Woensdag

Ze zagen Alice de dag daarop weer niet, de dag daarna weer wel. Ze overviel ons, we hadden haar niet aan zien komen, ze viel van de kant tussen ons in.
<Alice> ‘Hallo, lieverds. Me gemist?’
<Leoni> ‘We vermaken ons hier uitstekend, maar we genoten ervan met je te praten. Moest je gisteren weer naar je prothesemaker?’
<Alice> ‘Nee, voorlopig niet. Ik was hier gisteren wat eerder dan de andere dagen omdat eh mijn ouders eerder dan anders wat wilden. Ik had er geen zin in om dat aan te horen. Onwillekeurig ga ik tellen hoe vaak mijn vader lang kreunt en dus zaad aan het spuiten is, aangemoedigd door mijn moeder.’
<Leoni> ‘Dus kwam je maar hier om zelf een spuiter te vinden?’
<Alice> ‘Hoofdzakelijk om weer met jullie te praten, verder zou ik wel zien.’
<Leoni> ‘En zag je wat?’
<Alice> ‘Ja. Nogal. Toen ik na een paar baantjes even uitrustte kwam er een jongen naar me toe gezwommen en naast me staan. Hij complimenteerde me met mijn zwemmen. Ik bedankte hem, we praten nog wat verder. Ik vond hem wel aardig en dacht, toen hij verder niets deed, ik sluit één en ander maar kort. Ik voelde naast me zoals eh jij me aan je liet voelen, Eddie. Ik bevoelde zijn zak even voor ik met mijn hand omhoog ging. Ik schrok even. Zijn pik stak niet omhoog maar naar voren. Ik zei onwillekeurig, o, niet meer?’
Eddie en ik moesten grinniken.
<Alice> ‘Ja, hij grinnikte ook. Hij zei, ik had niet verwacht dat je wat zou willen, maar de rest is al onderweg, voel maar goed.’
<Eddie> ‘Toen je aan mij voelde, sorry, toen ik je aan mij liet voelen liet ik je ook eerst mijn zak pakken om mijn pik de tijd te geven om stijf te worden.’
<Alice> ‘Ik wist toen nog niet hoe het werkte. Die jongen, Olaf, kwam voor me staan en pakte voorzichtig mijn borsten. Hij streelde en masseerde ze net voelbaar, dat beviel me wel. En ik voelde zijn pik groeien.’
<Eddie> ‘Ja, vast. Hij streelde en masseerde beter dan ik?’
<Alice> ‘Het was anders, Eddie. Je was lief voor me, beide keren, maar je was bezet. Na even lager voorzichtig gevoeld te hebben vroeg hij me mee naar zijn kamer, zijn ouders waren er niet.’
<Eddie> ‘Was je niet flauwgevallen of zoiets?’
<Alice> ‘Nee, geen moment. Ik voelde me alleen warmer dan normaal.’
<Leoni> ‘Je durfde mee?’
<Alice> ‘Ja, ik weet hoe gehorig de huisjes zijn, ze zouden me buiten vast horen als ik gilde. We begonnen op zijn kamer met kussen. Tjonge, daar kon hij wat van, zeg. Na een tijdje trok hij me op zijn bed en vroeg of ik hem eerst wilde helpen, hij hield het niet langer. Zijn directheid beviel me wel. Dat hij in z’n nakie voor me ging liggen verwonderde me niet, wel dat hij gewoon vroeg of ik eh hem klaar wilde laten komen. Nou, ook als hij niets gevraagd had zou ik niet van zijn stijve afgebleven zijn. Ik heb mijn laarsjes afgedaan, ben naast hem gaan zitten en heb uitgebreid met zijn zak en stijve kennisgemaakt. Hij gaf me wat aanwijzingen toen ik zei dat ik het verder niet wist. Van waaraf snappen jullie wel. Ik genoot vast net zo veel van het laten klaarkomen van een jongen als jij, Leoni.’
<Leoni> ‘Ja, vooral dat spuiten blijft spectaculair.’
<Alice> ‘Ja. Uiteindelijk een straal zaad bij iedere harde kreun. Alsof het later een meter diep moet.’
<Leoni> ‘Tja, een decimeter zou vast genoeg zijn omdat een stijve er al tussen de vijftien en twintig centimeter inzit, voor zover ik weet.’
<Alice> ‘Eh ik denk dat hij een iets langere en dikkere dan jij had, Eddie. Misschien omdat hij een paar jaar ouder is, misschien toeval.’
<Leoni> ‘Volgens mijn moeder groeien ze vanaf hun twaalfde tot hun twintigste zo’n centimeter per jaar. Toen Eddie dertien was had hij er één van dertien centimeter, ik moest hem van mijn moeder opmeten, hij wilde hem haar niet laten zien. Nog steeds niet, om haar te plagen. Na dat opmeten in de badkamer had ik bij hem natuurlijk ook een kleintje veroorzaakt. Maar ik houd haar wel op de hoogte. Ik meet hem niet op maar ik denk dat een centimeter per jaar wel klopt.’
<Alice> ‘Tja, bij Olaf ook zo ongeveer. Maar wat minder had ik niet erg gevonden, ik genoot er erg van om er langer aan te komen. Wat je zei, Leoni, gauw geleerd, na een paar aanwijzingen van hem eh kreunde hij zoals mijn vader. Enzovoorts. Daarna kusten we een tijdje, afgewisseld met praten. Ik vertelde, in het kort, over hoe ik hier gekomen was en over mijn protheses. Hij zei, dat hij niet gedacht had ooit met zo’n meisje als ik in aanraking te komen, maar dat hij me zo aantrekkelijk vond dat hij het met me wilde proberen. Ik heb hem verteld, dat ik één keer eerder aan me had laten komen maar er zoiets als flauw bij viel toen het wat verder ging als erover. Ach, zei hij, de eerste keer dat een meisje me klaar liet komen dacht ik ook dat ik flauw viel. Ik vroeg, of hij het vaker met meisjes deed. Hij zei, zoals de meeste jongens hier, ieder weekend minstens één keer. En één keer is geen keer, zullen we het een tweede keer voor je proberen? Ik kon niets zeggen, van de spanning, ik heb zijn hand op mijn doos gelegd. Ik hoefde hem geen aanwijzingen te geven, ik ben niet flauw gevallen of zoiets, ik heb alleen heel wat afgehijgd, van zijn lekkere strelen, niet alleen erover. Enne wat je zei, Leoni, ik kreeg krampen. Tjonge, wat lekker.’
<Leoni> ‘Oooh, fijn. Dan weet je nu ook wat klaarkomen is.’
<Alice> ‘Ik twijfelde toen nog, al had ik dat van hem gezien, het leek erop. Ik kon toen aan mijn eerdere neiging toegeven, hij liet me met zijn slangetje spelen. Eddie zei, als je gek op elkaar bent, enzovoorts. Ik weet niet of ik gek op Olaf ben, ik vind hem wel heel lief. Hij streelde me zo lekker, zo voorzichtig, behalve toen het wat eh ruwer moest. Het blijft nogal porren, hè?’
<Leoni> ‘Ja, te voorzichtig werkt niet.’
<Alice> ‘Dat hoor ik bij mijn ouders ook. Maar gek of niet, ik kon het ook niet laten om zijn slangetje in mijn mond te nemen. Ik heb hem tot hij helemaal stijf was in mijn mond gehouden, voorzover dat ging. En hem toen weer op een handdoek laten spuiten. En hem toen uitgebreid weer met mij laten spelen. Toen wist ik zeker dat ik klaar kon komen. Hij heeft me ook gelikt. Dat hoeft voor mij niet, maar als hij dat leuk vindt?’
<Leoni> ‘Van mij hoeft dat likken op zich ook niet, maar het is hetzelfde als dat jij zijn stijve in je mond durft te nemen. Dat je alles van elkaar wilt hebben.’
<Alice> ‘Ja. Hoe lang is eigenlijk lang genoeg spelen?’
Ik grinnikte. Eddie na even ook.
<Leoni> ‘Zie je wel? Ik zei toch al, je zal vast gauw de neiging krijgen om te vrijen, je zou het al mogen.’
<Alice> ‘Ik snap niet dat jij het zo lang uithoudt. Als je zo’n paal in je hand gehouden hebt wil je die er toch liever in dan een dunne vinger?’
<Leoni> ‘Willen wel, maar ik wil geen moeilijkheden met mijn ouders. We mogen heel veel, ik al voor mijn elfde, op mijn of zijn kamer spelen. Niet met Lego, maar met elkaar. Elkaar ook klaar laten komen. Als er een gunstige gelegenheid voor is, na mijn vijftiende en vóór mijn zestiende, durf ik tegen mijn ouders wel over vrijen te beginnen. Anders wacht ik gewoon af. Heeft die Olaf er om gevraagd?’
<Alice> ‘Nee. Maar dat zal vast niet lang op zich laten wachten. Hij weet hoe oud ik ben, hij is zeventien.’
<Leoni> ‘Je kan het beter toch niet te gauw gaan doen. Sowieso afwachten of hij met je om wil blijven gaan. Eddie heeft al gauw tegen me gezegd dat hij niets meer met andere meisjes wilde. Maar als ik hier een weekend niet ben en hij wel, mag hij van me wel met een ander meisje spelen. Jongens moeten toch af en toe wat kwijt? Ik gun het liever een ander meisje dan dat hij met zichzelf moet gaan spelen. Dat moet hij doordeweeks meestal toch al een keer. Niet zo fijn, als je weet dat meisjes het lekkerder doen.’
<Alice> ‘Misschien moet Olaf nog vaker dan Eddie wat kwijt, want hij is ouder. Dan eh neemt het toe, schijnt het. Bij mijn vader in ieder geval wel. Ik hoor ze niet altijd, soms slaap ik al voor ze naar bed gaan. Maar sinds we hier zijn vast iedere avond, waarschijnlijk steeds twee keer. En iedere dag een keer rond de middag. Gisterenavond maakten ze er helemaal een feest van. Ze waren gaan zwemmen, ik hoorde later, na tienen is het voor alleen boven de zestien. Mijn vader kwam de kamer al binnen met een helemaal stijve pik. Hij zei, blijf jij maar zo lang mogelijk beneden, je moeder en ik gaan gelijk naar bed. Ik kon het niet laten om te vragen, náár bed? Hij zei, zo heet dat, netjes gezegd. Noemt de jeugd het wat anders? Ik zei, ja, vrijen of naaien. Soms wat mam wil wat u haar doet. Hij zei, ze hoeft dat niet te zeggen om me op te winden, op bed gaan liggen met haar benen van elkaar is al meer dan genoeg om me gelijk te laten doen wat ze wil. Maar het is wel fijn om te horen dat ze het heel graag wil. En na vanavond allebei in het zwembad zo veel gevoeld te hebben en bevoeld zijn willen we natuurlijk allebei helemaal graag dat ik mijn stijve zo ver mogelijk in haar gleuf duw en ons klaar laat komen. Ik heb het gevoel dat ik overvol zit, dus bij één keer zal het niet blijven. Mijn moeder had weer eens een rood hoofd gekregen, alsof ze zich schaamde voor de taal van mijn vader. Nou, ze kan er zelf ook wat van. Ik ben beneden gebleven tot ik bijna omviel van de slaap, ik ben vast boven snel in slaap gevallen, ondanks dat ze nog steeds bezig waren.’
<Leoni> ‘Wel fijn dat ze het allebei graag willen. Weet jij het van je ouders, Eddie?’
<Eddie> ‘Die doen het ook vaak. Hoor jij het, Leoni?’
<Leoni> ‘Nee, ik heb geen idee. Ze doen het vast onhoorbaar. Ik heb van de week wel een keer gezien waar mijn vader het mee doet. Hij wilde dat, zijn stijve, eerder niet laten zien, ik zou er bang van kunnen worden. Nou, misschien toen ik tien was, daarna al gauw niet meer, ik voelde er in het zwembad bij andere mannen wel aan. Ik heb hem in de badkamer overvallen. Hij draaide eerst zijn rug naar me, maar ik greep hem toch. Hij vond het kennelijk toch wel lekker, hij draaide zich naar me toe en zei, nou, kijk maar, tot hij op z’n groots is. Tja, onder water zo’n paal voelen is toch wat anders als er één vlak voor je zien groeien. Langer, dikker en stijver voelen worden. Ik vroeg, dat gaat er helemaal bij mam in? Hij zei, ja zonder problemen. Je hebt toch ook gehoord dat ze hem graag zo ver mogelijk, dus helemaal, erin wilde hebben? Ja, zei ik, ze vroeg ook nog om wat anders. Hij zei, laat me los, anders komt dat ook nog. Je mag wel even voelen waar dat gemaakt wordt. Daar heb ik voor bedankt, ik kwam niet voor een zak, maar om eindelijk zijn stijve te zien. Het kwam zo uit dat ik die gelijk beet kon pakken, daar had ik niet op gehoopt.’
<Eddie> ‘Ben je nu nog tevreden met die van mij?’
<Leoni> ‘Ja, zeker. We zullen vast gaan vrijen voor we twintig zijn, dan heb je nog niet zo’n grote, wel groot genoeg voor mij.Wat doet Olaf eigenlijk, Alice?’
<Alice> ‘Eh alles heel lekker.’
<Leoni> ‘Ja, vast, anders had je wel gezegd, het was genoeg voor een keertje. Ik bedoel, hij zit waarschijnlijk nog op school?’
<Alice> ‘Ja, komend jaar hoogste klas VWO. Daarna wil hij bouwkunde gaan studeren, ik weet niet waar en hoelang. Hij wil architect worden, zoals zijn vader.’
<Leoni> ‘Dat ziet er goed uit. En jij?’
<Alice> ‘Ik wil huisje, autootje, kindertjes. En als eh Olaf net zo lekker eh naait als hij speelt vaak naaien. Dagelijks.’
<Leoni> ‘Welja! Geen andere jongens proberen?’
<Alice> ‘Niet expres. Ik verwacht niet dat er veel op me af zullen komen. Ik wil ook niets voor één keer. Als er toch één wat met me wil zou hij het van het begin af aan beter moeten doen en liever zijn dan Olaf. Dat verwacht ik niet.’
<Leoni> ‘Ondanks dat alle jongens al snel in de gaten hadden dat Eddie en ik wat met elkaar hadden, vroeg me er af en toe toch één of ik het jongens met meisjespelletje met hem wilde spelen, nadat ik borsten en haar op m’n doos gekregen had. Ik ben een paar keer meegegaan maar er binnen een paar minuten mee opgehouden. Ik was beter gewend.’
Alice grinnikte.
<Alice> ‘Ja, daar weet ik wel wat van. Zouden jullie het erg vinden als ik Olaf er wat over zou vertellen?’
<Eddie> ‘Nee. Het zou jullie kunnen helpen bij jullie kennismaking. Vooral hij moet jou goed leren kennen, Alice. Je bent wat anders dan andere meisjes. Als je het me niet kwalijk neemt, je vindt niet dat je gehandicapt bent, ze noemen het wel zo. Olaf schijnt er goed mee om te gaan, maar hij kent je amper.’
<Alice> ‘Ja. Mijn gebruikelijke wantrouwen is al heel wat afgezakt, omdat hij er helemaal niet mee schijnt te zitten, maar je weet maar nooit.’
<Leoni> ‘Dat merk je vast gauw genoeg. Ga je hem vaker eh zien?’
Alice grinnikte.
<Alice> ‘Je suggereert meer dan zien, hè? Ik ben gisteren bij hem gebleven tot etenstijd. Hij zei toen, dat hij graag wilde dat ik bij hem kwam zo vaak ik kon. Ik heb er een nachtje over geslapen en ben vanmorgen na de koffie naar hem toe gegaan. Het was erg prettig om te zien hoe fijn hij het vond dat ik weer kwam.’
<Leoni> ‘Waar zag je dat aan?’
<Alice> ‘Aan zijn gezicht, Leoni. Nou ja, hij kreeg ook gelijk een stijve. Normaal, ik bedoel aangekleed, zou dat misschien geeneens opvallen, maar hier is zoiets gelijk helemaal zichtbaar. Ik heb gevraagd of hij me alleen lichamelijk wilde. Nee, zei hij, om zo fijn samen te zijn zoals gisteren. Maar omdat je er zo lekker uitziet reageert mijn pik daar ook op. We kusten een tijd, staand, maar toen hij niets méér ging doen heb ik hem mee naar bed gevraagd. Ik wilde meer dan een stijve tegen mijn doos voelen.’
<Leoni> ‘Erin?’
<Alice> ‘Nee zeg, er aan komen. En hij aan mij. Kan je daar zo gauw min of meer verslaafd aan raken?’
<Leoni> ‘Ik denk, alleen als je het samen fijn hebt. Ik kon al gauw niet van Eddie afblijven en had ook graag dat hij aan mij kwam, omdat hij zo rustig bleef, me alle tijd gaf om te doen wat ik wilde en zich bij mij ook niet haastte. Het is puur geluk, Alice, als je iemand vindt waarbij niets aan hem of van hem je stoort. Je weet vast wel dat je je in het dagelijkse leven niet bemoeit met lui waar je je niet prettig bij voelt. Ik heb van een meisje gehoord dat ze zich eraan stoorde dat de jongen bij het spelen om de paar minuten zijn neus ophaalde. Het was een tic, zei hij, meer niet. Maar ergerlijk genoeg voor haar om met hem te stoppen.’
<Alice> ‘Dat kan ik me voorstellen. Tja, bij Olaf stoort me niets, andersom kennelijk ook niet. Toen ik een keer zei dat ik niet helemaal normaal was zei hij, zeur niet. Je hebt alleen speciale schoenen. Anderen hebben steunzolen of een bril.’
<Leoni> ‘Fijn voor je, dat hij er zo over denkt. Komt hij nog zwemmen?’
<Alice> ‘Wil je hem zien? Je zal hem hier vast eerder gezien hebben.’
<Leoni> ‘Ja, maar niet als jouw vriendje. Als je hem aan ons voorstelt wil ik wel even die iets langere en dikkere dan Eddie heeft bevoelen. Om met je mee te kunnen genieten.’
<Alice> ‘Ik zal je niet tegenhouden. Hij speelt al jaren en Eddie heeft mij ook bevoeld. Olaf is aan het boodschappen doen, in het dorp.’
<Leoni> ‘Wilde je niet mee? Vroeg hij je niet mee?’
<Olaf> ‘Hij vroeg het maar ik wilde niet. Ik had geen zin om ergens een fiets te lenen en me aan te kleden, ik ging liever nog een keer zwemmen. Hij vroeg ook of ik bij hem wilde eten. Ik heb hem verteld wat ik niet lustte, ik ben benieuwd wat hij me voor gaat zetten.’
<Leoni> ‘Je gaat niet zelf koken?’
<Alice> ‘Nee, hooguit hem daarbij helpen. Ook om te zien of hij zich laat helpen. Als onderdeel van de kennismaking. Laten we wat zwemmen.’

