B.W. van Daalen

Op de eerste dag van het nieuwe schooljaar stond Johnny bij de ingang van de school te kijken naar de aankomst van de kinderen voor de nieuwe laagste klas. De meeste peuters kwamen lopend, aan de hand van hun moeder of oma, of bij hun moeder in een kinderzitje op de fiets. Er werd er maar één door een vader gebracht. Hij genoot van de gezichtjes van de kleintjes. De meeste keken gespannen, een enkele neutraal, een paar vrolijk.
Hij herinnerde zich zijn eigen eerste schooldag, drie jaar eerder, niet meer, wist ook niet meer hoe hij zich toen gevoeld had. Hij wist alleen dat hij de eerste twee jaar door zijn moeder of vader op de fiets naar school gebracht was. Daarna had hij een eigen fiets gekregen en mocht hij in z’n eentje. De school, die naast het dorpshuis stond, was niet ver van de camping, waar hij met zijn ouders en zus in een stacaravan woonde. Het was ook niet gevaarlijk, hij hoefde de Hoofdstraat niet over te steken en er was weinig verkeer.

Plattegrond v.h. dorp Wellingten

Het langst keek hij naar een moeder met lang rood haar die op de fiets kwam. Schotse Jenny, wist hij. Ze was de enige in het dorp met rood haar. Hij had haar wel eens in de Hoofdstraat gezien en haar naam gehoord. Ze was niet, zoals de meeste rode, wat bleekjes, maar normaal gebruind. Ze tilde een klein meisje, ook met rood haar en normaal gebruind, uit het kinderzitje en zette de fiets op de standaard. Ze nam het kleintje, wat nieuwsgierig rondkeek, bij de hand en liep naar binnen. Hij ging ook maar.
In het speelkwartier viel het kleintje met het rode haar hem weer op, ondanks dat ze de kleinste van de peuters was. Bijna een kop kleiner dan de rest. Ze speelde enthousiast mee, was erg beweeglijk. Hij vond het jammer toen ze weer naar binnen moesten.
Na verloop van tijd kwam hij achter haar naam, omdat ze af en toe door andere peuters geroepen werd. Renita. Leuke naam, vond hij. Ze knikte wel eens naar hem, als ze zag dat hij naar haar stond te kijken. Dan knikte hij terug, glimlachend.

Twee jaar later, bij weer het begin van een nieuw schooljaar, zag hij na schooltijd Schotse Jenny staan wachten. Ja, natuurlijk, de kleintjes hadden een uur minder les dan de grotere, nu zat Renita ook bij de grotere kinderen. Hij wachtte ook. Hij zag Renita iedere morgen als ze aan kwam fietsen en in het speelkwartier, hij kon geen genoeg krijgen van het kijken naar het lenige kleintje met het rode haar. Hij zag haar naar buiten huppelen, bij haar moeder stoppen en haar een kusje geven. Ze werd in het zitje getild en rode Jenny fietste weg.
Hij bleef iedere schooldag wachten tot ze weg waren.

Een jaar later werd Renita niet meer gebracht en gehaald. Ze kwam alleen, op een fietsje.

Hij sprak haar nooit aan, zij hem ook niet. Ook binnen de school bleef het bij een knikje en een glimlach als ze elkaar in een gang tegenkwamen. Je bemoeide je niet met een drie jaar oudere of jongere, behalve met leeftijdgenoten hooguit met een één jaar oudere of jongere.

Plattegrond van de camping en het meertje

 

Zijn eerste keren in het meertje

Een paar weken voor zijn twaalfde verjaardag ging hij voor het eerst in de stad naar school. ‘s Morgens en ‘s middags fietste hij met andere kinderen uit het dorp mee. Twee aan twee, een hele stoet.
‘s Morgens, heuvel op, waren ze stil, nog niet goed wakker.
‘s Middags, heuvel af, praatten ze met elkaar, wisselden soms ook van plaats in de rij.

Op zijn twaalfde verjaardag voldeed hij automatisch aan de eerste van de drie voorwaarden om niet meer op woensdagmiddag bij het meertje voorbij de camping te moeten blijven. Daar waren dan ouders met kinderen van zes tot en met elf. Hij herinnerde zich amper de tijd dat hij ‘s morgens met zijn moeder meeging, dan waren er ouders met kinderen tot zes jaar.
Hij mocht voortaan, op alle andere middagen, naar de jeugd van twaalf tot achttien, zonder dat er ouders bij waren. Hij wist de regels, die had zijn ruim één jaar oudere zus Crystal hem verteld. Hij verheugde er zich op om in het water met blote meiden te mogen spelen, hun borstjes vast te mogen pakken en ze tussen hun benen te mogen bevoelen. Hij wist dat hij, als ze dat wilden, ze daar mocht strelen tot ze klaarkwamen. Hij hoopte dat ze hem dat zouden leren, want hoe dat moest wist hij niet, meer dan dat vermoeden kon hij niet. Ze zouden zijn ballen en pikkie gaan bevoelen. En hem strelen tot hij klaarkwam. Hij was ook benieuwd hoe dat zou voelen, het moest erg lekker zijn.
Hij had er wel eens stiekem gekeken. Als een jongen met een meisje het water inliep kwam zijn pikkie omhoog. Dan stonden ze een tijdje dicht bij elkaar. Als ze het water uitkwamen keken ze meestal erg tevreden en hing het pikkie van de jongen slap naar beneden. Hij kon zich voorstellen dat de jongen een stijve kreeg van de verwachting met het meisje te gaan spelen. En zijn zus had hem verteld dat een stijve weer kromp tot een kleintje als een meisje die gestreeld had tot de jongen klaargekomen was en zaadjes geloosd had.
Hij was blij dat hij één keer in de week naar het zwembad in Het Grote Huis, de Manor, mocht, onder de twaalf mocht je daar in het water tenminste al meisjes tussen hun benen aaien, bij en in het meertje niet. Boven de twaalf mocht je in de Manor meiden ook bevoelen, ze hadden dan meestal ook al borstjes. En ze zaten wat uitgebreider aan je pikkie, hij had ook daar alles al afgekeken. Bij het meertje, op de kant, mocht er onder de achttien niets, afgezien van kijken, pas 's avonds mocht er meer. Dan scheen je daar ook te mogen vrijen. Hij kon zich niet goed voorstellen dat dat gedaan werd met anderen in de buurt.
Hij was blij dat zijn pikkie, als hij hem onder de douche waste, op zijn twaalfde verder omhoog kwam dan horizontaal. Dat was voorwaarde twee.
Aan de derde voorwaarde, zaadjes kunnen maken, voldeed hij niet, hij had nog geen natte droom gehad. Maar om daarop te wachten had hij geen zin. Dat wist toch niemand, behalve zijn moeder. Die had hem al jaren eerder voorgelicht, en vroeg hem wel eens of hij er al één gekregen had. Hij wilde niet langer bij de kinderen van zes tot twaalf blijven, daar was hij uitgekeken. Hij had gezien dat de pikkies van de jongens een beetje stijf konden worden, net als die van hem. En de meisjes borstjes en haar op hun doos zien krijgen. Hij wilde er eindelijk wel eens goed aankomen. En aan zijn stijve laten komen.

Zijn pikkie begon stijf te worden toen hij de dag na zijn verjaardag voor het eerst bij het meertje in zijn blootje van de kledingkluisjes naar klasgenoten, jongens en meisjes, liep en er bij ging zitten. Hij moest gelijk zijn wegwerphanddoek op zijn schoot leggen, want zijn stijve wees al iets boven horizontaal. Hij voelde al gauw dat zijn stijve rechtop stond, van het kijken naar blote meiden. Dat had hij in het zwembad in de Manor niet, hier vast omdat hij al gauw aan ze zou mogen komen. En er een paar wijdbeens zaten, zo openlijk en uitgebreid had hij gleuven nog nooit tentoongesteld gezien. Na een tijdje kijken en praten begon hij zich op z’n gemak te voelen en veranderde zijn stijve weer in een niet te groot pikkie. Toen hij zijn handdoek weg durfde halen zag hij een paar meiden naar zijn pikkie kijken en glimlachen. Hij besloot af te wachten tot een meisje hem mee het water in vroeg, hij had geen zin om afgewezen te worden als hij er zelf één zou vragen.
Na een half uur was het zover. Hij zag een meisje, waarvan hij wist dat ze bij hem op school twee klassen hoger zat, naar hem kijken vanaf het groepje waar ze bij zat. Toen ze zag dat hij naar haar keek knikte ze met haar hoofd naar het water, stond op en liep er naartoe. Hij kreeg het gelijk extra warm. Hij stond ook op en liep achter haar aan, met een pikkie wat weer omhoogkwam. In het water stopte het meisje toen het water rond haar middel kwam en draaide zich naar hem toe. Hij stopte voor haar, weifelend. Ze keek even naar zijn pikkie, het water golfde niet te veel om de stand ervan te kunnen zien. Na nog een paar schokjes stond hij recht omhoog. Ze glimlachte.
‘Je eerste keer? Ik heb je hier niet eerder gezien, maar je zou al op een andere dag geweest kunnen zijn.’
‘Tot nu toe ben ik hier alleen ‘s morgens en ‘s woensdagsmiddags geweest. Ik heet Johnny. Jij?’
‘Claudia. Goed dat je toegeeft dat het je eerste keer is, dan kan ik daar rekening mee houden. Anders zou ik er misschien halverwege mee stoppen, als je zit te klungelen.’
‘Ik leer graag wat van je, Claudia. Je ziet er lekker uit. Maar hadden we niet eerst op de kant met elkaar moeten praten?’
‘Niet persé. Kennismaken kan altijd nog. Maar ik vind het leuk om de eerste te zijn die met een nieuwe jongen gaat spelen. Waarom was je hier niet eerder?’
‘Dat had ik graag gewild, maar ik mocht nog niet. Ik ben gisteren twaalf geworden.’
‘Oh. Ik had je ouder geschat. Heb je haast om van je natte dromen af te komen?’
‘Die heb ik nog niet gehad.’
‘Niet? Dan mag je hier eigenlijk nog niet komen, al ben je twaalf. Nou, als ik er zaadjes bij je uit kan toveren zal ik er niets van zeggen. Anders jaag ik je weg, mag je pas weer komen na een natte droom. Of nadat je jezelf onder de douche hebt laten spuiten.’
‘Mijn moeder heeft gezegd dat ik het niet zelf hoor te doen.’
‘Nee, daar zijn meisjes voor. Johnny, je kan nu nog vertrekken zonder dat ik er ophef over zal maken als je nog niet kan lozen.’
‘Ik durf het wel aan. Om eerlijk te zijn, mijn pikkie is stijver dan ooit, door je mooie borsten vlak voor me.’
‘Ik wil ook wel dat je blijft, ik heb zin in je stijve. Je hebt een behoorlijk grote voor je leeftijd. Weet je wat je doen mag, doen moet?’
‘De theorie wel. Die heeft mijn zus me verteld.’
‘Ken ik die?’
‘Vast wel. Crystal.’
‘Oh. Dus je woont op de camping. Je zal vast vaak rondgeneusd hebben. En toch nog een stijve van het zien van blote meisjes krijgen?’
‘Ja, omdat ik er nu aan mag zitten. En andersom.’
‘Laten we daar dan maar mee beginnen. Anders kom je misschien al klaar als je aan mij gaat zitten. Goed?’
‘Wat je wilt. Graag.’
‘Ja, dat zal wel. Nou, leg je armen om mijn nek en kom een decimeter van me af staan.’
Hij deed het. Ze legde een arm om zijn schouders.
‘Je bent een stevige jongen. Ik ben benieuwd.’
Hij voelde een hand langs zijn zij naar beneden gaan, tussen zijn benen omhoog komen en zijn ballen pakken. Hij schokte even. Ze glimlachte weer even.
‘Lekker?’
‘Ja.’
Hij schokte weer even toen ze zijn ballen ging masseren.
‘Nou, je hebt normale ballen. Jongens van jouw leeftijd hebben soms nog wat kleine. Normale zijn fijner, daar komt meer uit. Lekkerder voor jou, en ik vind het leuk om een paar flinke stralen te zien. Ik ga nu voorzichtig je stijve pakken, anders schok je vast te veel.’
Hij voelde dat ze zijn ballen losliet, haar hand naar boven liet glijden en voorzichtig om zijn stijve sluiten. Hij zuchtte diep.
‘Lekker dik, jongetje. Hij lijkt wel vijftien.’
‘Echt?’
‘Ja, die heb ik ook al beetgehad. Ik zag je aan komen lopen en meer krijgen dan een dunne spriet recht vooruit. Daarom heb ik je ook gevraagd.’
Hij voelde haar hand naar boven glijden, tot het eind van zijn stijve en weer naar beneden.
‘Nou, ook niks mis met de lengte.’
Hij voelde dat ze zijn stijve iets steviger beetpakte en die een paar keer weer naar boven en terug streelde. Hij vond het heerlijk, veel lekkerder dan er zachtjes over gestreeld worden, zoals de meisjes in het zwembad in de Manor deden.
‘Lekker, Claudia.’
‘Ja, je hebt een lekkere stijve. Zal ik zo verder gaan of zal ik het echt lekker gaan doen? Proberen je zaadjes te laten komen?’
‘Echt lekker graag, tot ik klaarkom.’
Hij voelde dat ze iets meer in zijn stijve kneep, waardoor ze bij het naar boven strelen er iets aan trok. Bij het naar beneden gaan trok ze zijn vel iets mee naar beneden, over het binnenste van zijn stijve. Hij schokte.
‘Ooh, Claudia.’
‘Lekker, hè?’
‘Ja, maar ik heb zo’n raar gevoel. Vooral in het puntje van mijn stijve.’
Ze ging nog een keer met haar hand naar boven en beneden.
‘Oooh. Gaat dat wel goed?’
‘Ja, het gaat prima. Kijk maar wat ik doe.’
Hij keek naar beneden. Ze streelde hem nog een keer. Bij het naar boven strelen nam ze zijn vel een beetje mee, bij het naar beneden strelen nog meer. Zijn eikeltje was al voor de helft zichtbaar. Ze streelde hem nog een paar keer, nam iedere keer zijn vel verder mee naar beneden, tot zijn eikeltje helemaal bloot was.
‘Nou, je zit niet te strak in je vel. Je eikeltje komt helemaal tevoorschijn. Die ken je toch? Je doet dit toch zelf ook, als je hem onder de douche schoonmaakt?’
‘Ja, maar dan heb ik niet zo’n stijve. En dan trek ik mijn velletje niet van onderaf naar beneden, alleen het eerste stukje.’
‘Blijf dat maar doen, anders wordt het met jezelf spelen. Ik vind het lekker, zo’n paal in mijn hand.’
‘Ik vind het ook lekker, het streelt het als een gek. Ik voel het door mijn hele buik.’
‘Mooi. Dan ga ik verder. Zeg het weer als je wat raars voelt. Je wil vast van me leren omdat het je eerste keer is. Dan leg ik uit wat je voelt.’
Ze streelde langzaam verder. Hij zag bij iedere op en neer streling zijn eikeltje verdwijnen en weer tevoorschijn komen. En iedere keer leek het alsof zijn hele stijve heerlijk gestreeld werd, en voelde hij een schokje in zijn buik. Na een paar keer was de schok sterker. Maar prettig.
‘Heel lekker, Claudia. Ik kreeg een kramp, onderin. Een lekkere.’
‘Mooi. Ik blijf heel langzaam doorgaan, anders kom je te snel.’
Ze ging weer verder. Hij moest hijgen.
‘Ohh, wat lekker. Die krampen worden sterker.’
‘Zeg het weer als je wat voelt veranderen.’
Ze ging weer verder.
‘Ohhhh, het voelt alsof ik moet plassen.’
‘Nou, dat is geen plas, dat zijn je zaadjes. Laat ze maar komen.’
Ze ging weer verder.
Hij voelde iets naar boven komen.
‘Ohh, daar komen ze, denk ik.’
Hij voelde iets als een klontje door zijn stijve gaan en zag het als een witte straal door het water gaan. Het werd gauw een wolk. Hij zuchtte diep, toen hij de kramp, die zijn zaadjes hadden laten komen, wegtrok.
‘Ooooh.’
Claudia had haar hand stilgehouden toen hij spoot, ze ging weer verder met strelen. Hij voelde een volgende kramp komen, weer een klontje door zijn stijve gaan en zag weer een wolk in het water.
‘Ooooh.’
Claudia was weer gestopt, maar ging weer verder.
‘Ja, kreun maar lekker.’
Er kwam nog een wat kleinere kramp en klein wolkje. Hij schokte, door krampjes, nog een paar keer, maar maakte geen wolkjes meer. Claudia streelde nog even door, met een laatste streling naar boven verdween zijn eikeltje helemaal. Hij hijgde uit. Claudia wachtte rustig, met een hand om zijn ballen.
‘Ohh, wat lekker. Dat was klaarkomen, hè?’
‘Ja, dat was het. Grote jongen, hoor, al spoot je niet zo gek veel. Maar het wordt wel meer, als je ballen op gang komen.’
Ze masseerde die nog even voor ze ze losliet.
‘Dank je wel, Claudia. Je streelde heel lekker. Ik spoot heerlijk.’
‘Fijn. Als je weer stevig genoeg op je benen staat mag je mij verwennen. En jezelf natuurlijk ook. Laat je armen maar zakken, dan doe ik de mijne om je nek. Nu je linkerarm om mijn schouders en met je rechterhand een borst van me pakken.’
Hij ging met zijn hand over haar buik omhoog en streelde haar rechterborst.
‘Lekker, Johnny. Nu vastpakken.’
Hij pakte haar borst vast, zoals zij zijn stijve de eerste keer vastgehad had.
‘Wat zacht en toch stevig, Claudia.’
‘Masseer maar. Steviger vastpakken en bewegen.’
Hij deed het.
‘Ohh, wat lekker.’
Hij liet haar borst los, pakte de andere en masseerde die.
‘Tjonge, wat een lekkere borsten heb je. Wat een lekkere handvol.’
‘Je doet het lekker. Maar nu graag wat anders.’
‘Eh je doos pakken?’
‘Niet zo benauwd, hij bijt niet.’
Hij liet haar borst los en ging met zijn hand over haar buik naar beneden, tot hij over haar doos kon strelen. Al gauw pakte hij haar doos in zijn hand.
‘Ook een lekkere handvol. Mag ik masseren?’
‘Een beetje. Daarna op en neer strelen.’
Hij deed het.
‘Lekkere doos.’
‘Ja. Nu je middelvinger een beetje krom gaan houden en mijn gleuf strelen.’
‘Mijn middelvinger?’
‘Ja, dan kan je met je andere vingers mijn doos vasthouden.’
Hij bleef masseren en kromde zijn vinger voorzichtig. Al gauw vond hij haar gleufje.
‘Ohh, wat lekker. Zo goed?’
‘Ja, op en neer strelen, over de hele lengte.’
‘Ik heb er al veel gezien, maar ik had geen idee dat meisjes zo lekker zijn om aan te voelen. Eerst je borstjes, nu je gleufje.’
‘Ik vind ballen en stijven ook lekker om mee te spelen. En jongens zien spuiten. Fijner dan plassen, hè?’
‘Ja. Die lekkere krampen erbij. En dan mijn zaadjes voelen komen. Geweldig.’
‘Fijn, voor jongens. Meisjes krijgen ook krampen, maar er komen geen zaadjes. Later pas, maar dan van de andere kant.’
‘Eh als er een stijve ingeduwd wordt, hè?’
‘Ja. Voel maar, je vinger verder krommen.’
Hij deed het.
‘Het lijken wel lipjes. O, ik zit ertussen. Lekker zacht.’
‘Ja, lekker. Zachtjes op en neer en steeds dieper, nu.’
‘Er verder in?’
‘Zo ver je kan.’
Hij ging voorzichtig verder, dieper.
‘Ohh, lekker, Johnny, streel door.’
‘Beetje griezelig. Wel lekker zacht.’
‘Nou, niet bang zijn. Stel je eens voor, als je er met je stijve inzat, hoe zou je die dan bewegen?’
‘Eh, pompen? Zoals jij met je hand mijn stijve pompte?’
‘Ja, slimmerd.’
Hij deed het.
‘Ohhh, lekker, mijn krampjes komen.’
Hij voelde dat ze zachtjes begon te schokken. En voelde dat haar gleufje met schokjes in zijn vinger kneep. Ze haalde een arm van zijn nek, legde een hand op zijn hand op haar doos en gaf hem het tempo aan waarmee hij met zijn vinger in haar moest bewegen. Ze ging nog iets meer schokken en hijgen. Tot ze na een laatste kramp en een diepe zucht tegen hem aan ging hangen. Hij trok voorzichtig zijn vinger terug en ging haar borstjes omstebeurt masseren. Na even maakte ze zich los.
‘Dank je wel. Je vingert lekker. Ik ben heerlijk klaargekomen.’
‘Ik ook, daarnet.’
‘Nu weet je hoe het voelt, wanneer je zaadjes komen. Dan kan je eventueel op tijd stoppen.’
‘Eventueel?’
‘Ja. Je kan misschien ergens met een meisje scharrelen waar je je zaadjes niet kwijt kan. Dan moet je je alleen een beetje laten strelen, op tijd stoppen, je niet af laten trekken.’
‘Aftrekken!’
‘Zo heet dat ook wel. Dat voelde je toch? Ik trok aan je stijve.’
‘Ja, maar je trok steeds meer mijn vel de andere kant op, tot mijn eikeltje weer bloot was, dát was pas lekker. Jammer dat ik nog geen stijve heb, ik zou best weer willen.’
‘Ja, ik ook. Laten we maar het water uitgaan. Bedankt, hè. En tot ziens.’
‘Ja, dank je wel, Claudia.’
Toen hij het water uitkwam en zag dat er naar zijn pikkie gekeken werd voelde hij zich trots worden. Ja, hij had nu een heel kleintje, hij was dus afgetrokken. Tjonge, hij was klaargekomen, had zaadjes gespoten. En hij had gevingerd. Claudia was er tevreden over. Hij ook.
Hij ging weer op z’n plek zitten en wat meepraten. Toen er weer wat beweging in zijn kleintje kwam ging hij naar huis. Hij mocht toch het water niet meer in.

Zijn moeder keek hem aan, toen hij de stacaravan binnenkwam.
‘Ik denk, dat je in het meertje geweest ben.’
‘Ja, mams.’
‘Nou, je had er haast mee.’
‘Na zo vaak naar blote meiden kijken wilde ik er graag één bevoelen.’
‘Dat mag je in de Manor ook.’
‘Tot nu toe alleen maar aaien.’
‘Voortaan iets meer, de grens is daar ook twaalf jaar. En je hebt tante Renee toch al bevoeld?’
‘Ja, lekker, maar in het meertje mag er nog meer.’
‘Tot nu toe heb je je steeds keurig gedragen, ook in de Manor, voorzover ik weet.’
‘Je moet wel. Anders krijg je gelijk op je donder.’
‘Heb je dat wel eens?’
‘Nee, op een woensdagmiddag bij het meertje gezien dat een jongen dat kreeg, toen hij aan een meisje zat.’
‘Ja, dat is te vroeg. Hoe vond je het, in plaats van blote doosjes allemaal behaarde?’
‘Niet allemaal behaarde. Er waren er twee die zich kennelijk geschoren hadden. Van een jaar of vijftien. Tjonge, grote borsten en zo’n blote gleuf. Ziet er erg lekker uit. Maar die vraag ik maar niet, die zullen me wel te jong vinden.’
‘Nee heb je, ja kan je krijgen.’
‘Echt?’
‘Johnny, aangekleed ben je een lekker stevig jong, bloot zie je er ook lekker uit. Zeker de laatste tijd, ik heb je pikkie zien groeien. Daar zal je vast geen klachten over krijgen.’
‘Een meisje uit de derde klas dacht dat kennelijk ook. Ze vroeg me mee het water in.’
‘Uit de derde? Veertien jaar?’
‘Ja, vast.’
‘Dus zo veel haast had je nog niet, dat je wachtte tot je gevraagd werd.’
‘Ik wilde niet afgewezen worden. En ik was nog niet uitgekeken naar die borsten en die dozen, waarbij ik ondanks die haartjes bij nogal wat ook hun gleuf goed kon zien.’
‘Dat zie je in de Manor toch ook?’
‘Niet zo goed. Bij het meertje zitten er demonstratief met hun benen ver van elkaar. En het staat veel eh lekkerder bij meisjes met borstjes. Ik vind gleuven erg aantrekkelijk.’
‘Tja. Wel naar de Manor blijven gaan, hoor. Voor de gezelligheid.’
‘Ja, de meiden daar zijn lief.’
‘Was die van veertien het ook?’
‘Ik heb geeneens eerst met haar gepraat, kennisgemaakt. Dat kon altijd nog, zei ze.’
‘Ja, dat zal je vaker gebeuren. Dan hebben ze geen zin om te praten, alleen om van hun kriebels af te komen.’
‘Mij best. En dat lukte.’
‘Zo. Haar gevingerd? Kon je het?’
‘Het wijst zo’n beetje de weg zelf. Tante Renee liet me al een beetje in haar gleuf voelen. Toen ik erover streelde duwde ze mijn vinger er iets in. Dat meisje wilde hem er zo ver mogelijk in hebben en dat ik er in en uit bewoog. Alleen op het eind hielp ze me om het goede tempo aan te geven.’
‘Ja, iets te snel of te langzaam is niet zo erg. Veel te snel of veel te langzaam is niet zo prettig. Je zal wel te langzaam geweest zijn.’
‘Ja, en te voorzichtig. Nou, het was een beetje griezelig om zo diep in een meisje te voelen. Wel lekker.’
‘Als zij het ook maar lekker vond.’
‘Ja, ze was lekker klaargekomen, zei ze. Met gezucht en gekreun.’
‘Mooi. Goed zo. Jij ook?’
‘Ja, nog al. Mams, u heeft me geleerd om mijn pikkie schoon te maken. Dat heb ik steeds gedaan.’
‘Jongens horen het zelf te gaan doen, als ze wat ouder worden. Maar ik had het graag langer bij je gedaan. Je pikkie groeide leuk.’
‘Nou! Ze streelde me eerst voorzichtig, maar toen wat minder voorzichtig. Ik zag, dat ze in plaats van over mijn stijve te strelen mijn vel meenam. Er naar boven aan trok. Maar bij het naar beneden gaan nam ze ook mijn vel mee, mijn hele eikeltje kwam tevoorschijn.’
‘Dat komt hij onder de douche toch ook?’
‘Ja, maar dan heb ik niet zo’n stijve, dan gaat het velletje er makkelijk overheen. Nu ging het maar net, omdat mijn eikeltje ook dikker was. En nu was het een heerlijk gevoel, onder de douche voel ik niets.’
‘Tja, zo werkt dat. Als je het onder de douche voorzichtig doet krijg je er ook geen krampen van. Door dat zo speciaal strelen wel.’
‘Ja, ze bleef doorgaan. Eikeltje weg, eikeltje tevoorschijn. Heel erg lekker. Die krampen ook. En het werd nog lekkerder toen door die krampen mijn zaadjes kwamen. Alsof er warme klontjes door mijn stijve kwamen.’
‘Hoeveel?’
‘Twee, en nog een kleintje.’
‘Je eerste zaadjes?’
‘Ja.’
‘Nou, fijn. Niet alleen voor jou. Bij de meeste jongens komen de eerste ‘s nachts. Een natte droom. Met het gevolg dat je bed verschoond moet worden. Maar daar had ik je al voor gewaarschuwd.’
‘Ja. Nou, als u mijn pikkie schoon was blijven maken had ik vast mijn eerste zaadjes in uw handen gespoten.’
‘Daarom doen moeders dat niet. Die spelen wel met de vaders. Was je stijve groot genoeg?’
‘Ze zei van wel. Hij stond ook recht omhoog. Op zich al een lekkerder gevoel dan recht vooruit. Mijn balletjes vond ze ook groot genoeg. En ik zou vast wel meer gaan spuiten als ze op gang kwamen.’
‘Ach, tweeënhalve straal is genoeg, maar meer is fijner.’
‘Als ik het één keer in de week in het water laat doen, krijg ik dan geen natte dromen?’
‘Dat ligt eraan hoe snel er nieuwe zaadjes gemaakt worden. Bij de meeste jongens is hun voorraadkamertje na ongeveer een week vol. Als er dan nog bijkomen krijgen ze overdruk. Dat is niet zo’n prettig gevoel, dan willen ze van die druk af. Ik heb je verteld hoe je dat niet moet doen, je weet nu ook een betere manier.’
‘Ja, nogal. Ik heb nog geen overdruk gehad, natuurlijk. Wel werden de kriebels onderin steeds meer, als ik naar blote meiden keek.’
‘Je had horen te wachten op je eerste natte droom. Je was afgegaan als dat meisje er niets uitgekregen had.’
‘Ik was te nieuwsgierig. Hoe voelt dat, die overdruk? O, dat kan u niet weten.’
‘Niet precies. Zoiets als een volle blaas.’
‘O. Ja.’
‘Of een volle borst.’
‘Wat?’
‘Ik geloof, dat ik je niet genoeg verteld heb. Ik dacht, hij is slim genoeg om het zelf uit te vinden en hij zal op school ook wel wat horen. Niet bij een les, maar van klasgenoten.’
‘Tot nu toe heb ik daardoor geen problemen gehad.’
‘Fijn, maar ik voel me toch een beetje schuldig. En je vertelt me nu zo fijn, wat je beleefd hebt, dat ik je wat meer wil vertellen. Over een volle borst. Ik heb Crystal en jou de borst gegeven. Je hebt vaak genoeg mijn blote borsten gezien. Vorige week nog, in de Manor. Daar heb je uit gedronken, Johnny. Mijn melk, om van te groeien.’
‘Ja, mams. Hoe voelde dat?’
‘Heel fijn, Johnny, om je baby je eigen melk te geven. Vast ongeveer zoals jij je zaadjes omhoog voelde komen, voelde ik wat stromen, als er aan mijn tepels gezogen werd. Met jou was het nog fijner dan met Crystal, je zoog harder. Dat ga je vast bij meisjes ook doen.’
‘Wat? Wanneer?’
‘Als je ‘s avonds naar het meertje mag, na je achttiende.’
‘O. U weet dat ik er wel eens stiekem kijk. Ik heb wel gezien dat jongens hun mond op een borst hadden. Ik dacht, kussen, likken. Maar zuigen?’
‘Waarom niet? Ik vind het wel lekker, als paps het bij me doet.’
‘O. Ik zal het onthouden.’
‘Goed. Als een stel van elkaar houdt is alles wat je samen doet fijn, al is het in het begin wat vreemd.’
‘Vrijen?’
‘Ook. Ik neem soms ook paps pikkie in mijn mond.’
‘Als hij klein is? Anders gaat hij er vast niet helemaal in.’
‘Zo vaak heeft hij geen kleine, dat weet je. Je weet ook, dat het gleufje van een meisje een paar dagen per maand rust nodig heeft.’
‘Ja. Ik neem aan, dat ze dan niet bij het meertje komen.’
‘Vast niet. Als de mijne rust nodig heeft neem ik soms de stijve van paps in mijn mond en streel hem daarmee.’
‘Eh niet te lang, natuurlijk.’
‘Die paar dagen gaat de aanmaak van de zaadjes bij paps natuurlijk gewoon door. Als hij overdruk heeft ga ik zo lang door als nodig is om hem ervan af te helpen.’
‘Dan spuit hij in uw mond.’
‘Ja. Dat is niet vies, hoor. Hij mag het toch ook in mijn gleuf spuiten? Het is natuurlijk spul, ik slik het gewoon door. Ik vind het heel fijn, Johnny, om paps dan leeg te zuigen.’
‘Ik eh neem het van u aan. Zo veel verstand van eh seks heb ik nog niet.’
‘Alles op z’n tijd. Je mag nu wat meer gaan doen dan vóór je twaalfde. Op je achttiende nog meer. Zodra je getrouwd bent alles.’
‘Ja, mams.’
‘Je vraagt maar wat en wanneer je wil. Ik ga verder met mijn verhaal. Als jullie een dag of wat niet zo veel honger hadden raakten mijn borsten ook overvol.’
‘Ja, natuurlijk. Wat deed u dan?’
‘Je kan ze afkolven, zoals dat heet. Met een pompje er wat uitzuigen. Maar vaak zoog paps er wat uit.’
‘Nou, dat verbaast me niets. Als u hem al leegzoog.’
‘Ja. Je zoekt bij zoiets een prettige houding. Paps kwam dan als een baby’tje op mijn schoot liggen. Met een handdoek op zijn buik.’
‘Kwam de melk er bij u sneller uit dan hij het door kon slikken?’
‘Nee. Ik trok hem gelijk af, Johnny. Je weet nu ook hoe dat werkt. Mijn melk spoot er boven bij paps in, als hij zoog, zijn sperma er onder uit, als ik hem liet komen. We vonden dat heel fijn.’
‘Tja. Nu niet meer?’
‘Ik heb geen melk meer.’
‘Nee, natuurlijk. Maar paps is toch niet leeg?’
‘Nee, dat gaat bij mannen door tot ze over de zeventig zijn. Nou, verder schiet me niets te binnen.’
‘Het was nogal wat. Al is het meeste voor na mijn achttiende.’
‘En nog later. Johnny, paps en ik zijn niet voor seks voor het huwelijk. Ik zeg expres niet, we zijn er tegen, want er kan een reden zijn om niet langer te wachten.’
‘Ik weet het. Ik denk dat ik me, met wat ik nu weet, tot die tijd wel vermaak.’
‘Als je er ook maar meisjes mee vermaakt.’
‘Natuurlijk, het moet wel eerlijk blijven. Al hebben meisjes drie lekkere dingen en ik maar één.’
‘Zo denken veel jongens. Maar voor meisjes heb jij er ook drie. Een pikkie en twee balletjes in een zakje eronder.’
‘Dat zakje lijkt me niet zo interessant voor ze.’
‘Ben je daar niet beetgepakt?’
‘O. Ja. Ze masseerde mijn balletjes heerlijk.’
‘Zo zie je, dat als je nergens over praat, je wat kan missen. Meisjes hopen, dat er door dat masseren meer zaadjes gemaakt worden. Ze zien graag dat een jongen veel spuit. In de hoop, dat als het wat wordt met die jongen, dat hij later ook váák kan spuiten. Voor jongens is het ook lekkerder, als ze veel warme klontjes door hun stijve voelen gaan.’
‘Ja, de eerste twee waren het lekkerst.’
‘Nou, met vier of vijf houdt het wel op. Johnny, ik vond het fijn, dat je me durfde vertellen, dat je zo gestreeld bent, dat je eikeltje helemaal bloot was. En dat je twee klodders en een beetje spoot. Je bent nu mijn grote zoon.’
‘Wat is het verschil?’
‘Hier thuis niets. Maar in de Manor mag je nu meer. In het meertje nog meer. Tjonge, wat een idee, mijn zoon kan lozen en mag meisjes klaar laten komen.’
‘U zal er best achtergekomen zijn dat Crystal gevingerd werd. Wat dacht u toen?’
‘Dat is een heel ander idee. Wel fijn dat ze een groot meisje was geworden, maar je bent als ouders toch een beetje bezorgd. Je hoopt dat de jongens niet te ruw zijn. En dat je dochter niet zwanger wordt. Ze weet genoeg, net als jij, maar ik weet van mezelf, dat als je wat ouder wordt, je wel eens wat anders dan een vingertje in je gleuf wilt voelen.’
‘Ik wil geen meisje te vroeg zwanger maken. Dat zou ik nu kunnen, hè?’
‘Ja, grote zoon van me. Ik vind het fijn dat je erover durft te praten.’
‘Ik heb op de Manor al wat van tante Renee geleerd. Die knippert geeneens met haar ogen, als ik zeg, wat heeft u toch grote borsten.’
‘Nee, dat hoort ze vaker.’
‘Ook, wat heeft u veel haar op uw doos?’
‘Eh minder vaak, waarschijnlijk.’
‘Ook, daardoor zie ik uw gleuf amper?’
‘Nou, je durft.’
‘Zij ook. Ze doet dan haar benen van elkaar en laat me kijken.’
‘O. Welja. Wat vind je daarvan?’
‘Niets bijzonders, afgezien dat er wat veel haar op zit. Ik zie die van u en andere tantes ook wel eens. En van moeders bij het meertje. Ik vond het heel fijn om er vandaag één te mogen bevoelen en te vingeren. Ze had ook lekkere borstjes. Zacht maar toch stevig. Vond ze mijn stijve ook. Volgende week ga ik weer een keer. Dan wil ik er zelf één uitzoeken.’
‘Prima. Ga nu maar wat anders aantrekken voor het eten.’
‘Goed, mams.’

De week erop ging hij weer naar het meertje. Hij keek aandachtig rond of hij een leuk meisje zag met niet te kleine borstjes. Hij koos een meisje uit zijn klas. Hij stond op, liep naar haar toe en ging naast haar zitten. Hij begon al te genieten, ze zat met haar benen wijd. Ze had niet zoveel haar op haar doos, hij zag duidelijk haar gleufje.
‘Hallo, Alyse.’
‘Hé, Johnny.’
‘Vind je het leuk, hier?’
‘Ja, geweldig. Zo gezellig. Geen ouders die op je lip zitten.’
‘Nee, maar je moet je hier toch ook gedragen?’
‘Ja, maar ik was het zat om ieder uur weer te horen, Alyse, benen tegen elkaar.’
‘Zit je daarom zo? Je hoort hier toch ook een beetje op te passen, anders komen er jongens in problemen.’
‘Daar zijn die handdoeken toch voor? Jammer genoeg. Ik moet nu wachten tot ik met een jongen in het water ben, voor ik een stijve zie. Verstop de jouwe ook maar.’
Hij had even niet opgelet. Hij legde snel zijn handdoek op zijn schoot, over zijn pikkie wat al horizontaal stond.
‘Ik zit er graag zo bij. Kijk maar rustig, hoor. Mooi?’
‘Heel mooi. Eh mag ik er iets meer over zeggen?’
‘Als je maar niet zegt dat je er graag met je stijve in wilt. Over iets wat pas mag als je veel ouder bent moet je niet praten. Anders doe ik mijn benen tegen elkaar en kan je opstappen.’
‘Nee, dat wilde ik niet zeggen. Je snapt wel, dat ik al veel gleufjes gezien hebt. Jij hebt geen kaarsrecht eh sneetje, het golft een beetje. Interessant.’
‘Nou, je bent een prater, hoor. Ja, ik zit daar een beetje ruim in mijn vel. Maar maak je geen zorgen, hoor, jongens zeggen dat ze dat niet voelen.’
‘O. Zie je graag stijven?’
‘Ik zit er ook graag aan. In ruil voor andersom.’
‘O. Kom je hier al langer?’
‘Een paar maanden. Ik blijf het gezellig vinden. En af en toe lekker. Kom je voor het eerst?’
‘Nee, de tweede keer.’
‘Zo.’
‘Ik vind je bloot leuker dan aangekleed.’
Ze giechelde.
‘Ik jou ook. Ik ben blij dat ik hier geen badpak aanhoef, bloot is fijner. Ik ben natuurlijk ook blij dat jongens hier geen zwembroek aanhoeven, al zie ik op de kant alleen maar kleintjes.’
‘Ja, ik vind het niet helemaal eerlijk.’
‘Het lijkt me toch beter. Anders zou er op de kant te veel gebeuren. Ik zou er minstens af en toe één beetpakken.’
‘Nou ja, in ruil.’
‘Ja, niet meer dan eerlijk. Ik probeer mijn borstjes droog te houden, als ik het water inga. Als je te hard loopt worden ze natgespetterd. Droog streelt lekkerder. De rest is zo glad, onderwater. Droog zou je meer voelen.’
‘Dat lijkt me ook.’
‘Ik vraag jongens in het water meestal om eerst van achteren af mijn borsten te pakken. Dat vind ik lekkerder dan om en om. De jongens ook.’
‘Het lijkt wel of je me je gebruiksaanwijzing zit te geven.’
‘Dat is het ook een beetje. Dat doe ik altijd als ik met een jongen praat waar ik nog niet het water mee in ben geweest. Ik mag toch vragen wat ik wil? Jongens mogen dat ook. Johnny, je zal niet voor niets bij me zijn komen zitten.’
‘Nee. De eerste keer werd ik gevraagd, ik durfde het zelf nog niet. Ik weet niet goed hoe het moet.’
‘Je doet het bijna helemaal goed. Je mag wel iets verlekkerder naar mijn borstjes en mijn doos kijken, wees maar niet bang, het hoeft niet stiekem. Ik kijk naar je pikkie. Als die, en jij helemaal, me niet bevalt, doe ik niets. Als ik je wel wil, laat ik je mijn gleufje nog duidelijk zien. Als je dan niets wilt, stap je maar op. Anders vraag je maar.’
‘Alyse, ik vind je borsten en je gleufje heel mooi. Ik wil ze graag strelen. Wil je met me het water in?’
‘Goed zo. Ja, ik wil wel. Jouw tweede keer? Ging de eerste keer goed?’
‘Ja, heel goed. Als je er meer over wilt weten vraag je maar.’
‘Nee, ik voel het liever. Kom maar. Kom maar mee, bedoel ik.’
Hij liep achter haar aan en vond het weer heerlijk dat zijn groeiende pikkie de ruimte had. Toen Alyse in het water stopte sloeg hij van achteren af voorzichtig zijn armen om haar heen en pakte haar borsten. Hij streelde ze even en ging ze toen masseren. Na even duwde ze haar achterwerk naar achteren en wreef daarmee over zijn stijve.
‘Johnny, rijd eens in mijn bilnaad.’
Hij deed het. Maar moest gauw stoppen.
‘Langer kan ik niet, anders kom ik vast.’
‘Dat is zo niet de bedoeling, dat wil ik zien. Laat me maar los.’
Hij deed het, ze draaide zich om, pakte een hand van hem en legde die op een borst.
‘Ga maar zachtjes door, je doet het precies goed.’
Ze sloeg een arm om hem heen, hij zijn vrije arm om haar. Hij schokte weer even toen ze zijn ballen in haar hand nam en ging masseren.
‘Rustig maar. Lekkere ballen. Komt er genoeg uit?’
‘Ik weet niet wat genoeg is.’
‘Nou, om een kindje te maken is één zaadje genoeg. Maar ik zie liever meer, ik kijk graag naar spuiten.’
‘Ik spoot nog niet zo veel, zei ze, maar dat zou vast komen als mijn ballen op gang kwamen.’
‘Daar heb ik vast al een beetje bij geholpen.’
Ze liet zijn ballen los, pakte zijn stijve en begon te strelen.
‘Lekkere stijve paal, hoor.’
Na een paar halen voelde hij dat ze ook zijn vel mee begon te nemen. En even later wist hij, dat zijn eikeltje helemaal bloot kwam. Ze stopte even en keek naar beneden.
‘Nou, zo te voelen gaat het precies. Je hebt een grote eikel. Kan je later lekker mee stampen.’
‘Jongens moeten toch voorzichtig doen met meisjes?’
‘Ja, maar niet te. Je was vast bij het vingeren te voorzichtig.’
‘Ja. Ze hielp me even.’
‘Natuurlijk. Als ik je niet lekker aftrek zeg je het maar.’
‘Tot nu toe is het heerlijk. Dat zijn je borsten ook.’
‘Ja, streel maar door, als je er je aandacht bij kan houden.’
Ze giechelde.
‘Vast niet.’
Ze ging verder met strelen, langzaamaan steeds vlugger. Al gauw kwamen zijn krampen. Hij kon nog net, daar komt het, zeggen, toen hij de eerste klont omhoog voelde komen en hij een straal in het water spoot. Ze was even gestopt, ging weer langzaam door. De tweede ging hetzelfde, de derde maakte een kleinere straal, een kleinere wolk, in het water. Zolang hij nog wat krampen kreeg streelde ze voorzichtig door. Hij vond het fijn om te zien dat ze zijn eikel zorgvuldig opborg.
‘Nou, aardig wat, Johnny, voor eentje van twaalf. Kan ik fijn aan denken, als ik me in de klas verveel.’
‘Ik zal daar maar niet aan jou gaan denken. Als ik een stijve krijg zit dat niet zo prettig, als hij de ruimte niet heeft. Doe je het ook met oudere jongens?’
‘Soms. Als ze me vragen. Één keer met één van vast al zeventien. Tjonge, die spoot wel vijf grote stralen. Maar zijn stijve was niet veel groter dan de jouwe. Vraag me nog maar eens, als je wat meer spuit. Als je me tenminste lekker kan laten komen.’
‘Je hebt er nogal zin in, geloof ik.’
‘Natuurlijk, ik vind het fijn dat ik voor mijn trouwen al wat met mijn spullen kan laten doen. Nou, laat me maar eens voelen wat jij er van kan.’
Hij deed zoals hij geleerd had, alleen in het begin niet meer zo voorzichtig. Hij kreeg de indruk dat ze lekker klaarkwam. Ze moest langer uithijgen dan de veertienjarige.
‘Nou, je bent geweldig, voor een amateur. Dat komt vast, omdat het geen simpele wederdienst voor je is, hè? Je had er geen haast bij. Je doet het graag, hè?’
‘Ja, heel graag. Ik zou het zelfs wel bij een meisje willen doen als ze bij mij niets deed.’
‘Nee, dat is niet eerlijk. Je gunt ons toch ook wel wat? Zo’n lekkere stijve strelen tot hij zo mooi spuit?’
‘Ja, vaker dan het mag.’
Ze grinnikte.
‘Je bent liever en lekkerder dan ik dacht.’
‘Jij ook. Heerlijke borsten en zo’n lekkere gleuf. Je kneep er nogal mee in mijn vinger.’
‘Ja, het was heftiger dan veel andere keren. Vraag me toch voorlopig maar niet meer, ik zou aan je kunnen gaan wennen.’
Ze liepen naar de kant.
‘Tot morgen, Johnny.’
‘Ja, aangekleed.’
‘Houd je pikkie maar onder controle.’
Ze gingen bij hun klasgenoten zitten.
‘Is hij goed, Alyse?’
‘Ja, ik kan hem aanbevelen.’
‘Is zij goed, Johnny?’
‘Ja, ze is heel handig.’
Zo gingen ze nog even door.

De week erop ging hij weer naar het meertje. Hij keek rond, zocht naar meisjes zonder haar op hun doos, liep naar die hij dacht dat het de jongste was en ging naast haar zitten.
‘Hallo, ik ben Johnny.’
Ze keek hem grinnikend aan.
‘Ik geloof niet, dat je geïnteresseerd bent in hoe ik heet.’
‘Eerlijk gezegd niet. Ik zou wel graag een keer aan je blote doos willen voelen. Verder alles wat je wilt.’
‘Nou, een beetje bevoeld worden is wat weinig. En je bent nogal jong. Kan je goed vingeren?’
‘Ik krijg geen klachten.’
‘Tja. Is er voor mij ook wat te voelen of heb je nog een kaboutermaatje als hij stijf is?’
‘Een even grote als sommige veertien of vijftienjarigen, zeggen ze.’
‘Ik ben er van zestien gewend. Nou, vooruit.’
Ze liep naar het water, hij ging achter haar aan. Voor ze zich in het water om kon draaien pakte hij van achteren af haar borsten, masseerde ze en reed zachtjes tegen haar op.
‘Nou, lekker. Ik voel ook een harde. Laat me eens kijken.’
Hij liet haar los, ze draaide zich om.
‘Nou, dat valt me mee. Maar pak mij eerst maar.’
Hij sloeg een arm om haar schouders, pakte haar doos en streelde en masseerde die. Ze sloeg haar armen om zijn nek.
‘Wat glad. Eerlijk gezegd niet zo veel aan om te strelen. Ik mag wel aan je gleuf, hè?’
Hij deed het, ze stribbelde niet tegen.
‘Dat is lekkerder. Niks in de weg. Ik zou er graag met mijn stijve over strelen.’
‘Als je dat maar laat. Ik zal hem vasthouden, voor je me verrast.’
Ze liet een arm zakken en pakte zijn stijve.
‘Ik weet het nog beter. Ik ga je aftrekken, daarna mag je met je kleintje over mijn gleuf strelen. Tegen die tijd zal ik vast wel willen dat je me vingert. Goed?’
‘Graag. Alles wat je wilde, zei ik. Niet wat ik wil.’
‘Nee, vast niet alleen met je stijve over mijn gleuf strelen, ook erin.’
‘Ik zou het niet afslaan.’
‘Maak je maar geen illusies, tot je een stuk ouder ben. Laat mijn doos maar los, voor je gekke ideeën krijgt, terwijl ik met je bezig ben.’
Ze pakte ook zijn ballen vast en ging zijn stijve strelen. Hij merkte dat ze amper zijn velletje naar beneden trok, maar hij kwam toch klaar, omdat ze ook zijn ballen bleef masseren. Zodra hij uitgehijgd was, trok hij haar tegen zich aan en reed tegen haar doos op.
‘Dat is niks, je mag wel wat meer.’
Ze pakte zijn pikkie en streelde er mee over haar gleuf.
‘Lekker?’
‘Lekker zacht. Mag hij er ietsje in?’
Ze liet hem los.
‘Nee. Je vinger wel.’
Dat deed hij en liet haar klaarkomen.
‘Niet slecht. Ik zal aan mijn leeftijdgenoten doorgeven dat je goed genoeg bent als er van onze leeftijd niets interessants is.’
‘Dank je wel. Je hebt een lekkere blote gleuf. En je spartelt en kreunt leuk.’
‘Nou, je spuit al aardig, jongetje. Tot ziens.’
Ze gingen bij hun leeftijdgenoten zitten.

Zodra hij merkte dat hij niet opviel, ging hij twee keer per week naar het meertje. Meestal vroeg hij een meisje, soms werd hij gevraagd.
Hij vond het lekker om te lozen en om meisjes door zijn gevinger klaar te zien komen.
Soms twee keer op een middag. Zo’n tweede keer vond hij erg lekker, hij kreeg grotere krampen, spoot wel minder, maar harder.

Tussentijd

Na een paar maanden begon hij het kijken naar Renita te missen. Als hij ‘s middags bij het meertje was zag hij genoeg meiden, maar niet zo’n sierlijke als Renita. Hij werd nieuwsgierig. Of ze gegroeid zou zijn, ze was negen, rekende hij uit. Te jong voor borstjes. Haar gleufje zou net zo zichtbaar zijn als bij de meiden die zich schoren, ze zou er vast later rood haar op krijgen. Hij schaamde zich een beetje dat hij zo aan haar dacht, hij kreeg er de kriebels van. Hij vroeg een meisje mee het water in om er vanaf te raken.

Weer een paar maanden later, toen hij een extra vrije middag had, zag hij vanaf de caravan Renita met haar moeder de camping op fietsen. Hij had ze daar nog nooit gezien. Hij liep naar het meertje. Vlak na de ingang tussen de coniferen door bleef hij staan. Ja, woensdag, dus ouders met kinderen tussen de zes en twaalf. Blote ouders, blote kleine meisjes en blote kleine jongens. Hij moest grinniken toen hij naar de pikkies van de jongetjes keek. Ja, niet zo lang geleden had hij ook zo’n kleine. Maar hij kon nu een stijve krijgen en er zaadjes uitspuiten, als die in het water door een meisje lekker gestreeld werd. Hij zag al gauw rode Jenny zitten. Mooi figuur, niet te kleine borsten, en rood haar op haar doos. Hij kon haar goed bekijken, ze zat met haar benen zijn richting op, met haar benen niet zo dicht bij elkaar. Even later zag hij Renita. Ze was iets gegroeid, maar nog steeds bijna een kop kleiner dan de kinderen waar ze bij zat. Wat had ze een leuk figuurtje, met een vrij smal middel. Hij zag verder niet veel, tot ze, met een paar andere meisjes, radslagen ging doen. Als ze over de kop draaide had ze haar benen wijd. Ja, een bloot gleufje, nog geen haartjes. Zou misschien nog gladder aanvoelen dan bij de oudere meisjes die zich schoren. Hij vroeg er af en toe één mee het water in, om daar lekker aan te voelen. En als hij de kans kreeg daar met zijn stijve langs te wrijven. Maar ze duwden hem dan weg, bang dat hij naar binnen zou schieten. Dat hoorde je pas te doen als je getrouwd was, maar hij had geen zin daar op te wachten. Vast minstens een jaar of tien. Het kon vast eerder, als hij een meisje vond wat dat ook wel wilde. Maar daar hoorde eigenlijk minstens een stevige verkering bij, en plannen om later met elkaar te trouwen.
Plotseling zag Renita hem staan kijken. Ze ging snel zitten. Hij deed of hij nog wat rondkeek en ging maar naar de caravan.
Onder het teruglopen dacht hij aan het zwemmen in het zwembad van de Manor. Daar werd hij van jongst af aan af en toe naar toe gebracht. Zijn moeder en andere ouderen gingen op stretchers liggen, om te praten, hij speelde met de kinderen in het zwembad. Sinds hij een stijf pikkie kon krijgen mocht hij bij de grotere meisjes iets meer doen dan bij de kleinere. Niet alleen aaien, ook hun borstjes even vasthouden en over hun doos strelen. Die grotere aaiden zijn pikkie niet meer, ze pakten hem vast en knepen er in om te voelen hoe stijf hij was. Die werd daar dan werd nog stijver van, maar zijn pikkie mocht niet te veel groeien, hij moest onder horizontaal blijven. Anders moest hij het water uit en gaan zitten met een handdoek op schoot tot hij weer een kleintje had. Het leukste vond hij om tante Renee te pakken, als die in het water kwam. Die vond het goed als hij haar borsten tegelijk pakte en ze een beetje masseerde. Zij pakte dan niet alleen zijn pikkie lekker vast, streelde hem een paar keer, ze nam ook zijn ballen in een hand en masseerde die. Lang kon hij dat nooit volhouden. Hij wist wanneer hij moest stoppen, bij het eerste krampje onderin, als er aan zijn pikkie gezeten werd. Bij het meertje mochten de meisjes in het water doorgaan tot hij zich leegspoot. Heerlijk. Vingeren was ook heerlijk. Hij vond het leuk dat ze om zijn hand kronkelden en zuchtten en kreunden als ze klaarkwamen. Tja, als hij klaarkwam kreunde en schokte hij ook. Hij ging gauw aan zijn huiswerk denken, want hij voelde dat hij een stijve begon te krijgen.

Nadere kennismaking

Hij zag Renita drie jaar lang alleen af en toe in het dorp. Ze glimlachte dan naar hem, hij glimlachte terug.
Op de eerste dag van het nieuwe schooljaar schrok hij, ‘s morgens. Renita fietste mee met de jeugd die in de stad naar school ging. Ja, daar had hij niet aan gedacht, ze was nu twaalf. Hij was de hele dag onrustig. Hij wilde graag met haar praten. ‘s Middags, op weg naar huis, lukte het hem om halverwege naast haar te gaan fietsen.
‘Renita, hè?’
‘Ja, Johnny.’
‘Hoe weet je hoe ik heet?’
‘Vast net zoals jíj weet hoe ík heet. We worden wel eens geroepen. Ik denk dat jij het al wist toen ik pas naar school ging. Toen ik drie was.’
‘Ja.’
‘Voor mij duurde het iets langer, een paar maanden, denk ik. Omdat je meestal alleen stond, naar me stond te kijken. Je bent naar je vader genoemd, hè?’
‘Ja, net iets anders, om verwarring te voorkomen. En jij?’
‘Ken je de familie op de Manor?’
‘Ja, ik mag daar soms zwemmen. Ze hebben binnen een zwembad.’
‘Daar heb ik over gehoord. Ze zwemmen daar in hun blootje, hè?’
‘Ja, net als in het meertje. Alleen gebeurt er minder.’
‘O. Ken je mevrouw Renee?’
‘Natuurlijk. Ze is hartstikke lief. Allemaal daar, eigenlijk.’
‘Mijn moeder heeft vroeger, vóór ik geboren was, een keer met de graaf, Mark, en Renee gepraat. Ze was daar erg van onder de indruk. Het heeft haar leven beïnvloed, zegt ze. Hij was erg vriendelijk en openhartig. Nou, als mijn moeder zegt dat iemand openhartig is moet dat erg bijzonder zijn, want zíj is het al zo. Toen ik kwam wilde ze me daarom naar Renee vernoemen, maar net iets anders. Ze verzon Renita, kleine Renee. Toevallig ben ik ook klein. Zo, ik ben er. Dank je wel voor het thuisbrengen. Tot morgen, Johnny.’
Ze zette haar fiets in de voortuin van een huis, zwaaide even en ging naar binnen. Hij moest zich even oriënteren, hij had niet op de weg gelet. Alleen zo veel mogelijk naar haar gekeken. O, de Bostonstraat, het hoekhuis aan de kant van de begraafplaats.
Hij fietste naar huis en dacht aan Renita. Wat zag ze er geweldig uit. Een wonder dat er geen jongens om haar heen zwermden. Tja, misschien vonden ze haar te klein. Hij niet, hij vond dat juist leuk. Vooral omdat hij gezien had dat ze niet te kleine borstjes gekregen had, wat haar figuurtje nog mooier maakte. Morgen maar weer proberen om op de terugweg naast haar te fietsen. Op de heenweg maar niet, dat zou helemaal te veel opvallen. Dat zou op verkering lijken. Later, misschien, als ze hem wilde.

De volgende dag zat hij op school te denken hoe hij onderweg naar het dorp wat eerder naast haar kon komen fietsen. Maar ze was hem voor, ‘s middag sprak ze hem in het fietsenhok van de school aan.
‘Breng je me weer naar huis, Johnny?’
‘O. Graag, Renita.’
Ze fietsen een stuk zonder te praten.
‘Johnny, kom ‘s morgens maar niet naast me fietsen. Anders zouden ze kunnen gaan denken dat we verkering hebben.’
‘Dat had ik ook al bedacht. Maar bij alleen ‘s middags zouden ze kunnen gaan denken dat we met elkaar lopen.’
Ze grinnikte.
‘Op de fiets lopen?’
‘Je weet wel wat ik bedoel. Maar daar kennen we elkaar nog niet goed genoeg voor.’
‘Nee. Ik heb je de laatste jaren amper gezien.’
‘In het dorp, af en toe. Ik vond het jammer, ik kijk graag naar je.’
‘Ja, dat merk ik weer. Kijk het mooie er niet van af, zo veel is het niet.’
‘Jawel. Klein maar fijn.’
‘Erg klein, hè?’
‘Ja, en erg fijn.’
‘Nou, vleier.’
‘Ik vlei niet, Renita. Dat vind ik. Ik heb natuurlijk nooit met poppen gespeeld, maar ik had wel met jou willen spelen. Ik denk, dat ik je met één hand op zou kunnen tillen.’
‘Ja, vast. Maar dat zullen we maar niet proberen. Dat is op de fiets nog moeilijker dan lopen.’
Ze grinnikten allebei.
‘We zijn er weer. Tot morgen, Johnny.’
‘Ja. Tot morgenmiddag, Renita.’

Hij bracht haar iedere schooldag thuis. Na een week nam ze hem mee naar binnen en stelde hem aan haar moeder voor. Ze was erg aardig, rode Jenny. Hij schrok toen Renita vroeg, mag Johnny mee naar mijn kamer? Ik wil hem iets over mijn huiswerk vragen. En schrok nog meer toen haar moeder zei, ja, natuurlijk. Je bent goed voorgelicht, maak geen kindjes. Hij kwam wat verward boven op de kamer van Renita, hij moest zich erg concentreren om haar bij haar huiswerk te helpen. Ze had twee vakken waarbij de leraren het niet goed uitlegden. Hij had betere gehad, hij had daar geen problemen mee. Toen dat af was stonden ze op.
‘Heb je bezwaar tegen een kusje, Johnny, als dank?’
‘Eh nee.’
Hij boog zich iets voorover, hij verwachtte er één op een wang, maar hij kreeg er één op zijn mond.
‘O. Dank je wel. Zeg, maakte je moeder een grapje?’
‘Dat moet wel. Ik heb je al verteld dat ze erg openhartig is. Je moet nu naar huis, etenstijd.’
Ze gingen naar beneden, hij zei haar moeder gedag. Bij de voordeur aarzelde hij.
‘Kom je een keer ‘s middags bij het meertje? Je mag vast elke dag, behalve woensdag.’
Ze bloosde een beetje.
‘Ik weet het. Binnenkort. Tot morgen, op school.’
‘Tot morgenmiddag, Renita.’

Hij puzzelde wat de bedoeling van haar moeder was, maar kwam er niet uit. Als je het letterlijk nam gaf ze haar dochter toestemming om te vrijen, als ze maar niet zwanger werd. Dat kon natuurlijk niet de bedoeling zijn, ze was pas twaalf.

Eerste vorderingen

Een paar dagen later zat hij 's middags bij het meertje toen hij Renita aan zag komen. Prachtig, bloot, mooie borstjes, smal middeltje, mooie, slanke, maar geen magere benen en rood haar op haar hoofd en op haar doos. Hij verheugde zich er al op haar zo vaker te zien. Maar ze wenkte hem, liep naar een rustige plek, ging zitten en toen hij bij haar kwam zei ze dat hij naast haar moest komen zitten. Hij kon niets zeggen. Hij had haar jaren van een afstand gezien, toen twee weken dichterbij, naast hem, op de fiets, en één keer op haar kamer. Nu vlak naast hem, bloot. Zo’n mooi, klein figuurtje, prachtige, niet te kleine borstjes en zo’n mooi rood plukje haar op haar doos. Hij was er bijna overstuur van, terwijl hij toch al aardig wat met meiden omgegaan was.
‘Johnny, ik heb een hekel aan meidenpraat. Dat kan ik missen. Ik ben in jou geïnteresseerd, ik kom voor jou. Ik durf dat te zeggen, want ik weet dat jij al jaren in mij geïnteresseerd bent. Vanaf mijn eerste schooldag heb je naar me gekeken. Vaak. Lang. Ja, hè?’
‘Ja, Renita.’
‘Ik miste het toen je in de stad naar school ging. Zodra ik ook ging kwam je naast me fietsen. Daar was ik heel blij mee, eindelijk zouden we beter contact kunnen krijgen. Ik weet dat je ruim vijftien bent, ik ben twaalf. Ik wil graag dat we beter met elkaar kennis gaan maken, tenzij je het leeftijdsverschil te groot vindt. En eh het een probleem vindt om minder met andere meiden te spelen.’
Hij schrok en keek even van haar weg. Daarna ging hij haar bekijken. Van boven tot onder, en terug, een paar keer. Op een manier waar ze een rood hoofd van kreeg. Toen ze zag dat hij een stijve begon te krijgen legde ze zijn handdoek erover. Waardoor hij ook een rood hoofd kreeg en weer even van haar weg keek.
‘Ja, Renita, ik ben in je geïnteresseerd. Vanaf de eerste keer dat ik je zag. Je was toen drie. Ik dus zes. Ik had eh toen niet dezelfde interesse in meisjes als ik nu heb, maar ik vond je zo’n lief klein poppetje, en je bewoog je zo lenig. Ik miste het ook toen ik in de stad naar school ging. Toen jij ook ging kon het leeftijdsverschil me niet meer schelen, ik wilde graag meer contact met je. Daarom ben ik de eerste dag al naast je komen fietsen. Ik vond het gelijk heel fijn om met je te praten. En nog. Ik vind het ook heel fijn om je bloot te zien, je ziet er prachtig uit.’
‘Dank je. Ik vond jou er altijd leuk uitzien. En zo stevig. Mag ik iets erg eh brutaals vragen?’
‘Probeer maar.’
‘Onder het lopen hiernaartoe heb ik rondgekeken. Ik weet niet precies hoe oud de jongens zijn, maar heb je een grotere dan andere jongens van jouw leeftijd?’
‘Ja, brutaaltje. Net zoals jij grotere borstjes hebt dan andere meisjes van twaalf.’
‘O. Nou, ik mag wel oppassen als ik je wat vraag.’
‘Ja, want ik draai nergens omheen. Wil je met me lopen?’
Ze schrok.
‘Oei. Ja. Graag, Johnny. Eh, nu al?’
‘Ja. We hadden het er op de fiets al een keer over, maar vonden dat we elkaar daar nog niet goed genoeg voor kenden. We hebben de laatste weken elkaar al een beetje leren kennen. Misschien ben ik er vroeg bij, maar met elkaar lopen kunnen we uitmaken. Maar ik gok dat dat niet gaat gebeuren. Daarom vroeg ik je al. Fijn, dat je ja zei. Ik ga je steeds liever vinden. Natuurlijk ook door dat kusje, laatst. Ik hoop op meer, bij je thuis, bijvoorbeeld.’
‘Wordt er hier niet gekust?’
‘Alleen door stellen met verkering. Die zitten bij de heg, zie je? Als je verder uitleg wilt, of als je iets ziet wat je niet snapt, vraag je het maar. Maar je moeder zei dat je goed voorgelicht was.’
‘Ja. Ik zie nog niets wat ik niet snap, maar ik ben wel iets verbaasd.’
‘Hoe de jongens er bij lopen?’
‘Nee. Leuk, hoor. De jouwe ook. Maar ik ben vooral verbaasd dat het er hier zo rustig aan toe gaat. Zonder ouders erbij.’
‘Als het onrustig wordt, wordt er door de oudere meiden ingegrepen. We gaan hier eh erg vrij met elkaar om, maar het moet wel gezellig blijven. De voornaamste bedoeling is, dat we hier de kans krijgen om een geschikte partner te vinden. Op alle gebieden.’
‘Ja, dat weet ik.’
‘Mag ik erg eh openhartig zijn?’
‘Probeer maar, maar blijf een beetje voorzichtig, ik ben niet veel gewend.’
‘Ik wil graag heel voorzichtig met je omgaan, lief klein meisje. Kijk niet beledigd. Je bent klein, maar alles wat een meisje hoort te hebben zit op of aan je. Prachtige borstjes en zo’n mooi rood plukje haar op je doosje.’
‘Nou! Kijk er niet zo veel naar.’
‘Goed. Zullen we het ergens anders over hebben?’
‘Eerst mijn beurt nog. Ik vond het altijd fijn, dat je zo lief naar me keek. Behalve daarnet even en toen ik een jaar of negen was. Je keek zoals een slager naar vlees kijkt.’
‘Sorry. Toen je een jaar of negen was wilde ik kijken hoe je gegroeid was, ik had je een tijd niet gezien. En of je er bloot ook leuk uitzag, ik was begonnen om met blote meisjes te spelen, hier en in de Manor. Nou, ik zag dat het best wat zou worden. Een leuk bloot gleufje, de haartjes en borstjes zouden binnen een paar jaar wel komen. Daarnet wilde ik één keer kijken eh wat voor vlees ik in de kuip had. Hoe je gegroeid was. Je bent niet veel groter geworden, maar je hebt er wel het nodige bijgekregen. Als er iets aan je was geweest wat me gestoord had, was mijn interesse over geweest. Dan was ik naar een ander leuk meisje blijven zoeken.’
‘Goed. Ik vond, vanaf dat ik je in de gaten kreeg, je er aardig uitzien. Normale grootte, maar steviger dan gemiddeld. Mijn vader neemt me nog steeds af en toe in zijn armen en knuffelt me. Heel fijn. Ik kan me dat niet voorstellen met een jongen die net zo groot is als ik. Of mager. Snap je?’
‘Ja. Wacht maar af.’
‘Ondeugd. Tot nu toe ben ik omgegaan met kinderen tot twaalf jaar. Ook bloot, we hebben thuis een groot
 in de tuin, daarom kwam ik hier niet vaak.’
‘Ben je daarom zo bruin? Soms komen er eh ik zeg maar rode op de camping. Die zijn altijd nogal bleek en verbranden gauw.’
‘Ja, dat is normaal voor rode. Toen mijn vader en moeder verkering kregen, op hun achttiende, ging het hier net open. Ze wilden hier graag naar toe, want ergens anders konden ze niet zo fijn bloot spelen. Mijn vader heeft toen heel graag mijn moeder vaak met zonnebrandolie ingesmeerd, overal. Als ze eenmaal bruin is kan het zonder. Alleen in het voorjaar weer een beetje. Ze zijn er bij mij ook vroeg mee begonnen. En ik vind het heel gezellig als mijn vader mij in het begin van het jaar ook een paar keer helemaal insmeert, tot ik weer bruin ben en er de rest van het jaar weer tegen kan.’
‘Ik wil het volgend voorjaar graag van je vader overnemen.’
‘Goed, dan mag je mijn rug insmeren.’
‘Overal of nergens.’
‘Johnny, voorzichtig blijven, alsjeblieft. Er kwamen bij me thuis genoeg klasgenoten om me mee te ver maken. Ik heb dus genoeg jongetjes gezien met een klein slurfje. Wat ik hier zie vind ik mooier. Ik vind, bij meisjes met borstjes en haar op hun eh doos horen jongens met meer dan een naar beneden hangend slangetje. De oudste jongens hier hebben een behoorlijk grote. Bij de meeste wijst hij schuin naar beneden, ze hangen niet echt. Eh ik zei al, jij hebt een grotere dan andere jongens van vijftien, dat had ik al gauw gezien. En als je ondeugend naar me kijkt gaat hij mooi naar me wijzen.’
‘O. Nog een keer, neem me niet kwalijk als ik eh verkeerd naar je kijk. Ik denk dat ik voortaan naar je ga kijken alsof ik je knuffelen wil. Maar als ik dan te lang naar je mooie spullen kijk eh.’
‘Krijg je een stijve. Ik zeg het gewoon maar. Dat is niet erg, Johnny, ik zou niet blij zijn als ik je niets deed. Ik krijg het warm, als ik naar jouw spullen kijk, vooral als je een stijve begint te krijgen. En ik zal vast gaan blozen als je er niet op tijd een handdoek over legt.’
‘Verheug je daar maar niet op, ik ben al jaren gewend dat op tijd te doen. Dat is soms nodig als meiden erg uitdagend doen. Bijvoorbeeld met hun benen erg ver uit elkaar gaan zitten.’
‘Is dat een hint?’
‘Een beetje een voorstel, Renita. Je laat nu weinig zien. Maar dat snap ik wel. Je went hier wel.’
Ze deed haar beentjes wat van elkaar af.
‘Zo?’
‘Oh, lieverd, stop weg. Een tijdje. Wat een mooi gleufje.’
Ze deed haar beentjes weer tegen elkaar aan, hij legde zijn handdoek op zijn schoot.
‘Wat reageert je pikkie snel, zeg. Ik dacht dat je er wel tegen kon, je heb er meer gezien. En vast beter.’
‘Ja. Niet schrikken, Renita, ik heb er ook áán en er met een vinger ín gezeten, ik doe hier wat hier de gewoonte is, om met elkaar kennis te maken. Als je pas bloot met elkaar gaat spelen als je getrouwd bent, kan het tegenvallen. Maar dan zit je er wel aan vast.’
‘Ik weet wat de bedoeling is. Je zegt wel erg makkelijk gleufje.’
‘Jij zegt erg makkelijk stijve. Kijk niet zo veel naar mijn pikkie, anders begint het er steeds weer één te worden.’
‘Sorry. Dat woord gebruikt mijn moeder ook.’
‘Ja, de mijne ook, maar ik vind het een beetje vreemd dat van een klein meisje te horen. Wat me ook nog een beetje haar gleufje liet zien.’
‘Toch niet meer dan eerlijk? Jij laat me toch ook je pikkie zien, tot hij te groot wordt? Ik ben wel voorgelicht, Johnny, maar het zei me allemaal niet zo veel. Van de meiden op school heb ik ook wat over hier gehoord. Ze praten eigenlijk weinig over iets anders, want ze komen hier nog niet zo lang. Ik mocht ook al iets eerder, maar ik zag er het belang niet van in. Tot jij vroeg of ik kwam. Ik was erg blij, dat zodra ik in de stad naar school ging, we beter kennis gingen maken. En dan hoort er bij dat je dat hier verder gaat doen.’
‘Ja, zo hoort dat.’
‘Mijn moeder heeft me plaatjes laten zien, van eh geslachtsorganen. De binnenkant en de buitenkant. En verteld hoe het werkt. Ik vind de buitenkant van jongens mooier dan op die plaatjes. En interessant, zoals jouw pikkie groter wordt. Ik zie, dat als jongens met een meisje naar het water lopen, dat hun pikkie nóg groter wordt. Ik mocht je uitleg vragen, hè? Als jongens erg opgewonden worden, gaat die recht omhoog staan, hè?’
‘Oei. Ja, Renita. En hij wordt nog een beetje langer en dikker.’
‘Tja. Ik zie ook, dat in het water jongens de borsten van meisjes in hun handen nemen. Is dat eh lekker?’
‘Nou, je durft nogal wat te vragen. Ja, meisjes zeggen dat het prettig is, als een jongen ze lekker streelt. Jongens vinden dat ook lekker, twee zachte borstjes in hun handen. Ook om een meisje tussen haar benen te strelen. En als een meisje hun stijve vasthoudt. En streelt. Als je het met elkaar niet lekker, niet prettig vindt, doe je het daarna niet meer met elkaar. Keus genoeg.’
‘Is het dan soms niet lekker, niet prettig?’
‘Je komt er nog wel achter, het is niet zo goed uit te leggen. Ik heb soms zelfs geen zin om met een meisje te gaan praten, ze trekt me dan niet aan. Smaken verschillen.’
‘Wij trekken elkaar wel aan, hè?’
‘Ja, Renita. In ieder geval, ik kijk graag naar je, praat graag met je, en we zullen het in het water vast fijn en lekker met elkaar vinden.’
‘Ik kijk ook graag naar je, praat graag met je, maar ik ben blij dat je me nog niet gevraagd hebt om het water in te gaan. Ik wil liever nog niet, Johnny. Eerst wat wennen. De praktijk vind ik overweldigender dan de theorie. En ik wil wat meer weten over wat er hier in het water gebeurt, voordat ik er aan begin.’
‘Renita, je overrompelt me. Er wordt tussen jongens en meisjes nooit veel over gepraat. Je doet het gewoon. Laten we ergens anders over praten.’
‘Wind ik je op?’
‘Nou, Renita! Ja, dat doe je. Ik vind je er zo geweldig uitzien. Mooi bruin overal, op je rode haren na. Ik ben ook blij dat jij míj nog niet gevraagd hebt. Ik moet wennen aan er zo veel over te praten, met een meisje dat eruit ziet dat ze nog te klein is om met jongens te spelen. En ik wil wennen aan hoe je er nu uitziet, vóór ik aan je durf te komen. Ik wil je anders behandelen dan de meiden waar ik tot nu toe mee gespeeld heb. Voorzichtiger. Ik wil niet dat het tussen ons uitraakt.’
‘Fijn, Johnny. Ik ook niet.’
‘Omdat ik een grote pik heb?’
‘Nee, daarom niet, al is een wat grotere vast fijner dan een wat kleinere. Ik wil met je lopen om vaak bij je te zijn en met je te praten in plaats van alleen maar naar je te kijken. Al het overige mogelijke als we elkaar beter kennen en daar zin in krijgen. Ik hoop dat jij daar ook zo over denkt.’
‘Ja, Renita. En om je te laten merken dat ik serieuze bedoelingen met je heb geef ik je antwoord op iets wat je hier in het begin vroeg. Ik zal me zo min mogelijk meer met andere meiden bemoeien. En als we elkaar beter leren kennen zal ik dat zo gauw mogelijk helemaal niet meer doen.’
‘Oei. Ik snap het. Denk ik. Eh moet je, wat ik over jongens gehoord heb, één keer in de week?’
‘Moeten is een groot woord, maar één keer in de week is erg prettig. Vaker nog prettiger.’
‘Ik denk dat ik weet wat je het prettigst zou vinden, maar daar zal je nog jaren op moeten wachten. Wat zou je hier het prettigst vinden?’
‘Nou zeg, wat praat je omzichtig maar toch duidelijk. Ik ben hier op z’n meest drie keer in een week twee keer op een middag met een meisje het water in geweest. Vaker durf ik niet, ik ben bang dat ik dan van de oudere meiden op m’n kop krijg. Het prettigst lijkt me zo vaak ik kan, maar hoe vaak dat is weet ik natuurlijk nog niet.’
‘Nee. Johnny, ik hoop dat we elkaar gauw beter leren kennen, maar heb je nog wat geduld?’
‘Jawel. Ik wil je niet opjagen, Renita, maar niet alleen voor jongens is het in het water prettig.’
‘Eh, laten we ergens anders over praten. Over school, bijvoorbeeld.’
Dat deden ze.
 
Een paar weken waren ze een paar keer per week bij het meertje. Renita raakte zo op haar gemak, dat ze alleen haar benen tegen elkaar deed als ze zag dat hij een stijve begon te krijgen.

Na die paar weken vroeg ze hem een keer na school bij haar voordeur om weer mee naar binnen te gaan, om haar bij haar huiswerk te helpen. Dat was na een half uurtje genoeg. Toen ze opstonden schrok hij. Hij zag door een raam dat haar moeder beneden in de tuin bloot zat te zonnen.
‘Wat is er? O. Durf je je uit te kleden en mee de tuin in? Even met mams praten?’
‘Jawel. Ik heb je moeder al een keer bloot gezien. Die keer dat ik je wilde zien toen je negen was.’
‘Had je anders niet gedurfd?’
‘Jawel. Op de Manor zie ik bij het zwembad ook oudere, helemaal blote meisjes en vrouwen. Eh, Renita, ze zitten daar een beetje aan me en ik aan hun.’
‘Nou, blijf maar van mijn moeder af. Uitkleden.’
Hij haastte zich expres niet, Renita was daar het eerst mee klaar en ging naar beneden. Hij volgde haar al gauw en vond haar op een ligstoel naast de ligstoel van haar moeder. Hij ging er ook op één liggen. Jenny bekeek hem even.
‘Renita heeft me inmiddels natuurlijk wat meer over je verteld. Ik heb geen problemen met jullie leeftijdsverschil, maar doe een beetje kalm aan met mijn dochtertje, je ziet er nogal stevig uit.’
‘Natuurlijk, tante. Ik vond haar altijd zo schattig klein, ik keek zo graag naar haar. Nog, natuurlijk. Ik kijk ook graag naar u, u heeft ook zulk mooi rood haar overal.’
Jenny grinnikte.
‘Je bent niet bang uitgevallen.’
‘Renita heeft me verteld dat u nogal openhartig bent. Dat heb ik de vorige keer hier al gemerkt. En ik vind, dat je, als je wat moois ziet, je dat ook moet vertellen, als het kan. Ik dacht dat het wel kon.’
‘Dat kon. Ik zie ook wat moois. Hè, Renita?’
‘Ja. Ik vond hem, toen ik drie was, al een flinke, stevige jongen. Af en toe wordt hij bij het meertje iets té stevig.’
‘Ik vind, en dat zullen de meeste oudere meisjes ook wel, hoe steviger hoe mooier.’
‘Nou, ik word met de dag ouder. Ga je mee naar boven, Johnny?’
‘Eh, tante Jenny, ik heb uw woorden in mijn oren geknoopt, er komen geen kindjes van.’
‘Prima, Johnny. Alles op z’n tijd.’
Hij ging met Renita weer naar haar kamer. Toen hij zich aan wilde kleden stopte Renita hem.
‘Wacht even. Johnny, ik vind je bijna lief genoeg om mee het water in te gaan. Zou je dat al willen?’
‘Heel graag, Renita.’
‘Ik heb twee vragen. Doe je dan lief met me, want ik ben nog door geen jongen aangeraakt.’
‘Ik zal heel lief met je doen. Heel voorzichtig. Ik zou al blij zijn als ik je daar in mijn armen kon houden en knuffelen. Bloot tegen elkaar.’
‘Goed. Daar zouden we mee kunnen beginnen. Tweede vraag. Ik heb nog nooit een stijve van dichtbij gezien. Ik wil die van jou graag zien, vóórdat ik aan je ga komen. Voorlopig alleen in het water. Bij het meertje krijg je er af en toe één. Kan het hier nu ook?’
Het begon gelijk.
‘Tjonge. Hoe doe je dat?’
‘Door aan iets lekkers te denken. Ik wil nu niet aan jou denken, ik doe net of ik je niet zie. Ik denk aan hoe een stevige blote meid eh mijn ballen lekker masseert. Ik moet soms aan zoiets denken als een meisje, wat me niet interesseert, beslist met mij het water in wil. Ik wil ze dan niet teleurstellen. Maar ik doe dan niet zo mijn best, dan zijn ze redelijk tevreden, maar vragen me niet meer.’
‘Wat een omgangsvormen. Zeg, blijft dat doorgaan?’
‘Tot recht omhoog natuurlijk. Je bloost lief, lieverd.’
‘Ik dacht dat je mij niet zag. Doe toch maar wel. Ik help je even, ik weet al hoe dat kan.’
Ze ging met haar benen iets van elkaar af staan.
‘Lekker, meisje.’
‘Oeps. Recht omhoog. Tjonge. Houd je dat lang vol?’
Hij grinnikte.
‘Zo lang je me naar je gleufje laat kijken wel.’
‘Ik was het niet van plan, maar het is wel zo eerlijk. Zeg, eh, je bent nogal vrij, om je zo te laten zien.’
‘Ik zie nu ook veel van jou. Ik heb misschien nog vaker dan jij bloot rondgelopen. Op de camping en in de Manor. Ik heb me nooit ergens voor geschaamd, omdat ik merkte dat meisjes boven de twaalf en vrouwen graag naar pikkies kijken. En vooral als pikkies een beetje stijf zijn, er geen plooien meer inzitten en hij een beetje naar voren wijst. Afgezien van dat het een lekker gevoel is, veel meiden laten dan wat meer van hun gleuf zien, in de hoop zo’n half stijf pikkie nog wat te zien groeien. Op de Manor zeggen ze, boven de twaalf kan een stijve soms wel, onder vrienden, als er geen van onder de twaalf bij zijn. Dat komt jammer genoeg niet vaak voor, ik heb graag een stijve omdat dat een nog prettiger gevoel is dan een halve. En, eerlijk gezegd, ik vind het wel leuk als er bewonderend naar mijn grote gekeken wordt. Jij bent twaalf en al meer dan een vriendinnetje voor me, we lopen toch met elkaar?’
 ‘Ja, al staan we nu stil. Nou, ik heb genoeg gezien, grote jongen, dank je wel. Aankleden.’
‘Jammer. Dank je wel, Renita, dat ik naar jou mocht kijken.’
‘Ach, het was voor mij hetzelfde als bij het meertje.’
‘Ja, je beentjes iets uit elkaar. Wil je een keer wijdbeens voor me gaan zitten?’
‘Ja, natuurlijk, ik zag net ook alles van jou.’
Nadat ze aangekleed waren wees ze hem een stoel en kwam op zijn schoot zitten.
‘Ik ga je steeds liever vinden. Je doet zo fijn wat ik vraag. Ik heb veel gehoord over grijpgrage jongens, maar dat ben je duidelijk niet. Waarom ben je niet aan me gekomen? Ben je soms bang dat ik dan aan jou zou komen?’
‘Er komen al jaren meisjes aan me, Renita, daar ben ik niet bang voor. Ik wil me aan de regels houden die er bij het meertje gelden, die zijn er niet voor niets. Op de kant kijken, pas in het water elkaar aanraken. Dat is, omdat in het water alles glad is, dan is het niet zo opwindend.’
‘Daar kom ik vast wel achter. Ik wil je, misschien op een vreemde manier, bedanken voor je mooie show. En voor je uitleg daarbij en die van zonet. Wat ben je eerlijk.’
‘Dat moet toch, als je serieus met elkaar kennis wilt maken? Ik heb veel meer meegemaakt dan jij, maar dat mag je allemaal weten. Misschien een nadeel, als je wat met een iets oudere jongen begint.’
‘Nee, als je maar eerlijk blijft. En gedane zaken nemen geen keer. Zullen we een beetje verder kennis gaan maken?’
‘Graag. Voorzichtig.’
‘Ik hoef met jou toch niet voorzichtig te doen, stevige jongen?’
‘Op een bepaalde manier wel. Je zag het effect toen je me net je gleufje liet zien. Dan zou ik graag aan je willen komen.’
‘Je hield je dus keurig in. Heb je het nu moeilijk?’
‘Je wilt wel veel weten.’
‘Johnny, ik weet nog niet veel. Als we niet veel praten gaat het misschien niet goed. Ik heb geen ervaring met jongens, ik zou iets fout kunnen doen.’
‘Dat zal wel meevallen. Goed. Dat ik je zo vast mag houden heeft minder effect op me dan toen je me al je mooie spullen duidelijk liet zien.’
‘Mijn gleufje.’
‘Meer, Renita, je duwde ook je borstjes naar voren. Erg verleidelijk.’
‘O. Dat ging dan vanzelf. Het effect nu is een beetje een stijve? Wat ik zie vóór je hem onder een handdoek verstopt?’
‘Ja.’
‘Een fijn of een vervelend gevoel?’
‘Een fijn, behalve als hij niet verder omhoog kan omdat er kleding in de weg zit.’
‘Is dat nu zo?’
‘Nog net niet.’
‘Goed. Laat maar zakken. Denk maar niet meer aan wat je net zag. Zal ik ook doen. Johnny, je hebt over knuffelen een keer gezegd, wacht maar af. Nu?’
Hij begon. Ze maakte zich na een tijdje los.
‘Nog fijner dan ik me voorgesteld had. Als mijn vader het doet geef ik hem meestal een kusje. Op zijn wang. Ik heb jou al op je mond gekust. Fijn, maar eh stelletjes kussen meestal langer, hè? Wil je me kussen leren? En me weer lekker omhelzen?’
Hij trok haar tegen zich aan en begon met de les. Na vijf minuten stopte hij.
‘Je hoefde niets te leren. Wat kus je lekker.’
‘Ik vond het ook heel lekker. Maar waarom hield je me na een paar minuten niet meer zo lekker vast?’
‘Ik wil het wel weer doen, maar dat moet je niet je borstjes zo tegen me aanwrijven.’
‘O. Dat ging vanzelf. Bij mijn vader doe ik dat niet. Ik vond het prettig. Kan je daar niet tegen?’
‘Jawel, maar dan wil ik ze aanraken. Laten we daar nog maar mee wachten.’
‘Tot in het meertje?’
‘Ja. Daar mag je ze wél tegen me aanwrijven, als ik ze niet vast heb.’
‘Zou je dat nu willen? Vasthouden?’
‘Renita, maak niet zo’n haast.’
‘Goed. Lieve Johnny, ik wil graag dat je mijn borstjes over mijn bloes gaat strelen. Dat is toch langzaam, voorzichtig?’
‘Ja, dat kan wel.’
Hij ging over haar buik omhoog, nam er één in zijn hand en masseerde die voorzichtig.
‘Zo? Lekker?’
‘Ja. Twee tegelijk.’
Hij pakte de andere ook.
‘Je bent klein, maar daar niet. Wat heb je lekkere grote. Ze passen precies in mijn handen. En stevig, maar toch lekker zacht.’
‘Ik vind het heel fijn dat je me zo vasthoudt. Ik heb gehoord dat een stijve ook stevig en toch zacht is.’
‘Later, Renita. In het meertje.’
‘Ja, natuurlijk. Omhels me nu weer stevig. En met één hand beurtelings een borst strelen. En kussen.’
Hij deed het. Ze schrokken toen ze, etenstijd, hoorden roepen. Renita maakte zich los, stond op, liep naar de deur en deed die open.
‘Nog vijf minuutjes, mams.’
Ze deed de deur dicht en ging weer bij Johnny op schoot zitten.
‘Dat was heerlijk. Johnny, wanneer voel jij je een jongen?’
‘Eh, als ik een stijve heb, bijvoorbeeld.’
‘Ja, vast. Ik voelde me een meisje toen ik borstjes kreeg en haartjes op mijn doos. Maar dat wende. Net voelde ik me het wéér. Door je kussen en je strelen. Je handen om mijn borsten voelen. En denken aan wat ik van je gezien heb. Ik ga je, afgezien van lekker, steeds liever vinden. Je gaf net weer zo fijn en eerlijk antwoord. Ik denk, dat ik verliefd op je aan het worden ben.’
Hij glimlachte.
‘Ga daar maar mee door. Ik denk, dat ik het al langer op je ben. Eigenlijk loop ik al vanaf je derde achter je aan, figuurlijk gesproken.’
‘Ik snap niet dat je nooit aan een ander meisje bent blijven hangen.’
‘Ik vond er tot nu toe geen aardig genoeg om lang mee om te gaan. Ik ben op je uiterlijk, nog aangekleed, verliefd op je geworden. Maar ik ben het nog veel meer geworden. Ik heb je, toen we de eerste keer met elkaar praatten, bij het meertje, goed bekeken. Ik dacht, zo iets moois heb ik nog niet eerder gezien. Ze is jong, maar ik gun haar aan niemand anders. Ik neem de gok dat we goed met elkaar op gaan schieten en vraag haar om met me te lopen. We praten en scharrelen fijn, lieverd. Ik wil je nooit meer kwijt.’
‘Scharrelen?’
‘Omhelzen, kussen, strelen.’
‘Ja, alles gaat fijn. Ik wil jou ook niet kwijt. Figuurlijk, want je moet nu naar huis.’
Bij de voordeur nam hij haar hoofd in zijn handen en kuste haar even.
‘Tot morgen, lief meisje.’
‘Tot morgen, grote jongen.’
‘Hé, daar niet van dromen.’
‘Goed, lieverd. Dag.’