Zaterdag

We zagen Alice een paar dagen niet, tot ik op het idee kwam om een loopje rond de camping te gaan maken om te gaan kijken of we haar bij een huisje zouden zien. We liepen naar de ingang van de camping en gingen net daarvoor de rondweg binnen de camping op. Na een paar flauwe bochten zagen we een jongen uit een huisje komen en met wat in zijn handen naar de tafel op het terras van dat huisje lopen.
<Eddie> ‘Vragen of hij Alice kent?’
<Leoni> ‘Ja, goed.’
Eddie wachtte tot we wat dichterbij waren.
<Eddie> ‘Hallo. Ken je soms Alice?’
De jongen keek op, bekeek ons op z’n gemak en grinnikte.
<Jongen> ‘Ja. Kennen jullie Leoni en Eddie?’
Eddie en ik keken elkaar even verbaasd aan.
<Eddie> ‘Ja. Dat zijn wij.’
<Jongen> ‘Fijn. Kom het terras op, Alice is hier ook.’
Ik rende voor Eddie uit het terras op en zag Alice op een ligstoel liggen. We omhelden en kusten elkaar.
<Leoni> ‘We misten je te lang, daarom zijn we op zoek gegaan. Maar je schijnt je te vermaken.’
<Alice> ‘Ja, zeker. Ik ben wel in het zwembad geweest, maar op wat andere tijden dan eerder. Maar eerst, die knappe jongen is Olaf, wat jullie al gesnapt zullen hebben.’
Eddie en ik gaven hem een hand. Zijn pik was niet op z’n kleinst, maar kwam niet hoger dan horizontaal.
<Leoni> ‘Hij is nu plaatselijk wat knapper dan Eddie, dat hij Olaf is snappen we natuurlijk.’
<Olaf> ‘Ik word nog wel knapper, hoor, we zijn niet zo lang geleden naar bed geweest.’
<Leoni> ‘Naar bed? Nee toch? Jullie kennen elkaar amper.’
<Olaf> ‘Nee, óp bed. Om te spelen. Verder ben ik het wel met je eens. We hebben het nog niet over vrijen gehad. Maar heb je er wat op tegen? We hebben er allebei de leeftijd voor, ik iets meer dan Alice.’
<Leoni> ‘Op zich niet, maar niet al zo snel.’
<Olaf> ‘Nee, natuurlijk niet. Zo ben ik niet, Alice vast ook niet. We zijn aan elkaar aan het wennen. We hebben allebei gewoontes die we proberen te combineren. Zoals, ik ging meestal ’s morgens zwemmen, Alice wat later. Maar ik ken jullie al jaren, van gezicht en zo. Ik heb gezien dat jullie wat met elkaar kregen. Al snapte ik dat niet. Maar ga zitten. Ik heb vers appelsap in de koelkast staan. Ook een glas?’
Eddie en ik knikten allebei. We zagen Olaf bij de terrasdeuren slippers aanschieten, die naast de protheses van Alice stonden. Alice zag ons kennelijk kijken.
<Alice> ‘De terrastegels zijn warm, door de zon, maar er mist hier binnen beneden vloerverwarming onder de tegelvloer. Daarom staan mijn laarsjes daar en trekt Olaf slippers aan. Anders gaat de fut uit zijn pik, zegt hij. Daarom ook geen ijsblokjes in de appelsap, alleen in de koelkast gekoeld. ’
<Leoni> ‘Die fut heb je er toch zo weer in?’
<Alice> ‘Ja, maar waarom zou je die eruit laten gaan als dat niet nodig is? Fijn, dat jullie er zijn.’
Ze wees naar een ligbed naast haar.
<Alice> ‘Ga zitten.’
Dat deden we.
<Alice> ‘Door wat er vast ter sprake zal komen zal de fut er bij jou vast ook gauw terugkomen, Eddie.’
<Eddie> ‘Het begint al. Omdat ik bij je kan kijken waar ik al aan gezeten heb.’
<Alice> ‘Je hebt me een paar keer laten schrikken, je mag nu wel kijken wat je wilt.’
Olaf kwam terug met twee glazen die hij voor ons zette. Hij ging naast Alice op de ligstoel zitten.
<Eddie> ‘Olaf, Alice mocht van ons je wel over ons vertellen. We weten niet hoeveel ze dat al gedaan heeft, ik kan je wel vertellen waarom ik wat met Leoni begonnen ben.’
<Olaf> ‘Ja, graag. Ik kan daarna wel vertellen waarom ik wat met Alice begonnen ben.’
<Eddie> ‘Leoni en ik zijn voor Alice al blij dat je het niet bij één keer gelaten hebt. Straks meer. Je zal vast ook gehoord hebben, van andere jongens, dat ze wel eens een blote gleuf zouden willen likken. Maar zodra meisjes haar op hun doos krijgen zijn ze er zo trots op, dat het laatste wat ze zouden willen doen is zich daar ontharen.’
<Olaf> ‘Ik heb erover gehoord. Ik ben hier opgegroeid, ik zag bij kinderspelletjes genoeg blote gleufjes maar het kwam niet bij me op om die te gaan likken. Na mijn twaalfde zag ik genoeg behaarde, ook van vlakbij. En deed ermee wat die meiden wilden.’
Olaf schoot in de lach.
<Olaf> ‘Ik heb zo moeten lachen toen Alice me vertelde over jullie hulp met haar laarsjes. Ze was zich rotgeschrokken. Ze had altijd braaf zo veel mogelijk haar benen tegen elkaar gehouden, had bloot rond durven rijden maar jij had ineens haar benen van elkaar gedaan had en ertussen gekeken.’
Olaf lachte weer, Eddie en ik deden mee, Alice schudde haar hoofd.
<Eddie> ‘Ze wist niet goed hoe ze zich kon vertonen, om haar misschien te kunnen helpen wilde ik even haar benen bekijken. In plaats van er één boven water te tillen ging ze op de rand van het bad zitten. Ik bekeek haar benen even en dacht toen, ze laat haar grote borsten en haar benen zien, nu nog even er tussenin kijken. Tja, als je dat niet gewend bent schrik je natuurlijk. Als je het wel bent laat je graag je moois zien aan iemand die er met je van wil genieten.’
<Olaf> ‘Zo werkt het nu al. Tja, kinderen die hier op latere leeftijd komen hebben het er in het begin natuurlijk moeilijk mee om in hun blootje te lopen. Maar meiden maken zich er overbodig druk over, vind ik. Tussen hun benen zie je meestal weinig, en wat dan nog? Iets wat lijkt op wat ze onder hun neus hebben, met dunne of wat mollige lipjes. Zonder of met snor. Hun borsten durven ze wel te laten zien, zijn daar trots op, maar wij, Eddie, moeten een pik en een zak eronder laten zien. Ik vind die heel wat minder fraai dan wat meiden hebben. En dan moeten wij onze pik meestal ook nog in bedwang houden, de mooiste stand mogen we geeneens in het openbaar laten zien. Maar goed. Ik dacht, tot mijn zestiende, na mijn zestiende ga ik er wel meer mee doen. Maar daar is het nog niet van gekomen. Ik heb tot deze week nog geen meisje ontmoet waar ik zo intiem mee zou willen worden. Een paar aanbiedingen heb ik afgeslagen, afgezien van dat het net zulke zeurpieten waren als de rest, ik wilde niet de zoveelste op een rij bij hun zijn. Maar ga verder, Eddie.’
<Eddie> ‘Ik was waarschijnlijk net zo enthousiast over meiden als jij, alleen korter, een jaar. Toen viel Leoni me op. Ik dacht dat ze een jaar of twaalf was, maar een laatbloeier. Nog geen borstjes, geen haar op haar doos. Normaal blijf je van zoiets af, maar ze had vast al wel de leeftijd waarop er wat zou mogen. Dat gleufje wilde ik wel een keer likken, dan wist ik het verschil tussen wel of geen haren in mijn mond krijgen. Ik vroeg haar mee naar een rustige plek. Voor ik haar wat kon vragen vroeg ze of ze aan mijn stijve mocht komen, ze had er in het zwembad wel gevoeld, maar er nog nooit één gezien. Ik vond het best, als ze haar benen van elkaar af zou doen, zodat ik tegelijk haar blote gleufje goed zou kunnen zien. In tegenstelling tot sommige anderen maakte ze daar geen probleem van.’
We grinnikten allemaal even.
<Eddie> ‘Je weet vast hoe het gaat, Olaf, al gauw wil je, als er lekker aan je gezeten wordt, dat er tot het eind doorgegaan wordt. Waar nog bijkwam, dat ik een goed uitzicht had op haar blote gleufje, ze hield steeds haar benen een eind van elkaar af.. Ik dacht ook, na mijn zestiende ga ik met mijn stijve in zoiets, dat moet lekkerder zijn dan eh handgepomp. Tot mijn verbazing zat ze veel lekkerder aan me dan haar voorgangsters. Na twee stralen zaad masseerde ze zelfs de volgende twee er extra lekker uit. Meestal kwam ik maar tot drie. Daarna nam ik haar op schoot, dwars, beentjes wijd. Zo kon ik haar blote gleufje goed zien en bevoelen. Ik kon het niet laten om ook maar verder te gaan, al verwachtte ik geeneens dat ze klaar kon komen. Maar dat kwam ze wel, er meer van genietend dan wat ik eerder gezien had.’
<Olaf> ‘Ik dacht, dat je haar alleen wilde likken.’
<Eddie> ‘Ja, maar ik ben niet zo stug dat ik daarbij blijf als een meisje iets graag wil. Om een lang verhaal wat korter te maken, ik heb haar ook gelikt. Ik vond het verschil niet zo groot. En Leoni heeft me een beetje gepijpt. Ik kon het niet laten om mijn eikel bloot te maken, ze wist niet van het bestaan maar zat er niet mee, ze likte die ook. Tot ik haar, al gauw, moest stoppen en ze heel heerlijk voor me drie stralen uit me masseerde. Ik wilde maar één keer wat, maar ik vond haar zo lekker, lief en nuchter, dat ik haar op ben blijven zoeken. Ondanks dat ze, waar ik die eerste keer halverwege achter kwam maar toen niet meer wilde stoppen, geen twaalf maar bijna elf was, alleen lang voor haar leeftijd.’
Olaf bekeek me even.
<Olaf> ‘Tja, als je met haar bleef spelen moet ze het toen al goed gedaan hebben. Aan borstjes en haar zit er nu wel genoeg op.’
<Leoni> ‘Jij hebt ook genoeg. Alice vertelde, dat je een iets langere en dikkere had dan Eddie, waar ze een keer aangezeten had. Dat zie ik nu ook. Allebei lekker stijf.’
<Olaf> ‘Tja, dat krijg je van die openhartige verhalen. Alice vertelde, dat je wel een keer aan die van mij zou willen zitten.’
<Leoni> ‘Niet echt, ik kan in het zwembad aan nog grotere zitten, als ik wil. Ik wilde alleen weten hoe ze er op reageerde. Nou, heel gezond, dat mocht ik wel, zij had aan Eddie gezeten. En al veel meisjes aan jou.’
<Olaf> ‘Ja, en andersom natuurlijk.’
<Alice> ‘Ik vind het toch eh opmerkelijk, dat iedere keer dat ik hem eh help hij er weer een lading zaad uitspuit. Het lijkt wel onuitputtelijk.’
<Leoni> ‘Dat is het wel. Per dag. De aanmaak gaat ’s nachts door, dus een volgende dag is er weer meer.’
<Alice> ‘Ik denk dat mijn ouders het hier zo naar hun zin hebben dat ze het iedere dag proberen op te maken.’
<Leoni> ‘Dat schijnt geen kwaad te kunnen. Het is opmerkelijker dat vrouwen borstvoeding kunnen geven. Daarbij gaat het om grotere hoeveelheden dan bij zaadlozingen. Dat lijkt veel maar is maar tussen de één en de twee kubieke centimeter per keer.’
<Alice> ‘Dat lijkt inderdaad meer. Maar het kan me niet schelen hoeveel dat is of precies hoe lang zijn stijve is. Hoe vaak hij maar wil help ik hem om er allebei van te genieten.’
<Leoni> ‘Als ik er aanleg voor had zou ik jaloers op je kunnen worden. Je hebt er hier de hele dag tijd voor, hè?’
Alice grinnikte even.
<Alice> ‘Ja, de tijd en de gelegenheid, we hoeven niet op zoek naar een rustige plek. Maar snel achterelkaar lukt bij Olaf niet.’
<Leoni> ‘Soms vervelend, hè, die verplichte pauzes?’
<Eddie> ‘Ja. Om verder te gaan met mijn verhaal, Olaf, ik heb de borstjes en het haar bij Leoni zien komen. Zonder hadden we het al fijn, zo’n jaar lang, maar we hebben van dat komen allebei erg genoten. Iedere dag kijken en voelen hoeveel er bijgekomen was. Zij trots, ik blij voor haar. En een beetje voor mezelf, om borstjes in handen te kunnen houden. Er kwam natuurlijk wel het nadeel bij dat ze ook ongesteld werd. Zodra ze zichtbaar genoeg had konden we ons ook openlijk met elkaar bemoeien en het verkering noemen. Ik heb me nooit meer met andere meiden bemoeid, behalve, met toestemming van Leoni, als zij er niet was, het minimum om natte dromen te voorkomen of zelfbediening te moeten plegen. Ik moet het toch doordeweeks al een keer.’
<Olaf> ‘Ach, ik twee keer, doordeweeks thuis. De laatste paar dagen hoefde ik het niet zelf te doen.’
Olaf knipoogde naar Alice.
<Olaf> ‘Waar spelen jullie meestal?’
<Leoni> ‘Mijn moeder vond het buitenshuis niet veilig genoeg en met slecht weer ook niets. Na overleg met mijn vader en de ouders van Eddie mogen we één keer per dag of op mijn of op zijn kamer spelen. ’s Winters thuis in het weekend ook.’
<Olaf> ‘Tjonge, soepele ouders. Die van mij zullen er wel van opkijken als ze horen dat ik van spelen ben gaan genieten.’
<Eddie> ‘Waarschijnlijk gaven onze ouders ons die toestemming als compensatie voor dat we ze hier horen vrijen. Niet één keer in de week, veel vaker. Zo gehorig zijn de huisjes. Ze hadden kunnen verwachten dat kinderen dan nieuwsgierig worden. Mijn ouders wisten dat ik ieder weekend hier speelde, ze vinden het fijner dat ik het nog maar met één doe. En de ouders van Leoni vinden me een betrouwbare jongen, die zien liever ook niet dat hun dochter het met de ene na de andere zou doen. Ze was er wel vroeg bij, maar er viel niets meer aan te doen.’
<Olaf> ‘Nee. Mooi verhaal. Nu begrijp ik het. Eh kan je vertellen hoe jullie met Alice in contact gekomen zijn?’
<Eddie> ‘Ik sprak haar in het zwembad aan om haar te complimenteren met haar snelle zwemmen. Ik wilde verder niets, ik had al verkering. Leoni kwam er wat later bij, Alice vertelde ons hoe ze hier beland was en wat over haar omstandigheden. Ik snapte haar probleem, niet met protheses willen lopen, ondanks dat ze liever haar rolstoel niet gebruikte. Leoni vroeg Alice, of ze aan een arm van haar mocht voelen, ze moest wel sterke armspieren hebben. Ik vroeg Alice wat over haar protheses en of ik haar benen mocht zien. Tja, toen kon ik het niet laten om die truc uit te halen. Ze was even pisnijdig, maar niet consequent. Als ze er niet op tegen was om hoger dan haar knieën bekeken te worden, had ze het toe moeten laten.’
<Olaf> ‘Omdat ze erover verteld had deed ik het de eerste keer dat ik hier op bed wilde kijken heel voorzichtig.’
<Eddie> ‘Leoni maakte er al geen probleem van toen ik wat met haar blote gleufje wilde doen, maar die had al jaren bloot rondgelopen en was al een beetje door jongetjes bevoeld. Eh we konden Alice toen adviseren om haar protheses te versieren zodat ze op sierlaarsjes leken.’
<Olaf> ‘Dat was goed bedacht. Ze heeft er veel plezier van. Nu mijn verhaal. Ik zwem altijd een paar keer heen en weer en ga dan ergens tegen de kant staan en rondkijken. Soms, als ik er behoefte aan heb, om naar een meisje uit te kijken om wat te proberen. Ik zag Alice aan komen rijden en schrok, toen ze op het water afreed. Maar ze stopte net op tijd, haalde een dekentje van haar benen en gleed het water in.’
<Eddie> ‘Ik dacht toen, handicaps zouden niet mogen bestaan, maar ze redt zich aardig.’
<Olaf> ‘Zoiets dacht ik ook. Maar tegelijk, die grote borsten zou ik wel vast willen houden. Ik bleef haar in de gaten houden, maar dat kon ik niet constant, dat zou opvallen. Daarom heb ik vast gemist dat jij haar aansprak. Ik had je voor kunnen zijn, maar ik wilde eerst overdenken of ik wel wat met haar wilde. Niet maar één keer, ik wist niet wat voor ervaring ze had, maar ze zou zich daarna afgedankt kunnen voelen, dat wilde ik haar niet aandoen. Ik zag jullie drieën af en toe praatten. Het viel me op, dat Alice, al wist ik toen nog niet hoe ze heette, aardig wat aan het woord was en jou en Leoni afwisselend aankeek. Het beviel me wel, dat ze contact aandurfde, niet schuw was. Twee dagen later zag ik haar weer, aan komen lopen. Ze had op de rand binnen een paar seconden haar mooie laarsjes uit, gleed tussen jullie het water in en omhelsde jullie.’
<Eddie> ‘Ze bedankte ons nog een keer voor de tip, ze had die opgevolgd en durfde toen met haar laarsjes te lopen. Ze zagen er niet meer als protheses uit.’
<Olaf> ‘Nee, zeker niet. Ik heb op Internet nagekeken waar ze bij gehandicaptensport onder zou vallen. Bij zwemmen heb je tien klassen, van tien, licht gehandicapt tot één, zwaar gehandicapt. Ze valt onder acht, dus iets meer dan licht gehandicapt. Als je dat lichte vreemd vindt, een handicap betekent een functiebeperking. Iemand die alles heeft maar bijvoorbeeld één verlamd been heeft is slechter af. Ik heb, om het nog duidelijker te stellen, een voorbeeld verzonnen. Als een voor negenennegentig procent verlamde aan schaakwedstrijden mee zou willen doen, en hij zou met die ene procent duidelijk kunnen maken hoe zijn stukken verplaatst moesten worden, zou hij als heel licht gehandicapt worden beschouwd.’
<Eddie> ‘Maar alleen bij schaken.’
<Olaf> ‘Juist. Bij de gehandicaptensport zou Alice gehandicapt gevonden worden. Maar alles wat Alice heeft, ook al haar zintuigen, kan ze onbeperkt gebruiken. Ze zal bij het zwemmen vast ook haar benen gebruiken. Ze zou aan zwemwedstrijden mee kunnen doen en zien hoever ze komt, vast ver. Ze zou ook met niet gehandicapten mee kunnen doen en zien hoever ze daar komt. Maar het blijft, dat vast iedereen vindt dat ze gehandicapt is. Daar moet ze het mee doen, dat kan ze niet veran- deren. Wat anders is, of ze in het dagelijkse leven gehandicapt is. Amper, dus. Of dat ze zich gehandicapt voelt. Helemaal niet. En dat vind ik ook. Dat vond ik al de tweede keer dat ik haar zag. Lopend. Ze kon dus gewoon lopen, zwemmen wist ik al, ik dacht, wat die wil kan ze en doet ze gewoon. Ze zou vast weinig hulp nodig hebben en die waarschijnlijk afslaan als ze het zelf afkon. En ik zag hoe jullie drieën met elkaar omgingen. Ik kende jou en Leoni niet, ik was ook niet in jullie geïnteresseerd. In Alice raakte ik het steeds meer. Ze moest een aardig meisje zijn, anders hadden én een jongen én een meisje vast wat beters te doen dan met haar praten. Dat was een tweede reden van mijn interesse in haar. Derde reden? Het is toch een stuk? Behalve mooie, grote borsten mooie benen, inclusief kuitbenen.’
Hij streelde ze even, Alice glimlachte.
<Olaf> ‘Daaronder, ach, welke jongen interesseert zich voor de voeten van een meisje?’
<Eddie> ‘Leoni heeft gezegd, het zal een jongen vast een zorg zijn, bij het vrijen, dat hij dan niet haar hielen maar haar benen op zijn rug voelt.’
<Olaf> ‘Eh ja. Ze had ook een lekker kontje, aan de voorkant leek me niets mis. En boven lekker veel. Ze zegt, dat is optisch bedrog. Ja ja. Ik heb er al zoveel in handen gehad dat ik de maat ook wel kan zien. Ik heb haar op een gegeven moment rechtstreeks gevraagd wat de cupmaat van haar beha’s was. Tja, D, zei ze. Nou, de meeste meiden in het zwembad zullen met hun C al blij zijn.’
<Eddie> ‘Ik geloofde wel dat ze een wat ruimere borstkas had dan andere meisjes, wat ze zei, maar ik dacht ook al aan een D.’
<Olaf> ‘Je kon ze niet alleen tijdens jullie praatjes van vlakbij bekijken, je hebt ze ook in handen gehad, hè?’
<Eddie> ‘Ja. Ze vroeg al vrij snel naar de regels, de gebruiken in het zwembad, want ze zag natuurlijk jongens aan de borsten van meisjes komen. We hebben die verteld, ik heb ook haar hand genomen en aan me te laten voelen, om duidelijk te maken wat er onder water mocht. En bij ons tweede praatje heb ik haar ook een beetje laten voelen hoe een jongen aan haar zou voelen. Aan haar grote borsten en eh normale gleuf. Erg?’
<Olaf> ‘Nee, joh, prima. Anders zou het in het begin vast wat moeizamer met ons gegaan zijn. Ze heeft me erover verteld. Heb ik het zo over. De dag na jullie tweede gesprek had ik alles op een rijtje en heb ik haar aangesproken. Ze reageerde fijn, maar voor het in me opkwam om wat te doen greep ze me onderwater.’
Eddie en ik grinnikten, Olaf ook even.
<Olaf> ‘Heeft ze dat verteld?’
<Eddie> ‘Ja. Humor heeft ze ook.’
<Olaf> ‘Op dat moment was het realistisch. Ze zei, meer niet? Nee, mijn pik was maar half stijf, ik was nog met een praatje bezig. Ik legde haar dat uit. Ze had hem natuurlijk al gauw helemaal stijf, terwijl ik haar borsten streelde. Na even heb ik haar gevraagd mee te gaan naar mijn huisje. Om daar te spelen om te proberen of dat ons allebei beviel. Ze keek even rond, waarschijnlijk of jullie er al waren en ging toen met me mee. Ik had onderweg moeite om mijn pik naar beneden te laten, het was zo’n stuk, zoals ze naast me liep. Het gelaarsde katje, met een mooi poesje en lekker schuddende borsten.’
<Alice> ‘Ik had onderweg moeite om niet zijn pik te pakken. Al deed hij moeite om die naar beneden te laten, dat lukte niet helemaal. Op zijn kleinst slingeren die niet, die van hem wel. Op zijn slaapkamer kon ik hem eindelijk bekijken en bevoelen. Maar wat je zei Leoni, met wrijving.’
<Olaf> ‘Ik vond het raar dat ze erg voorzichtig bleef. Na een tijdje zei ze, ik weet wel wat jongens willen, maar niet hoe het moet. Toen kwam ik erachter, dat ze nog nooit de stijve van een jongen gezien had en er maar één keer niet te lang één bevoeld had. Ze vertelde dat jullie haar de gewoonten in het zwembad en bij het spelen verteld hadden en dat ze een beetje les gehad had. Ik heb haar de rest geleerd. Dat wil zeggen, we hebben samen gedaan wat er bij het spelen gebruikelijk is. Het eh beviel ons allebei. En nog steeds.’
<Eddie> ‘Mooi. Vertel even verder, Olaf. Hoe het ging totdat wij hier kwamen. Ik bedoel niet dat ik meer over jullie spelen wil horen, maar de rest van de gang van zaken.’
<Olaf> ‘Tja. Die dag is ze tot etenstijd gebleven, daarna was ze hier iedere dag bijna de hele dag, ik bracht haar ’s avonds thuis. Ik heb kort met haar ouders gesproken, die lieten haar vrij.’
<Alice> ‘Ik mocht bijna altijd al doen wat ik wilde, ze wilden graag dat ik onafhankelijk zou worden, voor het geval zij er niet meer waren. Ze vonden het begrijpelijk dat ik ook wel wat met jongens wilde, nog beter, dat ik het bij één jongen hield. Toen Olaf weg was kreeg ik, ondanks dat ik zei dat het nog niet van toepassing was, een herhalingsles over vrijen en voorbehoedmiddelen. En de gebruikelijke toevoeging, dat ik voorbereid moest blijven op een teleurstelling.’
<Eddie> ‘Daarom vroeg ik naar de gang van zaken. Olaf, Leoni en ik vinden Alice zo aardig, dat wij eh het erg zouden vinden als ze teleurgesteld zou worden.’
<Olaf> ‘Dat is sympathiek van jullie. Maar dat wil ik beslist niet, daarom had ik eerst alles overdacht voor ik haar aansprak. Ik heb haar er niet over gehoord, ze zal vast niet zo’n fijne jeugd gehad hebben. Buiten de deur bedoel ik, want van thuis heeft ze duidelijk genoeg meegekregen om zich overal doorheen te slaan. Dat zeiden haar ouders ook. Maar kinderen kunnen wreed zijn. Ze schelden kinderen met een bril uit voor vieroog of brillenjood, Alice zal vaak mankepoot gehoord hebben.’
We keken naar Alice, die knikte.
<Olaf> ‘Ik kan dat niet goedmaken, ik wil ook niet als een beschermer op gaan treden. Als ze nu nog uitgescholden zou worden kan ze zich verdedigen. Maar ik vroeg Alice niet mee voor één keer een spelletje, ik hoopte tijdens ons praatje in het zwembad al dat het daar niet bij zou blijven. En na dat spelletje wist ik het zeker, het was zo anders, fijner, lekkerder en gezelliger dan eerder met andere meiden. In de afgelopen vijf jaar heb ik natuurlijk met veel meiden gespeeld, iedere keer dat ik wat kwijt wilde raken. Een enkele keer als er één persé het met me wilde. Maar geen één interesseerde me genoeg om het vaker mee te doen, hooguit als ik geen andere vond. Na mijn overdenkingen was ik tot de conclusie gekomen dat het gehandicapt zijn van Alice, wat ik dacht tot ik opgezocht had wat dat betekende, mij niets uitmaakte. Ze trok me met of zonder haar nepvoeten genoeg aan om te denken dat ik me er niet aan zou storen. Dat heb ik ook geen moment, er stoort niets, ze beweegt zich volkomen normaal. Als je haar zonder protheses ziet, zoals ze er nu bijligt, denk je hooguit de eerste keer op een dag, o ja, het houdt daar bij haar op. Daarna zie je het niet meer. En bij het op bed spelen doe je toch niets met voeten. Eddie, ik had waarschijnlijk hetzelfde gevoel als jij had, na één spelletje met Leoni. Ondanks haar leeftijd.’
<Eddie> ‘Ja. Heel fijn dat je er zo over denkt. Ik eh wens jullie veel plezier, enzovoorts. Laat me wat uitleggen. Wat me bij Leoni opviel is hetzelfde als wat me bij Alice opviel. Ze praten niet als andere meiden, ze praten meer als jongens. Niet langdradig of zeurderig, niet over dingen die alleen meiden interesseren, zoals mode, niet over andere meiden of jongens, maar gewoon nuchter. Ze zijn ook niet bang voor iets nieuws, ze vragen gewoon als ze iets niet snappen. Of willen. En ze gebruiken geen flauwe smoesjes. Als Leoni ongesteld is zegt ze dat ze ongesteld is, niet, er kan nu niets of de vlag hangt uit. Waar ik ook de pest aan had, is als ik bij een meisje één van mijn handen van een borst naar beneden liet gaan ze zei, niet doen. Of d n a, daar niet aankomen. En als ik dan stopte zei, je moet wel doorgaan, ik zei het alleen voor het fatsoen. Nou, je fatsoen houden vind ik prima, maar zoiets vind ik verwarrend, daar kan ik niet mee omgaan.’
<Olaf> ‘Tja. Zo heb ik het nooit bekeken, maar dat gedoe van meisjes stoorde mij ook. Ik noemde wel drie redenen om wat met Alice te beginnen, die kloppen ook wel, maar dat is achteraf. Op het moment zelf heb je ze nog niet allemaal op een rijtje, je gaat op je gevoel af. En bij Alice heb ik zo’n goed gevoel. We doen hier van alles samen. Eten klaarmaken, eten, opruimen, af en toe wat schoonmaken, wat Tv kijken. En spelen, natuurlijk. Ze stelt zich niet aan, ze is heerlijk natuurlijk. Behalve wat ik al zei, ze heeft zo’n lekker lijf, ze gaat ook fijn met mijn lijf om. We praten er ook veel bij, om meer te kunnen genieten van wat we doen. Aan alleen aan het eind zeggen, dat was lekker, heb je niets. Ik heb geen enkele reden of verwacht, dat ik haar ooit teleur zal stellen. Ik wil graag met haar omgaan zoals jullie tweeën met elkaar omgaan, zoals ik gezien heb en van Alice gehoord heb.’
<Leoni> ‘Alice, laat me van mijn kant wat zeggen. Je zal er waarschijnlijk ongeveer zo over denken als ik. Ik ben met Eddie om blijven gaan omdat hij me niet behandelde als een teer poppetje maar als een gewoon persoon. Hij praat gewoon tegen me, hij gaat er vanuit dat ik het vraag als ik iets niet snap. Wat ik in het dagelijkse leven wil doen, laat hij me doen, hij biedt me alleen hulp aan als hij denkt dat ik die kan gebruiken. Dus niet als hij denkt dat hij iets beter kan. Hij maakt me niet onrustig, ik voel me bij hem volkomen op m’n gemak. Hij vertelt me altijd wat hij wil gaan doen en gaat er dan vanuit, als ik niet protesteer, dat ik het er mee eens ben. Over spelen, ik zag ook voor het eerst een stijve, die van hem, vlak voor mijn neus, toen ik meegegaan was naar een rustig plekje. Wat hij zelf ook van plan was, daar was ik niet direct achter, hij protesteerde niet toen ik gelijk zijn stijve ging bevoelen. Hij gaf me aanwijzingen hoe ik het voor hem lekker kon doen tot en met, je weet wel. Daarna vroeg hij me om bij hem op schoot te komen zitten, dwars, benen wijd, want hij wilde mijn blote gleufje bevoelen.’
<Eddie> ‘Ik vond het fijn dat ze mij ook mijn gang liet gaan. Ik had al een jaar aan en in gleuven gevoeld, ik kon er nu één heel goed zien. Ik heb er wel wat van opgestoken, omdat ik ook kon precies zien wat mijn vinger deed, waar die zat, erop, er net iets in, er helemaal in en eh strelend. Ik heb er bij andere meiden weinig mee gedaan, maar het hielp me wel om het bij Leoni zo lekker mogelijk te doen. Ze genoot er overduidelijk meer van dan andere meiden. En ik geniet ervan haar klaar te zien komen.’
<Leoni> ‘Ja. Hij waarschuwde steeds voor hij wat verder ging. Ik vond dat hij het zo lief en lekker deed, dat ik hem alles liet doen wat hij wilde. Dat had hij mij ook. Ik had hem klaar laten komen, hij liet het mij ook. Voor het eerst. En hij heeft mijn blote gleufje gelikt, daar was het hem om begonnen. Omdat we het allebei zo fijn en lekker vonden gaan en verder ook goed met elkaar op konden schieten zijn we bij elkaar gebleven. Wat hij zei, zodra ik eindelijk borstjes en haar op mijn doos had kon hij ook openlijk met me omgaan, al was het belangrijker dat we op onze kamers mochten spelen. Hij vindt het niet erg wat haren in zijn mond te krijgen, net zoals hij het niet erg vindt dat ik niet wil dat hij in mijn mond spuit. Misschien ooit wel. Wat ik ook zo fijn vind is dat hij bij het spelen nooit haast heeft. Me ook tussendoor lekker knuffelt en streelt. En me niet wegduwt als ik hem dat wil. En het ook niet erg vindt als ik hem laat komen voor het voor hem nodig is. Andersom kan hij het beter timen, hij is er zelden te vroeg of te laat bij. Het enige wat me stoort is dat hij zo’n lange pauze tussen twee keer nodig heeft. Ik niet. Hij kan me in die pauzes wel twee keer laten komen, maar ik wil dan allang weer die lekkere stijve behandelen tot hij weer zo genietend zijn stralen zaad eruit spuit.’
<Alice> ‘Ik ben het helemaal met je eens. Zo ongeveer gaan wij ook met elkaar om. Direct al, omdat vanaf de eerste keer hier alles zo fijn ging. Ik moest wel even grinniken toen ik hier voor het eerst de trap opliep. Hij stopte halverwege toen het hem opviel dat ik daar geen moeite mee had. Tja, traplopen kan ik ook. Ik voel me niet gehandicapt, omdat ik alles kan doen wat ik wil. Mijn protheses aan of afdoen gaat net zo snel als pantoffels, slippers of instapschoenen aan of uit doen. Bij het spelen heeft Olaf wel wat beters te doen dan zich met mijn benen onder de knie te bemoeien. Ze zijn lang genoeg om ze makkelijk van elkaar te doen, bij een bezichtiging of zo, daar schrik ik niet meer van. Over zwemwedstrijden zal ik na gaan denken en er naar informeren. Ik ben blij dat Olaf zo lief geweest is om al wat uit te zoeken, al was dat meer om hoe hij zich op moest stellen. Ik wil bij een normale club beginnen. Ik hoef niet aan de top te komen, wel in een top meedoen. Mijn beenslag is normaal, denk ik, maar mijn armslag vast beter, ook door jaren gebruik van een rolstoel.’
Ze grinnikte even.
<Alice> ‘Olaf zal verrast worden, als we gaan vrijen. Als ik hem in de klem neem, armen en benen om hem heen, zal hij zich vast niet los kunnen maken.’
<Leoni> ‘Poe, dat zal hij dan vast niet willen. Maar daar kan je toch eerder achterkomen?’
<Alice> ‘Ik wil dat niet oefenen, dat vind ik te link.’
<Leoni> ‘Als hij een stijve heeft kan hij er zonder hulp niet in.’
<Alice> ‘Hij is er nog niet over begonnen, ik neem aan dat hij dan zichzelf niet ongevraagd zou gaan helpen. Maar van mezelf weet ik dat niet. Eh ik hoor jullie er niet over, wachten jullie met vrijen tot jij zestien bent?’
<Leoni> ‘Ja, minstens. Eddie bemoeit zich om de bekende reden alleen nog met meisjes als ik er een weekend niet ben. Hij ziet het niet zitten om er mee te gaan vrijen, dat kan nooit zo lief, lekker en gezellig gaan als bij ons tweeën. Ik ben nog nieuw, zogezegd, ik heb natuurlijk ook liever dat zijn pik voor het eerst er bij mij ingaat.’
<Alice> ‘Tja. Ik denk niet dat ik het uithoud om Olaf twee jaar te laten wachten.’
Olaf grinnikte.
<Olaf> ‘Twee jaar vanaf wanneer?’
Alice schrok zichtbaar.
<Alice> ‘Oei! Ik snap wat je bedoelt. Nee, niet vanaf je zestiende, Olaf. Je zou al binnenkort jarig kunnen zijn.’
<Olaf> ‘Over een maand of twee.’
Alice schudde langzaam haar hoofd.
<Alice> ‘Het is niet iets om als cadeautje voor je verjaardag te doen. Het gaat me allemaal te snel. Ik heb voorlopig genoeg meegemaakt, sinds vorige week. In m’n blootje rondlopen, daarnaar laten kijken en twee jongens laten voelen aan plekken waar ik niet aan gedacht had dat daar in jaren aangekomen zou worden. Jullie bedoelen het goed en zijn allemaal lief, hoor. De tip om mijn protheses te versieren was goud waard. Wat het waard is dat ik op m’n zestiende gevingerd ben weet ik niet. Ik heb er geen spijt van, ik zie dat het zelfs geen kwaad kan om dat al op je elfde te laten doen.’
<Leoni> ‘Niet met de ene na de andere.’
<Alice> ‘Ik suggereerde of insinueerde niets, Leoni. Door hoe Olaf en ik met elkaar omgaan snap ik wel dat je aan één lieve jongen genoeg hebt, al ben je jong. Met de ene na de andere lijkt mij ook niets. Dat kan iedere keer maar kort lekker zijn. Na die paar dagen hier ben ik er al van overtuigd dat spelen alleen fijn kan zijn als je verder ook veel samen doet. En veel met elkaar praat, natuurlijk.’
<Olaf> ‘Vrijen is zeker geen cadeautje, nergens voor. Ik kan geen tijd aangeven hoe lang je ermee zou moeten wachten, maar een week is zeker te kort. Het ligt er verder helemaal aan hoe vaak en hoe lang je met elkaar omgaat en elkaar leert kennen. Daarom ben ik er niet over begonnen, Alice, al ben je de eerste waarmee ik het wel mee zou willen. Eddie heeft geduld, ik ook. Leoni, Eddie, ik weet niet wat jullie plan waren, als jullie willen kunnen we hier met z’n allen lunchen. Ik kan broodjes in de oven opwarmen, beleg is er ook genoeg.’
<Leoni> ‘We wilden even een rondje maken om te zien of we Alice konden vinden, om te horen hoe het met haar ging. Voor we zouden gaan spelen, lunchen en daarna zwemmen. Maar voor de gezelligheid blijven we graag lunchen, hè, Eddie?’
Eddie grinnikte.
<Eddie> ‘Ja, zoveel geduld heb ik wel.’
Olaf grinnikte ook even.
<Olaf> ‘Ik snap je. Zoveel heb ik ook wel, maar dat hoeft niet. Als jullie genoegen nemen met de badkamer. Alice doet het liever op bed, zonder haar laarsjes staat ze niet zo stevig. De slaapkamer van mijn ouders lijkt me niet gepast, de derde kamer boven is geen slaapkamer maar een gezamenlijke hobbykamer. Die zit tussen die van mijn ouders en die van mij in, dus hoor ik ze amper.’
<Leoni> ‘Ik snap je. De badkamer is prima, hoor.’
<Alice> ‘Olaf, de vorige keer was nog niet zo lang geleden. Als je zo’n tempo aan wilt houden raak je nog leeg.’
Olaf grinnikte weer even.
<Olaf> ‘Dat merken we dan wel. En kunnen we er verder rekening mee houden. Ik raak liever leeg dan dat ik wat overhoud. Of wil je dat niet proberen?’
<Alice> ‘Draag me naar boven, dat gaat het snelst.’
Olaf tilde haar op, liep naar de deur, schoot in zijn slippers en verdween naar binnen.
<Eddie> ‘Loop je zelf?’
<Leoni> ‘Nee, ik ren.’
In de badkamer begon ik met hem te pijpen en zodra hij begon te hijgen hem af te trekken en hard te laten spuiten.
<Leoni> ‘Tjonge, wat spoot je hard en veel.’
<Eddie> ‘Je deed het ook zo lekker. Vast omdat je ook zo blij bent dat het met Alice zo goed gaat.’
<Leoni> ‘Ja. Het zou me niet verwonderen als ze nu lagen te naaien. Alice was weer erg enthousiast.’
<Eddie> ‘Nou zeg. Ze zullen zich toch wel kunnen beheersen?’
<Leoni> ‘Misschien. Maar nooit zo lang als wij.’
<Eddie> ‘Ik zou wel willen dat we het zo vaak op een dag konden doen, spelen bedoel ik, dat ik leeg raakte.’
<Leoni> ‘Ik ook. Als je me dan tussendoor steeds twee keer laat komen kom ik er misschien achter of ik er ooit genoeg van zal krijgen.’
Hij trok me met mijn rug tegen zijn borst, pakte een borst van me en mijn doos.
<Eddie> ‘Vast niet. Vanaf dat ik je borstjes lekker kon masseren ben je nog heter geworden. Ik voel je nu alweer tegen mijn hand oprijden.’
<Leoni> ‘Omdat ik wil dat je me weer zo lekker gaat vingeren.’
Hij deed het, weer geweldig.