Weer bij het meertje

De keer daarna bij het meertje was ze onrustig.
‘Lieverd, als je onrustig of onzeker bent over het water ingaan, je hoeft niet. We kunnen gewoon blijven praten. En rondkijken.’
‘Ik ben onrustig én onzeker. Ik weet van niets. Ik zie dat in het water de jongens de meisjes bij hun borsten pakken, maar ik kan niet zien wat er onder water gebeurt. Ik kan alleen maar gokken.’
‘Je vroeg me thuis om je te leren kussen. Nou, dat was overbodig, je deed het uit jezelf enorm goed. In het water vast ook alles.’
‘Wil je me toch wat vertellen?’
‘Goed. Laten we het kalm aan doen, Renita. De eerste keer dat we het water ingaan alleen elkaar omhelzen. Je kan dan wennen aan bloot tegen bloot.’
‘Ik zit af en toe ook bloot bij mijn vader op schoot.’
‘Dan zit je natuurlijk dwars. Staand komen onze voorkanten tegen elkaar. Je borstjes tegen mijn borst en mijn pikkie eh tegen je buik.’
‘Dat snap ik. Johnny, ik ben niet bang uitgevallen, als ik maar begrijp wat er gebeurt en wat er gaat gebeuren. Ik durf de eerste keer wel méér dan omhelzen, als je vertelt wat we gaan doen.’
‘Goed. Dan mag je aan mij gaan voelen. Je hebt mijn stijve al gezien. Maar voel eerst aan mijn balletjes. Ik vind het lekker als ze zachtjes gemasseerd worden. Zoals ik bij je thuis je borstjes gemasseerd heb. Snap je?’
‘Ja, dat zal wel lukken.’
‘Niet hard in mijn ballen knijpen, daar kunnen ze niet tegen. Borstjes ook niet, ik blijf voorzichtig bij je. Daarna mag je aan mijn stijve komen hoe je wilt, tot ik stop zeg. Snap je dat?’
‘Ja. Eerst even, waarom eerst je balletjes?’
‘O. Standaard advies voor meisjes. Als een jongen nog niet zo’n stijve heeft, krijgt hij die van het masseren van zijn ballen wel. Maar ik krijg vast al een heel stijve van jou omhelzen en je stevige borstjes tegen me voelen.’
‘We zien wel. Als ik je stijve streel, voel je het dan als er zaadjes gaan komen?’
‘Ja, die voel ik aankomen. Lieverd, als je me niet goed streelt help ik je wel, neem ik je hand en laat je voelen hoe een stijve behandeld moet worden.’
‘Nou, ik ben niet achterlijk. Gewoon pompen.’
‘Nee, niet gewoon, maar met gevoel. Als je direct stopt als ik stop zeg gaat het goed. Anders krijg ik steeds meer lekkere krampen, onder in mijn buik. Die laten me nogal schokken. En met een paar laatste schokken zorgen die krampen ervoor, dat mijn zaadjes eruit spuiten. Een straal bij iedere kramp. Een keer of drie, vier. Daarna krimpt mijn stijve weer tot een pikkie. Maar stop deze keer maar als ik het zeg.’
‘Je maakt constant zaadjes, hè?’
‘Ja, maar dat voel ik niet. Pas als het voorraadkamertje vol raakt voel ik een druk onderin. Daar wil ik dan graag vanaf. Als het overvol is zelfs heel graag. Die ene keer in de week, Renita. Maar vóór het vol is kan ik al wel lozen.’
‘Dat deed je meestal twee keer in de week, hè?’
‘Als ik wat liefs vond wel. Als ik overvol zat hoefde ze niet zo lief te zijn.’
‘Goed. Wat ga je bij mij doen?’
‘Ik ga eerst je borstjes strelen, niet te voorzichtig. Daar zal je niet zo van schrikken, ze zijn wat nat en glad, net zoals mijn handen, het windt daarom niet zo op. Misschien nog minder dan toen ik ze over je bloes streelde.’
‘Misschien jammer.’
‘Alles op z’n tijd. Stapje voor stapje.’
‘Goed. Kan je vertellen over hoe meisjes klaarkomen?’
‘Zo goed mogelijk, want ik weet natuurlijk niet wat ze voelen. Alleen wat ik zie en hoor.’
‘Hoor?’
‘Ja, want als ze klaarkomen hijgen en kreunen meisjes. Jongens trouwens ook. Eh die het hardst als ze spuiten.’
‘Dat is de hoofdzaak voor ze, hè?’
‘Als ze vol zitten zeker. Maar het is fijner als het meisje het wat langzamer doet, met gevoel. En nog fijner als het een aardig, lief meisje is. Andersom geldt dat ook. Meisjes willen soms graag heel snel van hun kriebels af. Dat vind ik niet prettig, ik doe het liever langzamer, dan kan ik ze meer laten genieten. Maar als ze erge haast hebben kan ik er niets aan doen, behalve stoppen, dan bewegen ze zelf meer dan ik doe. Maar eh bij jou, als ik je lekkere borstjes gestreeld heb, ga ik met een hand langzaam over je buik naar beneden.’
‘Oei, ik voel hem gaan. Bij wijze van spreke.’
‘Ja, lekker spannend, hè? Beter dan in één keer grijpen. Dan ga ik over je doos strelen. Als je daar van bijgekomen bent pak ik je doos in mijn hand.’
‘Is dat wat anders dan strelen?’
‘Ja, want strelen doe ik met een paar vingers. Eh, kom eens hier met een been. Hé, je andere er tegenaan, anders kan ik geen lesgeven.’
‘Sorry.’
‘Andere keer maar. Ik streel nu je knie even. Het enige wat kan is er harder of zachter op drukken. Niet zo veel aan, hè?’
‘Op mijn doos vast wel.’
‘Ja, vast iets meer. Nu pak ik je knie met mijn hele hand. Die kan ik zo strelen, maar ook masseren. Zo.’
‘Oei. Duidelijk.’
‘Net zoals ik je borstjes kan strelen of masseren. In het water wil ik graag al je spullen niet aaien, maar stevig beetpakken.’
‘Stevig? Nou, ik zeg, zonodig, wel stop.’
‘Prima. Verder zal ik bij jou nog maar niet gaan. Lieverd, ga mijn spullen in het water eerst voorzichtig bevoelen. Ik zei al, onderwater is alles glad, het windt niet zo op. Mijn ballen in je hand nemen en voelen dat daar twee aparte zaadfabriekjes inzitten. Er niet te hard in knijpen, zei ik al, die zijn gevoelig.’
‘Je maakt me bang.’
‘Niet nodig. Ik zeg ook, zonodig, stop. Dan weet je voor daarna wat ik daar kan hebben. Dan mag je mijn stijve pakken. Die kan wel wat hebben.’
‘Strelen, met mijn vingers, dan mijn hand er omheen en met gevoel op en neer?’
‘Heel goed. Als ik een beetje grof mag zijn, dat laatste is het simuleren van in een gleuf bewegen.’
‘Oei. Ik geloof dat ik het begin te snappen. Ik heb daar nooit zo over nagedacht. Heb je al drie jaar genoten van klaarkomen?’
‘Ja, Renita.’
‘Niet zo benauwd, ik neem je niets kwalijk.’
‘Nee, gebeurd is gebeurd. Als ik geweten had hoe lief je bent had ik gewacht.’
‘Dat is lief van je, maar dan had je niet kunnen lozen. En dan hadden we allebei van niets geweten. Dan was het vast nooit zo goed gegaan als nu. Ik gun je je aanloop, je kan mij nu alles voorzichtig leren. En ik ben blij dat jij de eerste bent die aan me gaat komen.’
‘Wat is dat nou? Traantjes?’
‘Ja. Ik vind je zo lief. Je doet zo je best voor me. Je legt alles zo duidelijk uit. Alsof ik het al voel. En ik mag stop zeggen. Dat doe je dan vast gelijk.’
‘Ja. Ik doe mijn best voor je omdat ik zo veel voor je voel. Meer dan ooit voor een ander meisje. Al was daar soms meer aan te voelen. Hé, kom je weer bij?’
‘Ja, grapjas. Wat was daar meer aan te voelen?’
‘Nou, er zijn er met grotere borsten, kijk maar rond. Waar ik niet met één hand omheen kan. En erg mollige dozen, die ik lekker masseren kan. Met of zonder haar erop. Jij bent veel fijner. Je borstjes passen in mijn handen, dat weet ik al, en je doos is waarschijnlijk, zo te zien wel, niet te klein om fijn vast te houden.’
‘Vasthouden? Meer niet?’
‘De eerste keer maar niet, afgezien van een beetje strelen.’
‘Zou je me liever niet gelijk eh goed behandelen?’
‘Nee, Renita. Omdat je nog weinig meegemaakt hebt kan je beter voorzichtig wennen.’
‘Goed. Ik ben nu niet zo onrustig of onzeker meer. Maar laat me even nadenken. In gedachten oefenen.’
‘Zeg, blijf een beetje spontaan.’
‘Nee, dan ga ik misschien verder dan we afgesproken hebben. Dat wil ik niet. Liever dat je van tevoren vertelt wat de bedoeling is. Ik ga van de week al vooruit genieten van dat je me klaar gaat laten komen, al heb ik geen idee wat ik zal gaan voelen.’
‘Wel ja. Doe het mij maar eerst, een andere keer, dan krijg je al een idee. Ik weet natuurlijk niet wat meisjes voelen, maar ze krijgen ook lekkere krampen, onder in hun buik. Ik weet wel hoe ze áánvoelen. O. Sorry.’
‘Nee, geeft niet. Al begrijp ik niet helemaal dat je aan mij wilt voelen in plaats van aan een stevige meid. Kijk die eens. Wat een borsten. En veel haar op haar doos.’
‘Daar heb ik al aan gevoeld.’
‘Tja. Aan veel?’
‘Reken maar uit. Zo’n drie jaar één of twee per week.’
‘Dat zijn ze hier dan vast allemaal.’
‘Ik houd het niet bij, daar gaat me het niet om. Wel om kennis te maken, proberen of ik fijn met een meisje om kan gaan. Het is de manier waarop het met z’n tweeën gaat, Renita. Eerst een beetje elkaar bekijken, onder het praten. Zoals wij nu doen. Dan, ga je mee het water in? En daar, hoe lief het gaat. Niet te voorzichtig, niet te ruw, niet te snel of te langzaam. Niet teveel tegelijk en zo.’
‘Klinkt ingewikkeld.’
‘Je kust geweldig, je bent vast in het water ook geweldig.’
‘Ik hoop het. Johnny, ga je mee het water in?’
‘Zeker weten?’
‘Ja. Ik ben nieuwsgierig hoe je aan me gaat voelen. En hoe je stijve aanvoelt. Al is hij nog niet zo groot.’
‘Zo meteen wel. Kom, met méér mag ik zonder handdoek niet lopen.’
Ze liepen naar het water.
‘Moet je dat wel eens?’
‘Ja, natuurlijk. Als ze me bij het praten opstoken. Maar dan vergeet ik hem op de terugweg meestal mee te nemen, van de rand van het water. Dan moet ik daarna soms terugrennen om hem te pakken. Niemand heeft een reserve.’
‘O, ja. Op de terugweg heb je hem niet nodig, hè?’
‘Nee, Renita, na het klaarkomen wordt een stijve een slap pikkie.’
‘Ja. Maar nu moet je er misschien toch één meenemen. Als ik aan je gevoeld heb zal je vast geen kleintje hebben.’
Hij grinnikte.
‘Dat wordt dan de eerste keer dat ik zo het water uitkom. Dat is niet goed voor je reputatie, hoor. Een jongen geen kleintje bezorgen.’
‘Het zal vast niet lang duren voor ik dat bij je doe.’
‘Fijn. Wacht even.’
Hij liep terug om zijn handdoek te pakken. Toen hij terug naar het water liep zag hij dat ze naar hem stond te kijken. Hij ging langzamer lopen om haar te laten zien dat zijn stijve steeds hoger kwam. Ze draaide zich om en liep het water in. Net daarvoor liet hij zijn handdoek vallen. Zodra hij haar ingehaald had legde hij een hand op haar kontje. Ze sprong met een gilletje vooruit. Hij grinnikte, pakte haar, zodra ze ver genoeg in het water waren bij een arm en omhelsde haar.
‘Schrok je?’
‘Ja. Een brutale hand op mijn blote kontje.’
‘Lieverd, hier is alles bloot op bloot. Als je het water ingaat geef je daar toestemming voor, dan is het niet brutaal. Trek je voorzichtig tegen me aan, om te wennen aan bloot omhelzen. Ja, je begint goed, ik voel je blote borstjes.’
‘Oh, wat ben je lekker stevig. Ik zou zo wel een uur kunnen staan. Ik voel ook wat stevigs tegen mijn buik.’
‘Je weet best wat het is. Je hebt hem op je kamer gezien en net weer. Als je groter was zou je hem tegen je doos voelen.’
‘Later, liggend?’
‘Dat mag hier pas als je achttien bent. ‘s Avonds.’
‘Op mijn kamer?’
‘Oei. Voorlopig niet, lieverd. Geen haast maken. Waarom draaide je je om, toen je me aan zag komen?’
‘Op mijn kamer vond ik je stijve indrukwekkend. Daarnet gevaarlijk, hij slingerde alsof hij een doel zocht.’
‘Van nature zoekt hij natuurlijk een doel, een lekkere gleuf. Mag ik met mijn hand op zoek?’
‘Alsof je niet weet waar de mijne zit.’
‘Jawel, maar ik wil je de eerste keer niet laten schrikken.’
Hij ging met een hand tussen hun in, over haar buik naar beneden en nam haar doos in zijn hand.
‘Ohhh, Johnny.’
‘Ik doe nog niets, ik houd je alleen vast.’
‘Ik voel me weer een meisje.’
‘Ik voel de lekkere doos van een meisje. En omdat ik dat liever vind dan alle andere meisjes vind ik het lekkerder dan ooit. En het wordt nog lekkerder, ik ga je strelen.’
Hij ging haar doos strelen en masseren. Hij kon het niet laten om met een vinger over haar gleuf te strelen.
‘Lieverd, ik vind het heel fijn, om zo intiem aan je te voelen.’
‘Mmm. Ga door.’
Ze schokte toen hij na een tijdje tussen haar lipjes ging strelen.
‘Ooooh, stop.’
Hij nam haar doos weer in zijn hand.
‘Ik doe je toch geen pijn?’
‘Nee, maar het is te lekker, Johnny, je doet het te lekker. Het is vast niet goed om door te gaan, al voel ik nog geen krampen. Het was zo fijn intiem, jij aan mijn gleuf.’
‘Ja. Een volgende keer dan langer. Ik had gedacht alleen je doos te strelen, maar ik kon wat meer niet laten. Over en toen een beetje in je gleufje strelen. Geweldig. Heel fijn, dat je er van geniet, al wilde je niet meer. Maar verheug je er op dat het nog minstens tien keer lekkerder gaat worden.’
‘Dan zou ik misschien flauw vallen van genot.’
‘Ik houd je dan wel boven water. In het begin viel ik ook wel eens bijna flauw, als ik erg veel loosde.’
Hij ging met zijn hand over haar buik naar boven en pakte een borstje. Hij bevoelde, streelde en masseerde het.
‘Lekker borstje, lieverd. Nu geen bloes ertussen. Een zacht, groot, bloot borstje. Heerlijk.’
‘Fijn, om te voelen hoe je er mee speelt.’
‘Ik ga even met je tepeltje spelen.’
‘Oh, beetje brutaal, zeg. Tjonge, ik had niet gedacht dat dat zo lekker zou zijn.’
‘Nou, op de lange duur word ik nog brutaler bij je. En dat ga je vast ook lekker vinden.’
‘Nou, ondanks dat ik aan een stijve komen eigenlijk ook brutaal vind, wil ik hem straks toch beetpakken.’
‘Ja, graag.’
Hij legde een hand onder haar borstje en schudde die op en neer.
‘Lekker strak. Het schudt ook amper als je er mee loopt.’
‘Niet goed?’
‘Precies goed. Je kontje schudt ook lekker.’
‘Je hebt het daar niet over gehad. Doe je daar wat mee?’
‘Meestal niet. De meiden zijn bang, dat je ze dan met twee handen tegen je aantrekt. Ze willen geen stijve tegen hun doos.’
‘Of ik het zou willen of niet, nu gaat dat ook niet. Trek me met je handen op mijn kontje strak tegen je aan en laat me je stijve tegen mijn buik voelen.’
Hij liet haar borstje los en trok haar tegen zich aan.
‘Fijn, meisje.’
‘Ja, en lekker, jongen. Wat een harde, tegen mijn buik.’
‘Valt wel mee, hoor, hij blijft soepel.’
‘Ik ben benieuwd. Mag ik?’
‘Graag.’
Ze liet hem een beetje los, streelde over zijn buik naar beneden en nam, toen ze zijn stijve tegenkwam, die in de hand.
‘Ooh, Johnny, ik vond hem al mooi om te zien, thuis, zo rechtop, hij voelt ook heerlijk aan. Ja, stevig en toch zacht.’
‘Je bent niet bang uitgevallen, me zo gelijk beetpakken. Lekker.’
‘Ik was niet bang, een beetje eh schuchter. Wat een heerlijke paal om vast te houden.’
‘Nu mijn ballen, lieverd.’
‘Nee, nog even.’
Ze bevoelde zijn stijve van onder naar boven en terug.
‘Johnny, ga je me daar later mee in mijn gleufje strelen?’
‘Ik hoop het. Maak je geen zorgen of hij er wel in kan, het past altijd.’
‘Ja, ik weet het, er kan een kindje uitkomen.’
‘Denk nu maar niet verder over vrijen.’
‘Goed.’
Ze pakte zijn ballen.
‘Wat een dingen. Nou ja, zaadjes moeten érgens gemaakt worden.’
Ze kwam er steeds minder voorzichtig aan.
‘Stop, lieverd. Heel lekker, maar niet steviger vasthouden.’
‘Goed, weet ik dat ook. Van je stijve nog niet.’
Ze pakte die weer, ze werd er steeds minder voorzichtig mee. Tot hij stop zei. Ze trok zich tegen hem aan.
‘Zo blijven staan. Heerlijk.’
‘Dat zou ik ook wel willen, je deed het heerlijk. Beter dan ooit.’
‘Vast niet. Je viel niet flauw.’
‘Nee, je streelde lief en voorzichtig. Dat gebeurt pas als ik zo goed gestreeld word dat ik me, bij wijze van spreke, méér dan leeg spuit.’
‘Zou je willen?’
‘Eigenlijk wel, want ik zit behoorlijk vol, na bijna een week. Dat komt ook van het zo lekker aan jou mogen voelen. Ook al aan je gleufje, lief meisje. En van je brutale handje. Maar we hebben afgesproken om het niet te doen.’
‘Maar dan slaap je vannacht vast niet rustig. Of moet je morgen een ander meisje vragen, als je overvol raakt. Ik wil het graag zelf doen.’
‘Lieverd, heb je voor vandaag nog niet genoeg meegemaakt? Je bent al een beetje ín je gleufje bevoeld.’
‘Ja, het is genoeg voor me geweest, vandaag. Maar ik wil graag leren hoe ik jou eh kan verwennen, Johnny. Nu al. Dan hoef je vast niet meer zo vaak met een ander meisje te spelen.’
‘Het wordt je vast te veel. Dat verwennen is heftiger dan een beetje strelen, Renita. Als de krampen komen ga ik nogal schokken. En als mijn zaadjes komen spuiten ze eruit.’
‘Dat is toch lekker voor je?’
‘Ja, maar nogal heftig voor een meisje wat van niets weet.’
‘Je hebt daarover al genoeg uitgelegd. Lieve Johnny, ik wil heel graag je stijve strelen tot je zaadjes komen. Je laten genieten. En je van je druk afhelpen. Ik ben ook benieuwd naar je spuiten. Toe, laat me je helpen. Ik begin weer onderaan, met je lekkere ballen. Ik voel die twee eh fabriekjes. Ik ben benieuwd wat daar uitkomt.’
Ze ging met haar hand naar boven.
‘Uit deze lekkere paal.’
‘Dat gaat via mijn voorraadkamertje, wat nu bordenvol zit. Ja, ga zo door, precies goed. Heerlijk.’
Na een paar halen van haar eraan kneep hij even in haar hand die om zijn stijve zat.
‘Steviger vastpakken?’
‘Ja, graag. Niet meer er over strelen, dat is voor als er niets mag gebeuren. In het midden me beetpakken en mijn vel op en neer bewegen.’
‘Zo?’
‘Bijna. Iets meer op en neer. Oh, lekker.’
‘Het gaat niet goed, geloof ik. Je vel gaat open, bovenop.’
‘Dat is juist zo lekker. Nog meer op en neer. Ja. Ohhh.’
Vóór hij voelde dat zijn eikel bloot werd voelde hij zijn zaadjes komen.
‘Ohhh, het komt al. Ga door. Ohhh. Ohhh.’
Na de tweede wolk in het water wankelde hij even. Ze stopte en trok hem tegen zich aan.
‘Nee, ga door. Vlugger. Ja. Ohhh. Ohhh. Langzamer. Ohhh. Heel langzaam.’
Na een minuut maakte hij zich los, pakte een hand van haar en trok haar mee het water uit. Op hun plekje ging hij liggen. Ze ging naast hem zitten.
‘Wat is er, kleintje?’
‘Ik ben een beetje licht in mijn hoofd. En hartstikke leeg. Ik moet even bijkomen.’
‘Overdrijf niet zo.’
‘Dat doe ik niet. Oei. Was me dat klaarkomen. Zo hard spoot ik nog nooit.’
‘Ik zag twee grote wolken. Prachtig. En ik voelde er nog een paar komen, tegen mijn buik, bij een kreun van je. Ik had aan één lange straal gedacht, maar nu snap ik dat het meerdere stralen zijn, die er bij iedere kramp uitkomen. Wat mooi. Het was heftig maar mooi, Johnny. Lekker?’
‘Té. Ik weet niet wat ik met je aanmoet. Je bent me te goed. Je laat me abnormaal hard spuiten. Ik denk dat we elkaar beter een tijdje niet kunnen zien.’
‘Wat? Je kan dit toch wel één keer per week hebben? Ik wil het graag doen, Johnny. Ik vond het geweldig om je te zien en te voelen genieten. Dan heb je geen andere meisjes meer nodig. Ik houd je graag voor mezelf.’
‘Dat is niet goed voor een meisje van twaalf. Veel te vroeg. Járen. De bedoeling hier is dat je met meerdere jongens kennis maakt voor je een keus maakt.’
‘Johnny, wij hebben toch al járen een bepaalde band? Het was vast altijd de bedoeling dat we bij elkaar zouden komen. De meeste stellen komen vast langzamer op gang. Of omdat ze elkaar pas later ontmoeten of omdat de meisjes bang zijn, de jongen niet durven vertrouwen. Wij gaan toch steeds erg fijn met elkaar om? Ik vertrouw jou helemaal. Ik zei eerder al, je bent geen grijpgraag type. Het lijkt me niet normaal, dat een jongen, die al zo veel meisjes verwend heeft, niet verder gaat dan hij van tevoren gezegd heeft.’
‘Ik ben daarnet iets verder gegaan dan ik gezegd had.’
‘Ja, iets, maar je had nog verder kunnen gaan, me vingeren. Dat lijkt me normaal, niet over een eindpunt praten maar in één keer doorgaan.’
‘Dat deed ik na de eerste altijd. Ik was toen niks van plan, ik wilde alleen aan de gleuf van een meisje voelen. Zoals ik net bij jou gedaan heb. Maar ze pakte mijn hand en liet me doorgaan. Leerde me hoe het moest.’
‘Dat kan ik me al iets bij voorstellen, maar vast niet alles. Waarom ging je dan bij mij niet door? Nee, zeg maar niets. Vast dezelfde reden als waarom ik zo graag bij jou wél door wilde gaan. Omdat we al zo heel veel om elkaar geven. Dat komt ook, omdat we steeds zo eerlijk tegen elkaar zijn. En hoe meer je voor elkaar gaat voelen, hoe meer je elkaar aan wilt raken, hè? Ik heb van mijn moeder gehoord hoe het in het dorp ging vóór het meertje er was. Op een stille plek kussen. Na een tijd onder elkaars kleding voelen. Dan hem, half aangekleed, laten lozen. En zij werd in haar broekje gestreeld. Als hij lief was mocht hij door gaan tot ze klaarkwam. Erg primitief. Het gaat hier toch veel mooier? Gelijk allemaal helemaal bloot. Eerst een selectie op uiterlijk. Dan een beetje praten. Dan proberen, op een lekkere manier, of je elkaar ook lekker aan kunt raken. Dat deden we, hè? Ik kan me nu voorstellen, dat meiden na één keer al genoeg van een jongen hebben. Wat je zei, te onvoorzichtig, te ruw, te snel of teveel tegelijk. Het lijkt me erg onplezierig als er niet goed met je intieme onderdelen omgegaan wordt. Ik kan me nu ook voorstellen, dat een jongen na één keer al genoeg van een meisje heeft. Te ruw, of te snel. Het lijkt me voor een jongen ook erg onplezierig als er niet goed met zijn stijve of zijn ballen omgegaan wordt. Bij ons gaat alles geweldig. Ik kon je heerlijk verwennen, jij kan het mij vast ook, met je ervaring. Wil je dat opgeven, alleen omdat ik officieel pas twaalf ben? Ik wil niet opscheppen, maar ik denk dat ik me minstens zo goed gedraag als een veertien, misschien wel vijftienjarige.’
‘Je hebt grotendeels gelijk. Maar ik heb het er toch wat moeilijk mee. Je verwende me ook beter dan oudere meiden. Ik zou er verslaafd aan kunnen raken.’
‘Deed je het met twaalfjarigen, nieuwelingen?’
‘Wat dacht je, vorige week of zo? Nee, toen ik ook twaalf was natuurlijk. Daarna hield ik het zo veel mogelijk bij mijn eigen leeftijd, plus of min een jaar. Met uitschieters. Grote borsten blijven interessant, onbehaarde, gladde dozen ook. En leuke kleintjes, al wilden die meestal niet veel. Gaf niet, alleen een beetje strelen en voelen zoals bij jou net vond ik in het begin ook leuk.’
‘Waarom later niet meer?’
‘Dan wilde ik bij mij wat meer. Mijn ballen kwamen op gang, Renita. Ik wilde graag minstens één keer per week lozen. Nog.’
‘Ik wil je heel graag minstens één keer per week helpen. Johnny, ik moet er niet aan denken om je een tijd niet te zien. Ik denk dat ik dan te treurig ben om mijn bed uit te komen. Alsjeblieft, doe me dat niet aan. En jezelf niet.’
‘Ik ben bang voor mezelf. Dat ik me over een tijdje niet in kan houden en zo heftig als daarnet in je klaar wil komen.’
‘Daar zijn er twee voor nodig. Ik wil misschien veel voor een twaalfjarige, maar niet alles. Voorlopig niet. Ik weet dat er aanbevolen wordt om met vrijen te wachten tot je getrouwd bent. Maar misschien trouw ik nooit, al ziet het daar niet naar uit. Ik zou liever, wil liever, zodra ik weet met wie ik ga trouwen, er aan beginnen. Om jaren, misschien wel tien, al heel veel te genieten. Je weet maar nooit. De graaf heeft al twee keer een vrouw verloren. Puur geluk dat hij twee keer een nieuwe vond. Er zijn pasgetrouwden die hun echtgenoot verliezen.’
‘Ik weet hoe ze er op de Manor over denken. Probeer maagd te blijven tot in je huwelijksnacht. Lukt dat niet, doe het dan niet zomaar, maar maak er een feestje van. En geniet er dan zoveel mogelijk van.'
‘Verstandige lui.’
Hij grinnikte.
‘Toevallig omdat jij er ook zo over denkt.’
Ze grinnikte ook.
‘En jij?’
Hij schrok.
‘Ik heb er nooit veel aan gedacht, Renita. Ik hoefde ook niet zonodig alles, ik vond het al lekker genoeg, je hebt het net gezien. Ik dacht ongeveer, ik zie wel als ik achttien ben, ‘s avonds mag hier alles, al weet ik dat het niet gewaardeerd wordt als er stellen zonder een stevige verkering alles doen. Ik begin naar jouw standpunt over te hellen. Méér niet, anders moedig ik je misschien aan.’
‘Dank je wel.’
‘Waarvoor?’
‘Voor je eerlijke antwoord. Ik was wel bezorgd. Ik hield de mogelijkheid open dat je zou zeggen, ik blijf maagd tot ik getrouwd ben.’
‘Tja, je hoort niet veel anders, hè? Maar er zal vast meer gebeuren dan we weten. Waar we ons ook niets van aan hoeven trekken. Trouwens, wat zou je er aan doen, als ik zo lang maagd zou willen blijven? Wat ik nog steeds niet uitsluit?’
‘Ik zou proberen om je niet om te praten of je te verleiden. Dat zou ik niet eerlijk vinden. Ik zou, denk ik, blijven hopen dat je van mening zou veranderen. Zo niet, dan zou ik toch bij je blijven. Het is niet het belangrijkste in het leven, als scheelt het niet veel. Dan zou ik na mijn trouwen alles proberen in te halen.’
‘Ja, dat geloof ik van je. Goed, laten we maar voorzichtig doorgaan.’
‘Ja. Was je hiervoor ook zo voorzichtig met meisjes?’
‘Hoe steviger hoe minder voorzichtig. Zeker als ze ook niet zo voorzichtig aan mij kwamen. Jij was lief voor me.’
‘Je hielp me.’
‘Jij mag mij ook helpen, als ik iets niet goed bij je doe.’
‘Je kan mijn gleufje onmogelijk beter strelen. Je streelde of het eh lipjes waren.’
‘Ja. Daar was ik zelf ook verbaasd over. Eerder was het een lekkere aanloop om erin te gaan. Maar bij jou vond ik het al lekker om ze wat langer te strelen. Je genoot er ook van, merkte ik, je ademhaling werd dieper.’
‘Waar je al niet op let.’
‘Overal op. Ik moet nog wennen dat ik zo veel met je mag doen, en dat je zo gevoelig bent. Tja, alles is nieuw voor je. En je bent zelf ook nog helemaal nieuw. Daarom blijf ik ook voorzichtig met je.’
‘Ook?’
‘Ook omdat ik zo veel om je geef, je nooit meer kwijt wil.’
‘Ik wil jou ook niet kwijt. Later mag je nog meer met me doen. Alles.’
‘Ik geloof, dat het tijd is om je naar huis te brengen.’
‘Ja, Johnny.’
Hij bracht haar naar huis.

Verdere vorderingen

Een paar dagen later nam ze hem na school weer mee naar haar kamer.
‘Hé, een andere stoel.’
‘Ja, een luiere. Toen ik er mams om vroeg wilde ze natuurlijk weten waarvoor. Ik zei, om op te knuffelen, op een min of meer keukenstoel is dat niet zo fijn.’
‘Je moeder weet dus dat we knuffelen.’
‘Johnny, ik vertel mijn moeder veel. Laten we gaan zitten. Nee, aan mijn bureautje. Toen je me laatst van het meertje thuisbracht zei ze, je kijkt zo verheerlijkt, heeft hij je klaar laten komen? Ik zei, nét niet, maar ik hem wel. Tjonge, wat spoot en genoot hij. En hij hijgde en kreunde. Ze zei, dat ga jij ook doen, hijgen en kreunen. En schokken, van de lekkere krampen in je buik. Ik zei, dat heeft Johnny me al verteld. En ik moest goed bij hem opletten, om die schokken te zien. Ze vond je een goede leraar. Ze vertelt het echt niet verder, hoor. Alleen aan mijn vader. Mams grinnikte. Ze zei, ik ga paps voordoen wat ons kleine meisje gedaan heeft, de volgende keer dat het bij mij niet kan. Wat voel ik, balletjes? Wat is dit voor paal? Enzovoorts. Zal hij leuk vinden.’
‘Nou zeg.’
‘Ze zal je er misschien een keer mee plagen. Erg?’
‘Nee, dan plaag ik wel terug.’
‘Ze wilde graag iets meer weten van hoe ik het gevonden had. Dat mocht ik wel vertellen, hè?’
‘Jawel. En?’
‘Wil jij het ook weten?’
‘Het hoeft niet persé, ik heb gezien hoe je er van genoot. Maar ik weet niet wat je erbij dacht.’
‘Een beetje, dan. Je weet dat ik je een stevige jongen vind. Met een iets grotere dan andere jongens van jouw leeftijd. Ik eh val vaak in slaap terwijl ik voor me zie hoe je hier in je blootje voor me stond, met je pikkie helemaal stijfgeworden, recht omhoog gekomen. Ik vond het in het water erg indrukwekkend om die stijve in mijn hand te houden. En veel fijner, prettiger, lekkerder dan ik verwacht had. Ook om te strelen. Ik begon natuurlijk voorzichtig, tot je in mijn hand kneep. Je begon al gauw te hijgen. En in mijn hand te bewegen, ik hoefde amper meer te strelen. Toen voelde ik je stijve nog iets stijver en dikker worden en spoot er een straal uit. En na een diepe zucht en een kreun nog een. Omdat je wankelde trok ik je tegen me aan en voelde nog twee stralen tegen mijn buik. Ik ben nog onder de indruk van eh wat je lozen noemt. Het was echt spuiten. Ik denk dat het boven water meer dan een meter ver komt.’
‘Verder. Ik heb een keer, toen het erg rustig was, gezien dat een stelletje niet zo ver het water inging. Zij liet hem over het water spuiten. Het kwam, denk ik, bijna twee meter ver. Maar maar drie stralen, hij was jonger dan ik. Ik denk dat ik vier keer over de twee meter kan spuiten.’
‘Een andere keer, misschien. Mijn moeder wilde nog wel meer weten, maar ik kan het niet beschrijven, Johnny.’
‘Nee, ik kan ook niet beschrijven hoe lekker het is om een borstje van je te strelen.’
‘Voor mij hoef je dat ook niet.’
‘Beschrijven of strelen?’
‘Beschrijven. Johnny, ik weet dat het aftrekken heet. Maar ik vind het je verwennen, omdat ik het vast iedere keer iets anders kan doen. Van mijn eerste keer genoot je al zo.’
‘Ja, verschrikkelijk veel. En bij jou?’
‘Dat zien we later wel. Nu eerst mijn huiswerk.’

Na afloop zei ze hem in de luie stoel te gaan zitten en kwam op zijn schoot zitten.
‘Kan het, Johnny? Kussen en strelen?’
Hij grinnikte.
‘Wat ben je voorzichtig. Fijn. Ja, dat kan natuurlijk. Lekker, je ligt nu meer op mijn schoot dan je zit.’
Onder het kussen streelde hij haar borstjes over haar bloes. Na een kwartiertje stopte ze.
‘Wat fijn, zo, Johnny. Zeg, je zei, in het water is het niet zo opwindend. Is dit opwindend?’
‘Ik vind het heerlijk om je in mijn armen te houden. Erg opwindend is het niet, door je bloes. Ik geniet wel.’
‘En als ik mijn bloes los zou doen?’
‘Je blote borstjes strelen? Vast opwindender.’
‘Je hebt er al zoveel beetgehad.’
‘Ja, maar ik gaf niks om die meiden.’
‘Laat dan maar voelen dat je dat om mij wel doet.’
Ze knoopte haar bloes los en begon met kussen. Hij ging met een hand onder haar bloes en streelde voorzichtig haar blote borstjes. Hij masseerde niet zo erg. Na weer een kwartier stopte ze weer.
‘Fijn, hè? Fijner dan dat ze nat zijn.’
‘Ja, erg prettig, klein meisje met je grote, stevige, heerlijke borstjes.’
‘Ik klaag niet, ik ben er wel blij mee. En je streelt fijn.’
‘Het is ook fijn dat je zo rustig blijft. Alleen, net voor je stopte werd je wat onrustig.’
‘Ja. Ik dacht, als we zo rustig blijven kan er wel iets meer. Maar ik ben een beetje bang om het te vragen. Je zal het wel te veel vinden.’
‘We kunnen het toch proberen? Als het mij of jou te veel opwindt er mee stoppen? Dat hebben we in het water ook gedaan.’
‘Bij mij wel. Maar ik heb jou omgepraat.’
‘Maar je had gelijk. Ik had anders geen prettige avond en nacht gehad. Wat wil je?’
‘Ik zeg niets. Maar je gaat het vast snappen.’
Ze stond op, trok onder haar rok haar broekje uit, gooide het opzij en kwam weer op zijn schoot zitten. Hij keek bezorgd.
‘Lieverd, ik heb geen ervaring met scharrelen op het droge, aangekleed, maar ik neem aan, dat de jongen voorzichtig met een hand onder de rok van het meisje gaat en begint haar over haar broekje te strelen. Je zit nu al met een blote doos.’
‘Dat zit ik bij het meertje ook. Je hebt mijn doos al gezien en bevoeld. Je streelde mijn borstjes zo fijn, ik wilde iets overslaan.’
‘Maar zo droog is er vast erg veel voor me te voelen. En het is voor jou vast erg intiem om zo duidelijk bevoeld te worden.’
‘Ik zei laatst, hoe meer je voor elkaar gaat voelen, hoe meer je elkaar aan wilt raken. Ik ga steeds meer voor je voelen, Johnny. Ik vertrouw je, want je doet steeds voorzichtig met me. Als jij ook steeds meer voor mij bent gaan voelen, bevoel me dan eh vrij intiem. Als je het alleen om het voelen wilt doen, pak dan bij het meertje wat anders.’
‘Nee, ik wil niets anders. Ik wil alleen met jou verder kennismaken, want ik voel al heel veel voor je. Maar wil je echt al, dat ik aan je doos ga komen, op het droge?’
‘Ja. Streel me daar, lieverd.’
‘Nou, graag. Maar je moet niet schrikken, me zonodig stoppen.’
Hij ging met een hand onder haar rok, streelde over een been.
‘Voel je hoe dat streelt? Ieder haartje op je been geeft je een seintje, ik word aangeraakt. Onderwater voel je dat niet.’
‘Nee. Johnny, ieder haartje van me wil graag zo gestreeld worden.’
Zodra hij zijn hand op haar doos gelegd had hield hij hem stil.
‘Oh, fijn. Wat zeggen je haartjes?’
‘Lekker, maar we worden liever gestreeld dan vastgehouden.’
Hij streelde over haar doos.
‘Oh, fijn zo.’
Na nog een paar keer strelen pakte hij haar doos in zijn hand.
‘Voel je je nu weer een meisje?’
‘Ja, heerlijk. Net ook, met je hand om mijn borst.’
‘Als het je niet te snel gaat, mag ik naar je doos kijken?’
‘Dat deed je bij het meertje al vaak genoeg.’
‘Ja, maar ik zie graag wat ik doe. Jij keek in het water toch ook naar mijn stijve, terwijl je me aan het verwennen was?’
‘Ja, omdat ik nog nooit een jongen zo intiem aangeraakt had. En ik wilde natuurlijk zien eh hoe je zaadjes er bij je uitkwamen.’
‘Ik heb in het water nooit goed kunnen kijken. Mag het?’
Ze wipte even omhoog om haar rokje onder zich weg te halen. Ze rolde het om haar middel. Zijn hand was van haar doos geschoten, hij ging er weer naartoe.
‘Je durft, bijna helemaal bloot meisje.’
‘Natuurlijk, eerlijk is eerlijk. Toen ik vroeg om je stijve te mogen zien, hier, deed je het direct. Stond je zelfs helemaal bloot voor me. Ik ga me nu niet verder uitkleden, je kan overal bij. Ik vond het mooi om te zien hoe je pikkie groeide, nog mooier toen hij, langer en dikker, recht omhoog stond. Ik kreeg het warm, van die stevige blote jongen met een grote stijve. Ik dacht, ik weet waarom hij zo groot wordt. Een kleintje is makkelijker om op te bergen, maar met zo’n grote kan je eh meer doen.’
‘Nog jaren niet. Renita, mag ik er beter bij? Zoals in het water?’
Ze deed haar benen wat van elkaar, tot hij haar daartussen goed vast kon pakken.
‘Ja, fijn, lekker meisje.’
Hij kuste haar even.
‘Mijn meisje, hè?’
‘Ja, lieve jongen van me. Maar ik dacht dat je wilde kijken.’
‘Ja, zo. Eerst even genieten dat ik mijn eh. Lieverd, wil je verkering met me?’
‘Ja. Fijn.’
Ze kusten een tijd. Daarna haalde hij zijn hand van haar doos en keek.
‘Wat mooi, lieverd. De mooiste doos die ik ooit gezien heb. Komt ook dat ik nu van dichterbij dan ooit kan kijken.’
‘Je overdrijft. Of vind je rode haartjes mooi?’
‘Je hebt mooie haartjes. Maar ik vind je gleufje mooier. Kan je nu wat opwinding hebben?’
‘Wat?’
‘Ik wil graag aan je gleufje voelen. Het strelen.’
‘Probeer maar.’
Hij ging met een vinger tussen de haartjes op haar doos en streelde over haar gleuf.
‘Oh, lekker, Johnny. Ik begin me nog meer meisje te voelen.’
‘Ja, lief meisje met je mooie gleuf. Kijk eens wat ik doe.’
Ze keek.
‘Ik had wat tijd nodig voor ik jou aan durfde raken. Zodra ik een hand om je stijve had gelegd was ik niet bang meer. Zo stevig maar soepel. Was jij in het begin niet bang om een meisje daar aan te raken?’
‘Nee, alles ging bijna vanzelf. Eerst strelen, dan haar doos vol beetpakken. Zo. Toen ik mijn hand een paar keer op en neer bewogen had, zo, zei ze, buig je middelvinger. Om haar gleuf te strelen. Zo. Na een paar keer gleed hij vanzelf tussen haar lipjes door naar binnen. Omdat alles zo glad was. Zal ik nu niet bij je doen. Bij iedere keer strelen ging hij er verder in. Daar vroeg ze ook om. Ik blijf bij jou er over strelen. Lekker, hè?’
‘Mmmm.’
‘Tot hij er bij dat meisje niet verder in kon, omdat de rest van mijn hand op haar doos lag. Toen, om iets te blijven voelen, ging ik met mijn vinger een beetje op en neer. Het voelde heerlijk zacht aan. En ze kneep op één of andere manier met haar gleufje een beetje in mijn vinger. Waarschijnlijk ook om die beter te voelen. Ik had er nog geen genoeg van toen ze begon te hijgen en te schokken. Ik stopte, maar ze zei, ga door. Ze pakte mijn hand en gaf aan hoe snel ik in haar moest strelen. Dat deed ik, tot ze zuchtte, zich ontspande en stop zei. Ik snapte dat ze klaargekomen was. Bij de tweede en die daarna had ik geen aanwijzingen meer nodig.’
‘Wat vertel je het weer fijn. Ik vind het ook knap van je, dat je het kan vertellen, met je vinger op mijn gleuf, zonder er ook in te gaan.’
‘Lieverd, ik vind het al zo lekker. Dit is voor mij de eerste keer zo. Een lief, bijna helemaal bloot meisje op schoot. Ik voel nu zo veel omdat je gleufje niet zo glad is als onderwater. Voor jou is het vast ook fijn, dat je niet alleen kan voelen wat er gebeurt, ook kan zien.’
‘Ja, dan kan ik me later beter voorstellen wat je doet. Ik zag in het water goed genoeg wat ík aan het doen was.’
‘Op het droge zou je iets voorzichtiger moeten doen. Dan is de wrijving groter.’
‘Ja, bedank voor de waarschuwing. Johnny, ik ben nog niet zo erg opgewarmd. Zou je weer iets ín mijn gleuf willen strelen? In het water heb ik je gestopt, ik schrok. Ik vond het heel wat anders dan aan de buitenkant voelen.’
‘Ja, ik vind dat ook heel intiem. Ik vind het heel fijn dat we nu zo rustig kennis kunnen maken. Dat ik je gleufje zo mag strelen, terwijl we er naar kijken.’
Hij streelde iets tussen haar lipjes.
‘Fijn. Je lipjes voelen heerlijk aan.’
‘Ik wil er later vast je stijve mee kussen.’
‘Ik zal het heel graag laten doen. Eh, Renita, als ik verder ga wordt het ín je voelen.’
‘Je streelt zo lief, probeer maar, voorzichtig.’
Hij ging er heel langzaam verder in. Na niet al te lang zei ze stop. Ze pakte zijn hand, legde die plat op haar doos en hield hem vast.
‘Jij ging sneller ademhalen, Johnny, en ik werd er opgewonden van.’
‘Ik ook. Het was zo lekker. En erg intiem.’
‘Ja, te. Daar moeten we voorzichtig mee zijn. Op het droge. Als ik er aan toe ben, ga je me dan in het water ook zo strelen? En dan er helemaal in?’
‘Ja, zo ver ik met mijn vinger kan, behalve als je eerder stop zegt. En dan blijf ik je strelen tot je klaarkomt.’
‘Is er nog meer over klaarkomen te vertellen?’
‘Een vinger is niet zo lang, Renita. Ik was er nu ongeveer tot de helft in. In het water mag het vast helemaal van je. Later komt er meer in, als je wilt.’
‘Ja, ik hoop op wat ik gezien heb. Jouw mooie stijve, Johnny. En ook wolken zaadjes.’
‘Denk daar maar niet te veel aan. Pas kindjes maken als je getrouwd bent. Nog één ding, wat me nu te binnen schiet.’
‘Nee, wacht even. Je hebt mijn moeder beloofd om geen kindjes te maken. Maar eh dat sluit vrijen vóór je getrouwd bent toch niet uit? Je hebt vast van voorbehoedmiddelen gehoord.’
‘Hé, je bent pas twaalf. Vergeet vrijen voorlopig maar.’
‘Goed. Voorlopig.’
‘Ja, ja. Over voorbehoedmiddelen, ik heb er niet alleen over gehoord, ze ook gezien. Jij vast ook wel eens, in een winkel. Als ik mijn vader help met de prullenbakken legen kijken we natuurlijk eerst of er wat in ligt, lege laten we staan. Dan zie ik er bij het meertje nogal eens condooms in liggen. Niet in de verpakking, maar gebruikte.’
‘Uitgerold? Met zaadjes erin?’
‘Nou, je houdt wel van een lekker praatje.’
‘Ja, ook. We zijn nu toch bij dat onderwerp, het kan ook zonder condoom, als de pil gebruikt wordt.’
‘Dat zoek je te zijner tijd maar met de dokter uit. Nu dat ene over klaarkomen nog. Sommige meisjes worden niet zo opgewonden van gevinger. Jij duidelijk wel. Daar is niets aan te doen, niet iedereen is even gevoelig. Maar binnenin, bovenin de gleuf van een meisje, zit een klein knopje. Dat is heel gevoelig. Als ik daar aan kom komen ze erg snel klaar.’
‘De clitoris?’
‘Eh ja. Hoe weet je dat?’
‘Van een plaatje in een encyclopedie. Een pijltje naar daar bovenin. Er was niets te zien. Maar er stond clitoris bij. Ik heb niet verder gezocht, het zei me niets, al die Latijnse namen.’
‘Ja. Nou, daar hoeven we voorlopig niets aan te doen, lijkt me. Ik vind het ook niet zo fijn, zo’n gefrunnik. Ik vinger liever gewoon. Ik vind het fijn om een meisje klaar te zien komen, Renita. Om te voelen en te zien dat ze net zo veel, waarschijnlijk, geniet als ze mij laat doen.’
‘Ja, anders zou het oneerlijk zijn. Als je niet aan mijn clitoris wilt komen, waarom vertelde je er dan over?’
‘Om je te waarschuwen, ik zou er per ongeluk aan kunnen komen. En als inleiding voor het volgende. Het eerste stukje van mijn stijve, binnenin, is ook een soort knopje. Ook heel gevoelig. Dat komt tevoorschijn als je mijn vel verder naar beneden trekt dan je in het water deed. Dat ging toen niet, ik kwam al klaar van je lekkere gestreel.’
‘Je vel bovenop nog verder opentrekken? Is dat niet pijnlijk?’
‘Nee, het is juist lekker, als mijn vel over dat knopje strijkt. Heen en terug. Dat knopje heet eikel.’
‘Lijkt het daar soms op?’
‘Ja.’
‘Wordt eikel daarom gebruikt als scheldwoord?’
‘Ja, slimmerd.’
‘Nou, er worden meer lichaamsdelen gebruikt als er gescholden wordt. In het dorp hoor ik weinig, in de stad schelden ze veel meer. Ga verder, over je eikel.’
‘Vind je het geen raar onderwerp?’
‘Nee, we hebben het al over clitoris gehad. Waar lijkt dat op?’
‘Op een klein knopje. Renita, jongetjes en meisjes komen uit een eitje waar een zaadje ingekomen is.’
‘Ja, dat weet ik.’
‘Tijdens de groei ontstaan er verschillen. Denk maar aan de plaatjes die je gezien hebt. Wat bij jongetjes balletjes worden, waar later zaadjes in gemaakt worden, worden bij meisjes bolletjes waar eitjes in groeien. Wat bij jongens een pikkie wordt, wordt bij meisjes een clitoris. Er zijn nog meer verschillen, maar niet zulke grote.’
‘Hoe groot is een clitoris?’
‘Een paar millimeter, meestal. Als er over gestreeld wordt, wordt hij nog een paar millimeter groter en nog gevoeliger.’
‘Dan zal ik er op dat plaatje overheen gekeken hebben.’
‘Ja, vast. Je streelde me in het water zo lief en lekker, dat ik al klaar kwam vóór mijn eikel helemaal te voorschijn was gekomen. Daarom zei ik daarna, je bent me te goed. Het kwam ook een beetje, omdat ik er zo van genoot dat mijn lieve kleine meisje me klaar wilde laten komen.’
‘Hoe doen andere meiden het dan?’
‘Sommige laten mijn eikel niet tevoorschijn komen. Dan duurt het wat langer voor ik kom, maar het blijft lekker. Bij anderen steekt na een paar halen mijn eikel er al uit. Tja, onder water wil dat wel, dan is alles glad. Dan strelen ze mijn vel naar boven tot hij weer verdwenen is. Dan weer naar beneden, enzovoort. Dat mijn vel over mijn eikel streelt is heel lekker, omdat hij zo gevoelig is. Te gevoelig om direct te strelen. Net als jouw clitoris. Omdat je nog niets gewend bent zal ik je het later wel eens laten voelen, je zou je doodschrikken, de eerste keer.’
‘Ik geloof je. Hoe ben je achter je eikel gekomen?’
‘Moeders, of vaders, maken het af en toe schoon, tot je het zelf kan. Ik had nooit gedacht dat het anders dan bij het schoonmaken, onder de douche, tevoorschijn zou komen. Het eerste meisje wat me mee het water in nam, begon met mijn stijve te strelen. Ik zei, lekker. Ze zei, dit is nog niets, kijk maar. Ik keek, voelde dat ze aan mijn vel begon te trekken, enzovoort. Ik voelde me erg bloot, met mijn eikel er zo uitstekend.’
‘Ik wil graag alles van je zien, Johnny. En je nog meer gaan verwennen, als dat zo lekker voor je is.’
‘Ja, als het niet te ruw gedaan wordt.’
‘Natuurlijk doe ik niet ruw met je. Zal ik het de volgende keer bij je proberen?’
‘Graag.’
‘Of nu?’
‘Nee, zo, droog gaat het niet. Ik neem niet aan dat je het puntje van mijn stijve wilt likken om hem nat te maken.’
‘Als het zo zou kunnen doe ik het later wel eens. Streel je mijn gleufje nog een beetje? Ik ben graag een beetje intiem met je.’
‘Ik ook met jou.’
Hij streelde over en tussen haar lipjes.
‘Net zoiets als over mijn stijve strelen, hè? Als ik zo lang genoeg streel begin je ook te komen.’
‘Laten we daar maar niet op wachten. Aankleden maar. Einde van een heerlijke les.’
‘Renita, ik heb sinds mijn twaalfde al iets willen doen, maar het kon nooit. Nu zou ik het meer dan ooit willen, omdat ik je zo lief vind.’
‘Wat?’
‘Een kusje op je gleuf geven.’
‘O. Dat is misschien nog iets intiemer dan strelen. En dan wil je me daar misschien ook likken. Liever nog niet, Johnny. Misschien als ik jouw pikkie wil kussen, daar wil ik ook nog niet aan denken. Denk jij daar wel aan?’
‘Soms. Voor ooit.’
‘Goed. Ooit.’
‘Als een meisje heel intiem wil worden, doet ze meer dan een kusje geven. Ze neemt hem in haar mond om hem met haar mond te strelen.’
‘Oei. Als een lolly? Misschien ooit.’
‘Een lekkere lolly, hoor. Dan wordt het puntje ook nat genoeg om het eikeltje bloot te maken en met je tong te strelen.’
‘Misschien ooit, als ik hem eerst in het meertje gezien heb. Als troost mag je een kusje op een borst geven.’
Hij deed het.
‘Dank je wel, heel fijn.’
‘Vond ik ook. Aankleden. En naar huis, jij.’

‘Waarom ging je niet met dat meisje het water in? Ze keek een beetje verdrietig, toen je je hoofd schudde.’
‘Ze vond het erg lekker met me, twee weken geleden. Ik heb echt geminderd, Renita, maar het is voor mij erg onprettig als ik na een week niet iets kwijtraak. Ik ben heel blij dat je me toen niet gevraagd hebt om direct helemaal met andere meiden te stoppen. Dan had ik het jou weken eerder moeten vragen. Of het zelf moeten doen. Maar ik wilde rustig aan doen met je. Alles gaat toch al zo snel. Vorige week heb jij me heerlijk laten lozen, ik ben daarna het water niet meer in geweest, ik hoop dat je het straks weer doet. En iedere week. Dan is zij de laatste geweest.’
‘Je zal het vast niet zo bedoelen, maar iedere week klinkt als een verplichting.’
‘O. Ja. Als je het niet wilt, heb je dan liever dat ik het zelf doe?’
‘Nee zeg. Dan heb ik liever dat je het dan toch door een ander meisje laat doen. Dan hebben twee er iets aan.’
‘Ja, dat is de bedoeling hier. Niet alleen om kennis te maken, ook zonder, voor jongens om van hun druk af te raken en meisjes van hun kriebels.’
‘Ik weet het. Maar liever niet als ik er bij ben.’
‘Natuurlijk niet. Dat heb ik sinds we met elkaar lopen niet gedaan.’
‘Als ik me goed herinner, heb je me om verkering gevraagd en heb ik ja gezegd.’
‘Ja, vorige week. Ik ben er erg blij mee, lieverd. Ik vroeg het, omdat we al zoveel eh. Ik vind het een beetje raar, vroeg, om het tegen een meisje van twaalf te zeggen. Ik houd van je.’
‘Het is misschien een beetje raar, vroeg, voor een meisje van twaalf, om terug te zeggen, ik houd ook van jou. Maar dat doe ik echt.’
‘Ik geloof je, maar ik hoop niet dat je er over een paar jaar achterkomt dat houden van iets anders is dan je nu denkt.’
‘Er is nooit iets uit te sluiten, maar denk je dat het jou zou kunnen gebeuren?’
‘Nee. Met jou niet, lieve verkering van me.’
‘Fijn. Ik heb er met mijn moeder over gepraat. Mocht vast van je. Dat ik, als ik aan je denk, of ik je zie, ik nog gelukkiger ben dan wanneer dat niet het geval is. Dat als we bij elkaar zijn ik dat wel altijd zou willen blijven. En een paar dingen die je niets aangaan. En dat ik het benauwd krijg als ik denk dat we ooit uit elkaar zouden kunnen raken. Mijn moeder zei, dat is minstens verliefdheid, mogelijk liefde. Maar blijf eerlijk tegen hem. Als je gevoelens voor hem minder worden moet je het hem gelijk zeggen. Liefdesverdriet is verschrikkelijk, ik heb het ook een paar keer gehad. Maar oneerlijk bij elkaar blijven is nog erger. Dat is oplichterij. Je moet jezelf blijven en je niets op laten dringen.’
‘Fijne moeder heb je.’
‘Ja. Je vindt haar bloot ook mooi, hè?’
‘Ik vind kleding niet interessant. Wat ging mij niet aan?’
‘Nou, vooruit. Dat ik iedere keer dat we uit elkaar gaan bijna moet huilen, dat ik dan maar gauw aan de volgende keer ga denken. Dat ik vaak alles uit mijn handen zou willen laten vallen om naar je toe te gaan. Om omhelsd te worden.’
‘Ik ben erg ontroerd, lieverd. Ik heb er niet zo aan gedacht, ik voel gewoon dat ik van je houd. Verder dezelfde verschijnselen, zo’n beetje, af en toe. Maar je kan er iedere week iets voor terugkrijgen, als je dat zo wilt zien. Voor zover ik weet, en gemerkt heb, hoeven meisjes minder vaak dan één keer per week klaar te komen. Op uitzonderingen na. Ik kreeg regelmatig te horen, ik zou met jou wel vaker per week willen. O. Dat was niet bedoelt als reclame.’
‘Omdat je met mij zo lief en voorzichtig doet, neem ik direct aan dat je het beter dan andere jongens doet, als je er zin in hebt.’
‘Het komt meestal van twee kanten. Zij aardig, ik aardig.’
‘Ik denk, dat ik iedere week wel aardig voor je wil zijn. Nu?’
‘Fijn. Graag. In het water.’
‘Ja, natuurlijk. Wie eerst?’
‘Tja, dat is een beetje problematisch. Als je mij eerst verwent sta ik vast weer niet zo stevig op mijn benen. Maar als ik het eerst bij jou doe, jij waarschijnlijk ook niet.’
‘Ik weet nog van niets. Dus maar eerst bij jou.’
Dat deed ze. Ze begon voorzichtig, maar pakte zijn stijve al snel steviger vast.
‘Oh, daar komt al wat tevoorschijn. Verder?’
‘Ja, je voelt wel wanneer mijn vel niet verder naar beneden kan. Maar iedere keer ook zo ver mogelijk omhoog. Oh, lekker.’
‘Mag ik even stoppen? Kijken?’
‘Kan nog net.’
‘Wat een dubbele truc. Je kleine pikkie groter laten worden en dan kan er ook nog een gevoelig knopje tevoorschijn komen. Nou, geen knopje maar knop. Ik vind hem mooi, Johnny, je blote eikel. Nou, ik weet nu wat ik kan doen. Helemaal weg, kiekeboe, helemaal weg, kiekeboe. Goed?’
‘Ja, precies goed. Lekker. Ga verder, een beetje sneller. Ohhhh. Ohhhh. Ohhhh. Daar komt het.’
Hij spoot vier stralen het water in.
‘Ohhh. Even naar boven strelen, lieverd, mijn eikel opbergen. Ja, merci.’
‘Je kreunde en schokte harder.’
‘Het was nog lekkerder dan de vorige keer. Wat streel je geweldig.’
Ze trok hem strak tegen zich aan.
‘Ik vind het heel fijn om jouw intiemste onderdelen vast te houden en te strelen. En te zien dat je klaarkomt. Dat ik je klaar kan laten komen. En te zien dat je zo geniet, van je krampen en je spuiten.’
‘Ja, ik geniet er vreselijk van. Veel meer dan vroeger. Je doet het zo lief, dat het geweldig lekker is. Tjonge, ik voel me heerlijk, maar knap leeg. Ik wil nu jou ook graag meer dan ooit laten genieten.’
Hij maakte zich iets los en ging haar borstjes strelen.
‘Al fijn, ondanks dat alles glad is?’
‘Ik voel het verschil, maar het is toch fijn.’
Hij ging met zijn hand naar beneden en pakte haar doos. Na even masseren streelde hij erover en zocht met één vinger haar gleuf.
‘Lieverd, zal ik verder gaan? Je weet wel dat je stop mag zeggen, maar ik denk, dat als ik iets verder ga dan de vorige keer, je dat niet meer kan.’
‘Jij wist vast ook pas nadat je de eerste keer geloosd had wanneer je nog had kunnen stoppen. Dat moet je toch leren? Daarom worden jongens toch gepakt, vertelde je, als ze nog niet met een meisje het water in geweest zijn? Lieve Johnny, leer me het. Laat me klaarkomen.’
‘Graag.’
Zodra hij in haar gleuf ging begon ze te hijgen en zachtjes te kreunen. Ze kwam, heftig, voordat hij er lang helemaal inzat. Hij moest haar lang vasthouden voor ze stevig op haar benen kon staan. Ze nam hem mee het water uit. Ze had ook een paar minuten nodig om bij te komen.
‘Tjonge. Eerst nog even over jou. Deed je het vroeger vaker, twee keer in de week?’
‘Eerst een paar keer netjes één keer. Maar ik vond het zo lekker dat ik het daarna twee keer in de week probeerde. Toen ik het een derde keer probeerde kreeg ik op mijn donder, dat mocht niet. Wel twee keer op een dag, dus probeerde ik dat dan. Maar ik weet dat anderen het ook wel eens ergens anders doen, als ze de kans krijgen. In het bos, bijvoorbeeld. Als je hier maar blijft komen, er moet kennis gemaakt kunnen worden.’
‘Tja. Nu over mij. Dank je wel, lieve Johnny, dat je mij zo heerlijk eh ingewijd hebt.’
‘Heel graag gedaan. Ik vond het fijn dat je zo genoot. En dat het de eerste keer gelijk goed ging.’
‘Goed is zacht uitgedrukt. Ik kreeg het gelijk heet, toen je in me ging voelen. Je deed het anders dan anders, je aaide niet maar streelde. Zo heerlijk, je vinger helemaal in me en je andere om mijn doos. Tjonge, wat een heerlijke krampen kwamen er al gauw. En het idee, die lieve, grote en stevige jongen vingert me. Je hebt alles, tot nu toe, zo goed, lief, voorzichtig gedaan. Ik wil graag dat je me later ook zo ontmaagdt.’
‘Nou!’
‘Je dacht vast, ik zou het liever met mijn stijve doen.’
‘Nou! Ja, lieverd.’
‘Ik dacht zoiets niet.’
Ze giechelde.
‘Ik dacht, de vólgende keer zou ik wel willen dat hij het met zijn stijve doet.’
‘Jaren te vroeg. Op z’n vroegst als je achttien bent. 's Avonds, hier.’
‘Dat zei je eerder. Ik zei toen, op mijn kamer? Dat kan veel eerder.’
‘Nee, Renita. Ik zie me daar niet op je liggen wippen en je moeder de kamer binnenkomen.’
‘Mijn moeder controleert me niet, omdat ik toch alles vertel. Ik kan ook op jou liggen. Dat wippen zal ook wel lukken.’
‘Dat is op zich niet zo moeilijk. Je gleuf over mijn stijve laten zakken en dan op en neer bewegen. De kunst is, om dat voor allebei zo lekker mogelijk te doen.’
‘Dat leer je me wel, als ik het niet goed doe.’
‘Goed, als je over een paar jaar van je ouders mag vrijen zal ik je op je kamer ontmaagden.’
‘Afgesproken.’
‘Nou, genoeg grapjes. Al bijgekomen, lieverd?’
‘Ja. Ik was even helemaal van de wereld, toen ik klaarkwam. Het was alsof ik zweefde, om je vinger. Deze keer wilde ik zo wie zo niet stoppen, volgende keren zal ik het inderdaad niet zo lang nadat je begint niet meer kunnen. Jij bent eigenlijk ook té goed. Wat weet je goed de weg. En precies wat je moet doen. Ik ben zo blij dat je geen amateur bent.’
‘Tja. Maar zelfs dan zou het waarschijnlijk goed gegaan zijn. Je bewoog je gleuf ook zelf om het zo lekker mogelijk te maken. En je kneep in mijn vinger, lenig meisje.’
‘Niets van gemerkt.’
‘Je bent, wat ze noemen, een heet meisje. Wat je gelukkig niet aan anderen laat merken.’
‘Nee, alles is voor jou.’
‘Later, misschien, Renita.’
‘Misschien?’
‘Misschien verander je nog van gedachten. Wat ik niet hoop.’
‘Ik verander vast niet van gedachten. Zeg, hoe lang na je twaalfde verjaardag heb je het voor het eerst gedaan?’
‘Eh één dag. Eerder kon niet, ik was op een woensdag jarig.’
‘Wel ja, wie is er hier heet? Was het met een meisje van twaalf?’
‘De eerste keer niet. Met één uit de derde, van veertien, waarschijnlijk. Die eh wijdde vast graag jongetjes in. Ze leerde me haar te vingeren. Daarna liet ze mij lekker klaarkomen, maar ze vond dat ik niet veel spoot. De tweede keer wel met één van twaalf. Toen kwam er al meer. Langzamerhand steeds meer. Tot vorige week en daarnet, zo veel was het nog nooit. Je eh pompt zo geweldig.’
‘Tja. Waarom was je zo snel?’
‘Ik woon hier. Ik zag dus al jaren grote blote meiden. En wat er in het water gedaan werd. In de Manor zag ik ook blote meiden van alle leeftijden. Maar daar mag niet veel. Ik wilde zo gauw mogelijk aan de gleuf van een meisje voelen, de jongens genoten daar zichtbaar van. De meiden trouwens ook. En dan ook lozen, de kriebels in mijn buik werden steeds erger als ik naar een gleufje keek.’
‘Begrijpelijk. Hoe lang geleden kwam ik bij het meertje?’
‘Een maand of twee. O. Ik snap wat je bedoelt.’
‘Ja, zo snel was ik dus niet.’
‘Maak verder ook maar geen haast. Nu rustig naar huis.’

‘Renita, waarom wilde je niet met die jongen het water in? Hij vroeg het zo netjes. Stond hij je niet aan?’
‘Nee. Geen een jongen, behalve jij.’
‘Ik heb eigenlijk liever niet dat ze aan je zitten, maar je hoort toch wat te proberen.’
‘Ik heb er geen enkele behoefte aan.’
‘Ik wil je beslist niet kwijt, maar je zou een jongen kunnen treffen waarmee het fijner is dan met mij.’
‘Ga jij nog het water in om een beter meisje te vinden?’
‘Nee. Ik heb het niet meer met een ander meisje gedaan sinds jij me verwent. Ik ben hier al drie jaar bezig, jij hoort ook wat te proberen, Renita. Minstens tot je vaste verkering hebt.’
‘Heb ik dat niet? Wat dan?’
‘O. Eh, losse, lieverd. Het wordt niet normaal gevonden, als je vóór je vijftiende er vanuit gaat dat je genoeg kennis gemaakt heb. Om er al van overtuigd te zijn dat je de partner gevonden hebt waar je mee wilt trouwen. De meesten zijn ruim zestien of zeventien. Nogal wat vinden hun partner pas ‘s avonds, als ze achttien of ouder zijn.’
‘Wat proberen, minstens tot je vaste verkering hebt?’
‘De meesten blijven af en toe wat anders pakken. Jongens bijvoorbeeld, als hun meisje niet kan. Meisjes als hun jongen leeg is. Of simpelweg als ze gevraagd worden.’
‘Ben jij overtuigd?’
‘Eigenlijk wel.’
‘Hoe bedoel je, eigenlijk?’
‘Ik vind het voor mezelf wat vroeg. Voor jou helemaal.’
‘Ik vind het voor mezelf ook wat vroeg, maar ik ben wel overtuigd. Johnny, ik wil niet aan andere jongens komen, of dat ze aan mij komen. Ik weet wel wat hier de gewoonte is, maar dat hoef ik me toch niet op te laten dringen? Dan zou ik het gevoel krijgen dat ik tweedehands of meer werd. Ik wil alleen jou, en alleen jou aan me laten komen.’
‘Ik zou niet weten wie er hier niet tweedehands of meer is. Op jou na. Ik ben wel honderdenhands.’ ‘Dat zie ik anders. Er is áán jou gezeten, dat je al zaadjes geloosd hebt vind ik niet erg, je blijft er nog lang genoeg maken. Iedere keer nieuwe. Bij mij zouden ze ín me zitten, met hun vingers. Ik moet er niet aan denken. Ik wil het niet. Ik blijf zo graag voor jou alleen, Johnny, helemaal nieuw. Ik wil jouw vingers wél voelen. Aan me, in me, en later je stijve. Je mag me dan ontmaagden, en daarna heel vaak met me vrijen. Johnny, als we het niet redden om maagd te blijven, voor we trouwen, dan blijven we toch helemaal alleen voor elkaar, als we het verder niet met anderen doen.’
‘Dat is heel lief van je bedacht. Goed. Ik ga van de week een keer met de oudere meiden praten. Zeggen dat we vaste verkering hebben en niet meer met anderen in het water willen spelen. Ik hoop dat ze er geen probleem van maken.’
‘Die oudere meiden, spelen die hier de baas?’
‘Ja, die zorgen voor de controle. Op tijd handdoeken, niet te vaak per week het water in en zo.’
‘Waarom zijn jongens niet de baas?’
‘Omdat meiden meer macht hebben.’
‘Leg eens uit.’
‘Lieverd, jongens kunnen meiden toch niets doen, zonder geweld? Andersom wel. Eigenlijk iets niet doen.’
‘O. Ja. Niet meer laten lozen, hè?’
‘Ja. Hoe dat gekomen is vraag je maar eens aan je moeder, die heeft het begin hier meegemaakt. Zal best spannend geweest zijn.’
‘Spannend?’
‘Je hebt van je moeder gehoord hoe het in het dorp ging vóór het meertje er was. Gefriemel onder kleding. Herinner je je eerste keer dat je hier kwam? Bij de kluisjes uitkleden. Helemaal bloot een stukje lopen en gaan zitten. Ik weet het nog, ik vond je prachtig. Ik hoopte dat ik je vaker zo zou zien. Ik kreeg bijna een hartverlamming toen je me naast je liet gaan zitten. Enzovoort. Maar jij had bij jullie in de tuin al bloot gelopen, voor je moeder was het toen moeilijker. Ze was al wat ouder, het meertje was net open, ze moest in één keer iedereen haar blote borsten en blote gleuf laten zien. Die rode haartjes verbergen niet veel, ik weet er alles van, maar ze trekken wel de aandacht.’
‘Ja, dat zal best moeilijk geweest zijn. Ik vraag het wel een keer. Ik vond het niet zo moeilijk. Ik heb, voor ik me uitkleedde, eerst gekeken of jij er was. Anders was ik weer vertrokken, ik wilde dat jij me het eerst bloot zou zien, met eh mijn nieuwe spullen. Ik wilde je graag laten zien dat ik veranderd was, nadat je me op mijn negende bloot had gezien. Dat ik aardig grote borstjes gekregen had en niet te weinig haar op mijn doos. Ik mocht ook naar jou kijken. De anderen interesseerden me niet. Ik genoot van je pikkie. En ik merkte dat je mij mooi vond, rood of niet.’
‘Verschrikkelijk mooi. We dwalen af. Ik denk, als ik grof terugreken, dat je moeder al gauw ‘s avonds mocht komen. Daar is geen echte controle, omdat daar alles mag, alleen wat sociale controle.’
‘Ik weet er bijna niets van. Mijn moeder zei, dat hoor je op tijd wel. Nu graag.’
‘Jongens hoeven een stijve niet te verbergen. Ze lopen er ook mee rond, zitten zo naast een meisje. Kan je je het voorstellen, dat ik steeds met een blote stijve naast je zou zitten?’
‘Heel mooi, maar te verleidelijk.’
‘Ja, vandaar pas boven de achttien. Als een stel wat wil hoeven ze niet het water in, ze mogen op de kant aan elkaar komen. Als de jongens maar niet op het gras lozen, dat zou al snel te veel vieze vlekken geven. Daar worden ‘s avonds de handdoeken voor gebruikt, als er eh niet gepijpt wordt. Lui met verkering of getrouwden mogen zo vaak ze willen alles doen, ook vrijen in alle mogelijke standjes. Maar geen partnerruil. Vrijgezellen hooguit twee keer per week, niet te vaak met dezelfde, ze moeten met meerdere kennis maken. Het is niet de bedoeling dat een jongen, zo vaak hij kan, het ene na het andere meisje volspuit. Als ze zich niet gedragen wordt er minder met ze gepraat, om afkeuring van hun gedrag te laten merken. Dan krijgen ze minder contact, dus laten ze dat wel uit hun hoofd. De oudere meiden hier controleren het gedrag en zéggen het, als het niet goed gaat. Eventueel verbieden ze contacten. Ze geven soms toestemming aan een jongere dan achttien om 's avonds te mogen komen, als de partner ouder is dan achttien. Zo werkt dat.’
‘Ik zie hoe het hier werkt. Geen stijve pikkies laten zien, op de kant niet aan elkaar komen, geen echt gevrij in het water. Maar dat mag dus ‘s avonds wel? Eh echt alles? Terwijl iedereen het kan zien?’
‘Ja, Renita, er wordt dan, als het donker is, echt gevreeën. Zoals je ouders ergens gedaan hebben om jou te laten komen. Het wordt nooit helemaal donker, altijd genoeg licht om te zien dat een stijve in een gleuf geduwd wordt. Er zal voor gezorgd worden dat er geen kindjes komen, als ze daar nog niet aan toe zijn. Of ongetrouwd. Vandaar die condooms. Van de pil zie je natuurlijk niets.’
‘Wat leg je het weer fijn uit. Johnny, ik ben erg serieus, hoor, over dat helemaal alleen voor elkaar willen blijven. Als dat niet kan wil ik hier niet meer komen.’
‘Goed. Als het nodig is zal ik dat erbij zeggen. Ze zullen er wel een tijdje over na willen denken. Het is bekend dat ze de pest aan uitzonderingen hebben. Terecht, natuurlijk, het moet wel ordelijk blijven.’
‘Doe maar wat je goedvindt, maar je weet mijn standpunt.’
‘Ja. Maar het begint nu pas tot me door te dringen. Ik had die eh serieuzigheid niet van je verwacht, Renita. Tja, veertien of vijftien, hè? Ik ben er wel erg blij mee.’
Hij pakte in iedere hand een hand van haar en keek haar ernstig aan.
‘Ik vraag niets, ik stel iets vast. We hebben vaste verkering, hè?’
‘Ja, Johnny.’
‘Fijn. Laten we naar huis gaan.’
Dat deden ze.

Hij ging één keer in de week met haar mee naar haar kamer om haar met haar huiswerk te helpen en om te scharrelen. Als het mooi weer was gingen ze ook een tijdje in de tuin zitten, bij haar moeder. De eerste keer dat ze dat deden hield hij, toen Renita weer naar boven wilde gaan, haar tegen.
‘Tante Jenny, we hopen dat u het goed vindt, Renita en ik hebben vaste verkering.’
‘Zooo. Wat houdt dat in, tegenwoordig?’
‘Bij ons houdt dat in, dat we bij het meertje gestopt zijn met in het water kennis te maken met anderen.’
‘Eigenlijk wat vroeg, hè?’
‘Ja, dat vinden we zelf eigenlijk ook, maar we kunnen niet anders. We willen geen anderen meer aan ons lijf, we willen alleen voor elkaar blijven. Omdat we vreselijk veel voor elkaar voelen. Met een groot woord, van elkaar houden.’
‘Ja, dat is een groot woord, op jullie leeftijd. Nou, ik ben ook jong geweest. En wel eens van mening veranderd. Maar als jullie zo veel om elkaar geven, mogen jullie dat van mij, en paps vast, vaste verkering noemen. En jullie je zo laten gedragen als jullie gezegd hebben. Ook boven. Als ik het al niet eerder gezegd had, dan had ik het nu zeker gedaan, geen kindjes maken. Goed. Ga maar boven spelen.’

Boven hield ze hem tegen toen hij zich aan wilde kleden.
‘Johnny, zullen we ons niet aankleden, voor ik op je schoot kom zitten?’
‘Ja, lekker. Als je durft.’
‘Anders vroeg ik het niet. Ik vertrouw je.’
‘Ik doe niks tegen je zin, en zittend vrijen lijkt me toch niks.’
‘Je hebt niet zo veel fantasie. Ik zou, met mijn benen wijd, over jouw benen kunnen gaan zitten. En me met mijn gleuf op je stijve kunnen laten zaken en leren wippen.’
‘Oei. Nou, kom maar met je benen tegen elkaar op schoot zitten.’
Hij ging zitten, zij kwam op zijn schoot zitten.
‘Ik had je nu willen vragen hoe we mams over onze verkering konden vertellen, maar je was me voor.’
‘Had ik je het eerst moeten vragen, lekker bloot meisje?’
‘Nee, blote jongen, dan was het vast niet zo mooi gegaan. Mams hield ook een mooie toespraak. Het was wel een waarschuwing dat het uit kon raken, hè?’
‘Ja, maar dat gebeurt niet.’
‘Nee, zeker niet. Ze zal wel weten wat we in het water doen, maar ze gaf nu eigenlijk toestemming om aan elkaars lijf te komen hoe we willen, als we maar geen kindjes maken. Hier ook.’
‘Ja, dat was wel duidelijk. Je bent eerder begonnen over voorbehoedsmiddelen. Daar vind ik ons te jong voor, Renita, om te gaan vrijen, vooral jij. Zullen we het hier bij knuffelen en strelen houden?’
‘Ja, goed. Mag ik je pikkie verder laten groeien, terwijl jij mijn borstjes lekker masseert?’
Hij begon, en voelde haar hand naar beneden gaan en zijn half stijve pakken. Na een tijdje stopte hij met masseren en pakte haar doos.
‘Lekker, meisje?’
‘Ja, alles. Lekker, jongen?’
‘Ja. Knap van je, om je hand niet te veel te bewegen. Beentjes uit elkaar? Ja, fijn. O, dat ligt niet lekker voor je, hè? Zullen we op bed verder gaan?’
‘Ja, ik kan niet zo goed bij je. Maar doorgaan, niet verder gaan.’
Hij tilde haar op, legde haar op bed, ging naast haar liggen, omhelsde haar en begon met kussen. Op hetzelfde moment dat hij met een hand naar beneden ging voelde hij haar hand onderop zijn buik. Ze grinnikten allebei.
‘Beter dan in de stoel, lief meisje?’
‘Ja, ik kan beter bij je. Oh, wat een stevige paal. En het blijft veilig, omdat ik zo hoog lig.’
‘Als we gaan vrijen moet je je hoofd op mijn borst leggen. Vrijen en kussen kunnen we niet tegelijk.’
‘Ik wist het in het water al. Zullen we verder kussen?’
‘Ja. Ik zou graag mijn stijve langs je doos wrijven, maar het is beter van niet. Oh, lekker gleufje.’
Ze kusten onder het strelen door. Tot ze ging zitten.
‘Je streelt me heerlijk, niet te ver erin, maar ik word er toch langzamerhand te warm van. En ik kreeg steeds meer moeite om mijn hand stil te houden. Fijn, dat je het zo lang uithield.’
‘Jij deed ook voorzichtig.’
‘Ja, ik zorgde er voor dat je eikeltje niet tevoorschijn kwam.’
‘Nee, anders zou ik het niet zo lang droog kunnen houden. Goed, ik stap op.’
‘Vergeet niet je aan te kleden.’
‘Er schijnt wel eens rondgevraagd te zijn of er in het dorp ook bloot gelopen mocht worden, maar de overgrote meerderheid was tegen.’
‘Ja, vast. Er rijden vreemden door het dorp, die hier ook inkopen doen. Als jij aangekleed bent vind ik je er lief en stevig uitzien. Maar bloot en je grote stijve omhoog pas echt mannelijk.’
‘Ik hoop ooit het mannelijkste bij je te doen wat mogelijk is. Mijn stijve langzaam in je gleufje duwen, je ontmaagden en mijn zaadjes in je spuiten.’
‘Oei. Nu weg jij.’
Hij verdween grinnikend.

Één keer in de week scharrelden ze op haar kamer.
En één keer, soms twee keer in de week in het meertje.
Ruim een half jaar lang bleven ze in het water en op haar kamer doen wat ze eerder gedaan hadden, meer niet.

Na bijna een jaar

‘Zijn jullie al aan elkaar gewend, in het water? Ik weet, dat het soms uitraakt, tussen jongelui, als ze het met elkaar niet prettig vinden. Maar je moet én fijn met elkaar kunnen praten en fijn met elkaars lijf om kunnen gaan.’
‘Het gaat allebei heel fijn, tante Jenny. We hebben nog geen moment problemen gehad. Ik doe heel voorzichtig met uw lieve dochtertje en zij gelukkig niet te voorzichtig met mij.’
‘Je zal wel wat kunnen hebben, stevige jongen. En wat gewend zijn.’
‘Ja, maar ik bemoei me allang niet meer met andere meiden.’
‘Fijn, als je genoeg aan Renita hebt. Je bent nu zestien, hè?’
‘Ja, en voorlopig heb ik er genoeg aan hoe we scharrelen, ze is te jong voor meer.’
‘Meer dan wat? Wat doen jullie op Renita’s kamer? We vertrouwen erop dat het goed gaat, hoor, we hebben geen zin in controle. Ik heb gezegd, maak geen kindjes. Daar moet je zo wie zo mee wachten tot je minstens een jaar getrouwd bent, liefst twee. Je moet wennen aan dat je dag en nacht samen bent, dan kan een kindje beter opgevangen worden.’
‘Dat moesten we maar doen, hè, Renita?’
‘Ja. Mams, we maken huiswerk, daarna kussen we veel en strelen een beetje.’
‘Prima, blijf maar rustig aan doen.’
‘Mams, over geen kindjes maken, we zouden voorbehoedsmiddelen kunnen gebruiken.’
‘Wat? O. Oei. Dat was slordig van me, ik bedoelde, niet vrijen. Dat hebben jullie toch nog niet gedaan? Ik schrik me wezenloos.’
‘Nee, mams, kalmeer maar. Dat gaan we voorlopig niet doen. En dan wil ik eerst uw toestemming.’
‘Prima. We zien dan wel. Eh, dat maak geen kindjes was vroeger gebruikelijk bij de jeugd om te zeggen als een stelletje vertrok. Is dat nu te eh heftig?’
‘Een beetje. We willen niet gaan vrijen, maar zou u bezwaar hebben tegen één extra handdoek in de week in de was?’
‘Als een dameszakdoekje te klein is om je neus te snuiten, mag je wel herenzakdoeken van je vader gebruiken.’
‘Daar niet voor, dat snapt u best. Johnny is ook niet verkouden, maar ik wil hem wat meer dan een beetje gaan strelen. Net als in het water, maar ik wil mijn kamer natuurlijk schoon houden.’
‘Ik vermoedde wat je bedoelde, maar daar kan ik toch niet over beginnen? Aan je vragen, zeg, Renita, je zou niet normaal zijn als je Johnny in het water niet lekker klaar liet komen. Doe je het op je kamer al? Nee, zeg. Maar ik heb geen bezwaar. En Johnny zal er vast geen bezwaar hebben, één of twee keer in de week is niet zo veel. Ik vertrouw er wel op dat jullie toestemming vragen als jullie verder willen gaan. Wel goed dat je waarschuwt, anders had ik kunnen denken dat ik je vader te veel verwend had.’
‘Mams!’
‘Dacht je dat je vader en ik niet meer vrijden? En dat ik hem niet hielp, een paar dagen in de maand?’
‘O. Ja, dat ook nog, natuurlijk.’
‘Lieverd, ik weet niet precies wat je weet en hoe het nu genoemd wordt. Ik gebruik nu de pil, maar je vader en ik vrijen nog steeds vaak, op dezelfde manier als we jou gemaakt hebben. We willen geen tweede kindje, we zijn bang dat die na ons eerste schattige kleintje tegen zal vallen. Als ik ongesteld ben trek ik je vader liefdevol af en laat hem op een handdoek lozen. Of ik pijp hem.’
‘Mams toch. Ik weet van andere meiden en van hemzelf dat Johnny vóór mij vaak twee keer in de week eh loosde. Ik vind het zo lief en flink van hem, dat hij me nooit om meer gevraagd heeft.’
‘Bied hem voorlopig ook maar niet meer aan. Ik kreeg pas verkering toen ik achttien was en we hebben niet zo lang gewacht met trouwen. Daarom heb ik het net gered om maagd te blijven. Ik heb het met je vader over jullie gehad. We kennen meer stellen met een jaar of drie, vier, leeftijdsverschil. De meesten zijn getrouwd toen de jongste achttien was. Maar dat valt voor de oudste soms niet mee.’
‘Ik weet dat het misschien een gedachtekronkel bij me is, tante, maar ik heb nog steeds wat moeite met de leeftijd van Renita. Ze is nu dertien, terwijl ik op m’n twaalfde al met meisjes van twaalf tot veertien in het water speelde zo vaak ik kon. Maar met haar ben ik serieus. Ik wil voorlopig ook niets meer aangeboden krijgen of ergens om vragen.’
‘Ook daarom wil ik niets meer, maar hem wel vaker in de week verwennen. Ik geniet er zelf ook zo van.’
‘Dan ben ik al beter af dan mijn zus, tante. Die is net achttien, maar ze gaat nog niet ‘s avonds naar het meertje, omdat haar verkering nog niet zo lang vijftien is.’
‘Dus ook z’n verschil. Maar andersom.’
‘Ja. Ze had al langer een oogje op hem, en hij op haar, maar ze had hem afgehouden. Tot vlak voor haar achttiende. Ze kwam erachter, dat ze hem zou gaan missen, als ze ‘s avonds zou komen.’
‘Wat romantisch. Nou, jullie eigenlijk ook. Kennen jullie Ryan?’
‘Van de computerwinkel? Ja.’
‘Zijn vrouw is ook op een bijzondere manier met hem begonnen. Zij was veertien, hij achttien. Zij mocht op haar zestiende ‘s avonds met hem naar het meertje.’
‘Het is voor Johnny en mij niet zo interessant, omdat we hier nu ook wat mogen.’
‘Ja. Doe het dan, behalve in het meertje, één keer in de week op je kamer, lekker droog. Als je vader zich stoort aan gekreun laat ik hem wel zelf kreunen.’
‘Nou! Ik wil er de eerste keer graag ook een laken bij gebruiken, mams. Dan weet ik, voor daarna, hoe ik die handdoek neer moet leggen.'
‘Heel verstandig. In het water maakt het natuurlijk niet uit waar en hoe ver hij spuit. O. Krijg je problemen van ons praten, Johnny?’
‘Ja. En van naar twee mooie gleuven kijken, wat ik niet kan laten.’
‘Dat hoeft ook niet, hoor. Je hebt vast gemerkt dat ik naar jouw pikkie zat te kijken. Laat maar groeien, hoor, ik heb er meer gezien. Renita kijkt er vast graag naar.’
‘We zijn op elkaar verliefd geworden vóór we elkaar bloot gezien hebben, mams. We waren eigenlijk al gek op elkaar vóór we met elkaar gepraat hadden. De rest is meegenomen.’
‘Maar wel belangrijk. Ik zei al, je moet ook fijn met elkaars lijf om kunnen gaan. En je krijgt heel wat om mee om te gaan, zie ik. Johnny, ik vind het heel fijn, en eigenlijk niet meer dan eerlijk, dat je je stijve durft laten zien.’
‘Ach, die is al zo vaak bekeken.’
‘Ja, en aangeraakt, enzovoorts, ik weet het. Dat ga ik niet doen. Ik heb er in mijn tijd aardig wat beetgehad. Nou, je kan er mee voor de dag komen, zoals dat heet. Groot genoeg. Gaan jullie nu maar naar boven, wat gezelligers doen dan bij mij zitten. Eh helemaal bloot?’
‘Nog niet zo lang.’
‘Doe maar rustig aan. Maar ik vind het wel fijn dat jullie af en toe een praatje met me komen maken. Helemaal bloot.’
Johnny en Renita stonden op.
‘Wij ook. Niet omdat ik u wil bekijken, hoor, al is dat de moeite waard.’
‘Prima, vleier. Draai je eens naar me toe. Frontaal.’
Hij deed het.
‘Mooi, hè, Renita? Zo’n grote, zachtjes trillende blote paal.’
‘Ja, daar zou ik uren naar kunnen kijken. Kom, Johnny.’
Hij ging met haar mee naar boven.

Renita ging in de luie stoel zitten.
‘Kom je bij me op schoot? Voorzichtig?’
Hij ging voorzichtig liggen.
‘Geschrokken, van mams?’
‘Nee, van jou. Ik ben wel blij dat ze het goed vindt.’
‘Ik ook. Tjonge, dat je zo vlak voor mijn moeder durfde staan, met een stijve.’
‘Nou, niet meer dan eerlijk, zei ze. Dat vond ik ook. Eerder had ik niet veel meer dan haar haartjes gezien, nu kon ik haar hele gleuf bekijken. Deed ze vast expres.’
‘Misschien. Mooi?’
‘Ja. Je hebt minstens zo’n mooie geërfd. Ik kan er nu niet bij.’
‘Nee, één ding tegelijk. Johnny, ik wil je heel graag gaan verwennen en alles heel goed kunnen zien.’
‘Graag. Door die praatjes en show van jullie wil ik graag lozen.’
‘Lozen. Is het meer niet?’
‘Vroeger niet. Het was eigenlijk alleen een betere manier dan zelfbediening om zaadjes kwijt te raken om natte dromen te voorkomen. Met mijn verkering wordt het vast er samen van genieten.’
‘Ja, dat wil ik graag. Ik begin met je op te warmen. En mezelf.’
Ze pakte zijn ballen en begon ze te masseren.
‘Ohhh, lekker, lieverd. Mag ik een tussendoortje? Als je je iets voorover buigt, een kusje op een borst?’
Ze boog zich voorover. Maar niet zo lang.
‘Je wordt steeds brutaler.’
‘Je bood ze aan.’
‘Je vroeg erom.’
‘Ja, maar je hoeft me toch niet alles geven waar ik om vraag?’
‘Je zal me vast nooit te veel vragen. Alhoewel, eerder wilde je me al op mijn gleuf kussen.’
‘Nog steeds.’
‘Misschien straks. Je hebt mijn borst ook meer dan gekust. Ook gelikt.'
‘Ja, lekker. En aan je tepeltje gelikt en gezogen. Jij mag ook aan mij likken, hoor.’
‘Bied hem dan eens aan, ik kan er zo niet bij.’
Hij duwde zijn buik zo ver mogelijk naar boven. Ze likte een paar keer aan zijn stijve en nam hem toen voorzichtig in haar mond.
‘Ohhh, stop.’
Ze pakte van onder de stoel een laken en legde dat over hem heen, alsof ze de tafel dekte. Alleen zijn hoofd en zijn kruis liet ze vrij. Ze pakte zijn stijve en streelde die tot hij gekomen was.
‘Wat mooi, Johnny. Geen wolkjes maar klodders. Vier. Tot net onder je kin. Zou ik die later voelen?’
‘Dat weet ik niet. Je deed het weer heerlijk. Wist je van tevoren dat je toestemming zou krijgen om me hier te laten lozen?’
‘Ik was zo goed als zeker, omdat ik alles eerlijk vertel. Ik ben blij dat mams jou ook eerlijk vindt en vertrouwt.’
‘Ik ook. Daarom mocht ze ook mijn stijve zien. Anders was ik wel weggelopen toen hij omhoog kwam. Tjonge, voortaan twee keer in de week lekker met je scharrelen. Heerlijk. O. Je had trouwens goed onthouden dat je op het droge iets voorzichtiger moest zijn. Het was weer precies goed.’
‘Fijn. Al had je het niet gezegd, dan had ik het toch gedaan. Ik voelde het direct, véél meer wrijving. Veel fijner dan onderwater. Ik vond het heerlijk. Ik kon nu echt aan je voelen. Anders moest het hier heel voorzichtig.’
‘Ik voelde dat je dat deed. Je streelde vreselijk goed.’
‘Je kwam al vóór je eikel te zien was. Waarom heb je hem hier de eerste keer niet laten zien?’
‘Allereerst, als ik dat op het droge in één keer moet doen, is de kans groot dat ik gelijk klaarkom. Verder, je zou er van schrikken. De eerste keer een stijve zien is al schokkend genoeg.’
‘Ja, het was beter.’
‘Het was fijn, dat je je mond even gebruikte.’
‘Je hebt verteld dat je dat ooit graag zou willen. Je kleintje past vast helemaal in mijn mond, je stijve ging er maar een stukje in. Ik vond het fijn om te doen, zo met hem kennismaken. Ik had het nog wel langer en liever willen doen, maar het was kennelijk al te lekker.’
‘Ja, je bent te goed. Het was lief en lekker warm. Nog wat les? Daarover?’
‘Graag. Maar meer kon ik niet in mijn mond krijgen.’
‘Je kan in stappen verder gaan. Één klodder in je mond laten komen, dan mijn stijve uit je mond halen en die klodder uit je mond laten lopen, op de handdoek. Een andere keer twee klodders, enzovoorts. Je mond omspoelen, en eventueel je tanden poetsen, zodra ik gekomen ben. Tegen die tijd weet je hoe het smaakt en durf je misschien wat door te slikken.’
‘Doorslikken?’
‘Ja, dat kan, dat kan geen kwaad.’
‘Ik heb wel eens gehoord van pijpen, mams had het er net ook over, maar ik kon me niet indenken dat dat prettig was. Nu, met jou, wel.’
‘Fijn, lieverd. Dan zou je hem ook nog langer in je mond kunnen houden, tot hij op z’n kleinst is.’
‘Hoe weet je dat allemaal, amateur?’
‘Van mijn moeder en van jongens op school. Ze wachten daar allemaal met spanning tot ze achttien zijn. 's Avonds kan er bij het meertje ook gelikt en gepijpt worden. Als ze niet méér willen of mogen.’
‘Zou je al graag willen dat ik je soms pijpte tot je een kleintje had?’
‘Ja, lieverd. Hij werd even zo koud, toen je hem uit je mond haalde.’
‘Arme jongen. Nou, wacht maar af. Ik denk, dat ik op den duur tijdens jou pijpen ook je velletje voorzichtig van je eikel durf te trekken en aan je eikel likken.’
‘Ohh, lijkt me heerlijk En erg intiem.’
‘Het kan vóór we gaan vrijen. Dat is nog intiemer. Ik dacht, tot voor kort, hij gaat me met zijn stijve in mijn gleufje strelen. Later. Maar als bij het vrijen je eikel tevoorschijn komt, die zo gevoelig is, kom je vast erg snel klaar.’
‘Daar heb ik niet aan gedacht. Renita, het moet wel goed gaan. Anders zou er vast geklaagd worden dat mannen veel te snel klaarkomen. Misschien kan je het aan je moeder vragen.’
‘Nou, nog maar niet. Johnny, is je stijve later niet te ruw in me? Voor je natte en gladde ben ik niet bang, in mijn mond kan ik hem zo nat maken als ik wil, maar zo? Droog?’
‘Lieverd, ik zal toch altijd voorzichtig met je doen? En ik ga die wrijving toch ook voelen?’
‘Ja, maar je weet niet wat ik voel, daar.’
‘Nee, dat is zo. Maar eh, je hebt het natuurlijk niet gevoeld, in het water, maar vrouwen worden een beetje nat, onderin, als ze opgewonden raken. Voor de smering.’
‘Meisjes ook?’
‘Dat weet ik niet. Misschien niet, misschien raden ze daarom af om er te vroeg mee te beginnen.’
‘Wat weet jij veel.’
‘Allemaal toevallig gehoord. Of meegemaakt.’
‘Ja, ik weet het. Drie jaar twee in de week.’
‘Erg?’
‘Niet als je het later inhaalt, twee keer in de week is dan wat weinig.’
‘Ik heb gehoord dat hier in het dorp drie keer drie normaal is.’
‘Drie keer drie wat?’
‘Drie keer op een dag bij een vrijpartij drie klodders spuiten. Waarbij ook de vrouwen klaarkomen.’
‘Dat begint er op te lijken.’
‘Iedere dag.’
‘Oei.’
‘Je weet van niets, hè? Nee, natuurlijk niet, zo veel en zo lang heb je nog geen contact met meiden boven de twaalf. Ik heb al drie jaar contact met jongens boven de twaalf. Je moest eens weten wat ik al voor verhalen gehoord heb.’
‘Vertellen jullie onder elkaar hoe goed de meiden zijn?’
‘Nee, dat doen heren niet. Dat hoeft ook niet. Als je ziet dat een jongen wankelend uit het water komt, zoals ik al twee keer, dan weet je dat hij heel goed eh behandeld is. Dat meisje krijgt dan vanzelf meer belangstelling. En als een meisje wankelend of met een rood hoofd uit het water komt is die jongen goed. Maar ik bedoelde andere verhalen. Over ouderen. Er gaan wel eens jongens stiekem ‘s avonds bij het meertje kijken. Dan zien ze regelmatig dat stellen het drie keer op een avond doen. O ja, de eerste keer vaak alleen buiten lozen, dan duurt het daarna binnen langer voor hij komt, omdat hij dan niet vol of overvol zit, dan heeft het meisje er veel meer aan.’
‘Ik zal het onthouden. Ga jij dat redden, drie keer op een avond?’
‘Jongens groeien door tot ze in de twintig zijn. Qua grootte en qua zaadproductie. Ik red nu vast geen drie keer drie, maar ik blijf hopen. En misschien erf ik nog iets van mijn vader. Ik bedoel, misschien krijg ik ook wat hij heeft. Hij heeft in de caravan constant een stijve, behalve als hij net met mijn moeder naar bed geweest is. Mijn zus heeft me verteld wat hij haar verteld heeft, toen ze er een keer om vroeg. Hij komt omhoog, zodra hij mijn moeder ziet, aangekleed of niet. Hij kan dan de eerste uren nog niet komen, maar als mijn moeder wil mag ze hem zo vaak ze wil erin hebben en klaarkomen. Ze schijnt dan wel eens één keer per uur te komen.’
‘Lijkt me wel wat. Stoorde je dat niet?’
‘Dat vroeg mijn vader toen ook aan mijn zus. Ze had gezegd, als twee mensen van elkaar houden, dat willen laten zien en ook vaak willen vrijen, kan je je daar toch niet aan storen?’
‘Nee. Ken ik je zus?’
‘Van gezicht vast wel. Crystal, met de heldere ogen. Ze zit ook wel eens met haar verkering bij de heg.’
‘Ohhh! Is dat je zus? Ik vind haar knap. Ik zie die twee wel eens vrij snel naar het water lopen. Dan is ze vast met haar hand onder zijn handdoek niet voorzichtig genoeg geweest.’
‘Zoiets.’
 Ik vind jou ook knap. Met een knap grote.’
‘De grootte schijnt niet zo van belang te zijn, als hij maar goed beweegt.’
‘Ik geloof niet dat daar veel ruimte voor is.’
‘Ik bedoel niet de breedte, ik bedoel in het juiste tempo. Op en neer. Beter gezegd, erin, bijna eruit, erin, enzovoort.’
Ze grinnikte.
‘Had ik zelf kunnen verzinnen. Als ik niet zo geschrokken was van die drie keer drie. Per dag. Iedere dag.’
‘Er is er één, die zes keer zes haalt. In de weekeinden of op vrije dagen. Die hebben ze een keer zes stralen over het meertje zien spuiten, meters ver.’
‘Stop. Even bijkomen.’
‘Er is er ook één, die heeft een twee centimeter langere stijve dan normaal. Maar als die gekrompen is blijft die vier centimeter langer dan normaal. Alle nieuwe meiden, ‘s avonds bij het meertje, mogen er een keer aankomen. Voelen aan die lange slurf, tot hij overeind staat. Zijn vrouw neemt het dan over. Erin. En dan wippen met lange slagen.’
‘Johnny!’
‘Ik zou nog een uurtje door kunnen gaan, maar voor vandaag lijkt me het genoeg.’
‘Ja. Ik zit me af te vragen waar die vrouw die zesendertig klodders op een dag laat.’
‘Ze zal wel overlopen. Of leeglopen. Maar als ze die zesendertig kennelijk zo graag wil hebben zal ze er wel een oplossing voor gevonden hebben. En het lijkt meer dan het is, hoor. Volgens de statistieken is één lozing één kubieke centimeter. Ruimte zat, er kan een baby uitkomen.’
‘Ja.’
Ze haalde het laken van hem af.
‘Johnny, wil je kijken naar waar later bij mij hopelijk een baby uitkomt, als je me zwanger gemaakt hebt?’
‘Oei. Ja. Graag. Mag ik er ook een kusje op geven? En likken?’
‘Probeer maar.’
‘Maar ik kan zo niet bij je.’
‘Ik wil graag op bed met mijn benen over de rand gaan liggen. En dat jij dan op je knieën voor me komt zitten.’
‘Waarom niet hogerop, dan kan ik tussen je benen gaan liggen.’
‘Ik wil nog niet het idee hebben dat je op me komt kruipen.’
‘Prima. Waarschuw tegen die tijd maar.’
‘Ja, ja. Blijven proberen, hè?’
‘O. Zo was het niet bedoeld. Ik wil je beslist niet opjagen.’
‘Goed.’
Ze stond op en ging liggen zoals ze gezegd had. Hij kwam voor haar zitten.
‘Oh. Zo dichtbij ben ik nog nooit geweest.’
‘Met je ogen.’
‘Eh ja. Mooi, lieverd. Doe je je beentjes wat verder uit elkaar?’
‘Voor jou wel. Voor jou wil ik wel zo te kijk liggen.’
‘Fijn. Ja, lieverd, ik kan nu al je moois beter zien dan ooit. Wat een mooi gleufje. Wat zien je lipjes er lekker uit. Echt om te kussen.’
Hij gaf er voorzichtig drie kusjes op.
‘Mmmm. Fijn. Alsof je streelt.’
Hij likte er voorzichtig overheen.
‘Mmmm. Lekker. Dat streelt nog meer. Nog meer, graag.’
Hij deed het. Na een paar keer ging hij er ook iets in. Hij ging verder door tot ze klaargekomen was, stond op, nam haar in zijn armen, legde haar hoger op bed, ging naast haar liggen en omarmde haar.
‘Kon je geen stop zeggen?’
‘Ja, maar ik wilde niet. Ondeugd, je hebt me klaar gelikt.’
‘Ja. Niet slecht voor een amateur, hè?’
‘Amateur? O. Natuurlijk. Nee, ook dat deed je voorzichtig, gevoelig, lief, lekker.’
‘Net zo lekker als gevingerd worden?’
‘Bijna. De krampen waren ongeveer hetzelfde. Je likt geweldig, maar het is fijner als je mijn doos in je hand houdt. Op één vinger na. Dan voel ik me dichterbij je.’
‘Later komen we nog dichter bij elkaar.’
‘Ja. Je hebt mijn clitoris niet gelikt, hè?’
‘Nee. Volgens de verhalen kom je dan in een paar seconden klaar.’
‘Nou, liever langzamer.’
Hij trok haar wat meer tegen zich aan.
‘Zullen we kussen? Daarvoor liggen we goed.’
Hij begon, ze deed mee. Na een kwartiertje zocht hij met één hand haar doos op en begon haar te vingeren. Ze schrok even, maar ontspande zich weer. En kwam even later klaar.
‘Weer lekker gekomen, hè, heet meisje?’
‘Je bent ondeugend. Ik moet je beter in de gaten houden.’
‘Prima. Maar je weet nu, dat je minstens twee keer op een dag kan.’
‘Dit wel. Met vrijen is het afwachten.’
‘Vast wel. Mijn stijve is vast lekkerder. Soepeler dan een vinger.’
‘Ik vraag mijn moeder het verschil wel.’
‘Zou je dat wel doen?’
‘Waarom niet? Die snapt wel, dat als ik jou laat lozen, dat jij me vingert. En ze zal blij zijn dat ik het vraag, in plaats van uitprobeer.’
‘Ja. Goed.’
‘En ze zal het zich het goed voor kunnen stellen, ze heeft je stijve al van vlakbij gezien, ze weet hoe groot hij is. Maar misschien wil ze hem eerst bevoelen.’
‘Nou!’
‘Je hebt verteld, dat oudere meiden in het zwembad in de Manor aan je zitten. En jij aan hun. Zit je ook aan je moeder?’
‘Amper. Zij wel goed aan mij.’
‘Zit je ook aan je zus?’
‘Iets meer dan amper. Zij wel goed aan mij.’
‘En aan de rest?’
‘Véél meer dan amper. Er ook een beetje in, maar geen gevinger. Die allemaal wel goed aan mij. Maar geen geloos.’
‘Nou, je hebt je nogal vermaakt.’
‘Bij het meertje meer dan in de Manor, al is het daar erg gezelliger. Maar het is nu pas fijn.’
‘Ja, twee keer op een dag een meisje vingeren.’
‘Binnen het uur, mijn lieve en lekkere verkering.’
‘Ja, wrijf het er maar in, dat ik heet ben.’
‘Dat vind ik fijn. Als je maar niet te heet wordt.’
‘Ik controleerde net al of het zo bloot tegen je aanliggen kwaad kon. Ik houd mijn verstand er echt wel bij, hoor.’
‘Tot je begint te komen.’
‘Dan beslis ik heel snel of ik dat wil. Zo niet, dan stop ik. Ik ben toch ook een paar keer gestopt?’
‘Ja, je bent een lief, lekker, heet en verstandig meisje. Lieverd, zou je mij nog een keer willen verwennen? Ik ben opgewonden door zo lekker twee keer intiem aan je te komen.’
‘Zou dat wel verstandig zijn? Kijk niet zo droevig, ik plaag je maar. Als je graag wilt vraag je maar. Wacht even.’
Ze maakte zich los, stapte uit bed en trok een broekje aan.
‘Johnny, ik trek een broekje aan, om mezelf te blijven waarschuwen, dat ik voor vandaag wel genoeg gehad heb. Ga op je rug liggen. Tjonge, komt goed uit, dat ik én een laken én een handdoek klaargelegd had.’
Ze pakte een handdoek van onder de stoel en legde die over zijn buik.
‘Zo moet het gaan.’
Ze ging tussen zijn benen zitten.
‘Lag je ook zo bij die meiden? Op de kant? Met je paal omhoog?’
‘Ja, maar zonder handdoek. Ze maakten me later wel schoon. Maar die oom met die lange, die kwam na zijn beurt bij zijn verkering terug met lippenstift erop.’
‘Nou, een vrij complete behandeling, dus.’
Ze begon zijn stijve te strelen.
‘Kwamen je vier klodders toen op je buik?’
‘Nee, drie. Ik spoot nog niet zo ver. Ik denk, daarvoor, in het water, ruim twee. Maar ze zaten aan mijn stijve én aan mijn ballen.’
‘Ik begrijp de hint.’
Ze begon ook zijn ballen te strelen.
‘Fijn, zo?’
‘Ja, heerlijk, lieverd.’
‘Jij durfde mij te likken, ik durf nu ook meer. Zonder lippenstift.’
Ze boog zich voorover, nam zijn stijve in haar mond en streelde hem daarmee, voorzover ze hem in haar mond kon krijgen. Toen hij kreunde, kreunde ze terug.
‘Ik bedoel, ik ga komen, lieverd.’
Ze kreunde weer even en ging door. Na twee klodders haalde ze zijn stijve uit haar mond en richtte die naar boven. Er kwamen nog twee klodders, weer bijna tot zijn kin. Ze liet haar mond leeglopen op de handdoek. Ze streelde zijn kleiner wordende stijve voorzichtig, tot hij diep zuchtte, in plaats van te hijgen. Ze stond op, spoelde haar mond om bij de wastafel, pakte de handdoek van zijn buik, gooide die in een hoek en ging naast hem liggen.
‘Er kwam ongeveer net zoveel als daarnet. Waar haal je dat vandaan?’
‘Tijdens het jou strelen en likken voelde ik steeds scheutjes onderin. Ik denk, dat mijn ballen hard aan het werk waren. Oh, lieverd, wat deed je dat fijn.’
‘Ik vond het ook fijn. En stiekem, ik had al wat je binnen. Meer durfde ik nog niet.’
‘Dat hoeft ook niet. Het was zo al erg fijn, dat je weer wat, wat meer zelfs, van me binnen wilde hebben. Ging het?’
‘Ja, maar je tweede klodder kwam verkeerd terecht. Je spoot harder dan ik verwachtte. Ik moest stoppen om me niet te verslikken. Volgende keer beter.’
‘Graag, als je wilt. Niet vies?’
‘Ik heb eigenlijk niet geproefd. Het plakte alleen.’
‘Afgezien van het lekkere, ik vind het heel fijn dat je het wilde doen. Later hoop ik alles diep in je gleufje te spuiten.’
‘Dat lijkt me een betere plek.’
‘Ja, maar dat kan niet altijd.’
‘O. Nee. Ik dacht vroeger, als ik met mijn ouders in de tuin zat, wel eens aan dat ze gevrijd hadden om mij te maken. Allebei helemaal bloot op bed, stijve in gleuf, wippen, klaarkomen en dat paps dan zaadjes in mams spoot. Ik zal vast voortaan ook moeten denken aan dat mams paps ook aftrekt en pijpt.’
‘Dat deed ze vast vóór hun trouwen al, ook als ze niet ongesteld was. Kreeg ze ook alvast af en toe wat van hem binnen.’
‘Tja. Nog even kussen, dan aankleden en jij naar huis.’
‘Lieverd, het is nog zo vroeg.’
‘Eh, pas vier uur? Ik dacht dat het later was. Ja, blijf nog maar lekker.’
‘Trek je je broekje uit?’
‘Liever niet, Johnny. Anders ga je me weer likken of vingeren.’
‘Tja. Zoals je wilt.’
‘Wat ik wel wil, is aan je eikeltje likken.’
‘Oei. Dat kan nog niet.’
‘Als we gaan kussen, jij streelt mijn borstjes en ik masseer je ballen voorzichtig, zou je dan nog een keer een stijve kunnen krijgen? Lozen hoeft niet.’
‘Ik weet het niet.’
Ze grinnikte.
‘Proberen, en maar zien?’
‘Je bent een erg heet meisje.’
‘Je steekt me aan, met jouw hitte. Als je me niet te jong zou vinden had je al met me gevreeën, als je de kans gekregen had.’
‘Waarschijnlijk wel. Goed. Masseer mijn ballen maar. Oh, lekker, je hete handje.’
‘Ik ga af en toe iets hoger voelen, of er al groei in zit. Dan ga ik daar helpen. Of zal ik aan je pikkie gaan sabbelen?’
‘Wat je wilt. Ik vind alles van je fijn.’
‘Ik weet het, daarom houd ik mijn broekje aan.’
Ze ging weer tussen zijn benen zitten.
‘Je vergeet een handdoek.’
‘Nee, ik ga je leegzuigen.’
‘Reníta!’
‘Één keer, lieverd, daarna zal ik bedaren.’
‘Geloof je dat zelf?’
‘Anders zeg je maar, nee, later.’
Ze boog zich voorover, nam zijn kleintje in haar mond en streelde hem daarmee. Al gauw voelde hij leven in de brouwerij. Hij kreunde, toen ze zijn pikkie niet meer helemaal in haar mond kon houden. Ze stopte.
‘Ja, ik kan hem niet helemaal warm houden. Zeg maar, goed, later.’
‘Ja, in je gleuf, later.’
Ze ging verder, stopte even later.
‘Ik krijg je velletje niet over je eikeltje.’
‘Mmmm. Hij is te droog. Durf je over de punt te likken?’
‘Natuurlijk, jij likt in mijn gleuf.’
Ze ging weer verder, stopte even later weer.
‘Daar is hij. Mooi, Johnny.’
‘Mmmm, zo lekker. Wat durf je veel.’
‘Omdat ik veel wil, voor deze keer. Geen kiekeboe, maar je mooie eikel met mijn mond en tong strelen.’
Ze deed het. Al gauw begon hij te hijgen en wat te schokken.
‘Daar komt het.’
‘Mmmm.’
Ze hield hem in haar mond tot hij klein was.
‘Oh, Johnny, wat vond ik het fijn. Ik heb er nu, volgens mij, alles mee gedaan wat er kon. Je velletje terugschuiven, je eikel likken en strelen, je zaadjes opvangen. Het was niet veel, dus kon ik het makkelijk doorslikken. Ik kreeg zelfs makkelijk je velletje weer over je eikeltje, toen je stijve kleiner werd.’
Ze stond op, spoelde haar mond om bij de wastafel en ging naast hem liggen.
‘Je bent erg ondeugend. Maar het was heel fijn en heel lekker. Renita, ik voel me erg bloot en erg kwetsbaar, als mijn eikel bloot is. Één tikje erop en ik vlieg tegen het plafond. Maar je deed het zo fijn en gevoelig.’
‘Ik voel me ook erg bloot, als ik met mijn benen wijd lig. Kwetsbaar alleen voor eh een onbevoegde stijve. Later mag je er je stijve induwen en zal ik hem net zo lekker proberen te behandelen als nu. Wat meer, of veel meer spuiten mag je dan ook.’
‘Renita toch.’
‘Ja, ik draai een beetje door. Hopelijk is je eikeltje niet langs mijn tanden gekomen.’
‘Dat heb ik niet gevoeld. Je strelen en likken was heerlijk zacht. En vochtig.’
‘Het zal best fijn gaan, later. Ik heb geen tandjes in mijn gleuf. Verder, je hebt gezegd, dat vrouwen een beetje nat worden, onderin, als ze opgewonden raken. Voor de smering. Ik dacht, voor, of tegen, de wrijving tussen stijve en gleuf. Maar dus ook om je velletje terug te laten schuiven en je eikeltje niet droog te laten worden.’
‘Wat wil je toch weer precies weten hoe alles werkt.’
‘Jij niet?’
‘Tot een jaar geleden dacht ik, als ik maar klaar kom. Maar met jou is alles een feestje. Met later een hoogtepunt en heel lang veel feestjes.’
‘Sinds ik jou voor het eerst bloot zag vind ik ook alles met je een feestje. Niet alleen ons scharrelen, ook ons praten. Je weet zo veel en legt zo fijn uit.’
‘Het meest is toch bedoeld voor tijdens het scharrelen.’
‘Nou, ook over andere onderwerpen. Zoals mijn huiswerk.’
‘Gaat goed, hè?’
‘Ja, goed genoeg. Maar scharrelen is fijner. Ook praten onder het scharrelen.’
‘Over scharrelen.’
‘Of over wat we voor elkaar voelen.’
‘Of over hoe we aan elkaar gaan voelen.’
‘Je hoeft nu niet meer alles van tevoren precies te zeggen. Bij het meertje kan ik aan je pikkie zien wanneer je graag wilt lozen, dat hoef ik ook niet meer te vragen.’
‘Renita, als ze me in het zwembad beetpakken, of als ik denk dat ze me beet gaan pakken, krijg ik een stijve, al heb ik geen enkele zin om daar dan iets mee te gaan doen. Dat wil ik, later, alleen bij jou.’
‘Fijn. Ik snap het wel, hoor. Ik zie toch de reacties van jongens, als ze bij een meisje tussen hun benen mogen kijken? Maar lang niet allemaal vragen ze dan dat meisje mee het water in. Nou ja, de jongsten wel, die pakken alles wat ze maar pakken kunnen. Maar de wat ouderen worden toch wat selectiever.’
‘Ja, je wilt wat meer praten, meer contact. Woordeloos klaarkomen is dan niet voldoende meer. Nou ja, na een week werd ik minder selectief, dat snap je wel.’
‘Ja, natuurlijk. Voel je je leeg?’
‘Ja. En mijn eikel is wat gevoelig. Waarschijnlijk van je tong.’
‘Maar niet meer doen?’
‘Dat zal morgen wel over zijn. Dat was het ook, nadat je me de eerste keer verwend had. Die klodders waren groter dan normaal. Verder voorlopig maar niet zo eh uitvoerig, lieverd. Laat voorlopig mijn eikel maar binnenboord, dan verwen je me al genoeg. Of wil je dat toch?’
‘Ik zal proberen om hem binnenboord te houden. Het is al fijn dat ik hem heb mogen, en durven trouwens, aanraken. Ik kan daar aan denken, als ik je laat komen. Je komen was toch ongeveer hetzelfde.’
‘Ja, net zo lekker. Jammer voor meisjes, maar afgezien van het fijne gevoel dat je me wilt verwennen, is het erg lekker om die klontjes omhoog te voelen komen en door mijn stijve te voelen gaan. En het trotse gevoel, ik spuit zaadjes.’
‘Meisjes hebben ook wel iets van trots, hoor. Dat ze borsten hebben waar jongens graag mee willen spelen. Ja, lekker. En dat ze een gleuf hebben waar jongens in willen. Blijf uit mijn broek. En als ik ongesteld ben denk ik, vervelend, maar het is wel het bewijs dat ik een kindje kan krijgen.’
‘Erg vervelend?’
‘Dank u voor uw belangstelling. Ik ben wel blij dat je nooit doorvraagt, als ik niet naar het meertje wil.’
‘Ik heb een zus, hoor. Er ontgaat je in een caravan niet zo veel. Ze doet er niet moeilijk over.’
‘Fijn voor je.’
‘Ja. Als je het nodig vindt vertel je er maar over. Crystal en ik gaan prima met elkaar om, maar we leven ons eigen leventje.’
‘Je hebt verteld, dat je amper aan je moeder komt, en iets meer dan amper aan je zus.’
‘Ik streel mijn moeder alleen over haar doos, Crystal ook over haar gleuf, met een vinger. Bij de rest streel ik er ook een beetje in.’
‘Hoe ben je daar ooit mee begonnen?’
‘Als het niet naar hun zin was maakten ze me dat wel duidelijk. Trokken ze mijn hand terug of duwden mijn vinger er verder in. In het begin alleen dat laatste. Ik weet al een paar jaar van allemaal wat ze lekker vinden.’
‘Onthoud je dat?’
‘Ja, om het gezellig te houden.’
‘Lief, hoor. En wat doen ze bij jou?’
‘Mijn moeder streelt me er, op een enkele keer na, alleen erover. Of ze knijpt er een beetje in, net als Crystal, om te voelen hoe stijf hij is. De anderen pompen ook een beetje.’
‘Pompen!’
‘Ja, omhoog en omlaag, om me een stijve te laten krijgen. Niet als er kinderen onder de twaalf zijn, dan wordt overal alleen maar over geaaid. Ook bij die kleinen, hoor, anders gaan ze zich afvragen waarom ze niet mee mogen spelen.’
‘Zo ben jij ook begonnen.’
‘Ja. Na een paar keer kijk je er niet meer van op, als je pikkie even gestreeld wordt, door wie dan ook. Dan streel je zelf ook af en toe een meisje over haar gleufje. Ze giechelden dan. Ik moest alleen onthouden, dat ze bij het meertje iets minder gezellig deden en het daar niet mocht, op de kant. Went gauw, dat verschil.’
‘Ik heb, geloof ik, al eens gezegd, dat ik niet wist dat er zo veel bij een kennismaking kwam kijken.’
‘Nou, met de gebruiken in de Manor ben ik al jaren bekend. Daar ging mijn pikkie van hand tot hand, zogezegd. Het maakte het in de caravan ook makkelijk. Het is wat krap, maar we hadden wel eigen slaapkamers. We hoefden daar ook niet op te letten om niets bloots te laten zien. Geen gedoe met badjassen of zo, op weg of terug van de badkamer. Van jongst af aan zagen Crystal en ik onze ouders bloot. En elkaar. Ik heb Crystal borstjes en haartjes op haar doos zien krijgen en zij mijn pikkie omhoog zien komen. Maar de mooiste plek voor mijn pikkie is sinds een tijdje jouw hand. Of soms je mond. Kom jij tekort, lieverd?’
‘Wat? Nee, niets. Nou ja, voorlopig. Je bent redelijk vaak bij me en je verwent me heerlijk.’
‘Fijn, lieverd. Nog even kussen, dan aankleden en ga ik naar huis.’
Dat werd gedaan.