Olaf en Alice hadden vast ongeveer hetzelfde als Eddie en ik gedaan, zij liggend, wij staand, want we kwamen net na elkaar weer op het terras. Eddie en Olaf met een hangend slangetje.
<Leoni> ‘Al leeg?’
<Olaf> ‘Nee zeg, het was pas de tweede keer vandaag. Van jullie?’
<Leoni> ‘De eerste. Het zal niet veel gescheeld hebben of Eddie had barsten in de tegels gespoten, zo veel en zo hard kwam het.’
<Eddie> ‘Al vanaf de eerste keer gaf ze mijn klodders een extra versnelling. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan als we vrijen, ik wil haar niet beschadigen.’
<Olaf> ‘Maak je maar niet ongerust, dat kan vast niet.’
<Leoni> ‘Dat denk ik ook niet. Maar, Olaf, je zit hier toch niet in je eentje? Komen je ouders ’s middags na hun werk?’
<Olaf> ‘Nee, die komen pas over een week of twee. Ik heb voorlopig het rijk alleen. Mijn vader heeft in het voorjaar veel verdiend aan een bijzondere opdracht. Mijn moeder vond, dat ze wel eens wat langer op vakantie konden dan een paar weken hier. Na veel zoeken zijn ze nu op een culturele campertoer door Afrika. Met twee gidsen en een gezelschap, per stel in een camper. Hoe lang die reis precies zou duren was toen niet bekend. Het zou zigzaggend door Afrika gaan, van boven naar beneden, maar de duur was ook afhankelijk van plaatselijke onrusten of oorlogen, daar moest dan omheen gereden worden. Als mijn vader een Internetcafé vindt mailt hij me waar ze zitten. Vorige week in Johannesburg, dus schiet het al wat op. Ik wilde niet mee, zo cultureel ben ik niet. Ik ben hier gedropt, met genoeg geld op mijn rekening overgeschreven om het hier uit te houden tot ik weer naar school moet. Een buurvrouw hier houdt officieel toezicht, ze komt één keer per week even kijken, ik zorg ervoor dat ze niets aan te merken heeft. Als ik rommel maak ruim ik het op. Ik laat ook de afwas niet staan. Ik had niets te wassen tot een paar dagen geleden.’
Hij grijnsde even naar Alice.
<Olaf> ‘Maar in de badkamer hebben jullie een wasmachine en droger kunnen zien staan, dus slingert er ook geen wasgoed zoals handdoeken rond.’
<Leoni> ‘Ik was erg verbaasd, dat mijn moeder me al heel snel adviseerde niet alleen in de badkamer te spelen maar ook op mijn kamer, met een handdoek op de borst van Eddie. Af en toe in de badkamer, zoals daarnet, blijft lekker, dan hoef ik niet zo te mikken. Maar het kan ook met een handdoek onder mijn kontje en bovenbenen. Dan kan Eddie met zijn stijve tussen mijn benen net doen of hij me naait.’
<Alice> ‘Oei. Daar moet ik niet aan denken. Eh ik heb net voor het eerst op Olaf gelegen maar rolde al snel van hem af. Ik hield het niet uit, zijn stijve tegen mijn gleuf te voelen.’
<Leoni> ‘Jullie zullen toch ook wel tegen elkaar liggen?’
<Alice> ‘Ja, maar dan heb ik mijn benen niet zo eh uitnodigend ver van elkaar. Wat je zei zou ik ook niet vol kunnen houden, ik zou vast al gauw meer willen. En het Olaf ook gunnen. Eh jij komt dan toch niet klaar?’
<Leoni> ‘Nee, het is net zo als bij aftrekken, ik gun Eddie het. Ik geniet er ook van, als hij zo op me klaarkomt. Hijgend, kreu- nend en duwend alsof hij dieper in me wil komen. Daarvan zal ik niet schrikken, als we het echt gaan doen.’
<Alice> ‘Misschien oefen ik het een keer, vlak voor we het gaan doen.’
<Leoni> ‘Je kan zoiets ook doen zonder dat je op elkaar ligt. In de badkamer, staand. Dan kan hij dezelfde bewegingen maken.’
<Alice> ‘Ik zal er over gaan denken. Zeg, jullie doen nogal wat.’
<Leoni> ‘Ach, we zijn al jaren bezig, als we wat nieuws bedenken proberen we het uit. Het kan alleen maar, omdat we elkaar vertrouwen, dat we niet voor mijn zestiende gaan vrijen.’
<Alice> ‘De dag erna, vast.’
<Leoni> ‘Dat zien we tegen die tijd wel. Ik moet dan eerst aan de pil.’
<Alice> ‘Tja. Ik houd het even vaag, ik moet maar een keer naar mijn huisarts.’
<Leoni> ‘Als je haast krijgt, je kan ook via de receptie een afspraak maken met de dokter in het dorp. Fietsend ben je daar in vijf minuten. Die kent de gebruiken op onze camping en schrijft je zonder problemen de pil voor. Je moet die wel zelf betalen en zien of je daar op de ene of andere manier wat van terugkrijgt. Misschien is het makkelijker te regelen bij je huisarts in Nederland, dat weet ik niet, ik maak me daar nog niet druk over.’
<Alice> ‘Dank je wel voor deze tip. Ik zoek het een keer uit.’
<Leoni> ‘Je hebt de afgelopen dagen al meer uitgezocht dan je in jaren nog niet van plan was, hè?’
<Alice> ‘Ja, zeker. Als ik ooit aan wat met een jongen doen dacht was dat eerst bevriend worden, na een tijdje verkering en na een hele tijd beginnen met voorbereidingen om te bekijken of ik er mee zou willen vrijen. Hier werd na een dag mijn hand om een stijve gelegd. En twee dagen later werd ik al tussen mijn benen bevoeld. Ik was daar nog niet helemaal van bijgekomen toen Olaf met me wilde spelen. Ik dacht weer even, ik wil niet, ik wil wel, het moet maar, als ik het niet doe krijg ik er misschien later spijt van. Het ging waarschijnlijk net zo als bij jullie eerste keer, hij had ervaring, ik niet. Maar hij deed alles heel voorzichtig en liet mij doen wat ik wilde. Toen hij zei dat ik moest stoppen als ik hem niet klaar wilde laten komen ben ik niet gestopt. En hem door laten gaan toen hij zei dat hij graag beter en in me zou willen voelen dan dat er eerder bij me gedaan was. Hoe houden jullie het uit om niet te gaan vrijen?’
<Leoni> ‘Onze ouders vrijen al tientallen jaren, zolang wij niet weten wat lekkerder is kunnen we het wel wat jaren volhouden om het bij spelen te laten. Maar wat gaan jullie doen? Je zou hier toch maar twee weken zijn, Alice?’
<Alice> ‘Ja, tot volgend weekend, precies weet ik niet. Ik wil daar nog niet aan gaan denken, ik leef bij de dag, ik geniet.’
<Olaf> ‘Ik heb daar al wel over gedacht. Ik wil, als Alice het goedvindt, een paar dagen voor het volgend weekend met haar ouders gaan praten, hun wat vragen. Ze kunnen er dan een paar dagen over denken. Ik wil ze vragen of Alice bij me mag blijven, tot het eind van onze vakantie. Dat ze haar dan ophalen en mij gelijk meenemen. Ze woont in Lievelde, ik daar niet ver vandaan, in Lichtenvoorde. Dan ben ik ook van het probleem af hoe ik thuis moet komen. Daar doe ik het natuurlijk niet om, we hebben wel een unieke gelegenheid om elkaar goed te leren kennen, zonder ouders in de buurt, waar Alice natuurlijk ook haar neus en de rest af en toe moet laten zien.’
<Alice> ‘Wacht even. Dan moet ik hier ook slapen.’
Olaf grinnikte weer even.
<Olaf> ‘Ik zou op de bank in de woonkamer kunnen slapen.’
<Alice> ‘Dat klinkt alsof je wat anders in gedachten hebt.’
<Olaf> ‘Natuurlijk. Schatje, we liggen al uren samen op bed. Dan kan je toch ook wel ’s nachts bij me ín bed, onder de dekens?’
<Leoni> ‘Van je ouders mag het vast. Ze gunnen je toch zo veel mogelijk? Ondanks dat je zei dat het nog niet zo ver was, kreeg je een herhalingsles over vrijen en voorbehoudmiddelen. Dus eigenlijk toestemming om te gaan vrijen. Als jullie het hadden willen doen hadden jullie dat al kunnen doen.’
<Alice> ‘Ja, maar het gaat me allemaal te snel. Ik wil me ook niets op laten dringen.’
<Olaf> ‘Schatje, ik heb nog nooit ergens op aangedrongen, dat zal ik ook niet gaan doen. Ik heb hopelijk niet zo veel geduld nodig als Eddie, ik wacht rustig af tot jij het ook wil.’
<Alice> ‘Ik wil puur lichamelijk wel, ik zei al dat ik het vast niet lang vol zou kunnen houden om het niet te gaan doen. Misschien denk ik er volgende week al iets anders over, als we elkaar weer wat beter kennen. Maar zelfs dan vind ik het eigenlijk te snel. Ik ben niet pessimistisch, maar we zouden wel uit elkaar kunnen raken, Olaf. Hier zullen er vast niet veel meisjes van boven de zestien nog maagd zijn, de verleiding is te groot. Maar ik weet niet of ik het dan fijn zou vinden als ik het niet meer was.’
<Olaf> ‘Er is nogal een verschil tussen het met de één na de ander vrijen of een relatie hebben die verbroken wordt. Daar horen opvolgers begrip voor te hebben.’
<Leoni> ‘Ja. Net zoals mensen die hertrouwen. De meisjes hier van boven de zestien zullen het vast niet met de eerste de beste doen, Alice, anders, als het uitraakt, gebeurd is gebeurd. Begin voorzichtig opnieuw en doe je best.’
<Alice> ‘Olaf zou mijn eerste zijn, of hij de beste is zal ik natuurlijk nooit weten. Maar het moet toch nog niet persé, hij zal wel niet laatste zijn die wat met me zou willen.’
<Leoni> ‘Ik heb al eens gedacht hoe het zou gaan als ik zestien word. Iedereen weet dat Eddie en ik al vier jaar verkering hebben, sommige ook dat we al vijf jaar spelen. Ze zullen verwachten dat ik gelijk aan het vrijen ga, ook al omdat Eddie op me gewacht heeft. Ik weet het nog niet, ik zie dan wel. Eddie zal het vast graag willen, nu vast eigenlijk al, maar er niet erg op aandringen. Maar het is geen verplichting, Alice. Jij valt hier als gast geeneens onder de regels. Die eigenlijk alleen maar zeggen, doe het niet voor je zestiende, doe het daarna pas als je er aan toe bent. Olaf zegt ook dat hij niet aan zal dringen. Je kan zo veel tijd nemen als je wilt, voor je er aan begint. Hopelijk voor Olaf met hem. En je erop voorbereiden met de pil en condooms.’
<Alice> ‘Maar tot die tijd heb ik al een probleem. Niet met het op bed spelen. Maar samen onder de dekens zou ik verschrikkelijk intiem vinden. Als ik dan zijn stijve tegen mijn doos zou voelen zou ik me misschien niet meer in kunnen houden.’
<Leoni> ‘Zo gauw al? Je weet nét wat spelen is. En wat klaarkomen is. Je bent nieuwsgierig, Alice. Dat is niet genoeg om met vrijen te beginnen. Je moet ook genoeg om je eh partner geven. Als je dat doet is het ook makkelijker om er mee te wachten, tot jullie beiden zeker weten dat jullie voor de rest van jullie leven niemand anders willen.’
<Alice> ‘Dat ben ik met je eens, maar toch.’
<Leoni> ‘Houd dan onder de dekens een onderbroek aan. Beiden. Dan voel je die stijve amper. En Olaf zal het vast al lekker vinden je te omhelzen en je borsten tegen zijn borst te voelen. En misschien in zijn handen. Maar blijf dan uit die broekjes, je hebt dan al lang genoeg met elkaar gespeeld.’
Alice keek verbaasd.
<Alice> ‘Een onderbroek aanhouden? Hoe kom je op dat idee?’
<Leoni> ‘Ik denk over het verschil tussen op bed spelen en onder de dekens hetzelfde als jij, eronder is veel intiemer. Je ziet minder, dus voel je meer. Ik had bedacht hoe ik zou kunnen voorkomen dat het vrijen zou worden, zeker als het voor mijn zestiende zou zijn, als ik ooit in hetzelfde bed zou slapen als Eddie. Als ik zijn stijve zie of voel kan ik er niet vanaf blijven, dus zou ik daar wat aan moeten doen. Zo kwam ik op onderbroeken aanhouden. Maar ik weet niet of dat werkt.’
<Alice> ‘Vast wel. Ik ga het in ieder geval proberen. Eh als je wilt, Olaf.’
<Olaf> ‘Laat me even uitpraten. Ik heb inmiddels bedacht dat ik met mijn voorstel om op de bank in de woonkamer te gaan slapen niet zo gelukkig ben. Ik zou me daar erg alleen en ongelukkig voelen, als jij boven in mijn bed zou liggen. Maar ik had er nog geen oplossing voor gevonden, anders dat je dan maar niet hier zou moeten blijven. Het idee van Leoni lijkt me wel wat. We kunnen dan lekker knuffelen zonder te opgewonden te raken. Afgezien van dat als we spelen tot we slaap krijgen en dan onder de dekens gaan we waarschijnlijk in slaap vallen voor ik weer een stijve krijg. Maar voor de zekerheid onderbroeken aan, voor het geval dat we ’s nachts wakker worden. En zeker voor ’s morgens vroeg. Als ik naast je wakker zou worden, na een hele nacht zaad aangemaakt te hebben, zou ik gegarandeerd een stijve krijgen en graag wat kwijt raken. Onderbroeken uittrekken gaat makkelijker boven de dekens, dan kan het bij spelen blijven. Maar dat ben ik sowieso van plan, Alice. Geen gevrij a, voor je zeker weet dat je het wil, b, je aan de pil bent en c, we condooms hebben. Nu jij.’
<Alice> ‘Lieve jongen, ik geloof je wel en vertrouw je wel, maar mezelf niet. Maar als ik je blote stijve niet meer voel kan ik me vast beheersen. Ik wil hier graag blijven, alles gaat zo fijn. Je hebt wel gelijk, Leoni. Ik ben nieuwsgierig. Ook al omdat Olaf mijn eerste eh vriendje is. Die me accepteert zoals ik ben. Waar ik in mijn nakie mee kan spelen. Ik geef al veel om hem, meer kan ik het nog niet noemen, daar was de tijd te kort voor. Maar ik zie geen reden om te veronderstellen dat het met ons slecht af zou lopen. Olaf, je hoeft hier niet op te reageren. Eigenlijk gaat dan alleen ons beiden aan.’
<Olaf> ‘Ik heb er geen probleem mee dat Leoni en Eddie wat horen, als dank voor hun nu al twee fijne tips. Ik heb al verteld dat ik geaarzeld heb om wat met je te beginnen en mijn redenen om het te doen. We zijn nog niet zo lang samen, maar ik geef al ontzettend veel om je. Ik zie ook geen reden om te veronderstellen dat het met ons slecht af zou lopen.’
<Alice> ‘Hoelang hebben we eigenlijk nog vakantie?’
<Olaf> ‘Een week of drie.’
<Alice> ‘Dan kunnen je ouders hier de laatste week zijn.’
<Olaf> ‘Ja. Maar dat zal geen probleem zijn. Ze komen vast langs, maar mijn vader zal aan het werk willen, dus doordeweeks, de laatste week, zullen ze hier niet zijn.’
<Alice> ‘Maar wat zouden ze ervan zeggen als ze mij hier zouden zien?’
<Olaf> ‘Ze zullen me vast feliciteren met mijn verkering. Als ik dat dan mag zeggen.’
<Alice> ‘Waarschijnlijk wel. Maar wat zouden ze van mij zeggen?’
<Olaf> ‘Mijn moeder weet ik niet precies, maar vast niets afkeurends. Mijn vader heeft ook een voorliefde voor grote borsten, dus als je er een keer mee schudt verover je hem ook. Tussen je benen zal hij vast ook graag kijken.’
<Alice> ‘Hè, Olaf, ik bedoel natuurlijk wat ze van de onderkant van mijn benen zullen zeggen.’
<Olaf> ‘Ach, schatje, na een beetje uitleg zullen ze er ook niet mee zitten. Ze zullen vast ook snel zien dat je niet gehandicapt bent.’
<Alice> ‘Maar ze gaan misschien vooruit denken en geen gehandicapte kleinkinderen willen.’
<Olaf> ‘Je hebt toch net zo’n kleine kans om die te krijgen als andere meisjes? Je hoeft je echt geen zorgen te maken over mijn ouders.’
<Alice> ‘Tja. Ik wacht het dan maar af.’
<Olaf> ‘Dus je vindt het goed als ik je ouders vraag om je bij me te laten? We hoeven er niet zelf over te beginnen dat je bij me in bed gaat slapen, maar ontkennen wil ik het niet.’
<Alice> ‘Hun toestemming zal ik wel krijgen, hopelijk zijn mijn aarzelingen verdwenen als je het gaat vragen.’
<Leoni> ‘Alice, je bent weer te voorzichtig. Ga maar na hoe graag je daarnet naar bed wilde. Ik zeg maar weer eens, als je niet bij Olaf wilt blijven ga je daar thuis vast spijt van krijgen. Had ik toch maar? Ik wilde toch eigenlijk wel? Het mocht daar toch? Hoeveel jaar moet ik wachten op zoiets?’
<Alice> ‘Tja.’
<Leoni> ‘En je hoeft toch niet te gaan vrijen, al lig je ’s nacht bij hem in bed? Leeg hem maar, voor jullie gaan slapen, dan kan hij het geeneens. Sorry, Olaf.’
<Olaf> ‘Nee, prima, blijf maar tips geven. Dat laatste zou wel lekker zijn, maar niet nodig. Als ik niet voel dat ik vol zit hoef ik niet persé wat. Het is ook fijn dat Alice voorzichtig is. En al snel zal vast de ergste nieuwsgierigheid bij haar over zijn en zal ze zich vast makkelijk in kunnen houden. Tot we ons beter kennen en wat meer over de toekomst weten. Zal ik nu wat broodjes opwarmen?’
<Alice> ‘Ja, graag. Laten we ons na dat serieuze gepraat ontspannen.’
We lunchten en gingen daarna zwemmen.
Ik bevoelde Olaf natuurlijk. Ik had algauw zijn pik helemaal stijf.
<Leoni> ‘Ik heb al gezien dat je een iets groter dan Eddie hebt, al moet je goed kijken. Ik voel het nu ook, maar dat verschilletje maakt me niet uit. Het is gewoon ook een lekkere paal.’
<Olaf> ‘Laat me maar los, ik voel dat je meer ervaring hebt dan Alice om een pik stijf te krijgen.’
<Alice> ‘Poe! Als het niet te snel is na een klaarkomen van je hoef ik er maar naar te kijken om hem omhoog te laten komen. Maar ik durf er niet zo ruw mee om te gaan, je komt toch wel.’
<Olaf> ‘Tja, door een combinatie van zien, voelen en denken, hè?’
<Eddie> ‘Ja, als ik in het begin gedacht had dat Leoni nog niet oud genoeg was om te spelen was ik niets met haar begonnen. Van zichtbaar jonge meisjes kreeg ik geen stijve. Maar omdat ze direct haar benen van elkaar deed toen ik daarom vroeg en ik zo goed haar blote gleuf zag wel. Eh jullie zullen ook wel merken, dat als er gedacht wordt dat je verkering hebt laten ze je meestal met rust. Dat is vast voor jullie erg prettig, jullie zullen al vaak aan elkaar zitten.’
<Olaf> ‘Kom hier maar vaak, dan kunnen jullie het ook vaker. Ik kom er nu pas op, er moet ergens een opklapbaar logeerbed staan. Dat kan ik in de hobbykamer zetten. Het is maar eenpersoons, maar dat lijkt me genoeg om op te spelen.’
<Leoni> ‘Mij ook. Zo meteen?’
<Eddie> ‘Nou, Leoni!’
<Leoni> ‘Dat zeg je alleen maar voor het fatsoen. Als we nog niet op bed gespeeld hebben, soms als we dat wel hebben trek je me wel eens de bosjes in als je wat kwijt wilt. Je wil het graag vaker dan twee keer op een dag. Nou ja, ik ook. Ik heb je nog niet leeg gekregen.’
<Olaf> ‘Alice mij al wel een keer. Het wordt een beetje pijnlijk als de krampen proberen er toch wat uit te krijgen. Het duurt dan erg lang voor ik weer een stijve kan krijgen. Wat ze ook probeert.’
<Leoni> ‘Dat proberen lijkt me niet zo erg. Eh na hoeveel keer?’
<Olaf> ‘De vierde keer kwam er al weinig meer, de vijfde helemaal niets. Vanaf ’s morgens tot ’s avonds laat.’
<Leoni> ‘Tjonge. Bij Eddie zal het wel na een keer minder zijn. Vinden je ouders het goed, Alice?’
<Alice> ‘Hoeveel keer per dag weten ze niet. Maar zodra ik wist dat ze in het zwembad enthousiast meespeelden heb ik wat meer verteld over Olaf en wat ik met hem in het huisje deed. Behalve praten en samen eten. Ze vonden het goed, ze gunden me het als ik maar voorzichtig bleef. Mijn vader vertelde hoe ze in het zwembad begonnen waren. Ze hadden ’s avonds opvallend veel mensen richting zwembad zien lopen en gingen er zelf ook kijken. Er viel ze daar eerst niets op, ze gingen maar zwemmen. Maar net in het water kwam er een stel op hun af. Toen hij de borsten van mijn moeder pakte wilde mijn vader er wat van zeggen, maar hij had er geen adem voor, zij greep zijn pik. Ze vroeg of ze nieuw waren. Toen mijn vader knikte vertelde ze dat het ’s avonds na tienen voor boven de zestien was en dat de ouderen dan mochten spelen. Terwijl ze zijn pik op en neer pompte zei ze dat hij moest waarschuwen als hij begon te komen, dan wilde ze hem onder een douche wel helpen, in het bad mocht het niet. Toen hij zei dat hij dat niet wilde zwom ze weg. Die man ook. Mijn vader vroeg mijn moeder wat hij bij haar gedaan had. Ze zei, me overal lekker bevoeld, zelfs een vingerkootje diep in mijn gleuf. Ik heb met zijn stijve gespeeld, wat even wennen was, onder water. Als je het niet uit kan houden wil ik je ook wel hier onder een douche aftrekken, maar ik ga liever naar het huisje om jou me laten bevoelen en me te je weet wel. Door dat ook onder een douche keek mijn vader naar de douches, daar stond inderdaad een vrouw een man af te trekken, zonder de deur van het hokje dichtgedaan te hebben. En ze zagen in het bad meer mannen aan borsten komen, doordat die vaak met een open mond stonden werden ze vast onder water ook behandeld. Mij ouders zijn snel naar het huisje gegaan, mijn vader onderweg vast met een stijve, het was toch donker. Zo heb ik ze binnen zien komen. En boven te keer horen gaan.’
<Leoni> ‘Tjonge. Ze moeten het ’s avonds tussen na zevenen maar voor onder de twaalf verbieden, dan hoefden veel stelletjes geen rustig plekje meer op te zoeken.’
<Eddie> ‘Zoals het tot nu toe in het zwembad gaat vind ik ver genoeg gaan, ik voel er niets voor om in het openbaar afgetrokken te worden. Of een meisje te vingeren. Dat hoor je privé te houden, vind ik.’
<Alice> ‘Ik vind het al vervelend om mijn ouders te horen vrijen, al snap ik onderhand wel dat ze het vaak willen. Als ze alles maar toe zouden staan zou je misschien over vrijende stellen struikelen.’
<Olaf> ‘Zou je het erg vinden als Leoni en Eddie je konden horen kreunen?’
<Alice> ‘Waarschijnlijk niet, als ik het van hun ook hoor. Maar niet, zoals mijn ouders, er ook hoorbaar bij zeggen wat ze doen of willen dat er gedaan wordt. Ik vind dat haast pornografisch. Spelen eerder erotisch.’
<Olaf> ‘Tja, bij pornografie is er geen sprake van liefde, bij erotiek wel. Hè?’
<Alice> ‘Ik durf het nog geen liefde te noemen, Olaf. Hoe zit bij jij jullie?’
<Eddie> ‘We hebben het daar eigenlijk nooit over, we houden van elkaar, al zou ik niet precies weten hoe lang al.’
<Leoni> ‘Ik werd eerst verliefd op zijn pik, ik kon er niet vanaf blijven. De rest vond ik niet zo belangrijk, maar omdat we zo vaak bij elkaar waren is er liefde uit gegroeid.’
Ik moest even giechelen.
<Leoni> ‘Net zoals zijn pik gegroeid is.’
Ze lachten allemaal.
<Alice> ‘De enige groei die ik bij Olaf gezien heb, en gevoeld, is van klein naar groot.’
<Leoni> ‘En veroorzaakt.’
<Alice> ‘Ja, zo gauw mijn hand er omheen kan speel ik er graag mee. Zo lekker, die soepele wel steeds stijver en groter wordende slang. Als hij helemaal stijf is geeft hij niet meer mee en kan je er maar één ding mee.’
<Leoni> ‘Maar dat ene ding is wel wat het belangrijkste voor jongens is.’
<Alice> ‘Ja, daarom helpen we ze natuurlijk graag. En denken erbij, later komen we tegelijk klaar. Ik ga even zwemmen, om af te koelen.’
We deden het allemaal maar.