Met Thomas en Crystal

‘Johnny, zullen we bij je zus en haar verkering gaan zitten?’
‘Ja, leuk.’
Ze liepen er naar toe.
‘Crystal, Thomas, dit is Renita. Jullie hebben al het één en ander over elkaar gehoord.’
‘Ja, kom erbij zitten. We hebben elkaar niet eerder willen storen, maar het is wel tijd voor een betere kennismaking. Tevreden over mijn broertje, Renita?’
‘Ja, meer dan tevreden zelfs. Je zal het wel zo’n beetje weten, vrij snel wilde ik hem al niet meer kwijt. En voor mezelf houden.’
‘Ja. Ik kwam er pas vlak voor mijn achttiende achter. Ik had meer moeilijkheden met het leeftijdsverschil dan Johnny. Ik heb Tom tot die tijd gedeeld met andere meiden. Tja, mijn eigen schuld.’
‘Vanaf wanneer?’
‘Vanaf dat hij hier kwam, net na zijn twaalfde. Drie jaar lang. Ik ging één keer per jaar met hem het water in, meer wilde ik niet, om hem geen hoop te geven. Want hij wilde meer, verkering.’
‘Ik heb gelukkig nooit hoeven zien dat Johnny met een ander meisje het water inging. Hij is er ook zo gauw het kon mee gestopt.’
‘Zodra jij hem liet lozen?’
‘Eh ja.’
‘Was dat gauw?’
‘Een week of zes nadat ik voor het eerst hier kwam, na mijn twaalfde.’
‘Knap van hem, daarvoor deed hij het minstens twee keer per week. Hij wilde nog vaker, maar dat mocht niet. Al waren er genoeg die hem wel vaker wilden. Hè, Johnny?’
‘Ja, keus zat, maar niets voor blijvend. Renita vroeg me gelijk om te minderen, met andere meiden. Tot ze het bij me durfde heb ik het maar één keer in de week met een ander meisje gedaan, ik had geen zin in natte dromen. En ik heb haar die eerste keer ook gelijk gevraagd om met me te lopen. Ik zag er direct wat in.’
‘Ze lijkt me wel wat voor je. Durfde, Renita?’
‘Het was meer dat ik eerst zeker wilde weten dat we veel vóór elkaar voelden, voor ik áán hem ging voelen. Ik had geen zin om zomaar een jongen te laten lozen, daar zochten ze maar een ander voor. En ook niet om me door jan en alleman te laten bevoelen, enzovoorts. Ik kon zonder, ik wist toch niet wat klaarkomen was. Ik heb hem me eerst veel laten vertellen, vóór we wat deden, want ik wist niet veel. Nog geeneens hoe een stijve eruit zag, van dichtbij. Hij deed dat, dat vertellen, zo lief en goed, dat ik al gauw van heel gek verliefd op hem werd. En een keer gevraagd heb, op mijn kamer, of hij me zijn stijve wilde laten zien. Hij deed dat direct, zonder aarzelen. Je zei net, mijn broertje, alsof hij nog niet 's middags hier mocht komen. Maar hij had een prachtige, grote stijve. Ik vond het zo lief van hem, dat ik zo lang kijken mocht als ik wilde, dat ik wel intiemer met hem wilde worden. En hem zelf wilde gaan laten lozen, ik gunde het geen ander meisje meer om hem eh aan te raken.’
‘Tja. Ik hoop niet dat je vindt dat ik veel vraag.’
‘Nee, dat doe ik zelf meestal ook. Heb je Johnny’s stijve wel eens gezien? Hij heeft al verteld dat je die wel eens vasthoudt.’
Crystal grinnikte.
‘Nou, je bent inderdaad niet bang om iets te vragen. Ja, ik houd hem wel eens vast, in het zwembad van de Manor. Als meerdere meisjes me dan voor geweest zijn heeft hij een stijve, anders wat minder. Gezien niet zo goed. Doordat het zwembad rechte wanden heeft is het water onrustig. Hier is het water rustiger, gladder, door de schuine kanten, golven weerkaatsen daar niet op. Daar zie ik die van Tom goed.’
‘Geen andere?’
‘Niet meer sinds Tom en ik verkering hebben.’
‘Sinds wanneer?’
‘Net voor mijn achttiende. Ik hoop dat Johnny het na zijn demonstratie en alle uitleg ook goed deed. Eh, jou verwennen, bedoel ik.’
‘Hij deed alles vreselijk lief en voorzichtig. Nog.’
‘Gelukkig. Ik was een beetje bezorgd.’
‘Voor wie?’
‘Voor jou. Of je tegen een oudere jongen, die nogal wat uitgespookt had, kon.’
‘Ik neem hem niets kwalijk, hij kende mij nog niet. Zag me alleen af en toe van niet te dichtbij, aangekleed. Ik ben erg blij dat hij veel weet en wat ervaring heeft. Hij zit bij mij nooit te prutsen. Hij is heel voorzichtig en weet binnen de kortste keren hoe ik iets het lekkerst vindt.’
‘Tja, dat is natuurlijk een voordeel. Tom vindt het ook helemaal niet erg, dat ik hem vlak voor zijn twaalfde wat geleerd heb.’
‘Vóór zijn twaalfde?’
‘Dat is een lang verhaal. Een andere keer.’
‘Goed. Achteraf gezien heb ik Johnny een tijd te weinig gegund. En mezelf. Maar we eh scharrelen al een tijd vaker dan in het begin. Twee keer, in plaats van één keer, als we hier zijn. Crystal, Tom, als ik zo vrij mag zijn, hebben jullie plannen?’
‘Net voor mijn achttiende ben ik plannen gaan maken en heb het daar langzamerhand met Tom over gehad. Over onze gezamenlijke toekomst.’
Renita grinnikte.
‘Ook net voor je achttiende. Zat bij die plannen en het daar met Tom over hebben ook verkering krijgen?’
Crystal bloosde een beetje.
‘Je bent veel te slim. Ja. Ik had hem afgehouden, omdat ik hem te jong vond. Net voor mijn achttiende ben ik daarvan afgestapt, na advies gevraagd te hebben aan een stel dat ook jaren scheelt. Tom heeft mij om verkering gevraagd, maar ik had het natuurlijk uitgelokt. Hem duidelijk gemaakt dat ik hem voortaan wel wilde.’
‘Natuurlijk, zo gaat dat. Net na mijn twaalfde ben ik op Johnny afgestapt en heb hem gevraagd of we beter contact konden maken. Dat wilde hij en vroeg me gelijk of ik met hem lopen wilde. Een zelfde omweg, dus.’
‘Leuk. Fijn dat je het verteld, Renita. Ik vond het van mezelf niet helemaal ideaal.’
‘Ach, wat maakt het uit wie ergens mee begint. Johnny vindt me aan de jonge kant, hij begin niet vaak zelf wat. Dan doe ik het wel. Bijvoorbeeld, gevraagd of hij me kussen wilde leren.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Ja, dat is ook indirect. Deed hij het goed?’
‘Nee, hij hield zijn handen thuis. Eerder vond ik het fijn, maar dat kussen vond ik al zo intiem, dat ik wilde dat hij me beter vast ging houden. Oftewel, dat hij ondertussen ook mijn borstjes streelde. Ik vermoedde dat hij dat te snel zou vinden, dus heb ik hem eerst gevraagd of hij het over mijn bloes wilde doen.’
‘Tjonge.’
‘Crystal, ik vind het niet erg als Renita me iets vraagt. Ik wil niet te snel met haar, en niets doen waar ze niet aan toe is. Ik doe niet alles waar ze om vraagt, soms weiger ik. Maar een enkele keer doe ik iets meer. Zoals, de eerste keer dat we in het water gingen, zouden we elkaar alleen een beetje strelen. Maar ik kon het niet laten om niet alleen over haar gleufje te strelen, ook er iets in.’
‘Nou, dat had je wel verdiend, door je verder in te houden. Maar eh, alleen strelen? Een afgang voor Renita, want dan kom je met een stijve uit het water.’
‘Dat was de bedoeling, ik had mijn handdoek bij de rand van het water gelaten. Een afgang vond ze niet erg, andere jongens interesseerden haar toch niet. Maar ze praatte me om, om me toch te laten lozen, na al dat wederzijds gestreel. Ze deed het voor het eerst, maar het was al beter dan ooit.’
‘Beter dan die meiden het honderden keren ervoor deden? Fijn. Daarna nóg beter geworden?’
‘Ja, want die eerste keer wist ze nog niets over eikeltjes.’
‘Welja. Daar heb je vast ook les over gegeven.’
‘Ja. Ze is een snelle leerling. Heerlijk. Ik heb ook over haar clitoris verteld. Omdat ze zo snel is ben ik daar nog maar afgebleven.’
‘Tjonge, je doet ook van alles.’
‘Ik moet wel. Ze wil alles weten en alles uitproberen. Maar voor sommige dingen is het veel te vroeg. Helaas.’
‘Wie wat bewaart die heeft nog wat. Over onze plannen verder, ik blijf hier 's middags komen tot Tom ook 's avonds mag, we hopen eerder dan op zijn achttiende. Ik ben inmiddels assistent hovenier op de Manor, Renita. Als Tom van school komt wordt hij daar tuinman en zo gauw het kan butler.’
‘Tjonge. Mooi, zeg.’
‘Ja. Ben je wel eens op de Manor geweest?’
‘Nee. Johnny wel. In het zwembad, in ieder geval.’
Crystal en Tom grinnikten.
‘Ja. Heeft hij je verteld wat hij daar uitspookt?’
‘Ik denk, dat hij alles over zichzelf verteld heeft.’
‘O. Je bedoelt, dat hij niet veel over anderen verteld heeft?’
‘Niet zo veel. En dan nog vaak zonder namen te noemen. Ik weet dat hij me veel meer zou kunnen vertellen, want af en toe gaat zijn mond open en gelijk weer dicht. Kijk niet zo verbaasd, Johnny. Dacht je dat ik alleen naar je pikkie zat te kijken?’
‘Wel vaak. Maar als je dat gemerkt hebt, waarom heb je me dan steeds niets gevraagd?’
‘Ten eerste, ik had belangrijkere dingen aan je te vragen. Ten tweede, ik vertrouw er op dat je me iets vertelt wanneer ik er aan toe ben. Je doet ook steeds pas iets met me wanneer ik er aan toe ben.’
‘Ja, dat klopt allemaal. Ik doe ook liever wat met je dan zomaar verhalen te vertellen.’
‘Zoals, Johnny?’
‘Ik doe rustig aan, zus, ze weet nog geen één procent. Bijvoorbeeld, zes keer zes, zonder namen te noemen.’
‘Ja, alles op z’n tijd. Ik weet er ook nog wel een paar. Renita, je bent nu dertien, hè? Toen Johnny me voor het eerst iets over je vertelde, in vertrouwen, heeft hij me verteld dat je vaak veertien of vijftien leek. Nou, je lijkt me nu net zo oud als Tom, ook vijftien.’
‘Dank je wel. Ik weet dat het niet zo is, maar Tom en Johnny lijken wel even oud.’
‘Als ik wat mag zeggen, ik vind dat je mooie en grote borstjes hebt.’
‘Dank je, Tom. Verder?’
‘Verder? O. Je rode haartjes op je doos staan mooi bij het haar op je hoofd. Iedereen kijkt er naar.’
‘Het zal bij kijken moeten blijven, want ik wil alleen Johnny aan mijn lijf. Ik weet dat ik hier eh uit de toon val, maar ik ben nu eenmaal zo. Zodra ik met Johnny kennis gemaakt had, had ik geen enkele behoefte, zelfs een afkeer, aan kennismaken met andere jongens. Zonder dat ik afkeur wat anderen doen. En ik houd mijn ogen niet dicht. Toen ik zei dat je me net zo oud als Johnny leek, bedoelde ik ook, dat je ook een mooie grote pik hebt. Nu al, zo te zien net iets stijf.’
Renita glimlachte, de anderen grinnikten.
‘Tja, dat komt van twee mooie gleufjes in zicht. Johnny, ik vind Renita ongeveer net zo mooi glimlachen als Crystal.’
‘Ja, Tom. Dat zien we bij andere meiden niet, hè? Dat is liefde. En vast een beetje lust.’
Nu grinnikten ze allemaal.
‘Kan je tegen een lekker verhaal, Renita? Ik heb zin om je toch het verhaal over Tom te vertellen.’
‘Graag, Crystal. Ik kan er vast wat van leren.’
‘Nou, we zullen het er nu even niet over hebben of je dat nog nodig hebt. Toen Tom bijna twaalf was, werd er ontdekt dat hij nog geen helemaal stijve kon krijgen, maar al wel kon lozen. Hoe dat ontdekt werd een andere keer.’
‘Ja, goed, maar vind je het niet erg, dat het me verteld wordt, Tom?’
‘Nee. Johnny weet het ook al.’
‘Ja. Tom kon nog niet naar het meertje, met een pikkie wat nog niet horizontaal kwam. Hem zichzelf laten lozen was natuurlijk geen optie. Een paar meiden en ik mochten, omstebeurt, op zijn kamer, één keer per week, zijn pikkie strelen tot hij klaarkwam, tot die een echte stijve kon worden. Zo vaak dat kon, tot hij leeg was. En als tegenprestatie moest hij ons verwennen, we zouden hem wel leren hoe dat moest. Toen hij bij het meertje kwam kon hij genoeg laten zien en was hij al aardig volleerd.’
‘Tja, zo helpt de één de ander. En vertelt de één de ander wat. Ik weet ook wel wat in die stijl. Johnny mocht me op mijn kamer met mijn huiswerk helpen. Al gauw werd het méér, kussen en een beetje strelen. En mocht hij één keer per week langs komen, ook als ik geen hulp bij mijn huiswerk nodig had. Een tijd geleden, toen ik een keer van het meertje thuiskwam, zei mijn moeder, je kijkt zo verheerlijkt, heeft hij je klaar laten komen? Ik zei, nog nét niet, maar ik hem wel. Tja, zei ze, ik ben ook jong geweest, maar doe rustig aan. Een paar weken geleden vroeg ik, zou u bezwaar hebben tegen één extra handdoek in de week in de was?’
‘Tjonge. Wat zei ze?’
‘Ik heb geen bezwaar. Maar vraag om toestemming voor jullie verder gaan.’
‘Tjonge.’
‘We komen hier om nog een beetje sociaal te blijven. Het is op één of andere manier ontstaan, dat er in het zwembad in de Manor en hier in het water iets mag, omdat het daarin niet zo opwindend is. Nou, dat klopt, op mijn kamer is het fijner. Je handen glijden nergens af, er is bij het strelen meer wrijving. Je moet wennen om het voorzichtig en toch lekker te doen, anders is het te vlug voorbij. Er is meestal tijd genoeg voor allebei twee keer.’
Het bleef even stil.
‘Tjonge. Dank je wel, Renita. Je lijkt wel achttien. Tom, zou jij je ouders iets kunnen vragen? In de caravan is het net of de familie naast ons staat, als we daar op mijn kamer kussen. Voor meer vind ik het daar niet zo geschikt.’
‘Nee. Ik zat er al aan te denken. Ik heb tijd nodig om dat goed aan te pakken.’
‘Tom, als het zo vroeg bij je begonnen is, denk ik dat je hier tekort komt. Ik bedoel, te veel hebt om het hier kwijt te raken. Jullie mogen vast niet zo vaak het water in als fijn voor je zou zijn. Ik neem aan, dat je toen voor de hulp van die drie meiden toestemming van je moeder had. Zou Crystal nu ook niet je bij je thuis mogen helpen? Tot je ‘s avonds naar het meertje mag?’
Het bleef weer even stil.
‘Wat ben je slim, Renita.’
‘Nee, niet slim, Tom. Dat is eerlijk duurt het langst. Dat doe ik thuis ook. Daarom mag ik thuis zo veel, met Johnny. Ik mag nog wel even doorvragen, hè? Als ik jullie hier zie, gaan jullie meestal twee keer het water in. Af en toe zelfs drie keer. Hoe vaak per week komen jullie hier?’
‘Bijna iedere dag. Al is het maar voor vlug één keer.’
‘Voor jou?’
‘Niet altijd. Voor Tom.’
‘Tjonge. Wil hij zó vaak?’
‘Hij móet zo vaak. Wil je even, Tom?’
Tom stond op en ging naast Renita staan.
‘Voel mijn ballen eens.’
‘Nee, dank je. Laat Crystal je maar bevoelen. Zittend, onder een handdoek. Daarom zal je vast vaak haast hebben.’
Tom ging op zijn hurken zitten.
‘Nee, daarom niet. Lief en slim kleintje, je hoeft niet overal aan mee te doen. Maar je moet je niet helemaal afzonderen. We waren blij dat jullie bij ons kwamen zitten. We wisten niet zo goed hoe jullie op gezelschap gesteld waren. We hebben je nu een beetje leren kennen. We vinden het fijn en gezellig dat je meepraat en zo openhartig bent. We willen je geen contact met andere jongens opdringen. Ben je bang voor jongens, op Johnny na?’
‘Nee. Ik heb thuis, tot m’n twaalfde, bloot met jongens gespeeld. We hebben een zwembad in de tuin. Ik zal vast wel eens een pikkie vastgehad hebben, en bevoeld zijn. Maar het interesseerde me niet. Ik ben gek op Johnny geworden door zijn uiterlijk, aangekleed, en zijn lieve blik als hij naar me keek, jaren lang. Hier raakten we aan de praat en werd ik nog gekker op hem. En wilde ik hem vast gaan houden en door hem vastgehouden worden. Steeds een beetje intiemer. Ik heb eh geen ruimte voor andere jongens. Ik heb van mijn moeder wel eens gehoord over de jeugdliefde van je ouders, Tom. Bij ons is het later pas liefde geworden, maar je moeder heeft, denk ik, ook meer dan genoeg aan je vader.’
‘Ja, je moest eens weten.’
Tom, Crystal en Johnny grinnikten.
‘Je hoort nog wel een keer waarom we dat leuk vinden. Maar mijn moeder komt in de Manor wel een beetje aan andere jongens, mannen, net als al het vrouwvolk. Ook aan Johnny en mij. En andersom. Voor de gezelligheid.’
‘Als het anders gelopen was, had ik hier vast meegespeeld. Johnny heeft gezegd, min of meer, dat als hij mij eerder had ontmoet, dat hij ook geen behoefte had gehad om hier met anderen te spelen. Ik vind het niet erg dat hij al zo veel gevoeld heeft en bevoeld is, maar ik wil dat niet. Ik wil voor Johnny nieuw blijven.’
‘Wij respecteren dat, natuurlijk. Maar, als je gezellig met ons clubje mee wilt blijven praten, krijg je veel verhalen te horen. Als je die wilt snappen heb je een bepaalde kennis nodig. Zoals over de jeugdliefde van mijn ouders. Snap je?’
‘Ja, natuurlijk. Als je het eind van een verhaal wilt snappen, moet je ook het begin weten.’
‘Juist. Je zei net, als het zo vroeg bij je begonnen is. Je bedoelde natuurlijk mijn zaadjesproductie.’
‘Je bedoelt zaadproductie. Ik heb geen probleem met dat soort woorden, hoor.’
‘Prima. Om die zaadproductie te begrijpen moet je even aan mijn ballen voelen.’
‘Waarom vertel je niet gewoon wat er aan de hand is?’
‘Omdat je dat niet zal geloven. Niemand doet dat, het is te onwaarschijnlijk. Zonder even te voelen kan je alle verhalen niet geloven.’
‘Het mag niet, zo open en bloot.’
‘Als de oudere meiden moeilijkheden maken leg ik het wel uit. Dat je niet met me het water in wilt maar toch op de hoogte moet zijn. De meeste meiden weten het al, hebben al in het water aan me gezeten.’
‘Nou, vooruit dan maar, dan zal ik het wel overleven. Maar ga staan, anders zit je pikkie in de weg.’
Hij ging staan. Ze pakte zijn ballen.
‘Oei. Je hebt gelijk. Ik had het nooit geloofd. Nou, voor één keer wat meer.’
Ze pakte zijn pikkie en bevoelde hem.
‘Dank je wel. Ga maar weer zitten.’
Tom deed het.
‘Je pikkie vond ik niets bijzonders. Ik werd niet warm van eraan voelen, bij Johnny altijd wel. Maar die ballen? Heel bijzonder. Denk ik, want ik kan alleen maar met die van Johnny vergelijken.’
‘Die heb ik ook vastgehad, Renita. Voor de gezelligheid en om mijn broertje te vergelijken met alle andere jongens die ik beet gehad heb. Allemaal ongeveer even groot. Die van Tom zijn duidelijk abnormaal groot.’
‘Dat is niet te zien, zijn zakje is even rimpelig als de andere die ik hier zie. Heb je geen last bij het lopen, Tom?’
‘Nee. Maar ik wil wel graag iedere dag leeg genoeg raken om geen natte droom te krijgen. Of om mezelf te moeten helpen. Overvol in slaap vallen lukt niet.’
‘Zoiets als een volle blaas?’
‘Ja, goed bedacht.’
‘Ik bedenk nog wat. Johnny heeft me verteld, dat hij iets niet van zijn vader geërfd heeft. Voorlopig niet, in ieder geval. Weten jullie dat?’
Crystal grinnikte.
‘Ja, anders had hij hier en in de Manor altijd een handdoek nodig gehad.’
‘Ja, dat bedoel ik.’
‘Waarom zei je het dan niet?’
‘Over de continue stijve van zijn vader praten?’
‘Waarom niet? Al dat eromheen gedraai is overbodig.’
‘Goed. Als jullie, en ook ouderen, in het zwembad in de Manor aan elkaar zitten, dan zijn die grote ballen vast daar ontdekt.’
‘Ja, net voor z’n twaalfde, door een tante. Het is toen gecontroleerd door zijn moeder en nog twee tantes.’
‘Tjonge, ik zie het voor me. Zoals hij net naast me stond. En dan achterelkaar vier vrouwen, ook helemaal bloot, natuurlijk, aan zijn ballen voelen. Vast ook aan zijn pikkie, net als ik, want die wil je dan ook wel controleren. Eh, die tante, verwachtte die soms dat Tom met z’n puberteit grote ballen zou krijgen? Is dat soms erfelijk?’
‘Ja.’
‘O. Is die zes keer zes je vader, Tom?’
‘Ja, slimmerd. Snap je nu, waarom we zo’n lol hadden, toen je zei, je moeder heeft, denk ik, ook meer dan genoeg aan je vader?’
‘Tjonge.’
‘Het zwembad in de Manor is in principe alleen voor de familie Wellingten. Maar vrienden onder het personeel mogen er ook komen. Zoals onze ouders. De familie doet niet moeilijk over uitzonderingen, waarschijnlijk mag jij er ook komen. Dan kan je ook eens aan mijn vader voelen.’
‘Ik denk het niet.’
‘En aan de graaf, die heeft een heel dikke. Crystal kan er geeneens met één hand omheen.’
‘Welja!’
‘Johnny zit ook graag even aan die tante. Die heeft borsten waar je per stuk twee handen voor nodig hebt.’
‘Ja, Johnny?’
‘Ja, Renita. Toen ik belangstelling voor meiden kreeg en mijn pikkie voor het eerst een beetje stijf werd, durfde ik niet aan meiden van mijn leeftijd te gaan voelen. Maar die tante is vreselijk aardig en vrij, ik dacht, die stuurt me niet weg. Dat deed ze ook niet. Toen ik, in het water, mijn handen op haar borsten legde trok ze me tegen zich aan en pakte mijn ballen. Toen durfde ik die grote borsten ook te masseren. Toen ze, na even, mijn ballen ging masseren, durfde ik haar doos te pakken. Toen ze mijn pikkie pakte durfde ik ook aan haar gleuf te voelen. Ze duwde zelf een vinger van me er een beetje in. Ik moest stoppen en me losmaken, toen ze mijn pikkie op en neer ging bewegen, pompen vond ik het. Ze was niet boos, ze glimlachte naar me. Achteraf gezien, ze probeerde natuurlijk mijn pikkie helemaal stijf te krijgen, maar dat lukte toen nog niet. Daarom vind ik het wel leuk, en zij ook, om af en toe die grote borsten lekker te masseren en haar een beetje te vingeren. Zij masseert mijn ballen en pikkie lekker. Als ik nog geen stijve heb lukt het haar dan wel. Tom is ook zo begonnen. Toen ontdekte ze zijn grote ballen en begon er tegen zijn moeder over. Tom pakt tante ook af en toe. Het is dat het netjes moet blijven, anders had ik Tom al eens voorgesteld om ieder een borst te pakken, ieder een vinger in haar gleuf en haar twee pikkies tegelijk te laten eh behan- delen.’
‘Nou, Johnny!’
‘Twee vingers kan ze wel hebben, die van oom Mark is dikker. Ach, meisje, als je jong bent en alle meisjes even aardig vindt pak je wat je pakken kan. Maar bij Tom en mij is dat nu over. We hebben allebei onze liefde gevonden en in de Manor strelen we alleen nog wat voor de gezelligheid. We gunnen het vrouwvolk daar ook wel wat.’
‘Ja, ja. Leid me niet af. Tom, hoe is ontdekt dat je al wel kon lozen?’
‘Jij denkt ook door, zeg. Je stelde je net iets voor, vier op een rij. Die tante zag dat ik problemen kreeg door dat viervoudige gemasseer van mijn ballen en het voelen hoe stijf mijn pikkie was, en ging me uithoren over mijn zaadproductie. Het was al langer bekend dat mijn vader van die grote ballen had en zes keer op een dag kon lozen. Tante had bij mijn geboorte al gevraagd of ik grote balletjes had. Mijn moeder had gezegd, ik heb eerst gekeken op wie hij leek, toen zijn balletjes bevoeld. Het waren toen kleintjes. Ik moest bekennen dat ik mezelf al een paar keer had laten lozen, als ik overvol zat. Maar met een halfstijf pikkie durfde ik niet naar het meertje. Crystal en nog twee meiden mochten me toen, op mijn kamer, helpen, tot mijn pikkie recht overeind kon staan. Die twee leerden me ook vingeren. Daarna, bij Crystal, op een andere avond, kon ik het al goed.’
‘Die twee op dezelfde avond?’
‘Nou, je mist weinig. Ja, die twee schelen wel een paar jaar, maar doen veel samen. Ze wilden graag samen met me spelen. Nou, ze zaten elkaar soms in de weg, of moesten op hun beurt wachten, ik had steeds genoeg te grijpen. Afgezien van vingeren leerde ik ook hoe stevig ik aan borsten kon komen. Ik was altijd al een beetje gek op Crystal, ik wilde toen meer met haar, verkering.’
‘Hij was toen niet zo klein als jij, Renita. Maar ik vond hem wel klein. Een schattig bloot jongetje. Met een pikkie wat recht vooruit stond. Maar hij spoot goed. En hij deed bij mij zo z’n best. En was zo leergierig en gretig. Hij likte mijn gleuf ook. Zo jammer, de keer daarop was de laatste, toen, zijn pikkie stond bijna rechtop. Nog een beetje een dunne, later werd hij dikker. Tja, tussen mijn twee beurten had hij nog een beurt met Emily en één met Bianca gehad. We hadden succes met ons werk, al weet je natuurlijk niet wat er anders gebeurd zou zijn.’
‘Nee. Je zei toen wel, als je wat ouder was en een grotere pik had zou ik gelijk met je willen neuken.’
‘Tja, in de hitte van de strijd.’
‘Als we het gedaan hadden en er mee door waren gegaan, hadden we heel vaak kunnen vrijen. Nou ja, later maar inhalen. Dat doen mijn ouders ook nog, zeggen ze. Die hebben vóór hun trouwen niet gevreeën. Een paar weken daarvoor wat gaan voelen, maar omdat ze ook nooit met anderen gespeeld hadden, hadden ze niet ontdekt dat mijn vader grote ballen had. Hij had nooit meer dan één natte droom in de week gehad, maar zijn ballen kwamen in de huwelijksnacht op gang.’
‘Ik hoef die grote ballen van je vader niet te voelen, één stel is genoeg, de rest geloof ik wel. Maar ik wil wel eens met je moeder praten. Waar ze die zesendertig klodders op een dag laat.’
‘Dat weet ik niet. Laat Johnny vragen of je op de Manor mag komen. Je kan het daar op de kant overal met de tantes en ooms over hebben, en het is er, waarschijnlijk daardoor, vreselijk gezellig.’
‘Ooms ook al.’
‘Ja, behalve de graaf onder andere de mannen van de tantes. Genoeg te grijpen voor meisjes. Sorry. En andersom. Maar als Johnny ze waarschuwt blijven ze wel van je af. Ze pakken jongeren alleen als die aan hun zitten. Niet meer dan eerlijk. Ach, Renita, een beetje voelen is niet erg. En giechelende meiden zijn zo leuk. Eigenlijk is het daar gezellig en hier lekker. Geen gegiechel maar lekker klaarkomen. Ga je mee het water in, Crystal?’
‘Natuurlijk. Grote wolken maken.’
Tom en Crystal liepen weg.
‘Johnny, gaan we ook? Ik wil graag in je armen klaarkomen.’
‘Zo vaak je wilt, zelfs als ik zelf niet zou kunnen.’
‘Kan je nu wel?’
‘Ja, ik dacht aan vier op een rij. Of een duetje met een rondborstige tante. Maar dat blijft bij denken. Ik geniet met jou al bijna te veel.’
‘Bijna?’
‘Lieverd, ik moet me soms bij het omhelzen inhouden. Om je niet op de goede hoogte te gaan houden en je tegen me aan te trekken met je gleufje om mijn stijve.’
‘Je mag er aan denken, maar niet doen. Nou, doorlopen, vendelzwaaier.’

‘Tjonge, dat was weer lekker.’
‘Ja. Crystal, je bent een stuk ouder dan ik. Ik mag het wel vragen, hè? Kom jij steeds lekker klaar?’
‘Vraag wat je wil. Ja, steeds. Heerlijke krampen. Ik hoop, dat als ik niet op Toms kamer mag komen, dat hij vóór zijn achttiende hier ‘s avonds mag komen. Lekker droog scharrelen.’
‘Niet vrijen? Dat doen ze toch, ‘s avonds?’
‘Ja. We gaan de kunst afkijken, maar niet doen. We gaan trouwen als Tom van school komt. En gaan dan heel vaak vrijen. Ik verheug me er al op om die klodders van Tom binnengespoten te krijgen.’
‘Oei. Eh spuit hij veel? Je zei, grote wolken.’
‘Hij heeft bijna hetzelfde als zijn vader. Die spuit zich niet in één keer helemaal leeg, het stopt na zes ladingen. Bij Tom na vijf. Zijn vader kan dat zes keer op een dag, van Tom weten we het nog niet, verder dan drie keer zijn we nog niet gekomen. Ik hoop later op vijf keer.’
 ‘Oei. Heb je wel eens gehoord of dat te voelen is? Door vrouwen?’
‘Ik geloof het niet. Wel te merken. Je weet dat jongens kreunen als ze klaarkomen?’
‘Van eentje.’
‘Ja. Sorry.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Op hun hoogtepunt drukken ze je strak tegen zich aan, later, om zo diep mogelijk te komen. En dan weet je, bij iedere lange kreun, nu spuit hij een straal zaadjes in me. En weer één. En weer één. En weer één. Lijkt me heerlijk. En ondertussen die lekkere paal erin, niet in je hand. Tja, twee lieve kleine pikkies nu, hè?’
‘Ja. Zo passen ze helemaal in je mond, hè?’
‘Ja, ook wel eens lekker. Ook om ze dan te voelen groeien. Ga je door tot het eind?’
‘Voorlopig niet meer, ik heb hem te veel verwend.’
‘Te veel? Nou, laat maar.’
‘Ja, misschien een andere keer. Eh weet je al waar jullie gaan wonen?’
‘Ja, al is dat er nog niet. Ik wilde het eerder vertellen, ik begon te vragen of je op de Manor was geweest, maar jij begon gelijk over dat Johnny er komt. Aan de achterkant, in de achtertuin, staat een huisje voor de hovenier en zijn tuinspullen. Ondiep, maar breed. Ik heb al aan oom Mark, de graaf, gevraagd, of hij op tijd een even groot huisje in spiegelbeeld er aan de achterkant tegenaan kon laten bouwen. Dat valt niet op en het is een heerlijk rustige plek. We kunnen er dan ook op het gras vrijen. En of Tom en ik dat dan kunnen huren.’
‘Slim idee. Wat zei hij?’
‘Vraag het op tijd aan Toms moeder, die regelt dan alles wel.’
‘O. Ja. Die heeft veel laten bouwen, hè?’
‘Veel mógen laten bouwen. De familie Wellingten wilde het dorp graag helpen en laat dat doen als investering. Toms moeder, Tamara, zegt altijd, ik regel alleen maar. Nou, ik zie mezelf geen huizen laten bouwen of renoveren. Renita, oom Mark is zo aardig. Toms moeder vertelt ook wel eens wat, ze bewondert hem. Ze mocht vrij lux laten bouwen, zo veel er nodig was. Nou, dat kan jij thuis zien. Hij hield het overzicht, had het daar druk mee. Terwijl hij eigenlijk niets hoefde doen, hij had het dorp niet hoeven kopen, enzovoorts. Hij neemt er al jaren zijn gemak van, zijn kinderen regelen nu alles. Hij komt wel graag in het zwembad, met zijn vrouw, Renee, die tante.’
‘Daar heeft mijn moeder me zo’n beetje naar vernoemd. Renita, kleine Renee. Mams heeft voor ik kwam met de graaf en Renee een ontzettend prettig gesprek gehad, in het dorpshuis.’
‘Leuk.’
‘Ik begin iets meer te snappen van de gang van zaken in het dorp. En ik leer wat mensen kennen, op een afstand. Het lijkt me een fraai stel, de graaf, oom Mark, met een dikke eh pik, tante Renee met grote borsten.’
Ja. Oom Mark zegt, ik kom in het zwembad om naar mooi, bloot vrouwvolk te kijken. En om ze, als ze met mijn pikkie komen spelen, lekker te bevoelen.’
‘Oude snoeperd.’
‘Hij blijft er jong bij, zegt tante Renee. Die vindt het lekker als onervaren handjes aan haar zitten terwijl zij met kleine pikkies en kleine of extra grote balletjes speelt. In bed speelt ze wel met een grote en dikke, zegt ze.’
‘Is er daar, behalve misschien de jongsten, nog iemand onervaren?’
‘Vergeleken met oom Mark en tante Renee iedereen. Die hebben op hun zestiende maandenlang om de andere avond urenlang op bed liggen wippen.’
‘Wat? Vrijen?’
‘Nog niet verteld, Johnny?’
‘Leek me nog niet zo geschikt.’
‘Nou, als ze niet schrikt van grote zaadproducties kan het nu wel. Renita, wat ze deden vinden we geen vrijen, we vinden dat neuken. Even gedag zeggen, uitkleden, erin duwen of geduwd krijgen, wippen, klaarkomen en uithijgen en zo snel mogelijk van voren af aan opnieuw beginnen, op het gedag zeggen en het uitkleden na. Zo vaak hij kan. Dan aankleden en gedag zeggen. Misschien tussendoor een keer zeggen, lekker, hoor. Vrijen doe je met iemand waar je om geeft, graag de hele dag bij wilt zijn, lief voor wilt zijn, ook buiten bed, enzovoort, enzovoort. Snap je?’
‘Ja. Johnny heeft verteld dat hij van jongens gehoord had dat meisjes in het water wel eens vroegen om te neuken. Stiekem, als je niet te veel bewoog zag niemand het.’
‘Hij heeft het vast niet gedaan.’
‘Hij zegt van niet en ik geloof hem.’
‘Ja, dat gaat niet anders. Tante Renee was intertijd nogal verslaafd aan klaarkomen. Op die andere avonden had ze een andere jongen, dan konden die twee tussendoor een dag zaadjes bijtanken. Als ze even niet konden moesten ze haar tussendoor vingeren of klaarlikken. Maar liever erin. Als dank mochten ze ook klaarkomen en in haar lozen. Drie of vier keer op een avond. Hij kan het nóg, zegt ze.’
‘Nou. Er wordt daar nogal wat verteld.’
‘Ja, omdat het daar zo gezellig is. En leerzaam. Het is toen uitgeraakt, ze zijn allebei lang met een ander getrouwd geweest. Oom Mark zelfs twee keer. En nu weer met tante Renee. Ze is al lang van haar verslaving af. Ze doet wel vaak herhalingsoefeningen met haar jeugdneukertje, heeft ze een keer gezegd.’
‘Tjonge. Zestien en dan al eh.’
‘Ja, meer doen dan hier mag. Ik red het wel tot we getrouwd zijn. Ben jij ongeduldig?’
‘Je vergeet dat de jongens ons horen.’
‘Nee, die zijn dit soort gesprekken gewend. Als je iets niet wilt zeggen is dat prima. Goed. Jij moet nog jaren naar school. Heb jij al plannen, Johnny?’
‘Ja, maar daar heb ik het nog niet met Renita over gehad.’
‘Vond je dat ze daar ook nog niet aan toe was?’
‘We zijn nog jong, tijd genoeg.’
‘Johnny, ik ben ook bezig met plannen maken. We zouden ze af kunnen stemmen.’
‘Nu al?’
‘Je weet niet waar ik mee bezig ben.’
‘Toch niets op korte termijn?’
‘Het is maar wat je kort noemt. Niet de komende maanden.’
‘Nou, raadselachtig. Maar goed. Ik wil, als ik van school kom, met mijn achttiende, het graag van mijn vader overnemen. Zie je er iets in, om het samen te gaan doen? Dat doen mijn vader en moeder ook.’
‘Ja.’
‘O. Meer niet?’
‘Ik wist tot nu toe nog niet wat ik wilde worden. Ik heb voor al mijn vakken ongeveer een zeven, een paar dankzij jou. Ik kan alle kanten op. Het is wat onverwacht, maar ik denk dat ik dat wel leuk zou vinden. En dan zijn we vast vaak in elkaars buurt.’
‘Behalve vaak in mijn moeders buurt, zit mijn vader vaak in mijn moeder.’
‘Zoiets bedoelde ik ook, Tom.’
‘Lijkt me ook wel wat. Een betere manier van geholpen worden. Maar, Renita, je bent alleen maar niet zo goed met twee vakken, waarvoor je slechte leraren hebt. Als ik je in alle vakken zou helpen, zou je voor alle vakken makkelijk een acht halen.’
‘Ja, je geeft heel goed les.’
Ze grinnikten.
‘Ik zal je graag nog meer leren. Maar over een datum, jaar, om te trouwen heb ik nog niet nagedacht. Als ik achttien ben ben jij pas vijftien.’
‘Ja. Ik hoop, dat je het niet erg vind dat ik iets controleer. Crystal, denken ze op de Manor, probeer maagd te blijven tot in je huwelijksnacht? Lukt dat niet, doe het dan niet zomaar, maar maak er een feestje van. En geniet er dan zoveel mogelijk van.'
‘Ja. Dat komt door die jeugdgeschiedenis van oom Mark en tante Renee. Dat was geen ramp, zeggen ze, maar het had beter niet kunnen gebeuren.’
‘Ja, dat snap ik.’
‘Even tussendoor. Johnny, ik vind het een goed idee van je om de camping over te nemen. We hebben het er nog wel eens over. Nu verder voor Renita. Iedereen weet daar bijna alles van het jeugdige eh gewip van oom Mark en Tante Renee. Ook, schrik niet, dat tante Renee toen oom Mark ontmaagd heeft. Zonder dat ze het wist. Daar is ze pas achtergekomen toen ze elkaar na zo’n veertig jaar weer tegenkwamen.’
‘En dan ga je daar over praten. Hé, Renee, leuk je te zien. Nog bedankt, dat je me toen zo lekker ontmaagd hebt.’
Ze grinnikten weer.
‘Nee, Renee kwam zijn tweede vrouw tegen en raakte daar mee aan de praat.’
‘Daar heb ik van gehoord. Simone, hè?’
‘Ja. Een verhaal apart. Maar die was zo openhartig dat iedereen mee ging doen. Mark heeft dat overgenomen, daarvóór praatte hij niet veel. Met Renee ook amper, dat was meer hijgen en kreunen. Sorry. Simone nam Renee mee naar huis, naar Mark, om haar kant van het verhaal te horen.’
‘Had hij haar, Simone, dan over Renee verteld?’
‘Alles. Dat doe je toch, als je van iemand houdt? Het bleek, dat tijdens een partijtje bloot op bed rollebollen, hij gezegd had, hé, niet me erin duwen, anders ontmaagd ik je. Zij had gezegd, je denkt toch niet dat je de eerste bent die me zo snel uit de kleren gekregen heeft? En boem, hij was ontmaagd. Na één wipje van haar wipte hij mee. Hij zei niet dat het zijn eerste keer was, hij wilde niet dat ze later zou zeggen, ik heb je alles moeten leren. Ze had steeds gedacht, al bij het uitkleden, en bij hetzelfde als wat we hier doen, dat hij veel ervaring had. En daarna dacht ze het ook. En hij was trots, dat hij het gelijk goed kon. Tja, er schijnen prutsers rond te lopen. Ze had, na die veertig jaar, veel spijt, dat ze het hem niet op tijd gevraagd had, en hem geen keus gegeven had.’
‘Ja, daar moet je het over eens zijn. En van genieten.’
‘Nou, een ontmaagding van een meisje schijnt niet altijd prettig te zijn. Maar alles is vergeven, maar niet vergeten. Het blijft natuurlijk een smeuïg verhaal, maar iedereen kan er van leren.’
‘Ja. Ik zou het niet erg vinden, als Johnny later zou zeggen, ik heb je alles moeten leren. Dat wil hij ook graag, zei hij net al. Hij heeft me al veel geleerd. Het eerste was kussen.’
‘Leren? Nou, twee seconden.’
‘Ik zeg over de rest maar niets meer, je vond alles direct geweldig.’
‘Was het ook.’
‘Ja, bij mij ook.’
‘Tom is opgeleid door twee meiden, bij mij was hij direct geweldig.’
‘Alleen nog niet zo’n geweldig pikkie.’
‘Het enige wat er niet geweldig aan was, was de stand.’
‘Vond je het niet jammer, dat je toen moest stoppen?’
‘Aan de ene kant natuurlijk wel, maar dat was afgesproken. Aan de andere kant, ik begon hem steeds liever te vinden, maar ik vond hem toen te jong. Als we toen doorgegaan waren hadden we het vast niet gered. Maagd blijven, bedoel ik.’
‘Dus je wilde eigenlijk alles wel, op je vijftiende.’
‘Als ik toen meer om hem gegeven had, van hem gehouden had, had ik het misschien gedaan. Hij had het vast ook gewild.’
‘Waarom nu niet?’
‘Nu? Nee, het is me nu te dicht bij onze huwelijksnacht. We redden het wel, hè, Tom.’
‘Moeizaam. Ik wil je het niet moeilijk maken, maar als je me zou willen verleiden zou het lukken.’
‘O.’
‘Ik wil Johnny niet verleiden, ik wil dat we het samen eens worden.’
‘Wat? Over vrijen vóór ons trouwen?’
‘We hebben het er al eens een beetje over gehad. Je zei, als je over een paar jaar van je ouders mag vrijen, zal ik je op je kamer ontmaagden. Dat was al een tijdje geleden. Tegen mijn moeder heb je gezegd, voorlopig heb ik er nét genoeg aan, ze is nog te jong voor meer. Ik zei toen, ik word met de dag een dag ouder.’
‘Ik weet niet of ik toen erg serieus was. En dan zou je aan de pil moeten, daar ben je ook nog te jong voor.’
‘Ja, nu wel, volgend jaar niet meer.’
‘Wat? Leg uit.’
‘Ik ben bij de dokter geweest. Die zei inderdaad, je bent te jong. Kom volgend jaar terug, en denk er nog eens goed over na. Het heeft voor en nadelen. Ik vroeg, welke nadelen? Hij zei, eigenlijk alleen dat je je maagdelijkheid kwijt bent. En breng dan je partner mee, als die het met je eens is. Die wil ik dan eerst spreken, of die serieus is. Ik ga geen pilletjes uitdelen om iedereen maar zijn gang te laten gaan.’
‘Is dat jouw plannetje? Volgend jaar beginnen met vrijen?’
‘Ik denk niet dat dat lukt. Ik wil eerst toestemming van mijn ouders, dat zal al moeilijk worden. Dan kom ik bij jou. Als jij het dan ook wilt moet je toestemming aan je ouders vragen. Als je die krijgt samen naar de dokter. Dus daarna pas.’
‘Niet wachten?’
‘Dat red ik niet. Ik krijg het steeds moeilijker. We zouden het alleen kunnen redden door elkaar minder te zien en minder te doen. Alles op rantsoen. Wat is dat nou voor leven.’
Het bleef even stil.
‘Renita, we gaan naar huis.’
‘Ik heb je overvallen, hè?’
‘Een beetje. Ik vermoedde al langer dat je daar zo over dacht, ik dacht dat ik dat wel af kon houden. Maar je bent me te serieus geworden. En ik kan niet uitsluiten dat je zelfs ruim vóór er een jaar om is gekke dingen uit gaat halen. Ik breng je nu naar huis.’
‘Goed, Johnny. Ben je boos?’
‘Nee, totaal niet. Ik begrijp je wel. Maar je kan niet zo doorgaan. Ik zal je niet overvallen, Renita, ik waarschuw je vast. Ik zeg even tegen mijn ouders dat ik je thuis ga brengen. En dat het laat kan worden, want ik wil met je ouders praten. Waar jij bij bent.’
‘Wat wil je vertellen?’
‘Alles. En vragen wat we met jou aanmoeten. Ik kan dit niet alleen af. Als jij zo goed met je ouders op kan schieten zullen ze vast ook niet boos op je worden.’
‘Kunnen we er eerst niet samen over praten?’
‘Nee. Je was duidelijk genoeg.’
‘Ben ik te ver gegaan?’
‘Niet te. Wel ver, met je manier van denken en je bezoek aan de dokter. Laat me onderweg het eerste deel van een praatje voorbereiden.’
‘Ik zal stil zijn, maar ik ben erg ongerust.’
‘Hoop maar op begrip van je ouders. Verder kan ik er niets aan doen.’

Bij haar ouders

‘Oom Brian, tante Jenny, laat ik beginnen met te zeggen dat er niets ernstigs gebeurd is. U kunt rustig ademhalen. Eventjes, denk ik. Laat ik eerst mijn positie ten opzichte van Renita, zoals ik die zie, vertellen. Ik houd van haar. U kunt dat vroeg vinden, maar zo voel ik dat. Ik was gek op haar vanaf de eerste keer dat ik haar zag, op school. Ze was toen drie. Als ik de kans kreeg keek ik naar haar, ik werd daar blij van. Ik miste het toen ik in de stad op school ging. Drie jaar lang. Ik werd weer heel blij, toen ik op een morgen zag dat ze ook mee ging fietsen, naar de stad. Ik heb moed verzameld om haar ‘s middags aan te spreken, ik ben niet zo’n brutaal type. We hebben onderweg naar huis fijn gepraat. Daarna bracht ik haar iedere schooldag thuis. Na een week mocht ik haar op haar kamer met haar huiswerk helpen. Ze was blij dat ik haar goed kon helpen, dat heb ik daarna vaker gedaan. Ik genoot om zo dicht bij haar te zijn. De week erop kwam ze bij het meertje en vroeg me gelijk om beter kennis met elkaar te gaan maken. U kunt zich waarschijnlijk voorstellen hoe ik genoot. Voor de duidelijkheid, van dat schattige kleintje, waar ik naar keek als ik maar de kans kreeg, nu in haar mooiste kleding, bloot, vlak naast me. We hebben weken alleen gepraat, terwijl u weet wat daar te zien en te doen valt. Daarna hebben we op haar kamer voor het eerst gekust. We wilden iets meer contact, maar allebei nog niet bij het meertje het water in, want we vonden een rustiger begin fijner. Ik ook, ondanks dat ik vanaf mijn twaalfde anders gewend was. Renita heeft u van onze verdere vorderingen op de hoogte gehouden, tante. Uit zichzelf of u vroeg erom en heeft ze antwoord gegeven. U kunt het nu ook van mijn kant horen. We zijn langzamerhand meer gaan doen. Ik vond het fijn gaan, maar ik bleef me bedenken dat ze pas twaalf was. Dat viel niet mee, want onder het praten merkte ik het niet, dan leek ze veertien of vijftien. Uiteindelijk deden we in het meertje en op haar kamer wat in het meertje gebruikelijk is. Een paar keer per week. Meer is er niet gebeurd. Ik was daar gelukkig mee. U weet vast wel, normale jongens willen graag minstens één keer in de week lozen, ik mocht al vaker. En het ging me geeneens om het lozen, dat had ik ook door andere meiden kunnen laten doen. Maar die heb ik al gauw nadat Renita bij het meertje kwam niet meer aangeraakt. Met Renita was het veel fijner, ondanks dat ze klein was. Ze wilde, zelfs na mijn aandrang, niet met andere jongens het water in. Ze maakte me duidelijk, dat ze aan mij meer dan genoeg had, geen ruimte voor andere jongens had, daar zelfs niet door aangeraakt wilde worden. Ik heb dat geaccepteerd. We hadden toch jaren de tijd. Ik heb bij het meertje, aan de oudere meiden die toezicht houden, toestemming voor ons gevraagd om niet meer met anderen het water in te hoeven. Ze hadden vanaf het begin gezien hoe wij met elkaar omgingen en legden zich erbij neer, ondanks dat ze de pest hebben aan uitzonderingen. Het meertje is er om kennis te maken, tot je de ware vindt. Van mij vonden ze het al vroeg, van Renita nog vroeger en dat Renita niets wilde uitzonderlijk. Maar het mocht. Renita en ik genoten van ons eh scharrelen. Omdat het niet zoals gebruikelijk ging, maar omdat we alles met liefde deden. We hebben over veel onderwerpen gepraat. Ook over trouwen. Te ver weg. Kort over seks vóór het huwelijk. Ook nog lang niet aan de orde. Zo ver waren we vanavond. We houden van elkaar en willen altijd bij elkaar blijven. Tot zo ver, even.’
‘Dank je wel, Johnny. We dachten dat we van jullie vorderingen op de hoogte waren. Het leek ons goed te gaan, want Renita was altijd vrolijk. We hoorden ook nooit een klacht over je, wel vaak dat je zo lief was. Je gedroeg je hier ook fijn. We hebben Renita zo vrij mogelijk gelaten, we vertrouwden haar. Ze heeft nooit rotstreken uitgehaald en was goed op school. Ze deed overal aan mee, maar niet te enthousiast. Ik bedoel, ze zat nooit met meiden te kletsen, bemoeide zich ook niet duidelijk met jongens. Ze probeerde overal tussen te blijven. En we weten dat ze bij de tijd is, wij vergeten ook vaak dat ze amper dertien is. Dat merken we pas als er hier kinderen van haar leeftijd komen. Toch zijn we blij dat we nu ook jouw kant horen. Dat het zo goed met jullie gaat. Of ging. Verdere stappen lijken ons ook niet aan de orde, met dertien en zestien. Hè, paps?’
‘Nee. Wat is het probleem?’
‘Dat Renita wél verdere stappen aan de orde heeft gesteld. Even een aanloop. We zijn vanmiddag bij het meertje voor het eerst bij mijn zus en haar verkering gaan zitten. Kent u die?’
‘Waarschijnlijk van gezicht.’
‘Ze heet Crystal, is achttien en heeft heel heldere ogen.’
‘Ja, wel eens gezien. Mooi meisje.’
‘Ja, oom. Dat vind ik ook, al is ze mijn zus. Haar verkering is Thomas, de zoon van Thomas, de butler van de Manor. Hij is vijftien.’
‘Vijftien? En je zus achttien?’
‘Ja, oom. Mijn zus blijft ‘s middags bij het meertje komen tot hij daar ook ‘s avonds naar toe mag.’
‘Ja, man, de meiden geven wel eens eerder toestemming. Ik ken een paar gevallen. Ga verder.’
‘Het werd onderhand tijd, dat we een keer bij elkaar gingen zitten, maar we hadden er eerder geen behoefte aan. Het was erg rustig, dus was het raar geweest om dan een eind verderop te gaan zitten. Zij hadden ons ook met rust gelaten, ze zagen dat we ons niet verveelden en dat deden ze zelf ook niet. We kregen het over hun toekomst. Crystal is pas assistent hovenier op de Manor geworden. Als Thomas van de hotelschool af komt wordt hij daar tuinman, tot hij butler kan worden.’
‘Nou, mooi geregeld.’
‘Ja, en ze hebben dan ook huisvesting. Er wordt achterin de tuin van de Manor op tijd een huisje voor ze gebouwd. Ik mag in het zwembad in de Manor komen, ik ken de graaf. Ik mag oom Mark zeggen. Hij is hartstikke aardig. Crystal mag er ook komen en is gek op hem. Ze heeft van Thomas veel over hem gehoord. Niets dan goeds. Nou ja, één vlekje op zijn blazoen, maar daar wordt iedere vriend of vriendin over verteld, om daarvan te leren.’
‘Één vlekje?’
‘Hij is in zijn jeugd nogal eh ondeugend geweest. Met een meisje.’
‘Zwanger gemaakt?’
‘Nee, ze zeggen, ze gingen te vroeg, te vaak, te ver.’
‘Mooie leus. Laat verder maar.’
‘Toen vroegen ze wat onze plannen waren. Ik had Renita de mijne nog geeneens verteld, maar ik vond dat het wel kon.’
‘Waarom eerder niet?’
‘Ik vond het te vroeg. Ik wist toch wel wat ze leerde, ze zou me bij mijn toekomstige baan kunnen helpen, dat vast willen. Ik wil, als ik op mijn achttiende van school kom, langzamerhand het werk van mijn vader overnemen. Campingbeheerder.’
‘Lijkt dat je wat, Renita?’
‘Ja, mams.’
‘Meer niet?’
‘Nu niet, mams.’
‘Zo. Nou, ga dan maar verder, Johnny.’
‘Ze vroegen of wij al trouwplannen hadden. Ik heb gezegd, daar heb ik nog niet aan gedacht, want als ik achttien ben, is Renita pas vijftien. Crystal vertelde, dat het nog een paar jaar zou duren tot zij en Tom gingen trouwen. Ze hoopten het te redden. Maar, zei ze, als ik Tom niet van zijn twaalfde tot zijn vijftiende van me afgehouden had, hadden we het vast niet gered. Maagd blijven, bedoelde ze.’
‘Ja, dat kan moeilijk zijn.’
‘Tot vanavond aan toe dacht ik dat het meeviel. Ik ga nu in sneltreinvaart verder, om u de rest in één keer te vertellen. Toen begon Renita. Ze wilde me niet verleiden, ze wilde dat we het eens werden. Ze wilde over een jaar of zo, ze zal wel bedoeld hebben na haar veertiende, u toestemming vragen. Als wij het daarna eens konden worden toestemming aan mijn ouders vragen. Als we die kregen naar de dokter voor de pil. Daar was ze al geweest, maar die zei haar volgend jaar terug te komen. Pas als dat allemaal geregeld was beginnen met seks. Ze blijkt nu al veel moeilijkheden te hebben. Ik ben erg blij dat ze er over is gaan praten, in plaats van eh zich op me te storten. Ze zei, ik red het niet. We zouden het alleen kunnen redden door elkaar minder te zien en minder te doen. Alles op rantsoen. Wat is dat nou voor leven. Oom, tante, ik weet niet wat ik daarmee aan moet. Daarom ben ik naar u gekomen. Wees alstublieft niet boos op Renita. Ze heeft niets verkeerd gedaan, alleen vertelt wat ze wilde. Ik hoop dat u haar kunt helpen. En daarmee mij.’
‘Tjonge. Moeilijkheden, Renita?’
‘We genieten in het meertje en boven omstebeurt erg van elkaar. Dan moet er wat ruimte tussen ons blijven. Maar als hij me helemaal omhelst en kust wil ik steeds dichter bij hem zijn. Één met hem zijn. Dan gaat mijn buik op zoek over zijn buik. Als we even groot waren geweest was het vast al gebeurd. Het gaat me alleen om dichter bij hem zijn. Niet voor de seks, die is al fijn genoeg, op fijner kan ik wachten.’
‘Niet gemerkt, Johnny?’
‘Ik dacht dat ze haar borstjes tegen me wreef, dat vond ik wel lekker. Dat we niet even groot waren vond ik wel fijn, het kon nooit per ongelijk mis gaan. Of raak zijn, het is maar hoe je het noemt.’
‘En expres? Ben jij er vóór?’
‘Ik heb amper de tijd gehad er over te denken, tante. Als er over gesproken werd dacht ik altijd, ik zie wel, tegen die tijd. Laat mijn verkering dan maar beslissen, voor meisjes is het belangrijker. Voor jongens is het alleen geestelijk. Ik denk, aan de hand van mezelf, dat jongens meestal minder haast hebben, de druk blijft van de ketel door in het meertje te spelen. Tot nu toe wilde ik het nog niet met Renita, ik dacht het wel lang uit te houden, ze verwende me vaak genoeg. Maar haar probleem ligt anders. Toen ze me vertelde dat ze niets met andere jongens wilde, alleen met mij, heb ik dat geaccepteerd, zei ik. Maar ik was er ontzettend blij mee. Het gaf aan hoeveel ze voor me voelde. Ikzelf heb al heel lang het gevoel dat ik nooit minder voor haar zal gaan voelen, meer lijkt me haast niet mogelijk. Ik heb, expres, nooit veel met haar gepraat over onze gevoelens voor elkaar. We wisten toch wel dat we van elkaar hielden, en ik dacht, we hadden nog jaren de tijd. En ik had geen behoefte om haar op te jagen, ik was al zo gelukkig. Ik wil haar ook graag, helemaal. Maar alles op z’n tijd. En ik vind het niet goed voor haar dat ze langer rondloopt met zo’n plan in haar hoofd. Dat kan nooit goed voor haar zijn.’
‘Nee, dat zou niet goed zijn. En fout kunnen gaan. Jij nog iets, Renita?’
‘Ik zou graag nog duidelijker willen zeggen hoeveel ik om hem geef, hoeveel ik van hem houd, hoe graag ik zo dicht mogelijk bij hem wil zijn. Maar ik heb er geen woorden voor. Ik weet dat ik er vroeg bij ben, met mijn dertien. Ik wilde mijn uiterste best gaan doen om te wachten tot ik veertien ben. En ik wilde het beslist niet zonder jullie toestemming gaan doen. Eh ik bedenk nu pas, dat ik geen oplossing weet als ik die niet krijg. Help me dan ook, alstublieft.’
‘Gaan jullie maar naar boven, wij moeten er eerst over praten. We roepen jullie wel.’

Boven ging Renita op de stoel zitten, Johnny op haar bed.
‘Meisje toch.’
‘Ik kan er niets aan doen. Ik verlang zo naar je.’
‘Ik ook, lieverd, maar ik ben anders dan jij, ik kan het van me afzetten. Jij begon kennelijk steeds op een kortere termijn te denken, ik hield vast aan het idee, nog jaren. Ik had zo lang door kunnen gaan, maar waarschijnlijk niet tot we getrouwd waren. Ik had je vast wat eerder helemaal willen hebben. Als jij het daar mee eens was, was het voor mij geen probleem geweest. Nou, het zal wel jaren worden, je ouders keken nogal ernstig. Ik ben bang dat we toch een beetje rantsoenering toe moeten gaan passen. Je hart zegt genoeg, maar je moet je verstand ook laten spreken.’
‘Ja, Johnny. Mag ik in je armen komen liggen, onder het wachten?’
‘Ja, kom maar.’
Hij ging liggen, ze kroop in zijn armen.
‘Vreemd, zo aangekleed.’
‘Wen er maar aan.’
Ze rilde.
‘Nee toch?’
‘Nou, nee. Of wel. Ik weet het niet, lieverd, ik heb te weinig tijd om te denken. Ik ben blij dat je toestemming wilde hebben. Ik had niet graag gehad dat ik geen of weinig tijd gekregen had om een keus te maken. Lieverd, je bent de eerste. Boem. Ontmaagd. Allebei.’
‘Nee, dat had ik nooit gedaan. Jij vertelde ook altijd van tevoren wat je wilde doen. Tot in detail. Ik zei toch, ik wilde het eerst met je eens worden.’
‘Ja, gelukkig wel. Ik weet niet of ik op je veertiende met je had willen vrijen. Ieder jaar daarna waarschijnlijker. Ik had het vast niet gered tot ver na je achttiende. Maar ik denk, dat je met je achttiende wel mag, al zullen je ouders waarschijnlijk liever hebben dat je wacht tot je getrouwd bent.’
‘Ik zit klem. Ik kan geeneens zeggen, als jij niet wilt zoek ik een ander. Want vrijen is niet de hoofdzaak, ik wil jou. Met toestemming.’
‘Is die zo belangrijk?’
‘Ja. Anders is hier de fijne sfeer verpest. Ik wil fijn met mijn ouders om blijven gaan. Ook om later een opa en oma voor onze kinderen te hebben. Twee stel, eigenlijk, we zijn nooit eens met jouw ouders wezen praten.’
‘Ik was, ben, heel serieus met jou, maar dat hoefde niet iedereen te weten. Ik had ook daar niet zo’n haast mee.’
‘Ik had steeds iets meer haast, hè?’
‘Ach, ietsje. Ik vond het in het begin fijn dat je zo vrij was. Eindelijk een meisje dat zegt wat ze wil, maar niet gelijk het water in wil. Dat eerst heel goed wil kennismaken. Van sommige meisjes wist ik geeneens hoe ze heetten, die hadden haast. Nou ja, als ze het maar lekker deden. Of ik had haast. Ik verwachtte dat je gewoon zou stoppen met intiemer worden ruim voor het vrijen zou worden. Zoals veel anderen. Alleen zijn die ouder als ze zo ver zijn, zestien of zeventien. Een enkel stel vijftien. Uitzonderingen zijn er altijd, kijk maar naar mijn zus en Tom. Maar ja, je hebt rustige, nuchtere types en je hebt hartstochtelijke. En types die het één lijken en het andere zijn.’
‘Ja. Wat bedoel je met, stoppen met intiemer worden ruim voor het vrijen wordt? Wat is eh minder ruim?’
‘Er zijn er die iets verder gaan. Stijve en gleuf over elkaar wrijven. Of hem laten komen met zijn stijve tussen haar dijen. Beetje gevaarlijk, zo dichtbij een gleuf. Of iets dergelijks. Dat wordt in het water wel gedaan. 's Avonds natuurlijk ook.’
‘Ja, dat is link. Ik zou jou wel vertrouwen, maar andere jongens niet. Voor je het weet schieten ze naar binnen.’
‘Daarom wilde ik het ook niet. Crystal denkt dat ze het wel vol zullen houden. Maar ik weet het niet. Tom is op z’n twaalfde waarschijnlijk heel goed en heel lief door Crystal behandeld. En verliefd op haar geworden. Het zal veel indruk op hem gemaakt hebben, een mooie, oudere, blote meid, die haar best doet om van je pikkie een echte stijve te maken. Die je lekker laat lozen en waarvan je dan niet alleen haar borsten mag aaien, ook lekker beetpakken. Grotere dan die van een twaalfjarige. En waarvan je dan de doos en gleuf mag bekijken. En bevoelen. En die je leert haar te vingeren. Op bed, droog. Een paar keer. En dan jaren niet. Hij zal vast vaak naar haar gekeken hebben, net als ik naar jou. Ondertussen geholpen worden door nog niet zo deskundige meisjes en genoegen moeten nemen met kleine borstjes. Nou, toen ze wél wat wilde had ik, als ik Tom geweest was, vast alles herhaald, ingehaald en vast meer gewild. Gewild dat ze me de rest ook leerde.’
‘Ik zei al, zo’n beetje, het gaat er mij niet om dat ik wil dat je me de rest ook leert. Ik vind het nu geweldig om in je armen te liggen, zelfs aangekleed. Maar, al houd je me zo strak mogelijk vast, ik zou graag nog dichter bij je willen zijn. In je willen kruipen. Omdat dat niet kan, jou in mij laten kruipen. En dan, als ik daar heel lang van genoten heb, als cadeautje, eh de rest.’
‘Het eerste cadeautje vast niet vóór je eh ik weet het niet.’
‘Nee. Johnny? Nee. Daar ging ik bijna weer. Ik wilde je vragen om me over mijn bloes te strelen. Maar ik moet het afleren om, als ik iets bedenk, je dat gelijk te vragen.’
‘En ik, om het dan ook te doen. Ik zal zelf vast ook vaak genoeg begonnen zijn. Iets te vragen of te doen. Of iets te herhalen, waardoor je weer ietsje meer wilt. Ik moet maar vaker hetzelfde doen als wanneer ik in bed lig. Denken aan hoe ik je streel, en zo. En over je dromen. Hoe lief je bent, en zo. Ik heb je niet zo vaak gezegd hoe lief ik je vind. Ik wilde je niet eh opwarmen.’
‘Je hebt het vaak genoeg gezegd. En gedacht, als je lief naar me keek, dat zag ik.’
‘En als ik niet lief naar je keek?’
Ze grinnikte.
‘Dan kreeg je een stijve.’
Hij grinnikte ook.
‘Ja. Jongens maken daar onderscheid in, hè?’
‘Ja, duidelijk. Mijn vader kijkt altijd lief naar me. Jongens die me niet kennen, en dat zijn de meeste, kijken eh begerig.’
‘Ik kan het ze niet kwalijk nemen. Aangekleed zie je er al lekker uit.’
‘Ik trek me, vanaf mijn derde, alleen maar iets aan van hoe jíj naar me kijkt. Afgezien van mijn ouders, natuurlijk.’
‘Ja, die kennen je al langer. Ook bloot. Dat zag ik pas op je negende.’
‘Je keek nog net niet begerig. Wat dacht je?’
‘Wat een mooi, lenig figuurtje. Met een keurig doosje en gleufje.’
‘Zijn er níet keurige?’
‘Nou, die zie je toch bij het meertje? Te magere of te dikke.’
‘Ja. In pikkies zit meer verschil. Wat kortere, wat langere, dikke, dunne, rechte, met een knik erin, linkshangend, rechtshangend. Ik vind de jouwe mooi dik, maar niet té, mooi lang, ook niet té, mooi in het midden hangend. Of staan.’
‘Ik klaag niet.’
‘Ik ook niet. We passen mooi bij elkaar. Vast ook in elkaar.’
‘Denk daar nu niet aan.’
‘Nee. Weer fout. Gaat moeilijk worden. En zo lang, vast.’
‘Ja. We hebben er nooit zo precies over gesproken, maar je weet dat ik, als we bij het meertje zijn, graag twee keer met je in het water ga. De eerste keer is hoofdzakelijk om te lozen, de tweede om samen te genieten.’
‘Ja. Hier zit er hetzelfde verschil in. Bij mij is het verschil, dat ik of héél graag of vréselijk graag wil. Iedere keer anders.’
‘Ja, ik weet nooit hoe heftig je gaat komen. Ik weet dat dat niet aan mij ligt, maar aan je stemming.’
‘Ja, heet of erg heet.’
‘Nou, koel af. Nee, sorry, ik begon.’
‘Van andere meiden hoor ik, dat hun jongens niet zo fijn praten.’
‘Ik doe het ook om niet wat anders te gaan doen. Vind je het lang duren?’
‘Er zijn geen dobbelstenen met veertien, vijftien, zestien, eh zeventien, achttien, na je trouwen er op. Ik denk niet dat ze er op staan dat ik tot mijn trouwen wacht. Per slot van rekening ben je met achttien volwassen. Maar zelfs tussen achttien en mijn trouwen zou ik het liever met hun toestemming doen. Hoe denken jouw ouders erover, denk je?’
‘Liever dat ik het niet voor mijn achttiende doe. Ik zal het niet tegen ze gebruiken, maar ze zijn zelf niet brandschoon.’
‘O.’
‘Lieverd, ik heb je weinig verteld, om je niet op te stoken. Maar iedereen die in de Manor komt weet alles van de ander. De ouderen liggen bloot op stretchers op de kant te kletsen. Alleen als er kinderen onder de twaalf in de buurt zijn worden ze voorzichtig. Je hebt al wat van Crystal gehoord. Tante Renee heeft oom Mark ontmaagd, op hun zestiende. Mijn vader is op zijn twintigste, vóór hij mijn moeder kende, tijdens een zonvakantie door twee meiden verleid en dus ontmaagd. Mijn moeder wilde persé ontmaagd worden zodra hij zijn aanzoek had gedaan. Ze wilde niet wachten op een papiertje, ze wilde gelijk zijn vrouw worden. En werd dat.’
‘Tjonge.’
‘Hoe het er ook in het dorp aan toe gaat, er zijn zo goed als geen scheidingen. Komt natuurlijk ook door de kennismakingen bij het meertje. Uitzoeken maar, zie en voel.’
‘Nou.’
‘Plus, natuurlijk, jongens, geen haast, je mag één keer in de week lozen tot niemand je meer aan wil raken van de ouderdom. Ik bedoel, sommige zijn achter in de twintig, voor ze trouwen. Gelukkig stroomt het meertje goed door en zijn er wegwerphanddoeken.’
‘Ja, goed verzonnen.’
‘Ik geloof, door tante Tamara en mijn moeder. Ze wilden zorgen dat het gras schoon bleef. De jeugd had om een zonneweide gevraagd, niet om een glijbaan. En er worden condooms gebruikt, zei ik al.’
‘Ik heb van mijn moeder wel wat over het ontstaan van de camping en het meertje gehoord, maar niet zo veel details. Die weet ze waarschijnlijk ook niet.’
‘Vast wel, het was rond haar achttiende. Ze heeft vast ook ‘s avonds meegedaan, en wie weet wat vóór haar trouwen. Ze heeft ook borsten en een gleuf, hoor. Mooie, trouwens. En ze bewondert stijven, dat heb je zelf gezien.’
‘Nou. Ja, daar sta je nooit zo bij stil, dat je moeder ook bloot gescharreld heeft.’
‘Jij misschien niet, maar ik zag van jongst af aan mijn vader in de caravan met een stijve rondlopen. Ik wist al gauw wat hij er mee ging doen, als mijn moeder hem de slaapkamer mee innam. De laatste jaren heb ik het ook gezien, als ze het ‘s avonds bij het meertje deden. Heerlijk, in de open lucht, gezellig, met gekreun van anderen erbij, zegt mijn moeder.’
‘Zegt?’
‘Ik vroeg een keer, was het lekker, gisterenavond? Ze zei, je mag niet spieken, ondeugd. Onthoud maar voor later hoe het moet.’
‘Keek je vaak?’
‘Nee, om de paar maanden, om mijn geheugen op peil te houden.’
‘Ja, ja. O, ze roepen.’
‘Goed. Op naar het schavot.’

‘Duurde het lang?’
‘Het viel mee, paps, omdat Johnny me afleidde met verhaaltjes vertellen.’
‘Om haar niet te laten barsten van de zenuwen, oom.’
‘Goed. Ik ga hoofdzakelijk tegen Renita aanpraten, die is het belangrijkste. We hadden even tijd nodig, om alles wat met zo’n stap te maken heeft, af te wegen. Renita, voor jou vinden we binnen een jaar die stap te vroeg. Én omdat je nog jong bent én omdat je Johnny nog te kort kent. Net een jaar. Alleen denken dat je van elkaar houdt is niet genoeg. Pas als je dik in de twintig bent heb je levenservaring genoeg om het binnen twee jaar te overwegen. Het was al wat anders geweest, als je veertien was geweest, met meerdere jongens had gescharreld, en dan gezegd had, ik heb er nu één gevonden waarmee ik het over een jaar wil doen. Dan hadden we waarschijnlijk gezegd, die ene ken je nog niet zo lang, wacht een half of een heel jaar extra, dan mag je, als je het niet laten kan. Met zestien, dus. Al is het onze wens, Renita, dat je geen seks hebt voor het huwelijk. Duidelijk?’
‘Ja, paps.’
‘Maar je bent nu geen veertien, enzovoort. Dertien. En eerstehands, letterlijk en figuurlijk. Nog niet zo veel levenservaring en erg weinig ervaring met jongens. Een jaartje, met één. We willen niet bij je aandringen om er met meer te scharrelen, maar je zou er in ieder geval meer mee moeten praten. En met meiden. Als je toch zo zeker van Johnny bent, kun je er geen bezwaar tegen hebben om je minder dan tot nu toe met hem af te zonderen.’
‘Nee, paps. Met Crystal en Tom vond ik het heel gezellig.’
‘Dat begreep ik al. Ik heb met de camping gebeld en lang met Crystal gepraat. Twee keer. Tussendoor heeft zij met de Manor gebeld. Ik heb haar gevraagd jou een beetje onder haar hoede te nemen. Je mag, alleen of met Johnny, net zo vaak als Crystal, Tom en Johnny mogen, één keer per week, in het zwembad in de Manor komen.’
‘Ohhh.’
‘Ik vertrouw Johnny, ook al omdat hij je hiernaartoe gebracht heeft. Ik vertrouw Crystal ook, als ze zegt dat daar geen verkeerde dingen gebeuren. Je moeder en ik weten wel iets van de familie Wellingten, je kan daar een hoop levenservaring opdoen. Door om te gaan met jongeren en ouderen. Als je daar vragen hebt die je niet durft te stellen, kan je dat aan Crystal doen. Duidelijk?’
‘Ja, paps. Dank u wel.’
‘Één keer per week daar een middag of avond praten is niet zo vaak. We hebben lang over je gedacht, Renita. We wisten dat je, onder een vriendelijk uiterlijk, tamelijk serieus was. Maar je blijkt nu warmbloediger te zijn dan we gedacht hadden. Je hebt veel meer van je moeder dan van mij. Kijk niet zo raar. Maar je moeder was ouder, toen ik haar leerde kennen, en had meer zelfbeheersing. Niet alles wat je wilt moet je gelijk, of tamelijk snel, ook willen doen. Behalve serieus, weten we ook dat je verstandig bent. Als je je gedachten maar bij elkaar houdt, niet alleen naar je hart luistert.’
‘Dat zei Johnny net ook al.’
‘Was dat afleiding? Lijkt me meer een preek.’
‘Hij wisselt af.’
‘Prima. Alles bij elkaar, zijn we tot een besluit gekomen. Allereerst, het blijft onze wens, Renita, geen seks voor het huwelijk. Verder, we willen hierop terugkomen drie maanden vóór je vijftiende verjaardag. Als we dan weten dat je wereldwijzer bent geworden, en meer met je verstand dan met je hart en je maagdelijke doos denkt, krijg je toestemming. Voor op of na je vijftiende.’
‘O. Dank u wel.’
‘We blijven het vroeg vinden, erg vroeg, maar langer durfden we het niet uit te stellen. Bedenk wel, je krijgt nu nog geen toestemming, dan pas. Bij gebleken geschiktheid, zo gezegd.’
‘Ja, paps. Ik ga mijn best doen.’
‘Ondanks dat het langer gaat duren dan je wilde?’
‘Bij het gemengde praatje van Johnny liet hij duidelijker dan ooit, maar misschien heb ik eerder niet goed geluisterd, liet hij duidelijker merken, dat hij ook liever niet had dat ik er zo vroeg mee zou beginnen. En dat hij er liever pas helemaal serieus over wilde denken als het zo ver was.’
‘Ja, jongens denken op een andere manier. Stoppen meer in vakjes en handelen die apart af als het nodig is. Geen gepieker vóór die tijd, er kan nog veel veranderen. Die drie maanden voor je vijftiende verjaardag, Renita, zijn om aan de pil te wennen. Mogelijk heb je te veel bijverschijnselen van de eerste, moet je een andere proberen.’
‘Oom, misschien een raar moment, ik wil graag een verhaaltje vertellen.’
‘Ja?’
‘Mijn moeder kon vroeger ook niet tegen de pil. U kunt zich voorstellen wat dat voor vervelende gevolgen had. Nadat Crystal geboren was en mijn ouders met haar op de camping woonden, kwam tante Tamara er achter, dat mijn moeder niet alleen niet tegen de pil kon, ze had ook een wat kleine longcapaciteit. Haar huisarts had daar nooit iets aan gedaan. Tante Tamara heeft toen, met de hulp van oom Mark, er voor gezorgd, dat mijn moeder in het ziekenhuis in de stad, op één dag van boven tot onder, van binnen en van buiten, onderzocht is. Ze kreeg dezelfde dag nog zo’n inhaler met medicijnen. Ze kan nu iedere dag doen wat ze wil, zonder vaak bekaf te raken en te moeten rusten. En er werd een pil gevonden waar ze tegen kon. Mijn ouders zijn Tamara en de graaf vreselijk dankbaar. Tamara had geregeld dat Mark graaf werd, voor zijn goede daden, maar niet over mijn moeder verteld. De graaf heeft de koningin geschreven, of Tamara ook wat kon krijgen, en heeft geschreven wat ze voor mijn moeder had gedaan, waar hij achter gekomen was. Tamara had alles verzonnen en geregeld, hij had alleen wat geholpen. Op de oorkonde van de M B E van Tamara staat, zo ongeveer, voor je zorgen voor de huisvesting, het vermaak en de gezondheid. Met de gezondheid wordt bedoeld, de gezondheid van mijn moeder. Mijn ouders zijn heel blij, dat Tamara via de koningin bedankt is, want ze wil nooit bedankt worden. Ze schuift alles naar de graaf, omdat ze van hem zoveel mocht doen. Daarom is het op de Manor ook zo gezellig, iedereen is gek op de graaf, zijn vrouw en Tamara.’
‘Mooi verhaal, Johnny. We hebben het er nog wel eens over. Renita, als jullie je gedragen hebben, en je tegen de pil kan, mag Johnny hier de zaterdag na je vijftiende verjaardag komen, en tot de volgende avond met jou een speciaal feestje vieren. Tegen die tijd zien we wel wat er verder geregeld moet worden.’
‘Vijftien. Dank u wel. Het duurt wel langer dan ik aan het bedenken was, maar ik accepteer jullie beslissing graag. Het is vast ook verstandiger. Ik ben ook blij, ik hoef niet meer te piekeren, de termijn staat vast, want ik ga me gedragen. Johnny doet dat ook, zondermeer, dat weet ik. Johnny, dank je wel, dat je het zo snel aan mijn ouders voorgelegd hebt. Paps, mams, dank u wel dat u zo snel beslist hebt. Ik moet nog aan het idee wennen, want ik ben nog een beetje bedroefd dat we bijna twee jaar moeten wachten. Maar ik begin me ook opgelucht te voelen. Geen zorgen meer.’
‘Mooi. We hebben nog een tussenstap voor jullie, tijdens die bijna twee jaar. De zaterdag na je veertiende verjaardag willen we ook met jullie praten. Horen of jullie nog van elkaar houden, of het goed met jullie gaat, en hopelijk horen dat jullie nog niet gevreeën hebben.’
‘Beslist niet, paps.’
‘Als dat zo is, en Johnny heeft toestemming van zijn ouders, mag hij dat weekend, als jullie dat willen, bíj je, maar niet mét je, blijven slapen. Als jullie durven in hetzelfde bed. Als jullie durven, bloot. Met genoeg handdoeken in de buurt.’
‘Ohh. Ja, graag.’
‘En ieder weekend daarna.’
‘Ohh, dank u wel. Dan kan ik heel lang dicht bij hem, maar niet te dichtbij, in zijn armen liggen. Paps, mams, dat zal ook goed gaan, omdat ik een stuk kleiner ben dan Johnny. Per ongeluk gebeurt er niets, en expres ook niet, want ik wil wachten tot ik mag. Ik wil het niet doen vóór jullie het goed vinden, alleen met jullie toestemming, omdat ik beslist wil dat we zo fijn met elkaar kunnen gaan als tot nu toe.’
‘Fijn, Renita.’
‘Tjonge. Wil je dat, Johnny, volgend jaar?’
‘Ja, bíj je slapen wil ik graag.’
‘Fijn. Tjonge. Zeg, mams, had u vóór uw trouwen willen vrijen?’
‘Eerst niet, later wel. Is ze niet te jong voor ons verhaal, paps?’
‘Ze kan stop zeggen.’
‘Goed. De meeste jongens lieten me wel klaarkomen, in het water, maar ik vond het gepor met een vinger in me eigenlijk niet zo fijn. Vóór ik een stijve in me zou laten porren, en ook nog volgespoten zou worden met sperma, wilde ik eerst een jongen leren kennen die heel lief en voorzichtig met me was. Niet zo lang vóór mijn achttiende ontmoette ik paps. Hij was net zo oud als ik. Daar ging het al heel gauw fijn mee. Hij porde niet, hij streelde. De eerste avond bij het meertje zei hij, vóór we droog gaan spelen wil ik je om verkering vragen. Ik snapte het niet zo gauw, ik vroeg, wanneer wordt dat? Hij zei, nu. Tja, dat werd een fijne avond. We werden het gauw eens, over trouwen. We hebben gewacht tot het huis van mijn ouders gerenoveerd werd, we konden de hele bovenverdieping krijgen. Toen alles ingericht. Toen getrouwd. Toen, in ons nieuwe huis, voor het eerst gevreeën. Heftig. Zo’n kleine twee jaar nadat we elkaar ontmoet hadden. Doordat we het druk hadden met het huis en het inrichten bleven we maagd tot onze huwelijksnacht.’
‘Als u me niet kwalijk neemt, mams, meer geluk dan wijsheid, dus.’
‘Ik dacht er niet over na, ik vond maagd blijven tot je getrouwd was normaal. Maar bij het meertje zag ik wat anders. De eerste avond, allemaal jongens met een stijve. En met die van paps mocht ik spelen. Zo anders, fijner, dan in het water. De tweede avond zag ik een stel vrijen. Tjonge, langzaam verdween zijn stijve in haar gleuf. En fíjn dat dat meisje het vond. Ik hoorde haar hijgen en kreunen en klaar komen. Dieper, dieper, lozen. Toen die jongen. Ik kom, ik ga je volspuiten. Één, twee, drie, vier. Ik kreeg er ineens zo’n zin in, maar het lukte me niet om paps te verleiden. Hij vond het te kort vóór ons trouwen. We woonden fijn, boven mijn ouders, maar toen jij eraan kwam konden we dit krijgen, met tuin. Daarin konden we ook op het gras vrijen. Zonder wegwerphanddoeken, alleen met de pil, nadat jij gekomen was.’
‘Ja, het is fijn, hier. Mams, kan Johnny hier meeeten? Ze hebben bij hem thuis vast niet op hem gewacht, hij heeft gezegd dat het laat kon worden.’
‘Ik ga liever naar huis. Eten interesseert me nu niet, ik moet eerst nadenken. En mijn ouders zeggen dat ik met hun en Renita een gesprek over ons wil hebben. Ik bel nog, om een afspraak te maken.’
‘Niet boven nog even knuffelen?’
‘Nee, Renita. Vanavond ben ik daarvoor niet in de stemming. Je hebt vast ook een te rare stemming om het bij knuffelen te houden.’
‘Ja. Goed, Johnny. Ik zal je eruit laten.’
Ze namen afscheid.