Een week later

<Alice> ‘Olaf heeft met mijn ouders gepraat, ik mag bij hem blijven.’
<Leoni> ‘Fijn voor jullie. En slapen?’
<Alice> ‘Tja, het duurde wat langer voor ze dat goed vonden. Maar ze zijn zo reëel dat ze inzien dat als we wat wilden dat toch wel zouden doen. Maar ik wil beslist voorlopig niet gaan vrijen.’
<Leoni> ‘Gefeliciteerd, dan. We gunnen je het graag.’
<Alice> ‘Ja, dat weet ik. Jullie deden steeds jullie best voor me, daar ben en blijf ik erg dankbaar voor. Anders had ik hier misschien alleen maar gezwommen.’
<Leoni> ‘Welnee, ook gespeeld.’
<Alice> ‘Er is nog geen jongen behalve Olaf op me af gekomen.’
<Leoni> ‘Ze kijken de kat uit de boom, Alice. Dat deed Olaf toch ook, een paar dagen? En als ze je regelmatig met dezelfde jongen zien laten ze je sowieso met rust. Ze willen geen ruzie met die jongen.’
<Alice> ‘O. Vandaar.’
<Leoni> ‘Ja. Natuurlijk komen er minder jongens op je af dan op een eh, sorry, normaal meisje, ze zijn niet allemaal even begrijpend als Olaf.’
<Alice> ‘Ietsje minder zou nog gaan. Maar hopelijk heb ik nooit meer een andere jongen nodig.’
<Leoni> ‘Maar als het uit zou raken met Olaf, sorry, Olaf, dan zou jij ook op jongens af moeten gaan. Je grijpt er gewoon één zoals je Olaf greep. Met een te kleine naar je zin bemoei je je verder niet, die zal blij genoeg zijn met dat je hem een stijve bezorgd hebt of als hij die al had je even aan hem zat. Met een opvallend kleine zit je niet goed in de markt.’
<Olaf> ‘Het raakt niet uit, verwacht ik. Onverhoopt toch, je hebt al het voordeel van zichtbaar twee grote borsten, Alice. Dat was niet het enige waar ik op af kwam, het zou bij andere jongens wel het geval kunnen zijn. Het is dan aan jou ze ervan te overtuigen dat je meer hebt dan je zichtbare fraais. Je hoefde mij nergens van te overtuigen, me alleen wat uitleggen, ik moest daarna jou ervan overtuigen dat ik op een gewone manier met je om wilde gaan.’
<Alice> ‘Ja, lieverd. Al vind ik bij je slapen niet zo normaal.’
<Olaf> ‘Ik alleen met onderbroeken aan niet, als je verder de hele dag zonder bent. Maar dat moet maar, om een week lang extra te genieten.’
<Alice> ‘Ook onder de dekens?’
<Olaf> ‘Ja, wat Leoni zei, je borsten tegen mijn borst voelen en in mijn handen. Maar als je probleem is mijn stijve tegen je doos te voelen mag ik dan wel met een hand in je broekje?’
<Alice> ‘Ook maar niet, Olaf. Je zal me toch vast al vaak genoeg voor een dag klaar hebben laten komen.’
<Olaf> ‘Goed dan. Slapen jullie bij elkaar, Eddie?’
<Eddie> ‘Nee, ik wilde daar niet over beginnen voor Leoni zestien is. Maar zelfs dan zullen de ouders van Leoni haar er vast te jong voor vinden. En ik raak ook liever niet in omstandigheden die ik liever niet lang vol zou willen houden. Tot nu toe hebben we het fijn genoeg en nog wat om naar uit te kijken.’
<Olaf> ‘Ik kijk al uit naar zo meteen weer spelen, Alice.’
<Alice> ‘Laten we dan zwemmen tot jij en Eddie het water uit kunnen en dan allemaal naar je huisje gaan.’
Dat deden we. Alice en Olaf gingen in zijn kamer spelen, Eddie en ik op het logeerbed in de hobbykamer.
We bezochten ze iedere dag, ik kreeg Eddie af en toe ook leeg.