Bij het zwembad

‘Oom Mark, tante Renee, dit is Renita.’
‘Welkom, Renita. Johnny, ga maar naast Renee zitten, je kent dat wel. Renita, kom eens naast me zitten. Zoals Johnny naast Renee zit. Goed zo. Eng?’
‘Nee, oom. We hebben een zwembad in onze tuin. Ik heb daar vaak gespeeld, bloot, met klasgenoten. Mijn vader was er in de weekeinden ook.’
‘Daar heb je vast niet zo dichtbij gezeten.’
‘Jawel, ook op schoot.’
‘Laten we dat maar niet doen. Zo zie ik ook wat meer. Erg?’
‘Ik heb een beetje over u gehoord, maar ik kan dat niet zo goed plaatsen. Vind u meisjes speelgoed?’
‘Eh op een bepaalde manier. En die laat ik gelden voor meisjes van alle leeftijden. Niet zoals gewoon speelgoed, Renita, waar je alleen naar omkijkt als je er zin in hebt. Ook niet zoals een huisdier. Maar als eh medemens. Om daar fijn mee om te gaan. Fijn mee te praten en naar te kijken. Soms is het wat ongelijk. Ik vind het vast prettiger om naar jou te kijken dan andersom.’
‘Nou, ik vind u niet lelijk, hoor. Maar ik kijk natuurlijk liever naar Johnny. Al vanaf mijn derde. Ik ben er aan gewend dat er naar me gekeken wordt. Thuis al, en sinds een tijdje bij het meertje. Jongens kijken natuurlijk graag tussen de benen van een meisje, bij mij natuurlijk extra.’
‘Ja, natuurlijk. Nogal uniek. Je ziet er lief uit, Renita. Je hebt een mooi figuurtje en bijzonder mooie borstjes. Dat is ook wat ik bedoelde met fijn meepraten, het ook zeggen als je iets fijn vindt. Onze kinderen zijn ook bloot opgegroeid. Alleen niet met klasgenoten, daarvoor zijn ze in de States te preuts. Met hun veertiende, vijftiende, kregen ze een vriendje en een vriendinnetje. Daar gingen ze ook vrij mee om, zeiden wat ze vonden. Ze doen nog steeds veel met z’n vieren. Sommige dingen natuurlijk twee aan twee.’
‘Vast erg natuurlijke dingen, oom.’
Mark grinnikte.
‘Ja. Goed zo. Crystal en Johnny hebben al een beetje over je verteld, vorige week. Durfde je toen nog niet? Johnny zei, ik heb liever dat ze het zelf verteld.’
‘Ik weet het. Ik durfde wel, maar ik wilde het eerst goed overdenken. Johnny heeft een beetje over hier verteld. Ik ben niet gewend om met ouderen om te gaan, die waarschijnlijk ook zo vrij praten als Crystal en Tom. En bloot, nog wel.’
‘Het zal je meevallen, hoor. Johnny praat toch ook vrij?’
‘Ja, vast wel, maar bij mij houdt hij zich in. Nog tijd zat, zegt hij vaak.’
‘Die heb je ook. Ze hebben ons voorbereid op de komst van een mooi, verstandig, roodharig meisje. Crystal zei, ze lijkt wel veertien of vijftien. Ja, ook qua figuur, alleen niet zo lang.’
‘Dank u. Maar ze zal bedoeld hebben, hoe ik praat.’
Mark grinnikte weer.
‘Ja, dat weet ik, maar ik mag lieve blote meisjes graag plagen. Erg?’
‘Nee, oom. Ik mocht hier komen om wat meer met mensen om te gaan. Aardige ooms horen daar ook bij. Ik zei al, ik heb ook een beetje over u gehoord.’
‘Ja, de bedoeling is dat je wat meer hoort en daar wat van opsteekt. Mijn tweede vrouw is daar met de kinderen vroeg mee begonnen, nogal vrij en openhartig.’
‘Simone, hè? Waardoor het hier in het dorp zo bijzonder is.’
‘Inderdaad, Simone. We hebben veel aan haar te danken. Het is niet de bedoeling dat iedereen onze tuin in en uit loopt, dat wordt ook niet gedaan. Jij bent al niet iedereen meer, ik zou het waarderen, Renita, als je een keer met me meeloopt en bij haar laatste rustplaats gaat kijken.’
‘Ik zou het een eer vinden, oom. Ik ben niet bang voor een begraafplaats, ik woon ernaast.’
‘Fijn, meisje. Één van de bijzondere dingen in het dorp schijn jij te zijn.’
‘Ik vind mezelf niet zo bijzonder. Ik val alleen een beetje op, omdat ik zo klein ben en rood haar heb.’
‘Ja, twee mooie kapsels. Ik heb veel in mijn leven meegemaakt, Renita, maar ik heb nog nooit een rood behaard doosje gestreeld. Mag ik even?’
‘Jawel.’
Ze deed haar benen wat van elkaar, Mark streelde er even tussen.
‘Dank je wel. Ik voel me zeer vereerd.’
‘Toch de zoveelste, alleen rood?’
‘Nee, dat je niet bang voor me bent. Iedereen zit verbaasd te kijken.’
‘Bang ben ik niet. We praten zo fijn, ik vertrouw u wel, het ging alsof het normaal is.’
‘Dat is het hier ook. We strelen elkaar hier af en toe, maar niet zoals in het meertje om af te reageren. Maar om te laten merken dat we elkaar waarderen, als liefkozing. Het maakt het ook makkelijk om vrij en openhartig te praten. Het heeft een wisselwerking. Als je iemand waardeert, wil je hem, of haar, graag even aanraken, hè? Het liefst op zijn of haar mooiste plek.’
‘Ja, hoe meer waardering hoe eh vaker, beter. Zonder dat het eigenlijk met seks te maken heeft. ’
‘Ja, je snapt het. Er wordt veel geld uitgegeven aan kleding, om mooi gevonden te worden. Wij genieten, gratis, van het moois waarmee we geboren zijn. Hier, en bij het meertje ook nog op een bijzondere manier. Voor de jongelui om kennis te maken, voor de ouderen, om Adam en Eva te spelen, in de openlucht, gezellig met meer Adams en Eva’s.’
‘Dat is daar niet voor iedereen helemaal gratis, de wegwerphanddoeken moeten betaald worden, al zijn ze bijna voor niets.’
‘Ja, grootinkoop. Heeft Johnny er vaak één nodig?’
‘Bij het meertje soms om op zijn schoot te leggen. Eh ik wil graag even iets aan Crystal vragen.’
‘Waarom ik een handdoek op schoot heb?’
‘Ja, oom.’
‘Omdat we niet wisten of je eerder, behalve je ouders, ouderen bloot gezien hebt.’
‘Wel eens bezoek, thuis. En de buren, over de heg. Ik was al gewaarschuwd, onder het mom van een praatje. Johnny vindt het figuur van tante mooi en Crystal dat van u.’
Mark grinnikte.
‘Je weet, dat ze hier meedoen, met strelen?’
‘De ouderen zullen wel strelen, jongeren zullen vast goed willen voelen wát ze strelen.’
‘Je drukt je mooi tactisch uit. Maar wij vinden het leuk om te zien, als bijvoorbeeld Johnny goed aan Renee voelt.’
‘Hij mag van mij best vergelijken. En vergeleken worden.’
‘Tjonge, wat mooi, weer. Ik ga je steeds leuker vinden.’
‘Fijn, oom.’
‘Dan mag ik wel zeggen, dat ik het lief en dapper van je vind, dat je me naar je mooie gleufje laat kijken, hè?’
‘U bent niet de eerste. Tegen kijken kan ik. U heeft waarschijnlijk gehoord, dat ik alleen met Johnny lichamelijk contact wil.’
‘Ja. We respecteren dat, Renita. Maar ik was toch zo brutaal om je iets te vragen. Nogmaals dank dat ik even aan je mooiste plekje mocht komen.’
‘U deed het lief. U eh mag het nog wel eens doen. Als Johnny geen bezwaar heeft.’
‘Als het, zoals gebruikelijk, in het water gebeurt niet. Maar droog mag hier de eerste keer ook. Jij hebt mij ook niet gevraagd om hier niet meer mee te doen.’
‘Nee, ik weet dat je het niet te bont maakt.’
‘Nee, nog net geen blauwe plekken.’
‘Johnny! Zit hij zo eh stevig aan u, tante?’
‘Gelukkig wel, dan mag ik het bij hem ook. Over een borst of een doos kan makkelijk gestreeld worden, Renita, al masseren jongetjes ook graag een beetje. Maar ik kan een pikkie of balletjes niet strelen. Alleen even die balletjes in mijn hand nemen, en voelen hoe stevig een pikkie is.’
‘Tja, daar kan ik me iets bij voorstellen.’
‘Bij één jongen.’
‘Ja, Johnny, op Tom na. Eh daar vertel ik liever een andere keer over. Bij Johnny ben ik zo gelukkig, ik heb geen enkele behoefte aan een andere jongen. En ik wil niet dat andere jongens aan mij zitten. Ik zie het voor meisjes anders dan voor jongens. Bij jongens wordt er áán gezeten, bij meisjes wordt er ín eh gefrunnikt. Ik wil nieuw blijven, alleen voor Johnny.’
‘Tot in je huwelijksnacht.’
‘O. Nee, dat duurt me te lang.’
‘Ken je de spreuk, te vroeg, te vaak, te ver?’
‘Ja, tante. Maar ik dacht dat die gold voor met iemand die je niet goed kent en waar je niet zo veel van houdt dat je met hem of haar wil trouwen.’
‘Nou, je mag dan misschien niet zo veel levenservaring hebben, je denkt er wel verstandig over na.’
‘Ik neem de tijd, al is het soms met tegenzin. Ik ben pas na een keer of tien een middag met Johnny praten met hem het water ingegaan. Hem bij mij niet zo ver laten gaan. We praatten er op de kant eerst over, Johnny legde me eerst alles uit, want ik wist niet veel. Ik wist natuurlijk wel de theorie over hoe kindjes gemaakt worden, maar niet wat er allemaal komt kijken bij zo’n kennismaking. Johnny was zo lief en voorzichtig met me, dat ik met ieder gesprek gekker op hem werd. En toen hij uiteindelijk in het water meer bij me mocht doen dan er over strelen, werd ik erg ontroerd om te zien hoe bezorgd hij keek, of ik het wel prettig vond.’
‘En?’
‘Geweldig. Ik kan me niet voorstellen dat een andere jongen het liever bij me zou kunnen doen, en ik hoef het ook nooit te weten te komen. Ik ben volkomen gelukkig met hem en wil dat hij de enige blijft die aan me komt. Afgezien dan dat heel aardige mensen me een beetje mogen strelen, op de manier waarop het hier gaat, zoals u deed. Maar ik heb geen enkele behoefte om aan andere jongens te zitten.’
‘Wat doet Johnny?’
‘We hebben tot mijn twaalfde elkaar alleen maar van niet zo dichtbij gezien, aangekleed. Toen ik de eerste keer bij het meertje kwam heb ik gevraagd of we kennis konden maken, als hij het leeftijdsverschil niet te groot vond. En of hij dan minder met andere meiden wilde spelen. Hij heeft zo min mogelijk met andere meiden gespeeld en is er compleet mee gestopt zodra ik, na die tien keer, met hem durfde spelen.’
‘Durfde?’
‘Hij was voor mij die leuke, stevige jongen, die op het schoolplein vaak met een lieve glimlach naar me stond te kijken. Tot hij me aansprak, op mijn eerste schooldag in de stad, op de terugweg. Ik vond hem direct heel lief. Hij kwam iedere schooldag ‘s middags naast me fietsen. Ik heb hem na een tijdje mee naar binnen gevraagd om me bij mijn huiswerk te helpen. Hij deed dat heel goed. Aan het eind vroeg ik, of ik hem, als dank, een kusje mocht geven. Hij knikte. Accepteerde mijn kusje en hield, tot mijn stomme verbazing, zijn handen thuis. Zo zijn we begonnen. Hij bleef voor mij groot en stevig. Ik was niet bang voor hem, maar ik bleef voorzichtig. Als ik hem vroeg om iets te doen, deed hij dat lief en voorzichtig. Daarom durfde ik na een tijdje met hem het water in. Wel een achterstevoren verhaal, hè?’
‘We kunnen het wel volgen. Je vertelt mooi. We zijn blij dat jullie zo gelukkig met elkaar zijn.’
‘Ja, verschrikkelijk gelukkig. Maar ondertussen heb ik het moois van u nog niet gezien, oom.’
Ze grinnikten allemaal, en Mark legde zijn handdoek opzij. Renita stopte met grinniken.
‘Oei. Geen pik maar een paal. Toen ik voor het eerst bij het meertje kwam zag ik voor het eerst een beetje stijve pikkies. En ik zag, voor die van Johnny onder zijn handdoek verdween, dat hij voor zijn leeftijd een vrij grote had. Op z’n grootst kan ik nog nergens mee vergelijken.’
‘Renee?’
‘Voor zijn leeftijd heeft hij een vrij grote. Renita, je weet toch dat er hier aan gezeten is? Als jij er hier geen aan wilt raken kan je er in ieder geval naar kijken.’
‘Ik zie wel. Oom, had u op uw zestiende al zo’n dikke?’
‘Gelukkig niet, hè, Renee? Nee, een normale maat, volgens haar. Zij kon vergelijken, ik niet.’
‘Praat u daar gewoon over?’
‘Simone is daar mee begonnen, met onze kinderen, om die te waarschuwen niet te vroeg, te vaak, te ver te gaan. Later hebben we het successievelijk aan al onze vrienden verteld. Jij bent de eerste die er een aanvulling bij geeft. Goed van je. Hoe heb je die verzonnen?’
‘Omdat ik zo vroeg mogelijk met Johnny vaak ver wil gaan.’
‘Niet wachten op je trouwen?’
‘Het is net zoiets als met pensioen gaan. Als je je het kan veroorloven moet je dat zo vroeg mogelijk doen. Dan kan je er langer van genieten. Je weet maar nooit.’
‘Ja, met twee verschillen, zal je wel beseffen. Één, zo’n pensioenbesluit neem je op latere leeftijd. Dan kan je daar met levenservaring over beslissen. Je zou eventueel weer kunnen gaan werken. Twee, als je gevreeën hebt is dat niet terug te draaien.’
‘Ja, dat weet ik wel. Eh als je er wat vroeg mee begint, en het loopt fout, dan vertel je de eventuele volgende, dat het, achteraf gezien, niet de liefde van je leven was. Dat is toch niet kwalijk te nemen?’
‘Nee.’
‘Tja, als je het op een andere manier kwijtraakt kan je alleen maar hopen dat het je vergeven wordt.’
‘Als er liefde in het spel is zal dat meestal wel. Ik weet wel voorbeelden.’
‘Nou, Tom, die twee hebben elkaar gevonden. Ga je mee het water in?’
‘Altijd, Crystal.’
‘Renee, ik blijf even zitten. Met Renita.’
‘Prima. Johnny, ga je mee? Ik heb lang genoeg naar je gekeken.’
‘Goed, Renita?’
‘Ja, natuurlijk.’
Renee, Johnny, Crystal en Tom gingen het zwembad in.
‘Ik wilde je eerst een keer laten kijken, Renita. Je hoeft zelf niets, als je het niet wilt.’
‘Ik leer graag.’
‘Fijn.’
‘Eh, oom, is Johnny niet te wild, met tante?’
‘Wat? Nee. Jouw borstjes zijn vast nogal strak. Die van Renee kunnen meer bewegen. Rondrollen. Renee wil het graag wat wild, ik weet er alles van. Zo te zien doet Johnny net als anders, Renita. Niet meer en niet minder. Dat zou ook niet eerlijk zijn, tegenover jou.’
‘Hij is erg eerlijk. U eh mag wel even voelen hoe strak mijn borstjes zijn.’
‘Dank je wel.’
Mark streelde er één.
‘Mag het meer?’
‘Natuurlijk. Lief dat u voorzichtig begint, maar met strelen voel je niet aan borsten, maar erover. Dat zou u moeten weten.’
‘Natuurlijk, Renita, maar de eerste keer gelijk beetpakken vind ik te grof.’
Hij pakte eerst de ene, daarna de andere, en bevoelde ze even.
‘Dank je wel. Mooi strak, en groot voor je leeftijd.’
‘Johnny vindt het fijn, precies een handvol.’
‘Ja, dat is het mooiste. Behalve extra groot, dat vind niet ik alleen, ook alle jongens die hier komen. En Renee geniet er niet alleen van dat ze stevig aangepakt wordt, ook dat de jongens er zo van genieten. Mijn vorige vrouw, Simone, had nog twee maten grotere, maar wilde niet te stevig beetgepakt worden.’
‘Ik hoorde, ze liet iedereen de helft zien.’
‘Ja. Ze had het in haar jeugd moeilijk, Renita. Ze kreeg heel vroeg borsten, wat op school natuurlijk opviel. Toen ze maar door bleven groeien werd ze ermee gepest. Ze werd koe genoemd. Toen ze achttien werd stuurde haar moeder haar naar een mode- ontwerper, omdat ze het zo zielig vond. Die ontwerper zei, je moet niet meer proberen ze te verstoppen, te camoufleren, dat lukt toch niet. Draai het om, laat zo veel mogelijk zien. Ga beha’s en kleding dragen die net je tepels bedekken. En ga rechtop lopen. Dan krijg je geen medelijden of spot, maar bewondering. Nou, dat klopte. Sinds die tijd was ze erg tevreden met haar lichaam. En vanaf dat we bloot in de tuin zonden mocht iedereen die daar kwam haar helemaal zien. En de jongens en mannen haar in het zwembad bevoelen, niet te ruw.’
‘Fijn voor haar. En veel anderen.’
‘Ja. Renee is vooral voor mij blij dat ze nu van die grote heeft, veel meer dan op haar zestiende. Niet meer dan eerlijk zegt ze, jij hebt nu ook een iets grotere en veel dikkere. Ze zegt, ik had het kunnen missen, maar ik vind het fijn dat ik nu aan zo veel verschillende pikkies en ballen kan komen, tot wederzijds genoegen. En ik daarna met de eigenaar van de dikste ga slapen.’
‘Ik weet dat er verschil is tussen bij elkaar slapen en met elkaar.’
‘Ach ja, dat zijn zo van die uitdrukkingen, die zeggen genoeg. Nu over Johnny, maar dan omgedraaid. Vind je het niet erg dat Renee zijn ballen masseert en hem een stijve bezorgt? Hij zou die vast ook krijgen als ze hem niet aanraakte, maar ze streelt zijn pikkie niet te voorzichtig.’
‘Ze mogen van me doen wat ze fijn vinden. Ik heb al gezegd, bij jongens wordt er áán gezeten, bij meisjes wordt er ín gefrunnikt. Dat vind ik nogal een verschil. Zelfs als ze hem, per ongeluk natuurlijk, zou laten lozen, hij blijft lang genoeg zaadjes maken. Een meisje krijgt toch nooit alle zaadjes van een jongen. Zijn eerste krijgt hij normaal 's nachts. Johnny was er al meer kwijt, voor we verkering kregen.’
‘Ja, je moet wel reëel blijven. Maar Renee heeft ervaring genoeg om te weten hoe lang ze door kan gaan. En anders zeggen de jongens wel stop.’
Renee, Johnny, Crystal en Tom kwamen het zwembad uit, de jongens met een stijve. Johnny en Tom gingen gauw zitten en legden een handdoek over hun schoot.
‘Johnny heeft graag een stijve. Het is een lekker gevoel, zegt hij, en hij voelt zich mannelijk. Lekker, tante?’
‘Ja, maar hij kon niks hebben, deze keer. Na twee haaltjes moest ik al stoppen. Tom ook niet veel, Crystal?’
‘Nee. Toen ik na zijn balletjes zijn pikkie pakte had hij al een stijve.’
Crystal kwam naast Mark op zijn stretcher zitten, aan de andere kant dan waar Renita zat.
‘Ja, ik had natuurlijk wat langer werk aan die grote ballen, ik moest na één haal al stoppen. Ze zitten allebei wat vol, waarschijnlijk.’
‘Zielig, hoor.’
‘Ja. Mag ik bij u wat inhalen, oom? Ik miste die dikke, in het water.’
‘Laat Renita maar zien hoe ik graag beetgepakt word.’
Crystal pakte Mark vast.
‘Zie je, Renita, met één hand kan ik er niet omheen, terwijl hij nog geeneens helemaal stijf is. Met twee is er een beetje overlap. Ho maar, oom.’
‘Dan moet jij stoppen.’
Crystal haalde haar handen weg, Mark legde zijn handdoek weer over zijn schoot, over zijn stijve die bijna rechtop was gaan staan. Crystal ging grinnikend bij Tom zitten, met een hand onder zijn handdoek.
‘Jullie houden me jong, meiden. Na zo’n fijne tijd in het zwembad streel ik Renee tot ze smeekt om meer. En dat krijgt ze dan.’
‘Dat duurt nooit lang, dan wil ik niet één of meer kleintjes zien, ik wil die dikke hebben.’
Renita ging voorzichtig onder de handdoek van Mark en voelde even. Mark glimlachte.
‘Viel mee, hè?’
‘Ik werd toch te nieuwsgierig. Ik ben onder de indruk van de grootte en de stevigheid, al staat hij amper meer recht vooruit. Maar het doet me verder niets, bij Johnny krijg ik het er altijd warm van.’
‘Dan heb je weer wat geleerd.’
‘Ja, dat ik inderdaad niet aan andere jongens, met een normale, hoef te komen. Ik ben ook al aan Tom gekomen, dat wil ik nu wel vertellen. Ze wilden dat ik voelde hoe groot zijn ballen waren, anders zou ik de verhalen niet kunnen snappen. Ik heb toen ook gelijk maar zijn pikkie bevoeld. Die deed me ook niets. Nou, drie keer is scheepsrecht, de rest geloof ik wel.’
‘En als er hier vrienden of familie graag zouden willen dat je hun even streelde? Zoals je mij gedaan hebt?’
‘Nou, misschien als ze heel lief zijn, zoals u.’
‘Tja, dat zijn alle jongens die hier komen. Allemaal lief en voorzichtig.’
Renita grinnikte.
‘U probeert me er in te luizen om mee te gaan doen, hè?’
‘Ik wil graag dat je je hier op je gemak voelt, Renita. En ik wil natuurlijk jou, net als andere meiden, oud en jong, graag af en toe een beetje strelen.’
‘En door ze gestreeld worden?’
‘Dat hoeft niet, Renee doet het toch beter.’
‘Tja, oefening baart kunst. O. Sorry.’
‘Nee, we praten er gewoon over.’
‘Goed. Ik had hier eigenlijk meer mensen verwacht.’
‘Ik heb ze gevraagd om een keer over te slaan. Om je te laten wennen. Niet te veel tegelijk.’
‘Ja, dank u. Wie mogen er hier komen?’
‘Onze vier kinderen, zoals we ze noemen. Dat zijn de zoon en dochter, een tweeling, van Simone en mij, en hun echtgenoten. Hun kinderen, ze hebben ieder een zoon en een dochter. Ik heb genoten van het bloot opgroeien van onze kinderen. En daarna van onze kleinkinderen, sinds die hier wonen.’
‘Johnny is me een keer, toen ik negen was, bij het meertje komen bekijken. Hij was twaalf. Ik vond het aan de ene kant fijn, dat hij dat wilde, aan de andere kant een beetje eh brutaal.’
‘Dat kan ik me voorstellen. Één van de leukste dingen vind ik, hoe meisjes zich gedragen als ze borstjes en haar op hun doosje krijgen. Ondanks dat ze gewend zijn dat ze al jaren met een overduidelijk zichtbaar gleufje rondlopen, worden ze toch wat schuchter.’
‘Ja, normaal let je er niet op, maar als iemand zo duidelijk naar je borstjes en tussen je benen kijkt wel. Je weet dat ze weten dat je een groot meisje aan het worden bent.’
‘Alsof dat erg is. Het lijkt me, dat het pas helemaal over is, als ze een keer, met hun benen helemaal uit elkaar, door hun jongen klaargelikt zijn.’
‘Eh ja, als hij zo duidelijk zegt en laat merken dat hij het schitterend vindt, word je er een beetje trots op.’
‘Jongens worden trots op hun pikkie, als ze de ogen van hun meisje groter zien worden, als ze voor het eerst hun stijve mogen laten zien, vlak voor haar.’
‘Was dat voor u bij tante Renee?’
‘Ja. Die kreeg niet zulke erg grote ogen, ze had er van jongens tot en met vijftien gezien.’
‘De week vóór ik met Johnny het water inging, en hem aan zou raken, wilde ik hem eerst met een helemaal stijve zien. Ik heb het op mijn kamer gevraagd. Ik bloosde lief, zei hij.’
‘Hadden jullie huiswerk gemaakt, toen je zei, deze keer geen kusje, kleed je maar helemaal uit en laat me je stijve zien?’
‘Nee, we kwamen uit de tuin op mijn kamer. We hadden bij mijn moeder gezeten.’
‘Bloot?’
‘Ja, maar Johnny deed, na zijn eerste schrik, of het normaal was. Hij was hier genoeg gewend.’
‘Ja, nogal. Hij keek en hij voelde. Hoe vond je die stijve?’
‘Heel mooi. En spannend. Ik wist dat er in dat zakje eronder zaadjes gemaakt werden, die hij eruit kon spuiten. Ik ben er afgebleven, met moeite.’
‘Ja, daar heb ik ook moeite mee, bij jongetjes.’
‘Hij zag er niet bepaald uit als een jongetje, tante, met die paal omhoog. Mijn moeder heeft hem later ook zo gezien. We praatten een keer nogal openhartig, in de tuin, bloot, toen zijn pikkie omhoog kwam. Mijn moeder vond het niet erg, toen hij zei dat het van ons praatje was en van naar twee mooie roodbehaarde dozen kijken. Ze liet hem opstaan en zei, laat maar groeien. Ik was verbaasd dat hij, net zoals toen voor mij, op z’n dooie gemak bleef staan, tot zijn stijve helemaal omhoog stond. Mijn moeder vond hem ook mooi.’
‘Als hier alleen getrouwden en stelletjes die zich kunnen beheersen zijn, hoeven de jongens geen handdoek te gebruiken. De meiden zorgen er dan voor dat er geen slappe pikkies te zien zijn. Beentjes even uit elkaar, en zo, je snapt het wel.’
‘Ik doe dat voor Johnny nooit expres, dat is voor ons allebei rustiger. Onze tijd komt nog wel.’
‘Ja. Verder komen Toms ouders hier. Thomas en Tamara.’
‘En doen mee.’
‘Ja. Renita, toen Simone en ik hier kwamen, leerden we al gauw Thomas en Tamara kennen. Vooral Tamara heeft er voor gezorgd dat we onze kinderen, die jaren in de States gebleven zijn, niet zo erg misten. Een paar jaar later kwamen Johnny’s ouders erbij. Tamara en Maureen lijken een beetje op elkaar. Zijn ongeveer even oud als onze kinderen. Ik heb een paar slechte tijden gehad, maar verder heb ik heel veel genoten. Nog. Ik ben met jou ook blij.'
‘Ik ook met u.’
Ze gaf hem een kusje op een wang.
‘Maar ik heb u ook door. U wilt niet alleen dat ik een beetje mee gaat spelen, u vertelt veel over u zelf en over hier, om mij ook te laten vertellen. U zegt af en toe, er hoeft niets, maar ook daardoor wil ik zelf ook meer vertellen. Zoals dat Johnny me klaargelikt heeft.’
‘Ja. Fijn, hè, zo te praten?’
‘Ja, erg. Ik vertel mijn moeder ook veel, maar dat doe ik voorzichtig, in bedekte termen. Ik hoef me nu niet in te houden. Ik vind het hier heel gezellig en heel fijn. En ik krijg ondertussen ook nog theoretisch en praktisch les.’
Mark grinnikte.
‘Praktisch?’
‘Ja. Dat er meer verschillen zijn tussen mensen dan ik dacht. Dat die ook meer genieten dan ik dacht. Bijvoorbeeld van een dikke pik of grote ballen. Dat die ook anderen een beetje mee laten genieten. Door er aan te mogen komen en over eh het gebruik te horen. Ik kan niet zeggen dat ik genoot van die dikke van u of van de grote ballen van Tom, maar ik vond het erg gezellig, na even wennen. En leuk om te zien dat tante Renee en Johnny graag even aan elkaar zaten. Al zag ik niet wat er onder water gebeurde. Ging Johnny niet te ver, Tante?’
‘Nee, hoor, net zo ver als anders. Fijn, dat je ons laat weten hoe je begint mee te genieten. Kijken naar iets leuks, gezelligs, vind ik ook genieten.’
‘Eh, wat mij betreft, mogen die handdoeken opzij.’
De jongens legden de handdoeken opzij. Tom en Johnny hadden nog een stijve, Marks pikkie kwam weer omhoog.
‘Tja, rechtop is mooi, zien groeien ook. Maar ik vind het anders genieten dan ik met Johnny geniet. Wat mij betreft heb ik twee soorten. Één, als hij me in zijn armen houdt en me strak tegen zich aantrekt. Als het kan doe ik dan mijn benen om hem heen. Ik voel me dan heel dicht bij hem. Ik kijk er naar uit om eh nog een centimeter of, ik weet niet hoeveel, dichter bij hem te zijn. En dan altijd zo te blijven.’
‘Dat duurt nooit zo lang.’
‘Eh nee, vast niet. Twee, het genieten wat we in het water en op mijn bed doen. Lichamelijk in plaats van geestelijk genieten.’
‘Dat gaat vaak samen, Renita. Je geniet toch, omdat je het samen met Johnny doet? Daarom wil je dat toch niet met anderen?’
‘Ja, oom. Dank u. Dat was les zoveel.’
‘Je laat je makkelijk les geven, omdat je zo fijn en veel praat. Bijna helemaal openhartig.’
‘Ja, ik zeg het nog wel eens iets anders dan dat het in me opkomt. Maar veel minder dan thuis. Mijn moeder is erg openhartig, maar minder dan hier.’
‘Ik wil het zo nog over je moeder hebben, maar eerst wie hier verder nog komen. Ian en Francis. Leraren nu, zij is lang ons dienstmeisje geweest. Ian zal je verrassen. En verder de kinderen van allemaal.’
‘Ik zie wel. Eh over mijn moeder. Oom Mark, zou u over een jaar en over twee jaar een praatje met mijn moeder kunnen maken, vertellen hoe ik me hier gedraag?’
‘Natuurlijk. Dat wordt dan mijn tweede praatje met haar.’
‘Ik heb over het eerste gehoord. In het dorpshuis, tante Renee was erbij. Niets over de inhoud, maar mams was er toen erg van onder de indruk. Het heeft haar leven beïnvloed, zegt ze. Hij was erg vriendelijk en openhartig. Nou, als mijn moeder zegt dat iemand openhartig is moet dat erg bijzonder zijn, want zij is het al zo. Toen ze in verwachting raakte wilde ze een meisje daarom naar Renee gaan vernoemen, maar net iets anders. Zoiets als Tom en Thomas. Ze verzon Renita, kleine Renee, al wist ze nog niet dat ik wat klein uit zou vallen.’
‘Wat lief. Bedank je moeder van me. En ik wil graag bij het tweede en derde praatje zijn, wat de reden ook is.’
‘Ja, ik vroeg oom, maar ik bedoelde eigenlijk u tweeën.’
‘Ik heb hier geen eigen kinderen, Renita. Ik heb een zoon en een dochter. Die wonen in de States. Die zijn door hun buurtgenootjes en medeleerlingen zo eh verpest, zo preuts geworden, dat ik amper met ze kon praten. Als ze het woord doos, of pikkie, hoorden, liepen ze weg. Maar er zijn hier veel kinderen waar ik me moeder voor voel en die mij ook zo behandelen, al noemen ze me tante. Ik vind je heel lief, en verstandig. Mag ik je bij mijn kinderen rekenen?’
‘Graag, tante. Dank u wel.’
Ze ging Renee een kusje geven. Die veegde daarna een traantje weg.
‘Renita. Wat mooi. Er zijn veel dingen hier, die me blij maken als ik ze hoor. Jouw naam komt daar ook bij. Ja, je moeder. Jenny. Rode Jenny. Later hebben we meer over haar gehoord. Je hoort hier veel, Renita, iedereen praat graag met en over elkaar. Geen geroddel, maar om met elkaar te genieten. Toen we je moeder het eerst zagen was ik hier net in mijn eentje op bezoek. Twee weken daarvoor was mijn man, Dave, overleden. Mark had me hier uitgenodigd, om bij te komen. Het was de eerste keer dat we samen op ons gemak in het dorp rondkeken. Aan het barretje, waar je moeder achter stond, nee, Jenny, want toen was jij er nog niet, vertelde Mark over het dorpshuis. Jenny bedankte hem, dat hij het door Tamara had laten renoveren. Mark zei, het enige wat ik gedaan heb, is, goed, doe maar, zeggen. En ik kreeg geeneens een rekening, het kon van een gift. Jenny zei toen, Tamara is een rare meid. Ze mag veel van u doen. Maar ze gaat, tot vlak voor haar trouwen, vreselijk preuts met Thomas om, en pál daarna regelt ze het meertje om ons bepaald niet preuts te laten genieten. Ik heb zelf net verkering, en we hebben daar heerlijke avonden. We zagen u er nooit. Mark grinnikte en zei, ik zag het niet zo zitten, om twintig blote meiden om mijn nek en zo te krijgen die me wilden bedanken. En je snapt wel wat de jongens met mijn vrouw hadden gedaan. Renita, Simone had nog twee cupmaten groter dan ik.’
‘Ja, ik heb het gehoord. Komt u wel eens bij het meertje?’
‘Niet zo vaak, al worden we daar ‘s avonds niet gestoord. Beetje jammer, maar ja. Toen zei Mark tegen Jenny, ik wens het beste voor jou en je verkering, en een lang gezamenlijk leven. In de stijl van mijn overleden vrouw voeg ik toe, dat ik hoop dat jullie veel plezier hebben bij het oefenen voor jullie huwelijk, en daarna bij het maken van kindertjes of het simuleren daarvan. En nog een tip. Als het niet vaak achterelkaar kon, spreidt het dan over de hele dag, om het maximum eruit te halen. En dan bedoel ik niet alleen het maximum aan plezier, ook bij hem, voor jullie beider genoegen.’
‘Tja, als je dat van een graaf hoort, die je amper kent, waar je voor het eerst mee praat, dan is het vast schrikken.’
‘Jenny zei, tjonge, meneer, wij meiden onder elkaar praten er amper zo vrij over. Geen rode oortjes, mevrouw? Ik zei, ik ben wel wat van hem gewend, ik ken hem al heel lang, uit Boston. We zijn jeugdvrienden, maar we raakten uit elkaar. Toen we elkaar weer ontmoetten, allebei getrouwd met een ander, bleek hij chirurg te zijn. En rijk, geboren met een zilveren lepeltje in zijn mond, al heeft hij dat in Boston nooit laten zien. Toen wilde Mark snel weg. In de auto zei hij, ik kreeg haast, ik was bang dat je zou verraden wat ik in Boston wél heb laten zien, op mijn zestiende.’
Ze glimlachten allemaal, op Renita na, die grinnikte.
‘Ja, toen nog met een normale maat. Hoe zou dat gesprek mijn moeders leven beïnvloed hebben?’
‘Rode Jenny was een vrolijke, lieve meid. Maar wild. Ze hield het nooit lang uit bij dezelfde jongen. Tot ze je vader ontmoette, die bleef de laatste. Vraag haar zelf maar over die invloed. Maar ik denk dat ze je vader, al vóór hun trouwen, niet een paar keer per week, maar, aangemoedigd door Mark, iedere dag uitgewrongen heeft, tot beider genoegen.’
‘Uitgewrongen!’
‘Tamara is niet wild, maar die geeft al toe, dat ze het bij Thomas vaak doet.’
‘Zes keer op een dag?’
‘Eh, beter een ander onderwerp. Ik ben daarna hier komen wonen. Mark en ik raakten na een tijdje aan de scharrel. We dachten dat dat vast wel mocht, van onze overleden echtgenoten. Die kenden elkaar, Dave en ik kwamen bij Mark en Simone op bezoek. We zonden na een tijd ook bloot samen, en streelden een beetje. Simone en Dave zouden ons vast nog een gelukkige tijd wensen. En die hebben we. Met onze kinderen en onze vrienden. Ik heb minder slechte tijden gehad dan Mark. Ik reken die eerste tijd met Mark niet als een slechte tijd, maar het had beter niet kunnen gebeuren.’
‘Nee. Een echtgenoot verliezen lijkt me verschrikkelijk.’
‘Dat is het ook. Je komt pas weer tot leven als je iemand ontmoet waar je je leed mee kan delen, waarmee je overal over kan praten, zelfs over het intiemste. En waar je dan onverwacht van kan gaan houden, anders, maar net zo veel, als van je vorige echtgenoot of echtgenoten. En je houdt die in ere, door over ze te praten. We hebben het vanavond al een paar keer over Simone gehad.’
‘Ik heb van mijn moeder, behalve over u, ook over Simone gehoord. Ze wordt in het dorp ook vaak genoemd. Ze weten dat ze veel samen gedaan heeft met oom Mark. Ik bedoel, voor het dorp.’
Mark grinnikte.
‘Ja, ook voor het dorp. Ik heb in mijn leven vaak mogen vrijen, Renita, met, na elkaar, drie heel mooie en lieve vrouwen. En nu weer met de eerste.’
‘Ik hoop het in mijn leven heel vaak te mogen doen met één en hetzelfde mooie en lieve vrouwtje.’
‘We hopen het voor je, Johnny.’
‘Het nadeel van ons lengteverschil is, dat we later niet tegelijk kunnen kussen en vrijen. Voorlopig is het makkelijk, dat als we elkaar omhelzen, we nergens op hoeven te letten.’
‘Zou dat in het meertje wel eens gebeuren, bij de jeugd?’
‘Vast wel. Een paar keer per jaar zie je dat een jongen een dreun van een meisje krijgt. Mislukte poging, dus, hij komt dan ook niet het water uit met een kleintje. Andersom nooit. Maar het zal vast wel eens expres gebeuren.’
‘Mijn moeder was een beetje geschokt, toen ze voor het eerst ‘s avonds bij het meertje kwam. Al die jongens met een recht omhoog staande stijve. En de tweede keer lag er een stel niet zo ver weg te vrijen. Dat meisje had er erg veel zin in. Ze hijgde en kreunde en riep dieper, dieper, lozen.’
‘Vast een stel wat een kindje wilde maken. Of net zo’n wilde als je moeder. Nou, dan kon ze de kunst afkijken.’
‘Volgens Johnny gaan jongens vóór hun achttiende daar wel eens stiekem kijken.’
‘Natuurlijk. Dat zal niet zo’n kwaad kunnen. Hoe meer je weet, van de theorie en van het afkijken, hoe beter het de eerste keer gaat.’
‘Het voordeel van dat Johnny al drie jaar met meisjes gespeeld had, is dat hij het in het water de eerste keer met mij geweldig deed.’
‘Ja, vast. Geen nadelen?’
‘Nee, ik gun het hem dat hij zich vermaakt heeft.’
‘Ging het jou goed af, bij Johnny?’
‘Hij zegt van wel. En ik zag het. Indrukwekkend. Ik hoefde hem niet uit te wringen. Tjonge, dat zo’n klein pikkie zo’n kanon werd.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Renita, je zal er niet vaak aan denken, maar het blijft een wonder, dat er uit een eitje en een zaadje een gezond kindje geboren wordt. En dat mannetjes en vrouwtjes zo goed in elkaar passen, dat er met veel plezier, afgezien van de bevalling, een nieuw kindje gemaakt kan worden. Meestal gaat het goed. De meeste uitzonderingen zijn niet fijn. Er zijn sterfgevallen en niet gezonde mensen. Sommige uitzonderingen zijn wel fijn.’
‘Ik kan me geen fijne uitzonderingen voorstellen.’
‘Je kent er al één. Tom. En je weet van zijn vader. Ian zie je later, die heeft ook een leuke uitzondering.’
‘Tja, het lijkt me, dat tante Tamara en Crystal het fijn vinden. En tante Renee uw dikke, dat zei ze al.’
‘Francis is ook blij met Ian. En wij mogen meegenieten.’
‘Ik houd me maar bij meekijken. Ik zie nu al drie stijven meer dan bij het meertje. Maar ik ben niet zo geschokt als mijn moeder, toen ze er voor het eerst er meer dan één zag. Ik eh geniet een beetje.’
‘Fijn. Nou, zo groot als je bent, kinderbedtijd. Je brengt haar thuis, Johnny?’
‘Natuurlijk. Hartelijk dank, allemaal.’
‘Ja, dank jullie wel, lieverds.’

‘Tjonge, wat heb ik veel gehoord. Wist jij alles al?’
‘Ja, afgezien dat gesprek met je moeder in het dorpshuis. Ik ben misschien iets te langzaam geweest, maar veel eerder had je het meeste niet moeten horen, lijkt me.’
‘Nee, maar niet zo veel tegelijk had ik misschien prettiger gevonden.’
‘Er staat niets op papier, er kan niet voorgelezen worden. Het is niet te doseren. Het is ook maar net wat iemand te binnen schiet. En het één lokt het ander uit.’
‘Vanaf papier zou het ook wat droog worden. Dit was eh.’
‘Uit het leven gegrepen. We zijn er. Vind je het goed, dat ik gelijk doorrijd? Dan kan jij nog even rustig met rode Jenny praten.’
‘Die zal me niet meer of minder vertellen dan wanneer jij er bij bent. Tot ziens, lieverd.’
‘Tot ziens, lieverd. En droom maar van uitwringen.’
‘Nee, van een kanon.’

Op de camping

‘Paps, mams, dit is Renita.’
‘Welkom, Renita. Ga zitten.’
Johnny en Renita gingen zitten.
‘Ik begin maar. Zodra ik alleen naar het dorp mocht fietsen ben ik niet zo vaak meer thuis geweest. Sorry, mams, paps.’
‘Dat is wel goed. Je was altijd aardig en scheen je te vermaken. En op school ging het ook steeds prima. We konden een beetje vrijgevochten jongen toch niet vastbinden?’
‘Nee, maar het zat me nooit helemaal lekker. Maar ik kon, wilde niet anders. Ik zat of bij het meertje of in het dorp. Bij vrienden, zei ik dan. Ja, tot ik ruim vijftien was. Daarna ook vaak bij Renita. Ik zag haar voor het eerst toen ze drie was en naar school gebracht werd. En afgehaald. Ze viel me op, ze was een kop kleiner dan haar leeftijdgenoten. En ze had, heeft, mooi rood haar.’
‘Ik ken in het dorp maar één meisje met rood haar. Jenny.’
‘Dat is mijn moeder, tante. Mag ik tante Maureen zeggen?’
‘Natuurlijk. Tjonge. Een dochter van Jenny. Heb jij je altijd verstopt?’
‘Nou, nee, maar ik ben nooit op de voorgrond getreden. Als ik niets terug zei hielden ze vanzelf op om me rode te noemen. Mijn grootvader van mams kant is rood, daar komt het vandaan. Hij is Schots. Hij is ook niet groot, maar als hij zijn kilt aanheeft, met alles wat daarbij hoort, ziet hij er prachtig uit. We gaan één keer per jaar naar Schotland, hij komt één keer per jaar bij ons. Dan niet in kilt.’
‘Vast jammer voor je.’
‘Hoe bedoelt u, tante?’
‘Onder een kilt dragen ze toch niets?’
‘O. Nee, dat wist ik al vroeg. Toen ik klein was keek ik natuurlijk wel eens omhoog, als ik over de grond kroop. Ik vond hem daar niet klein, ik kon vergelijken met wat ik bij het meertje zag, als ik daar met mijn moeder kwam.’
‘Vast niet vaak, ik heb jullie nooit gezien. O, ja, één keer, een jaar of tien geleden. Toen had Jenny een miniatuurtje van zichzelf bij haar. Dat zal jij geweest zijn.’
‘Ja, natuurlijk. We hadden een zwembadje in de achtertuin. Ik mocht daar ook bloot lopen. En met klasgenoten spelen. Maar ik ben hier wel eens meer geweest. Ik weet nog dat Johnny mijn moeder en mij een keer op zijn gemak uitgebreid heeft staan bekijken, toen ik een jaar of negen was.’
‘Ja, die zal zijn ogen niet dichtgedaan hebben.’
‘Nee. De eerste keer dat ik haar zag was ze drie, ging voor het eerst naar school. Ik vond haar zo schattig, ik bleef steeds lang naar haar kijken. Vóór schooltijd, in de pauze, na schooltijd tot ze gehaald werd. Later tot ze zelf wegfietste. Ik miste dat, toen ik naar de school in de stad ging, op m’n twaalfde. Renita is zo’n drieëneenhalf jaar jonger dan ik.’
‘Ze ziet er uit als hooguit twaalf. Dertien, nu?’
‘Ja. We hebben vorig jaar bij het meertje kennis gemaakt, toen ze daar voor het eerst kwam.’
‘Renita, ik heb niets op je tegen, hoor, maar Johnny, in de tijd dat je daar rondliep, vanaf je twaalfde, had je niet een stevige meid uit kunnen kiezen?’
‘Ik had geen haast. En daar geen zin meer in toen Renita kwam.’
‘O. Zeg, toen Renita negen was, was jij dus ruim twaalf. Wat viel er voor je te bekijken aan een meisje van negen? Zonder borstjes, vast met een blote doos? Je kon genoeg blote meiden van twaalf tot achttien bekijken. Ook met een blote doos. En meer dan bekijken.’
‘Dat deed ik ook, maar ik had haar een tijd niet gezien. Ik wilde een keer zien of ze bloot ook zo leuk en sierlijk was. Dat was ze. Inmiddels heeft ze prachtige borstjes en rood haar op haar doos. Geen miniatuurtje van haar moeder, maar een kleine uitgave.’
‘Ja, dat zal best. Heb je haar moeder bloot gezien?’
‘Toen Renita negen was dus en de laatste tijd regelmatig, bij hun in de tuin.’
‘Heeft ze jou bloot gezien?’
‘Ja, vaak, daar.’
‘En werd je goedgekeurd?’
‘Ja, op het oog.’
Renita grinnikte.
‘Ze heeft Johnny’s pikkie al een keer helemaal stijf heeft gezien. Misschien alleen daarom is hij goedgekeurd. Johnny bedoelt, we hebben daar niet de gewoontes zoals in de Manor of bij het meertje, anders had ze hem vast ook bevoeld.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Tja, hij zal niet zo van je moeder geschrokken zijn. Weet je dat er al veel, tientallen, misschien wel over de honderd, meiden aan zijn pikkie gezeten hebben?’
‘Ik weet, dat hij een jaar of drie gewoon in het meertje meegedaan heeft. Ik neem hem dat niet kwalijk, hij kende me eerder niet. Het heeft er wel voor gezorgd dat hij nergens moeilijk over deed. Ik wilde zijn stijve graag zien, vóór ik in het water aan hem zou komen, ik had er nog nooit één gezien. Alleen halve. We hadden die keer ook bij mijn moeder in de tuin gezeten, hij kwam met een half stijve op mijn kamer. Toen vroeg ik het. Ik vond hem heel mooi en Johnny erg lief. Ik stond bloot voor hem en hij bleef nog steeds van me af.’
‘Knap hoor, Johnny.’
‘Ze was zo lief, ik wilde voorzichtig met haar doen. En vóór we samen het water ingingen liet ik me één keer per week door een ander meisje helpen, dus zo’n haast had ik niet. Daarna hoefde ik geen andere meisjes meer, ze was zo goed en zo lief. Ik liet me graag door haar bekijken, die eerste keer. Ze had er vragen over kunnen stellen. Of hem beetpakken, bevoelen, wat mij betreft.’
‘Zo ver was ik toen nog niet. Johnny neemt mij ook niet kwalijk, dat ik niet wil dat er andere jongens aan me zitten. We hebben al een tijd toestemming om niet met anderen het water in te hoeven gaan.’
‘Tjonge. Je wilt niet een beetje met andere jongens kennismaken?’
‘Nee. Ik heb meer dan genoeg aan Johnny. ’
‘Vroeg om dat te vinden. Je mist wat. Honderden lekkere jongens.’
‘Ik zal ze niet missen. En die zoeken maar wat groters, ik heb mijn grote al gevonden.’
‘Mams, ze is zo slim als een vijftienjarige, zo ongeveer. Toen ze vorig jaar voor het eerst bij het meertje kwam was ik geschokt. Ik had haar jaren van een afstand eh bewonderd, toen zat ze ineens naast me. Zo mooi, zo lief, en bloot natuurlijk. Ik heb haar dezelfde middag nog gevraagd of ze met me wilde lopen. Een beetje op de gok, maar ik zag er wel wat in. De eerste die ik ooit gevraagd heb. Ze vroeg me wel of ik met andere meiden kon minderen. Dat heb ik gedaan, nog maar één per week, zoals ik zei. En ik ben er helemaal mee gestopt toen we elkaar wat langer kenden.’
‘Toen jullie samen het water ingingen.’
‘Ja. Na een paar maanden heb ik haar om verkering gevraagd. En niet zo lang daarna om vaste verkering. Weet u het verschil?’
‘Dat zal nog wel hetzelfde zijn als vroeger. Vaste is een beetje vroeg voor eh vijftien.’
‘Johnny heeft me niet om vaste verkering gevraagd. Hij zei toen, ik vraag niets, ik stel iets vast. We hebben vaste verkering, hè? Ik kon niet anders dan ja zeggen.’
‘Snapte je dat verschil dan?’
‘Ja, tante. We wisten toen allebei al dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven.’
‘Neem me niet kwalijk, Renita, jullie zijn geen helderzienden.’
‘Nee. Iets anders dan. We wisten toen allebei al dat we voor altijd bij elkaar wilden blijven.’
‘Tja. Zo jong al? Vijftien is al vroeg, twaalf nog vroeger.’
‘Ik heb gehoord, dat we niet de eerste jeugdliefden in het dorp zijn.’
‘Eh, nee, slimmerd. Ja, Johnny, ze is bij de tijd. En niet bang om openhartig te zijn.’
‘Ik was niet zo, maar ik begin het te leren. Van Johnny en van Crystal.’
‘Ik heb van haar gehoord dat ze je een beetje onder haar hoede genomen heeft.’
‘Ja, op verzoek van mijn vader. Die vond het niet goed dat we ons zo weinig met anderen bemoeiden. Ik moest meer met jongens en meisjes, jonge en oudere, omgaan en wat levenservaring opdoen. Daarvoor mag ik ook in het zwembad van de Manor komen. Crystal heeft dat voor me gevraagd.’
‘Ja, daar zou je wat op kunnen steken. Weet je de gewoonten daar?’
‘Ik ben er al een keer geweest. Met Johnny.’
‘Nou, zoon, je bent niet te laat, maar wel laat met wat vertellen.’
‘Sorry. Ik was niet gewend om thuis te vertellen wat ik uitspookte.’
‘Spookte je op andere plekken dan bij en in het meertje wat uit?’
‘Praten, bij vrienden op hun kamer. En scharrelen met Renita, op haar kamer. Niet meer dan bij en in het meertje.’
‘Zeg, ik ben niet achterlijk. Op haar kamer is heel wat anders dan in het water.’
‘Ja, heerlijk. Niet zo glad.’
‘Ondeugd. Niet méér gaan doen, hoor. Hoe vond je het, in de Manor, Renita?’
‘Heel gezellig. Ik heb het meest met de graaf, oom Mark, gepraat. Wat is die lief.’
‘Ja, ik weet het.’
‘Ja. Hij heeft, samen met tante Tamara, u geholpen, hè? Met medicijnen en de pil.’
‘Zo, je krijgt dus al verhalen te horen.’
‘Ja, daar leer ik van.’
‘Ja, daar word je wereldwijzer van. En je leert mensen kennen. Oom Mark en Tamara hebben veel mensen geholpen. Meestal bedacht Tamara iets en vroeg ze oom Mark of het mocht of om te helpen. Bijna alle mensen in het dorp hebben veel aan hun te danken. En paps en ik in het bijzonder, wij hadden anders condooms moeten blijven gebruiken.’
‘O. Ja. Zo ver had ik niet nagedacht. Ik heb de laatste tijd nog nooit zo veel meegemaakt.’
‘Zoals? Nee, wacht even. We vinden je aardig, Renita, en we praten fijn. Ben je op je gemak?’
‘Wel aardig. Ik moet nog wennen aan zo openhartig met wat oudere mensen te praten. Maar ik mag ook veel terugzeggen.’
‘Ja, dat gaat je ook al goed af. Maar je hoeft niet meer te vertellen dan je wilt, hoor.’
‘Ik vind het heel prettig dat er niemand aandringt. Daarom doe ik soms dingen die ik niet van plan ben. Nee, niet bij Johnny. Eh bij Tom, bijvoorbeeld. Toen Johnny en ik laatst met hem en Crystal bij het meertje aan het praten waren, zei Crystal, na een tijdje, je moet wel bepaalde dingen weten om onze verhalen te kunnen volgen. Anders kunnen we je geeneens veel vertellen. Tom, laat haar je ballen eens voelen.’
Maureen en John grinnikten.
‘Ja, zo praten heeft ze op de Manor geleerd. En?’
‘Ik wilde niet. Ik was niet van plan andere jongens aan te raken of me aan te laten raken. Toen heeft Tom heel lief tegen me gepraat en heb ik het toch gedaan.’
‘Ja, als hij in een rustige bui is kan hij ook mooi praten.’
‘Ja. Omdat ik er toch vlakbij was, ben ik ook maar even aan zijn pikkie gekomen. Nou, niks bijzonders. Ik werd er niet warm van, van die van Johnny altijd wel. Van Toms ballen werd ik ook niet warm, maar ze zijn wel erg groot. Toen kon ik daarna de verhalen over grote ballen volgen.’
‘Ik kan het nog steeds niet bevatten, maar als ik de kans krijg overtuig ik me weer.’
‘Zeg maar gewoon, dat u het leuk vindt om eventjes ballen en pikkies te bevoelen, mams.’
‘Ja, Johnny, ook die van jou. Mag dat nog, Renita?’
‘Van mij wel. Ik wil niet dat er gewoonten voor mij veranderd worden. Hooguit de eerste keer. Oom Mark had, toen ik in de Manor kwam, een handdoek op zijn schoot. Later niet meer.’
‘We gaan voorzichtig met nieuwelingen om.’
‘Ja. Hij vroeg me om naast hem te komen zitten en begon een praatje. Ik vond hem al gauw heel lief en aardig. Na een tijdje maakte hij me een complimentje over de rode haartjes op mijn doos. Hij zei, ik heb veel in mijn leven meegemaakt, Renita, maar ik heb nog nooit een rood behaard doosje gestreeld. Mag ik even? Het ging zo eh natuurlijk, dat ik ja zei. Ik heb hem zelfs weer een tijd later aan mijn borstjes laten voelen.’
‘Niet erg, hè?’
‘Nee, inderdaad gezellig. En hij voelde er prettig aan. Tja, veel ervaring, met kleine en grote maten.’
‘Ja, met de mijne ook. Heb je nog aan hém gezeten?’
‘Later. Renee was met Johnny en Crystal met Tom het water ingegaan. Toen ze eruit kwamen zei Crystal, ik miste wat, in het water, ik mag nog wel even, hè, oom Mark? Ze pakte hem gewoon vast. En liet me zien dat ze er met één hand niet omheen kon. Hij moest daardoor een handdoek gaan gebruiken. Even later kon ik het niet laten om daar even onder te voelen. Tjonge, heel dik en al aardig stijf. Maar ik snap mezelf nog niet. Ik was niets van plan.’
‘Stug volhouden van voornemens is niet altijd goed. Heb je Johnny nog met Renee zien spelen?’
‘Ja, ik vroeg oom Mark of Johnny niet te veel deed. Hij zei, nee, Renee wil het graag een beetje wild, ik weet er alles van. Zo te zien doet Johnny net als anders, niet meer en niet minder. Dat zou ook niet eerlijk zijn, tegenover jou. En Renee doet met Johnny ook niet te voorzichtig.’
‘Had je weer wat geleerd.’
‘Ja. De andere mensen zijn dankbaar voor de nieuwbouw, hè?’
‘En de renovaties, de camping, het meertje, de sportvelden, en nog meer. Tamara had maar een half woord nodig of ze stond bij oom Mark, om te vragen of ze iets meer mocht doen.’
‘En dat mocht dan.’
‘Ja. De familie Wellingten is altijd goed voor hun personeel geweest, heb ik gehoord, alleen hielden ze zich afzijdig. Dat veranderde toen Mark en Simone hier kwamen, vooral door Simone. Daarom mocht Tamara zo veel voor het dorp doen. En ze kletste overal enorme kortingen los. Ze had in de handel gezeten en wist vrij nauwkeurig hoeveel marge er overal op zat. Ze vroeg altijd nét iets minder korting, zodat die lui er toch nog wat aan overhielden. Als het niet lukte ging ze naar een ander. Ze speelde ze tegen elkaar uit, maar zó, dat ze niet boos werden. Ik heb haar een keer horen onderhandelen. Poeslief en keihard tegelijk. Je komt haar in de Manor wel tegen.’
‘Oom Mark zei, je komt hier alleen aardige mensen tegen.’
‘Afgezien van dat er weinig niet aardige mensen in het dorp zijn, zouden die ook niet binnengelaten worden.’
‘Nou, dan krijg ik misschien een probleem.’
‘Hoezo?’
‘Ik kan het me nu nog niet indenken, maar dan ga ik misschien meer meedoen dan ik van plan was.’
‘Tja, het gaat vast vanzelf. Ik had er geen problemen mee, toen wij ook in het zwembad mochten komen.’
‘Johnny en ik zijn ergens blij dat ik zo klein ben. Als we in het water spelen kunnen we overal bij, maar als we elkaar omhelzen gebeurt er niets per ongeluk.’
‘Ja, dat lijkt me voor jullie een veilig gevoel. Al is een stijve, die tegen je doos wrijft, best lekker.’
‘Dat doen we voorlopig maar niet. We genieten allebei genoeg. En later wil ik dan niet een stijve, maar die van Johnny.’
‘Natuurlijk. Maar je weet niet wat er ooit gaat gebeuren. Je denkt nu van niet, maar jullie zouden van mening kunnen veranderen.’
‘Ik snap wel, dat iedereen dat tegen ons zegt. Maar mijn gevoel voor Johnny zit van mijn haren tot mijn voetzolen. Daar is niet tussen te komen.’
‘Goed. Had je een vervolg op je verhaal, Johnny? Ik wil Renita niet het hemd van het lijf vragen.’
‘Dat heeft ze niet aan. Ook geen behaatje, haar borstjes staan uit zichzelf zo mooi naar voren.’
‘Nou, Johnny.’
‘Je had het er net over dat je moeder mijn pikkie al een keer helemaal stijf gezien heeft. Die heeft míjn moeder wél beet gehad.’
‘Ja, leuk, zoon, maar ik vind de balletjes van Tom leuker. En die van zijn vader nog leuker.’
‘Ik heb die van Tom aangeraakt, die van zijn vader geloof ik wel.’
‘Ja, je moet niets. Is mijn Johnny lief voor je?’
‘Ja, heel lief en heel voorzichtig.’
‘Je bent bij hem toch niet te voorzichtig? Hij is wat gewend.’
‘Ik heb het in het water vlug geleerd. Ik heb mijn moeder op de hoogte gehouden van wat ik deed. Op een voorzichtige manier. Te voorzichtig, meestal. De eerste keer dat ik na mijn twaalfde naar het meertje ging, zei ik, mams, goed als ik naar het meertje ga? Ze zei, ja, veel plezier. Weken later vroeg ze, je kijkt zo verheerlijkt, heeft hij je klaar laten komen? Ik zei, nét niet, maar ik hem wel. Johnny mocht op mijn kamer komen. Eerst hielp hij me alleen bij mijn huiswerk, later scharrelden we ook. Na een tijd vroeg ik, mams, heeft u bezwaar tegen een extra handdoek per week in de was? Dat had ze niet. Zo hield ik haar op de hoogte. Ik wil niet dat ze zich zorgen maakt.’
‘Dat blijft ze toch vast doen.’
‘Voorlopig niet. We hebben beloofd niet te vrijen vóór ik vijftien ben.’
‘O. En daarna?’
‘Graag wel.’
‘Erg vroeg, Renita. Normaal wacht je tot je getrouwd bent.’
‘Ik heb tegen oom Mark gezegd, het is net zoiets als met pensioen gaan. Als je je het kan veroorloven moet je dat zo vroeg mogelijk doen. Dan kan je er langer van genieten. Je weet maar nooit.’
‘Nee, het kan raar lopen.’
‘Het gaat me eigenlijk niet om de seks. Maar als hij me in zijn armen houdt wil ik zo dicht mogelijk bij hem zijn.’
‘Ja, daar kan ik me iets bij voorstellen, dat heb ik zelf ook meegemaakt. Al ben je wel erg vroeg zo zeker.’
‘Er zijn meer jeugdliefdes in het dorp. Hoe lang die het volhouden of volhielden weet ik niet.’
‘Je hebt van Thomas en Tamara gehoord?’
‘Ja, van die wel. Nou, ik kan nu al niet van Johnny afblijven. De eerste keer dat die mooie, stevige, blote jongen naar me glimlachte was ik verkocht. Niet door zijn pikkie, er liepen grotere rond. Maar die wil ik niet, ik wil wat er aan de zijne vastzit. Die lieverd.’
‘Tja, als zij vijftien is ben jij achttien, Johnny. Officieel ben je dan volwassen en mag je je eigen beslissing nemen. Al gaat onze voorkeur uit naar geen seks voor het huwelijk.’
‘Ik zou graag willen dat u het dan goedkeurt. Als u dat niet kunt het ten minste accepteert, niet afkeurt. Maar het duurt nog even, u bent het er tegen die tijd vast mee eens, omdat u dan al langer heeft kunnen zien hoeveel we van elkaar houden. Ik moet er zelf ook nog aan wennen, ik heb er nooit zo over nagedacht. Zo ver weg.’
‘Ja, komt tijd, komt raad.’
‘Tijdens het gesprek met haar ouders was Renita nogal emotioneel, over haar gevoelens voor mij, en dat ze zo graag heel dicht bij me is. Volgend jaar wordt ze veertien, ik zeventien. Als het van u ook mag, mag ik na haar veertiende verjaardag ieder weekend, zoals haar vader zei, bíj haar, maar niet mét haar, blijven slapen. Als we durven in hetzelfde bed. En als we durven, bloot.’
‘Maakt het dat niet moeilijker, om te wachten?’
‘Nee, makkelijker. We genieten dan al wat meer. En beloofd is beloofd.’
‘Goed. We vertrouwen je, Johnny. Je hebt ons nog nooit teleurgesteld. Maar als er moeilijkheden komen, niet doormodderen, maar naar ons toe komen.’
‘Ja. Ik ben direct met Renita naar haar ouders gegaan, zodra ik vermoedde dat ze moeilijkheden had.’
‘Ja, sneller had niet gekund. Ik kreeg geeneens de tijd om zelf wat te bedenken. Dat was vast ook niet zo’n goede oplossing geweest.’
‘Wat wilde je?’
‘Met veertien toestemming vragen en beginnen. Ik dacht geeneens door over wat ik zou doen als ik niet mocht.’
‘Je wilde toestemming?’
‘Ja, beslist. Ik wil zo fijn met mijn ouders om kunnen blijven gaan als tot nu toe. Met u ook graag.’
‘Dat zal wel lukken. Alles wat we over je horen is positief.’
‘Van de Manor?’
‘En van Crystal. Die is achttien en heeft al wat meegemaakt, met haar jeugdliefde. Alleen, van jullie plannen wisten we niets. We zijn toch een beetje geschokt.’
‘Johnny valt niets te verwijten. Ík heb hem bij het meertje aangesproken. Hij begon zelf nooit iets, ík heb hem af en toe om wat meer gevraagd. Niet om hem op te jagen, maar omdat ik steeds meer om hem ging geven en dan graag iets meer met hem wilde. Van een kusje via omhelzen, aaien, strelen, tot in het water, eerst bij hem, een week later bij mij.’
‘Waarom bij jou later?’
‘Hij wilde me eerst laten zien wat klaarkomen was, hoe hij krampen kreeg, vóór hij ze mij zou laten krijgen. Ik ben nóg blij dat hij dat gedaan heeft, anders was ik waarschijnlijk bij de eerste gestopt, ik vind ze nogal heftig.’
‘Ja, ik ook. Vóór ik medicijnen kreeg kon ik er niet zo vaak per dag tegen, ik werd er zó bekaf van. Daarna heeft alleen John nog een grens. Vond je het niet griezelig, de eerste keer, hem laten komen?’
‘Nee. Hij had precies verteld wat er ging gebeuren. En zelfs toen die grote wolken kwamen bleef hij me voorzichtig vasthouden. Maar goed ook, hij viel bijna om.’
‘Ja. Ik had bijna een week niet geloosd en ze deed het zó geweldig, dat ik licht in mijn hoofd werd toen het eruit knalde.’
‘Toen hij het bij mij de eerste keer deed viel ik ook bijna flauw, hij heeft me boven water moeten houden. Hij heeft zich verder voor mij ingehouden. Hij heeft mij niet de eerste keer toen ik bij het meertje kwam direct het water in gevraagd, dat heb ík hem gevraagd, na een tijdje. Hij was steeds heel voorzichtig met me. Hij had geen haast, omdat ik zo jong was. En hij was al heel gelukkig met wat we samen deden. We weten zeker dat we zoals tot nu toe met elkaar door kunnen gaan, zonder gevrij, omdat we ons op die twee datums kunnen richten, niet tegen een onzekere tijd aankijken.’
‘Johnny?’
‘Ze was bang, dat ze het niet lang vol zou kunnen houden en we ons minder vaak zouden moeten ontmoeten. Ons op rantsoen zouden moeten zetten. Dat vond ze geen leven. Na die voorlopige toestemmingen is ze al rustiger geworden. Tot nu toe had ík geen problemen. Ik deed met mijn twaalfde al met meisjes van twaalf tot zo’n vijftien hetzelfde als wat ik nu met Renita doe. Het laatste half jaar voor Renita kwam met meiden van veertien tot achttien. Ik dacht nog wel een tijd zo door te gaan.’
‘Ook met van bijna achttien?’
‘Nou, die houden ook van variatie. Maar met Renita is het anders. Fijner, mooier, omdat we van elkaar houden. Ik wil, zeker voor haar, volgende stappen niet te snel doen. En per stap eerst nog eens extra bekijken of we er wel aan toe zijn of dat we beter kunnen wachten. Ik denk dat ik minder moeilijkheden heb dan Renita. Of krijg. Ik ben ook heel graag dichtbij haar, maar omdat ze me een paar keer per week ontzettend lekker laat lozen houd ik het nog lang vol.’
‘Voorlopige toestemming, zei je?’
‘Ja, vlak voor die datums willen ze eerst met ons praten. Kijken hoe dan de toestand is. Ze mag op de Manor komen. Ze heeft daar al heel wat opgestoken. Over een jaar zal ze verstandiger zijn en beter alles af kunnen wegen.’
‘Maar ze blijft dan veertien.’
‘Ja, en een jaar later vijftien. Het blijft jong. Maar vroeger trouwden ze wel met dertien, veertien. Terwijl ze amper iets wisten. Sindsdien is het de gewoonte geworden om eerst een school af te maken. Liefst een middelbare of hogere. Eigenlijk heel raar, dat je dan slimmer bent maar later trouwt.’
‘Ach, gewoontes, hè? Zoals geen seks voor het huwelijk. In sommige landen trouwen meisjes pas als ze zwanger zijn. Als het bij de ene niet lukt proberen ze het bij een andere. Het belangrijkste is, dat je er niet aan begint voor je erg zeker van elkaar bent. Eh dat heb ik ook gedaan.’
‘Ik heb iets vernomen, mams. U weet hoe er hier gepraat wordt. Ik zou het graag van uzelf horen.’
‘Ik was heel zeker, John zei dat hij ook heel zeker was. Maar hij kwam maar niet met een huwelijksaanzoek.’
‘Ik durfde niet. Ze kon zeggen wat ze wilde, dat ze vreselijk veel van me hield en zo, maar ik bleef bang dat ik door dat heel mooie meisje af zou worden gewezen, als het er opaankwam. Ik ging liever op de gok door, tot er op één of andere manier redding kwam. Maar uiteindelijk durfde ik het toch aan.’
‘Dom, hè? Ik zei toen, het heeft zó lang geduurd, ik wil nu gelijk je vrouw worden. De bureaucratische bedoening van trouwen komt later wel. John dacht even na. Daarna zijn we naar bed gegaan.’
‘En toen eh heeft hij u ontmaagd.’
‘Ja. Je schijnt meer te weten. Ja, John was geen maagd meer. Vertel je het zelf, John?’
‘Ja. Ik was vroeger erg verlegen.’
‘U staat nog bekend als een tikkeltje verlegen.’
‘Ja, ik weet het. Ik kan er niet tegen, als een wat oudere meid expres met haar benen wijd haar blote doos uitnodigend in mijn richting showt. Dat komt door het volgende. Vóór ik mams ontmoette, zo rond mijn twintigste, had ik een keer een zonvakantie in een tropisch strandhotel. Al gauw namen twee meiden me met een smoes mee naar hun kamer. Om te scharrelen, merkte ik al gauw. Ik vond het geweldig, want ik kon nooit aansluiting vinden bij meisjes. We gingen aan elkaar voelen en kleedden elkaar langzaam uit. Tjonge, wat kwam daar een moois en lekkers voor me tevoorschijn. Ik mocht al gauw overal aankomen, en ze zaten lekker aan mij. Mijn spullen vonden ze ook prettig om mee te spelen, in hun mond nemen en zo, maar ze stopten steeds op tijd. De tweede dag deden ze me een condoom om, want ze wilden niet dat het bed vies werd. Ik vond het geweldig, twee poedelnaakte meiden die me een keer of drie die dag in een condoom lieten lozen. Ze leerden me ook vingeren, ik liet ze allebei een paar keer komen. De derde dag, toen we ‘s morgens voor het eerst op hun kamer waren, kleedden we ons weer uit, ze deden me weer een condoom om, maar in plaats van me beet te pakken gingen ze naast elkaar op bed liggen, wijdbeens. John, je mag ons eh pakken. Omstebeurt. Zo vaak je kan, tot het eind van de vakantie. Dan is het over, want we willen alleen een seksvakantie, daar komen we hier voor. Met één nette jongen, en jij leek ons wel geschikt. Wél met een condoom. We zijn wel aan de pil, maar we willen beslist niet zwanger worden. Ik heb staan twijfelen. Ik gaf mezelf weinig kans om ooit te trouwen, met mijn contactmoeilijkheden. Ik kreeg het steeds moeilijker. Ik stond met een stijve, ik zat vol en voor me lagen twee blote meiden hun gleuf te showen. Één met woest haar er omheen en één die zich geschoren had. Ik wilde die kans niet missen. Ik heb ze omstebeurt eh gepakt, die blote eerst, meestal allebei twee keer op een dag. Zo’n dag of tien lang. Ik kreeg geen adres van ze, ze wilden het mijne niet, ik heb nooit meer iets van ze gehoord. Toen ik mams ontmoette heb ik het haar, zodra we een beetje intiemer werden, verteld. In de hoop dat ze het kon begrijpen en me kon vergeven. Dat heeft ze.’
Het bleef even stil.
‘Het zit John nog altijd een beetje dwars. Toen we van Mark en Renee hoorden zei ik, nou hoor je het, je bent niet de enige. John zei, nee, maar ik was geen zestien, ik was twintig. Ik had beter moeten weten.’
‘Ach, paps, ik begrijp het wel. Ik kom gelukkig niet voor zo’n keus te staan. Ik word vaak genoeg verwend om niet te vol te raken. Ik heb met een stijve voor Renita gestaan, allebei helemaal bloot, maar ik kon van haar afblijven. Ze was ook niet het eerste meisje wat ik bloot zag. Ze bood zich ook niet aan, liet me wel alles duidelijk zien. En voor Renita en ik verder gaan praten we er eerst over.’
‘Zoals u gedaan heeft, tante. Met een goede reden er aan beginnen.’
‘Dank je wel. Wat is jouw goede reden, Renita?’
‘Wat ik zei, tante, over dat pensioen. Ik wil niet onnodig jarenlang veel moois missen. Met Johnny.’
‘Tja. Hebben jullie over trouwen gedacht?’
‘Alleen dat we dat willen, mams. Dat we altijd bij elkaar willen blijven. Hoe dat gaat lopen is me te ver weg. Renita moet eerst haar school afmaken.’
‘Susan, van Ryan van de computerwinkel, is op haar zeventiende met hem getrouwd. Ze is daarna nog een jaar naar school gegaan, om die af te maken.’
‘Zoiets zou kunnen. Paps, mams, ik heb wél andere plannen gemaakt. Ik kom op mijn achttiende van school. Ik wil dan graag, langzamerhand, hoe snel ú wilt, de camping overnemen. Daar wil Renita me graag mee komen helpen, zodra ze haar school af heeft. We weten, van een boekhouder, dat daar geen specifieke kennis voor nodig is.’
‘O. Wat denk je, paps?’
‘Ik vind het een goed idee. Jullie zouden dat vast goed kunnen. Maar je kan niet zomaar de camping overnemen.’
‘Ik weet het. Ik heb een keer, stiekem, aan oom Mark gevraagd, of het misschien zou kunnen. Hij grinnikte. Hij zei, je moet dan natuurlijk solliciteren. Toen knipoogde hij naar me. Vraag maar aan je moeder of aan Tamara hoe dat moet.’
Maureen en John sloegen dubbel van het lachen. Johnny en Renita zaten verbaasd te kijken.
‘Wat is daar zo raar aan?’
‘Nog even.’
Na even gingen ze over op grinniken.
‘Toen ik hier solliciteerde, belde na een paar dagen ene Tamara op. Ze hoorde me uit. Ze zei, je hoort nog. Ik ben de baas niet en er zijn nóg negenentwintig sollicitanten, tot nu toe. Nou, we hadden al weinig hoop, toen zagen we het helemaal niet meer zitten. Maar een paar dagen later belde die Tamara weer en regelde dat ik op sollicitatiegesprek kwam. Ze haalde me met een Rolls van het station op, liet me de camping in wording zien en bracht me daarna bij een deftig echtpaar in een heel groot huis. Die meneer vroeg niet veel. Die mevrouw had veel belangstelling voor de gezondheid van Maureen en Crystal. Toen die mevrouw stopte met vragen keek die meneer vragend naar die Tamara. Die knikte. Toen keek die meneer vragend naar die mevrouw. Die knikte ook. Goed, zei die meneer, je bent aangenomen. Tamara regelt de rest wel. Tamara sleepte me de kamer uit en bracht me naar een eetkamer. Terwijl een meisje eten bracht, drie gangen, en ik dat opat, vertelde Tamara me precies wat ik moest doen. Baan opzeggen, beginnen met inpakken en zo. Zodra ze wist wanneer de eerste stacaravan op de camping geplaatst zou worden, zou ze ons bellen wanneer ze ons zou verhuizen. Met een paar stevige mannen en een Rolls. Ze bracht me weer naar het station.’
‘John kwam bijna overstuur thuis, van alles wat hij gezien en gehoord had, en dat hij die baan gekregen had.’
‘Wat is daar zo bijzonder aan? Puur aan die sollicitatie, bedoel ik? Dat u onder de indruk was snap ik wel.’
Maureen grinnikte.
‘Hij vertelde ook, heel voorzichtig, dat die mevrouw zulke grote borsten had. Waar hij de helft van zag, omdat ze een heel laag decolleté had. Hij wist toen nog niet, dat hij later in z’n blootje voor haar zou staan, met zijn handen op die borsten, terwijl zij zijn ballen en zijn stijve zou strelen.’
‘Jij vermaakte je toen in het zwembad met Mark. Hij bevoelde je goed en jij had je handen vol met die dikke stijve.’
‘Ja, lekker, maar niet voor dagelijks gebruik. Ik ben tevreden met de jouwe, die bijna altijd voor me klaar staat.’
‘Ja, je verwaarloost hem niet. Simone had Maureen verteld, dat ze me vlak van tevoren moest laten lozen. Maar goed ook, het werd van me verwacht dat ik ook haar gleuf zou bevoelen, ook net erin. En zij streelde niet alleen mijn stijve behoorlijk, ze masseerde ook mijn ballen. Ik redde het maar net. Weer thuis, hier, kreeg Maureen toen een dubbele lading.’
‘Ja, en gevoelige borsten, hij vergat de maat. Over die sollicitatie, later hoorden we, dat die andere negenentwintig sollicitanten campingervaring hadden, terwijl John boekhouder was en alleen een groentetuintje had. Maar hij was de enige die opgeroepen was. Tamara was met de sollicitatiebrieven naar Mark gestapt. Ze had gezegd, negenentwintig lui met campingervaring en één boekhouder. Ik wil die boekhouder, omdat hij zo lief over zijn vrouw en zijn dochtertje praat en schrijft. Dat moet een goed mens zijn, dat vind ik belangrijker dan ervaring hebben. Laat maar komen, zei Mark.’
‘Vertrouwde hij Tamara zo?’
‘Ja. Maar hij niet alleen. Simone, je weet wel, die mevrouw toen, die had Mark ooit op Tamara attent gemaakt. Simone had gezegd, probeer die voor je aan het werk te krijgen, ik weet zeker dat die veel aankan. En dan hebben we gelijk een lieve meid in de buurt, een beetje als vervanging van onze dochters. Die zaten toen nog in de States. Tja, Mark vertrouwde Simone, dus deed hij het. En kreeg daar geen spijt van. Als, toen John er was, Simone of Tamara met haar hoofd geschud had, had John die baan niet gekregen. Zo was ook Tamara’s man, Thomas, eerder door Mark en Simone aangenomen. Thomas junior moest solliciteren, naar de baan van zijn vader, want het was geen automatische opvolging. Een week later moest hij komen en werd aangenomen. Ze hoorden pas later, dat Mark niet geadverteerd had, alleen voor de schijn een week gewacht had. Simone had gezegd, neem de jonge Thomas maar. Het is een keurige jongen, en hij weet van zijn vader vast al veel.’
‘Tja. Wat deed Tamara, vóór ze voor oom Mark ging werken?’
‘Ze was banketbakker. Koekenbakker, zegt ze zelf.’
‘Kom nou! En dan huizen laten bouwen, renoveren, en de rest? En de camping en het meertje?’
‘Ze zegt zelf, als je gevulde koeken wilt maken, moet je zorgen voor het materiaal voor de buitenkant, de binnenkant en een halve pinda per stuk. Dus ik ga een beetje rondtelefoneren, zoek materialen en lui die er wat mee kunnen doen. Ze vertellen zelf wel wat ze nog meer nodig hebben. En dan een beetje in de gaten houden of ze het goed doen. De rekeningen gaan naar oom Mark.’
‘Het lijkt me toch nogal wat meer.’
‘Dat is het ook. Ze regelt alles tot in detail. Tot en met vlaggenstokhouders op nieuwe huizen. En wegwerphanddoeken. Je snapt wel, dat we haar daar ook voor bewonderen.’
‘Tjonge.’
‘Ja. Je zal nog wel meer over haar horen. Als je haar ooit ergens voor wil bedanken moet je dat kort doen, anders wordt ze kriegelig. Ze vindt zelf wat ze doet niet zo bijzonder. Nou, de koningin vond het, samen met haar zorg voor mijn gezondheid, genoeg voor een M B E. Tamara zegt, iedereen kan doen wat ik doe. Als je nog niet veel weet kan je bijleren. Ik wist al veel, en ik werkte maar halve dagen. De rest was voor Thomas.’
‘Ja, ja, zes keer op een halve dag.’
‘Nee, Tamara wist van Simone ook van over de dag spreiden. Als ze wakker werden, de wekker stond een half uur eerder dan dat ze aan het werk moesten, vóór de lunch, na de lunch, vóór het avondeten en de rest, wat er maar kon, de rest van de avond. Ik ben wel eens jaloers op haar, ze doet het zonder medicijnen.’
‘Tja. Wij weten nog niet hoe vaak Johnny op een dag kan. Twee keer is geen probleem, meer tijd op een dag hebben we nog niet gehad.’
‘Die krijg je dus, over een jaar. Een hele nacht.’
‘Ja, fijn om naar uit te kijken.’
‘Zo’n klein jaar later schrijft je maar een mooie sollicitatiebrief naar Mark, Johnny. Als hij naar je knipoogde komt het wel goed. Tamara zal het er vast mee eens zijn.’
‘En zo niet?’
‘Dan heb je pech, dan gaat het niet door. Dus gedraag je, als je haar op de Manor tegenkomt. Mark vertrouwt Tamara net zo als hij Simone deed, die had ook veel mensenkennis.’
‘Hoe kwam Tamara daaraan?’
‘Bij de bakkerij van haar vader, waar ze ging werken toen ze van de bakkersschool kwam, zat ook een lunchroom. Ze bakte niet alleen, ze bediende daar en maakte met iedereen een praatje. Je weet wel, je kan in dit dorp niet snel een boodschap doen, je wordt overal aan de praat gehouden. Dus Tamara wist overal de weg, kon inkopen, bakken, verkopen en met mensen omgaan. Het gebak werd huizen, enzovoort. Nu weer over jullie. Dat wordt dus met veertien voor Renita af en toe met je in één bed slapen, met vijftien vrijen, jij met achttien hier beginnen en verder maar zien.’
‘Ja, mams. Er zijn altijd wel kamers in het dorp te huur, of een caravan hier. Naast jullie of helemaal aan de andere kant.’
‘Nou, gehijg en gekreun in mijn buurt vind ik wel gezellig.’
‘Tante, het blijft met ons goed gaan, Johnny heeft geen haast, hij zal me zonodig afremmen.’
‘Nou, we hopen er het beste van. Renita, fijn dat we kennis gemaakt te hebben, al was het schokkend. Kom maar langs zo vaak je wilt. En we zien elkaar natuurlijk in de Manor.’
‘Ja, fijn. Eh gaat dat, oom? Johnny heeft me verteld over eh wat tante geen probleem vindt.’
‘Ja, als ik maar niet naar haar kijk, als er kinderen bij zijn. Renita, ik wil je daar graag behandelen als de andere kinderen, en andersom. Die en ik strelen elkaar hoogstzelden. Ik ben er gewoon te verlegen voor. De ouderen laten me ook meestal met rust.’
‘Prima. Ik vond het fijn om naast oom Mark te zitten, dat wil ik ook graag bij u doen.’
‘Dank je wel, lieve meid.’
‘Oom Mark en ik bleven op de kant, toen de anderen wilden zwemmen. Johnny en Tom kwamen met een stijve uit het water. Crystal kwam oom Mark even bevoelen, toen had hij er ook één. Ik vond het maar niks, die jongens met hun handdoeken op schoot, dat zie ik bij het meertje al genoeg. Dus zei ik, dat wat mij betreft die handdoeken wel opzij gelegd konden worden. Dat deden ze. Ik vond het heel gezellig, heel natuurlijk, want tante Renee, Crystal en ik waren ook helemaal bloot. Oom, bent u zo verlegen dat ik daar uw stijve niet mag zien?’
‘Nee, daar heb ik geen problemen mee.’
‘Fijn. Dan doe ik daar wat u betreft met de andere kinderen mee. Nou, tijd om op te stappen. Dank u wel, beiden, voor alles. Tot ziens.’
‘Tot zo, ik breng haar even naar huis.’

Weer bij het zwembad

‘Hallo, allemaal. Dit is Renita. Ik kom met haar het rijtje af. Renita, dit zijn Francis en Ian.’
Ze zeiden, hallo. Ian deed zijn benen wat van elkaar en grinnikte.
‘Blijf er eens af, als je kan?’
Ze grinnikten allemaal, op Renita na.
‘Laat me even bijkomen, daarna ga ik wel mee grinniken. Tjonge, ik word gelijk voor de leeuwen geworpen.’
‘Nee, hoor, hooguit een kuiltje met één slang. Maar je hoeft niet te schrikken. De eerste keer dat Emily me hier zag, ze was toen ruim twee, stopte ze voor me, keek lang naar mijn slurfje, keek me toen vragend aan. Ik haalde mijn schouders op. Ze deed het ook en liep weg. Zo schattig. Silvia zei, ze vond het kennelijk opmerkelijk, maar geen wereldwonder.’
‘Slang. Slurfje is leuker. Ja. Wat zijn de voor- en nadelen?’
‘Nadelen eigenlijk niet. Of misschien dezelfde als jij hebt. Je mooie doos trekt natuurlijk aandacht.’
‘Bij mij wisten ze al gauw dat ik niet aangeraakt wilde worden, het is bij kijken gebleven. Behalve door Johnny, natuurlijk. Bij jou?’
‘Ik werd bij het meertje, nadat het open ging, een paar jaar lang één keer per jaar door een stel meiden gegrepen, enzovoort. Daarna vonden ze me waarschijnlijk te oud voor zo’n spelletje. Francis vond het grappig, als ik daarna wankelend naar haar terug liep met aan alle kanten lippenstift op mijn pikkie.’
‘Ja, leuk. Wankelend?’
‘Ja, het loopt niet prettig met een afgesjord pikkie en gekneusde ballen. Maar af en toe komt er nog wel eens een meisje vragen of ze hem even vast mag houden. Nou, als ik haar doos enzovoort even mag bevoelen vind ik dat prima. Francis zegt, ik heb tenminste wat in de hand, als hij klein is. Of in mijn mond.’
‘Nou, ik klaag niet. Waarschijnlijk hebben jongens meer aan grote ballen. Of aan een bijna continue stijve.’
‘Waarschijnlijk wel. Maar we genieten allemaal vast evenveel, als je ook maar je best doet voor je partner.’
‘Dat doe ik nu al, dat gaat vanzelf. Al doen we nog niet alles.’
‘Goed zo. Nou, je weet al aardig wat van de theorie.’
‘Met andere woorden, tijd voor wat praktijk.’
‘Alleen als je wilt.’
‘Nee, je had gelijk, ik kan er niet afblijven. Ik wil dat slurfje wel een keer vasthouden.’
Ze ging naast hem op zijn stretcher zitten, pakte zijn slurfje vast, bevoelde het en speelde ermee. Daarna pakte ze ook nog even zijn ballen vast.
‘Ik pakte je ballen nog even, om nog een keer te vergelijken. Het zijn de vierde die ik vastgehad heb. Ja, ongeveer net zo groot als die van Johnny. Die zijn dan bij hem misschien al uitgegroeid.’
‘Waarschijnlijk niet, maar een niet al te groot verschil is niet te voelen, dat zou je moeten meten.’
‘Ja, maar Tom heeft duidelijk veel grotere.’
‘Zijn vader heeft nog iets grotere.’
‘Misschien straks. Je slurfje is leuk, Ian. Soepeler, natuurlijk door de extra lengte, dan die van Johnny. Dank je wel.’
‘Mag ik op een andere manier dan met woorden bedankt worden?’
‘Ja, daar heb je wel recht op. Ook al veel gevoeld maar nog geen rode?’
‘Nee, verder niet zo veel. Maar hele kleine meisjes bedank je door ze over hun bolletje te aaien. Jij bent groot genoeg om je wat lager, op een mooiere plek, even te strelen.’
Hij deed het.
‘Beetje stug haar.’
‘Ligt misschien aan de shampoo die ik gebruik.’
‘Dan wil ik graag nog eens aan je voelen als je hier het water in geweest bent.’
‘Haar is toch niet zo interessant?’
‘Nee, gleufjes strelen is fijner, maar je moet hier eerst nog een beetje wennen.’
‘Ja, ik vind dat er al weer genoeg aan me gezeten is. Ik hoef ook niet aan alle pikkies te komen die ik hier zie. En nog wel op het droge.’
‘Goed dat je het zegt, we zullen voorzichtig met je blijven.’
Johnny liep met haar langs Mike en Aimee, Silvia en Jamie, Tamara en Thomas, Maureen en John, Crystal en Tom en stopte bij Mark en Renee.
‘Dank je wel, Johnny. Ga maar weer bij tante Renee zitten. Ik ga een praatje met oom Mark maken, en daarna naar een ander stel.’
‘Je had beloofd ook bij mijn vader te komen zitten.’
‘Ja, dat ben ik niet vergeten.’
Ze gingen zitten.
‘Wat een verzameling, oom.’
‘Ja, mooi, hè? En de strakste borstjes vlak bij me. Renita, ik hoef geen herhaling, hoor.’
‘Prima. Vertel me dan in de rondte wie het allemaal zijn, ik kon zo snel weinig onthouden. Met kleren aan is het makkelijker.’
‘Dat went wel, op de duur weet je de moedervlekjes van iedereen. Crystal en Tom ken je. Francis en Ian. Mike, mijn zoon en Aimee, zijn vrouw. Mijn dochter Silvia en Jamie, haar man. Tamara, mijn troubleshooter en Thomas, haar man, onze butler. Johnny’s ouders.’
‘Het zal wel even duren voor ik alles weet.’
‘Aimee en Silvia zijn wat lastig uit elkaar te houden. Bloot juist makkelijk. Silvia heeft erg steile haren, Aimee erg krulhaar op haar doos.’
‘Ja, ik zie het.’
‘Mike en Jamie zou ik in het donker niet uit elkaar kunnen houden. Maar hun vrouwen zeggen, dat ze zich in het donker nooit vergissen. Ze voelen het aan de manier van aanraken.’
‘Dus ze hebben zich een keer vergist.’
‘Nee, joh. Ze spelen al vanaf hun vijftiende en zestiende bloot met elkaar. De meiden hebben vóór hun twintigste Mike en Jamie een keer naast elkaar gezet, ze allebei een stijve bezorgd en die vergeleken. Ze waren allebei tevreden, zo zouden een even grote krijgen. De jongens hebben de meiden ook bekeken. Geen verschil, behalve hun eh kapsel. Ze hebben hier hun slaapkamers naast elkaar, met een dubbele tussendeur, voor de gezelligheid.’
‘Je moet maar op het idee komen.’
‘Tamara was, met Thomas, in Boston bij de kinderen op bezoek geweest, voor die hier kwamen wonen. Daar zag ze hoe ze woonden, en had ze gehoord dat de stelletjes, sinds hun ouders naar Engeland vertrokken waren, ook naast elkaar op het gras naast het zwembad vrijden, voor de gezelligheid. Tja, omdat ze elkaar al jaren bloot gezien hadden, aangeraakt hadden, vonden ze het overbodig om uit elkaars zicht te gaan, alleen omdat er een stijve in een gleuf ging. De bijbehorende geluiden waren toch ook hetzelfde. Gezellig, niet zo ver van elkaar af. Toen de kinderen hier kwamen wonen had Tamara daarom een metselaar laten komen, voor een tussendeur tussen de slaapkamers van de kinderen, ook voor de gezelligheid. We hadden hier toen weinig zitplek en de tuin er niet bij.’
‘Wordt het hier nu gedaan?’
‘In principe niet, alleen als de nood hoog is. Die metselaar zei, ik heb over de omgang tussen de familieleden gehoord, over hun zwembad en zo. Later vertel ik je nog wel eens hoe hij dat gehoord had. Hij zei, zullen we er een dubbele tussendeur van maken? Doe maar, had Tamara gezegd, ze kunnen er ook één dichtlaten. Daarna hadden zij en de metselaar een kwartier staan lachen. Wij ook, toen we er later van hoorden.’
Ze grinnikten.
‘Vorige keer zei ik, ze doen nog steeds veel met z’n vieren. Sommige dingen twee aan twee, natuurlijk. Jij zei, vast erg natuurlijke dingen, oom. We doen niet aan partnerruil, maar ze doen die deuren nooit dicht. Ze kunnen uit hun bed op het andere bed kijken. Heel gezellig.’
‘Het is maar wat je gewend bent. Doen ze het licht uit?’
‘Ik ben er nooit bij, maar ze zeggen, het licht gaat pas uit als we onder de dekens gaan om te slapen. En dan liggen we meestal niet gelijk stil.’
‘Tja.’
‘De ouderen liggen ‘s avonds bij het meertje ook niet ver van elkaar af te vrijen.’
‘Ja, dat heb ik gehoord. Nou, ook dat zie ik ooit wel. Oom, ik heb een erg brutale vraag. Die wil ik niet aan of via Crystal stellen.’
‘Vraag maar. Ik ben wel wat gewend.’
‘U bent in de zeventig, hè?’
‘Ja, al een eind.’
‘Is dat erg?’
‘Vanaf mijn eenenzestigste, na het overlijden van Simone, ben ik me er bewuster van geworden dat het leven eindig is. Ik probeer er niet aan te denken. Alleen soms als ik bij het graf van Simone sta. Dan denk ik, niet zo lang meer, dan zien we elkaar weer.’
‘Uw eerste vrouw dan ook weer?’
‘Ja. Ik weet niet wat daar de gewoonten zijn, dat zie ik dan wel. Ik heb er geen bezwaar tegen om met mijn drie mooie vrouwen tegelijk om te gaan, als Renee er ooit ook bijkomt. Integendeel. Eh, verder heb ik geen problemen, hoor. Ik heb alleen niet zo veel uithoudingsvermogen meer. Renee vond toen dat ik erg fit was. Gelukkig wel, want ze matte me aardig af. Ik zwom toen, ‘s morgens vroeg, iedere dag. Nu mat Renee me weer af, als het kan drie keer per dag. Maar het hoeft nu niet meer, het kan ook niet meer, alleen tussen acht en elven ‘s avonds. We hebben de hele dag de tijd. Wilde je dat weten?’
‘Ja, dank u wel. Ik ben een tijd bezig geweest met bedenken wanneer Johnny en ik zouden beginnen met vrijen, laatst dacht ik, hoe lang zou Johnny het kunnen?’
‘Als hij gezond zou blijven leven, bijvoorbeeld werk zou doen als op een camping, dus ook veel buiten zou zijn, redt hij het ook wel. Mijn vader is in de tachtig gestorven, bovenop en in mijn moeder. Schrik niet zo. Dat deed zij ook niet, ze verwachtte het al. Ze wilde dat hij minderde, maar hij niet.’
‘O. Nou, hoopvol. Ik bedoel, dat het zo lang vol te houden is.’
‘Het schijnt niet uit te maken hoe vroeg jongens beginnen. Mijn vader kreeg op z’n twaalfde zijn eerste natte droom.’
‘Vrij normaal.’
‘Ja, maar dat was zijn laatste.’
‘Komt meer voor. Johnny heeft er geeneens één gehad, hij loosde voor het eerst in het meertje.’
‘Dat kwam dan goed uit. Jongens horen te wachten tot ze én een stijve kunnen krijgen én een natte droom gehad hebben. Had je haast, Johnny?’
‘Ja. Tante Renee was zo lief geweest om me aan haar te laten voelen, maar ik wilde meer, alles wel. Mijn pikkie kwam net hoog genoeg, verder zou ik wel zien. Toen het eerste meisje in het water bloot voor me stond wees mijn pikkie recht omhoog, omdat haar blote borsten vlak voor me waren. Waarmee ik mijn handen mocht vullen. Ze had niet veel moeite om me te laten lozen, al kwam er niet zo veel. De keren daarna steeds meer, tot een straal of vier.’
‘Tja. De meeste jongens komen daarna, tot hun trouwen, niet verder dan een paar keer per week.’
‘Genoeg. Één keer meestal al, met twee zijn ze heel blij. Ik verwen Johnny nu al erg, een keer of zes per week.’
‘Fijn, voor hem. En jou?’
‘Ja, net zo fijn. Zo mooi, om te zien dat hij genietend van de krampen zich leegspuit.’
‘Ik bedoelde eigenlijk, hij jou?’
‘Ook een keer of zes per week. Vind hij ook mooi om te zien. Op mijn kamer is het fijner dan in het water. Lekker droog.’
‘Ja. Één van de kindermeisjes van mijn vader ontdekte dat hij zijn eerste natte droom gehad had. Ze heeft, samen met de andere dienstmeisjes, of hun opvolgsters, mijn vader een keer of drie per dag laten lozen. Vanaf zijn twaalfde dus, tot mijn moeder het overnam. Toen meestal drie keer per dag vrijen tot zijn dood.’
‘Tjonge.’
‘Ja, houd er dus de moed maar in. Zo vaak als mijn vader haal ik niet. Ik ben later begonnen en heb jaren pauzes gehad.’
‘Ja, treurig.’
‘Wanneer denken jullie te beginnen? In de huwelijksnacht?’
‘Nee, eerder. U weet wel, vroeg pensioen, je weet maar nooit wat er gebeurt.’
‘Nee. Op je achttiende?’
‘Eh nee. Op mijn vijftiende.’
‘Maar dan ben je nog niet volwassen.’
‘Nee, maar ik krijg dan toestemming, als ik me tot dan gedraag en wat wereldwijzer ben geworden. Voor dat laatste kom ik hier. Voor de rest moet ik zelfbeheersing leren. Johnny helpt me. Hij heeft geen haast. Hij wil het eigenlijk dan pas serieus bekijken, dat is vroeg genoeg, vindt hij.’
‘Tjonge. Daar word ik even stil van.’
Mark zei even niets.
‘Toestemming van je ouders?’
‘Ik zal het op volgorde vertellen. Ik had bedacht, dat ik op mijn veertiende wilde beginnen, als ik daarvoor tegen die tijd toestemming van mijn ouders kon krijgen. Ik was zo dom om geen enkel ander plan te bedenken, bijvoorbeeld als het niet mocht. Ik vertelde een keer mijn plannetje aan Johnny. Die sleepte me gelijk mee naar mijn ouders. Hij vertelde alles en vroeg om hulp, want hij vond het niet gezond als ik met zo’n idee rond bleef lopen.’
‘Dat vind ik geweldig van hem. Zeer verantwoordelijk.’
‘Vind ik achteraf ook. Na met mijn ouders gepraat te hebben, alles uitgelegd te hebben, kreeg ik die voorlopige toestemming voor op mijn vijftiende. Ik ben dom geweest. Ik dacht alleen, ik wil hem zo gauw mogelijk. Ik was even een beetje ontevreden over die vijftien in plaats van veertien, maar dat was gauw over. Ik ben er nu erg tevreden mee. Ik heb een vaste datum om naar uit te kijken. Als het niet lukt is het mijn eigen schuld. Maar het gáát lukken. Ik wil met mijn ouders zo fijn om kunnen blijven gaan als altijd. Daarom wilde ik ook beslist toestemming.’
‘Ja, je was dom. Maar dat is niet abnormaal op jouw leeftijd. Die achttien jaar grens is niet voor niets, al is hij natuurlijk erg algemeen. Je kan eerder of later geestelijk volwassen zijn. Nou, meisje, je gaat hier veel horen. Ook over vroeg trouwen en seks vóór het huwelijk. De voor- en nadelen. Verzamel alles op een rijtje in je hoofd en denk er over twee jaar nog eens aan. Misschien maak je dan een andere afweging.’
‘Ja, oom. Dank u wel.’
‘Ach, daarom praten we ook veel over dat soort zaken. Als je van niets weet kan je geen verantwoorde beslissingen nemen. Vaak komen dingen later goed, kijk maar naar mij, maar is de gang van zaken niet de prettigste geweest. Ik heb mijn eerste vrouw, door mijn omgang met Renee, een zeer onprettig jaar bezorgd, Renita. Ik drong veel te veel aan op seks. Ik wilde graag zo snel mogelijk weer vaak vrijen. Omdat ze, ondanks dat, toch van me bleef houden, heeft ze me afgehouden tot ik kalmeerde. Ze heeft het vóór ons huwelijk erg moeilijk gehad. Veel moeilijker dan ik.’
‘En daarna? Is alles eh goed gekomen?’
‘Ja. We vrijden niet zo erg vaak, want ze werd er erg emotioneel van. Meestal in het donker, want als ze mijn stijve zag raakte ze bijna overstuur. Ik moest voorzichtig er bij haar in en niet te wild wippen. Ze viel iedere keer bijna flauw als ze klaarkwam. Als ik het over kon doen zou ik haar ook eerst meer vertellen, ze wist te weinig. Na zo’n twee jaar, en ongeveer één keer per jaar daarna, vroeg ik of we aan kinderen konden beginnen. Ik wilde graag een zoon, voor de opvolging hier. Ze zei iedere keer, ik heb in mijn hart geen ruimte voor kinderen. Mijn hart zit overvol met jou.’
‘Ach. Mooi.’
‘Ja. Na vijf jaar gaf ze toe. Maar vóór ze zwanger was overleed ze.’
‘Wat erg.’
‘Ja. Je weet, ik vertelde Simone alles. Al vrij snel. Over Vivian, mijn eerste vrouw, en alles over Renee. Van Simone hebben we geleerd om iemand te laten praten, om in ons kringetje fijn mee te laten doen. Toen we richting huwelijk gingen zei ze een keer, ik wist natuurlijk van het begin af aan dat je geen maagd was. Ik hoopte natuurlijk ooit met een maagd te trouwen, maar ik geef dat graag op, omdat je je vrouw vijf jaar lang zo gelukkig hebt gemaakt.’
‘Wat mooi.’
‘Ja. Ik durf te zeggen, dat Simone en ik elkaar bijna dertig jaar erg gelukkig hebben gemaakt.’
‘Dat geloof ik graag. Oom, tante Renee heeft een keer gezegd, je kan van iemand gaan houden, anders, maar net zo veel, als van je vorige echtgenoot of echtgenoten. Dat snap ik niet.’
‘Dat heb je goed onthouden. Ja, dat kan. Om een vergelijking te maken, jij houdt van je vader, je moeder en van Johnny. Anders, maar net zo veel.’
‘Nou, van Johnny eigenlijk meer. Maar ik zou mijn ouders niet willen missen. Of om niet fijn met ze om te gaan. Daarom ging die toestemming ook vóór op wat ik wilde of wat Johnny eventueel zou willen. Nou, ingewikkelde boel.’
‘Ja, die vergelijking ging niet helemaal op, maar komt in de buurt.’
‘Ja. Als je hoort dat iemand hertrouwt, en je weet te weinig, zoals ik, dan denk je gauw, je kan niet twee keer net zo gelukkig getrouwd zijn.’
Mark grinnikte.
‘Nou, zelfs drie keer. Maar dat had ik ook nooit gedacht. Het komt ook meer door mijn drie echtgenoten dan door mij. Ze slepen, sleepten, me mee in hun overweldigende liefde.’
‘Doet u uzelf niet tekort. Als de liefde niet van twee kanten komt gaat het niet zo goed.’
‘Ja, wijsneus. Als je je hart een beetje onder controle houdt ben je slim genoeg.’
‘Nog niet. Maar u helpt me fijn.’
Ze gaf hem een kusje.
‘Dank je wel, lieve meid.’
‘Omdat mijn ouders dachten, dat we die twee jaar wel erg lang zouden vinden, hebben ze wat voor ons verzonnen. Ze wisten alleen niet of het makkelijker of moeilijker voor ons zou worden, dat moesten we zelf uitzoeken. Vanaf mijn veertiende mag Johnny ieder weekend bíj me, niet mét me, komen slapen. Als we willen in hetzelfde bed, en als we willen bloot.’
Mark zei even niets.
‘Het lijkt me moeilijker.’
‘We denken van niet. Als we elkaar omhelzen, knuffelen, kussen, kan Johnny met zijn pikkie niet bij mijn doos, door ons lengteverschil. Als we zouden willen vrijen moeten we het eens zijn en een eind opschuiven. We gaan het niet doen, het is al mooi genoeg, dat we een jaar voordat we mét elkaar mogen slapen, al bíj elkaar mogen slapen.’
‘Ja, dat zou goed kunnen gaan, mits met de nodige zelfbeheersing. Ik ben blij dat Renee en ik even lang zijn. Ik vind het in bed heerlijk, met mijn pikkie tegen haar doos en die grote borsten tegen me aan. Als we vroeg naar bed gegaan zijn en gevreeën hebben, komt tegen de tijd dat we gaan slapen mijn pikkie weer omhoog. Dan kan ik hem er bij Renee zonder hulp induwen, zodra hij recht vooruit staat. Ze begint hem dan met haar gleuf te masseren om hem op z’n grootst te krijgen. Wie het minst moe is gaat het meest wippen. Dan vallen we meestal gelijk, en ik er nog in, in slaap, zodra we klaargekomen zijn.’
‘Fijn. Ons lengteverschil is dan niet ideaal, maar normaal vinden we het fijn. Hij, dat ik zo schattig klein ben, met het benodigde erop en eraan, en ik, dat hij zo’n stevige vent is, die me zo fijn helemaal kan omhelzen. Tante Renee, was uw vorig huwelijk erg anders?’
‘Ja. Dave was niet zo’n prater. Hij kon zijn liefde voor mij alleen uiten door met me te gaan vrijen. Dat was erg vermoeiend. Hij had een hele lange en streelde me gek, als hij daarmee lange slagen maakte. Ik kreeg pas een beetje rust toen ik na een paar jaar in verwachting raakte.’
‘Kon u hem niet afremmen?’
‘Dat wilde ik niet. Dat doe je toch niet, als je man je wil laten merken hoeveel hij van je houdt? Het zou wat anders geweest zijn, als ik het gevoel gehad, dat ik als eh wegwerphanddoek gebruikt werd. Dan had ik hem wel afgeremd.’
‘Ik denk ook niet dat ik Johnny later af ga remmen. Hij doet altijd zo zijn best, uit liefde, om mij ook zoveel te laten genieten, als we eh scharrelen. Nou, een andere keer verder, graag. Ga je mee, Johnny, met de kinderen praten?’
Ze veranderden van stretcher.
‘Hallo, kinderen, zeg ik maar.’
‘Dat mag. We zijn geen kinderen van Renee, maar die kent ons vanaf onze achttiende. Weet je hoe?’
‘Ik neem niet aan dat oom Mark haar al die tijd in de kelder bewaard had.’
‘Nee, dat had mams vast gemerkt. Mams, Simone dus, en wij kwamen haar bij toeval tegen, bij een supermarkt. Renee herkende mams van haar trouwfoto in de krant, jaren daarvoor. We reden naar huis, waar Renee met mams en paps zou gaan praten. Silvia zei onderweg, ik weet niet of je paps zo meteen herkent, hij is vast aangekleed.’
Renita lachte mee.
‘Wisten jullie toen al overal van?’
‘Ja, Mike en ik vanaf het begin van onze puberteit. Aimee en Jamie niet lang nadat ze bij ons over de vloer kwamen. Afgezien van een lekker verhaal over paps, was het als waarschuwing bedoeld. Niet te vroeg, te vaak, te ver.’
‘Nu snap ik het verband beter.’
‘Ja, je hoort hier veel, hè? We weten nog, dat toen het gesprek op gang kwam, dat Renee vreselijk schrok, toen ze hoorde dat ze paps indertijd ontmaagd had.’
‘Ja, daar moet je, als het even kan, samen van genieten.’
‘Dat hebben wij ook gedaan. Nou ja, ieder stel op een eigen slaapkamer. Zo ongeveer voor het laatst.’
‘Ja, jullie doen de tussendeuren nooit dicht, hè?’
‘Nee, zo ongezellig. We zijn tegelijk getrouwd, achteraf gezien hadden we voor de ontmaagdingen ook geen aparte slaapkamers hoeven gebruiken. Maar ik denk, dat paps en mams dat toen niet fijn gevonden zouden hebben. Paps heeft een keer verteld, hoe fijn hij het gevonden had, dat hij mams mocht ontmaagden. Hij wist, bij Renee, één seconde voordat hij zelf ontmaagd werd, dat zij geen maagd was. Zijn eerste vrouw, Vivian, was ook geen maagd meer, ze was door een eerdere verloofde in de steek gelaten. Ze had dus, een beetje hard gezegd, niets te klagen, ze had zelf seks voor het huwelijk gehad, zij het niet van harte. Met paps wel, ze was iedere keer overweldigd hoe fijn het kon zijn.’
‘Hoe weten jullie dat?’
‘Van paps, natuurlijk. En mams heeft het ook van zijn schoonvader, de vader van Vivian, gehoord. Mams had geen seks gehad, nét niet, maar ze klaagde niet, omdat ze gelukkig was dat paps Vivian vijf jaar gelukkig had gemaakt. Zij wilde dat ook wel, en kreeg het, zo’n dertig jaar. Nog tekort, natuurlijk, ze is maar zevenenvijftig geworden.’
‘Ja, veel te kort. Ik heb oom Mark net gevraagd, of mannen lang door kunnen gaan. Ik ben erg gerustgesteld.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Renita, we genieten van je. Je praat zo’n beetje als mams deed. Ze gebruikte altijd alleen zogenaamde nette woorden, maar het was altijd erg duidelijk wat ze bedoelde. Wij gooien wat meer met lichaamsdelen.’
‘Dat doe ik ook wel een beetje. Leuk, dat verschil in haren op jullie dozen. En twee dezelfde pikkies.’
‘Ja, op hun maximum ook. Silvia en ik zijn blij dat we hetzelfde krijgen, we hoeven niet jaloers te zijn.’
‘Niet op de grootte, ook niet op hoe vaak, hè? Jullie steken elkaar vast vaak aan.’
‘Bijna dagelijks. Als Silvia en ik niet kunnen, doen we wel eens een wedstrijdje verspuiten met de jongens. Eindstand, ook onbeslist.’
‘Vast ook gezellig.’
‘Niet als oom Thomas erbij is, die wint met meters.’
‘Ik geloof, dat ik daar maar eens een praatje mee ga maken.’
‘Veel plezier.’
Renita stond op en ging bij Thomas op zijn stretcher zitten, Johnny ging bij Tamara zitten.
‘Hallo, tante Tamara, oom Thomas.’
‘Hallo, Renita, Johnny. Je kan goed met Crystal en Tom opschieten, hè?’
‘Eigenlijk met iedereen, tante, sinds ik Johnny ontmoet heb.’
‘Fijn. Ik zou eigenlijk boos op je moeten zijn. Je doet in mijn paradijsje niet wat de bedoeling is. Daar hebben we zelfs koninklijke toestemming voor. Ik vertrouw de oudere meiden, maar ik wil graag van jou zelf horen wat de reden is van eh jouw wangedrag. Niet met andere jongens willen kennismaken!’
‘Ik wil graag, om een uitleg te geven, beginnen met een brutale aanval als verdediging, als dat mag.’
‘We hebben al iets gehoord over je taalgebruik. Hoe kom je daaraan?’
‘Ik heb buitenshuis nooit veel met anderen gepraat. Thuis wel. Mijn moeder is rode Jenny.’
‘Ja, dat verklaart veel. Val maar aan.’
‘U heeft het zelf ook niet gedaan. Met andere jongens kennismaken.’
Thomas grinnikte, Johnny keek afwachtend, Tamara bleef ernstig kijken.
‘Punt voor jou. Ga verder.’
‘Johnny is míjn jeugdliefde, vanaf mijn derde, al deden we tot mijn twaalfde niet meer dan van een afstandje naar elkaar kijken. Aangekleed. Op één keer na. Hij is op zijn twaalfde, ik was toen negen, bij het meertje komen kijken hoe ik er bloot uitzag. Hij vond mij steeds klein en schattig. Ik hem stevig. Ik verlangde er naar om door hem, net zoals door mijn vader, geknuffeld te worden. Toen ik naar de stad op school ging, Johnny deed dat al drie jaar, begon hij me gelijk voorzichtig te benaderen. Ik heb hem voorzichtig dichterbij laten komen. Toen ik naar uw paradijsje mocht, ben ik de eerste keer gelijk naast hem gaan zitten. Tjonge, wat was hij mooi, zo bloot, vlak naast me. Ik hoopte gelijk minstens veel vaker naar hem te kunnen kijken. Maar, omdat hij zo lief naar me keek, wilde ik gelijk meer. Ik vroeg hem of we beter kennis konden gaan maken, als hij het leeftijdsverschil niet te groot vond. En of hij zich dan minder met andere meiden wilde bemoeien. Hij bekeek me van onder tot boven, ik voelde me erg bloot. Net als toen ik negen was. Hij keek toen opzij. Later vertelde hij, als er iets aan me hem niet bevallen was, had hij nee gezegd. En hij dacht even over die drie jaar. En besloot de gok te wagen. Toen hij me weer aankeek keek hij zóóóó lief. Hij zei, ik zal me zo min mogelijk meer met andere meiden bemoeien. Wil je met me lopen? Ik heb ja gezegd.’
‘Natuurlijk. Wist je, wat hij bedoelde, met dat, ik zal me zo min mogelijk meer met andere meiden bemoeien?’
‘Ja, daar was ik erg blij mee. Hij zei niet, minder, wat ik hem gevraagd had, maar zo min mogelijk. Ik wist niet veel, maar wel dat jongens graag één keer per week hun zaadjes kwijtraken. En dat ze meisjes klaar lieten komen, wat dat ook mocht zijn. Dat mocht, dat hoorde bij het kennismaken. Ik vroeg, minder, maar wilde eigenlijk dat hij er gelijk mee stopte. Maar ik snapte dat dat niet kon. Pas als ik het zou eh overnemen. En ik wilde zelf niet door anderen aangeraakt worden, ik wilde eigenlijk ook gelijk al niet, dat er nog een ander meisje aan dat mooie pikkie zou komen. En natuurlijk helemaal niet, dat ze dat vlak voor me in het water zou doen. Dat heeft Johnny ook niet laten doen, dat snapte hij wel. Ik was gek op hem geworden, in de loop van de jaren, maar toen, ook door zijn ruime belofte, was ik op slag verliefd op hem. Ik ben niet zo’n meisje wat de eerste dag al met een jongen het water in gaat. Ik heb thuis altijd in m’n blootje gelopen, maar ik vond het niet zo prettig om aangeraakt te worden. Intiem helemaal niet. Maar al gauw wilde ik dat met hem wel worden. Na een middag of tien alleen met hem gepraat te hebben zijn we het water ingegaan. Daarna heeft hij zich met geen ander meisje meer bemoeid. Ik was daar blij mee, ik wilde hem voor mezelf houden. En zelf alleen voor hem blijven. Ik had geen enkele behoefte aan andere jongens, zag er tegenop om iets met ze te moeten en te laten doen. Ik was, en ben, er van overtuigd, dat geen jongen het liever, voorzichtiger en lekkerder met me kan doen dan Johnny. Zoals hij lief en bezorgd naar me kijkt, als hij me verwent. Dan is er in mijn hart geen plaats voor een ander. Al gauw hoefde ik van hem me niet meer met andere jongens te gaan bemoeien. Hij heeft dat snel bij de oudere meiden geregeld, anders zou ik niet meer bij het meertje komen, had ik gezegd. We hielden al snel heel veel van elkaar. Al waren we jong. Maar u en oom Thomas waren vast nog lang geen twaalf, toen jullie vonden dat jullie verkering hadden.’
‘Ja, het is goed, Renita. Ik zeg er wel bij, al zal je dat vaker gehoord hebben, zodra je gevoelens voor Johnny veranderen, moet je hem dat zeggen. Dan is er niets verloren, hopelijk, kan je alsnog met andere jongens kennis maken en met één gelukkig worden. Je weet, zelfs drie keer is mogelijk.’
‘Ja. Er is nog niets verloren, maar dat duurt niet lang meer. Ik weet zeker, dat het niet voor zal komen, dat me dat later vergeven zal moeten worden, of geaccepteerd moet worden. Johnny en ik blijven, zo lang we leven, bij elkaar. Wij weten dat ook al vroeg.’
‘Ja, ja, lieverd, kalmeer maar. Ik denk, dat ik wel aan kan voelen hoe je je voelt. Ga maar door, zo. Als de koningin het hoort en problemen maakt, zeg je het maar. Dan stuur ik oom Mark op haar af, die heeft het lef om te zeggen, Liz, bemoei je met je eigen zaken.’
‘Echt?’
‘Heb je in de hal het lint gezien, wat naast het portret van Simone hangt?’
‘Nee. Ik zal kijken. Ik ben wel met oom Mark bij haar graf geweest. Dat was, raar misschien, heel fijn.’
‘Ik begrijp het, ik ga ook af en toe met hem mee. Renee ook. Dat lint is van een grafkrans. Er staat op, voor Simone, van Liz. Dus mag Mark Liz tegen haar zeggen. Waarom hoor je nog wel eens. Renita, je weet vast, dat Thomas en ik voor ons trouwen geen seks gehad hebben. We hebben met liefde gewacht. Wat bedoel je met, niet zo lang meer, voor je wat verliest?’
‘Met toestemming van onze ouders, als we ons tot dan netjes gedragen, mogen Johnny en ik na mijn vijftiende vrijen, hij is dan achttien. Mijn ouders zien in dat ik dan niet langer te houden ben. Ik kreeg het steeds moeilijker, tot die datum vaststond. Ik ben nu rustiger. Als ik in Johnny’s armen ben wil ik dat we zo dicht mogelijk bij elkaar zijn. Niet direct voor de seks, we genieten voorlopig al genoeg. Maar oom Mark zei, dat hoort bij elkaar. Ik wil zo lang mogelijk genieten. Je weet maar nooit wat er gebeurt. Ik respecteer ieders beslissingen, maar ik vind het niet nodig om langer te wachten.’
‘Tja. Vijftien. Wat vind je daarvan, Thomas?’
‘Hadden wij ook moeten doen.’
Tamara schoot overeind.
‘Wát?’
‘Dan hadden we acht jaar eerder kunnen genieten. Al zal ik er nooit genoeg van krijgen.’
‘Thomas toch!’
‘Je hoorde toen geen seks voor het huwelijk te hebben. Als je van elkaar hield moest je dat vol kunnen houden. Dat konden we ook, zonder veel moeite. Toch een beetje jammer.’
‘Nou, daar sta ik van te kijken.’
‘Ik zit nu naar jou te kijken. We zouden al acht jaar langer van elkaar genoten hebben. Niet persé vrijen, wel uitgebreid scharrelen. Maar ja, oude gewoontes, hè? En er was toen woningnood. Als Mark en Simone eerder gekomen waren, waren we vast eerder getrouwd. Al was ik dan misschien niet zo snel op gang gekomen.’
‘Nou, je weet, minder was ook goed geweest, maar liever niet.’
‘Tante, als ik zo brutaal mag zijn, waar laat u dat allemaal?’
‘Dat? O. Nou, geen probleem. Ik denk dat het meeste op één of andere manier oplost. We liggen altijd op een grote handdoek, daar loopt wel eens wat op. Als ik snel daarna opsta en me aankleed moet ik soms na een kwartier een ander broekje aantrekken. Nou, de wasmachine is geduldig.’
‘Dank u wel.’
‘Heb je een reden om je daar druk over te maken? Ik heb niets gehoord.’
‘Nee, Johnny heeft normale ballen, anders zou dat allang ontdekt zijn. Hij heeft, vóór mij, drie jaar bij het meertje met meiden gespeeld. Hij maakt wel iets grotere wolken in het water dan andere jongens van vijftien, dat zie ik soms naast ons in het water.’
‘Hij is dus goed op gang. Niet erg, dat eerdere spelen van hem?’
‘Ik neem hem niets kwalijk, hij kende mij nog niet. En ik vind, er wordt áán jongens gekomen, niet ín. Ik wil alleen Johnny erin.’
‘Ja, ik wilde ook dat Thomas de eerste en de laatste was die aan en in me zat. Ik heb over hem nooit nagedacht, hij raakte geen meisje aan, behalve mij.’
‘Waar? Nee, sorry.’
Thomas en Johnny grinnikten.
‘Vanaf ons twaalfde kusten we. Later hoorden we van elkaar, dat we ons geen zorgen maakten. Hij voelde bij het kussen door mijn bloes mijn borsten tegen hem, groot genoeg, vond hij. Ik voelde af en toe een paal door zijn broek tegen mijn buik, groot en stevig genoeg, vond ik. De rest zou wel goed komen.’
‘Ik denk, dat ik toch nieuwsgierig genoeg zou zijn geworden om een beetje op verkenning te gaan. Nu hoeft dat niet meer.’
‘Nee, het meeste is in mijn paradijsje gewoon te zien, en nog wat meer is in het water te voelen. Het is ooit mooi op gang gekomen, Renita, door de jeugd zelf. Eerst 's avonds ouderen, toen ‘s middags steeds jongere jeugd. Toen 's morgens ouders met kleine kinderen. Later hebben Maureen en ik ingevoerd, dat de woensdagmiddag voor ouders met kinderen tot twaalf was. Die van twaalf tot achttien gingen dan toch naar school in de stad.’
‘Mijn moeder vertelde ze, dat ze erg moest wennen om daar bloot te lopen. Ze was bijna achttien toen het meertje open ging. Toen ze 's avonds mocht komen schok ze, ze zag geen kleine pikkies meer. En wat later vrijden ze niet zover bij haar vandaan.’
‘Thomas heeft op zijn vijftiende een stel in het bos zien vrijen. Dat was toen de enige plek in het dorp waar het kon.’
‘Ik heb haar dat toen niet verteld en ik ben het zo gauw mogelijk vergeten. Alleen die avond kon ik niet in slaap komen vóór ik gecontroleerd had of ik al kon spuiten.’
‘Zes stralen?’
‘Nee, vier. Vlak vóór ons trouwen zijn we een beetje verder kennis gaan maken. Voor het eerst bloot. Toen ook een paar keer vier, hè?’
‘Ik kon niet tellen, ik was te veel onder de indruk.’
‘En onder de klodders. De eerste keer, Renita, dat we bloot voor elkaar stonden, en ze mijn handen op haar borsten legde, omdat ik zelf niets deed, spoot ik haar spontaan onder.’
‘Eigenlijk wel feestelijk.’
Ze grinnikten.
‘Ja. Eigenlijk, Tamara, had ik je toen over dat stel in het bos moeten vertellen. Langzaam, om je niet te veel te laten schrikken. En dan je moeten vragen om ook meer te gaan genieten. Vrijen vond ik te ver gaan, maar scharrelen moest kunnen, we waren vijftien. Wat zou je gedaan hebben?’
‘Ik zou me doodgeschrokken zijn. En heel lang hebben moeten nadenken. En eh er waarschijnlijk heel langzaam mee begonnen zijn. Stapje voor stapje. Niet zoals vlak voor ons trouwen, in één keer helemaal bloot.’
‘Nou ja, mijn ballen zijn in onze huwelijksnacht op gang gekomen, ze denken waarschijnlijk nóg dat er wat in te halen valt. Maar die acht jaar is vast al gelukt. Renita, voel één keer. Het bijt niet.’
Thomas deed zijn benen wat van elkaar. Renita aarzelde even, pakte zijn pikkie, tilde die op en pakte zijn ballen.
‘Ja, veel groter dan die van Johnny. Vast zo groot als die van Tom. Nou, oom!’
Ze liet Thomas vlug los.
‘Wat krijgt u snel een stijve.’
‘Tja, we zitten hier al een tijdje, de druk loopt op. En je voelde lekker, aan alles tegelijk.’
‘Ik wilde uw pikkie alleen uit de weg hebben.’
‘Je had het met twee vingers kunnen doen, maar je bent vast al gewend je hele hand te gebruiken. Johnny zal wel tevreden met je zijn.’
‘De eerste keer al, terwijl ik nog nooit een stijve of ballen vastgehad had. Hij had wel verteld hoe het moest en wat er ging gebeuren. Hij vertelde steeds alles van tevoren, want ik wist weinig. Eigenlijk alleen dat ik een jongen niet zijn pikkie in me moest laten stoppen, want dan kwamen er bij hem zaadjes uit, waardoor ik een kindje zou kunnen krijgen, zodra ik een groot meisje was. Toen ik dat werd vertelde mijn moeder wat meer, over de gang van zaken bij mijn fabriek voor eventuele kindjes, inclusief de maandelijkse renovatie. Later zou ze me nog meer vertellen. Nou, te laat. Als ik Johnny iets vroeg vertelde hij er gelijk alles over, ik had mijn moeder niet meer nodig. Ik was wel verbaasd over wat er allemaal kwam kijken bij een kennismaking. Heel wat meer dan een pikkie in een gleufje duwen en daarin zaadjes achterlaten. Hij vertelde zo fijn. En in het water was hij zo lief en voorzichtig. Nog.’
‘Fijn.’
‘Oom Thomas, is het voor een jongen niet te leren, om niet zo snel te komen? Ik kan hem steeds niet lang genoeg naar mijn zin verwennen.’
Thomas en Tamara grinnikten.
‘Het kan je, net zoals Tamara, vast nooit lang genoeg duren. Je doet het vast nog niet zo vaak. Het gaat pas langer duren als hij leger is.’
‘Hij zegt steeds, dat hij bij mij het gevoel heeft, dat ik hem helemaal leeg laat spuiten.’
‘Vroeger zullen de meiden waarschijnlijk gestopt zijn, zodra hij begon te komen. Ga je lang door?’
‘De eerste keer op een dag niet, om wat over te houden. De laatste keer op een dag wel, om hem zo ver mogelijk leeg te krijgen.’
‘Goed zo. Hij kan wel een gevoel hebben dat hij leeg is, maar het niet zijn. Dat eh peilglasgevoel is niet zo precies. Ik denk ook wel eens dat ik leeg ben, maar dan kan ik toch nog een keer.’
‘Waarom doet u het nog een keer, als u denkt dat u leeg bent?’
‘Drie keer raden.’
‘Oh, tante.’
‘Tja, dan heb ik nog niet genoeg, heeft het tekort geduurd.’
‘Tante Renee zei, je gaat je man toch niet afremmen, als die je wil laten merken hoeveel hij van je houdt? Het zou wat anders zijn als ik het gevoel gehad had dat ik als wegwerphanddoek gebruikt werd. Dan had ik hem afgeremd. Maar aanmoedigen kan dus ook.’
‘Natuurlijk. Als het goed is gaat het gelijk op, maar een beetje afremmen of opporren kan geen kwaad. Kom jij niet te snel?’
‘Dat heeft hij nooit gezegd. Johnny?’
‘Tja, ik heb wat ervaring. Ik kan haar met vingeren zo snel laten komen als ik denk dat ze prettig vindt. Wat ik niet in de hand heb, is hoe heftig ze komt. Dat moet door haar stemming komen. Zoals ze zelf zegt, of ze heet of erg heet is.’
‘Ben je zo’n heet meisje?’
‘Alleen bij Johnny. Als ik hem zie, of aan hem denk, krijg ik het al warm. Andere jongens doen me niets. Grote ballen en zo ook niet. Interessant, maar meer niet. Als Johnny me aanraakt, altijd voorzichtig, krijg ik het heet.’
‘Kom je klaar, van voorzichtig vingeren?’
‘Van dat van hem wel. Hij doet het zo gevoelig, zo goed. Dat is niet van ervaring, maar van liefde. Ik weet het, want ik kijk dan naar hem. Hij kijkt lief, een beetje bezorgd, en afwachtend. Als ik kom, zie ik die bezorgdheid veranderen in opluchting, de afwachting in blijdschap. Zo van, ja, wéér goed gelukt.’
‘Fijn. Als jullie gaan vrijen zal je vast meestal niet veel zien, omdat je dan een stuk lager ligt. Niet zo erg, je voelt dan veel meer. Jullie zullen dat vast ook lief samen doen.'
‘We verwennen elkaar nu niet tegelijk, anders kunnen we ons niet concentreren.’
‘Hoe jullie elkaar verwennen, na elkaar, moet je leren. Vrijen gaat heel goed tegelijk, dat is aangeboren. Alleen bij het klaarkomen kan je even niet aan de ander denken, tijdens die krampen en schokken.’
‘Ja, dat kan ik me indenken. De eerste keer viel ik bijna flauw, Johnny moest me boven water houden. Maar hij stond óók te wankelen, toen ik het de eerste keer bij hem deed.’
‘Nou, jullie hebben elkaar wel gevonden.’
‘Ja. Op mijn derde met onze ogen, op mijn twaalfde de rest, en op mijn vijftiende wordt het helemaal. Oom, Johnny heeft me uitgelegd hoe het werkt, als jongens klaarkomen. Ik wilde dat weten vóór ik het bij hem ging doen. Hij vond het ook beter dat ik klaarkomen, dat schokken, eerst bij hem zag, anders zou ik er misschien bij mezelf te erg van schrikken. Daarna kwam ik er zelf ook achter hoe lekker die krampen waren. Maar als hij niet alles zo fijn verteld had en had laten zien hoe hij schokte, was ik vast bij de eerste kramp gestopt. Ik kan me voorstellen wat Johnny voelt, ongeveer tot de eerste kramp waarbij hij voelt dat zijn zaadjes eraan komen. Maar niet hoe het voelt als die door zijn stijve gaan. Kunt u dat misschien uitleggen, oom? U heeft er al een paar kuub méér voelen gaan.’
Thomas, Tamara en Johnny grinnikten.
‘Ja, maar als hij nu grote wolken maakt zal je geen klagen hebben. Drie, vier, vijf?’
‘Vier, meestal. En als we het op mijn kamer doen, vier grote klodders op de handdoek.’
‘Ruim voldoende. Ik zit op zes, zelden méér, per keer, tot het op is, na een keer of zes. Het fijnste is natuurlijk, dat Tamara me klaar laat komen, door me zo lekker met haar gleuf te strelen, in plaats van met een handje.’
‘Nou, Thomas.’
‘Ik zeg nog geeneens, dat de andere helft van het fijne is, dat ik dan niet in het water of op een handdoek spuit, maar in mijn liefste. Die van de tweede of derde lading weer klaarkomt.’
‘Nou.’
‘Is dat te wild voor je, Renita?’
‘Nee, oom. Ik hoop later ook zo te genieten. Bijna dan, vier keer vier, hoop ik.’
‘Ja. Tom schijnt nu op vijf keer vijf te komen. Bij Johnny is het natuurlijk nog afwachten, hij draait nog geen volle dagen.’
‘Op mijn vijftiende, waarschijnlijk. Een zaterdag en een zondag.’
‘Ik wil jullie de moed niet ontnemen, maar je kan niet van de ene dag op de andere vol gas draaien. Na een keer of drie, vier, zijn jullie spullen aan rust toe. Minstens een nacht.’
‘O. Johnny?’
Johnny grinnikte.
‘Bedankt voor de waarschuwing. Dan ga ik rustiger aan doen. Het kan me eigenlijk niet schelen hoe vaak het kan, ik wil alleen haar alles geven, leeg raken.’
‘Johnny, haast je daar niet mee, je begint al zo vroeg.’
‘Ja, dat is zo. Ik zal mijn woeste plannen wat bijstellen.’
‘Het was toch al de vraag of Renita er van gediend zou zijn.’
‘Ja, zo voorzichtig was mijn plan niet. Drie keer proberen, dan, Renita?’
‘Ik zeg wat jij vaak zegt. Dat zien we dan wel.’
Ze grinnikten.
‘Renita, je hebt vast wel wat gehoord over hoe ik vroeger wat regelde.’
‘Dat, tante, niet hoe.’
‘Nee, dat weten er niet veel. Ik zag vanmorgen in het dorp iets, dat kan ik gebruiken om je een voorbeeld te geven. Niet dat ik zelf iets ga regelen, dat doen nu de kinderen en de beheerders. Mike, kom eens.’
Mike kwam naast Tamara op haar stretcher zitten.
‘Je hebt ooit, samen met Jamie, ontdekt dat in het dorp de trottoirs zo ongelijk waren. Ik heb ze toen allemaal twee meter breed laten maken.’
‘Ja?’
‘Ik ga nu de zaak omdraaien. Vind je het schoon, in het dorp?’
‘Schoon? Er ligt hier en daar wat papier. Of zand. Verder gaat het wel.’
‘Ja, het gaat wel. Maar ik had het graag schoner. Doe er maar wat aan.’
‘Goed, mams.’
Mike wilde opstaan, maar Tamara wenkte hem om te blijven zitten.
‘Vertel Renita even wat je gaat doen.’
‘Tja, even snel denken. Eh ik regel een veegauto. Nee, twee. Een grote voor de straten, een kleine voor de trottoirs. Er is toch geld van de camping over. Nee, wacht even. Ik ga ze niet kopen, tenzij het niet anders kan. Anders zitten we ook met stalling en onderhoud. Ik vraag de stad wel om een offerte.’
‘Prima, Mike. Dank je wel.’
Mike ging weet terug naar zijn eigen stretcher.
‘Hij overlegt nog even met de andere kinderen. Morgen belt hij met de stad. Volgende week is het dorp zo schoon als het nog nooit geweest is.’
‘Ik ben onder de indruk.’
‘Ik ben in het klein begonnen, Renita. Dagenlang bellen om een niet te dure leverancier te vinden. Langzamerhand kreeg ik meer contacten, de één verwees me ook naar de ander, en werd het makkelijker om wat groters aan te pakken. Maar ik heb me nooit met bedragen bemoeid. Meestal alleen met de procenten korting die ik wilde hebben. Als ik een bedrag hoorde, probeerde ik dat zo snel mogelijk te vergeten. De rekeningen gingen via de beheerder naar Mark. Ik wilde niet weten om hoeveel geld het ging, ik wilde het voor mezelf bij huisvrouwbedragen houden. Ik kreeg soms de rillingen als Mark iets vertelde. Ach, Tamara, dat was maar tien miljoen. Er zijn honderden miljoenen in het dorp en de shire gestoken. Niet zo erg, dat komt er weer uit, op de hele lange duur. Een jaar of honderd. Maar de familie Wellingten heeft de tijd. En kan het missen.’
‘Dank u wel.’
‘Ja, dat is op een ander vlak dan hoe je een jongen kan bevredigen, hè?’
‘Ik hoop op school genoeg te leren hoe ik eventueel Johnny later op de camping kan helpen. Hoe ik hem kan bevredigen leert hij me wel.’
‘Maar al te graag, natuurlijk. Eventueel op de camping helpen?’
‘Hij heeft een keer aan oom Mark gevraagd, of hij misschien later de camping over kon nemen. Oom zei grinnikend, je zal dan moeten solliciteren. En met een knipoog zei hij, vraag maar aan je moeder of aan Tamara hoe dat moet.’
Thomas en Tamara grinnikten lang.
‘Je hebt het vast al aan je moeder gevraagd, Johnny.’
‘Ja, mijn ouders hadden ook zo’n lol. Toen hoorde ik van die sollicitatieprocedures. Over die van mijn vader, die van u en die van oom Thomas.’
‘Ja, hoe en waarom wij aangenomen waren hoorden we zelf pas jaren later. Als enige sollicitant, op voorstel van Simone. Mark heeft later verteld, hij vertrouwde haar, maar als de verwachtingen niet uitkwamen, er was steeds een proeftijd. Ik mocht zelf een campingbeheerder zoeken. Toen ik Johns lieve brief las, hoorde ik bijna Simone zeggen, die moet je nemen. Ik belde John toch, voor de zekerheid. Hij begon bijna gelijk weer over zijn vrouw en zijn kindje. Ik was heel blij, dat Mark direct zei, laat maar komen. Toen vond Simone hem ook zo lief.’
‘Mams vertelde, dat Paps na zijn sollicitatie overdonderd thuis kwam. Niet alleen omdat hij toch die baan gekregen had, ook door de luxe. En hij vertelde voorzichtig over de halfblote borsten van de vrouw van zijn nieuwe baas. Mams zei, ik vat het even kort samen, hij wist toen nog niet, dat ze elkaar later bloot beet zouden pakken.’
‘Ja. Je ouders waren natuurlijk niets gewend, toen ze hier kwamen. Als je daar niets van weet moet je ze maar eens uithoren.’
‘O. Ja. Daar heb ik nooit over gedacht. Hoe die bloot mee gingen doen.’
‘Dit ging leuk, ik heb er van genoten. Ik verraste Maureen, per ongeluk, de eerste keer dat ze met Crystal bloot in het water van het meertje zaten te spelen. John kwam erbij en kreeg het moeilijk, met twee blote vrouwen, afgezien van Crystal, vlak bij hem. Ik zei, Maureen, geef Crystal aan mij, en laat John in het water lozen. Ze aarzelden nogal, maar ze deed het. Vlak naast me.’
‘Welja. Mijn verlegen vader. Lozen tussen het publiek.’
‘Nou, behalve ik waren er maar een paar stelletjes. Die zaten een eind verder. Die hadden er niet zo’n goed zicht op als ik.’
‘Dat hij dat durfde.’
‘Hij moest wel, hij stond op knappen. Toen hij mooie wolkjes in het water maakte, zei ik, Crystal, daar gaat misschien een broertje voor je. Maureen bloosde. Ik vermoedde iets, dus ging ik haar uithoren. Jullie weten wel hoe we hier iemand aan de praat krijgen. Toen hoorde ik, dat ze bezig waren om een kindje te maken, en het fijn vonden om geen condooms te hoeven gebruiken. Bij doorvragen hoorde ik van haar problemen met de pil en ook over haar longen. Die problemen kon ik gelukkig snel oplossen, met hulp van Mark.’
‘Ik snap steeds beter waarom ze zo dol op u en oom Mark zijn.’
‘Puur toeval dat ik er achterkwam en we er wat aan konden doen. De eerste keer dat John hier Simone bloot zag was ook leuk. Hij moest direct een handdoek pakken, want zijn halfstijve pikkie knalde omhoog. Hij moest naast Simone op haar stretcher gaan zitten, Maureen bij Mark, jullie kennen dat wel.’
‘Ja, hij was de tweede die aan me zat. Met nog meer ervaring dan Johnny. Hij bevoelde me kort maar grondig.’
‘Ja, dat ken ik. John durfde bij Simone niets, maar Maureen vroeg Mark gelijk of hij haar wilde bevoelen. Nou, die slaat zoiets nog steeds niet af. Daarna pakte ze Mark eerst bij zijn ballen, toen streelde ze zijn pikkie tot hij een stijve had. Ze gingen in het water verder voelen. Simone zal John vast gelijk bij zijn ballen of stijve gepakt hebben, hij durfde vast zelf niet te beginnen. Na een tijdje haalde Simone een hand van John van haar borst en trok die onderwater. John vertelde later, ze had zijn hand veel meer laten doen dan hij ooit gedurfd had. Hij bleef voorzichtig, ook met Renee nu nog. De andere jongens grepen Simone net zoals ze Renee nu pakken, masseerden die grote borsten behoorlijk. Jamie is het brutaalst, Renee moet hem altijd vlug loslaten, hij gaat in haar hand staan rijden.’
‘Is er nooit iemand per ongeluk gekomen?’
‘Niet per ongeluk. In het kort, de eerste keer dat Thomas en ik hier kwamen, moest Thomas bij Simone op schoot komen liggen, baby’tje spelen, met een borst in zijn mond. Zij speelde met zijn stijve, tot hij het niet meer hield, al had hij vlak daarvoor thuis geloosd. Simone hielp me, met een hand om zijn ballen, toen ik hem in mijn mond liet komen. Die avond werden zijn grote ballen ontdekt.’
‘Wat een kennismaking.’
‘Jij vond de jouwe toch ook leuk? Je bood zelf je borstjes aan Mark aan, heb ik gehoord.’
‘O. Ja, hij stelde me zo op mijn gemak, ik vond hem al gauw lief. Hij streelde me ook fijn tussen mijn benen, na gevraagd te hebben of hij ook een keer een rood behaard doosje mocht strelen. Tjonge, wat wist hij de weg goed. Hij streelde twee keer over mijn doos, de derde keer zat hij al net in mijn gleuf. Vóór ik kon schrikken stopte hij al en zei, dank je wel. Omdat ik dat zo lief vond heb ik hem ook aan mijn borstjes laten voelen. Tjonge, ook kort, maar precies goed.’
‘Doet Johnny het niet precies goed?’
‘Ja, maar die begint voorzichtig, het duurt dan even voor het op z’n lekkerst is. Hij zit ook zo lekker aan mijn tepeltjes, streelt ze, kust ze, likt ze, zuigt eraan. Nou, ho maar.’
Tamara grinnikte.
‘De kinderen hebben wel gevreeën, naast elkaar, hier in de tuin, terwijl we toekeken. Alles gaat hier spontaan, hoor. Als er maar geen kleine kinderen bij zijn. Die weten wel hun grenzen, voor onder en boven de twaalf.’
‘Ik heb eigenlijk nooit belangstelling voor jongens gehad. Behalve voor Johnny, vanaf mijn derde. Ik keek in het begin vreemd aan tegen de gewoontes bij het meertje. En die hier, wat ik van Johnny hoorde. Die lieverd, hij vertelde me het voorzichtig, stukje bij beetje. Die bij het meertje zijn prima voor het kennismaken. Die hier zijn erg gezellig. Ik durf misschien wat meer mee te gaan doen.’
‘Lieverd, je hoeft niet zo veel mee te gaan doen als ik.’
‘Het begint tot me door te dringen hoeveel dat is.’
‘Tja, ik heb de borsten van, zoals oom Mark zegt, al het vrouwvolk boven de twaalf gemasseerd, hun dozen bevoeld en ze net in hun gleufje gestreeld. En die hebben allemaal mijn ballen gemasseerd en mijn pikkie gestreeld tot hij stijf was. Als hij dat al niet was. Dan hadden ze pech, konden ze niet lang doorgaan.’
‘Nou, misschien dat ze op de lange duur allemaal een keer aan me mogen komen, en ik kort aan hun kom.’
‘Zelfs dat hoeft niet. Renita, over mijn paar kuub. Wat voel je, als je plast?’
‘Plast? Eh niet veel, oom.’
‘En bij hoge nood?’
‘O. Dan is het wel lekker om het te voelen lopen. En de druk af te voelen nemen.’
‘Zo gaat dat bij jongens ook, als ze plassen. Maar als ze komen, zaadjes voelen ze beter, omdat het geen water is. Je hebt het gezien, klodders. Vaak zo dik, dat je ze per stuk voelt komen. Van ergens onderin omhoog, dan door je stijve, tot je weet dat ze eruit knallen, omdat de druk dan, niet langzaam, maar met een schokje wat afneemt, een beetje per klodder. En dan weer een kramp, en voel je weer zo’n klodder komen. En weer. Het streelt je binnenkant ook. Zeg, Tamara, ga je mee naar huis?’
‘Je geheugen opfrissen?’
‘Ja, met nog een klein kuubje. Tot ziens, jongelui.’
Tamara, Johnny en Renita zeiden ook gedag.

‘Klopte het, wat oom zei, Johnny?’
‘Ja, dat was wel een goede vergelijking. En een goede omschrijving. Maar dat was alleen de lichamelijke kant. Er komt nog bij, tot je vijftiende, dat ik het jou zo graag laat doen. Je doet het zo heerlijk. En je geniet met me mee, hè?’
‘Ja, zoals jij bij mij meegeniet. Ik vind het fijn, dat je hier steeds bij me bent, al zeg je niet veel.’
‘Ik vind het fijn genoeg om te horen hoe je praat. Zo heerlijk vrij. En slim. Je leert het meest door er zelf om te vragen. Tjonge, oom Thomas vragen wat hij voelt, als hij klaarkomt.’
‘Hij had er geen problemen mee.’
‘Niet met vertellen, daarna wilde hij wel gauw naar huis.’
‘Jongens raken eerder opgewonden door praatjes dan meisjes, hè? Daarom stond je al een keer met een stijve voor mijn moeder. Dat vond ík toen een beetje ver gaan.’
‘Toen, ja. Nu nog?’
‘Nee, ik weet nu veel meer. Ik vind het ook niet erg als ze hier aan je zitten. Het is zo gezellig hier. Maar ik zou het ook goed vinden als mijn moeder je stijve een keer beet zou pakken. Dan weet ze wat ik later binnenkrijg. Kan ze meegenieten.’
‘Ze heeft je vader toch?’
‘Hier zijn de meesten ook getrouwd, maar ze voelen toch graag een beetje aan elkaar. Voor mijn moeder vind ik één keer genoeg. Stel je voor dat ze een wilde bui krijgt en je laat spuiten. Dat wil ik voor mij houden.’
‘Mijn moeder laat me niet spuiten, niemand hier. Jouw moeder zal zich vast ook inhouden. Alleen tante Renee is soms een beetje wild. Als je me bij haar vandaan het water uit ziet stormen, gooi je dan een handdoek naar me toe? Dan kan ik het opvangen. Lieverd, als je later een paar dagen niet kan, moet het ook op een handdoek, dan krijg je het ook niet.’
‘Nee, ik weet niet of ik het dan iedere keer in mijn mond laat komen en het doorslik. Dan krijg ik het wél. Afwachten.’
‘Het is, tot het eind in je mond, wel lekker warm.’
‘Ja, ik weet het. Weer proberen, hè? Toch zal je het af moeten wachten. Laten we even bij je ouders gaan zitten.’
‘Prima.’

‘Tante, oom, we blijven nog maar even. Het is al later dan ik dacht.’
‘Ja, gezelligheid kent geen tijd. Lekker, Thomas’ ballen?’
‘Ik vind ze interessant, tante, net als die van Tom. Verder doet het me niets.’
‘Het doet mij in zo ver wat, dat ik dan denk, een lekker stijf maar toch soepel stukje vlees, maar die lekkere van John mag straks met me doen wat hij wil.’
‘Ik wil het een andere keer graag met u hebben over wat je allemaal kan doen. Ik ben hier heel fijn ontvangen. Ik heb al veel verhalen gehoord, waarvan ik al een hoop geleerd heb.’
‘Fijn.’
‘Maar nu wil ik gaan. Johnny, zullen we nog even naar het meertje gaan, als het buiten nog lekker warm is?’
‘Al zou het vriezen, ik kan je toch lekker heet maken.’
‘Stoute jongen, hè, tante?’
‘Renita, hij had geen slecht leven, voor jij kwam. We hebben zelf vaak genoeg gezien dat hij zich op de kant en in het water vermaakte. Gelukkig heeft hij niet hetzelfde als zijn vader, anders had hij er pas ‘s avonds naar toe gekund, na zijn achttiende. Maar met jou is hij pas echt gelukkig, dat merken we. Dank je wel. En veel plezier.’
‘Dank u wel. Ik ben ook heel gelukkig. Op mijn kamer nog gelukkiger dan in het water, want daar streelt het fijner, droog. Maar in het water hoeven we niet op te letten waar Johnny spuit, als hij het nog maar niet in me doet. Dat is voor een later feestje. Tot ziens.’

Bij het meertje

‘Weet je wat er volgende week aan de hand is?’
‘Dan ben je jarig. Veertien.’
‘En de zaterdag erna?’
‘Na een gesprek met je ouders een pyjamafeestje.’
‘Pyjamafeestje? We gaan toch niet in pyjama slapen?’
‘Je zegt het maar.’
‘Nee, dat is niet nodig. We zijn niet gegroeid, of evenveel, ik ben nog steeds zo veel kleiner dan jij dat je niet per ongeluk bij me naar binnen kan schieten.’
‘Heb je wel eens de neiging om het expres te proberen?’
‘Ja, wel eens. Maar dan denk ik gelijk, nog zoveel maanden. Nu nog een jaar en een paar dagen. En jij?’
‘In het begin was ik niet zo enthousiast. Je weet wel, ik dacht steeds, ik zie wel, ze is nu nog te jong. Maar nu begin ik er langzamerhand toch meer naar uit te kijken.’
‘Fijn. Kijk je ook uit naar volgende week?’
‘Ja, het lijkt me heerlijk om met jou in mijn armen in slaap te vallen.’
‘Met een hand van me om je pikkie.’
‘Ik weet niet of ik dan wel slapen kan.’
‘Ik was van plan om te zorgen dat je dan leeg bent.’
‘Dan kan je alleen mijn kleintje vasthouden.’
‘En je ballen. En denken, over een jaar worden daar klodders gemaakt die bij me naar binnen gespoten worden.’
‘Niet zo denken, lieverd. Niet zo ver vooruit. Één, twee weken, meer maar niet.’
‘Ja, Johnny. Voor jou ook te opwindend?’
‘Ja, dan zie ik mijn stijve in je gleufje pompen.’
‘Pompen is vast te ruw.’
‘Nou, bij wijze van spreke. Nee, ik wil er niet meer over praten. Ik eh wil wat anders, wat oefenen.’
‘Oefenen? Oei. Leg uit, alsjeblieft.’
‘Natuurlijk, dat doe ik altijd eerst. Later pak ik je wel eens onverwacht op de keukentafel. Stop. Ik wil met je in het water gaan. En dat jij dan om mijn nek komt hangen. Met je benen om me heen.’
‘Ongevaarlijk knuffelen?’
‘Ja. Maar dan wil ik gaan proberen, hoe ik goed bij je doos kan. Om je te strelen of meer.’
‘Oefenen voor onder de dekens?’
‘Ja, jij wilde me vast gaan houden, ik jou ook.’
‘Tja, jíj bent dan leeg, je zou míj kunnen vingeren. Als ik er dan nog zin in zou hebben. Tijdens het jou legen doe je het vast ook een paar keer. Misschien is het beter om het dan niet te doen.’
‘Dan kom je nooit aan de weet hoe vaak je het kunt. Nou ja, een jaar later.’
‘Hoe zo?’
‘Als het bij mij zo langzaam doorgaat er toch meer naar uit te gaan kijken, ben ik dan vast niet meer te houden. Dan kom ik die zaterdag vroeg, en ga met je vrijen tot we in slaap vallen, en gelijk verder als we wakker worden, tot ik zondagavond volkomen uitgeput naar huis gebracht moet worden.’
‘Ik ben blij dat je overdrijft, dan klinkt het niet zo serieus.’
‘Ik hoop wel én zaterdag én zondag drie keer te kunnen. En bij jou tussendoor zo vaak je wilt.’
‘Dat klinkt al wat beter. Maar tussendoor met een vinger? Ik denk niet dat ik het fijn vind, als ik al een paar keer je stijve gevoeld heb. Laten we erover stoppen.’
‘Ja, dat is beter. Geen zorgen voor die tijd, maar ook niet te veel voorpret. En nog ruim een jaar geen gevrij.’
‘Nee. Wel gevinger, en daarna zal ik jou nog eens lekker behandelen. Kom.’
Ze gingen het water in. Ze ging om zijn nek hangen, met haar benen om hem heen.
‘Ik heb het gevoel of mijn gleufje open staat. Als je me, later, zou laten zakken, gaat je stijve vast vanzelf naar binnen.’
‘Ja. Hierin?’
‘Oei. Je kan er goed bij, hè?’
‘Ja. Droog zal nog prettiger zijn, dan voel ik ook je borstjes beter. Met droge tepeltjes. En droge lipjes.’
‘Ohh, Johnny, ik moet plassen. Laat me los.’
‘Nee, laat gewoon maar lopen, hoor.’
‘Tegen je aan?’
‘Het spoelt toch weg. Ik weet niet of ik moet plassen, of dat ik vol zit, maar plassen gaat niet.’
‘Nee?’
‘Nee, het werkt binnenin als een klep. Óf plassen óf spuiten. Ohh, lekker warm, tegen mijn buik. Nu weer kouder.’
‘Dank je wel, het was lekker, zo, wijdbeens. Als ik er krampjes bij zou krijgen, zou ik het misschien net zo lekker vinden als jij je spuiten.’
‘Ook een goede uitleg. Het zou tegelijk kunnen, jij hebt er aparte kanaaltjes voor.’
‘Wat weet je toch veel.’
‘Ik ben blij dat ik er met jou wat aan heb, je veel kan vertellen. En je kan laten voelen. Ik zal niet je plasgaatje opzoeken, dat andere wel.’
‘Jaaaa, lekker.’
‘Op het droge is het lekkerder, maar je komt toch wel.’
‘Ja, al bijna.’
‘En je vond dat ík snel kwam.’
‘Ik vind het nu zo eh ingrijpend, met mijn benen zo wijd.’
‘Kies later maar, hoe je mijn stijve wilt ontvangen.’
‘Vast ook wijdbeens, die stevige. En daarna mijn benen, als het kan, dichter naar elkaar, om je stijve goed vast te houden.’
‘Niet te, hij moet je binnenin voorzichtig kunnen strelen. Zo.’
‘Oh, ik kom.’
‘Laat je gaan.’
Dat deed ze.
‘Tjonge, je kneep mijn vinger bijna doormidden.’
‘Ik wilde hem beter voelen, maar dat ging niet. Ik kwam toch lekker, hoor. Maar voortaan weer staand, dan voel ik het beter. Later, met je stijve, zien we wel. Buig je nu voorover en zet me op de bodem. Ik wil niet van je afglijden, dan blijf ik vast steken.’
‘Dat bewaren we ook.’
Hij zette haar neer en trok haar tegen zich aan.
‘Het is zo fijn om je te laten komen, je geniet er zo van.’
‘Je bent er zelf vast ook opgewonden van.’
Ze pakte zijn ballen.
‘Vol zakje?’
‘Maakt niet uit. Leeg het maar.’
Ze pakte zijn stijve vast.
‘Je moet vol zitten, je hebt zo'n harde. Ik heb ook steeds opgelet, hoor. Een tweede keer is hij altijd iets soepeler. In onze huwelijksnacht moeten we het minstens twee keer doen. Een harde komt waarschijnlijk goed uit bij het ontmaagden, daarna wil ik vast iets voorzichtiger gestreeld worden.’
‘Alles wat je wilt, lieve maagd. Ik zou dan graag minstens drie keer willen, kijken of ik dat kan. Nog liever tot ik echt leeg ben.’
‘Alles wat je wilt, lieve jongen. Al geef je me zesendertig klodders. Als je me dan tenminste ook zes keer laat komen.’
‘Zou je daar tegen kunnen?’
‘Anders oefenen we daar toch voor? Wie het minst moe is mag bovenop liggen.’
‘Goed. Lieverd, je streelt heerlijk zachtjes, nu iets steviger?’
‘Ja, ik wilde je langzaam laten komen, maar op een bepaald moment gaat het te lang duren, hè?’
‘Ja, bij jou ook. Dat wordt ook bij het vrijen oefenen.’
‘Dat lijkt me niet zo erg. Lekker, je eikel bloot?’
‘Ja, verder graag. Ohhh.’
Ze deed het.
‘Tjonge, vier grote wolken en een kleintje.’
‘De vorige keer was langer geleden dan anders. Wat deed je het weer lekker.’
‘Fijn. Zullen we naar de kant gaan?’
‘Even wachten, ik moet ook plassen.’
‘Goed. Ik mag wel kijken, hè?’
‘Ja, maar het is vast niet interessant. Oh, daar komt het al.’
Hij produceerde een lichtgele straal.
‘Nee, niet zo interessant. Nou, als het maar oplucht.’
Ze liepen naar hun plekje en gingen zitten.
‘Sinds we hier samen komen komt mijn pikkie amper omhoog als ik naar andere meiden kijk. Ik hoef ze niet meer, het is met jou veel fijner. Én om met je te praten én om naar je te kijken én om aan je te voelen. En je laat me iedere keer zo lekker klaarkomen.’
‘Daarna vind ik het wel fijn dat je een tijd een kleintje heb, dat is niet zo opwindend voor me. Als ik hem groter zie worden wil ik hem gaan strelen tot hij op z’n grootst is. Dan verder strelen zo lang je het uit kan houden, dan proberen om je op z’n lekkerst je zaadjes te laten spuiten. Ik hoop dat we later elkaar lang kunnen strelen voor je ze in me spuit.’
‘Dat lang strelen zal waarschijnlijk pas lukken als we het vaak gedaan hebben, want je gleufje streelt mijn stijve vast veel lekkerder dan je hand. En mijn stijve jou. Je zal er vast sneller door komen dan door mijn gevinger.’
‘Mijn moeder heeft me een keer verteld dat ze tijdens een beurt wel eens twee keer klaarkomt.’
‘Dan kom jij dat vast ook. Ik zal er mijn best voor doen, al weet ik nog niet hoe dat moet.’
‘Dat komt wel, we gaan het vaak proberen.’
Voor ze naar huis gingen speelden ze nog een keer in het water.

Nog een keer bij het zwembad

‘Oom Thomas, was het meertje er al toen u eh verkering had met tante Tamara?’
‘Nee, dat kwam pas later. Maanden na ons trouwen.’
‘Zoiets dacht ik al. Anders hadden jullie het vast niet zo lang uit kunnen houden om niet aan elkaar te komen.’
‘Dat denk ik ook, Renita. Thuis haalde je toen niets in je hoofd. Als je wat wilde moest je naar het bos. Maar de meeste meisjes wilden dat niet, hooguit daar kussen. Ze wilden niet de kans lopen om met de hand van een jongen in hun broekje betrapt te worden. Hoe dat stel, wat ik op mijn vijftiende zag, bloot durfde vrijen snap ik nog niet. Erg hoge nood, waarschijnlijk. Ik heb Tamara nooit iets gevraagd. We kusten alleen, op stille plekjes in het dorp.’
‘Hoe oud was u, toen u trouwde?’
‘Drieëntwintig.’
‘Tjonge. Ik moet er niet aan denken om tot dan te wachten.’
‘Tja, achteraf gezien hadden Tamara en ik dat ook niet hoeven doen, ook al eerder wat kunnen genieten. Vrijen hadden we vast niet gedaan. Ik wilde een goede baan, een huis, trouwen en dan vrijen. Met mijn baan toen, ik was automonteur voor ik butler werd, had nog wat gekund. Maar er was niet aan een huis te komen, er was woningnood in het dorp. Toen ik op sollicitatie- gesprek moest komen, kon ik zo fijn met Mark, de mijnheer toen nog, en mevrouw, Simone, praten, dat ik om het portiershuis durfde vragen. Ik was een paar dagen daarvoor wat rond gaan neuzen, om ze misschien wat tips te kunnen geven, om er bij de sollicitatie beter uit te komen. Ik wist niet dat er verder niemand opgeroepen zou worden. Bij dat rondneuzen had ik het portiershuis bestudeerd, daar was wat van te maken. Je zal het wel gehoord hebben. Binnen een half uur was ik aangenomen, hadden we een huis, waren we verloofd en konden een paar maanden later trouwen.’
‘Ja, vast knap schokkend.’
‘Ja, dat was een schokkende tijd. Vanaf toen tot en met de huwelijksnacht. Probeer te wachten, lieverd, er is geen mooier feestje.’
‘Ik ben bang, dat ik dat niet vol kan houden, als ik daar geen zicht op heb. Ik wil liever al veel eerder genieten.’
‘Tja, het zal best moeilijk zijn, je weet al veel meer dan wij toen. We hebben gehoord wat je moeder ooit in het Dorpshuis tegen Mark en Renee gezegd heeft. Tamara is een rare meid. Ze gaat, tot vlak voor haar trouwen, vreselijk preuts met Thomas om, en pál daarna regelt ze het meertje om ons bepaald niet preuts te laten genieten. Ja, Jenny heeft het begin van het meertje meegemaakt. Dat ging mooi.’
‘Hoe bedoelt u?’
‘In het kort, toen ik van Tamara hoorde, dat de camping op de plaats zou komen van het meertje, zei ik tegen haar, kan je wat voor de jongens doen, die daar stiekem bloot zwemmen? Ze ging daarmee weer naar Mark. Simone zei toen, misschien willen de meisjes ook wat. Tamara hield toen, via het dorpskrantje, een enquête. Uitslag, de meiden wilden ook bloot zwemmen en een zonneweide om te zonnen. Dus kregen ze dat, naast de camping. Tamara gebruikte niet het woord bloot, maar ongekleed. Later hoorden we, de meiden hadden gedacht aan de ene kant van de zonneweide te gaan zitten, de jongens aan de andere kant. Toen Tamara in het krantje schreef dat het meertje klaar was, schreef ze erbij, we verwachten bij het meertje een zelfde gedrag als op het zonneterras in het grote huis. De jeugd informeerde natuurlijk, het meeste personeel woont in het dorp. En hoorde zo, dat ze zich rustig moesten gedragen, en dat jongens die hun pikkie niet onder controle konden houden een handdoek op schoot moesten leggen.’
‘Waarom moest dat via een omweg?’
‘We dachten toen nog dat ze in het dorp tamelijk preuts waren, maar Tamara dacht dat ze bij het meertje 's avonds wel wat uit zouden gaan spoken. In het water zou dat geen probleem zijn, het beekje stroomde snel genoeg. Maar ze wilde dat de zonneweide schoon bleef. Daarom schreef ze ook, er komen ook wegwerphanddoeken, voor doeleinden waarvoor papieren zakdoekjes eigenlijk te klein zijn, en dan bedoel ik niet je neus snuiten.’
‘Tjonge, wat een fraaie omschrijvingen. Weet u dat nog zo goed?’
‘Ja, ik lees af en toe die krantjes nog een keer. Ze schreef zo mooi. En je kan terugkijken wanneer wat gebeurde.’
‘Ik heb nooit een dorpskrantje gezien.’
‘Sinds iedereen Internet heeft geeft Tamara ze niet meer uit.’
‘Gaf zíj ze uit?’
‘Ja, op verzoek van Mark. Toen hij haar aangenomen had, nadat hij het dorp gekocht had, zei hij, ga maar een krantje uitgeven, om de mensen in het dorp op de hoogte te houden van de komende nieuwbouw en de renovaties van de oude huizen.’
‘Tjonge, ook nog een krantje uitgeven.’
‘Ik heb er zelf één geschreven, over de geboorte van Thomas junior. Tamara wilde dat niet, vond dat niet nodig. Mark wel, die liet het me doen. Je moet ze eens lezen, ze staan op de Wellingtensite. Die heeft ze ook gemaakt.’
‘Ook nog! Ga ik doen.’
‘Lees ze samen met je moeder. Die kan wat meer vertellen over wat de jeugd van één en ander vond. De eersten die het meertje gingen gebruiken waren stellen boven de achttien. Die joegen na zonsondergang de jeugd onder de achttien weg, die hoefde niet te zien wat ze uitspookten. De volgenden die durfden, bij daglicht, waren die van bijna achttien. Toen zeventien, zestien, enzovoort. Die joegen 's middags die onder de twaalf weg. Ze begonnen braaf met de meiden aan de ene kant van de zonneweide, de jongens aan de andere kant. Maar al gauw gingen er in het midden zitten, de jongens natuurlijk met een handdoek op schoot. Niet zo lang daarna zaten ze door elkaar. En werd er in het water niet meer met een bal gespeeld, maar met ballen, pikkies, borsten en dozen. Er begonnen 's morgens moeders met kleine kinderen te komen. Wat we misten was de jeugd van zes tot twaalf, daar is toen de woensdagmiddag voor ingesteld.’
‘Ik weet van mezelf, voor zo’n tien tot twaalf jaar is het wat moeilijk. De jongens beginnen te kijken naar je groeiende borstjes en naar tussen je benen. En ze hebben het zelf moeilijk met hun groeiende pikkies. De keer dat Johnny me kwam bekijken, toen ik negen was, kreeg ik het van zijn kijken voor het eerst warm tussen mijn benen. Ik ben toen gauw gaan zitten.’
‘Nou, sinds je twaalfde is het daar vast niet afgekoeld. Toen keek hij weer en ging er met zijn vingers aan en in zitten.’
‘Nou, oom!’
‘Dat doe je toch, in en bij het meertje? Anders wordt Tamara erg boos, hoor.’
‘Ja, we doen daar alles wat daar mag. Net zoals op mijn kamer. Lekker droog. Oom, uw pikkie ziet er niet versleten uit.’
‘Nee, die lijkt onverslijtbaar te zijn. Hij wordt wel heel klein, direct na gebruik, maar na een uurtje of zo groeit hij weer tot hij zo groot is als toen Tamara hem voor het eerst zag.’
‘Net voor uw trouwen, hè?’
‘Ja, Tamara wilde dat we daarvóór bloot kennismaakten, anders zou het misschien in onze huwelijksnacht niet zo goed gaan. Nou, ze kreeg gelijk. Ik heb verteld, dat toen we de eerste keer bloot voor elkaar stonden, ik haar spontaan onderspoot. Anders was dat in onze huwelijksnacht gebeurd en hadden we een uur moeten wachten voor we weer wat konden doen.’
‘Met dat weer wat bedoelt u natuurlijk elkaar ontmaagden. Ja, vast niet leuk, om te moeten wachten als je daar zo lang naar uitgekeken hebt.’
‘Nee, al waren de ontmaagdingen niet de hoofdzaak. Dat was eh de natuurlijke geslachtsdaad, Renita. Wat eerst niet mocht, mocht toen wel. Van mijn kant bekeken, ik mocht niet alleen met mijn stijve over haar gleuf strelen, ik mocht hem erin duwen. Stukje voor stukje er steeds dieper in, tot mijn stijve er helemaal in zat, met onderweg onze ontmaagdingen. Toen waren we zo dicht mogelijk bij elkaar. Armen om elkaar heen, haar benen om me heen, met als centrum mijn geslachtsdeel diep in haar geslachtsdeel. Zo liggen we nog graag, zo lang mogelijk. Dan onze lekkerste onderdelen elkaar laten strelen tot we klaarkomen. Met als hoogtepunt, vooral voor mij, dat ik mijn zaad uit me voel gaan, waarbij ik weet, dat als er geen voorzorgen genomen zouden zijn, ik haar zwanger zou kunnen maken, zou kunnen bevruchten. Als we een kindje wilden maken was het geen idee, dan was het werkelijkheid. Nog mooier, natuurlijk. Als je er niet bij nadenkt, het zomaar doet, wordt het niet perfect. Rokers zeggen wel, dat is als roken zonder inhaleren. Nou, vrijen is gezonder. Het is ook een sportbeurt. Behalve als je stil blijft liggen.’
‘Dat ben ik niet van plan. Johnny vond altijd dat ik me lenig bewoog. Nou, dat zal ik hem laten voelen. En ik zal daarbij veel aan uw woorden denken.’
Ze grinnikten.
‘Goedzo. Wat gehoord over ontmaagdingen?’
‘Niet zo veel. Dat het pijnlijk kan zijn.’
‘Laat je niet bang maken, hoor. Ik heb er van meerdere aardig wat over gehoord. Het is nooit zo erg als een kies getrokken krijgen. En je wilt daarna zó graag verder, dat het gauw vergeten is. Zelfs als een meisje eerder ontmaagd is, of als het pijnloos is, heeft ze toch de eerste dagen na de huwelijksnacht een beetje een schrijnend gevoel in haar gleuf. Net als de jongen aan zijn pikkie. Tja, het wordt de eerste tijd wat overbelast. Vooral als je lenig bent. Er wordt ondanks dat meestal doorgegaan tot de jongen leeg is. Wij deden het drie keer. Toen waren we zo moe, daarvan en van de trouwerij, dat we in slaap gevallen zijn. De volgende dag vier of vijf keer, over de hele dag. Daarna steeds zes keer per dag, als we de tijd hebben. Een bevalling is wél pijnlijk, Renita. Maar ook die is gauw vergeten als je het resultaat ziet.’
‘Dank u wel. Tante Tamara, nog boos op me?’
‘Nee, lieverd. Ik zie hoe jullie met elkaar omgaan, zo liefdevol. Je bent een beetje anders dan andere meisjes, maar Johnny vangt je goed op. Hij mag dan vaak zeggen, ik zie wel, maar toen het er op aan kwam nam hij zijn verantwoordelijkheid en bracht hij je naar je ouders. Vrijen is voor hem ook niet de hoofdzaak.’
‘Nee. Hij zegt nog steeds, ik zie wel of ik wil als je vijftien bent. Ik wil hem dan niet verleiden, maar tegen die tijd heeft hij al een jaar lang ieder weekend bíj me geslapen. Dan zal hij vast doen wat oom John deed, na zijn aanzoek, toen tante Maureen hem gelijk wilde. Al maakte het natuurlijk wel verschil dat hij geen maagd meer was, hij had het eerder gedaan. Johnny heeft me eigenlijk allang stilzwijgend een aanzoek gedaan. Hij zal dan vast geen, nog niet, zeggen.’
‘Nee, maar als je, vlak voor je vijftiende, merkt dat hij twijfelt, moet je het zelf uitstellen.’
‘Ja, tante. Na zo lang kan er dan vast nog wel een tijdje bij. En Johnny gaat het vast die eerste keer en daarna ook lief en goed doen, zoals hij alles bij me doet.’
‘Alles?’
‘Nou ja, niet vrijen, maar kussen, stelen, vingeren. Ben ik zo anders dan andere meisjes?’
‘De meeste gaan toch vrij snel meedoen, bij het meertje, als ze twaalf zijn?’
‘Het schijnt zo. Ik heb niet zo op ze gelet.’
‘Alleen naar Johnny’s pikkie gekeken?’
‘Nee, naar zijn gezicht. Hoe hij zo lief naar me kijkt.’
‘Naar jouw gezicht of lager?’
‘Meestal naar mijn gezicht. Maar ik vind het niet erg, niet meer, als hij lager kijkt. In het begin wel, alsof hij me keurde.’
‘Ach, hij keurde je toch goed? Ken je de geschiedenis van Tom?’
‘Ja, die heeft hij me zelf verteld.’
‘Emily, Bianca en Crystal wilden hem toen maar al te graag helpen. Ze leerden hem ook een meisje vingeren, klaar laten komen. Nee, twee, Emily en Bianca. Crystal zei, dat hij het daarna bij haar al goed kon. Tja, die meisjes gingen anders met een jongen om dan in mijn tijd.’
‘Ja. Ik liep thuis en af en toe bij het meertje tot mijn twaalfde wel bloot, maar ik werd zelden gestreeld, pakte ook zelden een pikkie vast. Anders was alles misschien anders gegaan.’
‘Ja, ik zei al, als het meertje er in mijn tijd al geweest was, was ik niet van Thomas afgebleven. Die handdoeken zijn niet voor niets ook voor onder de achttien. Je moet wel erg sterk in je schoenen staan, al heb je op zo’n moment vast niets aan, om van een jongen af te blijven, als hij met zo’n paal voor je staat.’
‘Als je om hem geeft.’
‘Ja, natuurlijk. Maar ik begrijp inmiddels ook wel, dat meisjes, als ze de kriebels hebben, met een jongen waar ze niets om geven het meertje ingaan, om eraf te raken. Andersom natuurlijk ook.’
‘Johnny zegt, dat als hij de eerste keer op een middag met me het water ingaat, het hoofdzakelijk voor hemzelf is, om te lozen. De tweede keer om samen te genieten. Maar de eerste keer geniet ik ook. Ik snap best dat hij dan graag wil lozen om van de ergste druk af te raken, daar kan hij niets aan doen.’
‘Ook al daarom doe ik het zo graag vaak met Thomas, dan raakt hij niet overvol.’
‘Met drie middagen in de week lukt me dat niet.’
‘Nee, onthoud het maar voor later.’
‘Weer wat geleerd, maar ik was al van plan het zo vaak mogelijk te doen.’
‘Ja, maar je moet zijn niveau toch een beetje in de gaten houden. Laat ik je het advies geven wat Simone me ooit gaf. Ik werkte net voor Mark en Simone, was nog niet getrouwd, had nog niet met Thomas gespeeld, wist dus ook niet van zijn grote ballen. We kregen het over hoe vaak vrijen op een dag. Simone zei, als hij het niet vaak genoeg naar je zin met je wil, moet je in de stad een broekje zonder kruis kopen en dat aandoen. Of geen broekje aandoen. Als hij thuiskomt omhels je hem en stop je een hand van hem onder je rok. Hij kan het dan niet laten om op zoek te gaan en schrikt zich wild als hij je blote doos voelt. Wedden dat hij je dan op de grond legt, zijn broeken laat zakken, je bloes openrukt en met zijn handen op je borsten je een beste beurt geeft? Nou, ik schrok me ook wild, ik had Simone nog niet zo horen praten.’
‘Ja, natuurlijk. Heb je het ooit gedaan?’
‘Voor de lol, nodig was het niet.’
‘Nee, natuurlijk niet. Zo leerde u van haar eh vrij praten.’
‘Ja, één van haar lijfspreuken heb ik na haar overlijden in mijn krantje gezet. Je kan het nalezen op de Wellingtensite. Netjes en aardig tegen elkaar praten vind ik mooi. Maar over persoonlijke dingen veel mooier. En nog mooier praten met iemand die je heel aardig vindt, over de mooiste dingen in het leven. Niet in het algemeen, maar wat die en jij zelf meegemaakt hebben, gedacht, gevoeld. En over ‘natuurlijke’ dingen kan je alleen maar fijn praten als je zelf in ‘natuurlijke’ staat bent. En waarom zou je zoiets moois verbergen.’
‘Het is er nog niet van gekomen, maar ik ga ze vlug lezen. Eh, ik zal u niet bedanken, maar ik schaar me graag bij uw bewonderaars.’
‘Dank je, Renita. Erg tactisch.’
‘Ik wil nu met Tom en Crystal gaan praten, maar mag ik bij u terugkomen, als ik iets in uw krantjes niet snap?’
‘Bij mij graag als laatste, Renita. Er zijn er veel die er genoeg van weten.’
‘Goed. Tot ziens, tante koekenbakker.’
‘Ga weg, ondeugd.’

‘Hallo, Crystal, Tom. Hoe gaat het?’
‘Heel goed. We willen je bedanken.’
‘Ik kom net bij iemand vandaan die dat niet prettig vindt.’
‘Nee, omdat ze dat te vaak hoorde, vond ze. Eigen schuld, had ze maar niet zo veel moeten doen. Tom en ik hebben ge- puzzeld, hoe we toevallig diezelfde persoon konden vragen of ik op Toms kamer mocht komen om te scharrelen. We konden niets verzinnen. Uiteindelijk heeft Tom jouw woorden gebruikt. Of ik hem op zijn kamer mocht komen helpen, tot hij 's avonds naar het meertje mocht.’
‘Ik zei toch, eerlijk duurt het langst. Er omheen smoezen is niet prettig. Wat zei ze? O, het mocht, jullie wilden me bedanken.’
‘Ja, het mocht. Maar ze zei niet, dat mag. Ze zei, sorry, lieverd, ik had er zelf aan moeten denken. Je kan vast niet genoeg kwijt. Blijf één keer per week naar het meertje gaan, jullie kunnen daar niet helemaal wegblijven. Kom verder samen hier, op je kamer. Zo vaak het nodig is. En zo vaak jullie willen, als het niet te verleidelijk wordt. Ik zorg voor genoeg handdoeken. Je mag het ook weer vanaf het balkon de tuin in doen, als je je vader en mij niet stoort.’
‘Doen die dat? Deden jullie dat?’
‘Ik heb het stiekem van mijn ouders afgekeken. Als mijn moeder niet kon deden ze dat soms. Tjonge, zes stralen, meters ver, uit wat ik toen vond een grote paal. Toen Crystal mij op mijn twaalfde kwam helpen hebben we het ook een keer gedaan. Vijf straaltjes, niet zo ver weg. Mijn pikkie kwam nog niet helemaal omhoog.’
‘En nu?’
‘Vier of vijf dikke stralen, redelijk ver weg. Maar dat was niet het fijnste. Dat is op bed liggen en droog scharrelen.’
‘Ja, daar weet ik alles van. En? Verleidelijk?’
‘Meer dan vroeger, maar we redden het wel. Toen heb ik getwijfeld, ik had Tom met een natte vinger kunnen verleiden. Nu heeft hij een stijvere en dikkere, maar zijn we verstandiger. Tom is ook rustiger, hij zit minder vaak vol.’
‘Toch nog?’
‘We kunnen amper een dag overslaan, al maak ik hem nog zo leeg. Maar ik vind het niet erg. We genieten er genoeg bij.’
‘Daar kan ik me iets bij voorstellen. Maar ik zou het niet bijna iedere dag willen doen. Dan zou ik het niet redden. Drie keer per week is echt het maximum voor mij, denk ik.’
‘En voor Johnny?’
‘Ik denk, dat hij met twee keer al tevreden zou zijn. Hij probeert mij te vingeren wanneer hij maar kan.’
‘Hoe bedoel je?’
‘Als ik alleen wil knuffelen, begint hij binnen een kwartier weer.’
‘Dan stop je hem toch?’
‘Dat kan ik meestal niet, hij doet het zo fijn. Moet je hem zien grijnzen.’
‘Ik kan het niet laten, ik weet dat ze dan weer gaat genieten.’
‘Tja, dat moeten jullie maar eens beter af gaan spreken.’
‘Dat vind ik zo vervelend, dat lijkt op rantsoeneren.’
‘Renita, wordt nu toch eens verstandig. Je kan niet alles hebben.’
‘Nee, Crystal. Lastig.’
‘Tom en ik doen het vrijwillig, maar jij hebt niets te klagen. Jij mag heel veel al eerder dan wij. Je mocht al eerder op je kamer, nog even en hij mag bij je slapen.’
‘Ja, ik moest me doodschamen.’
‘Liever niet. Je praat hier fijn mee, maar ik had al meer zelfbeheersing bij je verwacht. Je bent hier niet de enige die graag wat wil, hoor. Nu zelfs. Wat dacht je van Toms vader?’
‘Ja.’
‘Tom zelf? En tante Maureen?’
‘Eh ja.’
‘Verpest het niet voor jezelf. Johnny, jij ook niet. Oom Mark en tante Renee gaan binnenkort een praatje met je ouders maken, hè, Renita? Ik weet zeker dat ze eerst bij mij komen. Moet ik dan zeggen, ik ben tegen dat samen slapen, want Johnny heeft nog iets te weinig zelfbeheersing, Renita nog iets minder.’
‘Dat zouden we verdienen.’
‘Ik ben blij dat je dat inziet. Ik zou dat niet leuk vinden. Voor jullie niet, voor mij niet en voor de sfeer hier niet.’
‘Het was natuurlijk niet mijn bedoeling om haar in moeilijkheden te brengen, maar dat is wel gebeurd. Renita, zullen we het een maand uitstellen? Aan de ene kant als straf, aan de andere kant, ik wil niet zeggen om ons op rantsoen te zetten, maar om te leren minder haast te hebben. En om iets voorzichtiger te praten.’
‘Ja, Johnny.’
‘Gaan jullie het oom Mark maar vertellen, want die heeft allang in de gaten dat er iets aan de hand is.’
‘Ja. Dank je wel, Crystal.’
‘Ik zou toch een beetje op je passen? Ik ben niet boos op jullie, hoor, ik begrijp het wel. Het ging bij mij ook bijna mis, met Tom, tegen zijn twaalfde. Daarom heb ik toen wat afstand van hem genomen. Jaren. Pijnlijk, maar verstandiger. Maar mijn tijd van inhalen komt ook nog wel. Ik durf daar wel op te gokken. Ga nu maar.’
Ze gingen.

‘Wat kijken jullie treurig.’
‘Oom, tante, wij willen mijn ouders en u vragen om het praatje over een maand een maand uit te stellen. We moeten allebei eerst nog meer zelfbeheersing krijgen, ik nog meer dan Johnny.’
‘Hoe kwamen jullie daarachter?’
‘Ik klaagde tegen Crystal dat ik eigenlijk op rantsoen moest, want ik had het soms weer moeilijk. Het meest door mijn eigen schuld, een beetje door Johnny’s. Af en toe wordt hij te enthousiast, en ik kan hem niet afremmen. Crystal zei, over rantsoeneren praten is onzin, het wordt tijd dat je meer zelfbeheersing krijgt. Dat vinden we nu ook.’
‘Klinkt verstandig.’
Mark grinnikte.
‘Ik zit hier niet alleen naar mooi vrouwvolk te kijken, hoor, ik krijg wel mee als er iets aan de hand is. Vaak wordt ik door Renee geholpen, die ziet weer andere dingen. Crystal dacht vast, dat we haar om advies zouden vragen, voor we met je ouders gingen praten.’
‘Ja, oom.’
‘Mooi. Fijne meid. Dat waren en zijn we ook van plan. Wie nooit advies vraagt is dom. Maar het blijven adviezen, geen beslissingen. Die moeten wij, jullie ook, zelf nemen. Dit lijkt me geen slechte.’
‘Eerlijk gezegd, Johnny stelde dat uitstel voor. Maar ik ben het er mee eens. Johnny zei, ook als straf.’
‘Ik vind het niet zo goed om dat als straf te gebruiken. Bekijk het als een leerperiode. Als je trouwt wordt je daarna geacht volwassen te zijn. Probeer dat vóór te zijn, dat je dat dan ook echt bent. Met elkaar slapen is geen kinderspelletje. Zelfbeheersing krijgen hoort ook bij volwassen worden. Er zijn er hier nu ook die zich zitten te beheersen.’
‘Ja, oom. Dat zei Crystal ook al.’
‘Nou, klinkt volwassen van haar. Vraag haar en Tom maar eens hoe ze het doen.’
‘Gaan we gelijk doen. Dank u wel.’

‘Crystal, Tom, hoe bewaren jullie je zelfbeheersing?’
‘Tja. Ik weet het niet precies, ik doe het al zo lang. Jij, Tom?’
‘Af en toe een hand op een hand, die een verkeerde kant op gaat, leggen en rustig vasthouden. Er bij denken, nee, later pas. Dat doen we allebei, als we vinden dat we te warm, of heet, gaan worden.’
‘Ja, dat lijkt me een goed idee. Ik heb een hekel aan nee zeggen, tegen mezelf of tegen Johnny. En even later is het dan al zo lekker dat ik niet meer stoppen kan.’
‘De temperatuur beter in de gaten houden is ook een goed idee. Oefenen jullie met z’n tweeën nog een paar maanden en bekijk het dan opnieuw.’
‘Gaan we doen. Dank jullie wel.’
‘We willen jullie ook weer bedanken. We willen gaan vragen of ik in de weekeinden bíj Tom mag slapen. We moeten het alleen nog hebben over vanaf wanneer. We willen het niet zomaar gaan doen, maar ons erop voorbereiden. Het moet wel goed blijven gaan. We hebben al bedacht, als het wat moeilijk wordt, een broekje aanhouden en er niet in voelen.’
‘Dat is een goed idee. Vooral omdat jullie ongeveer even groot zijn en dus Toms stijve tegen je doos komt, als je geen afstand houdt.’
‘Ja, maar afstand houden is niks. Tom mag ook zo veel met mijn borsten spelen als hij wil, dat wind me niet zoveel op.’
‘Nou, hij kan er rustig mee spelen of niet. Ik kan daar ook wel wat hebben, behalve als Johnny met zijn mond en tong met mijn tepeltjes gaat spelen. Weet je wat ook kan? Toms stijve in een handdoek inpakken, je hand erin en hem in je hand laten rijden, tegen je aan. Johnny zegt, dat is een veel opwindender gevoel dan eh afgetrokken worden. Omdat hij dezelfde bewegingen moet maken als bij echt vrijen. Net zoals met zijn stijve tussen je benen verwend worden. Dat kan beter alleen met een broekje aan.’
‘Zeg, hoe oud ben je? Johnny komt, geloof ik, niets tekort. Jij?’
‘Net als Johnny, alleen echt vrijen, verder niets. Als Johnny maar geniet en hij me net zo vaak vingert als ik hem verwen, op één of andere manier. Ik denk de laatste tijd wel eens, tante Simone nam het oom Mark niet kwalijk dat hij zoveel ervaring had, ze zal er van genoten hebben. Ik neem het Johnny ook niet kwalijk dat hij al met meisjes gespeeld had, hij vingert me zo geweldig. Ga je mee naar huis, Johnny?’
‘Ik breng je thuis en rij gelijk door. Anders wordt het weer gescharrel, op de late avond.’
‘Nee, toch even binnenkomen. Ik wil het gelijk tegen mijn ouders zeggen. Over die maand.’
‘Goed.’
Ze namen van iedereen afscheid.

‘Paps, mams, we willen ons bij elkaar slapen een maand uitstellen. We zijn er achter gekomen dat we nog iets te weinig zelfbeheersing hebben.’
‘Zo. Opgestoken op de Manor?’
‘Ja. We leren er veel, uit hun verhalen, deze keer was het Crystal, die ons waarschuwde. Ze houdt me echt in de gaten. Ik ben er blij mee. Nou, ik wil, voor ik ga slapen, nog even bijkomen. Ga je nog even mee naar boven, Johnny? Een kwartiertje alleen knuffelen.’
‘Nou, vooruit. Maar echt niets meer.’
‘Nee, Johnny.’

‘Ik kom weer wat bij, Johnny. Ik was boos op mezelf.’
‘Ik ook.’
‘Ik ben niet boos op jou.’
‘Ik ook niet op jou.’
‘Fijn. We moeten dit vaker doen, alleen knuffelen.’
‘En kussen?’
‘Alleen op het eind, als afscheid, anders wordt ik te warm. O, behalve nu, na twee keer elkaar verwennen, natuurlijk. Ik zie dat niet als rantsoenering, maar dan is het wel genoeg geweest, hè?’
‘Ja, tot de remmen los mogen. Sorry.’
‘Nee, dat bedoelde ik ook.’
‘Maar zo iets zeggen zou te opwindend voor ons kunnen zijn.’
‘Dat is het soms ook, maar niet altijd. Een beetje voorpret mag wel.’
‘Leg je hand op mijn mond, als ik te veel zeg.’
‘Ja, goed idee. Moeten we ook aan Crystal en Tom vertellen. Wist je, dat je zus zo verstandig was?’
‘Niet zo. Ze is nooit een grote bemoeizuchtige zus voor me geweest. Tja, ze had dus zelf genoeg problemen, al liet ze dat nooit merken. Ik heb haar wel naar Tom zien kijken, vóór ze verkering kregen. Maar ik wist niet dat het zo diep zat. Ze gingen wel het water in, maar nooit met elkaar, dacht ik. Blijkt toch van wel, één keer per jaar. Ik begin te snappen waarom ze denken het vol te kunnen houden. Ze hebben veel meer zelfbeheersing dan wij. Al drie jaar.’
‘Ja. Hopelijk worden ze daarvoor beloond.’
‘O, ja, vast en zeker. Over drie jaar, als Tom achttien is. Crystal regelt dat wel. Ze zal zeker zorgen dat dat huisje op tijd klaar is. En het bed klaar staat. En Tom zich iedere dag in haar leegspuit. Oeps.’
Renita grinnikte.
‘Je zag het zeker al voor je, hè, die twee daarin aan het rollebollen.’
‘Ik hoop dat Tom haar lief ontmaagdt, dat heeft ze verdiend.’
‘Ja. Wij volgend jaar ook, als we ons tot dan ook zo rustig gedragen.’
‘Ja, zoals nu, hè?’
‘Ja, Johnny.’
Ze lagen nog een minuut of tien stil in elkaars armen.
‘Welterustenkusje, lieve meid?’
‘Ja, voor ik in slaap val, lieve verkering van me.’
Ze kusten een minuut of vijf, waarna hij opstond.
‘Blijf maar boven, ik zeg beneden wel welterusten van je.’
‘Ja, graag, ik kruip er gelijk onder. Tot morgen.’
‘Tot morgen, lieverd.’