Nog twee weken later

Alice en Olaf waren net klaar met afwassen toen de ouders van Olaf binnenkwamen.
<Olaf> ‘Hé! Pa. Ma. Wat onverwacht.’
<Pa> ‘Ja, ik leg het zo uit.’
Olaf omhelsde en kuste zijn moeder en schudde de hand van zijn vader.
<Olaf> ‘Mag ik jullie voorstellen? Alice, mijn vriendin.’
Alice schudde de handen van pa en ma.
<Ma> ‘Je hebt dus niet stilgezeten.’
<Olaf> ‘Nee, ma, ik heb me best vermaakt. Vooral sinds ik Alice heb leren kennen. Laten we gaan zitten.’
We gingen aan de keukentafel zitten.
<Ma> ‘Alice leren kennen moet na ons vertrek gebeurd zijn.’
<Olaf> ‘Ja, een week of vier geleden. Haar ouders en zij konden twee weken lang het huisje van hun buurman gebruiken, omdat die naar het buitenland was. Ze hebben het aanbod aangenomen, omdat Alice gek op zwemmen is en ze dat dan iedere dag kon doen. Ik heb haar in het zwembad ontmoet.’
<Pa> ‘Daar wil ik het zo over hebben. Onze reis is iets ingekort, omdat we dan gezamenlijk terug konden vliegen. Op andere vluchten was er steeds maar plek voor een paar. Er kon niet eerder geboekt worden, omdat de reisduur afhankelijk was van de plaatselijke omstandigheden. Als compensatie voor die inkorting krijgen we korting op een reis naar Zuid Afrika, om dat deel te bezoeken wat we gemist hebben.’
<Olaf> ‘Was die inkorting een spurt naar het vliegveld?’
<Pa> ‘Nee, het overslaan van een lus, op het eind van de reis. We gaan op ons gemak bekijken wanneer we terug willen. Maar ik ga eerst een tijdje aan het werk. Eh we kleden ons nu niet uit, we kwamen alleen langs om even bij je te kijken, Olaf. Het ziet er hier trouwens keurig uit. Hulp gehad?’
<Olaf> ‘Een beetje, de laatste tijd, van Alice. Maar als u contact met de buurvrouw opneemt zal u van haar horen dat ik alles steeds schoon gehouden heb.’
<Pa> ‘Dat contact kan wachten, ik geloof je wel. Eh Alice, geen probleem met nudisme?’
<Alice> ‘Nee, meneer, totaal niet. Mijn ouders hadden het wel, maar dat was in een dag over. Ze hebben zelfs ook een huisje aangevraagd. Omdat ze het hier zo naar hun zin hadden, ze voelden zich hier op huwelijksreis.’
<Pa> ‘Daar kan ik me iets bij voorstellen, thuis zie je elkaar niet de hele dag bloot. En geen anderen net zo. Hoe vind jij het hier?’
<Alice> ‘Ik ben hier ook erg op m’n gemak. Ik kan zwemmen wanneer en hoelang ik maar wil. En ik ontmoette Olaf al gauw.’
<Pa> ‘Je bent nu even op bezoek?’
<Alice> ‘Nee, meneer. Olaf had in die twee weken mijn ouders wel ontmoet, maar niet lang gesproken. Voor die twee weken afliepen heeft hij mijn ouders gevraagd of ik de rest van de vakantie bij hem mocht blijven. Mijn ouders willen graag dat ik onafhankelijk van hun word, dus mocht het.’
<Ma> ‘Hoe oud ben je, als ik dat vragen mag?’
<Alice> ‘Zestien, mevrouw.’
<Ma> ‘Tja, ik neem dan maar aan dat ze je vertrouwen. En Olaf.’
<Alice> ‘Ja, mevrouw, allebei.’
<Ma> ‘Eh waar slaap je?’
<Alice> ‘Bij Olaf, mevrouw. Bij hem, niet met hem. U weet vast de regels hier, wij houden ons eraan, ik bedoel, we spelen maar we vrijen niet omdat we daarvoor elkaar veel te kort kennen.’
<Ma> ‘Met dat laatste ben ik het eens, maar hoe kan je dat volhouden? Een zo te zien gezonde meid, met een gezonde jongen? In deze omstandigheden?’
<Alice> ‘Ik ben helemaal gezond, mevrouw. We spelen op bed, als we gaan slapen trekken we allebei een onderbroek aan voor we onder de dekens gaan. Als je niet zo veel voelt is het niet zo intiem en is het vol te houden.’
<Olaf> ‘Ma, voor Alice op de camping kwam was ze amper op de hoogte van nudisme. Ze ontmoette de eerste dag dat ze ging zwemmen een stel wat haar op de hoogte bracht van de regels, de gebruiken. Ik heb haar een paar dagen in de gaten gehouden voordat ik contact met haar zocht. Één van de redenen daarvoor was dat ik haar meerdere keren met dat stel zag praten. Als én een meisje én een jongen met haar wilden praten kon ze geen eh meisje zijn als de rest. U weet wel, ik kon hier geen vriendin- netje vinden omdat ik me stoorde aan het gezeur van meiden. Alice bleek inderdaad anders te zijn. Die jongen van dat stel, ene Eddie, had daar een verklaring voor. Alice praat hetzelfde als zijn vriendin, Leoni. Zoals jongens praten, erg nuchter, geen gezeur over mode of andere voor jongens flauwe meidenzaken.’
<Ma> ‘Zo. Even tussendoor, Olaf, Alice heeft mooie laarsjes aan, maar als ze last van koude voeten heeft, van de tegels hier, had je haar wel de pantoffels van pa aan kunnen bieden.’
Alice keek Olaf aan, hij glimlachte en knikte naar haar. Ze nam aan dat hij haar aan het woord wilde laten.
<Alice> ‘Ik heb geen last van koude voeten, mevrouw, dat kan ik niet, want ik heb geen voeten.’
<Ma> ‘Hoe bedoel je, ik heb geen voeten. Je stond bij het aanrecht en liep naar de tafel.’
<Alice> ‘Mijn laarsjes zijn protheses, mevrouw. Mijn benen zijn in de baarmoeder gestopt met groeien voor er enkels en voeten aankwamen.’
<Ma> ‘Ooooh.’
<Pa> ‘Slikte je moeder wat?’
<Alice> ‘Nee, meneer, niet meer dan een paar aspirientjes per jaar. Dat is na mijn geboorte uitgezocht, al was het jaren na de Softenongevallen. Het was gewoon toeval, het gaat bij een paar procent niet helemaal goed. Meestal nog slechter dan bij mij, sommigen ook met een geestelijke handicap. Sommigen noemen mij ook gehandicapt, maar dat ben ik niet. Ik kan gewoon lopen, fietsen, zwemmen en schaatsen. Van dat stel heb ik het advies gekregen om aan wedstrijdzwemmen te gaan doen, omdat ik erg snel kan zwemmen. Ik heb sterke armspieren, door jaren in een rolstoel gezeten te hebben en omdat ik bij andere sporten niet mee kon komen heb ik veel gezwommen.’
<Pa> ‘Tjonge. Dat is nogal wat. Alice, ik wil je niet beledigen of zoiets, maar je zal je wel voor kunnen stellen dat we verbaasd, geschokt zijn.’
<Alice> ‘Dat kan ik zeker. Ik ben heel wat gewend, meneer, u hoeft zich niet in te houden.’
<Pa> ‘Zou ik dan je benen mogen zien? Ik aan het me anders niet goed voorstellen. Goed, ma?’
<Ma> ‘Ik weet het niet. Is dat niet eh griezelig?’
<Olaf> ‘Nee, ma, alleen vreemd. Dat ze zomaar ergens ophouden. Het went snel, hoor, het valt me geeneens meer op.’
<Pa> ‘Daar wil ik het zo nog met je over hebben.’
<Alice> ‘Olaf heeft gelijk, meneer. In het zwembad ziet iedereen ze, ze schrikken maar één keer.’
Alice bukte even, liet eerst het ene, toen het andere laarsje van een voet glijden en stak haar voeten uit.
<Pa> ‘Tja. Vreemd. Meer niet, niet lelijk of zoiets. Eh wat kan je ermee?’
<Alice> ‘Buitenshuis ongeveer net zo veel als u op blote voeten kan, de onderkant van mijn benen is niet ongevoelig, maar precies vergelijken kan ik dat niet. Binnenshuis kan ik er op lopen, alleen een bocht omgaan is wat lastig.’
Alice stond op, zette zich tegen de tafel af, liep naar de deur, zette zich daar tegen af om om te draaien en liep terug. Ze stapte in haar laarsjes, liep hetzelfde stuk nog een keer zonder zich af te zetten en ging zitten.
<Pa> ‘Tja. Dank je wel voor je eh demonstatie. Hopelijk vond je het niet erg om te doen.’
<Alice> ‘Nee, meneer, niet voor mensen die in me geïnteresseerd zijn. Ik laat die graag zien dat ik niet gehandicapt ben. Als Olaf me gehandicapt was blijven vinden was ik me niet met hem blijven omgaan. Thuis, ik bedoel in ons huis in Lievelde, zitten er hier en daar handgrepen voor me, ook in de badkamer. Hier red ik me wel, ik weet onderhand wel waar ik me af kan zetten. En ook voor de eh gezelligheid douchen we hier samen, dan kan ik me zonodig aan Olaf vasthouden. Of hij mij. Ik vind het ook fijn dat ik me hier niet aan- of uit hoef te kleden, ik sta niet al te stevig op wat ik heb.’
<Pa> ‘Eigenlijk doe je hetzelfde als wat wij doen, schoenen aantrekken als het nodig is.’
<Alice> ‘Ja, meneer. Alleen heb ik geen keus, de laarsjes zijn te duur om er meerdere van aan te schaffen. Ik hoef er ook niet meer, deze passen overal bij.’
<Pa> ‘Ja. Olaf, hoe kwam je op het idee om met haar te gaan spelen? Je zag toch dat ze eh anders was dan andere meisjes?’
<Olaf> ‘De eerste keer dat ik haar zag schrok ik ook even. Maar ik zag al gauw meer. Dat ze erg snel zwom. En ik zag haar meerdere keren met een stel praten, waardoor ik bedacht dat ze zich niet afstandelijk opstelde, als én een jongen én een meisje zich met haar wilden bemoeien. Dat wilde ik ook wel. Eerlijk gezegd ook, omdat ik, als ze stond te praten, daarbij boven water mooie grote borsten zag. Of niet, pa?’
Pa grinnikte.
<Pa> ‘Ja, die waren me al opgevallen. Dat waren genoeg redenen voor je?’
<Olaf> ‘Niet om gelijk op haar af te gaan. Ik realiseerde me dat ze het niet altijd even prettig gehad zou hebben, ik wilde dat niet erger maken door één keer met haar te spelen en dan verder niet naar haar om te kijken, waardoor ze zich afgedankt zou kunnen voelen. Ik heb dus eerst nagedacht of ik een probleem zou hebben om langer met haar om te gaan. Ik kon er niets tegen verzinnen. Behalve snel zwemmen zag ik haar gewoon lopen, ze zou dus vast normale dagelijkse dingen kunnen doen. Door haar blijvende, duidelijk vriendelijke omgang met dat stel besloot ik het met haar te proberen, voorzichtig. Het eerste contact was zo fijn, dat ik haar gevraagd heb om hier verder te gaan. Ik had er niet over nagedacht dat ze hier een trap op moest, maar daar had ze geen probleem mee. Boven praatten we ook wat, waarbij ze vertelde wat eh er met haar aan de hand was. Sorry, Alice. Dat klinkt vast stom, voor iemand zonder voeten.’
<Alice> ‘Ach, blinden vinden het ook niet erg, als iemand tegen ze zegt, zie je? Als je over zoiets valt is er geen normaal gesprek mogelijk.’
<Pa> ‘Je lijkt me erg nuchter, Alice. Je praat inderdaad meer op een jongensmanier dan die van een meisje. Wat je overduidelijk bent, vooral wat ik boven tafel van je zie. De rest zag er ook lekker uit, wat ik zag toen je heen weer liep.’
<Alice> ‘Toevallig heeft Olaf het over uw voorkeur voor wat groter dan normale borsten. Maar u ziet dat toch vaker?’
<Pa> ‘Je bedoelt, die van mijn vrouw?’
Alice knikte.
<Pa> ‘Tja, het was geen beslissende factor waarom ik met haar getrouwd ben, het telde wel zwaar mee. Ze kwam toen ze twintig was hier op de camping, met haar ouders, die een huisje geregeld hadden, een broer en een zus. Die zus was tweeëntwintig, van mijn leeftijd, maar die zag er normaal uit. Om haarzelf werd niet gevochten, het ging er hier toen ook min of meer netjes aan toe, alle jongens wilden wel kennis met haar maken. Maar ik zag haar nooit met een jongen verdwijnen, alleen met haar zus weggaan en komen. Toen ik haar eindelijk te pakken kreeg genoot ik van mijn handen lekker vol te hebben, voller dan ooit. En steviger dan alles wat ik eerder vast gehad had. Nog. Ze ging graag met me mee, toen ik haar dat vroeg, ze was over wat ze onder water bij me voelde ook tevredener dan over wat ze eerder in handen gehad had.’
<Alice> ‘Heeft u zo’n grote? Als ik vragen mag?’
<Pa> ‘Je vraagt maar wat je wil. Ik heb geen abnormaal grote, maar ze voelde duidelijk meer, zei ze. Eh als je de volgende keer dat we komen hier ook weer bent zal je het wel zien. En we zullen dan misschien ook tegelijk in het zwembad zijn.’
<Alice> ‘Ik ben met Olaf meegegaan, toen hij het vroeg, omdat ik hem vriendelijk en voorzichtig vond. Ik kon toen nog niets vergelijken, ik had nog niet met andere jongens gespeeld. Ik heb er nog niet veel beetgehad, u zal wel snappen dat er niet zo veel op me afkomen. Vast ook omdat ik er al gauw steeds met Olaf kwam. Met hem gaat het zo fijn, dat ik er geen behoefte aan heb het met een andere jongen te proberen, omdat ze geen grotere hadden maar wat meer telde, ze vast niet zo vriendelijk en voorzichtig waren. Ik hoef geen speciale aanpak, gewoon een normale. Maar ik sla het niet af om iets groters dan normaal te zien of eh te voelen. Ik ben zeker niet ontevreden met Olaf, maar is zoiets erfelijk? Hij zal nog wel iets groeien.’
<Ma> ‘Ik denk, dat het erfelijk kan zijn. We zien hier Olaf zelden eh helemaal, maar ik heb in het zwembad genoeg vergeleken om te weten dat hij meer heeft dan gebruikelijk voor zijn leeftijd. En er zal nog wel wat bijkomen.’