Bíj elkaar

Op haar slaapkamer kleedden Renita en Johnny zich uit.
‘Ik zat op hete kolen, ik wilde weg, ze hielden ons aan de praat.’
‘Ja, maar het waren wel mooie verhalen. Had je in de gaten dat je vader er ook genoeg van kreeg? Hij begon tegen je moeder te knipogen. Ik denk, dat ze nu wel liggen te wippen.’
‘Ja, vast. Ik weet, dat het normaal is dat ouders vrijen, maar ik kan er niet aan wennen. Waarschijnlijk is het ook jalousie van me, wij mogen het pas volgend jaar.’
‘Renita, pas op. Niks pas volgend jaar, ál volgend jaar.’
‘Ja, Johnny.’
Ze ging naar hem toe, zodra ze alles uithad, sloeg een arm om hem heen, pakte in zijn onderbroek, die hij nog aanhad, zijn pikkie en streelde die.
‘In plaats van in mijn hand, of mond, of tegen me aan, zou ik hem graag in me willen voelen. Hem met mijn hele gleuf willen strelen. Tot je klaar komt en voelt dat je je klodders in me spuit.’
‘Red je het, vannacht, om het niet te doen?’
‘Ja, als je me vannacht vaak genoeg klaar laat komen. Wat klinkt dat fijn, vannacht. Je blijft de hele nacht bij me. Eerst een tijdje scharrelen, dan onder de dekens.’
Hij maakte zich los en ging in de stoel zitten.
‘Kom op schoot, dan zal ik je laten komen.’
‘Niet je onderbroek uit?’
‘Nee, dan ga je me afleiden. Ik red het wel, we zijn gisteren nog in het meertje geweest, de tweede keer heb je me behoorlijk uitgewrongen. Ik merk het wel, als je dat doet, in plaats van op het eind rustig aan te doen.’
Ze kwam op zijn schoot liggen.
‘Meestal doe ik dat de laatste keer op een dag. Anders wil ik nog wat klodders in je bewaren, voor de keer erop. Ik zie je zo graag klaarkomen.’
‘Dat doe ik ook graag. Jammer dat ik niet ieder uur kan. Maar ik vind het niet erg dat jij vaker kan, daar geniet ik ook van. Je gaat al hijgen als ik je gleufje streel. Zo.’
‘Omdat ik weet wat er komt. Ohh, geweldige vingeraar, laat me komen.’
Hij deed het.
‘Lief hijgend hertje. Nee, geen hertje, een reetje. Met een lekker reetje. En een sneetje.’
‘Wat is er aan mijn reetje, vingeraar?’
‘Het is precies de goede maat, om er voor te zorgen dat je zo’n mooi figuur hebt. Boven aan de grote kant, maar niet te, een smal middeltje en daaronder geen dikke kont, je bent daar ook niet plat, je hebt twee mooie billetjes. Alles passend bij je lengte. Kijk maar eens goed bij het meertje, dan zal je zien dat er bij de meesten iets niet klopt.’
‘Dat kan ik ook zien als ze aangekleed zijn.’
‘Je weet maar nooit of ze iets opvullen. In het dorp niet, dat komt snel uit, maar op school. Stel je voor, ze gaan scharrelen en hij voelt opvulling. Dan gaan ze toch af als een gieter?’
‘Ja. Wat is er met mijn sneetje?’
‘Als kleine jongen denk je, dat is een sneetje. Later hoor je, een gleuf. Dat is beter, dat zegt meer. Door de gleuf van een brievenbus kan er wat in, ook wat eruit.’
‘Dat maandelijkse eruit is een noodzakelijk kwaad. Dat erin? Je mag me daar later opvullen. Niemand die dat ziet.’
Hij grinnikte.
‘Als je later in verwachting raakt en een dikke buik krijgt, weten ze het wel.’
‘Dan mag je naast mij en mijn dikke buik lopen en denken, kijk maar goed, ik heb haar zwanger gespoten. Heb je daar zin in?’
‘Nog niet. Ik heb ze daarover horen praten, Renita, in de Manor. Ze stopten met de pil, of zoals mijn moeder vóór Crystal kwam, met condooms gebruiken.’
‘En voor jouw komst?’
‘Na Crystals komst gebruikten ze niets, de volgende mocht komen. Vrouwen worden niet direct zwanger na een geboorte. Zeker niet als ze borstvoeding geven. Toen ik op mijn twaalfde voor het eerst bij het meertje was geweest, zag mijn moeder dat aan me of ze vermoedde het. We hebben toen een nogal openhartig gesprek gehad. Ook over borstvoeding. Ze zei, borstjes zijn niet alleen om mee te spelen. Je hebt vaak genoeg mijn blote borsten gezien. Daar heb je uit gedronken. Mijn melk, om van te groeien. Het is heel fijn om je baby je melk te geven. Met jou was het nog fijner dan met Crystal, je zoog harder.’
‘Ja, vast. Dat kan je goed.’
‘Ja, lekker. Ze zei, als jullie een dag of wat niet zo veel honger hadden raakten mijn borsten overvol. Je kan ze afkolven, met een pompje er wat uitzuigen. Maar vaak zoog paps er wat uit. Hij kwam dan als een baby’tje op mijn schoot liggen. Met een handdoek op zijn buik. Ik trok hem gelijk af. Mijn melk spoot er boven bij hem in, als hij zoog, zijn sperma er onder uit, als ik hem liet komen. We vonden dat heel fijn.’
‘Tjonge. Over natuurlijk gesproken.’
‘Ja. Maar je moet maar op zo’n idee komen.’
‘Dat was ik vast zelf ook wel, al heb je me veel voorgezegd.’
‘Zou je dat later willen? Zogen en aftrekken tegelijk?’
‘Alles wat natuurlijk is, Johnny.’
‘Raar meisje. Alles willen weten en alles willen doen.’
‘En laten doen, wat natuurlijk is. Ga verder. Ze stopten met de pil en zo. Eh was dat vervelend, een condoom, volgens je moeder?’
‘Het om en afdoen was storend, verder viel het wel mee. Minder erg dan kussen door een vloeitje.’
‘Wat is dat nu weer?’
‘Stellen met strenge ouders gebruikten een sigarettenvloeitje, dan konden ze zeggen dat ze niet gekust hadden. Lang geleden, hoor.’
‘En vrijden met een condoom, om te kunnen zeggen dat ze niet gevreeën hadden? Wat een onzin.’
‘Iedere tijd heeft zijn eigen gebruiken. Ik vind die bij het meertje wel prettig.’
‘Die hier nog prettiger. Voorlopig.’
‘Ja. Ze genoten, voordat Crystal mocht komen, steeds wel een paar dagen voordat en nadat mijn moeder ongesteld was om het zonder te doen. Na Crystals komst mocht ik gelijk komen, dan scheelden we niet zoveel. Dat is zo’n maand of zestien geworden. Min negen is zeven maanden speciaal. Voor Crystals komst waarschijnlijk iets korter.’
‘Speciaal?’
‘Je vrijt dan niet alleen voor het fijne, als je een kindje wilt maken. Maar voor nog fijner. Hij geeft dan zo vaak, zo veel en zo diep mogelijk zaadjes, om haar zwanger te maken. En zij denkt bij iedere klodder, hopelijk wordt ik daar zwanger van. Meer, meer.’
Renita giechelde.
‘Daar kan ik me iets bij voorstellen. Al hoop ik, dat je dan niet te enthousiast wordt. Te wild wordt. Te diep wilt komen.’
‘En ik, dat jij me niet te erg uit gaat wringen. Zoals je met je hand doet, de laatste keer op een dag.’
‘Ik weet het niet, ik wil het niet oefenen. Zeg, wanneer viel het je op, dat ik een goed figuur had?’
‘Al de eerste keer dat je bij het meertje kwam. Daarvoor dacht ik steeds, ze ziet er lief en leuk uit, en ze is lenig. En toen je negen was, een lekker bloot gleufje. Ik had het graag gestreeld. Maar toen? Met die vrij grote borstjes voor een twaalfjarige? Perfect. En het haar op je doos paste zo mooi bij het haar op je hoofd. Bij andere meiden zie je nogal eens dat het een wat andere kleur heeft. Daar kunnen ze niet aan doen, natuurlijk. Maar ik denk wel eens, ga eens voor een passpiegel staan, dan zie je misschien dat je je haar moet verven. Waar dan ook.’
‘Geverfd hoofdhaar moet je bijhouden, anders zie je het. Beneden verven lijkt me niet prettig, al geloof ik niet dat het daar snel groeit.’
‘Er zijn er die zich daar scheren, dat moet je ook bijhouden. Stoppels voelen niet prettig aan.’
‘Ja, dat weet je natuurlijk.’
‘Ja. Dan liever niet geschoren, dat voel ik amper. Sommigen mochten het van mij uitdunnen. Hun gleuf was amper te zien of te vinden. Sorry.’
‘Je weet het, ik neem je niets kwalijk. Ik vind het wel leuk, als je erover vertelt.’
‘Jij had ook eerst ervaring op kunnen doen.’
‘Ik heb eraan gedacht, maar ik wilde liever alleen voor jou blijven. Als ik je stijve vastheb, denk ik nooit, er waren zoveel niet wachtenden voor me. Maar, hij is voor mij alleen. Later gaat hij me ermee verwennen, voorlopig ga ik hem verwennen. Nu? Op bed?’
‘Graag.’
Hij stond op, trok zijn onderbroek uit en ging op bed liggen. Ze kwam met een handdoek.
‘Ik blijf het toch indrukwekkend vinden, zo’n paal.’
‘Ik hoop later nog een diepere indruk bij je achter te laten.’
‘Je mag dan zaadjes in me achterlaten. Ik ga er nu laten komen, op de handdoek. Hé, waarom doe je je benen uit elkaar? Je bent geen meisje!’
‘Ik doe ze maar een beetje uit elkaar. Net zoals bij plassen, en in het meertje sta ik ook zo. Dan loop ik lekkerder leeg.’
‘Klodders lopen toch niet?’
‘Gaan, of zo iets. Maar ze moeten wel een beetje de ruimte hebben.’
‘Dan kom ik deze keer naast je zitten.’
Ze deed het en pakte zijn stijve vast.
‘Erg stijf. Erg vol?’
‘Niet te, maar lekker vol.’
‘Ik zal je niet te leeg maken.’
Dat lukte.
Daarna deden ze het licht uit en kropen onder de dekens.
‘Oh, Johnny, wat gezellig, knus. In het donker.’
‘Ja, ik zal het met voelen moeten doen, zien doe ik je niet meer.’
‘Ik wil graag eerst een tijdje in je armen liggen. En kussen.’
Dat deden ze.
‘Zouden we morgen zo in elkaars armen wakker worden?’
‘Waarschijnlijk niet. Kom dan maar weer gauw tegen me aan, met je lekkere lijfje.’
‘Nog steeds geen spijt, dat er geen stevige meid in je armen ligt? Met heel grote borsten?’
‘Helemaal niet, ik kan jou zo lekker helemaal omhelzen. Ik denk de laatste tijd wat vaker, later wordt het nog fijner, heel dicht tegen me aan, met mijn stijve in haar gleuf. Ik denk, dat meisjes hun benen zo ver van elkaar doen als nodig is om een stijve vast te houden. Jij moet misschien erg wijdbeens.’
‘Dat zou ik niet erg vinden, als je er maar in kan. Ik vind het altijd zo fijn, als je me vraagt om ze uit elkaar te doen. Waarvoor dan ook. Dan denk ik, graag, je bent welkom. Al is het nog niet met alles.’
‘Nee. Je zucht dan even zo lief. Ook als ik je doos dan beetpak. Je ziet op TV in Afrika wel kleinere meisjes die al een kindje hebben. Die worden vast al gepakt voor ze een groot meisje zijn geworden. Treurig. Voordat jij kwam had ik natuurlijk al meisjes van twaalf gevingerd. Anders had ik het vast niet bij jou gedurfd. Ik was blij dat het in stapjes ging. De eerste keer net iets in je gleufje, toen hier er een stukje verder in, toen, in het meertje, zo ver als ik kon. Je borstjes zijn groot genoeg, hoor, meer gaat er toch niet in een hand.’
‘Probeer nog eens?’
Hij grinnikte.
‘Je bent nooit te verlegen geweest om iets te vragen.’
Hij nam een borst in een hand.
‘Zo?’
‘Mmmm.’
‘Later meer. Ik wil lager aan je gaan voelen.’
Hij deed het.
‘Ja, daar is je kleine kontje. Lekkere wangetjes. En daar? Doe je je beentjes wat verder uit elkaar? Hè, een lekkere warme doos. Even mijn arm iets verdraaien. Ja, zo, helemaal te pakken. Lekker, meisje?’
‘Mmmm.’
‘Heerlijk om een beetje te masseren, hè?’
‘Mmmm, mmmm.’
‘Precies mollig genoeg. En daar, een lekker gleufje. Zachte lipjes. Oeps. Lekker warm erin. Voorzichtig voelen hoe ver ik erin kan. Nou, verder gaat niet. Fijn, zeg, je doos in mijn hand en een vinger in dat warme, zachte gaatje. Daar zal mijn stijve later vast graag inzitten. Die is wel twee keer zo lang als mijn vinger. Er zit geen nagel op, ik durf hem dan wel meer te bewegen dan mijn vinger.’
‘Niet zo langzaam.’
‘Zo lekker? Beetje op en neer?’
‘Mmmm.’
‘Nog een beetje?’
‘Mmmm. Ik voel wat komen.’
‘Dan ga ik voorzichtig verder.’
‘Dieper. Sneller.’
‘Iets, dan. Anders kom je te snel.’
‘Ga door. Ja. Ja. Ik kom. Ohhhh, Johnny.’
‘Ja, kom maar lekker.’
Hij bleef voorzichtig strelen tot ze stop zei.
‘Ooh, Johnny. Heerlijk.’
‘Je kronkelde heerlijk tegen me aan.’
‘Het is zo opwindend, zo met mijn benen wijd ertussen gepakt te worden. In het meertje kan ik zo niet staan.’
‘Nee, dan kan ik er maar net goed bij. En erin. Zo, met de ruimte, en droog, is veel fijner.’
‘Ja, nogal. O, nog geen helemaal stijve. Gaat het? Ik bedoel, kan ik er een beetje aankomen?’
‘Ja, als je maar niet pompt.’
‘Goed. Ik wil je wel graag strelen.’
‘Dat gaat ook niet. Dat red ik niet.’
‘Ik wil niet onder de dekens uit, het is net zo gezellig. Zal ik er een handdoek omheen doen?’
‘En me daarmee strelen?’
‘Nee, eronder, zoals ik Crystal verteld heb. Die handdoek alleen er omheen om je zaadjes op te vangen.’
‘Goed. Maar mijn eikeltje binnen laten, een handdoek is te ruw.’
‘Prima.’
Ze pakte een handdoek van onder haar kussen, deed die om zijn pikkie en zocht die op.
‘Ik wil graag op m’n gemak proberen om je voorzichtig te laten komen. Je weet maar nooit wanneer dat van pas komt.’
‘Andere weekeinden?’
‘Ja, natuurlijk. In ieder geval. Ik hoorde laatst van een meisje uit mijn klas, die in de stad woont, dat ze het moesten doen zoals het vroeger in het dorp moest, op een stille plek.’
‘Met veertien?’
‘Zo ongeveer. Hij vingerde haar in haar broekje. Dat gaat nog. Maar hij wilde niet met zijn stijve bloot staan, ze had hem in zijn broek afgetrokken met zijn zakdoek er omheen. Bleef zijn broek schoon en kreeg zij ook geen vieze vingers, zei ze. Ik vind dat niet erg, ik vind het niet vies. Het is natuurlijk spul, het komt rechtstreeks uit de verpakking, en het belangrijkste is, het is van jou. Ik slik het ook door en je weet wat je later mee mag doen.’
‘Je bent een erg natuurlijk meisje.’
‘Ik weet het niet. Mijn moeder heeft meer gedaan, voor ze paps ontmoette. Met veel jongens. En die meer met haar laten doen.’
‘Vaker, Renita, niet meer.’
‘Ja, dat is zo. Ik heb daar geen zin in. Wat ik in de Manor doe en laat doen is alleen maar omdat ze zo lief zijn en het er zo gezellig is.’
‘Je moeder heeft vast pas na haar achttiende wat meer met je vader gedaan. Jij bent op je twaalfde al gelikt en je hebt ook al gepijpt.’
‘Ik klaag niet. Zij zal het vast niet met anderen gedaan hebben, ik denk niet dat paps dat goedgevonden zou hebben.’
‘Nee, hij was, zo te horen, niet de vlotste.’
‘Jij nu ook niet. Oh, toch wel, daar komt hij al.’
‘Je streelde ook niet, hield me alleen fijn vast.’
‘Heb ik weer wat geleerd. Waarom blijft hij nu vanzelf doorgroeien?’
‘Als hij op gang komt zou ik me heel ergens anders op moeten concentreren om hem te stoppen. Daar heb ik geen zin in.’
‘In het begin zei ik steeds stop, als je weer wat verder ging. Nu denk ik steeds, ga verder. Weer lekker stijf, Johnny.’
‘Ja, fijn gevoel. Vooral omdat je hem zo lief vasthoudt.’
‘Nog met mijn hand.’
‘Koest, meisje.’
‘Ik kan ertegen, Johnny, tegen voorpret. Ik wil beslist niet vrijen.’
‘Fijn. Nou ja, betrekkelijk fijn. Ik red het ook wel, hoor. Je laat me genoeg genieten.’
‘Met genoegen. Net zo lekker langzaam als eerder?’
‘Ja, al komt het vanzelf al langzamer, zo vol zit ik niet meer.’
‘Niet erg, dat je eikeltje binnen moet blijven? Daarnet bleef ik ook voorzichtig. Ik was bang dat je je anders te leeg zou spuiten.’
‘Dat ging fijn. Zal ik zelf in je hand bewegen?’
‘Ook goed.’
Hij probeerde het even.
‘Een ander gevoel dan wanneer jij je hand beweegt. Meer of ik eh vrij.’
‘Dat zal door je bewegingen met je buik komen. Vrij maar lekker door. Denk maar dat je in mijn gleuf zit. Of deed je dat al?’
‘Nee, expres niet, dan kom ik te gauw. Nu langzaam, al zal ik op het eind vanzelf sneller moeten. Nee, wat anders. Ik ga proberen dan stil te liggen, het meer vanzelf te laten komen.’
‘Als het maar lekker is.’
Dat was het. Hij moest lang bijkomen.
‘Ik verheug me er al op, om met mijn stijve in je zo tegen je aan te rijden. Al is het vast vermoeiender dan eh klaargestreeld te worden.’
‘Ja, dan doe ik het meeste werk, al schok je dan ook nogal. Zullen we gaan slapen, bij elkaar?’
‘Ja, fijn. Ik kan wel wat rust gebruiken.’
‘Niet te veel. Wel zaadjes blijven maken.’
‘Ja, oefenen voor later heel veel. Kom in mijn armen. Wat zal ik tussen je benen doen?’
‘Zachtjes over mijn doos strelen.’
Hij deed het.
‘Ja, zo.’
‘Fijn zo, vrouwtje.’
‘Ik ben een meisje. Nog een jaar.’
‘Ja. Het laatste jaar is snel gegaan, hè?’
‘Ja, heel snel. Vooral door de gezellige boel in de Manor.’
‘Ja. Je was heel gezellig, Renita. Je praatte fijn mee. En deed fijn me. Niet zo veel als de meesten, maar niet te weinig.’
‘Het was zo gezellig, dat ik, vaak voor ik het wist, wat beetpakte. De jongens waren dan altijd zo lief om niet te brutaal te worden. Na een paar keer mijn doos strelen voelden ze wel over mijn gleuf, maar ze gingen er nooit in. Alleen jij. Dat vond ik dan dubbel fijn. Ik dacht dan, hij mag lekker wel, en hij doet het lekker, hij port niet brutaal.’
‘Heeft iemand dat ooit wel eens bij je gedaan?’
‘Nee, maar ik kan me dat voorstellen. Ik heb daar ook veel opgestoken. Maar niets wat me afhoud van seks voor het huwelijk. Je moet het alleen niet doen als je niet zeker bent van een later huwelijk.’
‘Ja, die toevoeging hebben ze van jou opgestoken. Dat van oom Mark en tante Renee was niet goed, maar dat van bijvoorbeeld mijn moeder wel.’
‘Ja. Ik dacht er vroeger nooit aan dat mijn ouders vrijden. Heel vroeger dacht ik dat ze het alleen deden als ze een kindje wilden. Na de eerste uitleg van mijn moeder wist ik beter, maar ik dacht er nooit aan. Zelfs als ik met mijn ouders bloot in de tuin zat niet. De laatste tijd denk ik, als ik mijn ouders zie, of jouw ouders, of andere getrouwde stellen, die vrijen dus ook. Zij gaat liggen met haar benen zo wijd als ze weet dat zijn stijve lekker haar gleuf ingaat en hij duwt die erin. Ze gaan wippen tot ze klaarkomen en hij zijn zaadjes er diep inspuit. Misschien wel iedere dag. En van de meesten denk ik, iedere dag, zelfs. En vaker dan één keer. En dat gaan wij later ook doen. Ja, hè?’
‘Misschien wil je tegen die tijd wel op rantsoen.’
‘Praat me niet van rantsoen. We hebben het er niet over gehad, maar we hebben de laatste tijd wel wat voorzichtiger aan gedaan. Tjonge, was het bijna fout gelopen. Ik wil niet dat dat nog een keer gebeurt.’
‘Nee, dat was schrikken. We zaten elkaar toch op te jagen, hè?’
‘Ja. Ik heb toch een voorzichtige vraag. Heb je al een idee over ons trouwen?’
‘Maak eerst je school maar af.’
‘Ja, natuurlijk. Maar dan?’
‘Als je het er mee eens bent, zoals de meesten, onze bruiloft in het dorpshuis, door oom Mark. Die houdt altijd van die mooie praatjes, vooral bij lui die hij goed kent.’
‘Ja. Ik vind het dan ook mooi, dat ze niet alleen maar ja, zeggen, maar elkaar iets beloven. En daarmee zichzelf trouwen. Oom Mark registreert het alleen officieel.’
‘Ja. Ik mag daar geeneens zeggen wat ik wil. Renita, ik beloof je, zo vaak je wilt je klaar te laten komen.’
Ze giechelde.
‘Nee, dat gaat niet, maar wat je dan ook zegt, ik zal hieraan denken. En dan?’
‘Dan leg ik je vóór oom Mark op tafel, trek je broek naar beneden, laat de mijne zakken en ontmaagd je.’
‘Nee, we zouden dat feestelijk doen.’
‘Ik heb er niet zo over gedacht. In een caravan, op de camping? En daar dan gaan wonen?’
‘Dat wonen vind ik prima, maar denk voor de huwelijksnacht nog maar eens over een andere plek. Die bedden in de caravans zijn niet zo breed.’
‘Lijkt me ook niet nodig. Maar goed, hier soms?’
‘Waarom niet. Eigenlijk interesseert me de plek niet. Als we dan maar ongestoord kunnen vrijen.’
‘Je moeder zal vast niet komen kijken.’
‘Nee. Maar ze zal het later vast wel eens willen zien. Ze heeft bij het meertje anderen zien vrijen en het daar na haar trouwen vast wel eens gedaan, met anderen in de buurt. Ze heeft je stijve al eens gezien, ze zou vast wel willen weten of je hem goed gebruikt.’
‘Aan wippen is niet veel te zien.’
‘Dan moet je hem er goed zichtbaar bij me induwen. Aan mijn hijgen en kreunen hoort ze dan wel of je hem goed beweegt.’
‘Je beweegt dan vast zelf ook goed.’
‘Ja, ik denk niet dat ik dan stil kan liggen. Als je me vingert al niet.’
‘Wil je weer?’
‘Nee, maar niet. Jij, zodra je kan?’
‘Ik mag ook wel eens zeggen, dat ik voor vandaag genoeg heb, hè?’
‘Natuurlijk. Te verleidelijk?’
‘Ja, lieverd. Af en toe even.’
‘Ik zal niet vragen waarom. Zeg het nu maar niet. Anders kan ik niet spontaan blijven. Dat wil je toch?’
‘Ja, graag. Vraag alles, maar doe niet alles wat bij je opkomt.’
‘Nee, nog niet. Ik word al een beetje doezelig. Heerlijk, in je armen. Bloot. Ik slaap vast al voor ik je stijve tegen me aan ga voelen.’
‘Mmmm. Denk ik ook. Zal wel even duren. Welterusten, lieverd.’
‘Welterusten, lieverd.’
Ze vielen snel in slaap.

De volgende morgen werd hij wakker doordat ze tegen hem aan kroop.
‘Goedemorgen, lieverd.’
‘Goedemorgen lief, warm meisje.’
‘Ging goed, hè?’
‘Wat bedoel je? Elkaar verwennen?’
‘Ook. Ik bedoel, wat mijn vader zei, als jullie durven in hetzelfde bed, als jullie durven, bloot.’
‘Ja. Je hebt wel gemerkt dat we een beetje voorzichtig moeten blijven, hè?’
‘Ja, maar deze eerste keer is natuurlijk extra opwindend. Voortaan zal het nog beter gaan.’
‘Vast wel. Blijven we nog lekker in bed?’
‘Ik wil douchen.’
‘Goed. Als je terugkomt en ik ben in slaap gevallen, maak me dan maar weer wakker.’
Ze stapte uit bed.
‘Wil jij niet douchen?’
‘Ik douche meestal 's avonds. Gisterenavond toch ook? Jij ook, je rook daarna lekker.’
‘Jij ook.’
‘Ik heb gepakt wat er stond. Het kan me niet schelen wat voor shampoo ik gebruik.’
‘Ik ga een lekkere voor je uitzoeken, wat ik zelf lekker vind ruiken. Zou er een shampoo zijn wat naar zaadjes ruikt?’
‘Ondeugd.’
‘Nee, dat is vast te persoonlijk. Tja, jammer, dat je niet wilt douchen. Ik dacht, tegelijk.’
‘Ik kom al.’
Hij schoot het bed uit.
‘Ho. Trek je onderbroek aan. Je kan mijn moeder tegenkomen.’
‘Die zal dat niet erg vinden. Ik ook niet.’
‘Ik wil niet het risico lopen dat ze je beetpakt en je klaarkomt.’
‘Zo snel gaat dat ook weer niet. Maar goed, voor de zekerheid.’
Hij trok zijn onderbroek aan, liep met haar mee naar de douche en trok zijn onderbroek daar weer uit. Ze draaide de kraan open en keek hem aan.
Hij grinnikte.
‘Ik snap wel wat je wilt, elkaar wassen, hè?’
‘Ja. Nog een beetje meer kennismaken.’
‘Nog meer? Wat is er over?’
‘Als je het niet raar vindt, je kont, Johnny. En de mijne.’
‘Tja, droog zou ik daar niet zo gauw diepgaand aan voelen, maar nat kan het best.’
Ze kwam om zijn nek hangen.
‘Wat ben je toch een lieverd, dat je daar niet mee zit.’
‘Waarom wil je het eigenlijk?’
‘Ik wil je helemaal. En dat jij niet bang bent dat ik boos zou kunnen worden, als je me op een misschien wat rare plaats aan zou raken. Je mag, behalve met je stijve in mijn gleuf, overal aan en in me zitten. Niet met je stijve in mijn kontje, natuurlijk. Eh, dat is onnatuurlijk. Er tegenop rijden is prima.’
‘Nee, daarin porren was ik niet van plan. Laat ik jou eerst wassen. Eens wat anders dan een tractor.’
Hij pakte een spons en shampoo en waste haar. Daarna spoelde hij haar af. Toen zij de spons wilde pakken hield hij haar tegen.
‘Ik was nog niet klaar. Kennismaken doe je niet met een spons in je handen.’
Hij trok haar met zijn handen op haar kontje tegen hem aan en bevoelde haar achterkant tot ver in haar bilspleet. Daarna draaide hij haar om en trok haar met zijn handen tussen haar dijen tegen hem aan. Hij ging met zijn handen omhoog en voelde, voorzover hij daar bij kon, van die kant in haar bilspleet. Daarna ging hij met zijn handen naar voren en legde ze over elkaar op haar doos. Hij gaf een kusje in haar nek.
‘Heb ik iets overgeslagen?’
Ze schudde met haar hoofd.
‘Kijk eens naar me.’
Ze keek schuin omhoog.
‘Traantjes?’
‘Je was zo vrij, zo heerlijk intiem.’
‘Ik wil jou toch ook helemaal? En het zou kunnen gebeuren dat één van ons tweeën de ander moet verzorgen. Dat zijn we al wat gewend.’
‘Jij denkt weer praktisch. Ik eh anders. Dat je me zo makkelijk overal aan durft te raken.’
‘Tja, ik denk misschien praktisch. Maar ik vind het minder intiem dan vingeren.’
‘Weet je het zeker?’
Hij grinnikte weer.
‘Nee. Zal ik het controleren?’
Hij ging met één hand omhoog tot hij een borstje vast had, streelde met zijn andere haar doos en zocht met een vinger haar gleuf op.
‘Ohh, ja, lieverd. Streel me weer zo lief en laat me klaarkomen.’
‘Af en toe denk je snel, maar kom maar langzaam.’
Dat deed ze.
Daarna waste ze hem helemaal en spoelde hem af.
‘Goed gedaan?’
Hij schudde zijn hoofd.
‘Je hebt een plekje vergeten.’
‘O. Ja. Nou, dat vind ik geen raar plekje.’
Ze pakte zijn stijve, streelde voorzichtig zijn eikel tevoorschijn, spoelde die af en streelde zijn velletje er weer overheen.
‘Goed zo. Als je een zoontje krijgt weet je alvast wat je doen moet.’
Ze keek hem boos aan.
‘Als ík? Als wé een zoontje krijgen.’
Hij grinnikte.
‘Ik heb je nog niet gevraagd.’
‘Dat is toch volkomen overbodig? Je denkt toch niet dat oom Thomas tante Tamara gevraagd heeft? Na twintig jaar verkering?’
‘Dat denk ik niet alleen, dat weet ik zeker. In het rosarium, achter de Manor. Één van de beroemde verhalen.’
‘O. Nou, als ik het nodig vind en je vraagt me niet vraag ik jou wel. Zeg, hoe lang moet dat, bij een zoontje? Vast niet tot meisjes het in het meertje gaan doen.’
‘Nee, tot hij het zelf kan. Vanaf wanneer weet ik niet, vast de eerste paar jaar niet.’
‘Goed.’
Ze pakte zijn stijve met twee handen vast.
‘Zal ik je verwennen?’
‘Graag, lieverd.’
‘Ga maar op je gemak tegen de muur staan, je benen wat uit elkaar en laat je zaadjes lekker komen.’
‘Waar moet ik ze laten?’
‘Ik mik wel.’
Ze liet zijn klodders op haar borst komen. Na zijn laatste diepe zucht spoelde ze zich even af.
‘Het zal vast geen kwaad kunnen, maar voor het bij me naar binnen loopt toch maar weggespoeld.’
Hij trok haar tegen zich aan.
‘Wat ben je toch een lief, raar meisje.’
‘Wat ben jij toch een mooie jongen, als je helemaal bloot bent, met je recht omhoog staande stijve met een blote eikel erop, en er dan met geweld klodders zaadjes uitspuit. Ik vind dat zoooo mooi. En mannelijk. Nu ben je weer een lief jongetje, met een klein pikkie.’
Ze liet zich op haar knieën zakken, sabbelde even aan zijn pikkie, stond weer op en omhelsde hem.
‘Ik houd van je. En van alles van je.’
‘Ik houd ook van jou. En van alles van je. Mag ik je een keer helemaal aflikken?’
‘Natuurlijk. Maar niet zo ver als je net gevoeld hebt, dat is niet nodig.’
‘Bij die plekjes kan ik wel met mijn vingers, maar niet met mijn tong. Zullen we naar je kamer gaan?’
‘O. Daar? Nu?’
‘Graag. Nu red ik het wel, tot ik overal geweest ben.’
Ze liep voor hem uit en ging op bed liggen, met haar benen van elkaar af.
‘Fijn, dat je gleufje welkom zegt, maar ik begin bovenaan.’
Hij kuste haar eerst op haar mond, ging toen zigzag naar beneden, kussend en likkend, over haar borsten en haar buik, om haar doos heen, tot hij ook haar tenen gekust en gelikt had. Daarna draaide hij haar op haar buik, zigzagde, kussend en likkend, via haar kontje naar boven en draaide haar weer om.
‘Weer traantjes?’
‘Ja. Al zou je het nooit weer doen, ik zal dit nooit vergeten. Hoe graag je me wilt.’
‘Je hoeft mij niet helemaal af te likken om me te laten weten dat jij mij helemaal wilt. Pijp me maar vaak, tot volgend jaar.’
‘Ik weet wel, dat de rest van je lijf je niet zo interesseert. Maar ik wil wel eens een keer in je kont bijten.’
‘Nou, liever dan in mijn pikkie. Ik heb je mooiste plekje voor het laatst bewaard. Goed?’
‘Ja. Graag lang over en net tussen mijn lipjes.’
‘Meer niet?’
‘Ja, weer zo lief. Ik gun je het graag, om te zien dat je me klaarlikt.’
‘Ja, ik vind dat ook zoooo mooi.’
Na haar lipjes lang gestreeld en gelikt te hebben ging hij met zijn tong langzaam dieper. Zodra hij merkte dat ze begon te komen zocht hij met zijn tong zo snel mogelijk haar clitoris op. Ze kwam onmiddellijk heftig klaar. Hij ging naast haar liggen, omhelde haar en liet haar bijkomen, met een hand op haar doos.
‘Ondeugd.’
‘Wild vrouwtje van me.’
‘Je likte mijn clitoris, hè?’
‘Ja. Het werkte nog sneller dan ik verwacht had.’
‘Te snel. Nou ja, af en toe misschien nog eens.’
‘Niet zo vaak, maar. Zullen we zo kijken of we kunnen ontbijten? Hoofdzakelijk om mijn vochtverlies aan te vullen.’
‘Wat was dat? Vier keer vier?’
‘Ja, maar in twee dagen.’
‘De dag is nog niet om.’
‘Meisje toch.’
‘Ja, ik weet het. Ik kan er niets aan doen. Als ik je zie wil ik wat met je.’
‘Ook al als je me niet ziet. Zoals gisterenavond onder de dekens.’
‘Nee, maar toen voelde ik je. Dan is het nog erger dan je alleen maar zien.’
‘Toch zal je geduld moeten hebben.’
‘Ja. Maak ik het je moeilijk?’
‘Valt wel mee. Maar als we even groot waren geweest, had ik het niet gered.’
‘Nee, ik ook niet. Ik schaf na ons trouwen wel steltjes aan.’
‘Dat hoeft niet, het blijft, dat we dan niet tegelijk kunnen vrijen en kussen.’
‘Dat overleven we wel.’
‘Ja, vast. Kom, aankleden en naar beneden.’

‘Goedemorgen, paps, mams. Het is heel goed gegaan, hoor. Nou ja, goed? Ik bedoel, we hebben niet gevreeën. Wel gescharreld en heerlijk geslapen, in elkaars armen.’
‘Fijn.’
‘Heel fijn. Het gaat verder ook goed, hoor. Dan wordt het minder spannend dan deze eerste keer.’
‘Ik hoop het voor jullie. Ik heb al heel vaak niet alleen bij, ook mét mams geslapen, maar ik blijf het spannend vinden.’
‘Ja, maar de eerste keer was natuurlijk anders. Nu is er een bepaalde spanning verdwenen. Zo bedoelde ik dat. Er blijft genoeg over. Alleen al, dat ik bloot met een blote jongen in bed lig. Maar die gedraagt zich keurig. Afgezien van het scharrelen. Maar zijn zaadjes zitten allemaal in handdoeken, op een lading in de douche na, die heb ik weggespoeld.’
‘Elkaar gewassen, hè?’
‘Ja, grondig. Ik stelde het voor, om zo intiem te doen. Je moet elkaar toch overal aan kunnen raken? Johnny dacht natuurlijk weer praktisch, hij zei, het zou kunnen gebeuren dat één van ons tweeën de ander moet verzorgen. Dat zijn we al wat gewend.’
‘Ja, dat is zo, al hoef je daar niet aan te wennen, dan doe je het toch wel.’
‘Ja, vast. Maar het was wel fijn.’
‘Mooi. Wat gaan jullie vandaag verder doen?’
‘Ik dacht, op ons gemak naar de camping lopen en wat bij Johnny’s ouders zitten, als ze tijd hebben. En weer terugkomen en bij jullie zitten. We hebben het alleen over Johnny’s slapen hier gehad, maar we mogen in de loop van de dag toch nog wel een paar keer op bed scharrelen?’
‘Ja, zo kan dat wel. Niet de hele dag op bed liggen.’
‘Nee, expres niet. Ik gooi Johnny er vanavond ook op tijd uit, ik moet morgen weer naar school.’
‘Mij gooien? Ik heb ooit gezegd, ik denk, dat ik je met één hand op zou kunnen tillen. Dat heb ik nog niet gedaan. Je wel op bed omgerold.’
‘Wat moet je aan haar achterkant?’
‘Haar kontje kussen, tante. En dan rol ik haar terug en ga op dezelfde hoogte verder kussen, en zo.’
‘Doet ze dat bij jou ook wel eens?’
‘Ja, aan beide kanten. Lekker.’
‘Ga maar wandelen.’
‘Ja, mams.’

Weer bij het zwembad

‘Tante Renee, ik wil u wat vragen. Maar het is een beetje, misschien zelfs erg brutaal en het gaat over seks.’
‘Je hoeft niet bang te zijn dat je haar schokt.’
‘Stil, Mark, tot je wat gevraagd wordt. Ga verder, Renita.’
‘Weet u nog veel, over vroeger, over jongens?’
‘Nogal wat. En ik heb het bijgehouden met mannen.’
‘Ja, maar sommige dingen werken bij jongens misschien wat anders.’
‘Het begin was soms anders, vooral als ze weinig wisten. Maar dat duurde nooit lang.’
‘Dat ligt er aan van wie ze les krijgen. Johnny leerde mij veel. Iedere keer dat we wat nieuws gingen doen vertelde hij er eerst over. Langzaam, duidelijk, lief. Hij heeft nooit iets onverwacht geprobeerd, maar ik had hem niets laten doen waar ik niet aan toe was. Of wat ik nog niet snapte.’
‘Tja. Ik speelde tegen m’n twaalfde met een achterachterneefje van een jaar of tien in het zwembadje bij hem thuis, toen zijn en mijn ouders boodschappen gingen doen. Binnen de kortste keren trok ik de zwembroek van de kont van mijn neefje en pakte hem bij zijn pikkie. Ik pakte al jaren pikkies, als ik de kans kreeg. Stopte ze ook in mijn mond, om te sabbelen. Neefje spartelde tegen, tot hij ineens stilstond en naar zijn pikkie keek. Die kwam omhoog, tot hij recht vooruit stond. Hij is stijf, zei hij. Dat heb jij gedaan, je hebt er aan getrokken. Ik zei, als je hem in mijn gaatje duwt gaat het vast over. Ik vingerde mezelf al jaren, kwam er al jaren van klaar. Ik wilde wel proberen hoe zo’n stijf pikkie in me voelde. Hij zei, dat gaat vast niet, dat is geen gaatje maar een sneetje. Ik zei, als ik mijn benen van elkaar doe wordt het een gaatje. Laat zien, zei hij. Ik ging zo wijdbeens mogelijk staan. Nou, zei hij, het is te proberen, want ik heb zo’n raar gevoel. Met een beetje porren kreeg hij hem erin. Was niet zo veel, natuurlijk, ruim een decimeter, denk ik. Ik sloeg mijn armen om hem heen en ging tegen hem oprijden tot ik klaargekomen was. Hij probeerde wel te ontsnappen, maar ik was sterker. Hij was boos, vond er niets aan en had nog steeds een stijf pikkie. Tja, te jong dus. Maar daarna was mezelf vingeren maar behelpen. Zo’n pikkie streelde lekkerder. Als je erg graag wilt zijn er wel wat jongetjes te pakken, op de gekste plaatsen. Ik heb er heel wat iets geleerd. Mark was eigenlijk mijn laatste leerling, een heel goede, ik hoefde maar één keer iets voor te doen of te zeggen, dan deed hij het geweldig. Ik begon na hem nog met een paar nieuwe, maar hield er gauw mee op. Vergeleken met Mark zou het nooit wat worden. Hij had me te veel verwend, het voor mij met andere jongens verpest. Pas een paar jaar later ontmoette ik Dave. Hij wilde een lange, heel voorzichtige en vrij kuise aanloop. Hij had ook genoeg meegemaakt om het met mij goed te gaan doen, eerst goed kennismaken. We zijn afgedwaald, geloof ik.’
‘Ja, maar ik vond het toch fijn om te horen. Het maakt me het ook iets makkelijker om verder te vragen. Toen ik Johnny begon te verwennen, begon ik natuurlijk voorzichtig. Na een paar keer zei hij, je doet het lekker, en ik vind het zó fijn, dat ik er van klaarkom. Nog fijner is het, wanneer je mijn velletje naar beneden trekt, als je me streelt. Dan komt er een knopje tevoorschijn, wat heel gevoelig is. Zoals jouw clitoris.’
‘Had hij daaraan gezeten?’
‘Later pas. Het was niet nodig om me te laten komen, maar hij wilde het toch een keer proberen.’
‘Ik doe dat liever niet, tante, een clitoris opzoeken. Eigenlijk is een stijve het enige wat ik geschikt vind om in een gleuf te gaan. Die kan niets beschadigen.’
‘Hooguit één keer.’
‘Koest, Mark. Johnny, waarom had je haar niet eerder over je eikeltje verteld? Gelijk met over haar clitoris?’
‘Alles op z’n tijd. Ik wilde haar niet opjagen, het ging toch al zo snel. Vooral voor haar.’
‘Goed. Verder, Renita.’
‘Hij heeft me toen alles over zijn eikel uitgelegd. De keer erop, in het meertje, heb ik hem natuurlijk tevoorschijn laten komen. Ik was verbaasd over die dubbele truc. Een klein pikkie wordt een grote stijve, en dan komt er ook nog een gevoelig knopje tevoorschijn. Ik mocht er niet met mijn vingers aankomen, het was te gevoelig, alleen indirect, door zijn velletje er steeds over te laten strelen. Hij genoot extra. Later, op mijn kamer, heb ik in mijn mond zijn eikeltje tevoorschijn getoverd en het gelikt. Dat kon amper, hij kwam heel snel klaar. Hoe moet dat later? In mijn gleuf wordt dat twee seconden werk.’
Renee en Mark grinnikten.
‘Verstandig dat je het vraagt, Renita. Dat je niet met vragen blijft zitten en je ongerust maakt. Tja, bij het eerste jongetje waarbij ik het ontdekte, hij zat vast erg ruim in zijn vel, kwam ik er natuurlijk wel met mijn vingers aan. Nou, ik dacht dat hij tegen het plafond sprong. Hij en ik wisten daar niets over. Daarna heb ik het gebruikt om ze sneller een stijve te laten krijgen. Als ik genoeg spuug in mijn mond nam kreeg ik ook bij een klein pikkie dat velletje met mijn mond wel over dat eikeltje.’
‘Heb je dat toen bij mij ook gedaan?’
‘Misschien de ene avond dat we speelden, maar nog niet vrijden. Daarna vast niet, de enige plek waar ik je klodders wilde hebben was in mijn gleuf. Daarvoor liet ik je komen, om woest in me te komen waardoor ik ook lekker klaar kwam. Je weet het, ik vond toen dat je zo ervaren was dat het geen moment bij me opkwam dat je nog maagd kon zijn. Ook daarna niet, je vrijde geweldig. Nog.’
‘Dat heb je me geleerd, al hoefde je alles maar één keer voor te doen of te zeggen.’
‘Tja, het was niet goed, natuurlijk, je hebt er bij je eerste vrouw nadeel bij gehad, voor je met haar trouwde. Daarna vast voordeel. Ook bij Simone, ik heb het van haarzelf gehoord. Vraag het maar aan je kinderen, die heeft ze dat ook verteld. Mij vijf minuten nadat ik haar voor het eerst ontmoette. Ze zei, ik begreep jouw gedrag niet, waarom je zo vaak met Mark wilde vrijen, totdat ik getrouwd was. Wat een minnaar, hè?’
Ze grinnikten allemaal.
‘Zo kreeg ze u aan de praat, natuurlijk. Na zo’n opmerking weet je dat je nergens mee hoeft te zitten. Die truc kennen ze hier allemaal.’
‘Ja, je neemt het makkelijk over. Renita, maak je geen zorgen. Je hoeft niet aan het eikeltje te komen, bij vrijen werkt het automatisch. Een stijve gaat een gleuf in met het velletje over de eikel. Binnenin schuift het velletje door het gewip vroeger of later terug, en komt het gevoelige eikeltje pas vrij. Meestal blijft het vrij, denk ik, het velletje hoeft niet terug vóór hij er weer uitgaat. Het eikeltje wordt dan door de binnenkant van de gleuf gestreeld. Die is zacht en vochtig. Niet zo ruw als je tong, al denk je dat die glad is. En dieper dan je mond en zonder tanden.’
‘Johnny zei al, als vrouwen opgewonden worden, worden ze nat van binnen, voor de smering.’
‘Ervaring, Johnny?’
‘Nee, boekenwijsheid. Dat wil zeggen, als ik me iets afvraag, kijk ik op Internet. Tot nu toe heb ik overal een antwoord op kunnen vinden, al is het soms even zoeken. Renita vertelde, dat ze het woord clitoris op een plaatje in een encyclopedie zag staan, met een pijltje naar de bovenkant van een gleuf. Daar werd ze niet veel wijzer van. Nou, op internet staan foto’s van kleine en grote. Maar in het echt blijft het zoeken. Ik heb geen zin om een meisje te vragen, doe je benen eens zo ver mogelijk van elkaar en trek met je vingers je gleuf zo ver mogelijk open.’
‘Ik wil dat best doen, Johnny. Maar je hebt het toen niet verteld. Zeker weer alles op z’n tijd.’
‘Ja, lieverd. Verder vergeet ik zulke dingen liever tot ze nodig zijn. En bij jou wordt het vast nooit nodig om aan je knopje te komen, die ene keer dat ik het gedaan heb kwam je onmiddellijk. Blijft dat zo, tante?’
‘De gevoeligheid van alles wordt iets minder, het past zich waarschijnlijk aan aan het gebruik, maar het wordt nooit ongevoelig. Dan zou er geen lol meer aan zijn. Zelfs de pik van Thomas senior is nog zo goed als nieuw, loopt pas warm na een keer of zeven op een dag.’
Ze grinnikten.
‘Ik dacht, zes keer zes.’
‘Dat is een gemiddelde, Renita, we zijn geen machines. De ene dag willen we vaker dan de andere. Al is het voor Thomas niet vaak mogelijk om die zeven keer te halen. Mannen raken leeg of krijgen een lam pikkie. Vroeger, op mijn kamer, kwamen ze, gezien de tijd, niet vaker dan drie of vier keer. Ik heb veel verschillende pikkies meegemaakt. Van zo’n elf, twaalf jaar, als ze stijf genoeg konden worden, tot het exemplaar hier naast me. Uiterlijk zien ze er een beetje verschillend uit, kijk maar om je heen, maar ze werken hetzelfde. Als er te veel druk achterzit komen ze wat snel. Toen ik jongens op mijn kamer liet komen stuurde ik ze een uur van tevoren een SMS. Dan hadden ze de tijd om zich op één of andere manier te legen, meestal onder de douche. Als ze dan bij mij kwamen duurde de eerste beurt dan niet te kort. Van vrouwen weet ik niet zo veel, eigenlijk alleen wat ik hier hoor. Er zijn meer meisjes die me in vertrouwen nemen, Renita, omdat ze onzeker zijn. Jongens ook, omdat ze denken dat ik er verstand van heb. De vrouwen hier hoor ik nooit klagen. Op een paar na, die een beurt meer per dag zouden willen. Nou, als ze die krijgen willen ze er vast nóg één meer. Wilde ik vroeger ook, drie of vier keer per avond vond ik krap aan. Maar je moet reëel blijven. Op is op. En of het nu drie keer drie of zes keer zes is, is bijzaak. Het samen doen, lief voor elkaar, is het belangrijkste. Dat bevredigt pas. Ik kwam er wat laat achter. Gerust gesteld, Renita?’
‘Ja, dank u wel. Weer wat geleerd.’
‘Graag gedaan. Johnny, er staat hier op een muur niet aangeplakt, geen geëikel, of zo iets. Voorzover ik weet wordt het hier ook niet gedaan. Hoe gaat dat bij het meertje?’
‘Het eerste meisje dat me mee het water in nam deed het al. Tja, die was veertien, had dus al een ruime ervaring. Ik schrok nogal, ik voelde wat vreemds en keek naar beneden. Ze trok mijn velletje helemaal terug, tot mijn eikeltje helemaal bloot was. Toen er weer overheen, enzovoort. Ik had me nooit bloot gevoeld, ik was gewend om zonder kleren rond te lopen, ook tussen meiden. Maar toen wel, met zo’n blote uitstekende eikel. Ik had van mams geleerd, velletje terug halen, afspoelen en er weer overheen. Ik voelde er nooit iets bijzonders bij. Maar toen wel, het was heel lekker en ik kwam snel klaar. Daarna deden sommige meisjes het bij me uit zichzelf. Die waren dan meestal wat ouder. De jongeren wisten misschien nog van niets, of wilden of durfden niet. Als het me te lang duurde voor ik kwam, zei ik wat ze moesten doen. Ik heb het Renita van tevoren verteld. Tjonge, wat doet die het geweldig. Ik snap wel dat ze vindt dat het steeds te kort duurt, ze geniet er ook zo van.’
‘Hoofdzakelijk omdat jij er zo van geniet.’
‘Ja, ik weet het. Andersom ook. Die eerste zei, je hebt een grote eikel. Daar kan je later flink mee stampen. Dat is toch niet de bedoeling?’
‘Je ziet wel.’
Ze grinnikten.
‘Je begint voorzichtig. Je krijgt vanzelf een keer een wilde bui. Stampen, heien, noem maar op. Dan merk je ook wat té wild is.’
‘Ik hoef bij Renita niet wild te doen. Meestal nogal langzaam en voorzichtig, anders komt ze te snel.’
‘Dan doe je het kennelijk goed.’
‘Ach, als je op de reacties van de meisjes let, leer je vanzelf het goed te doen. Ik praatte zo veel mogelijk van tevoren een beetje met een meisje. Maar er was er nooit één die me echt interesseerde, meestal net aardig genoeg om me te laten lozen. Ik had geen ideaal meisje voor ogen. Maar misschien, onbewust, toch een kleintje met een onbehaard doosje. Maar toen dat kleintje opdook had ze er mooie rode haartjes op en borstjes om te zoenen. Achteraf ben ik blij dat ze nog niet zo veel wist. De eerste keer dat ze me verwende viel ik bijna flauw, zo goed deed ze het.’
‘Ik gaf toen al veel om je.’
‘Ja. Het was ook wel grappig, steeds. Ze wilde heel graag van tevoren alles weten. Ze streelde, met haar mond een beetje open, en een frons van spanning op haar voorhoofd, in het water de eerste keer voorzichtig mijn eikeltje tevoorschijn en keek er bewonderend naar. De laatste tijd houdt ze soms haar mond verder open en stopt mijn stijve erin. Ik voel dan dat ze met haar mond en tong mijn eikeltje tevoorschijn tovert en er aan likt. Als ze denkt dat het de laatste keer is, die dag, zuigt ze me zelfs leeg.’
‘Ik doe nu meer dan om je geven.’
‘Ja, daarom geef ik je ook zo graag alles wat ik je maar kan geven.’
‘Ik wist al gauw ook dat jij veel om mij gaf. Ik hoorde van meisjes over porren. Onverschillig proberen een meisje zo snel mogelijk te laten komen. Jij hebt nooit gepord, altijd zo lief en voorzichtig gestreeld, erover en erin.’
‘Nou, vreet elkaar niet op waar we bij zijn.’
‘Nou, hij keek nog liever dan anders, tante.’
‘Nog al verlangend, lijkt me.’
‘Ja. Tante, wanneer moeten moeders bij jongetjes beginnen met het schoonmaken van hun eikeltje?’
‘Het gaat om de ruimte waar het velletje overheen valt. Als je die schoonspoelt wordt het eikeltje vanzelf ook schoon. Vanaf wanneer weet ik niet meer. Een paar jaar, denk ik. Gewoon af en toe proberen. Tot ze het zelf kunnen. Heb je het verhaal van Marks vader gehoord?’
‘Dat zijn kindermeisjes hem een keer of drie per dag lieten lozen.’
‘Ja. Hij heeft, tot zijn trouwen, nooit zichzelf gewassen of aangekleed. Die meisjes hebben dus vast na het schoonmaken van zijn eikeltje doorgepompt, zodra ontdekt was dat hij zijn eerste natte droom gekregen had. Of hem gepijpt.’
‘Dat ze niet met hem gevreeën hebben.’
‘Ze keken wel uit, ze hadden een veel te goede baan. Ze zullen vast gevingerd en klaargelikt zijn, maar ze wisten, dat als ze zwanger werden, ze afgekocht werden en ontslagen. In die tijd was er moeilijk aan condooms te komen, de pil bestond nog niet. Met een kind hadden ze weinig kans op een andere goede baan. Hooguit bij een andere rijke familie, waar ze minder scrupules hadden en ze door de heer des huizes en zijn zoons dag en nacht misbruikt werden. Pak maar, toch al geen maagd meer, denken ze dan. Marks moeder was blij dat Marks vader al wat wist toen ze trouwden, want zij was erg beschermd opgevoed, wist absoluut van niets. Maar ze vond het kennelijk toch niet ideaal, want bij Mark is het niet gebeurd. Hij hoorde er pas van toen hij hier voor het eerst met Simone en hun vier kinderen op bezoek kwam.’
‘Vertelde zijn vader het toen zomaar?’
‘Nee, de kinderen lieten hem praten. Hij vroeg over hun verkeringen. Ze vertelden toen gewoon, dat ze bloot in de tuin speelden, en op hun kamers per stelletje met elkaar, maar maagd bleven tot hun trouwen. Toen wilde hij ook wat vertellen.’
‘Ja, ik weet hoe zoiets gaat. Voor ik het wist vertelde ik van alles.’
‘En ging een beetje meedoen met voelen.’
‘Ja, oom. Oom, u weet er misschien iets meer van. Johnny zegt, dat oom Thomas tante Tamara gevraagd heeft. Waarom, na twintig jaar verkering?’
‘Tijdens een verkering praat je niet, of niet vaak, over bepaalde dingen. Zoals over seks, anders kan het te moeilijk worden om er niet mee te beginnen.’
‘Ja, wij zijn er voorzichtig mee. Alleen, af en toe, voor de voorpret.’
‘Het lijkt me, dat jullie al genoeg voorpret hebben, als je het hebt over het likken van een eikeltje en een clitoris. Verder, er wordt weinig over gevoelens voor elkaar gepraat, zodra je zeker van elkaar bent. Om dezelfde reden. Van oudsher nemen mannen en worden vrouwen genomen. Maar vrouwen worden graag gevraagd, ze willen het idee hebben dat ze géven. Vandaar, nodig of niet, toch vragen. Uitgebreid hoeft het niet. Even een ongestoord, intiem moment is voldoende.’
‘Hoe heeft u het gedaan, als ik vragen mag?’
‘Mijn eerste vrouw heel traditioneel, op mijn knieën. Simone ook, alleen zat die bloot op de rand van het bed, ik, ook bloot, ervoor. Nadat ze ja gezegd had, heb ik haar een ring omgedaan. En gezegd, moge dit vaak je enige kledingstuk zijn, als we bij elkaar zijn.’
‘Mooi.’
‘Ze noemde hem haar blootring. Later kreeg ze ook een trouwring. Daarna begonnen we, op haar voorstel, met bloot in de tuin zonnen. Maar als ze, in gezelschap, die twee ringen om haar vinger ging draaien zorgde ik ervoor, dat we zo gauw mogelijk op onze slaapkamer kwamen.’
‘Mooi seintje.’
‘Ja. Ik weet niet of Thomas Tamara uit zichzelf gevraagd zou hebben, hij weet het zelf ook niet. Bij zijn aannamegesprek vroeg hij, of het portiershuis opgeknapt kon worden en of hij het dan kon huren. Dan kon hij eindelijk trouwen. Simone keek me aan, ik knikte. Ze zei, Thomas, bel je verloofde en laat haar hier komen. We laten ondertussen de hovenier voor een bos rozen zorgen. Neem die en haar dan mee naar het rosarium en vraag haar. Dan naar portiershuis en leg haar uit dat dat voor jullie wordt. Kom dan weer hier, we horen graag wat ze ervan vindt. Tamara kwam overstuur bij ons binnen. De gewenste baan voor haar verloofde, binnen een paar maanden trouwen en een huis.’
‘Daar zou ik ook overstuur van raken. Ik wacht maar tot ik gevraagd word.’
Ze grinnikten, alleen Johnny niet.
‘Oom, tante, ik heb een erg brutale vraag. Hoe groot is de kans dat ik de camping over kan nemen?’
‘Wat mij betreft, honderd procent, als jullie aan de voorwaarden voor jullie omgang blijven houden. Mark?’
‘Ja, dat is een goed idee. Waar heb je over gedacht, Johnny?’
‘Allereerst, dank u wel. Ja, ik heb nagedacht. Over onze verdere omgang. Ik heb het er nog niet met Renita over gehad. Zal ik dat eerst, lieverd?’
‘Nee, dat hoeft niet. Ik vertrouw je. Ik denk niet dat het nodig zal zijn om je gelijk mee te slepen naar je ouders.’
Ze grinnikten.
‘Nee, ik heb er met hun amper over gesproken, maar die hopen ook dat ik de camping over kan nemen. Eh moet dit niet op kantoor? Het is eigenlijk zakelijk.’
‘Het gaat ook over jullie omgang, zei je. Dat doe ik liever hier, bij mooi bloot vrouwvolk.’
‘Ja, ik ook. Waarom is hier verder niemand?’
‘Toeval. De kinderen willen soms wel, maar halen het dan niet. Als er één zegt, ik ga in het water aan je zitten, grijpt de ander vaak gelijk toe. Het andere stel is dan ook niet meer te houden, gaat ook op bed spelen. Ik vind het niet erg als er hier af en toe verder niemand is. Dan leg ik Renee op het grasveld en duik erop en erin.’
‘Zou ik ook doen. Met Renita, dan. Ik ga verder. Ik dacht steeds, na mijn achttiende. Maar ik ben laatst gaan rekenen, dan is mijn vader pas vierenveertig.’
‘En?’
‘En? Dat is toch te vroeg om met pensioen te gaan?’
‘Dat maakt zijn baas wel uit. Óf zodra je vader dat wil óf zodra zijn baas het wil.’
‘O. Ik denk niet dat hij aan zijn leeftijd gedacht heeft. Hij zal het vast niet vóór zijn vijftigste durven vragen. Dat is al vroeg. En voor mij laat.’
‘We zien wel.’
‘Ja, dat dacht ik ook steeds. Maar dat was, van mijn kant, eigenlijk nogal zorgeloos. Ik zie nu problemen aankomen. Eerst een kleintje. Ik ben in september jarig, kom dus van school een paar maanden vóór ik achttien wordt.’
‘Ik neem niet aan, dat je onmiddellijk officieel de camping over zou willen nemen. Het zou wel te regelen zijn, maar wat lastig. Waarom zouden we die moeite doen.’
‘Mark, weet je nog, Ryan van de computerwinkel is ruim voor zijn achttiende voor zichzelf begonnen, toen er een winkel leeg kwam. Tot hij achttien werd stond die op naam van zijn vader, al vertelden ze dat niemand.’
‘Vast om in de achting van de meiden te stijgen.’
‘Het hielp misschien, Susan begon gelijk achter hem aan te lopen. Met haar veertiende.’
‘Ja, ik heb ze getrouwd toen zij zeventien werd. Vanaf haar zestiende mocht ze al ‘s avonds naar het meertje, omdat hij zoveel ouder was.’
‘Deden ze het daar toen?’
‘Lekker nieuwsgierig, Renita? Ik denk het niet, een jaar is toch vol te houden? Zo, die zit. Na hun trouwen ging ze nog een jaar naar school, om die af te maken, voor ze hem ging helpen. In de winkel, bedoel ik. Ze vrijden toen natuurlijk wel. Ga verder, Johnny.’
‘Ik zit zonder inkomsten, vanaf dat ik van school kom, tot ik de camping overneem.’
‘Verder.’
‘In het begin kan ik vast bij mijn ouders blijven wonen, maar ik wil zo snel mogelijk met Renita trouwen.’
‘Waarom? Jullie slapen dan toch al met elkaar?’
‘Ja, een paar maanden dan, vanaf mei. Maar ik zou haar graag vaker willen zien dan een paar keer in de week bij het meertje en één keer in de week op haar kamer.’
‘En voelen, natuurlijk. Spannend, Renita?’
‘Ja, oom.’
‘Maak je geen zorgen, we maken er wel wat van. Johnny begint op tijd, dat hij hulp vraagt is prima.’
‘Ik kom er in m’n eentje niet uit. Samen met Renita vast ook niet. Ik wil, behalve trouwen, dan ook zo snel mogelijk op onszelf gaan wonen, liefst in een caravan op de camping. Als dat niet kan kamers of een huis in het dorp huren. Dan kan ik haar ook iedere dag bij haar huiswerk helpen. Anders kunnen we wel vaker bij elkaar zijn, maar niet eh veel voelen. In de caravan van mijn ouders kan niets en we kunnen dan natuurlijk niet te vaak bij haar ouders langskomen om op haar oude kamer te gaan vrijen. En niet voor maanden, maar een jaar lang. Renita mag niet trouwen voor ze zestien is.’
‘Waarom niet?’
‘Dat is toch volgens de wet?’
‘De wet staat ook uitzonderingen toe.’
‘Ik wil eigenlijk niet zo apart behandeld worden. Ik weet dat u me graag helpt, maar ik wil er geen misbruik van maken.’
‘Daar krijg je de kans niet toe. Je wordt bewaakt. Jullie worden bewaakt. Door je ouders, Crystal, Tamara, die vaak bij je ouders komt, iedereen verder die in het zwembad komt, Renee en ik. Niet dag en nacht natuurlijk. Maar als jullie gekke dingen uit zouden halen zou het vrij snel uitkomen.’
‘We gaan geen gekke dingen uithalen.’
‘Daar vertrouwen we ook op. Johnny, in de kleedkamer ligt een telefoon, bel je ouders en vraag of ze komen. Ik wil ze erbij hebben. En bel de garage, dat ze een auto sturen om ze op te halen.’
‘Ja, oom.’
Johnny verdween in de kleedkamer.
‘Zullen we zolang gaan zwemmen? Als ik vrouwenvlees tegenkom ga ik er aan voelen.’
‘We zullen jou eerder voelen dan andersom, er steekt dan vast iets bij je uit. Anders helpen we je wel. Hè, Renita?’
‘Als ik durf. Tot Johnny komt.’
‘Ja, als ik hem eerst even mag. Het is zo leuk om met hem te spelen.’
‘Ja, ik weet het. Goed.’
Ze gingen het zwembad in. Al gauw kwam Johnny erbij. En wat later John en Maureen. Nadat ze een rondje gespeeld hadden gingen ze weer op de stretchers liggen.
‘Hè, weer even lekker. Het laat je bloed goed doorstomen.’
‘Ja, Mark, en ergens een beetje achterblijven, ik zie geen kleintjes meer. Stoort het je, Renita?’
‘Eigenlijk niet. Het gaat hier zo eh natuurlijk.’
‘Ja, alleen bespringen de mannetjes de vrouwtjes niet.’
‘Nee. De mannetjes waren lief voor me. Voorzichtig.’
‘En andersom?’
‘Tja, ik ging vanzelf een beetje meedoen. Tante, u zei ooit, ik kan een pikkie of balletjes niet strelen. Alleen even die balletjes in mijn hand nemen, en voelen hoe stevig een pikkie is. Ja, dat klopt.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Denk je, dat het eenmalig was, of voor herhaling vatbaar?’
‘Ik denk, dat ik het vanzelf blijf doen. Omdat ze me zo lief en voorzichtig streelden wilde ik ook terugstrelen. Dat was niks. Tot ik me herinnerde wat u gezegd had, toen ging het fijner. Ik weet dat oom John een beetje verlegen is. Hij was ook erg voorzichtig. Ik heb hem eerst extra aangekeken, gewacht tot hij knikte. Het ging goed, hè, oom?’
‘Ja, lieverd. Ik wil niets ten nadele van de andere lieve meiden zeggen, maar je was heel lief voor me. Dank je wel.’
‘Oh, wat fijn. Ik krijg er bijna tranen in mijn ogen van. Ga verder, Mark.’
‘Johnny, herhaal voor je ouders wat je hier al verteld hebt.’
Johnny deed het.
‘Ongeveer zo ver was ik. Ik zit in de knoop, dus.’
‘Tja. Tijd om die door te hakken. John, je wilde hier ooit komen werken om je kinderen een beter leven te kunnen geven dan je zelf in je jeugd had. Is dat gelukt?’
‘Meer dan, Mark. We konden ze kleden en voeden hoe we maar wilden. Ze konden naar de scholen die ze wilden. Crystal heeft al een uitstekende baan en nog betere vooruitzichten. En ze zijn allebei heel gezond, door het opgroeien op het platteland. Maureen heeft ook, sinds onze komst hier, een veel beter leven dan ze ooit gedacht had. Waardoor we alle vier erg gelukkig zijn. We kunnen je, en allen die je helpen en geholpen hebben, niet genoeg bedanken.’
‘Ja, ja. Als ik het goed heb, is je pensioen, te zijner tijd, zeventig procent. Dat wil zeggen, exclusief vrije huur.’
‘Ja, Mark. Voor die te zijner tijd staat in mijn contract, op de pensioengerechtigde leeftijd.’
‘En die is?’
‘Ik heb altijd aangenomen, vijfenzestig.’
Mark grinnikte.
‘Als ik vijfenzestig had bedoeld, had ik dat zo op laten schrijven.’
‘Ik snap het niet.’
‘Laat ik dan zeggen, te mijner tijd. Ik kan dat recht verlenen.’
‘O. Ja, Mark.’
‘In overleg, John. Maar lang voor je vijfenzestigste. Goed. Kan je er dan van komen? Van die zeventig procent?’
‘Makkelijk, Mark. Crystal verdient al zelf, die kost ons niets meer. Johnny eh dan vast ook. Verder hebben we weinig kosten. En we hebben ook nog kunnen sparen. Dat wil zeggen, we hielden over, we hebben nergens op hoeven bezuinigen. Maar we hebben onze kinderen niet te veel verwend.’
‘Nee, prima. Dat wil zeggen, ik heb geen recht om te oordelen over jullie opvoeding, maar we kennen Crystal bijna en Johnny zijn hele leven, omdat ze bijna iedere week hier kwamen. Ze waren altijd heel lief en netjes, maar gelukkig niet op hun mondje gevallen. Jaknikkers zijn vervelend. En ze waren lekker vrij. Tja, moeders voorbeeld. Die had een voorbeeld genomen aan Tamara, en het wat uitgebreid.’
‘Wat?’
‘Tamara wacht altijd tot ik haar beetpak, Maureen, jij niet. Goed. John, als, als Johnny op de camping komt werken, wil ik beginnen hem het loon van een stagiair te geven. Zeventig procent van het jouwe. Exclusief vrije huur. Ben jij bereid om, naarmate Johnny meer overneemt, langzamerhand die dertig procent van jou naar hem te verschuiven?’
‘Mag ik eerst vragen, dat als?’
‘Als Johnny zijn school afmaakt, natuurlijk. En als ze zich aan de voorwaarden voor hun omgang blijven houden.’
‘Heel mooi. Dat zal ze helpen. Ik eh weet, hoe verleidelijk het kan zijn om een voorschot te nemen. En dan bedoel ik niet dat van mij bij Maureen.’
‘Andersom, eigenlijk, John. Het initiatief kwam van mijn kant.’
‘Vecht dat verder thuis maar uit. Ik begrijp je, John. Ik heb ook ooit een voorschot genomen. Eerder en ruimer dan jij zelfs. Daarom zijn we ook een beetje streng voor dit stel. Verder akkoord?’
‘Ja, Mark. Graag. Maar dan ga ik wel erg vroeg met pensioen. Dat is eh onnodig duur.’
‘Je hebt er, samen met Maureen, voor gezorgd dat de camping dat makkelijk kan lijden. Maureen, Renita moet nog jaren naar school, tot haar achttiende. Dat stellen we ook als voorwaarde, al wil ze dat zelf ook. Wil jij, als Renita daarna langzaamaan mee gaat helpen, langzaamaan jouw salaris aan haar overdragen?’
‘Heeft mams een salaris? Dat wist ik niet.’
‘Dat ging je ook niet aan. In het begin kreeg ze dat niet. Ik had John gezegd, als Maureen je gaat helpen, dan deel je maar. Maar na een tijdje kwam Tamara bij me. Ze had weer eens een vermoeden gekregen en heeft je ouders ongemerkt uitgehoord. Je moeder bleek ongeveer de helft van de week je vader te helpen, met de administratie, het boeken, gasten ontvangen, schoonmaken, enzovoort. Tamara vond, dat het succes van de camping ook aan Maureen te danken was. Dus kreeg ze daarna het halve salaris van een campingbeheerder.’
‘Tjonge. Tante Tamara weer. En u. Dank u wel. Ik vind ook dat ze iets verdient. Met hoeveel bemoei ik me niet.’
‘Nee, laat dat maar aan Tamara over. Die rook het als er ergens iets te verbeteren viel. Nog, eigenlijk, maar dan seint ze de kinderen in.’
‘Ja, dat hebben we meegemaakt. Over het schoonhouden van het dorp.’
‘Ja. Zichtbaar schoner, hè? We vonden toen, dat Crystal eigenlijk ook wat verdiende. Ze zwaaide en lachte naar iedereen. De gasten liepen er voor om. Maar ja, je kan een baby niet op de loonlijst zetten.’
‘Nee. Dat salaris van mijn moeder was al gul, omdat het niet afgesproken was.’
‘De camping was niet opgezet om aan te verdienen, maar voor tijdelijke huisvesting van dorpsbewoners, die tijdens de renovatie hun huis uit moesten. Daarna zouden we wel zien. Maar Tamara begon gelijk al over groter maken dan voor de dorpsbewoners nodig was. En Thomas over een plek om te zwemmen voor jongens. En Simone voor meisjes. Nou, we blijven tien procent onder de tarieven van de omringende campings, zitten desondanks constant vol en houden heel wat over, omdat de camping zo eenvoudig is en makkelijk te onderhouden. Het meertje kan er ook van onderhouden worden, de sportvelden ook. Goed. Akkoord, Maureen?’
‘Natuurlijk. Graag. Dank je wel.’
‘Ja, ja. Jullie gaan die overdrachten maar in overleg doen, je geeft het door aan de beheerder, dan is het de maand daarna qua salaris in orde. Was er nog wat? O ja. Trouwen. Johnny, zou je het redden, financieel, om op haar zestiende met Renita te trouwen, als ze toestemming van haar ouders krijgt? Dan ben jij ruim negentien.’
‘Zestien? Oh, ja. Dank u wel, oom.’
‘Renita? Wat? Traantjes?’
‘Ik had gedacht minstens tot mijn achttiende te moeten wachten.’
‘Zoals ik al tegen Johnny zei, jullie slapen dan toch al met elkaar?’
‘Ja, maar niet iedere nacht. Dat kan niet als we niet op onszelf wonen.’
‘Nee, dat klopt. Maar zou je het redden, dan nog twee jaar naar school en huiswerk maken?’
‘Ja, oom, zeker weten. Johnny zal het best goed vinden als hij in die tijd minder verwend wordt dan in de weekeinden daarvoor. Iedere dag een beetje neemt hij genoegen mee.’
‘Ja, dat doe ik, zeker weten. Liever één keer per dag dan twee dagen in de week drie keer. O. Dat is één keer meer. Nou, minder mag ook.’
‘Goed zo. Nog meer? Ja. Ik laat de kinderen uitzoeken, of tegen de tijd dat jullie op de camping willen gaan wonen, de caravans vernieuwd of gerenoveerd moeten worden. Ze staan er al een tijd. Wat denk je, John?’
‘Een kleine renovatie. Tamara heeft toen heel degelijke aan laten schaffen.’
‘Natuurlijk. Zoek tegen die tijd maar uit in welke jullie willen gaan wonen. De eerste is natuurlijk voor de beheerder. En Maureen kennende, die wil dan vast naast het jonge stel in de tweede. Kunnen jullie van elkaar meegenieten. Als John ertegen kan.’
‘Van Renita kan ik alles hebben, dat weet ik al.’
‘Ach, een nieuw liefje, John?’
‘Na Crystal de eerste, Mark.’
‘Ik denk, dat je net zo’n fijne oude dag gaat krijgen als ik. Ik heb hier veel liefjes, ik zou er geen één willen missen. Maar met minder was ik ook gelukkig geweest. Goed. Alles geregeld? Mooi. Renita, droog je tranen en haal wat drinken voor me. Dat heb ik wel verdiend, na een paar probleempjes opgelost te hebben.’
Renita droogde haar tranen, stond op, haalde een glas drinken bij het barretje en liep naar Mark. Ze zette het naast hem neer en ging op zijn schoot zitten. Ze kuste hem op zijn mond en trok zich tegen hem aan. Hij streelde haar over haar rug.
‘Ach, lieverd.’
Hij keek, met tranen in zijn ogen, naar Renee. Die glimlachte terug.
‘Renita, als je zo ver bent, droog dan je tranen en geef Mark zijn glas. Blijf zelf zitten en zet Marks glas weg, als hij wat gedronken heeft.’
Renita ging langzaam zitten, en deed wat haar gevraagd was. Mark ook.
‘Mark, je wilt vast nog wel een keer zo bedankt worden.’
‘Dit was ruim voldoende, zo’n bloterdje op schoot. Ik neem nog een toegiftje.’
Hij liet zijn hand zakken en streelde Renita over haar kontje. Renita schokte even, maar bleef zitten. Ze keken vragend naar Renee.
‘Renita, het is jammer dat Johnny niet apart behandeld wil worden. Hij vindt het vast meer dan genoeg hoe hij door Mark behandeld is.’
‘Ja, vast. En niet hij alleen, ik ook. En ook zijn ouders. Zo vroeg met pensioen kunnen. Maar ze zullen vast een beetje blijven helpen. Ik bedank u ook namens Johnny, hoor. Ik zie dat hij ook overdonderd is. Ik weet nu hoe tante Tamara zich ooit voelde.’
‘Ja. Ik ook.’
‘Ja, het is vergelijkbaar. Maar het kan misschien nog mooier. Mark is wat vergeten, bij al dat geregel. Het zal niet door ouderdom komen, daar is nog niet van te merken.’
‘Dank je. Straks in bed weer. Wat ben ik vergeten?’
‘Eigenlijk maakt het niet uit. Je hoorde het, ze willen allebei toch niets meer.’
Mark grinnikte, de anderen keken verbaasd.
‘Als je het zo vertelt willen ze het vast toch wel weten. Of niet, Renita?’
‘Ik weet het niet. Nog mooier dan al op m’n zestiende trouwen kan niet.’
‘Renee beweert vast niet zomaar iets. Hoe lang wil je ze in spanning laten, Renee?’
‘Tot ik ook lekker bedankt wordt. Nee, Renita, dommerd. Door Johnny, natuurlijk.’
Johnny stond op, ging bij Renee op schoot zitten, kuste haar, legde zijn hoofd op een borst en een hand op de andere.
‘Goed zo, lieverd.’
Ze nam zijn pikkie in een hand.
‘Zou je die, vóór Renita zestien wordt, dagelijks aan het werk willen zetten?’
‘Aan het werk? Vrijen? Eigenlijk wel. Vanaf haar vijftiende mag het in de weekeinden. Maar dagelijks? Dan zouden we dan al op onszelf moeten wonen en getrouwd zijn. Dat kan niet.’
‘Waarom niet? Mark zei toch, de wet staat uitzonderingen toe.’
‘Ja, maar u weet vast hoe het gaat bij ambtenaren. Als er iets niet precies op papier staat doen ze niets, weigeren ze alles. Ze gaan geen uitzondering maken voor een willekeurig meisje van vijftien.’
‘Ze is geen willekeurig meisje. Je hoorde het, ze is een liefje van Mark. Als er bureaucratisch moeilijk gedaan wordt, kan hij Tamara even met Liz laten bellen. Of hij belt zelf. Wat heb je anders aan een O B E of graafschap.’
‘Ja, als het Tamara niet lukt, bel ik zelf. Dan zeg ik, het zou vast de wens van Simone geweest zijn. Daar heeft ze niet van terug. Ze kent Tamara’s paradijsje, ze waardeerde het, en ze weet dat Simone daaraan meegewerkt heeft. Zou je dat willen, heet meisje?’
Renita kuste Mark weer en ging verder met huilen. Mark nam een borstje van haar in zijn hand, ze drukte zich tegen hem aan. Johnny kuste Renee ook, legde zijn hoofd tussen haar borsten en streelde er één.
‘Normaal doen we niet zo innig, maar ik vind het een keer wel fijn, zo’n bloot jongetje tegen me aan. Hij is vast geschokt, hij heeft geeneens een stijf pikkie. Nou, eerder laat ik je niet los, hoor.’
‘Ik Renita ook niet, voor ik voel dat ze een stijf tepeltje krijgt.’
‘Mark, Renee, ook namens John, dank ik jullie hartelijk, voor jullie goede zorgen.’
‘Weet je waarom ik het voorstelde, Maureen?’
‘Niet precies. Jullie zijn wel ontzettend lief voor ze. Johnny’s baan, een woning voor ze en heel vroeg kunnen trouwen.’
‘Die baan en die woning, een caravan, zijn niet zo moeilijk te regelen, met jullie medewerking. Veertien vind ik te vroeg voor Renita, maar als ze zo doorgaat vind ik dat ze met vijftien wel kan trouwen. Ik stelde vijftien in plaats van zestien voor, omdat ze dan, als ze zich blijven gedragen zoals afgesproken, geen seks voor het huwelijk hebben.’
Ze grinnikten, zelfs Johnny en Renita.
‘Je komt bij, voel ik. Hoe is het bij jou, Mark?’
‘Ja, hier groeit ook iets. Prettig, Renita?’
‘Ja. Dank u wel. Ik voel onder me ook iets groeien.’
‘Zeg hem maar gedag, voor je weer naast me gaat zitten.’
Renita stond op, kuste Mark, pakte zijn stijve tussen twee handen en streelde er een paar keer op en neer over.
‘Dag, dikkerd.’
Ze ging zitten.
‘Tja, wat zal ík voor toegiftje vragen. Je kan vast niet veel meer hebben, hè, Johnny?’
‘Dit nog net.’
Hij masseerde even haar borsten tegelijk, gaf op allebei een kusje, ging naast Renita zitten en sloeg een arm om haar heen.
‘Geweldig, hè, lieverd?’
‘Bijna onbegrijpelijk.’
‘Je krijgt vast toestemming van je ouders. Die laten je natuurlijk liever wat vroeg trouwen dan seks voor het huwelijk hebben.’
‘De hoofdzaak vind ik, dat we dan heel vaak bij elkaar zullen zijn. Dag en nacht, behalve als ik naar school ben. Zo fijn.’
‘Jongelui, ga het Renita’s ouders vertellen en toestemming vragen. Maureen, John, zullen we nog even het water ingaan? Renee, jij bent ook niet te oud om nog wat te leren. Laat John voordoen wat Renita bij hem doet.’
‘Ja, graag. Ik hoop dat hij dan meer bij mij durft. Maureen, laat Mark je vertellen hoe je aanstaande schoondochter met die dikke van hem omgaat. Je zal vast niets van haar kunnen leren, maar misschien zij van jou.’
‘Dat zal niet veel zijn, ze weet al hoe ze met eikeltjes om moet gaan.’
‘Ja, maar laat die van Mark maar binnen. Anders krijg ik misschien straks op bed niets.’
Renita duwde Johnny een beetje opzij.
‘Oom, heeft u al een afspraak met mijn ouders gemaakt, om over het gedrag van Johnny en mij te praten? Daar moet nu ook over ons trouwen bij.’
‘Nee, nog niet. Hoezo?’
‘Zou u nog een ander roodbehaard doosje willen strelen?’
‘Wat? Ondeugd! Ja, goed idee, ik nodig ze wel hier uit. Binnenkort, om al eens wat te praten. Met John en Maureen. Zouden je ouders durven?’
‘Mams beslist. En dan komt paps ook mee. Ik bereid ze wel een beetje voor.’
‘Prima. Jullie worden ook personeel. En zijn nu natuurlijk al vrienden. Jullie hebben hier voortaan vrije toegang. Net zoals alle kinderen en ouders van personeel. Vrienden worden het toch vanzelf.’
‘Die ouders verzint u erbij, in verband met dat rode haar, hè?’
‘Niet alleen, Renita. We hebben ooit met je moeder in het dorpshuis gesproken, en met haar en je vader vorig jaar, over jullie bij elkaar slapen. We hebben er goede herinneringen aan, hè, Renee?’
‘Ja. Ik ben benieuwd naar de toekomst.’
‘Paps heeft, voorzover ik weet, niets bijzonders.’
Renee grinnikte.
‘Je hebt hier duidelijk genoeg opgestoken, om te raden wat ik bedoelde. Bij je voorbereiding, Renita, laat je vader zich ook voorbereiden, vóór hij hier komt. Komt praten, enzovoort, bedoel ik. Dat andere komen liever niet.’
‘Ik zal het doorgeven.’
Ze gaf Mark nog een kusje op zijn mond en wenkte Johnny.
Ze namen afscheid, de anderen gingen het water in.

Toen ze eruit kwamen namen ze een drankje, voor ze gingen zitten.
‘Hoe was het, Renee?’
‘Het was meer strelen dan beetpakken, Mark. Maar als hij dat prettiger vindt, prima. Gelukkig pakte hij me lekkerder dan eerder. Zo is het voor allebei prettiger.’
‘Mooi. John?’
‘Ik vind het fijn, als ik van tevoren weet dat ze me niet te stevig aanpakken. Dan hoef ik niet bang te zijn dat ik wat uitlok, als ik meisjes streel.’
‘Je kan ze bijna zo beetpakken als je Maureen doet. Hè, Maureen?’
‘Ik gun ze best wat, bij mij is hij niet zo voorzichtig. Ja, hier bijna, zolang het maar geen vingeren wordt. Renita streelt bij Mark kennelijk ook meer dan ze hem vastpakt. Het is, dat Johnny zei dat hij steeds ontzettend lekker klaarkomt, anders zou ik een praatje met haar willen maken.'
‘Of praktisch onderwijs?’
‘Ik weet niet of Renita dat zou willen, Renee. Johnny wel, die is erg makkelijk, dat weten jullie wel.’
‘Ja, die was altijd makkelijker dan Tom. We hebben hem nogal eens moeten waarschuwen, in de tijd dat zijn pikkie begon te groeien. Hij ging niet uit zichzelf zitten, met een handdoek erover, als die te hoog kwam.’
‘Nee. De meisjes zeiden ook niets. Die onder de twaalf keken wel verbaasd.’
‘De boven de twaalf hadden dat natuurlijk veroorzaakt. Ik vond het wel leuk, dat Johnny en Tom bij mij begonnen, toen ze eens goed aan een meisje wilden voelen. Lekker, die kleine vingertjes overal. Wel nog een beetje dunne pikkies. Ze hadden er nooit goed over nagedacht, alleen dat ze aan mij wilden voelen, ze schrokken als ik hun balletjes flink masseerde en stevig in hun pikkie kneep. Mark had daarna altijd een extra fijne avond.’
‘Dat zal best. Ik schrok wel, de eerste keer dat Tom bij mij kwam. Johnny deed bij mij niet meer dan aaien, Tom deed veel meer.’
‘Jij en schrikken, Maureen?’
‘Van het onverwachte, meer niet. We zijn Jamie toch gewend?’
Ze grinnikten allemaal.
‘Ja, de ondeugd. Als ik daar aan denk. Laten we opstappen.’
Dat deden ze.

Thuis

‘Paps, mams, we hebben in het zwembad weer zo fijn gepraat.’
‘Jullie zitten daar toch ook aan elkaar?’
‘Ja, een beetje. Wel lekker, maar bijzaak. We praten veel.’
‘Een beetje? Laat je een beetje aan je komen?’
‘Ja, omdat ze dat lief en voorzichtig doen. Ze strelen over mijn borstjes en over mijn doos. Niet zoals Johnny met de borsten van tante Renee speelt, een grappig gezicht, ze zijn te groot voor zijn handen, maar hij masseert ze echt. Dat wil ze ook graag.’
‘Ze zal wel denken aan de tijd met eh Mark.’
‘Misschien. Daar hebben we inmiddels al wat meer over gehoord. Het ging toen alleen om het lekkere, niet om het lieve.’
‘Gecombineerd is het mooier.’
‘Ja, maar dat wisten ze nog niet. Ze dumpte oom Mark, omdat ze niet jaren met dezelfde verkering wilde hebben. Ze moest haar school afmaken en dan waarschijnlijk nog jaren wachten tot ze kon trouwen. Vóór die tijd wilde ze al eh van haar spullen genieten, ze was er al erg vroeg mee begonnen. Ze zei, Mark was de zoveelste, maar de eerste waar ik om begon te geven. Als ik hem gehouden had was hij misschien ook om mij gaan geven, dan had het eerder wat kunnen worden dan op onze bijna oude dag.’
‘Tja, als je alles van tevoren weet.’
‘Ze wist toen niet dat het zo’n rijke stinkerd was, zei ze, anders had ze hem misschien daarom gehouden. Dat is ook niets, hè?’
‘Nee, dat loopt vaak fout.’
‘Ik kom ook een beetje aan de mannen. Heeft u oom Mark wel eens bloot gezien, mams?’
‘Nee, in mijn eh speeltijd durfde hij niet bij het meertje te komen. Hij was bang dat hij te enthousiast bedankt zou worden. En er te veel aan zijn vrouw gezeten zou worden, aan haar grote boezem. Ze schijnen er wel eens te komen, maar we hebben ze nooit gezien, wij gaan ook zelden.’
‘Tante Renee zegt, Simone had twee maten groter dan ik.’
‘Ja, dat kan best kloppen. Zo precies weet ik het niet, Simone liet iedereen de helft zien, Renee wat minder. Wat is er met Mark?’
‘Hij heeft een heel dikke.’
‘Vergeleken met Johnny?’
‘Nee, die is nog in de groei. Hij heeft een veel dikkere dan alle andere ooms. Ik heb twee handen nodig om er omheen te komen.’
‘Als hij een eh stijve heeft?’
‘Nee, eerder. Als pikkies meer dan over de helft omhoog komen gaan ze meestal onder een handdoek, om het niet te verlei- delijk te maken. Maar ik heb hem wel helemaal stijf gezien. En er in het water aan gevoeld. Wat een paal! Zijn ballen gaan wel in één hand.’
‘Wat vind je daarvan, paps, je dochtertje van veertien aan de stijve van de graaf?’
‘Ik zou het ook lekker vinden, af en toe andere handjes aan mijn ballen en mijn stijve. Als ik maar bij jou mag lozen.’
‘Welja. We moesten maar weer eens 's avonds naar het meertje gaan. Gezellig wat vrijen en zien vrijen.’
‘Tja. Nu serieuzer. We hadden in de Manor meegemaakt dat tante Tamara snel iets verzon en regelde. Het af en toe met veegwagens schoonvegen van het dorp. Vanavond zagen we hoe snel oom Mark een probleem op kan lossen.’
‘Hij is beslist niet dom. In de States was hij chirurg, dat is niet niks. Zeg, jullie maakten toch geen problemen?’
‘Nee. Maar Johnny zag er aankomen. Allereerst, hij had uitgerekend, als hij van school komt, met zijn achttiende, is zijn vader pas vierenveertig. Te jong om met pensioen te gaan. Mark zei, maak je geen zorgen, ík maak uit wanneer hij met pensioen gaat.’
‘Tjonge. Dan moet Johnny in een goed blaadje bij hem staan. Of jij, met je kleine handjes.’
‘Allebei. Bij hem en bij tante Renee. Ze willen ons graag op de camping, als we ons tenminste aan de afspraak over onze omgang houden.’
‘Nou, dat houdt er vast de moed in.’
‘Ja. Maar er was meer. Johnny zei, ik zit in de knoop. Als ik van school kom, heb ik tot ik de camping over kan nemen geen inkomsten. Ik wil zou gauw mogelijk een eigen woning en trouwen, want ik wil Renita zo vaak mogelijk bij me hebben. Hij zei het niet direct, maar hij wil liever toch eerst trouwen. Hij wil graag met me vrijen, maar het alleen voor mij al vóór ons trouwen doen.’
‘Ja, eigenlijk wel. Natuurlijk zou ik vandaag al met haar willen vrijen, maar dat is veel te vroeg. Op haar vijftiende wil ik wel, om het voor haar niet te moeilijk te maken.’
‘Het is beter als je het samen helemaal eens bent.’
‘Ja, mams. Toen schudde oom Mark wat uit zijn mouw. Hij zei, Johnny, je kan op de camping beginnen als stationair, met zeventig procent van je vaders salaris, exclusief vrij wonen. Hoe meer je het van je vader overneemt, hoe meer salaris je krijgt en hoe minder je vader. Tot jij op honderd procent zit en je vader op zeventig. Die kan makkelijk vroeg met pensioen, de camping brengt toch genoeg op, dankzij je vader en je moeder. Ik laat op tijd de caravans renoveren, dan trek jij in de eerste, als beheerder, je ouders in de tweede, voor de gezelligheid. Dan trouw je, zodra Renita mag. Wettelijk op haar zestiende, als ze van haar ouders mag.’
‘Zestien? Wel erg vroeg. We zeggen niet direct ja of nee, Renita, we moeten daar eerst over nadenken. De rest is wel mooi geregeld, zeg. Wat is Mark gul.’
‘Ja. Ik ben hem gaan bedanken. Ik heb hem gekust en omhelsd.’
‘In jullie blootje?’
‘Ja, natuurlijk. Hij vond het fijn en tante Renee glimlachte.’
‘Wat een omgang.’
‘Mams, ik zie het nooit, maar paps zal u best wel eens over uw borst strelen. Om te laten merken dat hij van u houdt, niet direct om u mee naar bed te vragen. En u streelt hem vast wel eens, met dezelfde bedoeling, over de voorkant van zijn broek.’
‘Ja, wijsneus.’
‘In de Manor houden we niet allemaal van elkaar, maar we vinden elkaar op z’n minst erg lief en aardig. Dan is het prettig om dat ook te laten merken. Tante Simone is daarmee begonnen, zodra ze met oom Mark getrouwd was. Iedereen die bij de familie kwam, hun kinderen en vrienden, vond het fijn om mee te doen.’
‘Ik weet wat Simone in het dorp veroorzaakt heeft. Maar jullie doen meer dan strelen.’
‘Iets. Een borst even goed vasthouden is voor allebei fijner dan alleen strelen. Toen ik hem omhelsde, bij mijn bedanken, streelde hij me over een borst. Ik vond het heel fijn. Hij had ook tranen in zijn ogen.’
‘Ach.’
‘Hij kijkt graag naar bloot vrouwvolk, zegt hij zelf, en voelt er een beetje aan, maar er komt nooit een meisje bij hem op schoot zitten. Ik snapte dat hij ontroerd was, het zal hem wel herinnerd hebben aan zijn dochtertje, die zal dat vast ook gedaan hebben toen ze klein was. En een pikkie aaien is niks, even vastpakken en er net in knijpen wel.’
‘Tja.’
‘Bij het meertje gebeurt meer, mams, door bijna alle dorpsgenoten, vanaf hun twaalfde. Dat heeft u vast ook gedaan.’
‘Ja, dat is zo. Ik zal niet meer zeuren. Al moet ik wennen aan het idee, dat jij in een dikke, halfstijve pik van de graaf knijpt. Tjonge, je hebt al aardig wat opgestoken in de Manor.’
‘In hun verhalen zit nogal wat over omgangsvormen, moraal en zo verstopt. Afgezien van gezonde seksuele opvoeding.’
‘Was er iets wat je nog niet wist?’
‘Ja, maar dat durf ik niet te vertellen.’
‘Dat is niet gezond, Renita. Dat suggereert rare dingen.’
‘Nee, het ging over een natuurlijk iets. Ik vroeg me af, omdat Johnny’s eikeltje zo gevoelig is, of hij, als we gingen vrijen, niet binnen twee seconden in me klaarkwam.’
Het bleef even stil.
‘Hoe weet je dat, van die gevoeligheid?’
‘Nadat ik hem een paar keer in het meertje verwend had, zei hij, het kan nog lekkerder voor me. Hij vertelde wat ik doen moest, maar ik mocht zijn eikeltje niet met mijn vingers aanraken, dat was te gevoelig. Later heb ik het met mijn tong gestreeld, dat kon net.’
‘Tjonge, een meisje van veertien dat met de eikel van haar jongen speelt. Ik was ouder. Lang geleden, hè, man?’
‘Vorige week nog. Maar je bedoelt vast de eerste keer. Ja, ‘s avonds bij het meertje, na je achttiende. Je had de tijd tot ik in je klaarkwam toen ook uitgeprobeerd, als ik je niet gestopt had.’
‘Tja, zo komen oude zonden boven.’
‘Je was toen ouder dan Renita, maar net zo gretig. Je wilde ook niet wachten, je had ook geen zekerheid, ik had je nog niet gevraagd. Ik wilde niets zeggen, ik zat te wachten op een promotie. Ze wisten, dat als ik die niet snel kreeg, ik naar een ander bedrijf zou gaan. Ik wilde je niet opzadelen met dat gedoe. Ik had het beter toch kunnen doen, je bedaarde ook nadat ik je gevraagd had, na mijn promotie.’
‘Ja, man.’
‘Met zestien trouwen is wel erg vroeg, maar dan hebben ze maar een jaar seks voor het huwelijk, als je dat zo erg vindt.’
‘Ik was het met gevrij eens, als ze vijftien zou zijn, omdat ik bang was dat het anders uit de hand zou lopen. Liever in een fijne omgeving dan ergens stiekem. Maar ik vind het toch niet zo’n prettig idee. Stel je voor, ‘s zaterdags wordt er aan de deur gebeld. Wie is daar? O, Johnny, die komt om met ons dochtertje te vrijen. Ik vind het niet zo geslaagd, als je dat niet in je eigen huis doet.’
‘Mams, paps, wacht even. Daarna zei tante Renee, waarom trouwen jullie niet als Renita vijftien is.’
‘Vijftien?’
‘Ja, mams. Dat kan, met speciale toestemming. Oom Mark zei, als er ambtenaren moeilijk doen, belt Tamara of ik wel even met de koningin. We zijn niet voor niets graaf en O B E.’
‘Ik herinner me, dat er bij de begrafenis van Simone ook een krans van Liz was.’
‘Ja, het lint hangt in de hal van de Manor naast haar portret. Tante Tamara was eerst nogal pissig op me, dat ik bij het meertje niet mee wilde spelen. Ze zei, het meertje behaagde de koningin, dat heeft ze me zelf verteld. Ik heb er dus koninklijke toestemming voor.’
‘Ja, dat klopt. Is het goed gekomen, met Tamara?’
‘Ja, simpel. Zij had toch ook niet gespeeld?’
‘Heb je haar dat gezegd?’
‘Ja, ook. Maar ik heb haar ook uitgelegd, dat het voor ons ook een jeugdliefde was. En zij was vast nog lang geen twaalf, toen ze vond dat ze verkering met Thomas had. En ik wilde ook niet in me laten frunniken, ik wilde alleen voor Johnny blijven. Toen snapte ze het.’
‘Tja. En nu ga je zeker zeggen, dat je koninklijke toestemming voor je huwelijk hebt.’
‘Nee, zo zie ik dat niet. Dat is maar ambtenarij. En ik heb die toestemming nog niet, die gaan ze ook pas aanvragen vlak voor mijn vijftiende.’
‘Ook een aanmoediging, dus.’
‘Het zijn er al meer dan genoeg. Als ik op mijn vijftiende trouw kan ik gelijk bij Johnny gaan wonen. Hij kan me iedere dag bij mijn huiswerk helpen. Dan red ik het best, om mijn school af te maken. En Johnny heeft gezegd, één vrijpartijtje per dag vind ik beter dan drie per dag in het weekend.’
‘Op zich is dat zo, al denk ik dat het meer dan één per dag zal worden.’
‘Mams, ik heb drie vreselijk serieuze voornemens. Één, geen seks voor mijn vijftiende. Twee, mijn school afmaken. Drie, niet trouwen zonder uw toestemming.’
‘Met één hebben we al ingestemd, al vinden we dat er nadelige kanten aan zitten. Twee is fijn, heel verstandig, zonder een papiertje heb je niets. Lieverd, dat laatste is moeilijk voor ons. We hebben het beste met je voor, we willen je niet ongelukkig maken, maar vijftien is vreselijk vroeg.’
‘Mams, met trouwen op mijn vijftiende zouden alle problemen, op mijn leeftijd na, over zijn. We hebben dan geen seks voor het huwelijk. En het vooruitzicht houdt tot die tijd de moed erin. Ik ga voor een jaar seks toch niet Johnny’s kansen op een uitstekende baan en een wat vroeg huwelijk met mij vergooien?’
‘Ja, we snappen het. Alleen, al trouwen op je vijftiende.’
‘Ik denk, dat we eigenlijk geen keus hebben, Jenny. Renita klinkt erg verstandig. Ze heeft al aardig wat opgestoken op de Manor. Ze zien daar wat in Johnny en Renita, ondanks hun leeftijd. Anders zouden ze niet zo behulpzaam zijn. Zeg eens wat, Johnny.’
‘Ik heb, vanaf ons begin, niet zo’n haast gehad. Ik ging er gewoon vanuit, dat ik tot mijn achttiende bij het meertje zou blijven komen, en wachtte rustig af wat er op me af zou komen. Ik hoopte dan wel verkering te hebben. Ik neem Renita niets kwalijk, natuurlijk, maar ik ben door haar overvallen. Mijn gevoelens gingen met me op de loop, het enige wat ik kon doen was vasthouden aan het idee, niet te serieus tot mijn achttiende. Maar dat werd met de maand moeilijker. Ik ging van haar houden. Mijn grens om niet te serieus te worden bleef zakken. Ik zat niet te springen om bij haar te mogen slapen, ik dacht in het begin, tegen die tijd zie ik wel. Maar hoe dichterbij het kwam, hoe meer ik er naar ging verlangen. Omdat ik steeds meer om haar ging geven. Die vijftien jaar grens vond ik te ver weg om me druk te maken. Maar een tijdje geleden ben ik eens gaan rekenen. En toen kwam ik in de knoop. Daar heeft u net Renita over gehoord. Ik heb over de hulp van oom Mark nog niet goed na kunnen denken. Maar het zal wel gaan zoals iedere keer eerder, hoe dichterbij het komt, hoe meer zin ik erin krijg. Dat ik wat traag ben, komt omdat ik steeds denk, ze is nu nog te jong, misschien dan niet meer. Voor mijn gevoel zeg ik nu, zonder alles precies op een rij gezet te hebben, het zou fantastisch zijn, al vrij snel nadat ik op de camping begin, te kunnen trouwen en Renita vaak bij me te hebben. Ik heb me wel eens wild geuit, maar ik ga haar helpen, ten koste van mezelf als dat nodig is, om haar school af te maken. Renita heeft wilde buien gehad, die werden minder na uw toestemming van die veertien jaar. Ik weet zeker, ze zei het zelf ook al, dat ze nu nog rustiger wordt, met zulke mooie vooruitzichten, als we ons nog maar ruim een jaar koest houden. We willen niets verpesten. Ik heb steeds gezegd, eigenlijk is ze te jong. Maar hoe rustiger ze wordt, hoe minder ik daar problemen mee heb. Hoogstwaarschijnlijk zijn die met haar vijftiende weg, en durf ik met haar te slapen. Ook omdat, als we dan getrouwd zijn, het me niet meer dwars kan zitten om seks voor het huwelijk te hebben. Het mag dan, het wordt van me verwacht. Verder kan ik er niets aan doen. Renita moet, vóór iedere grens, zelf goed nadenken of ze er aan toe is. Niet meer zoals die keer toen ik haar hiernaartoe gesleept heb. Als ze vijftien is, en denkt dat ze eraantoe is, zal ik haar graag ontmaagden, maar dat is wel eenmalig. Daar moet ze niet te licht over denken. Gaan vrijen is meer dan een kies laten trekken.’
‘Ja, Johnny.’
‘Tja. We denken erover na. Johnny, heb je genoeg aan die zeventig procent?’
‘Ja. De caravans zijn volledig ingericht, we hoeven ook niets op te knappen. Dat wordt zonodig bijtijds gedaan, zei oom Mark. We krijgen dus zonder onkosten een complete woning. Kleine veranderingen, om die aan onze smaak aan te passen, hebben geen haast, gaan we pas doen als we een spaarpotje hebben. Verder hebben we niet veel onkosten. Eten, schoolkleding, boeken, fietsonkosten voor Renita. Verder hebben we genoeg kleding om het een tijd uit te zingen. Op een net pak voor mij en een trouwjapon voor Renita na.’
‘Ja. Ik neem aan dat jullie met kinderen wachten tot Renita van school is.’
‘Vast nog tot een paar jaar daarna, Renita is dan pas achttien. Kinderen kosten ook geld, dat weet ik, maar tegen die tijd heb ik allang een volledig salaris. En als Renita op de camping mee gaat helpen, als ze van school komt, neemt ze langzamerhand het salaris van mijn moeder over.’
‘Heeft die salaris?’
‘Ja, dat wist ik ook niet. Toen mijn ouders een tijdje op de camping waren, ontdekte tante Tamara, dat mijn moeder niet een beetje meehielp, maar gemiddeld halve dagen werkte. Tante Tamara mopperde daarover tegen oom Mark. Die zei toen, goed, regel maar een half salaris voor haar.’
‘Tjonge, wat mooi. En gul. Tamara zit ook overal tussen. Maar dan krijgen jullie het nogal ruim.’
‘Ik denk net zoals mijn ouders, fijn, maar daar gaat het niet om. Ik wil de camping ook mooi gaan houden, en de mensen vriendelijk helpen, later met hulp van Renita. Het mooie van die baan vind ik, dat die zo veelzijdig is. En gezellig. Dat je de gasten er kan laten genieten. En de jeugd.’
‘Ja. Weten je ouders er al van?’
‘Ja, nadat ik mijn eerste probleem verteld had liet oom Mark me ze bellen, hij wilde ze erbij hebben.’
‘Wat denken ze ervan?’
‘Zo ongeveer, vroeg, voor Renita, maar het lijkt ons het beste.’
‘Zullen we er principieel mee instemmen, Brian, en de definitieve toestemmingen op z’n tijd geven?’
‘Ja, prima. Waar heb je eigenlijk moeite mee?’
‘Ik herinner me de eerste keer dat je op me kwam liggen, in onze huwelijksnacht, nog heel goed. En dat ik je stijve bij me binnen voelde komen. Binnendringen. Dieper, steeds dieper. Hoe zeker ik ook van mezelf was, op dat moment twijfelde ik toch. Er ging iets definitiefs gebeuren. Maar eerder dan ik het verwachtte voelde ik het gebeuren. Het was niet erg pijnlijk, maar erg emotioneel. En zo definitief.’
‘Je eerste woorden daarna waren, ohhh, eindelijk.’
‘Weet je dat ook nog? Ja. Ik voelde me nog voller, bijna overvol worden. En toen je ladingen in me spuiten. Ook erg emotioneel. Ik zie die stevige Johnny op ons kleine meisje liggen. En zijn niet te kleine stijve, ik heb hem een keer gezien, helemaal in ons dochtertje duwen. En dan misschien dwars door haar heen spuiten.’
‘Ze laat me vaak lekker spuiten, maar zo hard is dat niet. Ik ben steeds voorzichtig geweest, dat blijf ik. Zeker die eerste keer.’
‘Ik ben er niet bang voor, mams.’
‘Dat was ik ook niet. Maar evengoed. Het was overweldigend. Niet apart klaarkomen, maar samen. Toen voelde ik voor het eerst dat we één waren. Wat jij ook wil, Renita.’
‘Ja, maar ik ben bekeerd. Tot mijn vijftiende vind ik het genoeg als we het houden op elkaar omhelzen, terwijl ik hem vasthoud en hij mij.’
‘Dat laatste had je er niet bij hoeven vertellen.’
‘Nee, maar u mag het best weten. Wat u ook moet weten, oom Mark belt binnenkort op, om een afspraak te maken om te praten. Nog niet over het gedrag van Johnny en mij, dat pas later. We zijn niet bang voor de uitslag, hoor. We zijn nooit te ver gegaan en ik heb op de Manor al heel wat opgestoken.’
‘We zullen weer graag met hem praten. En Renee, natuurlijk.’
‘Ja. Maar niet weer hier. Jullie worden uitgenodigd om in de Manor te komen.’
‘Moet het, in verband met jullie baan, op Marks kantoor?’
‘Nee, voor de gezelligheid, bij en in het zwembad daar.’
‘O.’
‘Na ons trouwen hebben jullie daar, net als Johnny en ik, vrije toegang. Oom Mark zei, als jullie durven. Ik zei, mams vast wel en dan komt paps mee.’
‘O. Bloot?’
‘Natuurlijk, mams. Op z’n natuurlijkst. Ik heb al aardig wat verteld over hoe het er daar aantoegaat. Ze hopen natuurlijk dat jullie mee gaan doen. In stijve, ik bedoel preutse lui zijn ze niet geïnteresseerd.’
‘Tja. Jij doet niet volop mee, hè?’
‘Nee, dat hoeft ook niet. Dat doet oom John ook niet. Die is erg verlegen, maar daar houdt iedereen rekening mee. Ik ook. Hij vindt het van mij wel fijn, als ik hem voorzichtig streel, nergens in knijp. Hè, Johnny?’
‘Ja. De eerste keer was hij erg ontroerd, toen ze hem zo voorzichtig behandelde. Renita had goed geluisterd en wat opgevangen over zijn verlegenheid. Ze kan ook nét voelbaar strelen. Ze doen met haar ook voorzichtig. Bij nieuwelingen doen ze niet meer dan dat die zelf durven doen durven.’
‘Ik heb eigenlijk uitgelokt, dat oom Mark u in het zwembad uit zou nodigen. Ik vroeg hem of hij nog een ander roodbehaard doosje zou willen strelen.’
‘Renita! Eh, wat zei hij?’
‘Ja, goed idee, ik nodig ze wel hier uit. Met John en Maureen. Als je ouders durven.’
‘Tja, als jij aan die dikke van Mark durft komen, Renita, durf ik het vast ook wel. Al heb ik, nadat ik paps leerde kennen, geen andere jongen meer aangeraakt. Eh streelt hij lekker?’
‘Ik vind het eigenlijk lief en prettig, mams. Maar ik weet, dat hij bij anderen minder voorzichtig is. Johnny heeft me verteld, dat hij net als oom Mark van al het zogenaamde vrouwvolk weet wat ze lekker vinden. In het begin deden ze met zijn hand even voor, wat hij mag doen, wat ze lekker vinden maar niet te ver gaat.’
‘Strelen, toch?’
‘Bij de meesten ook over hun gleuf, en er een beetje of ietsje meer in. Geen echt gevinger, natuurlijk. Oom Mark streelt mij voorzichtig over mijn gleufje, dat zal hij bij u ook wel doen. Maar als u meer wilt hoeft u alleen maar even op zijn vinger te duwen. Johnny, wat doe jij op z’n meest?’
‘Één vingerkootje diep tussen de lipjes strelen.’
‘Te veel, mams? Anders haalt u zijn hand weg.’
‘Ik weet het niet. Het is zo lang geleden dat er een andere jongen dan paps in zat. Maar één vingerkootje lijkt me meer dan genoeg, voor de gezelligheid. Eh wat mag er bij de mannen?’
‘Hun ballen masseren en lekker voelen hoe stijf hij is. Als hij nog geen stijve heeft, dan moet u wel de eerste zijn die aan hem komt, dan mag je strelen tot hij die heeft. Anders niet te lang. Ze halen je hand wel weg als je te lang doorgaat.’
‘Nou, over kennismaken gesproken. Zit al het manvolk aan al het vrouwvolk?’
‘Ja, en andersom. Mams, doe niet zo preuts. Vroeger, voor uw achttiende, had u toch ook vaak een andere jongen beet, en hij u?’
‘Tjonge, ik had niet gedacht, dat mijn dochter dat ooit tegen me zou gebruiken.’
‘Dat is nergens tegen. In het zwembad is het, na de kennismaking, minder doen dan bij het meertje. Even lekker voelen, mams, maar niet klaar laten komen. Maar dat is niet de hoofdzaak. Dat is de gezelligheid. Over fijne dingen praten.’
‘Over seks.’
‘Ook. Ze hebben heel veel schitterende verhalen. Ook over hoe je van je lijf kan genieten, ook zonder seks. Ik vind het wel fijn, leuk, als oom Mark onder het praten een beetje met mijn borstjes speelt. Voorzichtiger dan wat Johnny doet. Hij vindt mijn borstjes strak, maar niet te. Hij is vast benieuwd naar de uwe.’
‘Die zijn wat minder strak geworden. Brian, je zei, ik zou het lekker vinden, andere handjes aan mijn stijve. Geen probleem, als Mark aan me gaat voelen?’
‘Nee, laat maar lekker aan je voelen. Ik vertrouw Renita en Johnny, als ze zeggen, dat het er daar lief en prettig aan toe gaat. Crystal had dat al gezegd, anders had Renita daar niet naartoe gemogen. Ik wil ook wel lief en prettig aan gleufjes voelen. Zo ver als we vroeger in het meertje gingen hoeft van mij niet meer, ik vrij liever met jou in bed.’
‘In de Manor is het onder vrienden. En daar wordt niet geloosd en niet gevingerd. Paps, tante Renee adviseert u u voor te bereiden, vóór u komt. Ze zei, hij komt om te praten, dat andere komen liever niet.’
‘Beschaafd uitgedrukt. Nou, ik ben wel wat gewend, hoor.’
‘Ook uw handen op de grote borsten van tante Renee, terwijl ze uw ballen masseert? En met haar andere hand uw pikkie stijf laat worden? Een stijve mag daar hoor, als er alleen stellen zijn. Maar als u niet leeg bent redt u het vast niet, als er daarna nog anderen aanzitten, en u aan anderen.’
‘Tja. Begrepen.’
‘Ze maken het allemaal niet te gek, hoor. Ze weten allemaal, de getrouwden, dat ze zich daarna thuis extra uit gaan leven.’
‘Mams werd 's avonds bij het meertje al wild, van het zien van stijven en gevrij.’
‘Nou, al die grote palen. En de jouwe ook open en bloot.’
‘Ja, dat was slecht voor je zelfbeheersing. Voor jongens is het verschil met 's middags minder, die kijken al jaren naar dozen met minder of meer goed zichtbare gleuven. En hoe liever ze zich gedragen hoe verder de beentjes uit elkaar gaan. Enzovoort. Goed. Doen we het, Jenny? Of toch maar hier met ze praten?’
‘Doen, natuurlijk. Hoe gaat dat met John en Maureen, Renita?’
‘Met tante Maureen hoeft u, net zoals met tante Renee, niet voorzichtig te doen, paps. Maar dan doen ze het ook niet met u.’
‘Ik zie wel. Ik ga op tijd zitten.’
‘Om bij te komen dan, er hoeft geen handdoek over uw stijve. Ik heb u nog nooit met een stijve gezien. Jammer dat ik niet bij dat gesprek zal zijn. Nou, later vast wel.’
‘Ik heb niets bijzonders.’
‘Ze weten natuurlijk van het rode haar op mams doos, ik heb ze al verteld, dat u, voorzover ik weet, niets bijzonders hebt.’
‘Was dat nodig?’
‘Dan weten ze wat ze kunnen verwachten. Oom Mark heeft wat bijzonders, die dikke. Sommige anderen die er komen, die ik ook al gezien heb, en bevoeld heb, hebben ook wat bijzonders. Die komt u later wel tegen.’
‘Je maakt me nieuwsgierig.’
‘Nou, vooruit, eentje dan. Voor mams. Er is er één, die lijkt een normaal, rimpelig zakje onder zijn pikkie te hebben. Maar als je daar aan voelt, voel je er twee heel grote ballen in zitten. Geen duiveneitjes, maar kippeneieren, extra groot. Heeft u wel eens gehoord van drie keer drie?’
‘Ja, vroeger al. En ik maak het vaak mee.’
‘Fijn. De vrouw van die ene maakt zes keer zes mee, als ze wil. En dat wil ze bijna dagelijks.’
‘Echt?’
‘Ja, er zijn er, die hem vroeger een keer zes stralen meters ver over het meertje hebben zien spuiten.’
‘Bijna gevaarlijk.’
‘Zijn vrouw is er dagelijks blij mee.’
‘Nou, die zien we dus voorlopig niet.’
‘Nee. Jammer, hè? Het wordt laat. Mogen we nog even op bed knuffelen, aangekleed?’
‘Ja, goed. Wij gaan naar bed. Minstens nog één keer drie. Je komt er wel uit, hè, Johnny?’
‘Ja. Dank u wel, voor alles.’
‘Ja, dank u wel, paps, mams.’
‘Beloon ons maar het je gedrag. Welterusten.’