<Alice> ‘Ik heb gehoord dat je van familieleden afblijft.’
<Ma> ‘Niet helemaal, waarom zou je. Alleen doe je er voorzichtiger mee. Bijvoorbeeld, toen ik Olaf voorlichtte over zijn komende natte dromen en zo heb ik hem verteld wat hij eraan kon doen, dat niet gedemonstreerd. Maar ik heb zijn groei wel bijgehouden, in het zwembad, thuis zag ik dat aan een klein pikkie niet. En hij heeft in het zwembad die van mij vast vergeleken met die van de meisjes waarmee hij speelde en dus kennelijk net zo’n voorkeur voor grote gekregen als zijn vader.’
<Olaf> ‘Op dezelfde manier, ma, het telde mee, maar was niet beslissend.’
<Alice> ‘Die van hem voor mij dus ook niet, maar de manier waarop hij met me omging. Over mijn nuchterheid, ik ben opge- voed om alles zo te bekijken, meneer. Klagen heeft geen zin.’
<Olaf> ‘Snapt u, pa, er is met haar te praten, ze klaagt of zeurt niet. Ze vertelde toen dat ze met haar laarsjes, haar protheses, normaal kon lopen, ook trappen op en af, kon fietsen, schaatsen op klapschaatsen en zwemmen. U en ik bewegen ons minder, pa.’
<Pa> ‘Ja, dat is eigenlijk zo.’
<Olaf> ‘Ze was daarna hier vaak, vanaf ze hier mocht blijven dag en nacht. We hebben het ontzettend fijn met elkaar, we doen alles samen. Ik wil haar blijven zien, na de vakantie. Elkaar, hè, Alice?’
<Alice> ‘Meer dan zien.’
Pa schoot in de lach.
<Pa> ‘Tjonge, weer heerlijk nuchter.’
<Alice> ‘Er speelt bij mij vast mee dat hij mijn eerste vriendje of zoiets is, meneer. Ik heb me, voor ik op deze camping kwam, niet met jongens bemoeid. Andersom eigenlijk, ze gaven me er niet de kans voor. Olaf wel.’
<Pa> ‘Ik waardeer het erg van hem, dat hij er eerst goed over nagedacht heeft.’
<Alice> ‘Ik ook. Ik had me inderdaad vast afgedankt, misschien zelfs misbruikt gevoeld als hij het bij één keer had gelaten. Maar hij bleef erg vriendelijk en voorzichtig. Hij had ook alle tijd voor me, hij heeft me stapje voor stapje alles geleerd.’
<Ma> ‘Alles?’
<Alice> ‘Alles behalve vrijen, mevrouw.’
<Ma> ‘Tja. Als je bij het douchen maar voorzichtig met zijn handvat omgaat.’
<Alice> ‘Natuurlijk, mevrouw. Ook op bed. Maar niet té voorzichtig. We vrijen niet maar ik help hem wel om op tijd wat kwijt te raken. Eh eigenlijk vaker dan nodig, wat hier spelen genoemd wordt. Mijn moeder heeft me op tijd voorgelicht, maar te weinig over jongens verteld. Ik wist niet dat ze al voor hun trouwen zo veel zaad maakten dat het problemen opleverde. De omstandigheden zijn hier natuurlijk gunstig om daar wat aan te doen. Ik ben ook blij dat we niet ergens buiten hoefden spelen, dat we hier op een slaapkamer terechtkonden. Hopelijk vindt u dat niet erg.’
<Ma> ‘Ik moet bijkomen, van eh alles. Ook hoe je praat, zo openhartig. Zelfs over wat je bij Olaf doet. We wisten natuurlijk wel wat hij uitspookte, maar om het zo direct te horen overvalt me.’
<Pa> ‘We hoopten natuurlijk al een tijd dat hij wat langdurigs met een meisje zou krijgen. Maar je verrast ons wel, Alice. Maar als jij jezelf niet gehandicapt vindt, en Olaf ook niet, zullen wij er vast gauw ook zo over denken. Als Olaf nu al, na een paar weken, geen problemen verwacht om met je om te blijven gaan, en jij niet met hem, zullen wij dat vast ook niet. Verder, het gebruik van een slaapkamer brengt risico’s met zich mee, die moeten jullie zelf oplossen. Het verbieden heeft geen zin, jullie doen het al wat langer, komende week vast ook.’
<Olaf> ‘Fijn, dank u wel. Ik wil u wat vragen, de ouders van Alice ook weer. Ik wil in de weekeinden óf naar haar toegaan, óf dat we haar ophalen om hier naartoe mee te nemen.’
<Pa> ‘Tja. Ma?’
<Ma> ‘Alice, ik ben nog een beetje geschokt. Maar ik denk, dat ik met jou, als mogelijke aanstaande schoondochter, ook wel goed om kan gaan. Het pleit al voor je dat Olaf je bewust gekozen heeft en je kennelijk aan zijn verwachtingen voldoet. Ik heb natuurlijk Olaf ook op tijd voorgelicht. Over meisjes is dat niet zo moeilijk, dat maandelijkse gebeuren is zo uitgelegd. Over hemzelf was wat lastiger. Maar ik had natuurlijk met zijn vader al het nodige meegemaakt, al was me het meeste ook niet van tevoren verteld. Jouw moeder is om de ene of andere reden niet zo uitvoerig over jongens geweest, mocht je nog vragen hebben, je kan altijd bij me terecht.’
<Alice> ‘Dank u wel. Maar Olaf heeft me al volledig voorgelicht. En ik weet, op vrijen na, inmiddels ook alles van de praktijk.’
<Ma> ‘Mooi. Ik heb er nooit bij stilgestaan, ik heb hem niet verteld hoe hij met meisjes moest spelen.’
<Alice> ‘In het begin zullen meisjes hem vast verteld hebben wat hij goed of minder goed deed. Ik kon hem niets leren, ik zou niet weten hoe het beter zou kunnen. Het was alleen wennen aan dat er zo aan en in me gekomen werd. Maar ik ben erg blij dat het Olaf was, die me alles leerde en van alles met me deed. Een andere jongen had er vast minder de tijd voor genomen en was niet zo voorzichtig geweest. Dan had ik het vast minder vaak of helemaal niet meer gewild. In het begin was ik hoofd- zakelijk nieuwsgierig hoe het bij jongens werkte. Ik ben nu minder nieuwsgierig, ik geniet er meer van. Ook omdat ik steeds meer om Olaf ga geven. Hij is zo lief, voorzichtig en gaat zo fijn normaal met me om.’
<Pa> ‘Dan zal ik er geen probleem mee hebben om je op te halen om hier naartoe mee te nemen. Als het van je ouders mag.’
<Alice> ‘Vast wel, meneer, als ik mijn schoolwerk er niet onder laat lijden. Maar dat zal vast ook voor Olaf gelden.’
<Pa> ‘Natuurlijk. Tot nu toe had zijn spelen dat niet, maar hij zal het met jou wel vaker willen.’
<Alice> ‘Dat hoop ik wel. We zijn er al een beetje aan gewend dat we hier ongestoord kunnen doen wat we willen.’
Pa grinnikte even.
<Pa> ‘Of je het zo bedoelt of niet, we zullen jullie maar niet langer storen. Ga je mee, ma?’
<Ma> ‘Ja, natuurlijk, ik verlang naar mijn bed, na al dat reizen.’
<Olaf> ‘Beviel dat, een camper?’
<Pa> ‘Ja, zeker, daar stoorde ook niemand ons. We hebben het er nog wel eens over. Tot ziens, jongelui.’
<Ma> ‘Ja, en blijf voorzichtig, hè?’
<Olaf> ‘Ja, ma.’
<Pa> ‘Eh Alice, vooral jij bent nog zo jong, wacht nog maar wat met vrijen. Mijn vrouw en ik hoefden dat niet, we waren al in de twintig.’
<Olaf> ‘Als ik het goed heb was u vijfentwintig toen u trouwde, ma iets jonger.’
<Pa> ‘Ja, eerder ging niet, hadden we er geen geld voor. Alice, ik weet niet wat jouw principes zijn, wij waren dus al ouder en hadden al vaker gespeeld. Na een paar keer met elkaar konden we niet meer wachten, ging ma aan de pil, enzovoorts.’
<Olaf> ‘Ging u aan het vrijen.’
<Pa> ‘Niet te zuinig, zoon. Ik weet niet wat er algemeen is, ik had gemerkt dat hoe meer een meisje boven had hoe heter ze beneden was. Bij ma hoopte ik dat ook en het kwam ook uit.’
<Olaf> ‘Zo had ik er niet over gedacht. De jongen van een stelletje dat we in het zwembad ontmoetten zei een keer, misschien is het gevoel wat normaal in haar voeten zou zitten in haar gleuf terechtgekomen.’
<Ma> ‘Ik weet niet of dat zo werkt. Voor mij speelde er meer mee dat hij heel lekker met mijn borsten omging en ik ook genoeg had om mee te spelen. Zo gauw het kon wilde ik er alles mee, wat na één keer geweldig ging. Alice, ik wil je nog duidelijker waarschuwen, probeer het niet een keer, je zou het vast ook direct zo vaak mogelijk willen. Olaf, voor jou geldt natuurlijk hetzelfde.’
<Olaf> ‘Ja, ma. Ik kan nog wel een tijd genoegen nemen met dat Alice zo vaak mogelijk met me wil spelen. Vaker dan ik van haar verwachte en ook vaker dan dat ik verwachtte dat ik het zou kunnen.’
<Ma> ‘Dat laatste is misschien ook erfelijk. Goed. Tot ziens.’
Pa knikte als afscheid.
Alice wachtte tot de ouders weg waren.
‘Zo. Je moeder heeft dus je stijve beetgehad.’
‘Niet zo vaak, meestal zwemmen ze later op de avond. Ze streelt maar één keer op en neer, hoor. Alleen als ik toevallig een niet helemaal stijve heb wat vaker. Genoeg dus om bij te houden hoe groot hij is.’
‘Haar borsten groeien niet meer.’
‘Moet ik daar vanaf blijven, die grote zo vlak voor me, terwijl ze aan mijn stijve zit? Ik kom niet aan haar gleuf, na één keer wist ik wel dat die hetzelfde was als alle andere.’
‘Die van mij ook?’
‘Eigenlijk wel, maar daar zit ik graag aan en in. Met meer dan een vinger, als je wil.’
‘Voorlopig niet. Heeft je vader echt een grote?’
‘Tamelijk. Ik zie ze wel eens thuiskomen, na het zwemmen. Mijn vader heeft dan een stijve en loopt gelijk naar boven. Met mijn moeder, natuurlijk.’
‘Al kan er in het zwembad onder een douche wel wat, hè?’
‘In een kleedhokje nog meer. Er schijnt daar ook in geneukt te worden. Sorry.’
‘O. Waarom zijn er eigenlijk kleedhokjes?’
‘Die moeten op de tekening staan, als je een bouwvergunning aanvraagt. Omdat het hier geen besloten club is, alleen een verenigingsterrein waar iedereen op kan, moeten die er volgens een Duitse wet ook komen. Afhankelijk van het aantal en het aantal douches krijg je dan toestemming voor een maximaal aantal bezoekers. Er hangt ergens een bordje waar dat opstaat. Dat wordt nooit gecontroleerd, ze kunnen wel een boete geven als er na een ongeluk uit onderzoek blijkt dat er te veel aanwezig waren. De hokjes worden dus alleen maar gebruikt, wat ik al zei, bij hoge nood. De afvalbakjes die om de paar hokjes staan zijn dus niet alleen voor de verpakkingen van meegebracht snoepgoed, ook voor gebruikte condooms.’
‘O. Als je die mee naar het zwembad neemt weet je dus al wat je wil doen.’
‘Er zijn hier zo min mogelijk regels, volwassenen kunnen na tienen doen en laten wat ze willen. Mijn ouders doen daar kennelijk niet veel, in ieder geval mijn vader niet, anders zou hij wel met een kleintje thuiskomen. Als hij met bezoek op het terras zit heeft hij de grootste. Mijn moeder en de vrouwen die er zijn zien dan ook mijn stijve, daar zit ik niet mee. Die vrouwen zitten allemaal wijdbeens, natuurlijk om die stijven omhoog te houden. Dat werkt bij mij ook, of ik wil of niet. Alsof mijn pik oogjes heeft, hij wil tussen die haren door een gleuf in.’
‘Zo dus ook bij mij.’
‘Ja, lieverd, maar dat doe ik ook niet. Ik blijf ook een meter bij die vrouwen vandaan, anders grijpen ze me. Door het raam van mijn kamer zag ik een keer dat ze uitgebreider aan het kennismaken waren. De vrouwen bevoelden omstebeurt die grote van mijn vader en de mannen de grote van mijn moeder. Ge eh naaid wordt er waarschijnlijk niet, als het bezoek weggaat hoor ik mijn ouders naar bed gaan en gelijk hun bed eh ritmisch kraken. Geen voorspel, dus. Ik heb een keer, toen ze niet thuis waren, geprobeerd dat bed te smeren, maar dat hielp maar kort.’
‘Jou helpen helpt ook maar relatief kort.’
‘Ik wilde dat ik jouw tempo had. Zullen we eerst koffie drinken of eerst naar boven, lieverd?’
‘Boven, koffie, boven, wat frisdrank en kaasblokjes of zoiets, verder boven. Zonder vrijen, Olaf.’
‘Ja, goed. Klaarkomen wel?’
‘Zo vaak mogelijk.’
‘Wat ben je toch lekker heet.’
‘De pot verwijt eh ik hoef niet altijd het laatste woord te hebben.’
‘Dat mag wel, het zijn vaak verstandige woorden.’
‘Zoals, niet vrijen?’
‘Ja, heel verstandig. Helaas.’
‘Olaf, als iedereen op z’n gevoel afging werd er al met vrijen begonnen zodra ze het konden. Dat zou een zootje worden, meisjes zouden het met oudere jongens willen en die met jongere meisjes, om te voelen wat er het lekkerst past.’
‘Ách, na een tijdje zouden ze weten wat het lekkerst is en daar bij blijven. Nu komen de meesten daar achter door het spelen. Er zullen er vast niet veel gelijk met hun zestiende aan het vrijen gaan en nog minder met de ene na de andere. Bij de meesten zal het gaan zoals bij ons, lieverd. Op een gegeven moment ontmoet je iemand waar mee alles fijn gaat en hoef je niets anders meer.’
‘Maar wel blijven voelen aan waar je maar kan.’
‘Ik denk, dat de meesten dat alleen maar doen om zichzelf op te warmen om zich thuis dan lekker uit te leven. Niet te zuinig, zei mijn vader. Tja, vast zo lang de voorraad strekt. Aan zaad, bedoel ik.’
‘Ja ja. Ga maar mee, om van jouw voorraad te profiteren.’
‘Graag. Bezorging waar je maar wilt.’
‘Tot nader order op handdoeken.’
Daar kwam het ook terecht.