‘Ohhh, Johnny, over ruim een jaar trouwen.’
‘Wacht eerst maar af of bij elkaar slapen je bevalt.’
‘Ik zou niet weten waarom niet. Het wordt niet de eerste keer dat we bloot in elkaars armen liggen. Waarbij ik zonder te voelen weet dat je stijve ruim onder mijn doos is.’
‘Wat je dan niet zo lang volhoudt en hem pakt.’
‘Natuurlijk. Voelen wat er bij me hoort. En later in me komt. Ik wil hem, dan, ik heb geen enkele twijfel. Johnny, al niet meer toen je mij de eerste keer klaar liet komen. Zo lief, zo voorzichtig, zo vol aandacht voor me. Ik dacht toen, hij zal me nooit kwaad doen, nooit pijn doen.’
‘Één keer, waarschijnlijk.’
‘Ik zal dan vast trots op je zijn, dat je ook daarbij je best doet om het zo pijnloos mogelijk te doen. Ik wil best iets voelen, als herinnering. Toen was het, dat hij me zijn vrouw maakte. Dat we helemaal één werden.’
‘Dat laatste waarschijnlijk pas ietsje later, ik zal daarna nog iets verder in je kunnen.’
‘Als je er maar helemaal in komt.’
‘Renita, laten we nog even kussen, je zit jezelf lekker te maken.’
‘Nou ja, mag toch wel, één keer? Na wat we vandaag gehoord hebben?’
‘Het mocht wel even.’
Hij begon met kussen. Hij voelde al gauw, dat ze een hand van hem pakte en op een borst legde. Hij stopte en grinnikte.
‘Je bent een hete meid.’
‘Nee, hoor. Het is alleen zo vreemd, aangekleed. Zo voel ik tenminste wat, als je je hand wat beweegt.’
‘Bewoog oom Mark hem goed?’
‘Ik voel steeds, wat hij ook doet, dat hij ervaring heeft. Hij maakt het nooit te gek, zelfs niet als hij met een tepeltje speelt. Of over mijn gleuf streelt. Eigenlijk bewonder ik alle mannen daar, het is zo makkelijk om door te duwen.’
‘Ja, makkelijk, maar de sfeer verpestend.’
‘Ja, ik zou ook kiekeboe kunnen spelen. Maar jij doet alles liever bij me, Johnny.’
‘Maar vandaag niets meer, op één kusje na.’
Het werd een lange kus.
‘Nu lekker gaan slapen. En niet woest dromen.’
‘Tja, dat gebeurt me nogal eens. Vast tot alles werkelijkheid wordt.’
‘Over ruim een jaar. Welterusten, lieverd.’
Hij verdween van haar kamer en ging naar huis.

‘Nog wakker?’
‘Ja, we zaten nog wat na te praten. Hoe ging het, met Renita’s ouders?’
‘Prima. Ze zagen in, dat het een mooie toekomst voor ons kon worden, inclusief geen seks voor het huwelijk. Vijftien blijft jong, natuurlijk, maar Renita wordt met de dag verstandiger.’
‘Jij trouwt ook nogal jong, achttieneenhalf.’
‘Ik vind me er nu al verstandig genoeg voor. Ik krijg een vaste baan voor het leven. En u blijft toch heel lang in de buurt?’
‘Dat is lief van je. We hopen het.’
‘Ik heb onderweg nagedacht. Paps, u gaat meer vrije tijd krijgen. U kunt het afgezette stukje grond, naast uw tuintje, waar Crystal en ik op moesten blijven tot we konden zwemmen, wel bij uw tuintje trekken. Het duurt toch jaren voor Renita en ik aan kinderen beginnen.’
‘Dank je wel. Misschien doe ik dat. Mijn eerste tuintje was niet zo groot, maar het bracht wel aardig wat op. Daar deed ik het voor, we hadden het toen niet ruim. Het was een open terrein, er mocht geen huisje op. Ik had geen keus, voor alle tuintjes was er een wachtlijst van jaren. Voor mams was het niet zo prettig om daar op een klapstoeltje te zitten, dus ging ze niet vaak mee. Toen ze in verwachting raakte werd het nog moeilijker, fietsen met een dikke buik. Ze voelde zich erg alleen als ik niet thuis was. Dus ging ik, met spijt, minder vaak naar mijn tuintje. Toen Crystal drie maanden was konden we hier komen wonen en werken. Ik denk nog wel eens, ik ben blij dat ik geen kwartier heen en een kwartier terug moet fietsen, naar mijn tuintje. Maar ik doe het allang niet meer voor de opbrengst. Wel voor het mooie en om dingen te zien groeien.’
‘Ik zag vaak ook graag iets groeien. Ik hoefde maar te roepen of paps stormde de caravan binnen. Dan lag ik al bloot op bed en konden we vrijen zonder condoom, omdat de volgende mocht komen. Na een tijdje kwam jij. Daarna konden we zonder condoom blijven vrijen, dankzij Tamara en Mark. We waren hier van het begin af aan erg gelukkig. Ook met onze kinderen. Nu helpt Mark jou, deze keer met advies van Renee. Ik moet soms bijna janken, als ik ze zie. Ook Tamara. Ze willen niet bedankt worden, en ik weet ook niet hoe.’
‘Nee, ik ook niet.’
‘Vanavond moest ik ook weer bijna janken. Je hoorde het begin. Renee moest van Mark uitzoeken hoe John het liefst aangeraakt wilde worden, omdat hij het van Renita zo fijn vond. Zo zijn ze, alle drie, Mark, Renee en Tamara. Simone was ook zo. Ze denken altijd door, om het voor iedereen zo prettig mogelijk te maken. Niet uit eigen belang, ze hoeven niets te doen. Graag aan anderen voelen vind ik geen eigen belang, dat vinden we allemaal meer of minder fijn. We genieten allemaal van de manier van leven van Simone. Die vertelde een keer, dat ze extra blij was als er een extra teken was dat haar manier van opvoeden werkte. Zoals, toen Silvia aan de ontbijttafel vertelde dat ze voor het eerst ongesteld was geworden. Waar haar vader en broer bij zaten. En Mike een paar maanden later op z’n gemak vertelde over zijn steeds groter wordende erectie en zijn eerste natte droom. Waar zijn moeder en zus bij waren. Ik was ook ontroerd, toen jij me op je twaalfde vertelde wat je bij een meisje gedaan had, en zij bij jou, je eerste keer in het meertje. Dat ze je gestreeld had tot je eikeltje bloot was en je voor het eerst zaadjes spoot.’
‘Nou ja, ik had nogal wat gezien en gehoord.’
‘Ja, maar er met je ouders over praten is toch speciaal.’
‘Renita praat ook overal over met haar moeder.’
‘Rode Jenny heeft van Mark geleerd nog vrijer te zijn dan ze al was. Ken je dat verhaal, uit het dorpshuis?’
‘Ongeveer.’
‘Hij adviseerde haar, in nette bewoordingen, om haar verloofde, later haar man, verspreid over de dag zo eh vaak met hem te spelen of met hem te vrijen, dat hij iedere dag leeg was, om er het maximum aan plezier uit te halen.’
‘Ja, als ze praten klinkt het meestal onschuldig, maar er zit vaak iets in verstopt, voor de goede verstaander.’
‘Ja. Hoe deed Renita het, John?’
‘Zoals jij. Je had het snel ontdekt, in de praktijk. Zij wist het al vóór ze me aanraakte, door goed geluisterd te hebben. Jullie doen ongeveer alsof jullie me voorzichtig wassen.’
‘Daar kan ik me iets bij voorstellen, paps. Renita kan me zo strelen dat ik er amper een stijve van krijg. Gelukkig doet ze dat nooit lang, zeker niet als ik een tijd niet geloosd heb. Dan haast ze zich nog niet erg, ze wil er zelf ook van genieten, zegt ze. Terwijl ik soms wel in tien seconden wil lozen. Maar meestal rekt ze het, ze voelt goed aan hoeveel het kan, ik heb nog nooit, schiet op, hoeven zeggen. Nou ja, ik hoor aan haar gekreun en gehijg ook ongeveer hoe ver ze is. De keer dat ik haar clitoris likte sloeg ze alles over, ze kwam gelijk op z’n hevigst klaar.’
‘Eigenlijk zouden jongens zoiets moeten hebben, om snel te lozen. En ook een groter voorraadkamertje, behalve Thomas en misschien Tom. Een paar keer per dag is voor mij meestal genoeg, maar soms niet, dan zou ik wel door willen blijven gaan.’
‘Renita is erg gretig, maar ze houdt zich gelukkig meestal in. Af en toe moet ik haar afremmen, met tegenzin. Gelukkig niet lang meer. Tjonge, wat een avond. Voor u ook, hè? Ik bedoel, voor uzelf.’
‘Ja, Mark is weer eens ontzettend gul. Net zoals toen met mijn salaris. Tamara zegt dat hij haar nog nooit iets geweigerd heeft. Nee, maar ze vroeg ook vast nooit te veel. Zocht alles eerst goed uit. We hadden geeneens gemerkt dat ze ons uitgehoord had. Johnny, voor je denkt, Mark kan het makkelijk doen, hij wordt ook gecontroleerd. Hij moet verslagen, ook financiële, sturen aan alle familieleden. En daar zijn muggenzifters bij. Maar hij had nooit iets voor het dorp hoeven doen. En zijn aankoop had ook anders af kunnen lopen.’
Ja. Ik heb al vaak genoeg met hem gepraat en hem meegemaakt om te weten wat zijn instelling is. Als hij alles om andere redenen gedaan had was hij niet zo geliefd geweest. Een heel dorp luis je nergens in.’
‘Nee. Johnny, laat je door hem trouwen.’
‘Dat waren we al van plan.’
‘Mooi. Hij kan er zo’n mooi verhaal bij houden. Je krijgt het mee, om het na te kunnen lezen. Jullie zullen daarin nog net niet op jullie donder krijgen, maar als jullie het volhouden zal hij jullie ook prijzen. Nou ja, als jullie het niet volhouden wordt er niet getrouwd.’
Johnny grinnikte.
‘Het kan mij niet schelen of ik op mijn donder krijg, als ik maar met Renita kan trouwen.’
‘Ja, natuurlijk. Maar het hele dorp hoort het. Mark vertelt precies wat hij nodig vindt, wat iedereen mag weten.’
‘Als het maar niet eh vervelend voor Renita is.’
‘Dat ligt aan haar gedrag, tot die tijd.’
‘Dan komt het goed. Het gaat geweldig. Ze praat nog wel eens wild en verlangend over wat we gaan doen, maar ze heeft er geen moeite meer mee om tot de juiste tijd te wachten.’
‘Fijn. Ga nu maar slapen.’
‘Ja, welterusten.’
 

Verslag thuis

‘Hoe was het gisterenavond, tante?’
‘Onbeschrijfelijk gezellig, Johnny. Ik snap dat iedereen daar graag komt. Zo’n fijne combinatie van fijn praten en fijn eh voelen. Het was een beetje raar, om voor de Manor, dat grote huis, onze fietsen naast een Rolls te parkeren. Thomas deed open. Wat een figuur, zeg. Hij deed oud Engels, wat je wel eens op TV ziet. Goedenavond, mevrouw, meneer. Mag ik u voorgaan?’
‘Hij is een heel goede butler en privé erg aardig. Daar is een beroemd verhaal over. Oom Mark kwam met zijn vrouw, Simone, en hun kinderen hier voor het eerst op bezoek toen de kinderen negentien waren. Thomas was toen nog chauffeur, hij heeft ze van het vliegveld gehaald en later weer weggebracht. Toen oom Mark hier woonde kwamen de kinderen op bezoek. Die waren toen getrouwd en Thomas was butler geworden. De eerste keer dat ze elkaar in het zwembad ontmoetten zei Thomas, inmiddels hebben jullie vast gehoord of gelezen, dat wij Engelsen vaak wat stijver zijn dan Amerikanen.’ [Ook het Engelse ‘stiff’ heeft meerdere betekenissen]
Ze grinnikten.
‘De meisjes controleerden dat natuurlijk zo uitgebreid, dat hij ze moest stoppen. Toen vroeg er één, Tamara, drie keer drie, zoals bij ons? Nee, zei die, zes keer zes.’
‘O. Is hij dat, met die onzichtbare maar wel voelbaar grote ballen?’
‘Ja. Het is erfelijk, Tom heeft ook van die grote.’
‘Die kom ik vast ook nog wel eens tegen. Wat een mooie hal, zeg. Thomas wees ons op het portret van Simone. Met het lint van Liz ernaast. Maureen ontving ons in de kleedkamer. Ze had een badjas aan. Ze zei, ik ben Maureen, dat weten jullie vast wel, van de camping. Trek jullie zwemkleding maar aan.’
Johnny grinnikte.
‘Ze had kennelijk weer eens een lollige bui.’
‘Ja. Ik zei, die hebben we niet. Die hebben we thuis niet nodig, bij het meertje niet, we dachten hier ook niet. Maureen grinnikte en zei, de mijne ziet er zo uit. Ze trok de badjas uit, hing die op en draaide zich weer naar ons toe, helemaal bloot. Ik zag paps pikkie in zijn broek vooruit komen. Toen we ons uitgekleed hadden keek Maureen belangstellend naar de stijve van paps. Je mag er wezen, zei ze. Ze nam ons mee naar binnen. We kwamen langs John en zeiden hem gedag. Toen moest ik naast Mark op zijn stretcher gaan zitten, paps naast Renee. Zijn mond stond een beetje open, van verbazing over die grote blote borsten voor zijn neus. Mark begon over je te praten, Renita, hoe jullie elkaar ontmoet hadden.’
‘Ja, zo slim is hij wel. U zat vast net zo als ik, met gekruiste benen. En vast al vrij snel voelde hij aan uw doos.’
‘Hij zei, ik mag jouw rode haartjes ook wel strelen, hè? Nou, hij kan er wat van. Hij streelde er een paar keer over, nam toen mijn doos in zijn hand. Al na een keer strelen voelde een vinger over mijn gleuf strelen, even later er ook net in. Een vreemde combinatie van erg grondig en heel lief. Hij stopte voor ik het te lekker vond worden.’
‘Ja, hij heeft een goed gevoel en een goede timing.’
‘Ja, en inderdaad een dikke pik. Half stijf al. Hij zei, je kijkt zo, pak hem maar. Je hoeft niet te aarzelen, zoals Renita in het begin. Tjonge, hij liet me doorgaan tot die recht omhoog stond.’
‘Gelijk meer gedaan dan vasthouden, dus. Beetje brutaal, mams.’
‘Hij glimlachte steeds, anders was ik wel eerder gestopt. Wat een dikke paal. Maar Renee zei dat ze er geen moeite mee had. Toen vroeg hij of hij mocht voelen of ik ook van die strakke borstjes had. Ik kon geen nee zeggen. Hij pakte er één in iedere hand. Ik werd bijna jaloers op Renee. Weer zo grondig en heel lief. Waarmee ik paps niet tekort wil doen, als je van elkaar houdt is het toch fijner. Aardig strak, zei Mark. Ik zag dat paps het ook fijn had, hij had ook een borst in iedere hand. Nee, op iedere borst een hand. Zijn stijve stond recht omhoog, Renee streelde hem en had zijn ballen in haar andere hand.’
‘Lekker, paps?’
‘Het was ook zo’n vreemde combinatie van niet zo opwindend, erg grondig en heel lief. Zulke grote borsten vind ik niets voor dagelijks gebruik, maar het was interessant om er een keer mee te spelen.’
‘En met haar doos?’
‘Daar ben ik pas in het water aangekomen. Ook aan die van Maureen. Allebei duwden ze, toen ik ze even over hun doos en gleuf gestreeld had, een vinger van me iets naar binnen. Tja, wat ze graag willen is me nu duidelijk. Ze streelden mij ook lekker, niet te opwindend, behalve een beetje door Renee.’
‘John zei heel lief, dank je wel, toen ik hem gestreeld had. Hij masseerde bij mij niets, voelde alleen overal voorzichtig aan. Ook wel eens grappig. Weer op de kant hadden alledrie de mannen een stijve. Geen een gebruikte een handdoek. Het was geeneens storend, vond ik. Heel natuurlijk.’
‘Vond ik ook. En fijn om zo rustig naar mooie blote vrouwen te kunnen kijken, die niet krampachtig hun benen tegen elkaar houden. Ik wilde niets met ze, maar ik bleef een stijve houden van het kijken naar zes lekkere borsten en drie mooie gleuven. Fijner dan 's avonds bij het meertje, omdat daar ook gevreeën en eh openlijk afgetrokken en gepijpt wordt, wat het onrustig maakt. Op zich vind ik vrijen ook een mooi gezicht, als het maar lief gebeurt. Niet als het er wild aan toe gaat, met een hoop gebonk en overdreven gekreun.’
‘Nee. Mark vroeg of ik het advies, wat hij me in het dorpshuis gegeven had, opgevolgd had. Ik zei, ik heb het volledig uitgevoerd, met de maar al te graag meewerkende Brian. We hebben veel plezier gehad en er het maximum uitgehaald. Aan plezier en bij Brian.’
‘Mams, het is me opgevallen, dat iedereen beroemde uitspraken bijna letterlijk uit zijn hoofd kent.’
‘Omdat Tamara de meeste zo mooi in haar krantje schreef, Renita. Als er iemand twijfelt over een uitspraak, zoekt hij die nog een keer op of vraagt het bij anderen na. Wij hebben de krantjes al een keer bekeken, doe het nog maar een keer samen met Johnny.’
‘Ja, leuk.’
‘Daarna zijn we over jullie gaan praten. Ze zijn erg tevreden over je, Renita. Vooral omdat je je niet passief opgesteld hebt, maar veel gevraagd hebt. En je niet stug aan je voornemens en principes gehouden hebt, maar die aangepast hebt toen je wat verstandiger werd, door alles wat je daar opstak. Ze vonden het ook fijn, Johnny, dat je op tijd ophield met alles voor je uit te schuiven, met je, we zien wel, en ging proberen orde op zaken te stellen. We blijven het jong vinden om te trouwen, maar jullie krijgen de benodigde toestemmingen. Natuurlijk onder de twee bekende voorwaarden. Geen voorschot, geen gevrij dus, totdat jullie getrouwd zijn. En de belofte dat Renita haar school afmaakt.’
‘Dank u wel. Ik beloof allebei, ook namens Johnny. En dank u wel voor de hulp.’
‘De meeste hulp heb je op de Manor gekregen, ik denk, dat ze verwachten dat jullie hun daar een keer na jullie huwelijk voor bedanken.’
‘Dat gaan we doen. Oom Mark heeft verteld, hoe trots hij en Simone waren, toen hun kinderen na hun eerste twee echte vrijpartijen kwamen vertellen hoe het gegaan was, inclusief de ontmaagdingen. En dat ze het altijd fijn gevonden hebben, tante Renee ook, om mee te mogen genieten van verhalen van andere al of niet pas getrouwde stellen. Johnny en ik hebben er al veel gehoord. We vonden het ook fijn om het van onze ouders te horen. Het schept een betere, fijnere band. En niemand vind het vreemd dat we niet op huwelijksreis gaan, dat doet bijna niemand, ze hebben het hier al fijn genoeg. Ergens anders moet je de meeste tijd aangekleed zijn, terwijl je dan extra van elkaars moois wilt genieten.’
Jenny grinnikte.
‘Ik geloof, dat ik me pas na een week aangekleed heb om boodschappen te halen. Het meest drinken, eten deden we niet veel. We hadden andere honger. Vaak brood met een gekookt of gebakken ei, dat ging snel en eieren schijnen goed te zijn voor de zaadproductie. Er is normaal meer dan genoeg voor de voortplanting, maar voor de pret zou het bij de meeste mannen wel het dubbele mogen zijn, vooral in het begin.’
‘En gisterenavond, Jenny.’
‘Vond je drie keer niet genoeg? En vanmorgen vroeg alweer?’
‘Nee. Jij?’
‘Na die derde keer ben ik in slaap gevallen, het was hartstikke laat. Vanmorgen werd ik pas goed wakker toen ik klaar kwam. Duwde je hem er al in toen ik nog sliep?’
‘Je was een beetje wakker, alleen je gleuf helemaal. Een middagslaapje vandaag zou niet gek zijn. Ik zie nog steeds die drie mooie blote vrouwen voor me.’
‘Goed. Ik zie ook nog steeds drie stijven voor me. Die andere twee zien maar wat ze doen, ik wil de jouwe wel, voor ik bij dat middagslaapje in slaap val. Wat grinniken jullie?’
‘Het is mooi om te horen.’
‘Eigenlijk sorry, jullie mogen nog niet.’
‘Vrijen niet, maar scharrelen wel. Zullen we naar boven gaan?’
Dat deden ze.

Bij het meertje

‘Johnny, nog een maand, hè?’
‘Hopelijk niet langer. Ik wil onderhand erg graag met je vrijen.’
‘Het kan doorgaan. Ik heb geen last van de pil. Ik heb al twee strips gehad. Je weet, ik houd evengoed een pauze van een paar dagen in de maand, maar ik laat je dan op één of andere manier wel lozen. En jij kan een keer extra met mijn borsten spelen.’
‘Zo?’
‘Johnny, dat mag hier niet.’
‘O, nee. Nou, moet je me ook niet zo duidelijk je gleuf laten zien. Ga eens zitten als een dame, niet als een pornoster.’
‘Hé, hoe weet je hoe die zitten?’
‘De jongens uit de stad op school laten wel eens een blaadje zien. Die vinden dat prachtig, dat kan ik me wel voorstellen, die zien nooit een helemaal bloot meisje. Die friemelen hooguit onder de kleding en kunnen zelden lozen. Maar ik ben beter gewend. De meiden in ons dorp zijn mooier dan de meiden in de stad of in die blaadjes. Niet knapper, maar mooier. En mooier gebouwd. Mooie rechte gleufjes, zoals de jouwe. Op een enkele uitzondering na, in die blaadjes is het andersom. De meeste hebben een eh wat golvende, wat rommeligere gleuf.’
‘Ik weet wat je bedoeld, er zijn me er hier een paar opgevallen. Ik dacht, ach, dat voelen die jongens toch niet, ze willen er toch snel in.’
‘Ik heb er vroeger wel gestreeld en gevingerd, ik voelde het inderdaad niet. Ik denk, dat die toch wel precies om een stijve passen. Hij, of zij, ik bedoel, dat gleufje zal toch iets uitgerekt moeten worden, van recht rond worden, dan verdwijnen die plooitjes wel.’
‘Ja, vast. Zou het bij mij wel gaan?’
‘Ik heb niet voor niets een lenig figuurtje uitgezocht.’
‘Dat kon je vast niet al zien toen ik drie was.’
‘Jawel, aan je lopen, huppelen. Maar nog beter toen je negen was. Je deed radstanden. Met je benen uit elkaar. Hallo, hier is mijn blote gleufje, ik houd hem lenig, er moet later de pik van een stevige jongen in.’
Ze giechelde.
‘Dat dacht ik pas bij het meertje, toen ik je voor het eerst bloot zag. En nog meer, toen ik voor het eerst je stijve zag, op mijn kamer. Ik werd niet bang, hooguit een beetje bezorgd, ik wist toen al dat je voorzichtig met me zou doen.’
‘Ja, dat ga ik doen, heel voorzichtig.’
‘Met vingeren was je nooit té voorzichtig.’
‘Nee, maar daar had ik ervaring mee. Met vrijen niet. Die begin ik pas over een maand te krijgen. Geen minuut eerder.’
‘Denk je dat ik eerder zou willen?’
‘O. Nee, dat bedoelde ik niet, ik bedoelde, geen minuut eerder, helaas.’
‘Ik wil al lang niet meer eerder. Hoe dichterbij het komt, hoe makkelijker ik het vind om te wachten.’
‘Je hebt er te vaak aan gedacht.’
‘Waar moet ik dan aan denken, als ik je pikkie zie?’
‘Tja. Als ik jouw gleufje zie, ga ik aan vingeren denken, niet aan vrijen. Dat scheelt al.’
‘Je krijgt weer een stijve. Ga je mee het water in? Dan is het niet voor niets.’
‘Ja, fijn. Voor niets? Ik krijg meestal een stijve van je, maar ik krijg ook graag een stijve vóór je. Al zou je er alleen maar naar willen kijken. En als ik in de Manor een stijve krijg, van naar al die mooie borsten en gleuven kijken, of als ze in zwembad daar mijn pikkie strelen tot ik er één krijg, geniet je daar ook van mee. Je gunt me dat, en die meiden, ik gun jou ook om lekker te voelen en bevoeld te worden. Je doet nu helemaal mee, hè?’
‘Met voelen wel, zo veel ze aankunnen. Maar ik wil niet dat ze verder dan een half vingerkootje in me voelen. Meer vind ik op vingeren gaan lijken. Meer mag alleen jij doen, met je vinger en over een maand mag je met je stijve erin met me vrijen.’
‘We spelen nu veel vaker dan één keer in de week, daar ben ik heel blij mee, maar ik verheug me er erg op. Ik ben erg benieuwd.’
‘Ik ook. Ik speel nu niet alleen omdat ik het zo lekker met je vind, ook om je op gang te krijgen. Over een maand gaan we het nog vaker doen. Ik wil heel veel zaadjes van je.’
‘Laten we gaan oefenen. Ik, of er iets in je gleufje kan, jij, of je er zaadjes bij me uit kan krijgen. Heb je al kriebels?’
‘Ja, nogal. Rennen.’

Laatste keer bíj elkaar

‘Lekker, weer bloot tegen elkaar. Wat loosde je veel.’
‘Ik dacht, volgend weekend, nee, vrijdag al, met jou in mijn armen en mijn stijve helemaal in je gleufje, lekker er op los spuiten.’
‘Ja. Spannend. Johnny, ik houd je stijve wel eens in mijn mond. Niet lang genoeg, hè?’
‘Dat bepaal je zelf.’
‘Er drong laatst wat tot me door. Ik eh heb gemerkt, dat als ik het doe, je pikkie een andere smaak heeft als je die avond al een keer geloosd hebt, dan wanneer je dat nog niet gedaan hebt.’
‘Tja, er zullen wel wat zaadjes achterblijven, er niet uitgespoten worden. Die zal je proeven. Vóór ik naar bed ga, ga ik meestal onder de douche en maak mijn pikkie ook schoon. Dat blijft hij wel een tijdje. Natte dromen krijg ik natuurlijk niet.’
‘Nee. Ik ben onderhand wel aan die smaak gewend. Zal ik je straks tot je weer een kleintje hebt in mijn mond verwennen?’
‘Graag, lieverd. Maar direct stoppen als het tegenvalt. Een paar klodders is wat anders dan een paar zaadjes.’
‘Ik heb geoefend, een glas water zo snel mogelijk wegwerken. In het begin verslikte ik me een paar keer, nu niet meer.’
‘Wat ben je weer lief bezig. Of is het een schoolproject?’
Ze giechelde.
‘In de stad, zeker. Nee, daar zijn ze te preuts voor. Er zijn er ook weinig in mijn klas die naar het meertje komen. De rest denkt er niet over om zich in hun blootje te vertonen. Ik zeg maar nooit iets, van mij hoeven ze niet te komen. Ik denk wel eens, een meisje uit het dorp zou op school een jongen kunnen vragen om naar het meertje te komen. Of andersom. Wil of durft die niet? Gelijk afgebrand. Zeg, waarom vroeg jij me toen?’
‘Wat bedoel je?’
‘De eerste keer dat je bij me thuis kwam, vroeg je bij het weggaan, kom je een keer 's middags bij het meertje?’
‘Om verder kennis met je te maken, natuurlijk.’
‘Kon dat bij me thuis niet?’
‘Pestkop. Het was niet om je bloot te zien, maar op ons gemak te kunnen praten. Dan hoefde ik niet te wachten tot je me weer mee naar binnen vroeg, al zou ik dan vast weer een kusje krijgen. Bij het meertje zit je veel gezelliger.'
‘En bloot.’
‘Daar ging het me niet om, ik zag genoeg bloot. Ik was maar een beetje nieuwsgierig naar hoe je veranderd was sinds je negende. Het ging jou toch ook hoofdzakelijk om verder kennis te maken?’
‘Ja, hoofdzakelijk. Ik dacht toen nog amper aan seks.’
‘De keer erop, op je kamer, wel. Toen wilde je me helemaal bloot zien mét een stijve.’
‘Ja. Ik wilde verder kennismaken, maar eerst alleen kijken. En daar van bijkomen. Waarom zei je er achteraan, je mag vast elke dag, behalve woensdag.’
‘Ik twijfelde, je was zo klein. Je bloosde.’
‘Dat je dat nog weet!’
‘Dat jij nog weet wat ik gezegd heb!’
‘Ja, je was ineens een beetje eh schuchter.’
‘Omdat ik twijfelde. Ik zei het erbij, om je makkelijker te laten antwoorden, als je nog niet mocht. Nog niet, was genoeg geweest. Of, over een paar maanden.’
‘Ik had best zelf een antwoord kunnen verzinnen.’
‘Ik kende je nog niet goed genoeg om in te kunnen schatten hoe ik je in problemen zou kunnen brengen, met mijn vraag, om bij het meertje te komen. Ik vond het een moeilijk onderwerp. Eh de vraag of een meisje al een keer ongesteld is geworden, omzeilen jongens liever.’
‘Ja, dat deed je. Wordt daar op de Manor ook niet over gesproken?’
‘Hooguit zegt een moeder, ze is een groot meisje. Wie van niets weet denkt dan alleen aan de lengte. Wie oplet ziet ze meer aan jongens komen.’
‘Zeggen ze niets over de jongens?’
‘Dat is overbodig. Zichtbaar genoeg.’
‘Een pikkie, wat een beetje stijf wordt.’
‘Ja. De eerste natte droom, zoals ze dat noemen, beter is, de eerste zaadlozing, duurt dan niet lang meer. Of is al geweest.’
‘De jouwe was de dag na je twaalfde verjaardag, hè? Bij je eerste keer met een meisje in het meertje.’
‘Ja. Een jonger meisje was het misschien niet gelukt. Maar die oudere streelde mijn eikeltje tevoorschijn. Het lijkt me sterk dat een jongen daar niet van klaarkomt. Zeg, mocht je al lang naar het meertje, vóór ik je vroeg?’
‘Waarom wil je dat weten?’
‘Dat wil ik eigenlijk niet weten, het interesseert me niets. Je weet het van mij ook, maar je hoeft geen antwoord te geven.’
‘Eh, een maand na mijn twaalfde verjaardag. Net voor de zomervakantie. Dus een maand of twee. Maar ik denk niet, dat de groei van eh het binnenwerk van een meisje rechtstreeks gekoppeld is aan de groei in de lengte.’
‘Dat weet ik ook niet. Binnenwerk! Eierstokken, eileiders, baarmoeder, vagina, ofwel gleuf, kleine schaamlipjes, grote schaamlippen.’
‘Waarom noem je dat op?’
‘Voor het geval dat je daar niet over durft praten.’
‘Poe. Stop maar met proberen me makkelijker te laten praten. Ik aarzel soms even, maar bij jou houd ik me dan niet in. Ik bloosde toen omdat het zo onverwacht was. De eerste keer, en de laatste, dat iemand, een jongen nog wel, me via een omweg, maar eigenlijk rechtstreeks, vroeg of ik al een groot meisje was. Wat had je gezegd, gedaan, als ik, nog niet, gezegd had?’
‘Ik had dan waarschijnlijk gezegd, dan kom ik graag vaker op je kamer, om verder kennis te maken. En voor kusjes.’
‘Ja, dat gaat bij het meertje amper. Waarom eigenlijk?’
‘Omdat je bij kussen de neiging krijgt om je handen niet thuis te houden. In het water mag het wel, maar dat wordt niet veel gedaan. De meesten doen liever wat en kijken naar wat ze doen.’
‘Van de meiden snap ik dat. Van jongens?’
‘Ik kan alleen maar voor mezelf spreken. Ik hoefde niet te zien wat mijn vinger deed, dat ging blindelings. Ik keek naar het gezicht van de meisjes. Om te zien hoe ver ze waren. Of ik langzamer of sneller moest eh porren om ze lekker te laten komen.’
‘Lief van je. Bij mij kijk je soms wél graag wat je vinger doet.’
‘Tja, op bed kan dat. Ik kijk graag als ik je lipjes streel. Er over en er net in. Ik vind het raar dat ze dat nog steeds schaamlippen noemen. Pretlipjes of zo zou beter zijn. Als ik verder ga kijk ik toch naar je gezicht. En ik let natuurlijk op je zuchten, kreunen, hijgen en op je krampjes, schokken.’
‘Je deed, doet er veel voor.’
‘Ik hoopte ook met aandacht behandeld te worden. Ik gaf meiden, naderhand, in gedachten, een cijfer. Dat ging van een vijf tot een negen. Een vijf, als ze het op z’n snelst deden, om er vanaf te zijn.’
‘Ze hoefden toch niet?’
‘Eigenlijk niet. Maar meiden willen niet uit het water komen naast een jongen met een stijve. Dan worden ze daarna minder gevraagd.’
‘Natuurlijk. Maar dan hadden ze niet het water in moeten gaan.’
‘Ach, ze mogen toch, net als jongens, alleen het water ingaan om af te reageren, hun kriebels kwijt te raken? Jongens willen best een meisje vingeren, als ze hem heeft laten lozen. Als meisjes het met aandacht bij me deden kregen ze een negen. Jij hebt het nooit gedaan om af te reageren, hè?’
‘Nee. Als ik je niet zag maar aan je dacht kreeg ik het warm, geen kriebels. Bij het meertje krijg ik ze vlak voor we in het water gaan. Dan duurt het niet lang voor je me er heerlijk vanaf helpt. Hier is er meestal geen tijd voor me om kriebels te krijgen.'
‘Zou je dat willen? Eerst langer praten?’
‘Dat kan ik niet. Als jij niet vrij snel bij mij begint, wil ik je stijve en ballen voelen, je klaar laten komen, je zien spuiten, genieten. Heb ik een tien?’
‘Tien? Nee.’
‘Nee? O. Wat dan?’
‘Een twintig.’
‘Pestkop.’
‘Je kan een dertig krijgen, als je doet waarover je begon.’
‘Eh ja. Nog even. Wat krijg ik, als we gaan vrijen?’
‘Vast al gauw een honderd.’
‘Heb je daar zo’n verwachting van?’
‘Ja. Van jou wel. Ik zal zelf niet zo slecht zijn, maar ik denk dat ik nog wel wat moet leren. Jij krijgt wat anders, wat groters in je gleufje, maar ik moet me heel anders gaan bewegen. Dat heb ik pas één keer een beetje geoefend, in je hand rijden.’
‘Ik wil ook leren. Niet alleen stilliggen en jou laten bewegen.’
‘Nee, dat verwachtte ik al niet. Vandaar dat ik honderd zei. Je gaat ook dan je best doen, alles uitproberen, me vragen hoe je het doet, enzovoort.’
‘Daarom kijk ik er ook naar uit. Omdat ik dan mag doen, vragen, zeggen wat ik wil. Zelfs hóe ik het wil, hè?’
‘Natuurlijk. In alle standjes. Ter verhoging van de gezelligheid.’
‘Standjes! Gezelligheid! Mams zei, soms waren je vader en ik zo woest, dat het bijna bij de wilde beesten af was.’
‘Dat wilde mag je me leren. Dat durf ik niet, dat weet je wel.’
‘Ja, lieverd, na een tijdje leer ik je het wel. Als je pikkie er tegen kan.’
‘We zien wel. Mmmm. Alsjeblieft.’
‘Vol?’
‘Dat gaat wel. Lieverd, ik wil graag dat we zo veel mogelijk samen blijven doen wat we fijn vinden. Ik heb je al een paar keer klaargelikt, dat vond ik fijn. Jij ook, je kwam lekker klaar. Ik wil graag dat je me een keer zo veel mogelijk met je mond verwent. Niet als tegenprestatie, als je het niet fijn vindt hoeft het daarna niet meer. Als ik niet kan wil ik je toch af en toe klaar blijven likken. Maar je gaat het graag doen, hè? Voelen dat ik spuit en je al wat van me binnenkrijgt?’
‘Ja, lieverd, het is een beetje alsof je dat in mijn gleuf doet.’
Ze nam zijn stijve in haar mond en begon met strelen. Halverwege de aanloop stopte ze één keer even, om naar zijn eikel te kijken.
‘Je kan er al een beetje beter tegen als ik je eikeltje lik, hè? Ik hoop dat hij in mijn gleuf ook bloot wordt en ik hem nog lekkerder kan strelen dan nu.’
‘Mmmm.’
Aan het eind zorgde ze ervoor dat zijn eikeltje weer ingepakt werd. En ging ze even haar mond omspoelen, voor ze weer naast hem ging liggen.
‘Ohh, wat fijn, lieverd.’
‘Ja. Grote klodders.’
‘Geen probleem?’
‘Nee, viel me mee. Door alle voorbereidingen. Ik vond het heel fijn, lieverd, om je niet te zien, maar zo vaak voelen spuiten. Nog net op tijd, als we gaan vrijen komt het er voorlopig niet meer van. Maar als ik het eerder gedaan had, had ik er moeilijkheden mee gekregen. Dit was veel beter dan ze echt kwijt te raken, in het water, in een handdoek, in het afvoerputje van de douche. Maar ik dacht, ik krijg hem er maar half in.’
‘De rest en mijn ballen streelde en masseerde je ook lekker. Ik vond het fijn dat je mijn zaadjes wilde hebben. Je deed het geweldig. En je zoog eraan, aan het eind, alsof je nog meer wilde hebben.’
‘Of ik wel alles had. Je produceert genoeg, lieverd, drieëneenhalf of vier klodders. Vast later ook genoeg voor me om er zwanger van te raken. Hoeveel kinderen wil je?’
‘Eh een jongen en een meisje. Als jij er meer wilt blijf ik mijn best daarvoor doen. Jij?’
‘Ook een jongen en een meisje, in ieder geval. Met niet te veel tussenruimte. Verder zien we wel.’
‘Fijn. Herinner je je het verhaal van oom Mark over zijn eerste vrouw, Vivian? Die zei jarenlang, ik heb in mijn hart geen ruimte voor kinderen. Mijn hart zit overvol met jou. Ik ben blij dat jij daar niet zo over denkt.’
‘Met alle respect, ik heb ook niets tegen oom Mark gezegd, dan had ze maar een klein hartje. Herinner je wat tante Renee zei? Die hield van haar eerste man en Mark anders, maar net zoveel. Ik heb in mijn hart geen ruimte voor een andere man, twee of meer tegelijk gaat niet. Wel voor kinderen, omdat ik daar net zoveel, maar anders, van zal gaan houden. Het voelen in de Manor is gezellig, het lijkt soms de hoofdzaak, maar dat is het niet. Bij het praten lijkt het hoofdzakelijk om seks te gaan, maar ik heb echt veel opgestoken, omdat er zo veel levenswijsheid in verstopt zat. Uiteindelijk, als je van elkaar houdt, overdag fijn met elkaar om kunt gaan, wat we op de camping ongetwijfeld gaan doen, en 's avonds en 's nachts en overdag tussendoor vaak en lekkere seks hebt, fijn vrijt, wat wil je dan nog meer?’
‘Vast nog meer vrijen. O, lieverd, wat mooi. Oom en tante en je ouders zouden moeten horen hoe verstandig je bent geworden.’
‘Het komt meer uit mijn gevoel dan uit mijn verstand. Mijn hart mag vol zijn, mijn gleuf wil het ook zijn, met je stijve. En met veel zaadjes. Nou, genoeg. Licht uit en onder de dekens.’
Ze deden het.
‘Nog wel wat voelen, kleine jongen?’
‘Natuurlijk. Dat hoort bij bij elkaar slapen. Anders kon ik net zo goed thuis gaan slapen. Oh, wat heb je toch een geweldige borstjes. Net zo vol als je hart.’
‘Ik vind er niets bijzonders aan, maar ik zal een specialist niet tegenspreken.’
‘Goed zo. Ja, ik heb van alles gevoeld, Renita. Maar, om te beginnen, je hebt zo’n mooie maat. Niet alleen om te zien, ook om in mijn hand te houden. Zo mooi bol, met je tepels in het midden. Die hebben ook zo’n mooie grootte. Om te zien en in mijn mond te hebben.’
‘Dank je wel. Doe maar even.’
Hij leefde zich even op een borst uit.
‘Ik was er nog niet. Je borstjes zijn ook zo fijn stevig. De meeste waren wat slapper, sommige kleintjes zo stug als een plank. Zo fijn om die van jou te masseren.’
‘Ja, dat deed je. Nog meer?’
‘Hè, niet zo nuchter. Ik pak die van tante Renee voor de gezelligheid. Ze zijn me te groot, natuurlijk, wel stevig, anders zouden ze gaan hangen, maar eh ze zitten een beetje los. Als ik die van jou masseer, blijven ze op hun plek, maar bewegen toch lekker.’
‘Over nuchter gesproken. Voel eens onder mijn ogen.’
‘Traantjes?’
‘Je vertelt zo lief, zo fijn, zo uitgebreid. Ik ben zo blij dat je er tevreden mee bent.’
‘Meer dan tevreden. Ik zou ook wel eens aan de borsten van je moeder willen voelen. Of die ook zo stevig zijn.’
‘Welja!’
‘We komen vast een keer, of vaker, gelijk met je ouders in de Manor. Dan mag je moeder ook aan mijn stijve komen.’
‘Ja, ja. En jij ook aan en tussen haar rode haartjes.’
‘Alleen bij eigen familie wordt er meestal voorzichtig gedaan, niet bij schoonfamilie. Je moeder kan gewoon aangeven hoe ik over en in haar gleuf mag strelen. Ik denk niet, dat je erg in geïnteresseerd bent in de stijve van je vader.’
‘Nee, eigenlijk helemaal niet. Die is voor mams, ik wil de jouwe. Maar om te vergelijken zal ik wel eens voelen hoe groot zijn ballen zijn. En hoe stijf zijn stijve is. Nu wat anders. Johnny, we kunnen denken, we hebben het gered. Zelfs als ik op mijn twaalfde al seks had willen hebben, was het toch de moeite waard geweest om te wachten. Als ik tenminste geweten had dat ik het op m’n vijftiende met jou mocht.’
‘Je weet het, als je op je twaalfde al seks had willen hebben, had je een ander moeten zoeken. Pas na je veertiende begon ik het langzamerhand te willen. Dat wil zeggen, met jou. Vanaf mijn twaalfde dacht ik, als ik een meisje, hoe oud ook, tref wat seks wil hebben, doe ik het. Maagd blijven zei me niets. Maar het gebeurde nooit. Toen jij in mijn leven kwam ben ik zo gauw mogelijk met andere meiden gestopt.’
‘Dat vind ik nog steeds heel lief van je.’
‘Ach, afgezien van dat ik steeds meer om je ging geven, ik wilde jouw schattige kleine handjes aan mijn pikkie tot we meer, alles, zouden gaan doen. En na de eerste keer was ik er aan verslaafd. Je wist al gauw of ik snel wilde lozen of er lang van wilde genieten. En jij genoot meer van je klaarkomen dan die andere meiden.’
‘Vast omdat je bij mij meer je best deed. Doe het nog eens?’
‘Wat ben je een lekker heet meisje.’
Hij pakte haar tussen haar benen.
‘Ja, stook mijn vuurtje nog maar meer op. Vrijdag nog meer.’
‘En met beter gereedschap dan een vinger, die nu je lipjes gaat strelen, tot je vraagt om meer.’
‘Je bent me altijd net iets voor. Ons vrijen zal best ook fijn gaan, alles steeds op tijd.’
‘De eerste keer ben ik waarschijnlijk te snel.’
‘Ik zal je donderdag in het meertje helemaal leeg laten spuiten, dan ben je vrijdag niet zo vol. Ohhhh, Johnny.’
‘Kom maar lekker.’
Dat deed ze.
‘Ohh, Johnny, als ik niet wist, van horen zeggen dan, met het met een stijve nog lekkerder moet zijn, was ik hier erg tevreden mee geweest.’
‘Ik heb het eigenlijk altijd met mijn betere gereedschap willen doen. Maar ja, zo losbandig leven we hier niet.’
‘Had je dat gewild, vanaf dat je een stijve kon krijgen die in alle gleuven duwen die je tegenkwam?’
‘Het zou vast wel lekker geweest zijn om vaak te lozen, maar ik denk, dat dat gaat vervelen. Alleen niet met iemand waar je van houdt. Die het niet erg vindt dat het de eerste keer op een dag hoofdzakelijk is om te lozen.’
Ze grinnikte.
‘Dat is vrijdagavond voor het laatst. Daarna krijg je de kans niet om vol te raken. Je zal vaker leeg zijn.’
‘Wil je zo vaak?’
‘Vast wel. Ik wil nu al vaak, vrijen moet nog lekkerder zijn, dan zal ik nog vaker willen.’
‘Tja, ik vast ook.’
‘Nu? Handdoek er omheen? Even voelen. Je zei net, ik ben lekker leeg, maar je hebt alweer een stijve.’
‘Ja, van je lekkere lijfje. En van je gezucht en gekreun.’
‘Dat gaat vanzelf. Zo, ingepakt. Nu jij. Ik houd hem vast, rijd maar lekker tegen me op alsof je in mijn gleuf zit.’
Hij zuchtte en kreunde even later ook. Daarna vielen ze in slaap.

De bruiloft en daarna

‘Lief bruidspaar, beste ouders, familie, overige aanwezigen, van harte welkom. Ik verwelkom ook de vertegenwoordiger van het kabinet van Hare Majesteit de Koningin, die de koninklijke toestemming voor dit huwelijk is komen brengen. Die heb ik voor me liggen. Ik ben er een beetje trots op, en vast velen in het dorp met mij, dat hij niet getekend is namens de koningin, zoals gebruikelijk, maar door de koningin persoonlijk. Ze waardeert ons dorp nog steeds. Geen wonder, we zijn nog steeds uniek in onze onderlinge omgang. Ik heb ook voor me liggen, de toestemming van de ouders van de bruid, voor het huwelijk van hun minderjarige dochter. En de formulieren met de handtekeningen van de getuigen. Voor de bruidegom, die van Thomas Peterson, voormalig butler en personeelschef van de Wellingten Manor. Voor de bruid, die van Tamara Peterson Hillman, O B E. Daar hoeven we dus de verdere gang van zaken niet voor te onderbreken.
De persoonlijke toestemming van de koningin en de bereidwilligheid van Thomas en Tamara om als getuigen op te treden zijn geen onbelangrijke zaken. Het geeft het bruidspaar ook de verantwoordelijkheid om zich zó te gedragen, dat die drie persoonlijkheden geen spijt van hun handelen krijgen. Hetzelfde geldt natuurlijk ten opzichte van hun ouders. Ik geef het bruidspaar later deze speech, zodat zij die nog eens na kunnen lezen. Ik vind het voorgaande belangrijk, in verband met de jeugdige leeftijd van het bruidspaar, in het bijzonder van de bruid. Ik kom daar straks op terug.
Eerst wat luchtigers, als aanloop. Toen ik hier kwam wonen, lang geleden, vertelde ik Tamara in één van onze eerste gesprekken, dat ik in de States een verhaal, legende of zo iets gehoord had. Een kasteelheer hier had vroeger het recht, nam het recht eigenlijk, om een bruid in haar bruidsnacht bij zich te houden. Ik stelde Tamara, die al gauw zou trouwen, gerust, ik zou dat recht niet nemen, zelfs niet willen.’
Er werd gegrinnikt.
‘Niet dat ze de moeite, beter gezegd het genoegen, niet waard zou zijn, maar uit principe.’
Er werd zachtjes geklapt.
‘Tamara zei, ja, dat schijnt zo, maar er hoort bij, dat de bruidegom tijdig een voorschot nam, en de bruid bij de kasteelheer simuleerde dat dat niet gebeurd was.’
Er werd weer gegrinnikt.
‘Ik heb wel het genoegen gehad om veel bruiden, voor en na hun huwelijk, en anderen die het willen worden, in natura, naturel, te zien. En nog bijna dagelijks familie en vrienden, in het bijzonder vriendinnen in alle maten. Mijn vorige en huidige vrouw moedigde, respectievelijk moedigt me ook aan dat vol te houden, in hun eigen voordeel, het houd me eh wakker.’
Er werd weer gegrinnikt.
‘Alle bruiloften zijn natuurlijk bijzondere, plezierige gebeurtenissen, maar ik heb toch, wat ik vind, een paar speciale meegemaakt. Allereerst die van Thomas en Tamara. Niet alleen, omdat ze beide nog niet zo lang bij me in dienst waren, ook gezien hun lange en bijzondere verkering. Hun record zal niet verbroken worden, tot Tamara’s paradijsje er niet meer is. Maar het verdwijnen daarvan lijkt me uitgesloten, praktisch het hele dorp, van heel jong tot vrij oud, geniet van het gebruik van die unieke plek. Het tweede bijzondere huwelijk vind ik dat van Ryan en Susan.’
Mark keek de zaal rond.
‘Ja, ze zijn hier ook. Tja, Susan, had je vast ook gewild, hè, op je vijftiende trouwen? Je hebt er in ieder geval aan meegewerkt dat dit stel hier nu staat. Ik kom daar straks ook op terug. Je huwelijk met Ryan was het eerste wat ik mocht laten sluiten. Met dat laten bedoel ik, jullie hebben het zelf gesloten, wat ik toen ingevoerd heb, ik heb het alleen officieel vastgelegd, als gemachtigd vertegenwoordiger van de overheid. De bruid was toen aan de jonge kant, zeventien. Dit wordt, wat ik vind, mijn derde speciale huwelijk. De bruid is nog jonger, vijftien. Waardoor ze die bijzondere toestemming nodig had. De aanvraag daarvoor heb ik van harte ondersteund. Omdat ik haar tijdens haar verkering heb zien veranderen van een beetje onbesuisd meisje tot één die verantwoorde beslissingen kan nemen. Ook gezien de ondersteuning daarbij door haar toekomstige echtgenoot, die steeds tijdig ophield met alles voor zich uit te schuiven en orde op zaken stelde, heb ik hem bij mij in dienst genomen, als toekomstig campingbeheerder. Geleidelijk gaat hij de camping van zijn vader overnemen, die kan dan met pensioen. De bruid neemt het geslaagde voorbeeld van Susan over. Ze gaat ook haar school afmaken en gaat, op haar achttiende, haar echtgenoot helpen en neemt geleidelijk het werk dat de moeder van de bruidegom dan nog doet over. Die kan dan ook volledig met pensioen. John en Maureen blijven op de camping wonen en kunnen de nieuwe, voor hun taak vrij jonge beheerders wat begeleiden.
Tussendoor, ik wil twee zaken niet onvermeld laten. Met bij mij in dienst nemen bedoel ik, bij de familie Wellingten in dienst nemen. Bij het in dienst nemen van personeel en andere gevoelige beslissingen werd ik vroeger geadviseerd, voorgezegd vaak, door mijn vorige vrouw, en na haar voortijdige overlijden al gauw door mijn huidige vrouw. Ze hebben beide altijd, door hun mensenkennis, mij steeds voortreffelijk personeel aan laten nemen. Die werden snel onze vrienden. We vertrouwen erop, dat we ons ook deze keer, met dit jonge stel, niet vergissen. De camping en het meertje blijven vast meetellen voor de prijs voor het mooiste dorp, die we jaar op jaar krijgen. Sommige van mijn personeelsleden zijn niet zo gediend van bedankjes, maar het mag best nog eens vermeld worden, dat het overmatige succes van de camping, ook op financieel gebied, te danken is aan het ontwerp van Tamara en het onderhoud en de service door John en Maureen.’
Er werd geapplaudisseerd.
‘Voor de duidelijkheid, de camping financiert ook het onderhoud van het meertje, de sportvelden, en, sinds kort, het regelmatig vegen van de straten.’
Er werd weer geapplaudisseerd.
‘Op het risico af van een berisping, het laatste idee is afkomstig van Tamara. Al is ze met pensioen, ze kon het weer niet laten. Ze was zo verstandig om het zelf niet te regelen, dat hebben mijn kinderen gedaan. De jongens doen trouwens bijna al het werk wat ik eerder deed, ik doe alleen nog de dingen die ik fijn vind, zoals dit huwelijk. En van bepaalde aspecten van de natuur genieten, natuurlijk.’
Er werd weer gegrinnikt.
‘De meiden runnen, zoals bekend, maar toch noemenswaardig, met hulp van veel vrijwilligers het bibliotheekje en een oppascentrale. Nu, als inleiding voor wat anders, over het meertje. Ik heb laatst contact opgenomen met een psycholoog. Hem de plaats en de openingstijden van het meertje gestuurd, hem gevraagd om op alle tijden daar een kijkje te nemen en daarna met mij en mijn vrouw te komen praten over de voor- en nadelen van het meertje. Wij hebben daar natuurlijk allemaal ideeën over, maar ik wilde wel eens de mening van een specialist weten. Na zijn komst heb ik hem het ontstaan uitgelegd, dat het paradijselijke idee oorspronkelijk afkomstig was van mijn vorige vrouw Simone, maar dat de tijden waarop de verschillende leeftijdscategorieën aanwezig zijn door de dorpsbevolking zelf ingesteld waren. Uniek, vond hij. Het meest was hij getroffen door de gelegenheid voor de twaalf tot achttienjarigen om kennis met elkaar te maken. Veel beter dan in een disco of iets dergelijks. Met een mooie aanloop voor de jongeren onder de twaalf. En 's avonds de gelegenheid voor een gezellig samenzijn van ouderen, ook met de kans voor de oudere jeugd die nog vrijgezel is om alsnog een partner te vinden. Een nadeel vond hij, dat de kennismakingen aanleiding konden zijn om een voorschot op een huwelijk te nemen. Een voordeel was, dat er veel gelegenheid was om bij zo’n aanleiding die af te kunnen reageren. Een schitterende vondst vond hij het tegen kostprijs ter beschikking stellen van wegwerphanddoeken. ‘s Middags konden die meerdere dagen gebruikt worden, 's avonds konden de ouderen zich wel een eenmalig gebruik veroorloven. Dat er keurig afgerekend werd vond hij getuigen van verantwoor- delijkheidsbesef, net zoals het onderlinge toezicht. Alles opgeteld was er geen aanleiding om iets af te keuren, integendeel, de opzet was aanbevelingswaardig. Tja, dat dachten we al, maar nu is het min of meer officieel. Kunnen we allemaal, ook de koningin, rustig slapen.
Sommige stelletjes doet dat niet. Die met trouwplannen, sommige ook zonder, worstelen vaak met de vraag of ze een voorschot, of meerdere, zullen nemen. Het wel of niet hangt natuurlijk af van opvoeding, karakter, gelegenheid en de tijdsduur tot de bruiloft. Simone huldigde de stelling, wacht tot je huwelijksnacht, dan houd je er de mooiste herinneringen aan over. Lukt dat niet, doe het dan niet zomaar even, maar maak er met z’n tweeën een feestje van. En geniet er daarna zo vaak en veel mogelijk van. Onder familie en vrienden is vaak bekend bij wie het wel of niet gelukt is, maar het blijft natuurlijk de te respecteren beslissing van ieder stel. In verband met de jeugdige leeftijd van dit stel hebben hun ouders, mijn familie, vrienden en ik geprobeerd hun te helpen, alles in goede banen te leiden. Onder andere met een goede carrièrestart en de benodigde toestemmingen voor een spoedig huwelijk.’
Er werd lang geapplaudisseerd.
‘Bij dat onder andere hoorden ook twee voorwaarden. Één waaraan ze tot nu moesten voldoen en één waar ze in de komende drie jaar aan moeten voldoen. Hebben jullie dat, en gaan jullie dat doen?’
Mark keek het stel beurtelings aan. Ze knikten.
‘Fijn. Dan kunnen we verder gaan. Het bruidspaar heeft zich voor deze gelegenheid mooi aangekleed, maar wacht natuurlijk met spanning op het moment dat alles weer uit kan. Ze hebben mij verzocht te vermelden, dat ze, allesbehalve uit kosten- overwegingen, een liefdevol aanbod van Thomas en Tamara aangenomen hebben. De bruidegom gaat gekleed in het trouwkostuum van Thomas. De bruid in het vermaakte, liefelijke trouwjurkje van Tamara. Opmerking van mij daarbij, de helft van de stof bleef vast over.’
Er werd weer gegrinnikt.
‘Ik heb het huwelijk van Thomas en Tamara niet gesloten, het wel meegemaakt. Kort daarvoor hun ontroerende geschiedenis gehoord. Hun gezamenlijk en beheerst optrekken vanaf ongeveer hun tweede jaar. Dit stel kreeg elkaar in de gaten toen zij voor het eerst naar de peuterschool ging, op haar derde. Het bleef, hoofdzakelijk door het leeftijdsverschil, bij wederzijdse bewondering op afstand, buiten de camping. Toen ze, met haar twaalfde, elkaar bij het meertje ontmoetten sloeg de vlam over. En zijn ze echt kennis gaan maken. Tja, de afwezigheid van kleding zal meegespeeld hebben, maar dat is nooit de enige reden om te stoppen met het kennismaken met anderen en het afreageren met behulp van anderen. Daar komt een geestelijke verbondenheid bij kijken. Die willen ze officieel en in het openbaar bevestigen. Hier en nu.’
Mark knikte naar het bruidspaar. Dat stond op, draaide zich naar elkaar en gaf elkaar beide handen.
‘Renita, hierbij beloof ik je, als je man zolang ik leef je als mijn vrouw lief te hebben en bij je te blijven.’
‘Johnny, hierbij beloof ik je, als je vrouw zolang ik leef je als mijn man lief te hebben en dicht bij je te blijven.’
Er werd, behalve een traantje gelaten, ook gegrinnikt.
Ze draaiden zich weer naar Mark.
‘Ondanks een kleine afwijking van de afgesproken trouwbelofte verklaar ik, als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand, dat jullie, Renita en Johnny, nu door het huwelijk verbonden zijn.’
Hij wachtte een paar tellen, voor hij verder ging.
‘Thomas, de ringen, alsjeblieft.’
Thomas kwam naar voren en gaf Johnny een ring. Die deed hem bij Renita om. Daarna gaf Thomas Renita een ring, ze deed hem bij Johnny om. Thomas ging weer zitten.
‘Omhels en kus elkaar, als tweede mondelinge bevestiging van jullie huwelijk. Haast je niet, wij hebben alle tijd.’
Hij wachtte tot het stel uitgekust was.
‘De familie en daarna de overige aanwezigen kunnen nu naar voren komen om het bruidspaar te feliciteren.’

‘Je hebt er weer iets fraais van gemaakt, Mark.’
‘Ach ja, dat krijg je, als je een stel goed kent. Het was niet te gek, hè?’
‘Nee, ik denk niet, dat een pas getrouwd stel het erg vindt, dat iedereen weet dat ze wat moeite hadden om geen voorschot te nemen en elkaar vanavond gaan ontmaagden.’
‘Ik bedoelde het als beloning. Vooral Renita heeft het er bij vlagen moeilijk mee gehad. De ondeugd, dat dichtbij ervan maken. Ik begrijp het wel, Simone en ik heb ongeveer hetzelfde met onze dochter meegemaakt. Ze was uiteindelijk zo trots, dat ze na haar eerste twee vrijpartijen ons alles erover uitgebreid kwam vertellen. Ook dat ze gevoeld had dat ze ontmaagd was. Mijn zoon was natuurlijk trots, dat hij in zijn bruid klaargekomen was na haar ontmaagd te hebben.’
‘Hoop je daar nu ook op?’
‘Op den duur horen we er vast in het zwembad wat over.’
‘Ja, dat wordt vast weer een nieuw, mooi verhaal. Mark, ik heb er nog steeds geen spijt van, dat ik liever wilde dat je dit soort toespraken alleen maakt. Je hebt veel meer stijl dan ik, je knoopt ook veel zaken aan en door elkaar. En je gaat tot het randje, ik zou voorzichtiger zijn, waardoor het toch minder mooi zou worden.’
‘Dank je wel. Jij zou het ook kunnen, hoor, in je eentje. Het is altijd mooier dan van een ambtenaar. Laten we ook het stel gaan feliciteren. En als ze willen bedanken zeggen dat ze dat in het zwembad kunnen doen. Ik zou er niet tegen kunnen, als het kleintje ging huilen, net als Tamara toen.’
‘Ze huilde in het zwembad al.’
‘Ja. Ik was erg ontroerd. Ze was zo overstuur dat ze zichzelf vergat, tegen me aan kwam liggen. Kan je het begrijpen, Renee, als ik toegeef dat ik dat wel vaker zou willen?’
‘Ja. Ik zei toen, normaal doen we niet zo innig, maar met die twee is het wat anders. Ik genoot van jou met Renita en van dat stevige jongetje. Laten we ze maar een prettige nacht wensen.’
‘Onszelf ook?’
‘Niet één, maar alle verdere.’

Zodra Renita haar kamer binnenkwam stopte ze.
‘Wat is dat voor eh podiumpje?’
Voor het voeteneind van het bed stond een soort wedstrijdpodiumpje, niet met drie niveaus, maar met twee.
‘Een grapje, lieverd, ik leg het zo uit. Zal ik je helpen met uitkleden?’
‘Ja, een rij knoopjes op de achterkant. Lief van tante Tamara, hè, om me haar trouwjurk te geven.’
‘Ja, dat kon je natuurlijk niet afslaan. Zoals oom Mark zei, niet uit kostenoverwegingen, het was een liefdevol aanbod van Thomas en Tamara.’
‘Ja, die wilden ook graag dat we geen voorschot namen. Het lukt verder wel, kleed jij je ook maar uit. Hang het pak wel netjes op.’
‘Ja, vrouw.’
‘Officieel, nog niet in werkelijkheid, vind ik.’
‘Daar doen we zo wat aan.’
Toen ze voorzichtig uit haar trouwjurk gestapt was en die opgehangen had, stond Johnny in zijn blootje voor haar.
‘Tjonge, wat heb jij er zin in.’
‘Ja. Hij is nog nooit zo stijf geweest. Het is, dat ik weet dat er nog wat veel mooiers onder dat behaatje en in dat broekje zit, anders zou je het van me aan mogen houden. Nieuw?’
‘Ja. Ik weet dat het maar voor kort is, maar ik wilde geen oud ondergoed onder mijn trouwjurk aan.’
‘Blijf staan, sexy vrouwtje.’
Hij deed haar behaatje af.
‘Wat heb je toch prachtige borstjes.’
Hij legde op één ervan een hand, nam de andere zo veel mogelijk in zijn mond en trok zich, eraan zuigend, terug tot het tepeltje uit zijn mond floepte. Daarna ruilde hij hand, mond en borst.
‘Oh, Johnny, wat lekker. Waarom niet eerder zo?’
‘Ik vermoedde dat het te opwindend zou zijn. Voortaan vooral als je beneden rust nodig hebt.’
Hij trok haar broekje naar beneden, ze stapte eruit.
‘Dat ziet er helemaal opwindend uit. Eerst wat anders.’
Hij nam haar mee naar het podiumpje.
‘Ga eens op het opstapje staan, bovenop.’
Zodra ze daar stond omhelde en kuste hij haar.
‘O. Ik sta op precies de goede hoogte om te kussen. Maar dat kunnen we op bed toch ook?’
‘Ik zei al, het is een grapje. Nu deel twee. Één tree naar beneden.’
Ze deed het. Hij sloeg zijn armen om haar kontje en ging tegen haar oprijden.
‘Hèèèè, lekker. Voor als we zin hebben om het staand te doen.’
Ze maakte zich los en keek naar beneden.
‘Tjonge, je stijve precies tegen mijn doos. Hoe wist je dat?’
‘Je hebt een keer gezegd, ik schaf na ons trouwen wel steltjes aan. Dat werkt natuurlijk niet. Maar ik heb het onthouden. Ik heb, als je de kamerdeur uitging, gekeken hoe hoog je neus en je doos zaten en potloodstreepjes op de deurpost gezet. Ik heb het een paar keer gecontroleerd, om zeker te zijn. Voor mezelf ook streepjes gezet en ze toen opgemeten. Ik heb je vader de maten gegeven en hem gevraagd om dit te laten maken. Het zijn maar een paar plankjes, hoor. Maar als we het willen houden kunnen we het laten bekleden.’
Ze trok zich met haar armen om zijn kont tegen hem aan.
‘Even genieten, zo. Mooie toespraak, hè?’
‘Ja, hij haalde er weer van alles bij. Bestraffend, wat waren we?’
‘Ik was onbesuisd en jij schoof alles voor je uit.’
‘Ja, dus met dat op onze donder krijgen viel wel mee. Het was wel eh opvoedkundig, hè? Onze ouders, getuigen en vrienden niet teleurstellen.’
‘Ja, dat gaan we niet doen.’
‘Zeker niet. Hij nam een mooie aanloop om het uitgebreid over voorschotten te hebben. Tante Tamara niet in haar bruidsnacht willen hebben.’
‘Ja. In zijn toespraken zit ook altijd wat voor het hele dorp. Over het meertje, en zo. En tante Tamara heeft hij na haar bruiloft genoeg bevoeld.’
‘Jou vóór de jouwe al.’
‘Ik liet het graag doen, de eerste keer al. Hij mag het blijven doen, hè?’
‘Natuurlijk. Toen hij aan het bedanken was heb ik even achterom gekeken. Mijn ouders glimlachten en tante Tamara keek boos.’
‘Ach ja. Ze heeft gelukkig haar O B E. Ze had haar speld op, dat zegt toch, dat ze alle dank accepteert.’
‘Ja. Hij had ons trouwen gestopt, hè, als we geen ja gezegd hadden.’
‘Geknikt hadden. Ja, dat had hij. Ik had niet kunnen liegen, Johnny. Niet tegen oom Mark.’
‘Nee. Gelukkig hoefden we het niet. We hebben dit feestje volkomen verdiend. Ik mag je straks met koninklijke goedkeuring ontmaagden.’
‘Ja, onder andere. Ik vind het heel fijn om zo even te praten en je tegen me aan te voelen. Maar ik heb nu wel zin in een beetje actie.’
Hij ging tegen haar aan rijden. Ze maakte zich al weer snel los.
‘Maar goed dat we dit niet eerder gedaan hebben. Ik kreeg zo’n zin om te zeggen, duw hem erin, neuk me.’
Hij grinnikte.
‘Een andere keer maar, ondeugd.’
‘Ja, laat het trapje maar bekleden.’
Ze keek naar zijn stijve.
‘Lekker, die tegen mijn gleuf te voelen. Maar eh, hoe graag ik ook wil, ik word toch een beetje bezorgd. Zou je er wel in kunnen? Hij lijkt me groter, dikker dan ooit.’
‘Als je ooit een kindje krijgt kan dat eruit, al word je dan nogal uitgerekt. Mijn stijve zal je misschien ietsje oprekken, lieverd. Dat moet ook, dan pas je er goed omheen. Misschien moet ik je wat dieper nog iets meer oprekken, om je te ontmaagden. Ik weet niet hoe dat voelt, maar ik wil het graag doen, lieve maagd.’
‘Ik weet ook niet hoe dat voelt. Maar ik wil het ook graag, omdat ik daarna heel vaak met je vrijen wil, zonder vernauwde ingang.’
‘Ik ga natuurlijk voorzichtig met je doen. Als het je te pijnlijk wordt kunnen we pauzeren.’
Hij trok haar weer tegen zich aan.
‘Maar ik verheug me er erg op, om langzaam bij je naar binnen te komen. Je gleuf om mijn stijve te gaan voelen, steeds meer. Met zachte wipjes steeds dieper.’
‘Kan dat niet in één keer?’
‘Dat schijnt niet te gaan, het schijnt altijd zo precies te passen dat het met stootjes moet. Het heet toch ook wel wippen? En het streelt natuurlijk veel lekkerder, bij al die stootjes.’
‘Ja, je vinger al. Daarmee streelde je lief. Maar je stijve is langer, gaat dieper in me, hè?’
‘Ja, lieverd, helemaal. Tot ik met mijn buik tegen je doos zit.’
‘We hebben hier een keer samen gekeken hoe je mijn gleuf streelde, ook een beetje erin. Ik zou je wel bij me binnen willen zien komen.’
‘Dat kan toch? Nu?’
‘Ja, laten we met het feestje beginnen.’
‘Heel graag. Ga, net als je al eerder gedaan hebt, met je benen over de rand van het bed liggen. Ik leg je kussen dubbel onder je hoofd. Kan je zo genoeg zien, denk je?’
‘Ja.’
‘Ik kom eerst voor je zitten. Voor het laatst je maagdelijke gleufje kussen.’
Na haar benen wat uit elkaar gedaan te hebben deed hij het, drie keer.
‘Ben je al een beetje opgewarmd?’
‘Ik ben heet, lieve jongen van me.’
‘Fijn. Ja, straks, na je ontmaagding, ben ik een man. Vast een hele trotse. En gelukkige. En lege. Met een kleintje. Ik kom nu voor je staan, met mijn stijve. Ik ga eerst over je gleufje strelen. Zie je het goed?’
‘Ja. Spannend.’
‘Span je niet te veel. Ontspan je, dan geniet je meer.’
‘Ja, maar het dringt nu pas goed tot me door wat voor dik en lang ding er naar binnen wil.’
‘Niet bang worden. Het wordt heel fijn. Ik ga nu duwen. Hij gaat er vast in als ik op de goede plek druk, al is er niet veel keus. Oeps. Ohhh, ik zit erin. Heerlijk. Zie je, het past. Je gleufje is rond geworden en past precies om mijn stijve.’
‘Ja. Een beetje griezelig, maar wel lekker. Ik voel me niet uitgerekt, maar ik geloof niet dat er een dikkere in gekund had.’
‘Ik hoop niet dat je dat ooit gaat proberen.’
‘Nee, natuurlijk niet. En als die van jou nog dikker wordt, dan maar een beetje uitrekken. Kom je verder?’
‘Ja. Nog een paar wipjes. Ohhh, ik zit er bijna voor de helft in. Wat streelt dat. Even pauze, anders kom ik te snel.’
‘Ja, ik ook. Johnny, het streelt wel honderd keer lekkerder dan je vinger. Wat er zo meteen ook gebeurt, ik zie er naar uit om heel vaak met je te vrijen.’
‘Ik ook. Zie je hoe mooi dat past?’
‘Ja. Ik voel me nét niet opgerekt. Het geeft precies genoeg mee om je vast te houden.’
‘Ja, net niet te strak. Nog twee wipjes. Ohhh. Ohhh. Pauze.’
‘Lange pauze. Hé, wat doe je? Niet eruit! Verder!’
‘Ik wil graag verder met jou in mijn armen. Je hebt nu toch wel genoeg gezien? Het past.’
‘Nou, ik begon me net zo lekker vol te voelen.’
‘Met de helft al? Kom omhoog, een andere keer verder kijken. Nee, niet zo hoog, we gaan niet kussen maar vrijen. Ja, zo. Doe je benen wat van elkaar. Ik kom op je. Niet te zwaar?’
‘Kan me niet schelen.’
‘Beweeg je borstjes tegen me aan, dat doe je toch zo graag?’
‘Ja, even knuffelen. Ik kan je lekker aan je kont vasthouden. Ik voel je stijve tegen mijn doos.’
‘Ja, lekker. Dan liggen we ongeveer goed. Lieverd, wil je seks met me? Vrijen tot we klaargekomen zijn, met alles wat daar bij hoort?’
‘Was dat daarnet geen seks?’
‘Alleen een aanloopje. Als je nu mijn stijve vooruit zet, tegen je gleufje, gaan we helemaal door.’
Ze ging met een hand tussen hun in.
‘Ja, er is wel hulp nodig.’
‘Oei. Je duwde zelf al, hete meid. Hop, hop. Ohhh, wat lekker. Ik zit er nu zo ongeveer net zo ver in als daarnet, hè?'
‘Ja. Verder. Helemaal. Als dat gaat.’
‘Vast wel. Hop, hop, oh, wat lekker. Hop, hop. O. Het gaat moeilijker.’
‘Ja, iets. Niet erg. Ga door. Het streelt zo lekker.’
‘Lief meisje van me, mag ik je ontmaagden?’
‘Je moet. Ik wil je er zo graag helemaal in.’
Na twee stootjes schoot hij ineens een stuk door, na nog twee kon hij niet verder, was hij er helemaal in.
‘Ohhh, Johnny, wat zit ik vol. Wat geweldig. Maar goed dat ik het niet eerder wist.’
‘Ik ook. Mijn stijve is nog nooit zo lekker vastgehouden. Ik heb je ontmaagd, hè?’
‘Ja. Fijn dat ik alleen maar een pietsje verder opgerekt ben dan daarvoor en daarna. Ik werd ook afgeleid omdat het zo geweldig streelde. Het is een raar gevoel, zo’n volle gleuf. Lig stil, ik ga even bewegen. Nee, geen ruimte in de breedte. Nu mag jij verder gaan.’
Hij grinnikte.
‘Je wilt alles weten en uitproberen, hè?’
‘Ja. Nu wippen?’
‘Nee, geniet er eerst van dat we zo dicht mogelijk bij elkaar zijn.’
‘O. Ja. Dat was ik vergeten, omdat het zo lekker was. Oh, Johnny, wat zit ik heerlijk vol. Ik voel dat je niet dichterbij me kan komen, je drukt net niet te veel tegen mijn doos.’
‘Ik vind het jammer dat ik niet bij je borstjes kan.’
‘Andere keer. Ik beweeg ze wel, als je me niet te strak vasthoudt.’
‘Ja, lekker, maar ik wil je wel strak omhelzen. Zo heerlijk dicht bij je. Helemaal in je. Nog even voelen.’
Hij wipte twee keer.
‘Oei. Ja, dieper gaat niet.’
‘Johnny, ik voel me nu een vrouw. Mijn gleuf zit vol met een stijve, een erectie. Zo diep mogelijk. Zo meteen word ik volgespoten met zaadjes. Ik voel me jouw vrouw, helemaal van jou, want het is jouw stijve. Je hebt me ontmaagd en zit nu met je mannelijkheid helemaal in mijn vrouwelijkheid. Boekjeswijsheid, maar wel indrukwekkend. Klinkt wel beter dan je stijve in mijn gleuf, hè?’
‘Ja, je bent nu een echt vrouwtje. Ik vond je ontmaagding indrukwekkend. Dat je zo graag wilde dat ik dat eenmalige bij je deed. Je voor mij op maat maken.’
‘Openen, heet dat. Ja, het was spannend, maar ik ga er later verder van genieten. Dat je het zo goed deed.’
‘Ja, we hebben het er nog wel eens over. Ik zou nog wel een meter dieper in je willen.’
‘Die meter heb je niet en dat gaat vast ook niet. Je hebt genoeg, ik voel me vol. Johnny, is je eikeltje bloot?’
‘Ik dacht het te voelen, net voor je ontmaagding. Het moet wel, mijn stijve wordt lekkerder gestreeld dan ooit, terwijl je het toch op veel manieren gedaan hebt. Ik voel niets ruws, alleen iets zachts en warms. Het moet daar ook vochtig genoeg zijn om mijn velletje zo makkelijk van mijn eikeltje te krijgen. Jammer dat er geen oogje op zit. Laat me nog eens voelen.’
Hij wipte voorzichtig een paar keer op en neer.
‘Ohh, wat lekker. Ja, hij moet helemaal bloot zijn.’
‘Fijn. Johnny, ik ben nu zo nieuwsgierig naar mijn klaarkomen met je stijve in me. En naar jouw klaarkomen.’
‘Ik wil ook graag.’
Hij begon voorzichtig. Na vijf wipjes begon ze te hijgen.
‘Ohhh, Johnny, ik kom.’
Hij ging verder met wipjes zoals hij haar met zijn vinger had laten komen. Toen ze klaargekomen was bleef hij stil liggen, trok haar strak tegen zich aan.
‘Blijf stil liggen, dan red ik het net voor een pauze.’
‘Johnny, wat liet je me lekker komen. Nog veel lekkerder dan met je vinger, omdat ik nu zo vol zit. Ik begin te twijfelen aan je amateurstatus.’
‘Echt?’
‘Nee, natuurlijk niet. Maar hoe kon je het zo geweldig doen?’
‘Ik ben me hetzelfde gaan bewegen als ik met mijn vinger deed, om je te laten komen. Dat heb ik genoeg geoefend om te weten hoe je het lekkerst klaarkomt.’
‘Ja. Ik vond dat vingeren de eerste keer al geweldig. Daarna ben ik er meer van gaan genieten, omdat ik wist wat er kwam.’
‘Altijd een beetje bang, hè, de eerste keer?’
‘Niet bang, ik ben voor jou nooit bang geweest. Alleen een beetje gespannen.’
‘Ben je nu genoeg ontspannen voor de rest?’
‘Ja. Je wilt vast ook zelf komen. Ga je nu het mannelijkste wat je doen kan doen? Je zaadjes in me spuiten?’
‘Ja, heel graag. Ik ga je alles geven wat ik heb.’
‘Ik weet niet wat ik doen moet. Anders hielp ik jou.’
‘Ja. Je hebt geleerd welk tempo ik het lekkerst vind. Ik kan het nu zelf doen. Blijf maar lekker liggen. Genieten van mijn klaarkomen.’
Hij begon en had al gauw zijn lekkerste tempo te pakken. Zodra hij zijn eerste straal zaadjes aan voelde komen merkte hij dat zij ook kwam. Hij kon er niets aan doen, kon niet meer stoppen.
‘Ik kom. Ohhh, ohhh, ohhh, oooh.’
‘Wip door.’
Met veel moeite wipte hij door tot ze ook klaargekomen was.
Hij had lang nodig om bij te komen. Zij bewoog zich steeds zachtjes tegen hem aan, gaf af en toe een kusje op zijn borst.
‘Gaat het, lieverd?’
‘Nog even.’
‘Laten we dan omrollen.’
Hij liet zich van haar rollen.
‘Verder, op je rug, ik wil op je liggen.’
Hij ging op zijn rug liggen, zij op hem.
‘O. Ik voel je niet meer. Even kijken. Tja, aan het krimpen. Jammer. Zeg, de automatiek werkt, je eikeltje is verstopt.’
‘Ik heb er niets van gevoeld. Ik vond het alleen jammer, dat je me niet meer zo lekker vast had. Lieverd, ik kon op het eind niets voor je op jouw tempo doen.’
‘Dat was niet erg, ik kwam toch lekker. Ik vond het erg fijn dat je toch je best nog voor me deed, terwijl je na je eigen klaar- komen bij wilde komen. Dank je wel voor de heerlijke eh beurt.’
‘Lieverd, ik wil jou ook bedanken. Ik ben ook zo lekker klaargekomen. Het was zo heerlijk om nergens op te hoeven letten en mijn klodders in je te kunnen spuiten. Terwijl je mijn stijve zo heerlijk vasthad en streelde.’
Ze giechelde.
‘Jíj streelde. En stampte met je eikeltje.’
‘Niet alleen. Toen je begon te komen wipte je ook een beetje, en je masseerde mijn stijve. Ik had je een keer verteld dat meisjes met hun gleufje in mijn vinger knepen. Je kneep bij ieder krampje van je in mijn stijve. Niet gemerkt?’
‘Nee, ik had van die heerlijke krampen.’
‘Nou, je masseerde nu alsof je mijn zaadjes eruit wilde persen.’
‘Ik deed het niet expres, je spoot altijd genoeg. Ik heb wel eens gekeken als er een ander stel naast ons in het water stond. Niet zulke grote wolken daar. En deze keer, iedere keer dat je kreunde en je tegen me aandrukte, wist ik, nu spuit hij in me, zo diep mogelijk. Erg heftig.’
‘Ja, dat was het. Voortaan zo vaak ik kan?’
‘Laten we reëel blijven. ‘s Zaterdags en 's zondags wel. Doordeweeks na mijn huiswerk. Maar niet tot te laat, ik moet op school wel wakker zijn. Later kunnen we doordeweeks vast vaker. Behalve op maandag en vrijdag, als de gasten wisselen, dan hebben we er overdag geen tijd voor.’
‘Prima.’
‘Ben ik niet te zwaar?’
‘Nee, fijn zo.’
‘Mag ik, als je pikkie omhoog komt, me erop schuiven?’
‘Je hebt me al ontmaagd.’
‘Ja, tjonge, op je zestiende zo een jongen te pakken nemen. O. Ik ben pas vijftien. Ik kan nu met tante Renee meepraten.’
‘Nog niet. Je hebt nog geen woeste beurt gehad. En het pas één keer gedaan.’
‘Ja, maar vaker wil ik al. Woest?’
‘Dat zou je me toch leren? Tot we weten wat te woest voor je is. Zo meteen, ik voel al wat komen, mag je zelf doen wat je wilt. Of zullen we dan weer omrollen?’
‘Nee, ik wil het wel proberen. O, ik voel wat, even met mijn hand sturen, ik wil niet dat hij er voorbijschiet. O, niet zo erg dik en stijf. En een beetje vochtig. Oeps. Ik voel hem net binnenkomen. O, wat snel, ik lig al op je, je zit er al helemaal in. Ik voel me niet zo vol. Maar proberen je te strelen. Ohh, lekker, langzaam wordt hij dikker. En ik voller. Lekker?’
‘Ja, kletskous, je streelt geweldig. Met je borstjes en je gleufje.’
‘Je vond, dat je, als je wat moois zag, je dat ook moest vertellen, als het kon. Ik vind, dat je, als je wat lekkers voelt, je dat ook moet vertellen, als het kan. Kan ik al lekker vrijen, Johnny?’
‘Ja, je beweegt je gleufje geweldig. Ohh, ik voel het velletje over mijn eikel naar achteren gaan. Het strelen wordt gelijk veel lekkerder. Wat is het lekker in je gleuf. Veel lekkerder dan in je mondje. Ga door. Ga je ons nu laten komen?’
‘Ik weet het niet. Ik hoop het. Ik denk, dat het voor jou makkelijker is je stijve te laten doen wat je eerst met je vinger deed, dan voor mij om mijn hand te vervangen door mijn gleuf.’
‘Je moet niet zo veel denken, schatje. Het is geen cursus, het is vrijen. Ga met je gleufje zo op en neer, dat je mijn stijve je lekker voelt strelen. Ja, goed zo. Denk ik, voor jou. Voor mij wel. Ohhh, wat lekker. Ohhh, ik ga komen. Oh, jij ook? Lekker, samen. Ohhh, daar komt de eerste. Oei. Oei. Oei. Oei. Ohh. Ja, ik ga door. Ohh. Ohh. Ohhhh.’
Ze hijgden allebei nog een tijd.
‘Wat geweldig.’
‘Ja, maar je moest voor mij weer doorgaan. Ik schokte veel, ik kon niet meer wippen.’
‘Dat is niet erg. Een beetje vermoeiend, maar het is fijn om te voelen dat je klaarkomt. En het was korter nawippen dan de vorige keer, je kwam iets eerder. Ohhh, wat een heerlijk gevoel in mijn stijve. Je strelen, je masseren tijdens je krampjes. Ik vond dat je het beter deed dan ik.’
‘Nou, fijn, maar ik dacht andersom. Ik wil het zo graag vaker doen, maar ik vind het, met jou bovenop, toch natuurlijker. Vooral toen je je zo hard tegen me aandrukte. Toen wist ik, ja, nu spuit hij. En weer, en zo. Dat miste ik een beetje, al zei je dat het kwam. Spoot je toch lekker?’
‘Ja, geweldig. Je kneep op die momenten met je gleufje weer heerlijk in mijn stijve. Ik spoot extra hard. Net weer. En je zit zo lekker helemaal om me heen, van het begin tot het eind. Heerlijk warm en zacht. Dat kan je met je hand of je mond niet. Oh, Renita, ik hoop dat ik vaak kan.’
‘Nou, meneer, uw bezoek beviel me prima. U mag zo vaak u wilt bij me aankloppen.’
Ze grinnikten.
‘Ben je leeg, Johnny?’
‘Ik dacht het de eerste keer al. Maar al gauw niet meer. Nu weer hetzelfde, dat lege gevoel is weer bijna weg. Oom Thomas heeft gelijk, dat peilglasgevoel is niet zo precies. Maar mijn pikkie voelt aan alsof hij een zware klus gedaan heeft.’
‘Laat me eens kijken.’
Ze rolde van hem af.
‘Je eikeltje is nog bloot, dat zal je voelen. Hij is ook groter dan normaal. Ik heb hem vast te veel gestreeld.’
‘Ik wil niet minder, dan maar even gevoelig, dat zal wel overgaan.’
Ze schoof voorzichtig het velletje weer omhoog.
‘Dat ging niet zo moeilijk. Het was eh vettig. Van jouw zaadjes of van mijn smering?’
‘Dat weet ik niet. Allebei, waarschijnlijk.’
‘Ik gok nog wat. Als je klaargekomen bent moet je niet stil blijven liggen en hem laten krimpen. Maar eerst een stukje terugtrekken, om je eikeltje in te pakken.’
‘Maar ik wil dan nog in je blijven.’
‘Het is hooguit een minuut, dat je me dan nog voelt, daarna is hij te gekrompen.’
‘Ja. Hoe is het bij jou?’
‘Mijn gleuf voelt aan zoals mijn doos, als je die flink gemasseerd hebt. Maar die toch nog meer wil. Johnny, ik wil graag nog een keer. Erg, hè?’
‘Je bent erg lief, lekker en gretig. Maar we zullen zo wie zo moeten wachten tot ik weer een stijve heb. En dan kijken of hij nog wat kan hebben.’
‘Ik hoop van wel. Twee keer vind ik een beetje weinig.’
‘Zoals tante Renee zei, op is op.’
‘Je bent toch niet leeg?’
‘Nee, maar als het bij jou naar binnen duwen me pijn doet, is het op voor vandaag.’
‘Ja, natuurlijk, ik zeur te veel.’
‘Nee, erom vragen mag je altijd. Als ik je niet voor ben.’
‘We zien wel.’
Ze vrijden nog een keer, voor ze gingen slapen.

De volgende morgen

Johnny werd wakker met Renita naast hem. Hij trok haar schuin naar beneden tegen zich aan, tot hij voelde dat zijn pikkie tegen haar doos zat. Hij legde een been van haar over die van hem en begon zachtjes tegen haar op te rijden.
‘Mmmm. Wat doe je?’
‘Ik streel je gleuf met mijn pikkie. Dat mag nu. Ik mag er ook in, maar kan nog niet. Gisterenavond wel, drie keer. Wat was dat lekker, hè?’
‘Mmmm. Groei door.’
‘Zal ik wachten tot je helemaal wakker bent?’
‘Nee, ik ben zo lekker soezerig. Zo blijven liggen. En zo porren, wanneer je kan.’
‘Nog even. Lekker zo. En zo fijn dat het mag. Ook een borstje strelen?’
‘Mmmm. Wat je maar kan.’
‘Ik kan één borstje vasthouden en je kontje. Kan ik je zo meteen lekker strak tegen me aantrekken. Ik kan bijna. Voel je?’
‘Mmmm. Lekker, die harde.’
‘Even helpen. Ohhh, wat lekker warm. Voel je me?’
‘Mmmm. Vul me op.’
‘Ja, langzaam. Ik kom heel langzaam dieper.’
Hij stootte tot hij niet verder kon.
‘Nu liggen we weer zo dicht mogelijk bij elkaar.’
‘Ja, heerlijk. Trek me strak tegen je aan.’
‘Wakker?’
‘Ja, omdat we nu zo dicht mogelijk bij elkaar zijn. En van het idee dat je zo tegen me op gaat rijden. Niet met een klein pikkie er tegen, maar met je stijve helemaal in me. En me gaat strelen tot ik kom. Trek je me strak tegen je aan, als je komt? Dan weet ik wanneer je spuit.’
‘Wil je dat weten?’
‘Ja, zo’n woest idee. Je mag ook wel wat woester doen, je bent zo voorzichtig.’
‘Ik probeer het. Lange halen proberen? Zo?’
‘Oei. Ja. Ga door, woeste man van me.’
‘Lekkere vrijdoos.’
Deze keer hoefde hij voor haar niet langer door te gaan, ze kwam net voor hem.
‘Johnny toch.’
‘Te woest?’
‘Nee, heerlijk. Maar ik heb wel een beetje een versleten gevoel in mijn gleuf. Wat streelde dat, die lange slagen.’
‘Ja, geweldig. Mijn pikkie was niet zo gevoelig, nu wel weer. Even kijken. Ja, truc werkt, eikeltje verstopt. Weer wat geleerd. Van jou.’
Hij grinnikte.
‘Je leert me vrijen, vrouwtje.’
‘Als dank voor mijn ontmaagding en je klodders in me.’
‘Deze keer maar drie, geloof ik, maar wel grote. Het ging geweldig, zo. Vaker zo? Op onze zijkanten?’
‘Afwisselen. Hoe je maar wilt, lieverd. Ook op dat trapje. Zeg, je kan voorlopig toch niets, en we moeten allebei wat bijkomen, zullen we kijken of we kunnen ontbijten?’
‘Ik kan niets?’
Hij leefde zich op haar borstjes uit tot ze hem stopte.
‘Ho maar, ze lopen te warm. Tjonge. Heerlijk voor als ik ongesteld ben.’
‘Durf je dat woord nu te gebruiken?’
‘Ik heb nu zó het gevoel dat ik alles mag, dat ik niet meer zo op mijn woorden let. Ik hoef ook niet meer bang te zijn dat ik het je, of mezelf, moeilijk maak. Johnny, pak je me, zodra je zin hebt en het kan?’
‘Ja, graag, lieverd. Maar ik denk dat je me vaak voor zal zijn.’
‘Erg?’
‘Erg lekker. Je kan je trouwring ook om je vinger gaan draaien, dan weet ik genoeg.’
‘Prima. Gaan we ook 's avonds bij het meertje vrijen?’
‘Wil je dat?’
‘Ach. Ik ben wel een beetje trots, dat ik me al op mijn vijftiende mag laten eh je weet wel.’
‘Toch inhouden.’
‘Ja, ons vrijen is meer dan je weet wel.’
‘Ja. Goed, als we het iets beter kunnen.’
‘Is het niet goed genoeg?’
‘Ik vind, dat we nogal snel komen.’
‘Ja, wat langer is vast nog lekkerder. Ik zal proberen je iets minder te strelen. Kom, naar beneden, voor je weer kan.’

‘Goede morgen, paps, mams. Oef, ik zit. Tante Tamara had gelijk. Je kan niet gelijk vol gas draaien. Mijn gleuf blijft nagloeien. Johnny’s pikkie is ook nogal gevoelig, zei hij. Van drie keer gisteren en daarnet een keer. Daarnet was hij lekker woest. Ik ben aan een wat langere pauze toe. Johnny gelukkig ook.’
‘Ach, hij kan nu toch niet even een ander meisje vragen.’
‘Wil hij vast ook niet.’
‘Nee, dank je wel. Vanaf het begin af aan deed jij alles liever, fijner en lekkerder. Je bent voor mij niet te vervangen. Misschien, dat wanneer die meisjes van een jongen gaan houden, dat ze het dan ook zo goed enzovoort gaan doen.’
‘Ja, zo werkt dat meestal. Ik had bijna zes jaar bij het meertje gespeeld, toen paps verscheen, hij was met zijn ouders in het dorp komen wonen. Ik wilde wel wat nieuws, dus ik vroeg hem al het water mee in voor hij kon gaan zitten.’
‘Hoe vond u dat, paps?’
‘Overweldigend. Al die blote meiden en jongens al. En toen kwam er een rode nimf op me afstormen. Ze duwde haar borsten bijna tegen me aan en zei, ga je mee het water in? Lekker spelen? Ik durfde nog niet.’
‘Hij wilde eerst praten, zei hij, kennismaken, want dat hoorde zo. Ik zei, dat kan erna ook, maar hij wilde eerst wat wennen, kijken hoe de gang van zaken was. Hij wist daar al wat over, ik heb hem aangewezen waar er iets interessants voor hem gebeurde. En al die tijd zat ik tegen een handdoek aan te kijken, die had hij al vanaf de kluisjes voor zijn buik. Toen ik dacht dat hij van de eerste schokken bijgekomen was, vroeg ik, of ik onder zijn handdoek mocht kijken of voelen. Ik was wel enthousiast op een nieuwe afgestormd, maar ik had zijn pikkie nog geeneens gezien. Hij zei, ik heb nu geen pikkie. Ik zei, fijn, ik zie graag een stijve. Wat een taal, zei hij. Ik dacht, laat ik hem gelijk maar goed ons taalgebruik horen, en hem gelijk uithoren. Ik vroeg of hij met die stijve al in een gleuf gezeten had, gevreeën had. Tja, even pauze. Nee, zei hij daarna, ik vind dat pas na trouwen horen. Of hij al eens afgetrokken was. Weer pauze. Ja, een paar keer, in de stad, voor hij hier kwam wonen, op een stil plekje. Of hij al gevingerd had. Weer pauze. Ja, die paar keer ook.’
‘Ik vond haar ongelofelijk vrij. Ze zat op haar dooie gemak naast me. Ik vond haar mooier dan de andere meiden. Prachtige borsten, lang rood haar en ik zag rood haar tussen haar benen. Ze moest al veel gespeeld hebben, zo vrij was ze, ik kreeg er ook zin in. Om mijn kans niet te verspelen heb ik maar eerlijk geantwoord. En ben dichter naast haar gaan zitten. Ze had me al gewezen op stelletjes die zo zaten, zij met een hand onder zijn handdoek. Ze pakte me gelijk. Ohh, wat vond ik dat lekker. Veel lekkerder dan een hand in mijn broek. Ze kon overal goed bij. Ze bevoelde mijn spullen uitgebreid, tot ik haar moest stoppen. Ze trok me mee het water in en pakte me weer beet. Ik kwam bijna gelijk. Zonde, zei ze, over uurtje proberen we het weer. Leef jij je nu maar uit. Neem de tijd, ik kom niet zo snel. Dat heb ik gedaan.’
‘Ja. Hij was een tikje amateuristisch, maar wel goed. Ik kwam sneller dan ik dacht. Op de kant zijn we verder kennis gaan maken. Dat ging heel fijn. Ik kon naar zijn pikkie kijken en liet hem steeds meer zien dan rood haar tussen mijn benen. Na een tijdje kwam zijn pikkie omhoog en zijn we weer in het water gegaan.’
‘Dat vergeet ik ook nooit. Ze streelde meer van boven naar beneden dan andersom, zoals die paar keer eerder. De eerste keer had ze maar een paar keer kunnen strelen voor ik kwam, nu kon het nog een paar keer, nadat tot mijn grote verbazing mijn hele eikel bloot was.’
‘Wist u niet dat u die had?’
‘Ja, natuurlijk, maar ik had niet verwacht dat een meisje die zou willen zien. Het was ook niet nodig om me te laten komen. Ze zei, je hebt wat oefening nodig, anders gaan je eerste vrijpartijen te kort duren. Ik was al aardig gek op haar geworden, dus ik zei, ik wil dat heel graag samen met jou doen. Ze grinnikte, ze zei, nou, je vingert al goed genoeg, maar dan moet je wel snel niet zo gauw meer komen, ik wil je zien spuiten na een langere aanloop. Ik heb nog met een paar andere meiden gespeeld, als mams er niet was, maar daar vond ik niets aan.’
‘Ik vond er al gauw met andere jongens ook niets meer aan. We praatten ook erg fijn. Een paar maanden later mochten we 's avonds bij het meertje komen, allebei. Ik had niet het lef om wat op mijn kamer te doen, of er toestemming voor te vragen, maar bij het meertje mocht er wel wat. Ik wilde al gauw helemaal vrijen, maar paps niet, heb ik al verteld. Hij wilde er nog niet in, wel er net onderdoor.’
‘Wat? Tussen uw dijen?’
‘Ja, met een handdoek eronder. Net echt. Eigenlijk net niet echt. Of hij van achteren tegen me aan, zijn stijve tussen mijn dijen en een handdoek voor me. Kon ik hem ook zien spuiten. En hij me ondertussen vingeren. Tjonge, wat liet hij me lekker spartelen. Gelukkig waren die wegwerphanddoeken niet duur, want als we de tijd hadden gingen we door tot hij leeg was. Wat kijk je? Hebben jullie dat nooit gedaan?’
‘Nee. Niet op het idee gekomen. Ook niet van gehoord. We vonden het juist erg veilig dat ik zo klein was. Maar vond u het niet onveilig?’
‘Nee, toen vond ik het vervelend, hij had erin gemogen. Hij had makkelijk wat hoger kunnen porren, maar hij wilde niet. Nou ja, als troost ben ik als maagd getrouwd. Wat niemand van rode Jenny verwacht had.’
‘Weet iedereen dat?’
‘Nou, niet iedereen. Maar er hebben er, tot vlak voor ons trouwen, genoeg bij het meertje van me gehoord, een beetje hoger, joh. Maar nooit, au, of zoiets.’
‘Ik heb geen au gezegd, maar genoten. Ik voelde me heerlijk opengedrukt worden. Tot het moeilijker ging, ik moest verder open. Maar Johnny drukte goed door, na twee stootjes ging het weer makkelijker. Tjonge, wat heb ik een vol gevoel steeds, na zo’n aanloop.’
‘Ja, hij zag er toen in de tuin groot genoeg uit. Bewoog hij goed?’
‘Geweldig. Als hij klaargekomen is en ik nog niet helemaal, kan hij nog even doorwippen tot ik het ook ben.’
‘Knap, hoor. Wat ik gehoord heb, is dat de meeste mannen na hun laatste straal gelijk instorten. Paps schokt vaak nog wat na. Genoeg voor mij.’
‘Renita beweegt heerlijk. En ze knijpt heerlijk in mijn stijve. Masseert hem. Knap, hoor.’
Ze grinnikten.
‘De thee is zover. Laten we ontbijten.’
‘Ja. Mams, hoe lang is het meertje open?’
‘Zo’n twintig jaar. Hoezo?’
‘Ik heb hier altijd in mijn blootje gelopen, ik vroeg me af hoe dat bij andere kinderen gegaan was. Bij klasgenoten was dat nooit zo. En die kwamen niet allemaal hier.’
‘Die met de vlotste ouders gingen bij jouw geboorte dus al langer dan vijf jaar naar het meertje. Ik weet niet wat ze thuis deden. De meeste stellen durfden in het begin vast thuis niets, voor de buren. Wij wel, na ons trouwen woonden we eenhoog, zonder inkijk. Toen we hier kwamen, net voor jij kwam, begonnen we in de tuin voorzichtig. De heg tussen ons en de buren was nog niet zo hoog en dik. Maar na een kwartier stond de buurman bij de heg, aan zijn kant, ook bloot, met een stijve. Hij zei, mooi buikje, buurvrouw. Goed je best gedaan, buurman. Wanneer komt het? Ik zei, over zes weken. Mooi, zei hij, dat is ruim voor onze vakantie. Ik heb een auto, als je dan hulp nodig hebt roep je maar. Hij bedoelde, hij wist natuurlijk dat wij geen auto hadden, dan kon hij ons eventueel naar het ziekenhuis in de stad brengen. Hij zei, het lukt me maar niet om mijn vrouwtje zwanger te krijgen, terwijl ze toch zo vaak mogelijk de volle laag van me krijgt. Hebben jullie er bezwaar tegen, als we het ook in de tuin doen? Ik zei, nee, we maken bij het meertje genoeg mee. Hij zei, mijn vrouwtje durft daar niet naar toe. Misschien wel, als ze door jullie een beetje aan publiek went. Jullie hoeven je voor mij niet in te houden. Zouden jullie een keer kunnen beginnen, als dat met die dikke buik gaat, als we in de tuin zitten? Sinds jullie hier wonen durft ze het in de tuin niet meer. Graag, zei ik, dan hoef ik niet zo vaak meer de trap op en af met mijn dikke buik.’
‘Hebben jullie het gedaan?’
‘Natuurlijk, Renita. De volgende dag zaten de buren in de tuin. We zeiden gedag, toen we de tuin in kwamen. Ik zag het buurvrouwtje naar de stijve van paps loeren. Wij keken openlijk terug. Na wat drinken ben ik voorover op een stoel gaan leunen, paps duwde hem er van achteren af in. Dan zat mijn buik niet in de weg. Toen we weer op de stoelen zaten hoorden we de buurman zeggen, zullen we ook, liefje? Zij zei, nou, ik weet het niet. Hij zei, je wilt best, je begon te hijgen toen die grote van de buurman tussen dat rode haar verdween. En je kneep je benen tegen elkaar toen je aan zijn gekreun hoorde dat hij klaarkwam. Je gunt hun toch ook wel wat? Jij hebt net zo’n mooie doos, met lekker doorschijnend blond haar, ik heb net zo’n grote als de buurman en een grote lading voor je. Goed, zei zij. Nou, ze deden het op het gras, ze waren knap wild. Of het leek zo, wij moesten het een beetje voorzichtig doen. Later zagen we ze ook bij het meertje.’
‘Ik heb ze nooit zien vrijen.’
‘Natuurlijk niet, dat deden ze, net als wij, alleen in de tuin als je naar bed was. Ze kregen zelf een zoontje, maar dat speelde liever binnen.’
‘Ja, dat weet ik nog. Buiten kon hij het beeld op zijn spelletjescomputertje niet goed zien, zei hij.’
‘Ja, klopt. Nou, met z’n twaalfde was dat over, hij begon ander speelgoed te ontdekken.’
‘Ik met ruim elf. In het zwembad in de Manor. Daar mocht ik er ook een beetje aankomen, en andersom. Bij het meertje mocht ik dat niet.’
‘Nee, pas met ruim twaalf waarschijnlijk.’
‘Ik was op een woensdag jarig. De dag erna.’
‘Welja. Nou, Renita was blij dat je al wat ervaring had.’
‘Ja. Ik heb van oom Mark gehoord, dat zijn vader tot in zijn tachtigste eh actief was. Het is dus vast niet erg dat Johnny, voor mijn komst, al aardig wat geloosd had.’
‘Als hij vannacht maar genoeg had.’
‘Ja, en vanmorgen weer. Na het ontbijt weer voorzichtig proberen, Johnny?’
‘In de tuin?’
‘O. Mag dat, mams, paps?’
‘Jawel. Ontmaagdingen moet je privé houden, maar daarna? Normaal zie je, vóór je trouwen, andere stellen vrijen, bij het meertje. Misschien kunnen we jullie nog wat aanwijzingen geven, omdat jullie dat gemist hebben.’
‘Omdat ik naast het meertje woonde heb ik dat niet gemist. Ik keek soms, stiekem. Vanaf mijn twaalfde. Ik heb stellen van achttien tot in de zestig gezien. En mijn ouders.’
‘Wisten ze dat?’
‘Ja. Ik vroeg een keer, was het lekker, gisterenavond? Mams zei, je mag niet spieken, ondeugd. Onthoud maar voor later hoe het moet.’
‘Dat heeft hij. Volgens mij hoeft hij niets meer te leren.’
‘Jij ook niet. Ik wist dat je lenig was, maar dat is zelfs je gleufje.’
‘Nou, Johnny!’
‘Hopelijk voor u, oom, heeft ze dat van tante geërfd.’
‘Ja, vast. Wij hebben wel afgekeken, maar dan zie je toch niet precies wat er gebeurt, op gewip na. Na onze ontmaagding duurde het niet zo lang voor we kwamen. De tweede keer mocht mams bovenop.’
‘Ik ook.’
‘Goed zo. Het hoeft niet persé om en om, maar als je bovenop ligt kan je je meer bewegen. Nou, dat deed ze. Ze verraste me behoorlijk. Ze was vast net zo lenig als Renita nu. En ze pauzeerde steeds, om het te rekken. Tot ik het niet meer hield, ons omdraaide en het afmaakte. Eh eigenlijk zijn dit geen praatjes voor de jeugd.’
‘Ze weten genoeg en ze zijn getrouwd. Johnny stond bijna twee jaar geleden al op z’n dooie gemak met een stijve voor me. Wees blij, dat hij met Renita naar ons toe kwam, toen hij onraad rook. Hij had ook al bijna drie jaar geleden wie weet waar met Renita kunnen gaan wippen.’
‘Nee, mams, ik wist niet goed wat ik wilde, maar niet zonder jullie toestemming.’
‘Vandaar dat je nu toestemming krijgt om in de tuin te gaan wippen.’
‘Lekker. Daarna pakken we nog wat spullen in en gaan naar de camping. De renovaties zijn net op tijd klaar. Johnny’s ouders wonen al een paar dagen in de tweede, dan konden onze spullen al in de eerste. En jullie kunnen voortaan weer op de keukentafel wippen.’
‘We zullen je toch missen. Vroeger dan we ooit gedacht hadden. Maar ja, zo kan het lopen. Waarom wilde je eigenlijk je huwelijksnacht op je kamer doorbrengen? Het is toch niet erg, dat jullie bed in de caravan wat smaller is?’
‘Nee, op zich niet. Maar ik wilde een speciaal afscheid van mijn meisjeskamer, waar ik mijn hele leven geslapen heb. Ik ben geen meisje meer, maar een vrouw, vrouwtje, met alles wat daar bij en in hoort. Ohh, ik voel het nog, tussen mijn benen. En toch wil ik meer. Ga je mee, man, de tuin in?’
‘Ja, graag, voor een herhaling, alleen zonder ontmaagding. Wel met een gevoelig pikkie, dus wordt niet te wild, alsjeblieft.’

Toen ze weer in de kamer kwamen grinnikten Renita’s ouders.
‘Niet alleen wij hebben meegekeken, ook de buren. Jullie zagen niets, maar de buurman stak zijn duim naar ons op. Nou, Johnny, ik zag net weer even je stijve, voor je hem in Renita verstopte, maar zo klein als nu heb ik nog niet eerder gezien. Hij heeft goed werk verricht, vonden we. We konden ook duidelijk zien en horen, dat je vier keer spoot. Voor Renita ook fijn om te merken. Tjonge, Renita, wat ben je lenig. Met je gekronkel, om te proberen hem er dieper in te krijgen en zo te zien er alles bij hem uit te masseren.’
‘Ja, net je moeder.’
‘Nou, zo wild ben ik toch niet meer?’
‘Je zal het zelf niet merken, maar ik wel. Maar ga maar fijn door. Zodra de jongelui weg zijn wil ik met je naar bed.’
Johnny en Renita zeiden grinnikend gedag.

Verslag, vóór het zwemmen

Johnny, Renita en hun ouders zeiden bij het zwembad Mark en Renee gedag en gingen op stretchers zitten, Renita weer op de stretcher van Mark, Johnny op die van Renee.
‘Hoe was het laatst, oom, met mijn ouders erbij? Ze hebben al wat verteld, maar u vertelt het vast leuker.’
‘Ik weet wel wat je horen wilt, kleintje. Ze deden gelijk fijn met ons mee. Jij hebt een iets ander gezicht dan je moeder, er zit wat van je vader in. Maar verder schelen jullie alleen in lengte, jullie borstjes, borsten, zijn ongeveer even groot. Je moeder heeft bijna zulke strakke als jij. Dat bijna komt voor de helft door haar leeftijd, de andere helft is natuurlijk jouw schuld, ze zal je wel gezoogd hebben.’
‘Dat weet ik geeneens. Mams?’
‘Ja, natuurlijk.’
‘Eh als u overvol zat, kolfde u dan af of liet u paps drinken?’
‘Ik weet niet waar je daarover gehoord hebt, maar ik heb zo mijn vermoedens. Ik kolfde een enkele keer iets af, want paps zoog me te hard. Overvol zat ik zelden, je dronk goed.’
‘Ze zal via Johnny over mij gehoord hebben. John zoog lekker, net zoals Johnny toen hij klein was. Crystal zoog niet zo hard maar langer. Renita zal ook wel gehoord hebben, dat als John bij me op schoot lag om te drinken, ik ook wat bij hem deed. Boven melk erin, onder zaadjes eruit.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Je kan toch niet van zo’n stijve afblijven, als hij vlak voor je omhoog wijst?’
‘Nee, hoe hij ook wijst.’
Renee nam de ballen van Johnny even in haar hand.
‘Mark en ik hebben een praatje gemaakt. We waren erg ontroerd hoe Johnny en Renita ons eerder bedankt hebben, toen ze hoorden dat ze al snel konden trouwen. Ze kwamen op schoot liggen om ons te omhelzen. Ik zei toen, normaal doen we niet zo innig. Maar ze zijn jonger, kleiner dan onze kleinkinderen. Die komen niet meer op schoot liggen. We zouden jullie graag weer op schoot hebben, onder het praten. Jullie ouders zullen daar geen problemen mee hebben, hè?’
De ouders schudden hun hoofd.
‘Renita en ik knuffelen nog vaak, al is het minder geworden sinds ze verkering kreeg.’
Renita ging haar vader even knuffelen, voor ze bij Mark op schoot kroop. Die trok haar, met één hand op een borstje, tegen zich aan. Johnny ging tegen Renee aan liggen.
‘Omdat jullie boven de twaalf zijn, willen we jullie ook een beetje strelen.’
Renee streelde Johnny’s omhoogkomende stijve voorzichtig. Mark masseerde het borstje van Renita een beetje.
‘Ik vond het ook heel fijn, oom, toen. Ik ben pas achteraf even geschrokken, dat ik zonder nadenken tegen u aankroop. Ik helemaal bloot, tegen een blote man die een dikke pik had die recht vooruit stond. Nou ja, ik gleed in ieder geval niet van uw schoot af. Ik voel die dikke nu weer tegen mijn kontje. Ik maak me geen zorgen, hij is toch te dik om ergens bij me naar binnen te schieten. Ik heb in het meertje een keer om Johnny’s nek gehangen, met mijn benen om hem heen, terwijl hij me vingerde. Daarna wilde ik dat hij zich vooroverboog om me op de bodem te zetten, ik was bang, dat als ik naar beneden gegleden was zijn stijve zo mijn gleufje ingegleden was. We hebben het laatst thuis uitgeprobeerd. Nou, ik moest toch een handje helpen, zijn stijve stond te strak tegen zijn buik, ik gleed er overheen. Waar was ik? Ja, ik kom graag weer bij u op schoot zitten, u streelt me zo lief, overal. Anders dan Johnny, die streelt me lekker. Maar dan op mijn andere zijkant, oom, zo dat ik ook naar Johnny kan kijken. Ik vind het ook leuk om te zien, dat hij niet een hele borst van tante in een hand kan houden.’
‘Ik ben nu niet overdonderd meer, mag ik een beetje meer strelen, tante?’
‘Je bent aan de grote kant om op schoot te liggen, maar ik ben ook groot en stevig. John doet het vast nog steeds bij Maureen. Doe maar wat je wilt. Je zal het vast niet erg vinden, dat ik je pikkie vast blijf houden.’
‘Nee, dan mis ik het handje van Renita niet zo. Als ik een kleintje heb, bedoel ik. In bed blijft ze me dan graag vasthouden.’
‘Vast om te voelen of je weer een stijve krijgt.’
‘Ja, als het nog niet zo laat is, anders vallen we zo in slaap, ik met een hand op een borstje of tussen haar benen.’
‘Dat mag je bij mij ook. Je mag ook doen of je bij me drinkt.’
Hij deed het, legde een hand op haar andere borst en stak zijn andere hand tussen haar benen.
‘Ja, zuig maar lekker. Oh, wat wordt je pikkie snel stijf.’
‘Ik vind het fijn als Johnny die bij me naar binnen duwt als hij nog niet helemaal stijf is en hem dan dikker voelen worden, me steeds meer opvullen. Maar dan moet ik wel opletten, anders is het daar te laat voor.’
‘Het zal nog vaak genoeg gebeuren. Om met het verhaal over je ouders verder te gaan, Renita, ik had verwacht dat rode haartjes stug waren, omdat jullie hoofdhaar aan de wilde kant is. Maar bij je moeder was het zacht. Mag ik nog eens bij jou voelen?’
‘Iedere smoes is goed.’
‘Mét smoes durf ik wat langer dan gebruikelijk, Renita.’
Hij stak zijn andere hand tussen haar benen.
‘Ja, lekker zacht. Verder, Renee was tevreden met de stijve van je vader. Je zal er van hem wel wat over gehoord hebben.’
‘Ja, ze voelde heerlijk aan zijn spullen en stopte op tijd. Hij vond zulke grote borsten niets voor dagelijks gebruik, maar het was interessant om er een keer mee te spelen.’
‘Gelukkig vindt Mark ze wel ideaal voor dagelijks gebruik.’
‘Tja, smaken verschillen, tante. Paps vond het ook fijn, dat hij onderwater iets meer mocht strelen dan hij verwacht had.’
‘Je had hem toch voorbereid?’
‘Ik heb gezegd, begin voorzichtig, ze doen met uw hand en vinger wel even voor wat u mag doen, wat ze lekker vinden maar niet te ver gaat. Mams vond ook dat ze prettig gestreeld werd. En dat ze herinneringen aan vroeger op kon halen, toen ze veel pikkies stijf had laten worden.’
‘Nou, Renita.’
‘Misschien zei u het anders. U was niet zo verbaasd over de dikke van oom Mark, wel dat u door mocht gaan tot die recht omhoog stond.’
‘Nou ja, bij de anderen mocht het ook.’
‘Ja, maar niet al op de kant.’
‘Ik kan alleen mezelf de schuld geven. Hij begon recht vooruit, toen ik voor hem kwam zitten, ik dacht, mooi genoeg om even te voelen hoe dik en stijf hij is. Toen hij gelijk begon te groeien kon ik hem niet loslaten.’
‘Nee, ik ken dat.’
‘Hoe voel je je verder, Renita?’
‘Op school een beetje vreemd. Ik zit als enige getrouwde tussen anderen van vijftien op school. De meiden durven amper meer over jongens te praten waar ik bij ben. Stom, hoor, ik zou ze wel ietsje kunnen vertellen. Ook dat het fijner is om te wachten tot je getrouwd bent dan het zomaar te doen. Ze raken wel weer aan me gewend. Ik doe nog steeds hetzelfde en zie er nog hetzelfde uit.’
‘Ja, dat zie ik. Toch ben je veranderd, hè?’
‘Ja, oom. Wat u horen wilt, ik ben ontmaagd. Op mijn vijftiende, door een maagd, niet onverwacht. Ik neem u en tante Renee niets kwalijk hoor, ik begrijp het nu helemaal. Van uw kant, u wilde eigenlijk niet, u wilde haar niet ontmaagden. Maar als tante Renee gewacht had, nadat ze gezegd had dat ze het niet was, had u vast niet lang gewacht. Als je lekker in je blootje gestoeid hebt, geloosd hebt, wil je het echte werk natuurlijk ook proberen. Van de kant van tante Renee, in uw trouwtoespraak voor ons staat, het hangt natuurlijk af van opvoeding, karakter, gelegenheid en de tijdsduur tot de bruiloft. Tja, als je niet steeds gewaarschuwd wordt voor niet te vroeg, te vaak, te snel, je de gelegenheid hebt en geen zin om eeuwen te wachten tot je misschien gaat trouwen, kan ik me voorstellen dat je pakt wat je pakken kunt en er mee doet wat je maar doen kan. In het meertje gaan ze niet zo ver, maar er zijn én jongens én meisjes, die zich zo vroeg en zo vaak mogelijk van hun kriebels af laten helpen. Dat grijnzende jongetje daar, dat nu tante Renee lekker ligt te bevoelen, met zijn mond en beide handen, duidelijk tot haar genoegen, deed dat vroeger ook.’
‘Ja, je weet wel, hij kan zo goed voelen, hij is zo lekker brutaal.’
‘Bij mij eerst niet. Maar, ik zei al eerder, als Johnny en ik even groot geweest waren, had ik het niet gered.’
‘Is dat nu niet vervelend?’
‘Nee. We kunnen niet kussen en vrijen tegelijk, maar ik voel me erg fijn in zijn armen geborgen, als hij me met zijn stijve verwend. Ik wordt niet afgeleid door kussen, als ik probeer hem met mijn gleufje te verwennen. Ik lig niet stil, ik kan ermee draaien en knijpen. Hoe dat precies werkt weet ik niet, maar het lukt. Alleen knijp ik soms iets te hard als ik klaarkom. Maar Johnny vindt dat toch wel lekker. Ik ben blij dat ik mijn ontmaagding gemerkt heb. Het ging vrij makkelijk. Eerst wat anders, om bij het begin te beginnen. We hebben onze ouders veel verteld, maar u mag het ook weten. Misschien wel meer, als dank. U heeft het meest voor ons gedaan.’
Ze pakte Marks hand die op haar borstje lag en kneep erin.
‘We hebben het heel graag gedaan, Renita, omdat jullie je best deden, al was het met vallen en opstaan. Maar dat is niet abnormaal, als je jong bent. Renee en ik zijn voorzichtig begonnen, een tijdje nadat ze hier kwam wonen. Niet zoals de eerste keer. Ik vertel het even kort, voor Johnny en Renita. Ik ontmoette Renee in een disco, mocht haar thuisbrengen, haar op haar kamer uitkleden en in bed stoppen. Natuurlijk nadat ik haar goed bekeken had. Ik keek mijn ogen uit. Jullie zijn van jongst af aan aan bloot gewend, ik had wat gescharreld, half aangekleed geloosd en gevingerd. Toen kon ik alles van een meisje zien waar ik daarvoor alleen aan gevoeld had. Ik redde het niet om lang te kijken, ik moest vlug naar huis om te lozen.’
‘Waarom thuis?’
‘Het kwam niet bij me op om bij haar iets te proberen. En ze zei dat ze me SMS zou sturen als ik, nee, wanneer ik een hele avond op haar kamer mocht komen. Dat klonk al veelbelovend genoeg. Twee avonden later hebben we bloot op haar bed gestoeid, ze liet me een paar keer lozen en ik vingerde haar een paar keer. Weer twee avonden later streelde ze met mijn stijve over haar gleuf, terwijl ze op me zat, en vroeg, wil je erin? Ik zei, ik wil je niet ontmaagden. Ze zei, in het kort, dat ben ik al, en liet zich op me zakken. En was ik ook ontmaagd. Ik geniet nog veel van het begin, dat voelen dat mijn stijve tussen die lipjes een warme en zachte gleuf inglijdt en rondom gestreeld wordt, na eventjes over de hele lengte.’
‘Die eerste keer ook? Of te veel geschrokken?’
‘Ik was meer verbaasd dan geschrokken, omdat ze het zo goed deed. Het ging eh heel natuurlijk. Zelfs na duizenden keren kan ik het niet uitleggen.’
‘Johnny zegt, het is het lekkerst als je niet te vochtig of te droog bent. Als mijn stijve met net een klein beetje weerstand je gleuf inglijdt en ik dan met ieder duwtje voel dat mijn velletje een stukje terugschuift. Tot mijn eikel helemaal bloot is en blijft en die heerlijk gestreeld wordt.’
‘Ja, je wilde dat natuurlijk precies weten.’
‘Ja, ik moest toch leren hoe ik zijn stijve vast moest gaan houden? Niet te strak en niet te losjes? Ik wil de natuur graag helpen om het zo lekker mogelijk te doen.’
‘Ja, je zal beslist niet stilliggen. Renee bleef toen ook niet stilzitten. Ze begon te wippen toen ik er helemaal inzat, ik ging vanzelf meedoen. Omdat ze me daarvoor al een keer op een handdoek had laten lozen, expres, duurde het niet te kort. Ik kwam heerlijk en heftig, omdat ze mijn stijve nogal masseerde toen ze zelf ook klaarkwam. Goed, dat was toen.’
‘Nog even, oom, om me het goed te laten begrijpen. Daarna vier maanden lang om de andere avond drie keer?’
‘Ja, drie of vier keer. Hoezo?’
‘Om in te schatten hoe u genoten heeft. Johnny en ik zijn nog geen vier maanden getrouwd, maar we doen het iedere dag gemiddeld drie keer, als het kan. Al was het hele gebeuren niet goed, u heeft aardig genoten, op uw zestiende, al zal u niet veel werk gemaakt hebben van de aanloop, ging het u hoofdzakelijk om het lozen.’
‘Ja. De aanloop was van dat ik haar kamer binnenkwam, me uitkleedde, op bed kroop waar ze al bloot op lag, met haar benen precies ver genoeg van elkaar om mijn stijve er lekker in te laten, op haar ging liggen, mijn stijve haar gleuf induwde en ging wippen tot ik klaar kwam. Daar kwam Renee ook van, dat was de bedoeling. Tot ik weer kon speelde ik met haar spullen en vingerde haar of likte haar klaar. Ik loosde heerlijk drie of vier keer, zij kwam wel vijf of zeven keer. Ze kwam hier wonen omdat ze na het overlijden van haar man in de States niemand meer had. Haar kinderen bezochten haar zelden, en dan alleen voor de vorm. Kort na het overlijden van haar man had ze hier een week gelogeerd, bij haar oude vrienden, om wat bij te komen. Maar dat hielp niet tegen de eenzaamheid toen ze weer in de States was. Dus kwam ze hier wonen, plek zat. We konden elkaar bijstaan, Simone was niet lang daarvoor overleden. En de kinderen en Renee kenden elkaar al langer, gingen fijn met elkaar om. Meer was niet de bedoeling. Maar bij het elkaar troosten kwamen vanzelf kusjes, omhelzingen en bij elkaar slapen voor de gezelligheid. Want weer alleen slapen, na zoveel jaren met een partner, is heel erg. Tja, als je als oude bekenden samen in één bed ligt ga je na een tijdje toch aan elkaar voelen. Ik sliep weer heerlijk, met een hand op zo’n grote borst en een lief handje om mijn pikkie. We hebben het rustig aan gedaan, zonder vallen en opstaan. Uiteindelijk is het ook met elkaar slapen geworden. We voelden allebei, dat we dat van onze vorige echtgenoten mochten. Die hadden elkaar tijdens onze wederzijdse bezoeken in de States ook bloot gezien en bevoeld. En een keer hier, toen ze ons hier een keer bezochten. Simone vond die lange stijve van Dave wel leuk, Dave haar borsten, die nog twee maten groter waren dan die van Renee. Ze zouden het ons best gunnen, er op staan zelfs, dat wij zo veel mogelijk van elkaar gingen genieten. En dat doen we, al weer heel wat jaren. In het begin werd er in het dorp natuurlijk gepraat over wat de graaf met zijn bezoek uitspookte. Ze wisten dat we een zwembad hadden waar we bloot in zwommen. Tamara kon natuurlijk niet veel in haar krantje zetten, we hebben de woordvoerster van de jeugd uitgenodigd en haar hier alles uitgelegd. Die begreep het en zou het op gepaste wijze verder vertellen. Via de jeugd kwam het ook bij de ouders.’
‘Ik zag tante Renee glimlachen. Als ik bedenk hoe ik hier de eerste keer ontvangen ben, u heeft hier vast met die woordvoerster meer gedaan dan gepraat.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Ze was de dochter van de metselaar die eerder de dubbele deur tussen de slaapkamers van de kinderen gemaakt had, in plaats van een enkele. Hij had over ons zonneterras van haar gehoord en dat de kinderen 's avonds bij het meertje vrijden. Achteraf gezien hadden er geen deuren in gehoeven, ze staan toch altijd open. Zien vrijen doet lekker vrijen. Ja, we vertelden een vlotte meid van zestien nog wat meer dan ze al wist. Niet alleen wat we hier deden, aan elkaar komen, wat op het zonneterras niet mag, we lieten haar ook een beetje meedoen, dat wilde ze ook best. En Renee speelde met haar vriend, die meegekomen was. Ze is ongeveer van jouw leeftijd, Jenny, je kent ze vast, Susan en Ryan.’
‘Ja. Tjonge, waar jullie al niet aangezeten hebben. Maar ik heb vast in het meertje vóór Susan al aan Ryan gezeten.’
‘Vast ook tot wederzijds genoegen. Had je liever gehad dat we met jou en je man aangekleed gepraat hadden?’
‘We hadden dat normaal gevonden, maar Brian en ik genieten hier erg veel van de gezelligheid en zo.’
‘Fijn. Wij allemaal ook van jullie. Zo’n leuke afwisseling, twee roodharigen.’
‘Om naar te kijken, qua gevoel zal het niet anders zijn.’
‘Nee, kleur voel je niet. Het gaat ook niet om de verschillen, groter of kleiner, meer of minder stijf, het gaat om een beetje lief strelen. Simone en ik begonnen bloot in de tuin te zonnen, nadat we getrouwd waren. De meeste bezoekers deden mee. Een paar jaar later kregen we van mijn schoonvader een zwembad, hoofdzakelijk voor de tweeling die op komst was. Toen we daar een keer met een vriendin van Simone in zwommen, zei Simone tegen haar, ga even met Mark spelen, en andersom, dan schrikken jullie niet als jullie per ongeluk aan elkaar komen. Dat was ook zo. We waren niet preuts, tijdens het bloot zonnen naar elkaar kijken is fijn, elkaar aanraken is wat anders, je wilt toch beleefd blijven. We hebben het gedaan. En daarna was het gewoon fijn, als die vriendin, later ook ander vrouwvolk, even mijn ballen of mijn stijve masseerde en ik een borst of hun doos pakte en aan hun gleufje voelde. Alleen in het water, uitzonderingen daargelaten, Simone vond het anders te opwindend voor iedereen. Mike kreeg verkering toen hij veertien was, Silvia met vijftien. In het begin bevoelden de stelletjes hun verkering een keer grondig en konden rustig in het water spelen. Toen ze wat ouder werden reageerden ze zich op hun kamer wat af, konden daardoor maagd blijven tot ze trouwden, op hun twintigste. Zo is het begonnen. We genieten allemaal meer dan preutse stellen, en extra, nadat we wat lekkers gevoeld hebben, van het vrijen met onze eigen partner. Ik moet toegeven, de eerste keer voor mij hoofdzakelijk om te lozen, daarna weer rustig aan om het zo lekker mogelijk te doen.’
‘Omdat Johnny en ik elkaar voor ons trouwen niet iedere dag zagen, werkte het bij Johnny ook zo. Dat vertelde hij ook eerlijk, voor ik het hem kon vragen. Oom, was dat een moeilijke tijd voor u, die eh verkering met tante Renee?’
‘Nee. Ondanks het droevige begin een fijne. Het hielp ons sneller over onze verliezen dan wanneer we in ons eentje waren gebleven. Wij houden onze vorige echtgenoten in ere door vaak over ze te praten. Renee ook nog, door niet mijn naam aan te nemen, maar die van Dave te aan te houden.’
‘Dat is mooi. Maar ze noemen u meneer en mevrouw Wellingten.’
‘Dat is niet juist. We hebben nog steeds vaste verkering, we zijn niet getrouwd.’
‘Wat?’
Op Renita na grinnikten ze allemaal.
‘Word maar lekker boos, wij hebben al jaren seks zonder van plan te zijn om te trouwen. Het is wel anders dan vroeger, we houden nu van elkaar.’
‘Tjonge.’
‘We hebben daar toen voor gekozen, het maakte verder toch niet uit, op onze leeftijd, kindertjes kwamen er toch niet meer. Jullie ouders en de meeste ouderen in het dorp weten via Susan hoe het zit, maar na zo’n achttien jaar denkt niemand daar meer aan. Alleen misschien Renee en ik, dat we lekker ondeugend zijn.’
‘Maar eh, als u overlijdt?’
‘Dacht je, dat de kinderen Renee eruit zouden gooien? Geen haar op hun hoofd die daar aan denkt. Renee heeft van zichzelf ook een behoorlijke reserve, ze kan makkelijk huur betalen, wat gezeur van de familie voorkomt.’
‘Tja. Beetje schokkend.’
‘Op onze zestiende hadden Renee en ik seks, zonder dat we zelfs maar van plan waren om te trouwen. Nu zijn we niet getrouwd, maar voelen ons het wel.’
‘Zoals Maureen tegen me zei, toen ik haar een aanzoek deed, ik wil gelijk je vrouw worden, een officieel papiertje interesseert me niet.’
‘Zo ongeveer, John. Je mocht toen Maureen ontmaagden, Renee was dat al een halve eeuw eerder.’
Ze grinnikten.
‘En nu je verwijten.’
‘Natuurlijk niet. U heeft ons onszelf laten trouwen, trouw beloven, dat papierwerk is bijzaak. Als u dat niet nodig vindt, vind ik het best. Al heb ik niets te vinden, u bent oud en wijs genoeg. Ook om een klein meisje op de goede weg te helpen. Dat trouwen is, denk ik, ooit ingesteld om vrouwen en kinderen te beschermen. Om een vaderschap in te stellen, met de bijbehorende verplichtingen. Nou, als er geen kinderen meer komen is dat overbodig. Eh heeft u er toen een feestje van gemaakt?’
‘Ja, Renita. De aanloop was ook anders, we wilden niet dat die leek op de vorige. We hebben goed kennisgemaakt, al ging dat natuurlijk snel, we kenden elkaar al aardig, sinds we elkaar voor de tweede keer ontmoet hadden. Ook bekeken en bevoeld. Over onze lichamelijke kennismaking hebben we langer gedaan, waarschijnlijk met dezelfde stapjes als jullie gedaan hebben. Voor Renee was het op het eind natuurlijk verwarrend. Na zo lang gelukkig getrouwd geweest te zijn nu eh die jeugdneuker er weer in? Gelukkig is ze ook vrij nuchter en kon ze alles op een rijtje krijgen. En mij erin laten. Heel anders dan vroeger. Geen geneuk maar liefdevol vrijen. We noemen het neuken, als je vrijt zonder liefde, zonder ook maar een beetje kennis gemaakt te hebben of te willen hebben.’
‘Ja, dat weet ik. Uw toespraak was ook zo mooi. Hartelijk bedankt. We hebben hem al een keer gelezen, hij ligt bijdehand voor vaker. Johnny heeft net voor de bruiloft stiekem een opstapje laten maken. Met twee treden. Toen we na de bruiloft thuis uitgekleed waren, moest ik van hem op de bovenste tree gaan staan. We waren zo even groot, konden zo kussen, maar daar snapte ik het nut niet van, dat kon op bed ook. Toen moest ik een tree lager. Hij begon gelijk tegen me op te rijden, zijn stijve zat precies tegen mijn doos. Toen voelde ik, dat het in bed vast en zeker fout gegaan zou zijn, als we even groot waren geweest, want ik wilde hem er gelijk in. Maar Johnny wilde op bed. Toen wilde ik kijken hoe die dikke ronde in mijn kleine gleufje ging. Zo mooi, dat mijn gleuf rond werd en precies om zijn stijve paste. Ik moest denken aan wat Johnny een keer gezegd had, over het niet zo mooie gleufje van een meisje. Als daar een stijve ingaat wordt hij wel mooi rond en trekken de rimpeltjes er wel uit.’
‘Erg praktisch gedacht. Ik voel een recht gleufje. Overbelast?’
‘Prettig zwaar belast, van binnen. De buitenkant kan wel wat hebben, gaat u maar door. Johnny deed het zo lief, zo voorzichtig, ook toen het even iets moeilijker ging. Hij duwde wat harder, waardoor hij een stuk verder naar binnen schoot en vlak daarna helemaal binnen was. Ik ben blij dat we allebei iets gevoeld hebben. In ieder geval míjn ontmaagding.’
‘Ik heb het laatst eens opgezocht, omdat het nogal eens ter sprake kwam. Een meisje is natuurlijk ontmaagd als het voelbaar is geweest. Zoniet, dan wordt ze geacht ontmaagd te zijn, als er een penis helemaal in geweest is. Blijft wel de vraag, hoe groot die moet zijn. Daarom weet Renee het ook niet, ze is met kleintjes begonnen en heeft geen ontmaagding gevoeld. Een jongen wordt geacht ontmaagd te zijn, als zijn penis helemaal in een meisje geweest is. Blijft ook dezelfde vraag, geldt dat ook voor een pikkie van een centimeter of tien van een jongetje van twaalf? Allemaal vaag, behalve als het bij het meisje voelbaar was.’
‘Ik ga er van uit, dat ik Johnny ontmaagd heb, door zijn stijve helemaal in me gehad te hebben.’
‘Lijkt me juist. Groter dan tien centimeter, Renee?’
‘Ja, en met een beetje strelen blijft hij groot.’
‘Hij is groot genoeg, ik voelde me vreselijk vol. Nou, dat zult u zich natuurlijk ook altijd voelen, tante.’
‘In het begin niet, met die kleintjes. Ik deed mijn benen bijna helemaal tegen elkaar aan, dan voelde ik ze tenminste wippen. Lekker genoeg om van klaar te komen. Die van Mark, op mijn en zijn zestiende, was de eerste waarvoor ik mijn benen wat uit elkaar moest doen. Dat alleen al, mijn benen uit elkaar moeten doen, om hem erin te laten, maakte het extra fijn. Ik voelde die ook veel duidelijker binnenkomen, die vulde me wel op, voor mijn gevoel. Geen pikkie meer, maar een echte stijve. Ik kwam er heftiger van. Die van Dave, zo’n vier jaar later, was iets langer maar iets dunner dan die van Mark nu. Hij was ook een jaar ouder dan ik. Bij Dave kwam ik hoofdzakelijk klaar, omdat hij met die lange nogal lange slagen kon maken. Bij Mark, nadat ik hier kwam wonen, omdat ik me zo heerlijk vol voel, hij had een langere en dikkere gekregen. Waarschijnlijk tussen nadat ik hem gedumpt had en hij trouwde, op zijn drieëntwintigste. Zijn eerste vrouw, Vivian, kreeg vast niet te weinig. Simone ook niet, ze heeft me daarover verteld. We hebben het er wel eens uitvoerig over gehad, als Mark er niet was. Hoe en hoe goed hij vrijde, ook al op zijn zestiende. Tja. Ik heb nu wel een lekkere volle hand, al streel ik maar zachtjes. Zeg, jongetje, je wilde wat meer strelen, ik voel niet veel.’
Johnny haalde zijn mond van haar borst.
‘Ik voel ook niet veel.’
‘Nee, expres, je moet het wel uit kunnen houden. Ik kan meer hebben. Oh, ja, lekker.’
‘Ik hoop dat u hem op tijd kan stoppen, tante, als hij wat ver gaat. Ik kan dat niet. Toen Johnny helemaal binnen was vroeg ik, of hij dacht dat zijn eikeltje bloot was.’
‘Waarom wilde je dat weten?’
‘Nou ja, dat is zo gevoelig. Ik hoopte niet té, ik wilde verder. Hij dacht van wel, zo lekker was het nog nooit voor hem geweest. Er zat iets heel zachts en warms helemaal om zijn stijve. En vast vochtig, anders had hij wel gevoeld dat zijn velletje terugschoof. Nu heeft hij meer ervaring, nu voelt hij nog meer en beter. In het meertje voelde hij ook al veel aan me, zei na een paar krampjes van me, kom maar lekker. Nu voelt hij mijn eerste al. Toen hij begon te wippen begon ik gelijk te komen. Wat streelde dat. Hij pauzeerde even toen ik gekomen was. Ging toen voor hemzelf verder. Toen ik voelde dat hij begon te komen, begon het bij mij ook weer, langzaam. Ik merkte het toen hij spoot, vier keer. Hij zei daarna, dat ik hem een beetje afgeknepen heb. Nou, daar kan ik niets aan doen, die krampen heb ik niet onder controle.’
‘Dat zou je vast wel willen.’
‘Ja, natuurlijk. Om het zo lekker mogelijk voor Johnny te doen. Hij kon na zijn spuiten gelukkig nog even doorwippen, tot ik weer klaargekomen was. Het was heel fijn. De tweede keer lag ik bovenop. We kwamen bijna tegelijk klaar. Geweldig lekker. De derde keer, Johnny bovenop, ook. De volgende morgen hebben we het op onze zijkant gedaan, toen konden we allebei bewegen. Ik weet nog steeds niet wat het lekkerst is, ik wil steeds alles opnieuw proberen.’
‘Heet vrouwtje, Johnny?’
‘Behoorlijk. Als ze me vroeger twee keer op een middag in het water liet lozen, hield ze zich de eerste keer een beetje in, de tweede keer maakte ze me zo leeg mogelijk. Als ze verwachtte dat we het op haar kamer drie keer zouden doen, spreidde ze het over drie keer. Bij ons vrijen ook, ik weet niet hoe ze het doet, maar ik ben iedere avond laat helemaal leeg. Ze moet haar lenige gleufje behoorlijk onder controle hebben. Tante Tamara zei ooit, hoe jullie elkaar verwennen, na elkaar, moet je leren. Vrijen gaat heel goed tegelijk, dat is aangeboren. Ik had al veel ervaring met vingeren, dus met Renita ging dat toen gelijk goed. Bij ons vrijen heb ik voor Renita in het tempo gewipt zoals ik mijn vinger in haar bewoog. Voor mezelf, zoals ik een keer op bed in haar handen gewipt had. Maar in haar gleufje is het wel honderd keer lekkerder. En het spuit zo lekker, ik hoef niet op te passen waar het terecht komt, zoals op bed, al let Renita daar natuurlijk ook op. Maar dan moet ik proberen niet zo veel te schokken, anders kan ze me niet vasthouden.’
‘Ben je zo wild?’
‘Soms, als er nog krampen komen, maar weinig zaadjes. Dan weet Renita dat ik leeg ben. Op dat moment, tenminste. Oom Thomas zei, mijn gevoel of ik leeg ben of niet is niet zo nauwkeurig. Ik denk wel eens dat ik leeg ben, maar dan kan ik toch nog een keer. Renita vroeg toen, waarom doet u het nog een keer, als u denkt dat u leeg bent? Drie keer raden, zei hij. Ja, tante Tamara kan er ook geen genoeg van krijgen.’
Ze grinnikten.
‘Nee, net als ik. Lekker drie of vier keer vier of iets minder. Drie keer als we er veel bij praten.’
‘Ze wil precies weten wat ik voel en wat ik doe. Ook van anderen. Ze geeft zichzelf les om ons zo veel mogelijk te laten genieten.’
‘We zijn blij om te horen dat het al aardig lukt. Laten we even gaan spelen.’
Ze gingen het zwembad in, de mannen met een meer of minder stijve.

Verslag, na het zwemmen

Toen ze uit het zwembad kwamen hadden alle mannen een stijve.
‘Lekker aan Johnny gevoeld, Jenny?’
‘Ja, voor een keer uitgebreid. Gewoon griezelig, dat die er bij Renita in kan.’
‘Ja hoor, zonder problemen. En wat graag. U heeft het al een keer gezien, thuis, op het gras in de tuin.’
‘Ja, ik had Johnny’s stijve ook al eerder gezien, maar zien is anders dan voelen. Hij lijkt me zo groot als die van je vader.’
‘Vind ik ook, mams. Ook lekker stijf.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Raar, Brian? Je dochtertje aan je stijve?’
‘Een beetje, Mark, maar ze is lief, ze maakt het ook niet te gek. Als we thuis bloot knuffelden zat ik ook een beetje aan haar. Dat kan je toch niet laten, zo’n lief bloot gleufje even strelen? Wat er later net zo uit begon te zien als die van haar moeder, ook met rode haartjes.’
‘Ik vond het toen meer kietelen dan strelen, maar ik weet het verschil nu pas goed. Ik vond het fijn als u mijn borstjes een beetje masseerde, toen die begonnen te groeien. Mijn velletje daar werd net niet snel soepel genoeg om de groei bij te houden, hè?’
‘Misschien een familiekwaaltje, waardoor je moeder en jij van die lekkere strakke borstjes hebben. Het was ook een smoes om lekker aan je kleine borstjes met die kleine tepeltjes te zitten.’
‘Tante Jenny voelt net zo lekker aan als Renita. Borstjes, tepeltjes en gleufjes. Maar voor dagelijks gebruik is tante Jenny me te groot en te stevig. Afgezien van dat ze al mijn lieve schoonmoeder is.’
Ze grinnikten weer.
Heb jij je vermaakt, Maureen?’
Maureen giechelde.
‘Ja, eerst met jouw lekkere dikke. Toen even met Johnny, om te voelen of hij wat versleten is. Nou, net zo veel of weinig als Tom. Crystal blijft nooit lang bij ons buurten, dan wil ze weer met Tom vrijen. Tjonge, vijf keer vijf. Hoe vaak jullie, zei je, Renita?’
‘Drie of vier keer vier of iets minder. Als het minder dan vier keer is, is het mijn eigen schuld, dan heb ik te veel gepraat. Dus zeg maar bijna vier keer vier. Ik weet, dat ik daar gelukkig mee kan zijn.’
‘Ja, zeker. Als je wat ouder wordt is drie keer drie niet erg, je doet er gewoon wat langer over, alles is toch niet meer zo erg gevoelig. Tja, Brian heeft ook een lekkere en ik ben met John weer lekker stout geweest. Ik duwde me op hem, hij spartelt zo lekker om zich los te maken.’
‘Spartelt hij thuis niet?’
‘Ja, de andere kant op, als ik hem niet voor ben.’
‘Als Renita of ik niet kreunen, horen we het vaak in de caravan naast ons. Heel gezellig.’
‘Fijn. John, ik hoef jou niets te vragen, hè? Je kijkt erg tevreden.’
‘Ja, ze zijn heel lief voor me. Ik zal voor Brian en Jenny mijn verhaal in het kort vertellen. Op mijn twintigste werd ik tijdens een vakantie door twee meiden uitgenodigd om op hun kamer te komen. Om te spelen, merkte ik al gauw. We zaten overal aan, ik vingerde ze, likte ze, vooral de ene met een geschoren doos, ze lieten mij in een condoom lozen. Een volgende morgen gingen ze wijdbeens voor me op bed liggen. Ik mocht ze, zeiden ze, tot het eind van de vakantie omstebeurt eh neuken, met condoom, zo vaak ik kon. Tja, daar stond ik, met een stijve en een overvolle zak, voor vier grote blote borsten, een gleuf met haar er omheen en een helemaal blote gleuf. Ik had veel moeite om met meiden in contact te komen, ik was erg verlegen, nog steeds, ik verwachtte niet dat ik ooit zou trouwen. Ik heb het dus gedaan, zo vaak ik kon, meestal allebei twee keer op een dag. Met Maureen kreeg ik wel echt contact, ze heeft het me vergeven. Maar ik had nooit gedacht, dat ik in een zo’n fijne omgeving als hier terecht zou komen. Met zulke fijne mensen. Vooral zulke fijne meiden. Met zo’n geweldig lieve vrouw en twee fijne kinderen.’
Hij boog zich voorover. Maureen ging naar hem toe en omarmde hem. Ze fluisterde in zijn oor. De anderen bleven even stil.
‘Ik zal Johns verhaal aanvullen. Hij vindt zijn misstap erger dan de mijne. Het ging wat verschillend, maar het is in feite een zelfde jeugdzonde. Te vroeg, te vaak, te ver, als je uitgaat van geen seks voor het huwelijk. Ik was zestien, goed opgevoed, ik had Renee niet met mijn stijve over haar gleuf moeten laten strelen, dat vraagt om moeilijkheden. John was twintig, maar werd door twee vrouwen uitgenodigd, verleid. Hij had weinig vooruitzichten, ik meer dan genoeg. Hij zat overvol, terwijl Renee me al een keer had laten lozen. Als ik de tijd gekregen had, had ik waarschijnlijk Renee ook maar al te graag geneukt. John heeft het een dag of tien vier keer gedaan, is veertig, ik een tweehonderd keer, hebben Simone en ik een keer uitgerekend. Ik geloof niet dat het uit te rekenen is wat de grootste zonde was. Ik vind het ook niet interessant, het was allebei fout. Als je al van een zonde kan spreken. Als John nooit getrouwd was geweest had hij dat in ieder geval meegemaakt. En misschien heeft het geholpen, dat hij, contactarm en verlegen als hij was, niet voor Maureen op de vlucht is geslagen toen hij contact met haar kreeg. Ik denk, hun nu een tijdje kennende, dat het voor vijfennegentig procent om de liefde ging, en voor de rest om seks te hebben. Dankzij de liefde is het ons beiden vergeven en bij ons beiden goed gekomen. Ik heb nu liefdevolle seks met de vrouw die mij ooit verleid heeft. Dat heb ik haar nooit kwalijk genomen, Vivian ook niet, Simone ook niet, ik had zelf net zo veel schuld. Ik ben ook uitermate gelukkig, dat ik in een zo’n fijne omgeving als hier terecht ben gekomen. Met zulke fijne mensen. Vooral zulke fijne meiden. Met zo’n geweldig lieve vrouw, kinderen en kleinkinderen.’
Het bleef weer even stil. Maureen ging weer op haar stretcher zitten.
‘Dank je wel, Mark, voor je steun. Af en toe komt het bij John weer boven.’
‘Ik vermoedde zoiets, daarom ging ik er op in. Hij had het helemaal niet hoeven vertellen, Maureen, als hij er zo mee zit, vroeger ook niet tegen ons. Mijn slechte gedrag en dat te vroeg, te vaak, te ver, was genoeg om kinderen mee om te voeden. Het hele dorp kent de spreuk van Simone. Die heeft in Tamara’s krantje gestaan, en die staan nog op Internet. Ik krijg er af en toe, van over de hele Engelstalige wereld, nog reacties op. Met tussen de regels door een bedankje voor de beschaafde opvoedkunde. Ik geef die natuurlijk door aan Tamara.’
‘Wat zegt die dan, Mark?’
‘Mooi. Nog meer aan de hand, vandaag?’
Ze grinnikten, zelf John deed mee.
‘Ze stak dus haar stekeltjes weer op. Ik denk, dat John vanavond thuis maar één keer iets wil, om alles van hier af te reageren, ik wil natuurlijk ook wel wat. Maar daarna alleen stil wil liggen, met mij strak in zijn armen. Als hij je mooie woorden nog een keer overdenkt zal hij voortaan nog minder berouw hebben over eh wat hij vroeger gedaan heeft. Maar waarom ben je met Simone aan het rekenen gegaan?’
‘Dat was niet zo lang voor ons trouwen. Ze wilde weten wat ze in bed kon verwachten, omdat ik twee zo verschillende eh relaties gehad had. Een woeste met Renee en een nogal rustige met Vivian. Om iets te kunnen vergelijken heb ik grofweg uitgerekend, hoe vaak ik het met ze gedaan had. En dat omgerekend naar een jaar. Met Renee zou dat op, ik geloof, zo’n zeshonderd keer gekomen zijn, met Vivian zo’n vijfhonderd keer. Ze rekende ook uit, hoe vaak zij het wilde doen. Dat kwam tegen de zeshonderd. Dat kon wel, vond ze, dat was niet te woest. Toen we het na ons eerste jaar uitrekenden, schrok ze, het kwam op zo’n duizend keer. Maar ze wilde gelukkig niet minderen.’
‘Hoe kom je op zeshonderd met mij?’
‘Dat was als het een jaar geduurd had, maar het was een maand of vier, dus tweehonderd keer. Om de andere avond, dus zo’n vijftien avonden in de maand. Drie keer, dus vijftien keer drie keer vier is honderdtachtig. Plus invalbeurten, als je geen zin had in een andere jongen. Ik weet het nog, ik moest dan niet van tevoren lozen, want ik zou na een dag nog niet vol zitten. Na twee dagen moest ik het wel doen, anders kwam ik de eerste keer te snel. Ja, Renita, dat vrouwtjes rekenen is kennelijk van alle tijden.’
‘Natuurlijk, anders spuiten jongens er maar wat op los.’
Ze grinnikten weer.
‘Hoe gaat het op de camping?’
‘Heel fijn, oom. We mogen met oom John en tante Maureen ontbijten, dan hoef ik niet zo vroeg op. Tot ik van school kom. Tante Maureen leert me ook koken en we eten daar ook 's avonds, tot ik het zelf kan. Ik hielp mams wel eens, maar die had er natuurlijk ook niet op gerekend dat ik zo vroeg het huis uit zou gaan.’
‘Fijn geregeld. Hoe gaat het met je huiswerk?’
‘Heel fijn, Johnny kan me er iedere dag mee helpen. Daardoor kost het me minder tijd. Eh als ik van school kom gaan we eerst naar bed, als het kan, anders kunnen we niet rustig mijn huiswerk maken.’
‘Nee, dan zit je niet rustig. Dan krijgt Johnny zijn ene beurt wel vroeg op de dag.’
‘Hè, oom, u wist het van tevoren, het blijft niet bij één keer. Meestal nog twee, voor we gaan slapen. Als mijn huiswerk maar af is, en voor de zekerheid werk ik meestal iets vooruit. Johnny heeft het erg naar zijn zin, niet alleen in bed, volgens zijn vader is hij bij het hem helpen ook overijverig.’
‘Dat was zijn vader ook, tot er niets meer te verbeteren viel. Daarna kreeg Maureen meer beurten.’
‘Nou, Mark!’
‘Je kon er ook meer aan, nadat je dankzij Tamara medicijnen voor je longen gekregen had. Zelfs bovenop je beurt afmaken. Over bedanken gesproken, Maureen, om zoiets van je te horen werden we al enorm bedankt.’
‘Ja, Mark. Fijn.’
‘Nog meer, toen we na Johnny’s komst hoorden, dat je tegen de pil kon. Tamara had een paar condooms met Thomas uitgeprobeerd, ze vond het niet prettig.’
‘Ja, ze vroeg me er toen een paar, om te proberen. Ze probeerde van alles. Ook vóór het meertje open ging, met een pot inkt of lozingen zich wel genoeg verspreidden, voor ze in het water bij de camping kwamen. Later heeft ze het voor de zekerheid nog een keer officieel laten meten. En van die wegwerphanddoeken bestelde ze er eerst ook een paar, om ze met Thomas uit te proberen, voor we ze in het groot kochten.’
‘Ik wist wel dat Tamara veel aan de camping en het meertje gedaan heeft, maar niet dat ze zo ver ging. Ik zal niet zeggen, arme Thomas, want hij heeft vast graag meegedaan.’
‘Ja, hij kon voor zulke experimenten wel twee lozingen per dag missen, Jenny, er bleven er voor Tamara genoeg over.’
‘O. Ja. Mister zes keer zes. Ik word steeds benieuwder naar die grote ballen.’
‘Je komt ze hier wel een keer tegen. Maar bel Tamara een keer op, of je een praatje kan komen maken. Dan voelt het daarna hier prettiger.’
‘Ja, ja.’
‘Moet je doen, mams, ook met oom Thomas kennismaken, aangekleed. Ik kende Tom amper, toen hij bij het meertje naast me kwam staan, bloot natuurlijk, en zei, voel mijn ballen eens. Nou, niet dus.’
Ze grinnikten weer.
‘Ik moet aan Tamara denken. Voor haar trouwen was ze erg preuts, vlak daarna regelde ze het meertje. Toen het net open was verraste ze John en mij daar een keer. Ze kleedde zich uit en kwam bij ons zitten. John zat gelijk in de problemen, met twee blote vrouwen naast hem. Op voorstel van Tamara heb ik hem laten lozen, hij dacht de caravan niet meer te kunnen halen. Vier wolken in het water. Een tijdje later, ook toen het daar erg rustig was, waren John en ik daar met Thomas en Tamara. Tamara liet toen Thomas lozen, om eerlijk te blijven. Tja, zes stralen meters over het water. Een stel wat aan de andere kant zat kwam kijken waar dat vandaan kwam. Tamara zei tegen die vrouw, het is niet te zien, hij heeft heel grote ballen. Voel maar. Die deed het direct. Ze pakte ook de ballen van haar man, om te vergelijken. Ze giechelde, voor het eerst en waarschijnlijk voor het laatst in haar leven had ze vier ballen in haar handen. En natuurlijk had ze even later twee stijven in haar handen. Ze vroeg aan Tamara, wil je ook even vergelijken? Tamara pakte ook direct de ballen van die man, en bevoelde daarna natuurlijk ook zijn stijve. Dus zonder kennismaking kan het ook.’
‘Jawel, maar voor hier is mét toch fijner. Ik wilde bij Tom eerst niet, maar hij praatte me om, met steun van Crystal en Johnny. Ik zat toen nog in mijn periode dat ik geen jongens behalve Johnny aan wilde raken en zij mij niet aan mij laten komen. Dat met Tom was het begin van mijn bekering, ik pakte ook even zijn pikkie. Er kan best iets, onder familie en vrienden, als je rekening met elkaar houdt. Zelfs op de kant.’
‘Ik heb toen diezelfde avond John omgepraat om daar te vrijen, terwijl Thomas en Tamara toekeken, omdat Thomas nog niks kon. Ik wilde wel wat, na die show ervoor. Omdat Tamara toch al gezien had hoe hij loosde, durfde hij het wel. Lekker buiten. Toen Thomas wat later wel weer kon zag ik zijn stijve in Tamara verdwijnen. Toen hij begon te wippen vond ik het zielig voor zijn ballen, dat die ongestreeld in de buitenlucht schommelden. Voor ik het wist heb ik ze vastgepakt heb om ze op te warmen. Thomas kwam gelijk heftig klaar.’
‘Er kan daar, sinds een hele tijd alleen 's avonds, van alles gedaan worden door stelletjes, en er zal hier en daar wel wat extra vastgepakt worden of nog meer. Maar dat is meer gericht op seks. Op zich niets mis mee, als er niemand gedwongen wordt, maar hier is seks niet de bedoeling.’
Renita stond op en ging naast John zitten.
‘Ik vind het jammer, dat u nog een beetje met uw verleden zit. En fijn dat u nu hier een beetje meegeniet. Oom Mark was daarnet aan het vergelijken, dat wil ik ook even doen. Maar dan van een positieve kant.’
Ze nam voorzichtig zijn stijve in haar hand. Hij schokte even.
‘U heeft hiermee twee vrouwen, die het graag wilden, meerdere keren klaar laten komen. Daarna een derde, die het nog dagelijks wil. U heeft uw derde twee keer zwanger gemaakt en twee kinderen met haar gekregen. Oom Mark heeft met die van hem ook drie verschillende vrouwen die het graag wilden klaar laten komen. De laatste vast ook nog dagelijks. Hij heeft ook een vrouw zwanger gemaakt en twee kinderen met haar gekregen. Bijna alle mannen komen bij het gebruik van hun stijve maar in één vrouw. U mag op uw prestaties, net zoals oom Mark, best een beetje trots zijn. Ja, oom?’
John knikte.
‘Bijna alle mannen komen na hun trouwen niet meer aan andere vrouwen, daar zijn meestal de omstandigheden niet naar. Voor jullie wel, jullie tweeën kunnen dat wel, op een beschaafde manier. En die vrouwen strelen dan jullie stijven liefdevol, net niet te opwindend, waardoor jullie daarna jullie eigen vrouwen extra verwennen. Waardoor het in bed niet saai zal worden. Ik denk, dat buiten het dorp veel mannen niet veel aandacht aan hun vrouwen besteden, na lang getrouwd te zijn. Ze lozen alleen af en toe in ze, voor hun eigen genoegen, als ze hun klodders kwijt willen. Dat is geen vrijen, dat is niet meer dan neuken, ze moesten zich schamen, op hun leeftijd. Samen met jullie eigen vrouwen zal het bij jullie niet zo ver komen, het blijft liefdevol vrijen. We strelen elkaar allemaal een beetje, we helpen elkaar allemaal, om ook zo lang, vaak en fijn mogelijk van onze lijven te blijven genieten. Wat tante Simone zo graag wilde. Ja, oom?’
‘Ja. Dank je wel, lieverd.’
Ze liet hem los, ging op zijn schoot zitten, pakte een handdoek en veegde zijn tranen weg.
‘Zo, traantjes weg. Lieve oom, ik snap u wel, maar ik vind, dat u hier een beetje te weinig geniet. U hoeft niet verlegen of bang te zijn. Niemand, u zeker niet, gaat hier zo ver dat er iemand boos wordt. Om te beginnen, u streelt altijd zachtjes over mijn borstjes. Lief, maar u mag er net zo veel mee doen als met die van tante Maureen. Ik heb gehoord, of gelezen, borsten zijn geen seksorganen, maar sekskenmerken, zoals adamsappels bij jongens. Nou is daar weinig mee te doen, maar meisjes vinden het wel fijn en lekker als met hun borsten meer gedaan wordt dan er een beetje over strelen. Het mag ook wel iets opwindend zijn. Dan hebben ze er vaker wat aan dan alleen een paar keer in hun leven een paar maanden een baby de borst te geven. Ja, oom?’
‘Ja.’
‘Probeert u het even, bij me?’
Toen hij aarzelde pakte ze een hand van hem, legde die op een borst van haar, hield hem vast en kneep er iets in.
‘Niet zo veel als bij tante Maureen, maar wel een lekkere handvol, hè? Beter dan lichtjes strelen, zo helemaal vasthouden?’
Hij knikte.
‘En dat mag, graag zelfs, bij alle vrouwen en meisjes van boven de twaalf die hier komen. Crystal zal het ook fijn vinden als haar lieve paps haar borstjes even zo lekker vasthoudt, net als ik het van mijn vader lief vond. Johnny vindt het ook fijn als zijn moeder even in zijn stijve knijpt. Daarmee wil ze zeggen, ik ben blij dat je vader en ik zo’n fijne jongen gemaakt hebben met zo’n mooie stijve. Doe er ook wat fijns mee, met een meisje die het kan waarderen. Nou, dat komt uit.’
Ze grinnikten allemaal, inclusief John.
‘U heeft vast gezien hoe Johnny met de borsten van tante Renee speelt. Ze vindt dat veel fijner dan er even over geaaid worden. Zo te zien vindt ze het ook lekker dat hij met zijn mond aan haar borst zit. Ik weet wat hij doet, zuigen en likken. Ik kan me voorstellen dat het bij het strelen gaat horen. Kan dat, oom Mark?’
‘Graag.’
Ze grinnikten weer allemaal.
‘Fijn. Verder. Oom, u houdt nog steeds mijn borstje alleen maar vast. Heel lief, maar mijn borstje krijgt dan het gevoel dat het graag ook gemasseerd wil worden.’
Ze ging haar borstje met zijn hand masseren.
‘Oh, lekker, oom, ik wist niet dat u het zo goed kon. Ook fijn voor tante Maureen.’
Ze liet zijn hand los.
‘Even met mijn tepeltje spelen?’
Hij deed het. Al gauw pakte ze zijn hand en legde die op zijn schoot.
‘Nou, eerste klas, doe dat ook maar bij allemaal. Met uw vingers en met uw tong. Verder, oom, u streelt amper over mijn gleufje. Ik heb gehoord, dat alle jongens hier van alle meisjes weten wat ze graag willen. Wat ze lekker vinden maar niet te opwindend. Dat hoef ik niet te weten, maar ik heb Johnny wel gevraagd wat het maximum was. Hij is geen boekhouder, maar hij houdt dat soort zaken goed bij. Hij heeft me veel geleerd, over jongens én over meisjes. In de drie jaar dat hij vóór mij met meisjes speelde heeft hij ze bestudeerd, om ze zo veel mogelijk te laten genieten. Of niet. Hij zei een keer, als ik geen zin had, kon ik het zo doen dat ze tevreden waren, maar me niet meer vroegen. Daarom kan ik hem alles vragen. Hij zei, en deed het bij me voor, natuurlijk, ik streel eerst over een gleufje, dan duw ik zachtjes tot ik tussen de lipjes kan strelen, dan er langzaam in, tot zover ik weet dat ze graag willen, wat maximaal één vingerkootje is.’
John tilde een hand op, keek naar zijn vingers en legde zijn hand weer neer.
‘Johnny geeft me altijd uitvoerig antwoord, waardoor ik ook veel geleerd heb. Hij was, vóór mij, nooit te bang om iets te proberen. Bij mij eerst wel, omdat ik zo klein ben. Hij heeft me, voor we trouwden, natuurlijk gevingerd. Dat is hier niet de bedoeling. Ik heb al verteld wat ik tegen mijn vader gezegd heb. Begin voorzichtig, ze doen met uw hand en vinger wel voor wat u mag doen, wat ze lekker vinden maar niet te ver gaat. Dat kunt u vast vlug van allemaal onthouden, maar soms wil een meisje wat meer of wat minder. Als ze dan uw hand pakken moet u niet denken dat ze boos zijn, dan willen ze alleen wat anders dan anders. Ja, oom?’
Hij knikte.
‘Normaal wordt er hier op de kant amper gestreeld, tante Simone vond het beter dat het in het water gedaan werd. Dat is niet zo opwindend. Per ongeluk of expres heel slim, anders zou je er al na een of twee moeten stoppen. Bij bijzondere gebeur- tenissen, zoals nu, mag er op de kant ook wel wat. Oom Mark heeft me al lief gestreeld. Omdat u hier niet zo aan gleufjes gekomen bent, maar er wel genoeg van weet, hoef ik vast uw hand niet te sturen, als ik alvast vertel, dat ik een half vingerkootje genoeg vind.’
Hij knikte, maar aarzelde.
‘Of toch?’
‘Graag.’
Ze pakte zijn hand, legde die op haar doos en legde haar hand er over.
‘Ik streel nu even. Veel meer deed u niet, hè?’
‘Eigenlijk niet.’
‘Wel lief, hoor. Maar meer voor meisjes onder de twaalf. Ik doe nu uw middelvinger iets naar beneden. Ja, lekker. U weet natuurlijk hoe een gleuf voelt, we vinden het prettig, als daar even over gestreeld wordt. U mag best genieten, van een gleufje strelen. Zo veel zal het niet met Maureen schelen, hè?’
‘Nee.’
‘Het is gewoon een extraatje, onder vrienden. Ook wat Johnny zei, ietsje duwen, dan kan ik tussen de lipjes strelen. Zo’n beetje als tongzoenen, dat vind Maureen vast ook wel eens prettig.’
‘Ja.’
‘Vast ook als u uw tong uitsteekt en de binnenkant van de lipjes streelt, zo, langzaam op en neer. Nog ietsje verder, beter. Ja, zo genieten we hier van elkaar. Omdat we allebei weten, dat het hier bij blijft, kunnen we allebei, op ons gemak, van dat strelen genieten. Zachtjes van boven naar beneden en terug, het is geen vingeren, het lijkt er niet op, want dan wordt er verder binnenin gestreeld. Dat is voor thuis, met Maureen. Dit is alleen een beetje strelen, lief, fijn, en een heel klein beetje lekker voor allebei. Want het blijft natuurlijk voor een jongen een beetje intiem om zo aan een meisje te zitten. Die dat ook graag wil, even prettig gestreeld worden. Alle anderen genieten mee, als ze zien of als ze weten wat er gedaan wordt. Er zijn er twee lief voor elkaar. Dan er weer langzaam uit en een paar keer over de lipjes strelen. Dat is lief afscheid nemen. Dan nog even haar hele doos in uw hand nemen en een beetje masseren, als dank voor het aangename verblijf, zogezegd. Dan langzaam loslaten.'
Ze legde zijn hand op zijn schoot.
‘Veel is het niet, oom, vergeleken met wat u thuis met en in Maureens gleufje mag doen. Dit is een beetje, iets intiem, strelen, onder vrienden, om te laten merken dat ze elkaar lief vinden. Ik zou het fijn vinden, als u ook zou laten merken dat we door u lief gevonden worden. Begint u een keer met Maureen. Die is vast een andere behandeling van u gewend, maar als u het aan- dachtig doet, zal ze het ook fijn vinden. Bij haar mag u vast verder dan bij mij, maar dat is niet zo belangrijk. Het verschil tussen de één of de andere is hoofdzakelijk dat niet alle lipjes even gevoelig zijn. Ook niet alle pikkies of stijven zijn even gevoelig.’
Ze pakte zijn stijve weer vast.
‘Als je er zachtjes in knijpt, voel je hoe stevig hij is. Het hangt er natuurlijk van af, of hij vooruit of omhoog staat. Ik zal het bij u niet doen, maar Johnny heeft me geleerd hoe ik moet strelen om zijn eikeltje bloot te maken. Maureen zal dat vast ook af en toe doen, om hem te bewonderen. Bij het strelen is het net zoiets als strakke of niet strakke borstjes, sommige jongens hebben een strakker velletje dan andere. Daarom kunnen sommige meer gestreeld worden dan andere, terwijl het voor hun even prettig is. En, alweer, omdat we allebei weten, dat er hier voorzichtig aan gedaan wordt, het eikeltje niet ontbloot wordt, kunnen we allebei, op ons gemak, van dat strelen genieten. Niet erover strelen, maar vasthouden en zachtjes op en neer, zo. Het is geen aftrekken, het lijkt er niet op, want dan wordt er steviger gestreeld. Dat is voor thuis, met Maureen, als er verder niets kan. Dit is alleen een beetje strelen, lief, fijn, en een heel klein beetje lekker voor allebei. Want het blijft natuurlijk voor een jongen een beetje intiem om zo door een meisje vastgehouden te worden. Die dat ook graag wil, even prettig dat mannelijke strelen. Alle anderen genieten mee, als ze zien of als ze weten wat er gedaan wordt. Dan, of vóór het strelen, het zakje met die balletjes vasthouden en voorzichtig een beetje masseren, zo. Het meisje denkt dan, ik hoop dat daar veel zaadjes gemaakt worden, en hij er samen met een meisje plezier van heeft. Durft u zich voortaan zo te laten strelen, er van genieten en er meisjes van laten genieten? En anderen mee te laten genieten van dat er twee lief voor elkaar zijn?’
Ze liet hem los. Hij knikte. Ze gaf hem een kusje, stond op, liep naar Mark en kroop op zijn schoot in elkaar. Hij ging haar over haar rug strelen.
‘Wat is ze verstandig geworden, hè, Renee?’
‘Ja, ik sta perplex, de hele avond al. Ze heeft hier ontzettend goed geluisterd en alles op een rijtje gezet. Ze kon al aardig praten, maar dat is ook enorm vooruitgegaan. Het was te horen dat ze ook veel van Johnny opgestoken heeft. Het is een beetje raar. We vonden hem altijd lief, maar we dachten nooit na waarom. Ik tenminste niet. Hij speelde altijd lief met de andere kinderen. Hij begon wel een beetje vroeg met meisjes van ruim tien te spelen. Ik snapte niet dat ze het toelieten. Hij pakte ze van achteren af. De eerste keer dat ik het zag, dacht ik, die trekt zich los en komt klagen. Maar nee, ze bleef doodstil staan, tot hij haar losliet. Ze glimlachte naar hem en speelde verder. Hoe flikte je dat, Johnny?’
‘Ik pakte met één hand een tepeltje, met m’n andere hand streelde ik over hun gleufje. Niet te zacht, dat kietelt. Niet te hard, dat is te brutaal. Nét iets tussen hun lipjes. Dat vonden ze kennelijk lekker.’
‘Als je zo goed was, waarom stopte je daar dan mee en kwam aan mij voelen?’
‘Ik wilde wat meer, maar ik durfde niet aan de borstjes en de behaarde gleufjes van oudere meisjes te komen. Ze zouden ook vast aan mijn beginnende stijve komen. Ik had nog geen natte droom gehad, ik was bang, dat als ze niet voorzichtig zouden doen, ik zou lozen. Dan zouden we op ons donder krijgen. Daarom kwam ik bij u. Kon ik de grootste borsten pakken en voelen aan de doos met het meeste haar. Ik dacht, dat u niet zo protesteren als ik ook over en een beetje in uw gleuf zou voelen. Als er door ouderen gespeeld werd was dat met u het langst, u kon kennelijk wel wat hebben, zowel boven als onder water. En als u me liet lozen kreeg u vast meer op uw donder dan ik.’
‘Slim bedacht. Ja, je hebt steeds goed geluisterd en gekeken. Je lette alleen niet op je pikkie, je kwam nogal eens met een bijna of hele stijve het water uit. Ik kon er niet achterkomen of dat kwam door één bepaald meisje of door meerdere. Ik keek natuurlijk niet altijd, onder het praten.’
‘Door meerdere. Omdat ze me in het meertje lieten lozen, wist ik dat ik bij mijn eerste krampje gelijk moest stoppen, als ik niet wilde lozen. Als er hier één te lang doorging liet ik die daarna wat met rust. Dat er door meerdere aangezeten werd voor ik moest stoppen vond ik fijner, dan kon ik ook meerdere meiden bevoelen. Ik wilde altijd wel in het water wachten tot ik geen stijve meer had, maar dat ging niet altijd, dan werd ik weer gepakt. Ik kreeg soms op mijn kop, maar ik kon die meiden toch niet verraden? Er gebeurde onder water wat meer dan u dacht of kon zien. Ik leerde al snel ervoor te zorgen, dat ze niet mijn hele vinger bij zich naar binnen duwden. Ik had niets tegen vingeren, maar niet hier, dat deed ik in het meertje wel. De kans was ook te groot dat ik dan zou lozen, door zo lekker in een meisje te voelen, want ondertussen masseerden ze ook mijn ballen of mijn stijve. Ondeugden, hoor. Nou ja, ik probeerde ook zo veel mogelijk te genieten. Achteraf, ik had best kalmer aan kunnen doen, het was allemaal niets, vergeleken met het fijne scharrelen van Renita en mij. Afgezien van u bevoelen, natuurlijk. Dat blijft iets aparts.’
‘O. Dank je wel. Ja, jij blijft ook iets aparts, je bent net zo brutaal als Jamie, de schoonzoon van Mark. Bevoel mij ook maar eens een keer alsof ik tien jaar ben. Tja, zo heb je kennelijk hier heel wat opgestoken, voor je met Renita begon. Je bent ken- nelijk ook na blijven denken, om haar te helpen. Vast onbewust, daar kun je niet op studeren. Je hebt je vast nooit ergens van afgemaakt, altijd complete antwoorden gegeven. Zelfs uitgebreider dan ze vroeg, want als je weinig weet, weet je ook niet wat je vragen moet.’
‘Nee. Ze vertelde in het begin gelijk dat ze amper iets wist. Ze vroeg veel, maar als ik iets zag of ergens aan dacht wat ze nog niet wist legde ik haar dat helemaal uit, van voor tot achter. Ze vroeg bijvoorbeeld, of het lekker was, borsten strelen. Ik heb haar uitgelegd wat ik er van vond en wat meisjes er waarschijnlijk van vonden. Ik heb op haar knie het verschil tussen aaien, strelen en masseren voorgedaan. En dat later in het water precies zo met een borstje gedaan. En met haar doos. Ik heb haar steeds zo veel mogelijk verteld en zo veel mogelijk voorgedaan. Dan dacht ze er een weekje over en wilde het dan graag doen. Ik heb haar ook eerst mij laten lozen, om te laten zien en horen, dat ik daarbij schokte, zuchtte en kreunde. Anders zou ze vast bij haar eerste krampje stoppen en niets meer willen. Een week later mocht ik haar vingeren. Ze moest een week bijkomen.’
Ze grinnikten weer.
‘Goed gedaan, Johnny. Moest je zo lang bijkomen, Renita?’
‘Geestelijk, ja. Ik vond het bij hem nogal heftig. Alleen omdat hij er kennelijk van genoot en hij zei dat ik dat ook zou, durfde ik het aan, ik vertrouwde hem. Het was nog heftiger dan ik verwacht had, die krampen. Wel ontzettend lekker. Maar ik werd ongerust hoe dat later moest gaan. Geen vinger in me maar zijn stijve. Dan dubbel heftig tegen elkaar schokken en klaar- komen. En die grote klodders binnengespoten krijgen. Pas na een paar dagen realiseerde ik me, dat dat natuurlijk was. Dat veel, vast de meeste stelletjes, dat heel graag deden. En niet af en toe, liefst vaak. Ik heb mams voorzichtig nog wat uit- gehoord, voor ik gerustgesteld was. En Johnny stelde me overal gerust bij. Hij bleef voorzichtig. Ook in onze huwelijksnacht. We keken toen we begonnen. Hij streelde eerst met zijn stijve over mijn gleuf, duwde hem toen zo voorzichtig en langzaam naar binnen, dat mijn kleine gleufje het bij kon houden om rond te worden, om die dikke stijve erin te laten. Binnenin kreeg het zo ook tijd genoeg, op één stukje na, dat ging maar net goed. Als hij sneller was geweest had het vast pijn gedaan, nu, toen, was het net voelbaar. En heel fijn om te herinneren. Verder ging het, afgezien van dat ik vreselijk lekker gestreeld werd, ook net goed. Ik werd erg verrast dat hij zo tegen me aan duwde, bonkte bijna, om zo diep mogelijk te komen. Ik schoof bijna op bed naar boven. Hij vergat waarschijnlijk, dat ik behalve klein ook licht ben. De keren daarna was hij wat voorzichtiger. Tja, hij moest het natuurlijk nog een beetje leren. Maar ik vind dat hij het steeds geweldig doet. Hij streelde me op mijn tempo, tot hij moest komen. Wat ik ook fijn vond, hij hield zijn gewicht wat van me af, behalve toen hij klaar kwam. Ik voelde, vier keer, dat hij aan het spuiten was, omdat hij zich dan hard tegen me aandrukte, kreunde en dan zuchtte. Dan diep ademhaalde voor de volgende lading. Ik ben twee keer klaargekomen. De eerste keer vlak nadat hij er helemaal in zat en begon te wippen, inclusief doorduwen, door dat heerlijke gestreel. De tweede keer door zijn spuiten. Tjonge, wat overweldigend om te voelen dat je man zijn zaadjes in je spuit. Nou, genoeg verteld, hè?’
‘Meer dan genoeg, lieverd. Dank je wel. Het zal vannacht vast nagespeeld worden. En voorlopig, als we je zien, denken we, wat fijn dat ze zo genoten heeft.’
‘Over genieten, ik vind het ook zo leuk als ik hoor dat er in de caravan naast ons gevreeën wordt. Een tijd gekreun, dan drie of vier lange kreunen, dan weet ik, oom is weer lekker klaargekomen.’
Ze grinnikten allemaal.
‘Als jullie dat kunnen horen, horen ze het ook in caravan drie.’
‘Die zullen ook meegenieten en vast ook beginnen als ze nog niet bezig waren. Er is nog niemand uit caravan drie vroegtijdig vertrokken.’
‘Uit andere caravans of tenten wel?’
‘Volgens oom en tante gebeurt dat wel eens. De meeste stellen komen voor de zoveelste keer of omdat ze van vrienden of bekenden gehoord hebben hoe fijn het hier is, ook bij het meertje. Van de rest, die toevallig bij ons geboekt hebben, gaan er soms weg als ze er achterkomen wat er achter de coniferen gebeurt en ze kinderen hebben die ze niet mee willen laten doen. Er zijn ruzies geweest, tussen ouders en kinderen boven de twaalf. Die kinderen wilden blijven, de ouders niet. Tante Maureen kon meestal bereiken dat ze bleven, als de kinderen beloofden dat ze niet het water in zouden gaan. Financieel is het geen probleem als er mensen vroegtijdig vertrekken. We bellen dan de wachtlijst af. Binnen de kortste keren vinden we lui die wel een paar dagen willen komen. We geven dan een beetje korting, als het om een caravan gaat, omdat er geen tijd is om die goed schoon te maken.’
‘John, weet, wist Tamara dat?’
‘Natuurlijk. Vroeger kwam ze hier wekelijks, na haar pensioen wat minder, hoofdzakelijk om met Maureen te kletsen. En ik wist, dat ze ook kwam om mij de gelegenheid te geven om iets te vragen of te zeggen. Ik belde haar niet graag, dan leek het zo ernstig.’
‘We hebben van haar, trouwens van niemand, ooit een klacht over je gehad. Tamara was en is geweldig, ze viel ons niet met details lastig. Maar af en toe horen we iets, wat we wel eerder hadden willen horen, maar dat kon ze natuurlijk niet foutloos inschatten. Nou ja, dan genieten we achteraf. Renita, zeg je nog steeds oom en tante?’
‘Ja, Johnny ook. Het maakt toch niet uit?
‘Nee. Mark, het kleine beetje twijfel wat ik over dit snel nog had is nu verdwenen. Renita beschouw ik, ondanks haar leeftijd, nu ook als volwassen.’
‘Ja. We wisten al dat ze goed kon luisteren, ze was al lief voor John vóór haar iets rechtstreeks verteld was. En vanavond heeft ze laten zien, dat ze hier mee wil doen om het zo gezellig mogelijk te maken.’
‘Ik vond het fijn om zo met oom John om te gaan als hij graag wilde. Maar het bleef me bezighouden. Toen ik zijn verhaal hoorde begon er wat bij me te dagen. Johnny had me ook al eens verteld, dat de meiden bij het meertje wisten dat oom John verlegen was, en dat hij vluchtte als er één haar geschoren doos liet zien. Oom John dacht hier, vast onbewust, waarschijnlijk te veel aan vroeger, aan seks, aan liefdeloos grijpen wat je grijpen kan. Of maar doen wat je doen kan. Dat wilde hij niet en dat is te waarderen. Ik kwam hier met een andere instelling, ik wilde geen jongens of mannen aan mijn lijf, op Johnny na. Johnny had me uitgelegd wat er hier gebeurde, maar niet zo precies waarom. Hij was het van jongst af aan gewend, het gebruik interesseerde hem, de bedoeling niet. Maar daar was ik gauw achter. Ik ben steeds meer mee gaan doen. Ik denk nu ongeveer helemaal. Ik heb zelf al iets extra’s voorgesteld. Oom John kon ook niet zo goed achter de bedoeling komen, daarom bleef hij vast zo voorzichtig. Maar ik vond het zo zonde, hij genoot niet. Ik hoop het nu goed uitgelegd te hebben. Oom John, ik heb u voorgesteld bij Tante Maureen te beginnen. Ze kan u vast op weg helpen. Maar omdat u met haar normaal veel meer doet, mag ik dan als tweede? En tante Renee als derde? Daarna bent u vast volleerd en zoekt u het verder zelf maar uit. Nou ja, vanavond is dan alleen tante Jenny over.’
‘Ik doe ook graag mee om het voor die lieverd gezelliger te maken.’
‘Laten we dan het water ingaan.’
Dat deden ze. Toen ze uitgespeeld waren gingen ze weer op de stretchers zitten, Maureen bij John.
‘Voor we natuurlijk willen horen hoe het gegaan is, alles knap verzonnen, Renita.’
‘Zoiets heeft u voor mij ook gedaan, toen ik hier voor het eerst kwam. Ik weet best dat u hier het beste met meisjes om kan gaan. Nou, misschien Johnny nog beter. Behalve dat hij dus al vroeg meisjes net in hun gleufje streelde, hij vingerde nog niet zo lang geleden nog meisjes van twaalf tot achttien.’
‘Die oudere ook?’
‘Ik had een keer tegen mams gezegd, die oudere vraag ik maar niet, die zullen me wel te jong vinden. Mams zei toen, nee heb je, ja kan je krijgen. Dus heb ik het toch geprobeerd. Ik zei tegen zo’n oudere, ik zou wel eens aan een iets ouder meisje willen voelen, je bent vast lekkerder dan de jongere. Grotere borsten heb je in ieder geval. Ik heb een geoefende, lenige vinger. Jij kan het vast ook beter dan de jongere. Ik heb niet zo’n groot pikkie, maar ik spuit goed. Nou, ze trapte erin. Maar er was weinig verschil met jongere, behalve haar lekkere grote borsten. Ik heb er zelden meer één gevraagd, ben wel een paar keer gevraagd. En voor grotere borsten kon ik bij tante Renee terecht.’
‘Ja, hoor, nog steeds. Hoe was het, Maureen?’
‘Renita had gelijk, hij deed net zo als eerder, lekker genoeg voor me. Hij gaat bij mij natuurlijk verder dan een half vinger- kootje.’
‘Het liefst zou je zijn stijve erin stoppen.’
Maureen grinnikte.
‘Natuurlijk, maar niet onder schooltijd, vanavond. Hoe ging het, Renita?’
‘Zo fijn, tante. Het ging heel goed. Hij aarzelde een paar keer, keek me dan vragend aan. Dan knikte ik. Hij deed nu ongeveer hetzelfde als de andere jongens, mannen. Nee, iets meer, hij mocht een half vingerkootje diep in mijn gleufje, dat deed hij ook lekker. Alle anderen heb ik niets gezegd, die blijven maar net tussen mijn lipjes. Maar jullie hier vind ik liever dan die anderen. Ik wil graag dat jullie, behalve Johnny, die ik niks hoef te vertellen, bij me hetzelfde gaan doen als wat oom John deed. Maar er hoeft natuurlijk niets. Het blijft nog een beetje oneerlijk, want ik kan bij alle mannen doen wat ik wil, er heeft er nog geen geprotesteerd. Ik ga natuurlijk niet te ver, maar er zit kennelijk ook geen overgevoelige bij.’
‘Of je doet nog te weinig.’
‘Ik blijf minder bij ze doen dan ik bij Johnny deed voor we getrouwd waren, als we op mijn kamer waren, zonder handdoeken. Niet te opwindend. Ze kunnen vast tegen meer, maar ik vind het fijn genoeg.’
‘Prima, wat je maar wilt. Was hij niet te voorzichtig bij je, Renee?’
‘Eventjes, maar toen hij zag dat ik glimlachte leefde hij zich heerlijk op mijn borsten uit. Hij heeft natuurlijk gezien hoe Johnny er mee speelt. En hij weet nu ook hoe de rest van mijn spullen aanvoelt, in plaats van dat, neem me niet kwalijk, John, gekietel, geaai over de buitenkant. Ik moest hem wel een zetje geven, voor ik duidelijk voelde dat hij een beetje aan de binnenkant zat. En hij had geen problemen, hoop ik tenminste, toen ik zijn spullen lekker stevig bevoelde.’
‘Fijn. En, Jenny?’
‘Hij deed bij mij ongeveer hetzelfde als Brian, na een duwtje op zijn middelvinger. En hij heeft lekkere spullen, dus ben ik erg tevreden.’
‘John, ik hoop niet dat je het erg vindt dat we zo over je praten. We weten dat je niet zo’n prater bent, maar wil je toch wat zeggen?’
‘Ja. Natuurlijk vind ik het niet erg dat jullie over me praten, het is met de beste bedoelingen. Zo kunnen jullie misschien ook andere eh bangerds helpen. Wat me het meest geholpen heeft, is dat Renita me duidelijk gemaakt heeft dat, omdat we allemaal weten dat we niet te ver gaan, we allemaal op ons gemak van dat strelen kunnen genieten. En dat als ze mijn hand pakken ze niet boos zijn, dan willen ze alleen wat anders dan anders. Ik ben ook blij dat Renita zo’n fijne volgorde voorgesteld had en iedereen daar aan meedeed. Bij Maureen kon ik in mijn hoofd prenten hoe we elkaar aanraakten. Bij Renita bleef ik een beetje voorzichtig, omdat ze zo klein is. Maar ze moedigde me aan, ik vind het fijn dat ik die strakke borstjes mocht bevoelen. Met alleen strelen voel je daar niets van. Misschien heeft ze een iets kleiner gleufje dan de andere meiden, maar het voelde net zo lekker aan, ook iets erin. Ze had me eerder verwend door me zo lief te strelen, nu pakte ze me lekker stevig beet. Bij Renee durfde ik zelfs wat meer te doen dan bij Maureen, zij deed ook meer bij mij. Net niet te veel. Bij Jenny heb ik rustig aan gedaan, zij ook met mij. Ik ben ook blij, dat het me zo rustig duidelijk gemaakt werd als ik wat verder mocht gaan. Dat snapte ik nu tenminste. Ik was in het begin inderdaad erg bang dat het te ver zou gaan. Ik had er geen idee van dat jullie er allemaal hetzelfde over dachten en jullie je daaraan hielden. Ik begon een beetje te genieten na de eerste hulp door Renita. Ik begin spijt te krijgen dat ik zelf niet eerder om uitleg gevraagd heb, dat ik maar wat aangenomen had. Maar ja, wie kan zoiets als hier verwachten. Ik zei eerder, vooral zulke fijne meiden. Maar de mannen, jongens, zijn ook zo fijn. Ze verwennen ook mijn Maureen fijn. Die daardoor mij ook nog meer laat genieten. Onze kinderen zijn hier fijn opgegroeid en ook door jullie en de anderen die hier komen opgevoed. Waardoor ze niet geworden zijn zoals ik was, verlegen en contactarm. Ze genieten hier ook. Ik had bij het meertje alleen in het begin wat problemen, maar al gauw door Thomas en Tamara niet meer. Ik durfde daar seks met Maureen te hebben, anderen te laten kijken en te kijken hoe anderen het deden. Af en toe nog. Ik ben ook erg blij dat ik nu beter onderscheid kan maken tussen wat er hier gebeurt en wat er 's avonds bij het meertje gebeurt, door de uitleg van Renita. Daar kan van alles gedaan worden door stelletjes, en er zal hier en daar wel wat extra vastgepakt worden of nog meer. Maar dat is gericht op seks. Op zich niets mis mee, als er niemand gedwongen wordt, maar hier is seks niet de bedoeling. De jeugd heeft er geen problemen mee dat het hier anders gaat dan 's middags bij het meertje. Ze kunnen zich hier makkelijk inhouden, ze weten dat ze gauw bij het meertje af kunnen reageren. Wij doen dat zodra we thuis zijn, in bed met onze eigen partner.’
‘Zou je 's avonds bij het meertje meer willen?’
‘Nee, alleen kijken naar andere stellen en die naar ons laten kijken. Zien vrijen is wel leuk, ook het spelen wat ongetrouwden doen. Die zie je wel eens ruilen. Nou, dat mag, tot ze een geschikte partner gevonden hebben. Ik weet nu ook zeker dat er hier niet geruild wordt. Alles bij elkaar, daarom durf ik voortaan hier helemaal mee te doen.’
‘Fijn, John. Op zich hebben we geen problemen als er iemand niet helemaal meedoet, zoals Renita in het begin. Die snapte ons wel, maar wilde alleen Johnny aan haar lijf. Nu mogen we er ook aan, en Johnny er helemaal in.’
Ze grinnikten even.
‘Niet hier, maar net als de rest van ons lekker thuis. Of 's avonds bij het meertje. Van jou vonden we het ook niet erg, John, wel dat we niet snapten waarom. Gelukkig is nu alles opgehelderd. We weten zeker, dat je het hier nu fijner gaat vinden. Dat je rustiger bent en meer geniet.’
‘Ja, vast. Het moet nog even bezinken. Vooral dat rondje in het water. En dat ik hier op de kant rustig met een stijve kan zitten. Ik ga op mijn grasmaaier een waterpistool meenemen. Als er dan weer meiden me wijdbeens hun al of niet blote gleuven laten zien spuit ik ze nat, dan laten ze het daarna wel.’
‘Ja, vast. Laten we opstappen. Ik heb zin om thuis te spuiten.’
‘Als het maar niet tegen maar in mijn gleuf is.’
‘Helemaal erin, Renee. Iedereen ook thuis plezier gewenst en tot ziens.’
Ze namen allemaal afscheid van elkaar en gingen naar huis.

De volgende dag kwam Maureen ‘s middags, net nadat Renita van school thuis gekomen was, de caravan van Johnny en Renita binnen. Ze zei ze gedag en omhelsde Renita.
‘We zijn je zo dankbaar. Mark ook. Jullie praatjes, en jouw lieve behandeling waren een bevrijding voor John. Hij zag alleen maar de negatieve kanten van zijn verleden. Daarom durfde hij niets. Zelfs ik kon het hem niet zo duidelijk maken als jullie gedaan hebben. Ik heb bij het ontbijt nog niets gezegd, ik moest het eerst nog overdenken. Gisterenavond is daar niets van gekomen. Hij heeft amper iets gezegd, maar overheerlijk met me gevreeën. Heel langzaam, ik ben drie keer gekomen, voor hij een abnormale hoeveelheid loosde. Daarna heeft hij een tijd doodstil gelegen, voor hij in slaap viel. Toen ben ik ook gaan sla- pen, ik had gewacht of hij nog wat wilde. Hij zal er niets over tegen je zeggen, Renita, maar hij zal vast nog liever naar je kijken.’
‘Dat mag. Als hij er maar met u over praat. Dat hoeft niet snel, maar door er met u over te praten kan hij het nog beter op een rijtje krijgen. Het was toch behoorlijk ingrijpend voor hem.’
‘Ja, meer dan hij laat merken. Ik hoor hem wel voorzichtig uit, je kent dat wel.’
‘Ja, dat zal u wel lukken. Zeg, ik wil met Johnny naar bed. Blijft u kijken?’
‘Nee, ik hoor het wel. Wel een keer naast ons bij het meertje. Goed?’
‘Ja, prima. Tot ziens.’
‘Ja, tot ziens. Geniet maar.’

Epiloog

Johnny nam langzamerhand het beheer van de camping over. Zodra hij alles onder controle had werd hij campingbeheerder. Hij liet Renita niet te veel helpen, ze deed naast haar huiswerk al haar best om hem en hun caravan te verzorgen. Zodra Renita van school kwam mocht ze zelf haar tijd indelen, als, zei Johnny voor de grap, hij maar een beurt meer per dag kreeg. Die kreeg hij ook, minstens. Na een paar maanden wist ze genoeg om assistentcampingbeheerder te worden en gingen John en Maureen met volledig pensioen.

Het dorp won jaar na jaar de landelijke prijs voor het mooiste dorp. Het reisbureau in de stad ging, behalve bezoeken aan de Manor en de tuin daaromheen, ook bezoeken aan het dorp en de camping organiseren. De bus reed dan langzaam zigzag door het dorp, een gids wees op de dingen die de oorzaak van de prijs waren. Zoals de overal twee meter brede trottoirs en de keu- rig afgerasterde voortuintjes.
Daarna reed de bus naar de camping en gingen de bezoekers te voet verder. De gids legde uit, dat de camping ontstaan was toen er tijdelijke woonruimte nodig was bij de renovatie van alle huizen in het dorp. De camping was aangelegd naast een meertje in een beek, waar jongens stiekem in hun blootje zwommen. Dat meertje was opgeknapt en voorzien van een zonne- weide, nadat bij een enquête in het dorp gebleken was dat meisjes er ook bloot wilden zwemmen en zonnen. Na de opening waren er spontaan toegangstijden ontstaan voor verschillende groepen. Alles ging met alleen onderlinge afspraken en sociale controle. De gids zei dan, nu is er jeugd van twaalf tot achttien. Het meertje, bijgenaamd Tamara’s paradijsje, is van de cam- ping afgeschermd door coniferen. Wie het niet wil zien kan vast langzaam teruglopen naar de bus.
Bij iedere rondleiding waren er wel een paar die teruggingen. En na tussen de coniferen door gelopen te zijn, waren er een paar, die teruggingen direct nadat ze één blik op de jeugd geworpen hadden. De overigen bleven verbaasd, soms met open mond, staan kijken.
Zonder dat de bezoekers het wisten werd er een showtje opgevoerd. De jeugd zat, zoals meestal, door elkaar, sommige jon- gens hadden een handdoek op schoot, sommige meisjes zaten met gespreide benen. Een paar meisjes, die met een partner langs de rand van de zonneweide tegen de heg zaten, hadden een hand onder de handdoek die de jongen op schoot had. Af en toe, regelmatiger dan anders, liep er een stelletje naar het water, waarbij het pikkie van de jongen groeide en net voordat die onder water verdween recht omhoog wees. In het water stonden er steeds een paar jongens die meisjes van achteraf omhelsden, met haar borsten in hun handen. En stelletjes die met hun voorkanten bijna tegen elkaar stonden, één arm om de hals van de ander, de andere arm onder water. Van de jongens die met een meisje uit het water kwamen lopen hing het pikkie klein en slap naar beneden.
De gids deelde een brochure uit, met daarin, in grote lijnen, de geschiedenis van de familie Wellingten en het dorp. Er stond ook een bedanklijst in, met een uitgebreide vermelding van Mark, graaf Wellingten, zijn helaas vóór haar zestigste overleden echtgenote Simone, en hun trouwe hulp en organisator Tamara, OBE.
De gids deelde ook een brochure uit met daarin, ook in grote lijnen, maar gedetailleerder dan ze verteld had, de geschiedenis van de camping en het meertje. Die was in de loop van de jaren steeds door John bijgewerkt, aan de hand van de vragen van de campinggasten. Er werd ook ingegaan op de positieve effecten van het meertje op de gezondheid van de bevolking. Niet alleen was de jeugd van jongst af aan veel in de buitenlucht, het aantal scheidingen en ongewenste zwangerschappen was gedaald tot nul, omdat de jeugd ongekleed met elkaar kennis kon maken en zich in het water een beetje, niet te veel, uit kon leven. De wat ouderen, boven de achttien, nog wat meer, ‘s avonds, ook op de kant.
Verspreid over het land waren er al wat meer paradijsjes ontstaan.

De hele familie Wellingten en alle vrienden gingen af en toe even bij de laatste rustplaats van Simone kijken. Één keer per jaar deden ze het gezamenlijk. Ze bedankten Simone stilzwijgend voor dat ze zo veel mensen gelukkig had gemaakt, zelfs na haar vroege, zo betreurde vertrek.