Een half jaar later

<Alice> ‘Groot nieuws. Over een paar weken kunnen we het huisje van de buurman overnemen. Hij heeft wat tijd nodig om eruit te halen wat hij wil en nog een paar dingetjes repareren.’
<Leoni> ‘Hoe kan dat? Er is vast een wachtlijst voor huisjes.’
<Alice> ‘De buurman en mijn vader hebben de selectiecommissie min of meer gechanteerd. De buurman zei dat ze de keus hadden. Hij kon zijn huisje uit blijven lenen aan mijn vader en de kosten onderling verrekenen of ze konden het gewoon overschrijven op naam van mijn vader. De lopende aanvragen waren toevallig allemaal voor huisjes aan de andere kant van de camping. De aanvragers of die hun aanbevolen zouden vast niets van een ruil aan de andere kant merken, dus mocht de ruil doorgaan.’
<Leoni> ‘Fijn, zeg. Dan kan je hier ieder weekend zijn en hoef je niet meer met de ouders van Olaf en hem mee te rijden.’
<Alice> ‘Nee. Gelukkig vinden mijn ouders het geen probleem me hier niet vaak te zien. En zijn ouders niet dat ik bij hem slaap.’
<Leoni> ‘Nog steeds bij hem?’
<Alice> ‘Ja, al heeft dat vast de langste tijd geduurd. Zo gauw we de ene of andere planning voor onze toekomst rond hebben wordt het ook slapen met elkaar. Meer dan slapen natuurlijk.’
<Leoni> ‘Nog vol te houden, het niet doen?’
<Alice> ‘Ja, niet zo’n probleem. Olaf vindt het ook wel lekker om met zijn stijve tussen mijn dijen klaar te komen, van vooraf of achteraf. Bijna neuken, vindt hij.’
<Leoni> ‘Maar dan kom jij niet klaar.’
<Alice> ‘Als ik hem aftrek ook niet. Maar hij vingert me vaak genoeg. En voorlopig goed genoeg.’
<Leoni> ‘Ja, zo gaat het bij ons ook. Vast nog langer dan bij jullie.’
<Alice> ‘Ja, vast.’
<Leoni> ‘Ik hoef het van jullie niet te weten, hoor.’
<Alice> ‘Ik denk, aan de ene kant, dat ik mijn mond erover niet zal kunnen houden. Aan de andere kant, dat kan ik beter wel doen, om jullie niet lekker te maken.’
<Leoni> ‘Het zal bij ons vast niet lang na mijn zestiende verjaardag gebeuren. Jullie doen het vast eerder, zie maar.’
<Alice> ‘Ja. Laten we nog wat zwemmen.’

Slot

Leoni hoorde pas na haar zestiende verjaardag dat Alice en Olaf aan het vrijen waren gegaan. Het moedigde haar niet aan om er zelf met Eddie aan te beginnen, dat deed ze evengoed, ze vond dat ze het lang genoeg uitgesteld had.
‘Eddie, heb je al gevreeën?’
‘Wat? Als iemand dat kan weten ben jij het.’
‘Ja, met mij nog niet, maar met anderen?’
‘Nee zeg. Met andere meisjes wil ik het niet. Ik heb er al heel lang geeneens meer mee gespeeld, ik help liever mezelf als ik bijna overloop in plaats van dat er onhandig met mijn onderdelen omgegaan wordt.’
‘Zo slecht doen andere meisjes het toch niet?’
‘Goed ook niet. En ongezellig.’
‘Je kon gewoon op mij wachten?’
‘Zo gewoon was dat niet, zo’n twee jaar, dat weet je ook wel. Maar ik verwachtte ervoor beloond te worden als ik het voor het eerst met jou deed. En verder niet met anderen. Jij hebt vanaf onze eerste keer spelen al zo goed aangevoeld hoe één en ander het lekkers kon. Vrijen vast ook.’
‘Bij vrijen doet de man toch het meeste?’
‘Daar neem jij vast geen genoegen mee, je was zelf altijd erg actief. Zeg, nu je het erover hebt, ik heb niet willen zeuren, maar je bent nu al een paar weken zestien. Wanneer eh zouden we kunnen vrijen?’
‘Nu. Dat wil zeggen, zodra je pikkie weer helemaal omhoog staat.’
‘O. Eh waarom heb je dan net al me van wat zaad afgeholpen? Het had vast net ook al gekund.’
‘Ja, maar dan was je vast snel klaargekomen en ik niet.’
‘O. Dus weer bedacht hoe het lekkerder kon.’
‘Ach, ik hoor nogal eens wat.’
‘Soms van Alice?’
‘Onder andere. Niets erover tegen haar of Olaf zeggen, hoor. De eerste keer waren ze erg zenuwachtig, hij kwam gelijk klaar toen hij er helemaal in zat. De tweede keer ging beter, toen kwam zij ook klaar.’
‘O. Zenuwachtig over de ontmaagding?’
‘Ook. En ook of het zou passen. Hij heeft, wist ze, een wat grotere dan normaal voor zijn leeftijd. Geërfd, ik heb zijn vader wel eens bevoeld, in het zwembad. Die ontmaagding ging ongemerkt, het moest alleen gebeurd zijn omdat ze voelden dat hij er helemaal in kon. Precies passend.’
‘Dat passend geloof ik wel, het kan alleen pijnlijk zijn als het erg opgerekt moet worden. Ben jij er bang voor?’
‘Nee, ik zit niet met pijn, als je blote stijve maar helemaal in me komt.’
‘Eh blote? Toch met een condoom?’
‘Alice en Olaf gebruiken die wel, omdat ze nog wat onzeker over hun toekomst zijn. Hoe het met ons ook zal gaan, wij blijven bij elkaar. Daarom vind ik het bij ons niet nodig.’
‘Zo gezien hoeft het voor mij ook niet. Het lijkt me met wat ongezellig, dat om- en afdoen. Maar eh wil je dan mijn zaad inge- spoten krijgen?’
‘Ja, waarom niet? Dat is toch op z’n natuurlijkst? Het kan geen kwaad, dat gebeurt bij getrouwden ook.’
‘Ja, maar jij zou aan de pil moeten.’
‘Dat ben ik natuurlijk al. Anders had ik niet al willen vrijen.’
‘O. Fijn. Dank je wel, schat, voor je goede zorgen. Had ik er eerder om moeten vragen? Op je verjaardag?’
‘Nee, ik was blij dat je het aan mij overliet. Anders had ik misschien het gevoel gehad dat me wat opgedrongen werd. Of voel jij nu dat je wat moet?’
‘Nee, dat niet. We hebben eigenlijk nooit wat afgesproken, alleen dat we het niet voor jouw zestiende zouden doen. Als je het nu nog niet had willen doen had ik me daar wel bij neergelegd. Want je had vast een goede reden gehad.’
‘De reden om tot na je zestiende te wachten leek me een goede. Eigenlijk had het wel eerder gekund, wij waren zeker genoeg van elkaar. Er was al jaren geen kans dat het uit zou raken en ik als ex-maagd op zoek zou moeten gaan naar een andere jongen. Ik moet er niet aan denken om, wat jij noemt ongezellig, zaad ingespoten te krijgen.’
‘Laten we het dan, voor de druk te hoog bij me oploopt, gezellig gaan doen. Heb je een voorkeur voor een bepaald standje?’
‘Al sinds jij over je ouders vertelde. Ik heb inmiddels mijn ouders ook al een paar keer betrapt. Die deden het ook steeds zo, hij bovenop, zij haar benen om hem heen. Ik weet alleen niet hoe hij erin moet, dat zag ik nooit. Ik denk, dat als je op me komt liggen, ik het best een handje kan helpen. Tot je erin zit.’
Zo ging het ook.

‘Oooh, schat, wat lekker. En wat was je actief. Hoe deed je dat, mijn stijve zo lekker masseren? Je streelde mijn zaad er weer extra hard uit.’
‘Ik had gehoord, dat dat door de krampen van mijn klaarkomen kon, als we tegelijk kwamen. Maar ik hielp een beetje mee, door net te doen alsof ik me afkneep, bij het plassen. Al vond ik het zonder, alleen al door het gestreel, al vreselijk lekker.’
‘Ja, als ik voller gezeten had was ik daardoor al veel eerder klaargekomen. Eh voelde je me spuiten? En eerder niets raars?’
‘Nee, niks raars. Geluk gehad. Of pech, het is maar net wat je wilt. Een ontmaagding hoeft toch niet pijnlijk te zijn? We zijn het nu allebei, dat weten we zeker. Je hele stijve is in me geweest, helemaal. Ik voelde me precies opgevuld. Een paar keer extra, toen je aan het spuiten was. Dat wist ik, ik voelde hem altijd dikker worden als je zaad eruit kwam. Evengoed was daar nog plaats voor.’
‘Het was geweldig. Zo goed, helemaal over de lengte en de omvang, was mijn stijve niet eerder vastgehouden, gestreeld en gemasseerd. En we hoefden niet op te letten waar mijn zaad bleef.’
‘Je wilde wel zeker weten dat het zo diep mogelijk kwam, hè? Je duwde iedere keer extra hard.’
‘Vast automatisch. Nodig was het niet, je trok me op dezelfde momenten met je benen strak tegen je aan.’
‘Ja, om op de hoogtepunten, wanneer je me je zaad gaf, zo innig mogelijk bij elkaar te zijn. Tussendoor had je een beetje ruimte nodig, om met je stijve in me te porren. Lekker.’
‘Ik denk, dat ik het geeneens gemerkt had, als je benen net zoals Alice gehad had.’
‘Denk je nu aan hoe zij het doen?’
‘Ach, hetzelfde als wij, toch?’
‘Ja, er is geen betere manier. Zouden ze er al achter gekomen zijn of Alice abnormaal veel gevoel in haar gleuf heeft?’
‘Olaf is ook erg tevreden over haar eh activiteit. Of ze abnormaal is weet hij niet, hij kan niet vergelijken.’
‘Nee, natuurlijk niet. Ik eh heb laatst nog wel even vergeleken. In het zwembad. Of Alice net zo’n lekkere kreeg als ik. Nou, misschien een centimeter langere, verder net zo dik en stijf als die van jou. Die centimeter mis ik niet, je kwam voor mijn gevoel tot op mijn bodem.’
‘Misschien toevallig, Alice heeft mij laatst ook uitvoerig bevoeld. De centimeter die ze meer krijgt paste er vast in.’
‘Ja. Je vrijde niet automatisch, je varieerde je stoten nogal. Lekker.’
‘Fijn. Jouw klaarkomen ook?’
‘Ja, beter dan ooit. Eh heb je na vrijen een langere pauze nodig dan eh anders?’
‘Dat kan ik toch nog niet weten? Maar ik denk het niet. Jij wilt het vast ook nog een keer, hè?’
‘Nog een keer? Bedoel je één keer? Nee, schat, zo vaak je kan.’

Dat hielden ze tot op hoge leeftijd vol.

---